Καλώς ήρθατε στην διαδικτυακή μας κοινότητα.
Εδώ μπορείτε να συζητήσετε και να ενημερωθείτε για θέματα που αφορούν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
Για να συμμετέχετε και να μπορείτε να κατεβάσετε αρχεία και εικόνες που βρίσκονται στα μηνύματα πρέπει να εγγραφείτε.
Η εγγραφή είναι δωρεάν και θα σας αποσταλεί άμεσα ένα e-mail για την ενεργοποίηση της εγγραφής σας.
Εάν δεν το λάβετε σε λίγα λεπτά ελέγξετε το φάκελο ομαδικής αλληλογραφίας ή το φάκελο SPAM ή το φάκελο ανεπιθύμητης αλληλογραφίας καθώς μπορεί να βρεθεί εκεί από λάθος του λογισμικού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Εάν έχετε ξεχάσει τον κωδικό σας, μπορείτε να ζητήσετε να σας ξανασταλεί από εδώ.
29 Μαρτίου 2024, 12:44:16

Τελευταία μηνύματα

Σελίδες: 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 10
51
Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα / Έξω ο Σαργκάνης, μέσα ο Ζαγοράκης;
« Τελευταίο μήνυμα από Argirios Argiriou στις 19 Μαρτίου 2024, 22:53:12 »
Μεταρρύθμιση 17/03/2024
Γιάννης Μεϊμάρογλου


Ευρωεκλογές 2024: Η συμμετοχή αθλητών στα ψηφοδέλτια των κομμάτων και η περίπτωση του Θοδωρή Ζαγοράκη.

Καθώς πλησιάζει ο καιρός για την κρίσιμη μάχη των ευρωεκλογών τα κομματικά επιτελεία προετοιμάζονται για μια αναμέτρηση που θα κρίνει πολλά σε σχέση με τη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού στο εσωτερικό της χώρας αλλά θα καθορίσει και τη μελλοντική πορεία της Ενωμένης Ευρώπης. Το δεύτερο σκέλος της σημασίας του αποτελέσματος της κάλπης του Ιουνίου δεν φαίνεται να προβληματίζει ιδιαίτερα τους Έλληνες πολίτες αφού, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, πολύ μικρό είναι ακόμα το ποσοστό αυτών που δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν με βάση τα ευρωπαϊκά ζητήματα. Οι πολιτικές αλληλεγγύης και τα δις του Ταμείου Ανασυγκρότησης θεωρούνται μάλλον δεδομένα.

Ωστόσο, η πραγματικότητα αυτή δεν φαίνεται να προβληματίζει ιδιαίτερα τα πολιτικά κόμματα που επικεντρώνουν τις προεκλογικές τους εκστρατείες σχεδόν αποκλειστικά στις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό της χώρας. Το γεγονός ότι το 80% περίπου των αποφάσεων της ευρωβουλής καθορίζουν τις τύχες μας όπως και ο κίνδυνος να προκύψει από τις ευρωκάλπες ένα κοινοβούλιο με ισχυρή Ακροδεξιά παρουσία, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για το μέλλον του ευρωπαϊκού ομοσπονδιακού οράματος, έχει σχεδόν εξαφανιστεί από τους προβολείς της δημοσιότητας. Λες και τα διακυβεύματα αυτών των εκλογών είναι μόνο η συνέχιση της παντοκρατορίας της ΝΔ και το ποιος θα έρθει δεύτερος.

Ακόμα μεγαλύτερο βάρος από την πολιτική αντιπαράθεση για τις ευρωεκλογές δίνουν κατά παράδοση τα κόμματα στη συγκρότηση των ευρωψηφοδελτίων τους, ιδιαίτερα από τη στιγμή που ο σταυρός προτίμησης αντικατέστησε την εκλογή με βάση τη λίστα. Μπορεί η αλλαγή αυτή να απάλλαξε τους αρχηγούς από τις δεσμεύσεις τους απέναντι σε στελέχη και προσωπικότητες, ωστόσο, δεν τους απάλλαξε από το άγχος της όσο γίνεται πιο επικοινωνιακής συγκρότησης του ψηφοδελτίου. Και αν το πρόβλημα περιοριζόταν στη συγκρότηση του ψηφοδελτίου, μικρό το κακό. Στο βαθμό που το «κακό» αποτυπώνεται και στους εκλεγμένους αντιπροσώπους τότε αποκτά πανευρωπαϊκές διαστάσεις…

Τα τελευταία χρόνια γίναμε μάρτυρες αρκετών τέτοιων «ευρωφιάσκων» σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα της χώρας. Κι αυτό γιατί οι αρχηγοί φαίνεται να υπολογίζουν το εκλογικό αποτέλεσμα περισσότερο από την ιδιαίτερη σημασία που έχει η θητεία στην Ευρωβουλή. Η νοοτροπία αυτή στοιχίζει και στη χώρα και στην Ευρώπη. Τα ψηφοδέλτια γεμίζουν με ονόματα-celebrities που αποφασίζουν για διάφορους λόγους να δοκιμάσουν και αυτή την εμπειρία στη ζωή τους καθώς και με «αχθοφόρους» ιστορικών ονομάτων. Στον όρο αυτό δεν συμπεριλαμβάνονται προφανώς οι νέοι άνθρωποι που έχουν καταξιωθεί ήδη με την προσωπική τους διαδρομή, τις ικανότητες και τη συνεισφορά τους στην κοινωνική και πολιτική ζωή, ανεξαρτήτως του «βάρους» ή μη του ονόματός τους.

