Καλώς ήρθατε στην διαδικτυακή μας κοινότητα.
Εδώ μπορείτε να συζητήσετε και να ενημερωθείτε για θέματα που αφορούν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
Για να συμμετέχετε και να μπορείτε να κατεβάσετε αρχεία και εικόνες που βρίσκονται στα μηνύματα πρέπει να εγγραφείτε.
Η εγγραφή είναι δωρεάν και θα σας αποσταλεί άμεσα ένα e-mail για την ενεργοποίηση της εγγραφής σας.
Εάν δεν το λάβετε σε λίγα λεπτά ελέγξετε το φάκελο ομαδικής αλληλογραφίας ή το φάκελο SPAM ή το φάκελο ανεπιθύμητης αλληλογραφίας καθώς μπορεί να βρεθεί εκεί από λάθος του λογισμικού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Εάν έχετε ξεχάσει τον κωδικό σας, μπορείτε να ζητήσετε να σας ξανασταλεί από εδώ.
28 Μαρτίου 2024, 13:09:30

Αποστολέας Θέμα: Όχι.  (Αναγνώστηκε 63644 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

13 Μαΐου 2008, 00:28:55
Αναγνώστηκε 63644 φορές
Αποσυνδεδεμένος

Argirios Argiriou

Moderator
Πιστεύω ότι ένα από τα πιο βασικά πράγματα για να διατηρήσουμε την ευεξία μας σαν Ιατροί, είναι το να μάθουμε να λέμε και όχι. Βασικό είναι επίσης το να τολμούμε και να μπορούμε να εκφέρουμε τις αντιρρήσεις μας, αλλά χωρίς να προσβάλουμε τον Άλλον.

Είναι κάτι που δεν μας το μάθαν στο σχολείο, ούτε και στο Πανεπιστήμιο. Τουναντίον. Από μικρά παιδιά μας διαπαιδαγωγήσαν με το ότι καλός είναι αυτός που ποτέ δεν λέει όχι. Ειδικά με εμάς που γίναμε Γιατροί και που οι πιο πολλοί από εμάς ήμασταν οι ”καλοί” μαθητές του σχολείου, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα...

Και όμως. Αν το όχι μας, το πούμε με ήρεμο αλλά σταθερό τρόπο και εξηγώντας σύντομα γιατί το λέμε, ο κόσμος μπορεί να το δεχτεί χωρίς να το πάρει προσωπικά. Σε περίπτωση που δεν το καταλαβαίνουν μπορούμε να επαναλάβουμε μερικές φορές,
ακριβώς την ίδια φράση με τον ίδιο τόνο.

Το ίδιο πράγμα όταν δεν μας αρέσει κάτι. Δεν χρειάζεται να το κρατάμε πάντα μέσα μας (γιατί θα ξεσπάσει κατά πάσα πιθανότητα κάπου αλλού). Μπορούμε να το εξωτερικεύσουμε και να πούμε τα χειρότερα πράγματα για αυτό που δεν μας αρέσει: Αρκεί αυτό που λέμε να αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη πράξη ή γεγονός και όχι να προσβάλλει τον άλλον συνολικά σαν προσωπικότητα. Μπορεί π.χ. να πεί κανείς ”Αυτό που έγινε ήταν ανόητο”. Αν όμως πούμε ”Είσαι ανόητος” τότε τα πράγματα αλλάζουν και η επικοινωνία με τον Απέναντί (είτε Ασθενής είναι αυτός, είτε Συνάδελφος) υπονομεύεται.

Αυτά βέβαια δεν ισχύουν μόνο για τους Ιατρούς. Νομίζω ότι και πολλούς από τους Ασθενείς μας δεν θα τους βλέπαμε στο Ιατρείο αν εφάρμοζαν στην ζωή τους τα παραπάνω.

Before ordering a test decide what you will do if it is (1) positive, or (2) negative. If both answers are the same, don't do the test. Archie Cochrane.

