Καλώς ήρθατε στην διαδικτυακή μας κοινότητα.
Εδώ μπορείτε να συζητήσετε και να ενημερωθείτε για θέματα που αφορούν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
Για να συμμετέχετε και να μπορείτε να κατεβάσετε αρχεία και εικόνες που βρίσκονται στα μηνύματα πρέπει να εγγραφείτε.
Η εγγραφή είναι δωρεάν και θα σας αποσταλεί άμεσα ένα e-mail για την ενεργοποίηση της εγγραφής σας.
Εάν δεν το λάβετε σε λίγα λεπτά ελέγξετε το φάκελο ομαδικής αλληλογραφίας ή το φάκελο SPAM ή το φάκελο ανεπιθύμητης αλληλογραφίας καθώς μπορεί να βρεθεί εκεί από λάθος του λογισμικού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Εάν έχετε ξεχάσει τον κωδικό σας, μπορείτε να ζητήσετε να σας ξανασταλεί από εδώ.
28 Μαρτίου 2024, 18:27:40

Αποστολέας Θέμα: Ποινική ευθύνη γιατρού που «θεράπευε» τον καρκίνο με μεθόδους Εναλλακτικής Ιατρ.  (Αναγνώστηκε 2713 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

1 Απριλίου 2016, 00:37:47
Αναγνώστηκε 2713 φορές
Αποσυνδεδεμένος

Argirios Argiriou

Moderator
Ο τίτλος "Ποινική ευθύνη γιατρού που «θεράπευε» τον καρκίνο με μεθόδους Ολιστικής Ιατρικής"  είναι, κατά την γνώμη μου, λάθος, υπό την έννοια ότι και ένας συμβατικός Ιατρός πρέπει να βλέπει με ολιστικό τρόπο τον κάθε ασθενή του. Προτιμώ τον τίτλο: " Ποινική ευθύνη γιατρού που «θεράπευε» τον καρκίνο με μεθόδους Εναλλακτικής Ιατρικής ".

Ποινική ευθύνη γιατρού που «θεράπευε» τον καρκίνο με μεθόδους Ολιστικής Ιατρικής

Τα ιατρικά σφάλματα που λαμβάνουν χώρα στα πλαίσια της σχέσης γιατρού και ασθενούς και αφορούν την υγεία του τελευταίου, είναι συχνό φαινόμενο και τις περισσότερες φορές, οι υποθέσεις αυτές λύνονται διά της δικαστικής οδού. Τα ιατρικά αυτά λάθη ως επί το πλείστον γίνονται από αμέλεια και ερευνητέο είναι το ποια θα είναι η ευθύνη του εκάστοτε γιατρού που υποπίπτει στο σφάλμα. Ωστόσο δεν λείπουν και οι φορές που τίθεται ζήτημα ιατρικού σφάλματος από δόλο, στις οποίες ο γιατρός αποδέχεται -τουλάχιστον- τα βλαπτικά αποτελέσματα στον ασθενή από μέρους του. Μια τέτοια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση αφορά και η απόφαση του Αρείου Πάγου 602/2014.

Το χρονικό της υπόθεσης ξεκινά το 2002, όταν μια γυναίκα μετά από ψηλάφηση που έκανε η ίδια στο στήθος της διαπίστωσε την ύπαρξη όγκου. Αποφάσισε να ξεκινήσει έρευνα με γιατρούς με αρκετή καθυστέρηση, το χειμώνα του 2003, καθώς δεν ήθελε να αποδεχθεί ότι έπασχε από καρκίνο. Μετά από εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε, διαπιστώθηκε η ύπαρξη καρκίνου στο μαστό. Η ασθενής, μετά από αλλεπάλληλες επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία που την πρότειναν την κλασική μέθοδο αντιμετώπισης του καρκίνου, δηλαδή αφαίρεση του όγκου και χημειοθεραπείες, αποφάσισε πως ήθελε να ερευνήσει το αν υπάρχει άλλος εναλλακτικός τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματός της. Κι έτσι επισκέφθηκε τον κατηγορούμενο γιατρό, τον οποίο γνώριζε από πριν και ο οποίος της είχε αναφέρει πως ασχολείται με την ολιστική ιατρική. 

Η ολιστική ιατρική είναι μία διαφορετική φιλοσοφία προσέγγισης της υγείας που βλέπει τον άνθρωπο ως ολοκληρωμένη οντότητα και δεν αντιμετωπίζει  τα όργανα και τα υπόλοιπα στοιχεία που συνθέτουν το ανθρώπινο σώμα, ως ξεχωριστά και ασύνδετα μεταξύ τους στοιχεία. Η προσέγγιση αυτή κατακρίνεται από διάφορους –επιστήμονες και ασθενείς- ποικιλοτρόπως αλλά παράλληλα υποστηρίζεται κι από μερίδα αυτών.

Η πρώτη επίσκεψη της ασθενούς στο ιατρείο του κατηγορουμένου έγινε το Μάρτιο του 2003, οπότε και αυτός της συνέστησε να μην ακολουθήσει τις ιατρικές συμβουλές για χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπεία. Την διαβεβαίωσε ρητά ότι θα θεραπευθεί από τον καρκίνο της, ακολουθώντας την θεραπεία που αυτός συνιστούσε, μιλώντας για αποτοξίνωση του οργανισμού της, συστήνοντάς της την αποφυγή ορισμένων τροφών που είναι ασύμβατες με την ασθένειά της καθώς και να ακολουθήσει μία αυστηρή δίαιτα. Παράλληλα της χορηγούσε ορισμένα σκευάσματα τα οποία κόστιζαν κάθε φορά από 350 έως 800 ευρώ.