Οι αθλήτριες και οι αθλητές είχαν πάντα μια ξεχωριστή θέση στα ψηφοδελτια και τα ευρωψηφοδέλτια των κομμάτων. Άξιοι Ολυμπιονίκες, πρωταθλητές κόσμου και Ευρώπης, υπεράνθρωποι που αφιέρωσαν τη ζωή τους στον αθλητισμό και κέρδισαν διακρίσεις για τη χώρα, ονόματα που έλαμψαν στο παγκόσμιο στερέωμα. Αρκετοί από τις αθλήτριες και τους αθλητές αυτούς τίμησαν και την ιδιότητά τους ως πολίτες της χώρας συμμετέχοντας στα κοινά και στηρίζοντας τις εθνικές προσπάθειες όταν χρειάστηκε. Ωστόσο, υπήρξαν και κάποιοι που μιμήθηκαν τα χειρότερα παραδείγματα της πολιτικής με συμπεριφορές που δεν ήταν αντάξιες της αθλητικής τους διαδρομής.

Αυτές τις μέρες η συγκρότηση των ευρωψηφοδελτίων βρίσκεται στην τελική της φάση και οι πολιτικοί αρχηγοί φωτογραφίζονται με τους εκλεκτούς που έχουν επιλέξει. Με βάση δημοσιεύματα που δεν έχουν διαψευσθεί, ο εν ενεργεία και επί 8ετία ευρωβουλευτής της ΝΔ και πρώην αρχηγός της πρωταθλήτριας Ευρώπης Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου το 2004 φέρεται να έχει αποδεχθεί την πρόταση να είναι υποψήφιος αυτή τη φορά με το ψηφοδέλτιο της δημοκρατικής παράταξης. Αν η είδηση αληθεύει, θα πρόκειται για μια σκληρή ρεβάνς για τη συμμετοχή του Νίκου Σαργκάνη στο ψηφοδέλτιο του Πατούλη για την περιφέρεια Αττικής, αφού προηγουμένως, στις εθνικές εκλογές, είχε συμμετάσχει στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Μόνο που με τέτοιου είδους μεταγραφές δεν αντιμετωπίζεται το ποιοτικό έλλειμμα της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης της Ελλάδας στην Ευρώπη.


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
52
Χαλαρή κουβέντα / Τι είναι οι συζητήσεις με RCS στο κινητό;
« Τελευταίο μήνυμα από Argirios Argiriou στις 19 Μαρτίου 2024, 20:15:16 »
Οι συζητήσεις που βασίζονται στο Πρωτόκολλο Rich Communication Services (RCS) παρέχουν μια αναβαθμισμένη, εμπλουτισμένη εμπειρία ανταλλαγής μηνυμάτων. Οι συζητήσεις RCS:

Δείχνουν πότε πληκτρολογεί κάποιος.
Παρέχουν αποδείξεις ανάγνωσης, οι οποίες εμφανίζονται όταν κάποιος έχει διαβάσει ή λάβει το μήνυμά σας. Οι αποδείξεις ανάγνωσης εμφανίζουν επίσης την επαφή σας, όταν διαβάζετε το μήνυμα από τον συγκεκριμένο αποστολέα.
Στέλνουν μηνύματα μέσω δεδομένων κινητής τηλεφωνίας και Wi-Fi.
Σας επιτρέπουν να μοιράζεστε αρχεία και φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης.
Όταν χρησιμοποιείτε τις συζητήσεις RCS, τα μηνύματά σας αποστέλλονται με το Πρωτόκολλο Rich Communication Services (RCS) μέσω Wi-Fi και δεδομένων κινητής τηλεφωνίας. Οι συζητήσεις RCS θα ενεργοποιηθούν μόνο όταν όλοι οι συμμετέχοντες σε μια συνομιλία διαθέτουν το πρωτόκολλο RCS. Οι συζητήσεις RCS παρέχονται από την Google ή την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας που χρησιμοποιείτε. Αυτό το άρθρο περιγράφει τις συζητήσεις RCS από την Google.

Περισσότερες πληροφορίες εδώ:

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
53
17-03-2024 alfavita

Λοβέρδος: «Δεν ανέχονταν στο ΠΑΣΟΚ έναν κεντρώο σαν εμένα - Ο Ανδρουλάκης έστριψε τελείως αριστερά»

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
54
Πολιτιστικό στέκι / ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ (finale) XΑΡΤΑΕΤΟΣ
« Τελευταίο μήνυμα από Argirios Argiriou στις 18 Μαρτίου 2024, 22:55:45 »
''Συνοικία το όνειρο''
1961, ταινία Αλέκου Αλεξανδράκη
μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
στίχοι τραγ.''Χαρταετός'' : Χρίστος Γιαννόπουλος
φωνή: Άννα Γιάνκου

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
55
Εργασία στο δημόσιο τομέα / Πανηγυρίζοντας επί των ερειπίων του ΕΣΥ.
« Τελευταίο μήνυμα από GirousisN στις 18 Μαρτίου 2024, 17:49:07 »
Εύστοχο άρθρο που αξίζει τον κόπο.

Παντελής Μπουκάλας

Σημείο πρώτο: Με τις λέξεις μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε: το καλό και το κακό, το όμορφο και το κακάσχημο, το τίμιο και το άθλιο. Ή σχεδόν οτιδήποτε, γιατί δεν είμαστε ακόμα θεοί ώστε να λέμε «ζωή» και να γίνεται ζωή, να λέμε «κόσμος» και να γίνεται κόσμος· αυτό ούτε η ποίηση με την περίφημη μαγική γλώσσα της δεν το κατορθώνει. Βεβαίως, λέμε «θάνατος» και συντελείται ο θάνατος: των εθνικών εχθρών, των ιδεολογικών και κοινωνικών αντιπάλων, των ανταγωνιστών στα έργα και τις νύχτες της παρανομίας, κάποτε των αντεραστών, κ.ο.κ.

Η καταστροφή όμως είναι το μισό της θεϊκής δύναμης. Το άλλο μισό, η δημιουργία, και δη διά θαυμάτων, δεν είναι ακόμα του χεριού μας. Του χεριού μας φυσικά ήταν από την αρχή του ανθρώπινου βίου και θα είναι έως το τέλος του η δημιουργία θεοτήτων. Αυτές μάς πλάθουν με πηλό ή ό,τι άλλο επιλέγει η θεογονική και κοσμογονική μας φαντασία, νωρίτερα όμως τις πλάσαμε εμείς με λέξεις. Και με λέξεις αρχικά σφαζόμαστε για το ποιανών ο θεός είναι ο αληθινός και μόνος· έπειτα πιάνουν δουλειά τα τόξα και τα ακόντια, οι σπάθες, τα ντουφέκια, τώρα οι πύραυλοι.