16 Μαΐου 2008, 18:23:24
Απάντηση #1
Αποσυνδεδεμένος

EzeΤΡΟΛ


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Πιστεύω ότι ένα από τα πιο βασικά πράγματα για να διατηρήσουμε την ευεξία μας σαν Ιατροί, είναι το να μάθουμε να λέμε και όχι. Βασικό είναι επίσης το να τολμούμε και να μπορούμε να εκφέρουμε τις αντιρρήσεις μας, αλλά χωρίς να προσβάλουμε τον Άλλον.
Είναι κάτι που δεν μας το μάθαν στο σχολείο, ούτε και στο Πανεπιστήμιο. Τουναντίον. Από μικρά παιδιά μας διαπαιδαγωγήσαν με το ότι καλός είναι αυτός που ποτέ δεν λέει όχι. Ειδικά με εμάς που γίναμε Γιατροί και που οι πιο πολλοί από εμάς ήμασταν οι ”καλοί” μαθητές του σχολείου, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα...

Πόσο μεγάλη αλήθεια... Πολλές φορές σκέφτομαι ότι στο πρώτο μου ξεκίνημα δυσκολευόμουν τόσο πολύ να πω "όχι", που μια φορά πήρα τηλέφωνο στο φαρμακείο να ρωτήσω για ποιό λόγο ένας ασφαλισμένος έπαιρνε πραζόλη και, αφού εισέπραξα την απάντηση "γιατρέ, γράψε γαστροπροστασία", ευχαρίστησα κιόλας τον φαρμακοποιό γιατί με έβγαλε από τη δυσκολία να συντάξω τη συνταγή. Βλέπετε, τότε ήμουν ακόμη φρέσκος απόφοιτος του πανεπιστημίου (πανεπιζημίου; ) και με το άγχος του πρωτάρη είχα πρώτα ανατρέξει στον ΕΟΦ (2003) για να βρώ ότι η πραζόλη έχει (μόνο!) τις παρακάτω 4 ενδείξεις: α) ενεργό πεπτικό έλκος β) Γ.Ο.Π. γ) θεραπεία εκρίζωσης HP και δ) σύνδρομο Zollinger-Ellison -ο,τιδήποτε άλλο επομένως, θεωρούσα, αποτελεί διασταλτική εφαρμογή ("ξεχείλωμα") των ενδείξεων της, και δεν θα έπρεπε να δικαιολογήσει τη συνταγογράφησή της. Σήμερα όμως ξέρω πολύ καλά, έχοντας φάει αρκετές φορές τα μούτρα μου, ότι δεν ωφελεί να έρχεσαι σε προστριβή με εμπεδωμένες, χρόνιες πεποιθήσεις και πρακτικές και αν θέλεις να είσαι "καλός" και αρεστός, και να τελειώνεις και στην ώρα σου χωρίς καβγάδες, πρέπει να νοθεύσεις την επιστημονική σου συνείδηση με γερή δόση λαϊκισμού.   :'(