Προσπερνώντας κάποια πραγματικά περιστατικά, τα οποία περιλαμβάνουν τη χορήγηση κι άλλων σκευασμάτων καθώς και την προσπάθεια του κατηγορουμένου να δημιουργήσει την πεποίθηση στην ασθενή ότι ο καρκίνος της θεραπεύεται, ο καρκίνος έκανε μετάσταση σε πολλά από τα όργανα της ασθενούς και τελικά οδήγησε το 2012 στο θάνατό της.

Ο γιατρός κρίθηκε ένοχος για το έγκλημα της βαριάς σωματικής βλάβης με ενδεχόμενο δόλο -ενδεχόμενο δόλο έχω όταν πιθανολογώ τα αποτελέσματα της πράξης μου και τα αποδέχομαι- (310 παρ. 1 εδ. α’ ΠΚ), καθώς, μολονότι γνώριζε ότι αυτή δεν ήταν η ενδεδειγμένη κατά παράβαση του κώδικα ιατρικής δεοντολογίας (Ν. 3418/2005), κατά τον οποίο έπρεπε να εφαρμόσει του κανόνες της τεκμηριωμένης ιατρικής επιστήμης κι ενώ γνώριζε ως γιατρός ότι η αν αυτή είχε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπείες η περίπτωσή της κατά τα στατιστικά στοιχεία θα ήταν ιάσιμη σε ποσοστό 95%. Σύμφωνα με το Εφετείο, με τις ενέργειες του αυτές, ο κατηγορούμενος αποδέχθηκε το ενδεχόμενο της διακινδύνευσης να υποστεί η ασθενής βαριά σωματική βλάβη της υγείας της, όπως και τελικά έγινε.

Ο κατηγορούμενος κρίθηκε παραπέρα ένοχος και για το έγκλημα της απάτης σε βαθμό κακουργήματος καθώς παρουσιάζοντας στην ασθενή ψευδή γεγονότα ως αληθινά, ότι δηλαδή η ιατρική μέθοδός του θεραπεύει τον καρκίνο, επωφελήθηκε ποσό άνω των 73.000 € από τις αμοιβές και τα σκευάσματα που χορηγούσε στην ασθενή. Μάλιστα κρίθηκε ένοχος για την τέλεση του εγκλήματος αυτού κατ’ επάγγελμα (καθώς είχε επαναλάβει τη συμπεριφορά του αυτή και σε άλλη ασθενή του με σκοπό την επίτευξη κέρδους), κάτι το οποίο σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 386, καθιστά το έγκλημα κακούργημα.

Το Εφετείο καταδίκασε τον κατηγορούμενο σε συνολική ποινή φυλάκισης 4 ετών, μετατραπείσα σε χρηματική. Ο Άρειος Πάγος απέρριψε όλους τους λόγους αναίρεσης που προβλήθηκαν από τον κατηγορούμενο και επικύρωσε την απόφαση του Εφετείου.

Διαβάστε ολόκληρη την απόφαση του Αρείου Πάγου Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Before ordering a test decide what you will do if it is (1) positive, or (2) negative. If both answers are the same, don't do the test. Archie Cochrane.

1 Απριλίου 2016, 08:59:12
Απάντηση #1
Αποσυνδεδεμένος

Denominator

Moderator
Θα πρέπει επιτέλους να αναλάβει η Δικαιοσύνη τα περιστατικά άσκησης "εναλλακτικής" ιατρικής τα οποία αφορούν:
α) μη ενδεδειγμένη παρέμβαση από γιατρό (και άρα γνώστη της ενδεδειγμένης αγωγής) και
β) παρέμβαση από μη γιατρό - συνήθως δηλούμενο ως "θεραπευτή".
Θα μπορούσε κανείς να αναλαμβάνει προσωπικά το ρίσκο της μη ενδεδειγμένης παρέμβασης, αρκεί να είναι καλά πληροφορημένος για τους κινδύνους που αυτή ενέχει (ή, σε άλλες περιπτώσεις, τους κινδύνους της παράλειψης της ενδεδειγμένης παρέμβασης).
Κατά τη γνώμη μου αυτό μπορεί να γίνει μόνο από τους εγκεκριμένους επιστημονικούς φορείς της ιατρικής κοινότητας και να θεωρείται από την πολιτεία ως απαραίτητο βήμα προκειμένου να προχωρήσει σε όποια χρήση "εναλλακτικών" μεθόδων. Φυσικά αυτή η διαδικασία θα μπορούσε να γίνεται μετά από σύσταση του "εναλλακτικού" θεραπευτή, ο οποίος θα έπρεπε να ήταν υποχρεωμένος να αναλάβει να την κινήσει ώστε να μην έχει την πιθανότητα να βρεθεί αντιμέτωπος με τη Δικαιοσύνη.
Μελλοθάνατε ιατρέ, οι ασθενείς σου σε χαιρετούν.

Λέξεις κλειδιά:
 

Σχετικά θέματα

  Τίτλος / Ξεκίνησε από Απαντήσεις Τελευταίο μήνυμα
0 Απαντήσεις
39845 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 22 Ιουλίου 2008, 00:59:37
από Argirios Argiriou
1 Απαντήσεις
4260 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 5 Οκτωβρίου 2011, 22:04:45
από Δ. Κουναλάκης
0 Απαντήσεις
3039 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 1 Ιανουαρίου 2013, 20:44:07
από Argirios Argiriou
0 Απαντήσεις
10767 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 15 Μαρτίου 2019, 09:33:43
από Argirios Argiriou
0 Απαντήσεις
21277 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 20 Μαρτίου 2022, 11:54:08
από Argirios Argiriou