Σημείο δεύτερο: Τις λέξεις, εκ γενετής ορφανές, μπορούμε να τις κάνουμε οτιδήποτε, όπως ξέρουμε πριν και από τον Θουκυδίδη. Μπορούμε λοιπόν να χλευάσουμε την «ειωθυία» σημασία τους, τη συνηθισμένη, την αποδεκτή ως κοινό νόμισμα. Να τις ανατρέψουμε, να αναποδογυρίσουμε το νόημά τους, να τις ντροπιάσουμε, να τις μαγαρίσουμε, να τις καταχραστούμε, να τις διαβάλουμε, να τις κηδέψουμε.

Εκεί όπου τέμνονται οι κόσμοι των δύο σημείων συναντάμε όσους πιστεύουν αφενός ότι μπορούν να κάνουν οτιδήποτε με τις λέξεις, αφετέρου ότι μπορούν να κάνουν οτιδήποτε τις ίδιες τις λέξεις. Καθόλου περίεργο, ανήκουν στη χορεία όσων έχουν στα χέρια τους εξουσία, πρωτίστως πολιτική, και ΜΜΕ στο πλευρό τους, που τους επιτρέπουν «να λένε και να γίνεται»· να γίνεται καθηλωτική εικόνα και διάχυτη πίστη και το ψεύδος ακόμα.

Μια από τις λέξεις που δεινοπαθούν στο στόμα και τα γραπτά τους είναι η «μεταρρύθμιση». Τον όρο τον μαθαίνουμε παιδιόθεν ως άγγελο καλών ειδήσεων, ως φορέα θετικού νοήματος: αλλαγή με σκοπό το καλύτερο αποτέλεσμα. Καιρό τώρα όμως καλούμαστε να αποδεχτούμε σιωπηρά πως «μεταρρύθμιση» είναι ό,τι «επιτέλους ανατρέπει τους αναχρονισμούς της μεταπολίτευσης». «Ε, μισός αιώνας, φτάνει πια, ώρα να γίνουμε Ευρώπη» θ’ ακούγαμε δίκην εξηγήσεως, αν ήταν κάπως αλλιώς τα πράγματα. Επειδή όμως εσχάτως η Ευρώπη μάς τραβάει το αυτί για πολλά και διάφορα, μηρυκάζουμε μια άλλη φρασούλα: «Ε, μισός αιώνας, φτάνει πια. Ωρα να πετάξουμε τα βαρίδια του παρελθόντος».

Ποιο το βαρύτερο βαρίδι; Ποιος ο αναχρονιστικότερος αναχρονισμός; Πασίδηλο: ό,τι θυμίζει τον οφειλόμενο δημόσιο, κοινωνικό χαρακτήρα της πολιτείας, αυτόν που της ορίζει το Σύνταγμα, ένα αναχρονιστικό κιτάπι κι αυτό, όπως έδειξε η απροβλημάτιστη περιφρόνηση που του επιφύλαξε στη Βουλή η κυβερνητική πλειοψηφία, στην ψηφοφορία για το σχέδιο νόμου περί ιδρύσεως «μη κερδοσκοπικών» πανεπιστημίων.

«Μη κερδοσκοπικά»… Εδώ πια δεν ανατρέπεται μόνο το νόημα των λέξεων, δι’ ενός ευφημισμού. Ανατρέπεται με μια απλή ψηφοφορία ο ίδιος ο καπιταλισμός. Αίφνης, το κοινό πληροφορείται μέχρι δακρύων συγκινημένο ότι υπάρχουν εκεί έξω, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στην Αμερική, κεφαλαιούχοι (αποφευκτέος ο σφόδρα αναχρονιστικός όρος «κεφαλαιοκράτες») οι οποίοι περίμεναν υπομονετικά επί δεκαετίες να τους δοθεί η ευκαιρία να ολοκληρωθούν ψυχικά και πνευματικά· να αποδείξουν το αγαθό ποιόν τους· να πιστοποιήσουν το πάθος τους για ανιδιοτελή προσφορά· να αποσείσουν επιτέλους από πάνω τους την ανυπόστατη κατηγορία ότι νοιάζονται αποκλειστικά για τα υλικά ωφελήματα, όπως ορίζει άλλωστε το συμφέρον τους και η ταξική τους ταυτότητα.

Και νά. Τώρα τους παρέχεται επιτέλους η δυνατότητα να υπηρετήσουν αυτοθυσιαστικά τη νέα Ελλάδα, ώστε να επιστρέψουν εμπράκτως ένα μικρό, μικρότατο μέρος των τεράστιων οφειλών τους στην αρχαία Ελλάδα. Ομορφο ακούγεται. Πολύ όμορφο για να ‘ναι αληθινό – και πιστευτό. Ισως φταίει το τάιμινγκ. Πιο ταιριαστό θα ήταν να ακουστούν όλα αυτά τα παραμυθένια το 2021, στην εμβληματική επέτειό μας. Νά, κάτι τέτοιο: «Στους δύο αιώνες από τη γέννηση του ελληνικού κράτους, οι νέοι φιλέλληνες αποφάσισαν να ιδρύσουν στην Ελλάδα μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια».