Επίσης, από την αρχή δεν μπορούσα να αποδεχτώ το γεγονός ότι κρατώντας μια κρατική σφραγίδα γινόμουν ουσιαστικά διαχειριστής του δημοσίου χρήματος (Πατισάχ, στα τουρκικά) κατά τρόπο όχι διαφορετικό απ' ότι ένας τραπεζίτης ή ανάλογο στέλεχος διαχειρίζεται κρατικά κονδύλια. Σκεφτείτε το εξής: σε μια διάγνωση κοινού κρυολογήματος, μπορείτε να συστήσετε α) εισπνοή υδρατμών, πόση αφεψημάτων και εντριβές με οινόπνευμα ή β) μακρολίδη, ρινικό σπρέι, εισπνεόμενα κορτικοειδή, πραζόλη, σιρόπια, βιταμίνες, ΜΣΑΦ, στοματικό διάλυμα, σκονάκια και ό,τι άλλο τραβάει η ψυχή σας χωρίς κανένα περιορισμό και έλεχγο. Στην πρώτη περίπτωση, το κόστος για το δημόσιο ταμείο είναι 0 ευρώ, ενώ στη δεύτερη ανέρχεται σε εκατοντάδες ευρώ. Και αυτό μπορεί να επαναληφθεί σε κάθε ασθενή που εξετάζουμε, είτε πρόκειται για κρυολόγημα, είτε για οσφυαλγία, υπέρταση, κατάθλιψη, κίνδυνο κατάγματος ("οστεοπώρωση") και τόσες άλλες διαγνώσεις ή "διαγνώσεις" που βγάζουμε. Πόσοι από εμάς επιλέγουμε το δύσβατο δρόμο της σύγκρουσης με διαδεδομένες, ωστόσο αντιεπιστημονικές αντιλήψεις; Πόσοι από εμάς δεν ενεργούμε στην καλύτερη περίπτωση παραβλέποντας τη δημόσια σπατάλη ή στη χειρότερη αποβλέποντας και σε "παράπλευρα" ατομικά οφέλη; Μήπως τελικά δεν είμαστε και τόσο ΕΛ  :D, αλλά έχουμε νοθευτεί και από άλλες φιλοσοφίες (ή σοφιστείες), όπως το οθωμανικό ρητό "Το Πατισάχ είναι θάλασσα και όποιος δεν πίνει απ' αυτό είναι γάιδαρος";
« Τελευταία τροποποίηση: 17 Μαΐου 2008, 11:02:56 από Ο (δια)κομιστής »
Θα έρθουν καιροί που θα είστε ασφαλισμένοι, αλλά θα είναι σαν να μην είστε.

24 Φεβρουαρίου 2016, 17:02:10
Απάντηση #2
Αποσυνδεδεμένος

Argirios Argiriou

Moderator
Για να διαβάσει κανείς το παρακάτω άρθρο πρέπει πρώτα να κάνει δωρεάν εγγραφή στο medscape.

10 Ways to Say No to Patients -- and Still Keep Them Smiling.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Before ordering a test decide what you will do if it is (1) positive, or (2) negative. If both answers are the same, don't do the test. Archie Cochrane.

3 Ιανουαρίου 2018, 21:41:19
Απάντηση #3
Αποσυνδεδεμένος

Argirios Argiriou

Moderator
Γιατρός πέθανε από υπερκόπωση μετά από 18 ώρες συνεχόμενης δουλειάς.


03/01/2018

Η άτυχη γυναίκα κατέρρευσε μπροστά στα μάτια μιας ασθενούς της

Κατέρρευσε και πέθανε μια 43χρονη γιατρός στην Κίνα, έπειτα από 18 συνεχόμενες ώρες δουλειάς. Η Δρ Zhao Bianxiang κατέρρευσε μπροστά σε έναν ασθενή της το μεσημέρι της 29ης Δεκεμβρίου και μεταφέρθηκε άμεσα στη ΜΕΘ.

Ραγίζουν καρδιές οι φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν με τους ηλικιωμένους γονείς της να στέκονται πλάι της και να την κοιτάζουν για τελευταία φορά, ως ασθενή αυτή τη φορά, μέσα στο ίδιο το νοσοκομείο όπου εργαζόταν.


 
Οι συνάδελφοί της δεν κατάφεραν να τη σώσουν και το πρωί της 30ης Δεκεμβρίου πέθανε.

Η Δρ Zhao εργαζόταν σε νοσοκομείο της πόλης Jinzhong, πόλη μεσαίου μεγέθους στην επαρχία Shanxi, σύμφωνα με τη Daily Mail.

Συνάδελφός της είπε σε τοπική εφημερίδα πως η 43χρονη είχε πιάσει δουλειά το απόγευμα της 28ης Δεκεμβρίου και τα μεσάνυχτα έφυγε από τα εξωτερικά ιατρεία για να αρχίσει τις επισκέψεις στους θαλάμους.

Μέχρι το μεσημέρι της 29ης, όταν κατέρρευσε, δεν είχε κάνει κανένα διάλειμμα.