Αναχρονιστική η δημόσια Παιδεία, άρα μεταρρυθμιστέα – και «όπου βγει». Αναχρονιστικότατη η δημόσια Υγεία, άρα μεταρρυθμιστέα – και ξέρουμε πού θα βγει: στην ολοκλήρωση της διάλυσης του ΕΣΥ, που καταλήγει κανείς να τη θεωρεί εσκεμμένη, έτσι συστηματική όπως είναι. «Κανονικά», αν δεν είχε ανατραπεί η κλίμακα των αξιών μαζί με το νόημα των λέξεων, ένας υπουργός Υγείας, έστω κι αν πρόκειται για τον κ. Αδωνη Γεωργιάδη, θα έπρεπε να ντρέπεται πληροφορούμενος αρμοδίως αυτό που ξέρουν οι πάντες: ότι πάνω από 100.000 ασθενείς περιμένουν μήνες πολλούς ή και δύο ή τρία χρόνια να χειρουργηθούν· κινδυνεύοντας. Οι μισοί έχουν ένα δωδεκάμηνο αναμονής και υπομονής μπροστά τους, να καταπίνουν τους πόνους, την αγωνία και τον θυμό τους. Γιατί; Επειδή το 40% των χειρουργικών αιθουσών έχει βάλει την πινακίδα «κλειστόν». Γιατί; Επειδή δεν υπάρχουν γιατροί, ιδίως αναισθησιολόγοι, ούτε ειδικευμένοι νοσηλευτές. Γιατί δεν υπάρχουν; Επειδή δεν προσλαμβάνονται. Ελλείψει χρημάτων, λόγω μνημονίου; Αυτό ήταν το επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, που απέτυχε και στον τομέα της Υγείας, δεν ισχύει σήμερα. Σήμερα φταίει η «προτεραιοποίηση».

Οι προσλήψεις δεν ήταν ποτέ στη «λίστα προτεραιοτήτων» του κ. Γεωργιάδη (ένα μυστήριο κι αυτό, η παράδοση της Υγείας από τη Νέα Δημοκρατία, μετά το 2014, στους τρεις του ΛΑΟΣ). Ούτε και το αίσθημα της ντροπής. Γι’ αυτό και ναρκισσεύεται πανευτυχής μπροστά στις λατρεμένες του κάμερες, και προσπερνάει κυνικά την αυτοκτονία ενός καρκινοπαθούς Κρητικού που, όπως έγραψε η κόρη του, «διαλύθηκε μέσα στο διαλυμένο ΕΣΥ, με εξετάσεις που έπρεπε να κάνει εκτός νοσοκομείου, με το εξαντλημένο φάρμακο της χημειοθεραπείας που έπρεπε να βρει και να φέρει ο ίδιος στο νοσοκομείο, χωρίς καμία ψυχολογική υποστήριξη, από τον Αννα στον Καϊάφα».

Πανηγυρίζοντας επί των ερειπίων, ο υπουργός δηλώνει υπερήφανος για τη «μεταρρύθμιση» των απογευματινών χειρουργείων, για την εμπορευματική ιδιωτικοποίηση του δημοσίου δηλαδή, με προσχήματα τυπικώς δημοκοπικά: «θα ωφεληθούν οι φτωχοί», κερδίζοντας δέκα θέσεις στη λίστα των εκατό ή των χιλίων. Αναμενόμενη η καύχησή του. Εκαστος εφ’ ω ετάχθη.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
56
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Το συστημα ειναι πλεον νεκρό.
Το κρατος εχει μονο μια επιλογή πλεον . Να ανοίξει το πουγκί του και να δώσει τάλαρα πολλά στους γιατρους. Οχι για να φτιαξει ιδανικο συστημα υγειας απλα και μονο για να λειτουργεί σε safe mode . Το αυτό ισχυει για το ΕΣΥ και τον ΕΟΠΥΥ.

Σσσσσ..... δεν τα φωνάζουν αυτά τα πράγματα. Ο νέος-παλιός ΥΥ, μόλις προ μηνός ξεκαθάρισε ότι παραπάνω λεφτά για την υγεία δεν υπάρχουν. Το δικαιολόγησε με κραυγαλέα ψέυδη, (1 κ κάτι ΕΝΦΙΑ για τον διπλασιασμό των αμοιβών στο ΕΣΥ) και ούτε λίγο πολύ μας είπε, ότι αν θέλουν κάποιοι μεγαλύτερες αμοιβές θα πρέπει να δουλέψουν ακόμα περισσότερο, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του τις οδηγίες της ΕΕ για την διάρθρωση του χρόνου εργασίας.
Μέχρι και ο ΠΙΣ του υποψήφιου ευρωβουλευτή θέλει να κάνει καταγγελία για το ιατρικό ωράριο εργασίας στις αρμόδιες επιτροπές της ΕΕ. ;D
57
Το συστημα ειναι πλεον νεκρό.
Το κρατος εχει μονο μια επιλογή πλεον . Να ανοίξει το πουγκί του και να δώσει τάλαρα πολλά στους γιατρους. Οχι για να φτιαξει ιδανικο συστημα υγειας απλα και μονο για να λειτουργεί σε safe mode . Το αυτό ισχυει για το ΕΣΥ και τον ΕΟΠΥΥ.
58
Χαλαρή κουβέντα / Τιμισοάρα. Η "μικρή Βιέννη της Ανατολικής Ευρώπης"
« Τελευταίο μήνυμα από Argirios Argiriou στις 16 Μαρτίου 2024, 20:10:52 »


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
59
Με εντυπωσίασε το παρακάτω κείμενο και είπα να το μεταφράσω.

Ο πρωιμότερος σύγχρονος νόμος για τη ρύθμιση της άσκησης της Ιατρικής
JAMES J. WALSH, Νέα Υόρκη
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε πριν από περίπου τριάντα χρόνια, το περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης επέστησε την προσοχή στον πρώτο νόμο για τη ρύθμιση της πρακτικής της ιατρικής, για τον οποίο έχουμε κάποιο συγκεκριμένο ιστορικό στη σύγχρονη ιστορία. Περιέχει τόσες πολλές ρήτρες που είχαν σκοπό να διορθώσουν τις καταχρήσεις, με τις οποίες αφορά το ιατρικό επάγγελμα αυτή τη στιγμή, τόσες πολλές συγκεκριμένες κατευθύνσεις ως προς τις σχέσεις των γιατρών με την κοινότητα, τις αρχές και τους φαρμακοποιούς, στις οποίες είμαστε επιρρεπείς Σκεφτείτε ότι το ιατρικό επάγγελμα και οι νομοθέτες μας έχουν σκεφτεί σωστά τα τελευταία χρόνια, ότι άξιζε τον κόπο να το παρουσιάσουμε στο σύνολό του. Βρίσκεται στο "Studies in the History of Anatomy in the Middle Ages", του Robert Ritter von Toply, το οποίο είναι μια από τις σημαντικές συνεισφορές στην ιστορία της ιατρικής τα τελευταία χρόνια. Το βιβλίο είναι σχετικά ελάχιστα γνωστό στην Αμερική και αυτό καθιστά ακόμη πιο σκόπιμο να παρουσιαστούν οι πραγματικές λέξεις του νόμου, γιατί αναπαρίσταται μόνο σε περιλήψεις στις ιστορίες της ιατρικής που γράφτηκαν από τους Haeser και Puschmann.
Σύμφωνα με τον Haeser, ο νόμος δημοσιεύτηκε το 1241, ή σύμφωνα με τον Winkelmann, το 1240. (Ο Von Toply τον παραθέτει από το Huillard-Brehollis' Diplomatic History of Frederick II, with Documents, το οποίο αποτελείται από δώδεκα τετρατόμους. Παρίσι, 1851-1861. ) Αυτό είναι ένα από τα υπέροχα σύνολα εγγράφων που προήλθαν από τον Φρειδερίκο Β', με το επώνυμο Hohenstaufen, τον Γερμανό Αυτοκράτορα της εποχής, τον οποίο οι περισσότεροι ιστορικοί συμφωνούν να ανακηρύξουν την πιο αξιόλογη ιστορική προσωπικότητα του Μεσαίωνα. Ήταν εγγονός του Φρειδερίκου Β', εξελέγη βασιλιάς των Ρωμαίων το 1196, και ο πατέρας του πεθαίνοντας τον επόμενο χρόνο στέφθηκε βασιλιάς της Σικελίας. Εκείνη την εποχή το βασίλειο της Σικελίας περιλάμβανε όχι μόνο αυτό που σήμερα ονομάζουμε νησί της Σικελίας, αλλά και το κάτω μέρος της Ιταλίας, που τότε ονομαζόταν Μεγάλη Σικελία ή το βασίλειο της Νάπολης. Αυτό ήταν το μόνο που κληρονόμησε ο Φρειδερίκος, αλλά με τις δικές του προσπάθειες κατάφερε να γίνει αυτοκράτορας της Γερμανίας, ή όπως ονομαζόταν τότε το αξίωμα, επειδή ο υφιστάμενος έπρεπε τουλάχιστον να ήταν διάδοχος της εξουσίας των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η ιδιοφυΐα του για την κυβέρνηση πιθανότατα θα αποκαλυφθεί καλύτερα στους γιατρούς τουλάχιστον από αυτό το υπέροχο κομμάτι της ιατρικής νομολογίας που παραθέτουμε:

ΝΟΜΟΣ FREDERICK II ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ
- Ενώ είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε κανονισμούς για την κοινοπολιτεία των πιστών υπηκόων μας, κρατάμε πάντα υπό την παρατήρησή μας την υγεία του ατόμου. Λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρή ζημιά και την ανεπανόρθωτη ταλαιπωρία που μπορεί να προκύψει ως συνέπεια της απειρίας των γιατρών, αποφασίζουμε ότι στο μέλλον κανείς που διεκδικεί τον τίτλο του ιατρού, δεν θα ασκεί την τέχνη της θεραπείας ή δεν θα τολμήσει να θεραπεύσει τον πάσχοντα, εκτός όπως έχουν περάσει προηγουμένως στο Πανεπιστήμιο του Σαλέρνο μια δημόσια εξέταση υπό τον τακτικό καθηγητή ιατρικής και έχουν λάβει πιστοποιητικό, όχι μόνο από τον καθηγητή ιατρικής αλλά και από έναν από τους δημόσιους υπαλλήλους μας, το οποίο δηλώνει την αξιοπιστία του χαρακτήρα του και επάρκεια γνώσεων. Αυτό το έγγραφο πρέπει να παρουσιαστεί σε εμάς, ή σε περίπτωση απουσίας μας από το βασίλειο, στο άτομο που μένει πίσω στη θέση μας στο βασίλειο και πρέπει να ακολουθηθεί από την απόκτηση άδειας άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος είτε από εμάς είτε από τον προαναφερθέντα εκπρόσωπό μας . Η παραβίαση αυτού του νόμου τιμωρείται με κατάσχεση αγαθών και φυλάκιση ενός έτους για όλους όσοι θα τολμήσουν στο μέλλον να ασκήσουν το ιατρικό επάγγελμα χωρίς τέτοια άδεια από τις αρχές μας.
- Δεδομένου ότι οι φοιτητές δεν αναμένεται να μάθουν ιατρική επιστήμη εκτός εάν έχουν προηγουμένως στηριχτεί στη λογική, διατάσσουμε περαιτέρω ότι δεν επιτρέπεται σε κανέναν να συνεχίσει τις σπουδές της ιατρικής επιστήμης χωρίς προηγουμένως να έχει αφιερώσει τουλάχιστον τρία ολόκληρα χρόνια στη μελέτη της λογικής.2 Μετά από τρία χρόνια αφιερώσεως σε αυτές τις σπουδές μπορεί (ο φοιτητής) αν θέλει, να προχωρήσει σε σπουδές ιατρικής, υπό την προϋπόθεση πάντα ότι κατά τον καθορισμένο χρόνο αφιερώνεται και στη χειρουργική, η οποία είναι μέρος της ιατρικής. Μετά από αυτό, και όχι πριν, θα του δοθεί η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, εφόσον έχει περάσει εξετάσεις, σε επίσημη μορφή, καθώς και βεβαίωση από τον καθηγητή του για τις σπουδές του κατά το προηγούμενο διάστημα. Αφού περάσει πέντε χρόνια σπουδών, δεν θα ασκεί την ιατρική έως ότου αφοσιωθεί στη διάρκεια ενός ολόκληρου έτους στην ιατρική πρακτική με συμβουλές και υπό την καθοδήγηση έμπειρου ιατρού. Στις ιατρικές σχολές οι καθηγητές θα αφιερωθούν κατά τη διάρκεια αυτών των πέντε ετών στα αναγνωρισμένα βιβλία, τόσο του Ιπποκράτη όσο και του Γαληνού, και θα διδάξουν όχι μόνο θεωρητική αλλά και πρακτική ιατρική.
- Καθορίζουμε επίσης ως μέτρο για την προαγωγή της δημόσιας υγείας ότι δεν επιτρέπεται να ασκεί το επάγγελμα του χειρουργού, εκτός εάν έχει γραπτή βεβαίωση, την οποία πρέπει να προσκομίσει στον καθηγητή της ιατρικής σχολής, ότι έχει ξοδέψει τουλάχιστον ένα έτος σε εκείνο το τμήμα της ιατρικής που είναι απαραίτητο ως οδηγός για την πρακτική της χειρουργικής και ότι, κυρίως, έχει μάθει την ανατομία του ανθρώπινου σώματος στην ιατρική σχολή και είναι πλήρως εξοπλισμένος σε αυτό το τμήμα ιατρικής, χωρίς το οποίο ούτε οι επεμβάσεις οποιουδήποτε είδους μπορούν να γίνουν με επιτυχία ούτε τα κατάγματα να αντιμετωπιστούν σωστά.
- Σε κάθε επαρχία του βασιλείου μας που είναι υπό τη νόμιμη εξουσία μας, αποφασίζουμε ότι δύο συνετοί και έμπιστοι άνδρες των οποίων τα ονόματα πρέπει να σταλούν στην αυλή μας, θα διοριστούν και θα δεσμευτούν με επίσημο όρκο, υπό την επιθεώρηση των οποίων θα βρίσκονται παρασκευάσματα και σιρόπια και άλλα φάρμακα που παρασκευάζονται σύμφωνα με το νόμο και πωλούνται μόνο μετά από τέτοια επιθεώρηση. Ειδικότερα, στο Σαλέρνο, αποφασίζουμε ότι αυτή η επιθεώρηση θα περιοριστεί σε όσους έχουν λάβει το πτυχίο τους ως μεταπτυχιακός στη φυσική.
- Διατάσσουμε επίσης με τον παρόντα νόμο ότι κανένας στο βασίλειο, εκτός από το Σαλέρνο ή τη Νάπολη [στα οποία βρίσκονταν τα δύο πανεπιστήμια του βασιλείου] αναλαμβάνει να δώσει διαλέξεις για την ιατρική ή τη χειρουργική, ή να υποτεθεί ότι έχει λάβει το όνομα του δασκάλου, εκτός εάν έχει εξεταστεί πολύ ενδελεχώς παρουσία κυβερνητικού αξιωματούχου και καθηγητή της ιατρικής τέχνης. [Όχι ψεύτικες ιατρικές σχολές.-ED.]
- Κάθε ιατρός που έχει λάβει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος πρέπει να ορκιστεί ότι θα εκπληρώσει πιστά όλες τις απαιτήσεις του νόμου και επιπλέον ότι όποτε γνωρίζει ότι οποιοσδήποτε φαρμακοποιός έχει προς πώληση φάρμακα μικρότερης της κανονικής ισχύος, ότι θα τον καταγγείλει στο δικαστήριο και επιπλέον θα δίνει τη συμβουλή του στους φτωχούς χωρίς να ζητά αποζημίωση. Ο ιατρός επισκέπτεται τον ασθενή του τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα και κατόπιν επιθυμίας του ασθενή του μία φορά και το βράδυ, και τον χρεώνει, σε περίπτωση που η επίσκεψη δεν απαιτεί να βγει έξω από το χωριό ή πέρα από τα τείχη της πόλης, όχι περισσότερο από μισό ταρέν σε χρυσό για κάθε υπηρεσία.3 Από ασθενή τον οποίο επισκέπτεται έξω από το χωριό ή το τείχος της πόλης, έχει δικαίωμα να ζητήσει ημερήσια υπηρεσία όχι περισσότερα από τρία ταρένια, στα οποία μπορούν να προστεθούν, ωστόσο, τα έξοδά του, εφόσον δεν απαιτεί περισσότερα από τέσσερα ταρένια συνολικά.
- Αυτός (ο τακτικά εξουσιοδοτημένος ιατρός) δεν πρέπει να συνάψει καμία επιχειρηματική σχέση με το φαρμακοποιό ούτε να λάβει κανένα από αυτούς υπό την προστασία του, ούτε να έχει χρηματικές υποχρεώσεις ως προς αυτούς. 4 Ούτε κάποιος εξουσιοδοτημένος ιατρός πρέπει να διατηρεί ο ίδιος φαρμακείο. Οι φαρμακοποιοί πρέπει να ασκούν τις δραστηριότητές τους με πιστοποιητικό ιατρού σύμφωνα με τους κανονισμούς και με δική τους πίστωση και ευθύνη και δεν επιτρέπεται να πωλούν τα προϊόντα τους χωρίς να έχουν ορκιστεί ότι όλα τα φάρμακά τους έχουν παρασκευαστεί με την προβλεπόμενη μορφή. χωρίς καμία απάτη. Ο φαρμακοποιός μπορεί να αποκομίσει τα ακόλουθα κέρδη από τις πωλήσεις του: Τα εκχυλίσματα και τα απλά που δεν χρειάζεται να τα διατηρεί σε απόθεμα για περισσότερο από ένα χρόνο, προτού μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν, μπορούν να χρεωθούν με τιμή τριών ταρέν την ουγγιά. [Ενενήντα σεντς η ουγγιά φαίνεται πολύ ακριβό, αλλά αυτό είναι το μέγιστο.] Άλλα φάρμακα, όμως, τα οποία λόγω των ειδικών συνθηκών που απαιτούνται για την παρασκευή τους ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο, ο φαρμακοποιός πρέπει να έχει σε απόθεμα για περισσότερο από ένα χρόνο, μπορεί να χρεώσει για έξι ταρέν την ουγγιά. Σταθμοί για την παρασκευή φαρμάκων μπορεί να μην βρίσκονται πουθενά αλλά μόνο σε ορισμένες κοινότητες στο βασίλειο, όπως περιγράφουμε παρακάτω.
- Διατάσσουμε επίσης ότι οι καλλιεργητές φυτών που προορίζονται για ιατρικούς σκοπούς θα δεσμεύονται με επίσημο όρκο ότι θα παρασκευάζουν τα φάρμακά τους ευσυνείδητα σύμφωνα με τους κανόνες της τέχνης τους και στο μέτρο που είναι ανθρωπίνως δυνατό να τα παρασκευάζουν παρουσία των επιθεωρητών. Οι παραβάσεις του νόμου αυτού τιμωρούνται με κατάσχεση των κινητών τους αγαθών. Εάν, ωστόσο, οι επιθεωρητές, των οποίων η πιστότητα στο καθήκον δεσμεύεται για την τήρηση των κανονισμών, επιτρέψουν οποιαδήποτε απάτη στα θέματα που τους έχουν ανατεθεί, θα καταδικαστούν σε τιμωρία με θάνατο.» [Ο πρώτος καθαρός νόμος για τα φάρμακα.- ED.]