«Τον χειμώνα, το παιδιατρικό τμήμα και το τμήμα αναπνευστικής φροντίδας έχουν τους περισσότερους ασθενείς. Συχνά οι γιατροί δεν προλαβαίνουν να τελειώσουν τη δουλειά τους εντός ωραρίου, λόγω φόρτου (…). Η Δρ Zhao ήταν πραγματικά πολύ κουρασμένη» είπε συνάδελφός της.

Σύμφωνα με δημοσιογράφο που βρισκόταν στο νοσοκομείο όταν κατέρρευσε η γιατρός, εξέταζε έναν ασθενή και λιποθύμησε. Είχε μόλις τελειώσει τα πρωινά ραντεβού της στα εξωτερικά ιατρεία.

Οι συνάδελφοί της τη μετέφεραν, με αδύναμο παλμό, στη ΜΕΘ, ενώ κλήθηκαν και ειδικοί από την πρωτεύουσα της επαρχίας για να βοηθήσουν. Άλλος συνάδελφός της είπε πως ήταν «εργασιομανής». «Σε κάθε περίπτωση, είτε είχε χρόνο είτε όχι, όταν κάποιος ζητούσε βοήθεια, δεν έλεγε ποτέ όχι» πρόσθεσε. ( Αυτά είναι... )

Από τον δημοσιογράφο αυτό κυκλοφόρησαν και οι φωτογραφίες με τους συντετριμμένους γονείς της άτυχης γυναίκας να ξεσπούν σε κλάματα καθώς την έβλεπαν για τελευταία φορά.

Όπως περιέγραψε ο ίδιος, η μητέρα της δεν μπορούσε να της αφήσει το χέρι ενώ ο πατέρα της φώναζε το όνομά της, δίπλα στο νεκροκρέβατό της.

Έπειτα από προσπάθειες 20 ωρών, οι συνάδελφοί της δεν κατάφεραν να τη σώσουν.

Σύμφωνα με το πόρισμα, πέθανε τελικά από εγκεφαλική αιμορραγία που οφείλεται σε έναν σπάνιο τύπο εγκεφαλικού επεισοδίου.

Όπως σημειώνει το δημοσίευμα, η Κίνα έχει πλέον ξεπεράσει και την Ιαπωνία στον αριθμό των θανάτων που συνδέονται με την υπερβολική δουλειά.

Τουλάχιστον 600.000 Κινέζοι εργαζόμενοι εκτιμάται πως πεθαίνουν από «εξάντληση» κάθε χρόνο, ενώ από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο του 2017, 13 γιατροί πέθαναν σε ώρα εργασίας, έχοντας συμπληρώσει πολλές ώρες δουλειάς.



Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Before ordering a test decide what you will do if it is (1) positive, or (2) negative. If both answers are the same, don't do the test. Archie Cochrane.

3 Ιανουαρίου 2018, 22:23:05
Απάντηση #4
Αποσυνδεδεμένος

Denominator

Moderator
Πόσες φορές έχουμε εργαστεί πλέον των 24 ωρών σε εφημερίες (καλά, δε μιλάω για τα εικοσάωρα που ήταν ο κανόνας); Πόσες φορές μείναμε ώρες όρθιοι και νηστικοί (επειδή δεν προλαβαίναμε να βάλουμε κάτι στο στόμα μας), με τη μοναδική συντροφιά ένα καφέ σε πλαστικό;
Έγκλημα εξακολουθητικό...
Μελλοθάνατε ιατρέ, οι ασθενείς σου σε χαιρετούν.

3 Ιανουαρίου 2018, 23:43:37
Απάντηση #5
Αποσυνδεδεμένος

schumifer


Αυτό ακριβώς σκεφτόμουν, εφημερεύοντας ως ειδικευόμενος στους χειρουργούς κάναμε 24ωρες και μετά αν υπήρχε ανάγκη μπαίναμε και στα χειρουργεία. Υποψιάζομαι από όσα έχω ακούσει για τις εργασιακές μανίες στις χώρες της άπω ανατολής, ότι το πρόβλημα δεν ήταν οι 18 ώρες δουλειάς, αλλά /στο βαθμό που έφταιγε η εργασία/ το πόσες ώρες είχε δουλέψει εκείνο το μήνα, εκείνο το χρόνο, όλη της τη ζωή ακόμη ακόμη!