ΔΙΠΛΩΜΑ
Το δίπλωμα που συμβάδιζε με το νόμο και που θα λέγαμε άδεια, είναι πολύ ενδιαφέρον ως προσμονή πολλών σύγχρονων ιδεών. Λειτουργεί ως εξής:
«Δια του παρόντος γνωστοποιούμε σε όλους τους πιστούς πολίτες μας ότι ο πιστός πολίτης μας, ο Ν. Μ., έχοντας παρουσιαστεί στο δικαστήριο μας και εξετάστηκε δεόντως, αναγνωρίστηκε από το δικαστήριο ως πιστός πολίτης και καταγόμενος από άξιο γένος και κατάλληλος Για την άσκηση της ιατρικής τέχνης, λοιπόν, πειστήκαμε για τις γνώσεις του και για την ετοιμότητά του να υπακούσει στους νόμους, αφού έλαβε τον όρκο της πίστης σε εμάς και τον όρκο του να ασκήσει το επάγγελμά του με αληθινό τρόπο σύμφωνα με τα έθιμα των γιατρών, του έχει την άδεια να ασκεί την ιατρική τέχνη σε κάθε μέρος του βασιλείου μας, με την προϋπόθεση ότι θα ασκεί την τέχνη του πιστά όπως γίνεται η αξιοπρέπειά μας και η πίστη μας στους υπηκόους μας, καθώς και για την καλή υγεία όσων χρειάζονται τις υπηρεσίες του. Επομένως, φέρνουμε αυτό το θέμα στη γνώση των πιστών υπηκόων μας, ώστε κανείς να μην ενοχλήσει αυτό το πιστό υποκείμενό μας, τον Ν. Μ., που προαναφέρθηκε, στην άσκηση της τέχνης του ούτε να τον εμποδίσει με οποιονδήποτε τρόπο σε οποιοδήποτε μέρος της επικράτειάς μας».
Αυτό είναι τόσο διαφορετικό από αυτό που συνήθως πιστεύεται ότι ήταν η συνθήκη της ιατρικής πρακτικής και είναι τόσο εντυπωσιακή η προσμονή για οτιδήποτε είναι πιο σύγχρονο στη ρύθμιση της ιατρικής που σχεδόν διστάζει κανείς να το αποδεχθεί ως αυθεντικό. Μια λέξη για την εγκυρότητά του και για το κανάλι μέσω του οποίου έρχεται μπορεί να μην είναι άστοχη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για πρωτότυπο έγγραφο της εποχής του Φρειδερίκου Β'. Συμβαίνει σε σχέση με άλλα έγγραφα αναμφισβήτητης προέλευσης και ημερομηνίας. Όπως ήδη αναφέρθηκε, η παρούσα εκδοχή μας έρχεται μέσω του Γερμανού του Robert Ritter von Toply, ο οποίος θεωρείται ίσως η καλύτερη εν ζωή αυθεντία στη Γερμανία για την ιστορία της ιατρικής, και ιδιαίτερα της ανατομίας στον Μεσαίωνα. Επιλέχθηκε από τους εκδότες του «Handbook of the History of Medicine» του Puschmann, του πιο πρόσφατου έγκυρου έργου για το θέμα, για να γράψει τα κεφάλαια για την ιστορία της ανατομίας στον Μεσαίωνα.

----------------------
1.   Studien Zur Getschichte der Anatomie im Mittelalter, Robert Ritter von Tuply, Leipzig und Wien, Franz Deutlicke, 1898.
2.   Ως λογική αυτή την περίοδο περιλαμβανόταν η μελέτη όλων σχεδόν των μαθημάτων που πλέον προσλαμβάνονται στο τμήμα τεχνών των πανεπιστημίων μας. Ο Χάξλι, στην ομιλία του ενώπιον του Πανεπιστημίου του Αμπερντίν, με την ευκαιρία της ορκωμοσίας του ως πρύτανη αυτού του πανεπιστημίου είπε: «Οι επιστήμονες (των πρώτων πανεπιστημίων, πρώτο μισό του δέκατου τρίτου αιώνα) σπούδαζαν γραμματική, ρητορική, αριθμητική και γεωμετρία, αστρονομία, θεολογία και μουσική». Και πρόσθεσε: «Έτσι, το έργο τους, όσο ατελές και ελαττωματικό μπορεί να ήταν, αν κριθεί από τις σύγχρονες γνώσεις, τους έφερε αντιμέτωπους με όλες τις ηγετικές πτυχές του πολύπλευρου νου του ανθρώπου. Διότι αυτές οι μελέτες περιείχαν πραγματικά, ποσοστό σε εμβρυική μορφή -μερικές φορές, μπορεί να φαίνεται, ως καρικατούρα- αυτό που τώρα ονομάζουμε φιλοσοφία, μαθηματικές και φυσικές επιστήμες και τέχνη. Και αμφιβάλλω αν το πρόγραμμα σπουδών οποιουδήποτε σύγχρονου πανεπιστημίου δείχνει τόσο σαφή και γενναιόδωρη κατανόηση του τι σημαίνει πολιτισμός όπως κάνει το παλιό trivium (γραμμτική, λογική, ρητορική) και quadrivium (αριθμητική, γεωμετρία, μουσική, αστρονομία)». Science and Education Essays, σελίδα 197; Νέα Υόρκη, D. Appleton & Co. 1896.
3.   Ένα tarrenus ή tarrene (ταρέν) σε χρυσό ήταν ίσο με περίπου τριάντα σεντς των χρημάτων μας. Το χρήμα εκείνη την εποχή είχε από δέκα έως δεκαπέντε φορές την αγοραστική δύναμη που έχει αυτή τη στιγμή. Ένας συνηθισμένος εργάτης εκείνη την εποχή στην Αγγλία έπαιρνε περίπου τέσσερις πένες την ημέρα, που ήταν ακριβώς η τιμή ενός ζευγαριού παπουτσιών, ενώ μια παχιά χήνα μπορούσε να αγοραστεί για δυόμισι πένες, ένα πρόβατο για ένα σελίνι δύο πένες, ένα λίπος γουρούνι για τρία σελίνια και ένα βόδι που τρέφεται με στάβλο για 16 σελίνια (Πράξη του Εδουάρδου Γ' καθορισμού των τιμών).
4.   Προφανώς, πολλοί διαφορετικοί τρόποι για να παρακάμψουμε αυτόν τον κανονισμό είχαν ήδη εφευρεθεί και η ιδέα αυτών των εκφράσεων φαίνεται να είναι πολύ σαφές στο νόμο ότι οποιαδήποτε τέτοια επιχειρηματική σχέση, ανεξάρτητα από τη δικαιολογία ή τη μέθοδο αυτής, απαγορεύεται . -ED.

Ανατύπωση με άδεια από το Journal of the Αμερικανική Ιατρική Ένωση, 1 Φεβρουαρίου 1908, τόμ. Ι, σελ. 388, 389.

Πηγή: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
60
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Μια που λέμε για διπλασιασμό των μισθών του ΕΣΥ, μου κάνει εντύπωση το ότι όσοι συνδράμουν τα απογευματινά χειρουργεία θα αμείβονται με 15 ευρώ/ώρα.
Αν εξασφαλιζόταν ανάλογο ποσό για τις (υποχρεωτικές) εφημερίες, θα φτάναμε τα 360 ευρώ το 24ωρο.
Θα ήταν μια καλή αρχή...

Ακριβώς γι' αυτο το λόγο πολλά πράγματα σε ότι αφορά τη δημόσια υγεία είναι θέμα πολιτικών αποφάσεων.
Η κατάσταση που έχει περιέλθει το ΕΣΥ, μετά την υποχρηματοδότηση του από το 2009 και έπειτα είναι κάτι αναστρέψιμο, όπως παρουσιάζει και στο εύστοχο άρθρο του ο Μιλτιάδης Νεκτάριος Ομότιμος Καθηγητής Ασφάλισης του Τμήματος Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιώς.
Προφανώς κάποιοι στο ΥΥ δεν συμμερίζονται τις απόψεις του.
Για παράδειγμα τα απογευματινά χειρουργεία έχουν ξεσηκώσει το τελευταίο διάστημα τεράστιο ντόρο σε σχέση με τη μείωση του χρόνου αναμονής.
Δέστε πως έλυσε το πρόβλημα προ διετίας ο διοικητής της 5ης ΥΠΕ

Παράθεση
Παρουσιάζοντας στη συνάντηση απολογιστικά στοιχεία της 5ης Υγειονομικής Περιφέρειας, ο διοικητής Φώτης Σερέτης χαρακτήρισε αποτελεσματική τη συνεργασία του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα, τόσο στην περίοδο διαχείρισης της πανδημίας όσο και τους τελευταίους μήνες, για την εξυπηρέτηση χειρουργικών περιστατικών, με αποτέλεσμα να μειωθούν σημαντικά οι λίστες αναμονής των χειρουργείων.
Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο διοικητής της 5ης ΥΠΕ, από τα τέλη Ιανουαρίου 2022 μέχρι σήμερα (10ος/2022) πάνω από 1.150 χειρουργικά περιστατικά έχουν εξυπηρετηθεί από τρεις δομές του ιδιωτικού τομέα από καθηγητές της Ιατρικής Σχολής και γιατρούς του ΕΣΥ, χωρίς οι ασθενείς να καταβάλλουν πρόσθετες αμοιβές. Πρόκειται για δυνατότητα που αξιοποίησε κατά βάση το ιατρικό προσωπικό του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου για περιστατικά όλων σχεδόν των χειρουργικών ειδικοτήτων, πολλά από τα οποία είχαν πολύμηνες αναμονές στις λίστες αναμονής.
Είναι ενδεικτικό ότι δεν υπάρχει πλέον λίστα αναμονής σε οφθαλμολογικά περιστατικά, όπως οι καταρράκτες, ενώ για άλλα περιστατικά οι λίστες αναμονής έχουν περιοριστεί σημαντικά, φέρεται να υποστήριξε ο κ. Σερέτης, επισημαίνοντας πως με τον τρόπο αυτόν, δηλαδή προωθώντας χειρουργεία στον ιδιωτικό τομέα και εξασφαλίζοντας μέσω αυτού περισσότερα χειρουργικά τραπέζια στα νοσοκομεία, το δημόσιο εξυπηρετεί χρήματα και ανθρώπινους πόρους.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


Σελίδες: 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 10