10 Νοεμβρίου 2019, 21:28:38
Απάντηση #6
Αποσυνδεδεμένος

Argirios Argiriou

Moderator
VARUN VERMA, MD | PHYSICIAN | APRIL 4, 2018

Physicians must learn to say no

As a physician, is it acceptable to say no? After working as a hospital medicine physician across five different states and internationally, I’ve realized that saying no is actually imperative. Physicians are stretched thin, abused, demonized and expected to be superhuman when it comes to patient care. We secretly complain in online forums, we commiserate with other physicians in on-call rooms, sometimes we even seek mental health help, but rarely do we fight back and firmly say “no.” In my opinion, we have to change the culture of “yes-to-anything” immediately.

Firstly, we must learn to say no to things that have a continuous negative impact on our own health. The triggers are, of course, different for each physician. But if we can’t take care of ourselves, then we won’t be able to tend to our patients. There are undoubtedly universal moments that push us all to the breaking point: sleep deprivation, catastrophic outcomes, being away from our own family and friends and the constant ego-driven fights that ensue within the health care colosseum.

Thankfully, for the most part, these are usually followed by times of diastole or rest, where calm ensues. If it does not, then you have a situation that threatens your very survival — and you need to get out. In my own training. I had to leave a coveted specialty because I suffered during the entire year with severe depression, anxiety and then, ultimately, hypertensive urgency, whereby blood pressure skyrocketed to 200s/110s, and I would sweat profusely through my white coat. I had to leave because it seemed that my own mental health (and perhaps my life) depended on it. Changing specialties was especially difficult because I had worked hard to gain the spot, and I felt like I was disappointing family and my mentors. Life hasn’t been rainbows and puppies since then, but I can honestly say my blood pressure has never been in the stratosphere. And I don’t leave work and Google my escape options. (And yes, I did have a medical workup to rule out thyroid disorders, pheochromocytoma, and renal artery stenosis.)


Equally importantly, we must say no to activities that jeopardize patient safety. One thing I have noticed that our nursing colleagues do incredibly well is advocate passionately for patient safety. At one hospital in upstate New York, I noticed that if the nurse-patient ratios were unsafe — the nurses would sign written protests in the morning at the start of shift and fax forms to nursing leadership and hospital administration. I thought that was incredible. Maybe nothing would change at that moment — but establishing a continual protest was important in changing the culture. In my experience physicians simply don’t do this. We’re either too afraid for our jobs, or we are naïve and think that our voices will not matter. Well, it does matter — to our patients! It’s almost as if we’ve been brainwashed to do whatever we’re told.

Many years ago, I found myself as a fresh residency graduate at a terrible locums assignment. The employer wanted me to do a busy night of admissions and handle emergencies. And then in the morning, surprised me with the expectation that I was supposed to round on ten additional patients before I left. I was shocked! This was insanity … having only six hours off before my next shift started?! Their explanation? “Well, we are paying you for every hour that you are in the hospital. So, you’ll be well compensated.” I quit after two weeks. There was no way that I could provide safe and quality care to patients by working 18 hours straight with a high patient load.

Finally, we must say no to physicians being just another pawn in the health care battlefield.

As a physician, I’m proud of the fact that I belong to a profession that values sacrifice, lifelong learning, compassion, and science. I’m not a mercenary, and I certainly don’t work for the benefit of pharmaceutical companies or insurance companies. Like many of my colleagues, I see my sole duty as caring for my patients. I constantly battle utilization reviewers, insurance company “peer” reviewers, and now increasingly often I’ve had to say hell-no to “exciting opportunities” that flood my inbox from “innovative” health tech companies or direct sales companies or so-and-so staffing companies.

Let me repeat this for all middlemen loud and clear — I’ve worked for free in resource-poor settings because I believe in the vital need for health care … but I will not work for pennies to enrich for-profit companies while patients receive substandard care. Some companies seemingly pay more for marketing and advertising than they’re willing to pay for expert advice. Mastery gained through training, empathy and time spent building trust with patients at the bedside is what makes physicians the leaders in healthcare. Willfully agreeing as physicians to become something akin to ride share drivers is what makes us providers. I say no to that. I am a physician, not a provider.

Varun Verma is an internal medicine physician who blogs at his self-titled site, Varun Verma, M.D., and can be reached on Twitter @VarunVermaMD.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Before ordering a test decide what you will do if it is (1) positive, or (2) negative. If both answers are the same, don't do the test. Archie Cochrane.

1 Ιουνίου 2021, 08:26:41
Απάντηση #7
Αποσυνδεδεμένος

Argirios Argiriou

Moderator
Γιατροί ΜΕ σύνορα.

Σε αντιδιαστολή στους "Γιατρούς Χωρίς Σύνορα", ξεκίνησε στην Σουηδία το κίνημα "Γιατροί ΜΕ σύνορα" ( Läkare med gränser ).

Γιατροί, δηλαδή, που μαθαίνουν να βάζουν όρια στις απαιτήσεις των ασθενών τους καθώς και των συνεργατών τους στον Νοσοκομείο/Κέντρο Υγείας και να μην λένε από αυτοματισμό "ναι" σε όλα.

Έχουν μάλιστα και ιστοσελίδα:

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
« Τελευταία τροποποίηση: 1 Ιουνίου 2021, 11:30:36 από Argirios Argiriou »
Before ordering a test decide what you will do if it is (1) positive, or (2) negative. If both answers are the same, don't do the test. Archie Cochrane.

1 Ιουνίου 2021, 12:48:43
Απάντηση #8
Αποσυνδεδεμένος

timex


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Γιατροί ΜΕ σύνορα.

Σε αντιδιαστολή στους "Γιατρούς Χωρίς Σύνορα", ξεκίνησε στην Σουηδία το κίνημα "Γιατροί ΜΕ σύνορα" ( Läkare med gränser ).

Γιατροί, δηλαδή, που μαθαίνουν να βάζουν όρια στις απαιτήσεις των ασθενών τους καθώς και των συνεργατών τους στον Νοσοκομείο/Κέντρο Υγείας και να μην λένε από αυτοματισμό "ναι" σε όλα.

Έχουν μάλιστα και ιστοσελίδα:

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Νομίζω ότι πρέπει να οργανωθούμε και στην Ελλάδα. Αν αυτό συμβαίνει στη Σουηδία που πιστεύω ότι οι ασθενείς δεν είναι τόσο απαιτητικοί από τους γιατρούς, φανταστείτε στην Ελλάδα τι γίνεται!

1 Ιουνίου 2021, 15:00:27
Απάντηση #9
Αποσυνδεδεμένος

Argirios Argiriou

Moderator
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Νομίζω ότι πρέπει να οργανωθούμε και στην Ελλάδα. Αν αυτό συμβαίνει στη Σουηδία που πιστεύω ότι οι ασθενείς δεν είναι τόσο απαιτητικοί από τους γιατρούς, φανταστείτε στην Ελλάδα τι γίνεται!

Δεν είναι οι ασθενείς στην Σουηδία απαιτητικοί;
Και όμως είναι, και θα έλεγα αρκετά περισσότερο απαιτητικοί από τους Έλληνες.
Βασικά, το όλο σύστημα εκεί είναι πολύ πιο απαιτητικό.

Διάβασε αν θέλεις και αυτό το thread:

Δεν είναι τα πάντα ρόδινα στην Σουηδία.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
« Τελευταία τροποποίηση: 2 Ιουνίου 2021, 01:04:06 από Argirios Argiriou »
Before ordering a test decide what you will do if it is (1) positive, or (2) negative. If both answers are the same, don't do the test. Archie Cochrane.

8 Φεβρουαρίου 2022, 07:06:49
Απάντηση #10
Αποσυνδεδεμένος

Argirios Argiriou

Moderator
Why boundaries should be part of your 2022 physician goals

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Before ordering a test decide what you will do if it is (1) positive, or (2) negative. If both answers are the same, don't do the test. Archie Cochrane.