Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα
Οικονομική κρίση - Ελληνική οικονομία και αξιοπιστία
Loumakis:
Επισυνάπτω άρθρο προσφατου τευχους του ΤΙΜΕ (3 Οκτ.) για την Ευρωπαϊκή και Ελληνική οικονομική κρίση, ιδιαίτερα επειδή εξετάζει σενάρια εξόδου της χώρας μας απο τη ζώνη του ευρώ.
Επίσης πίνακα απο το τευχος της 22ας Αυγούστου του ιδιου περιοδικού, οπου φαίνεται οτι η χώρα μας ειναι ψηλά στον δείκτη οικονομικής εισοδηματικης ανισότητας.
tasath:
Τελικά πόσα ομόλογα έχουν τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία;
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Στα 7,85 δις ευρώ διαμορφώνεται το ύψος των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που κατέχουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι πρόσφατα είχε αναφέρει ο υπουργός Οικονομικών κ Ε. Βενιζέλος ότι τα ασφαλιστικά ταμεία κατέχουν 18 με 20 δις ευρώ ελληνικού χρέους.
Το υπουργείο οικονομικών παρουσίασε την αναλυτική κατάσταση των ομολόγων που κατέχουν τα ασφαλιστικά Ταμεία (ονομαστική αξία ομολόγων, ημερομηνίες έκδοσης και λήξης ομολόγων και εντόκων), μετά από σχετική ερώτηση στη Βουλή του βουλευτή του ΛΑΟΣ, Μάκη Βορίδη, με αφορμή τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης ή επιμήκυνσης του δημοσίου χρέους στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΥΠΟΙΚ, το μεγαλύτερο όγκο ομολόγων των ασφαλιστικών ταμείων, το ύψος των οποίων φτάνει στα 7,85 δις. ευρώ, κατέχει το ΙΚΑ με 2,07 δις. ευρώ, ενώ ακολουθούν το ΤΕΑΔΥ με 1,23 δις. ευρώ και το ΟΓΑ με 1,12 δις. ευρώ. Παράλληλα, ήδη το ΙΚΑ έχει ενεχυριάσει ομόλογα αξίας 900 εκ. ευρώ, προκειμένου να λάβει αντίστοιχο δάνειο, μια που η πρόωρη ρευστοποίηση τους, θα επέφερε σημαντικές απώλειες για το Ίδρυμα.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα ασφαλιστικά ταμεία στο αρχικό PSI είχαν συμμετάσχει όχι με haircut αλλά με επιμήκυνση του χρόνου διακράτησης των ομολόγων.
Στο νέο PSI πιθανόν να ισχύουν οι ίδιες παράμετροι, αλλά τίποτε δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο.
Γ.Κτιστάκης:
Με …χιούμορ αντιμετωπίζουν στη Γαλλία την κατάσταση που βιώνει ο ελληνικός λαός, λόγω της οικονομικής κρίσης. Οι συντελεστές της σατιρικής εκπομπής «Οι μαριονέτες των ειδήσεων» του Canal+, παρουσίασαν ένα βίντεο, στο οποίο πρωταγωνιστεί ο άνθρωπος του μέλλοντος, «Ο Έλληνας».
Στο… ντοκιμαντέρ, παρουσιάζεται ένας Έλληνας ντυμένος τσολιάς, ο Κώστας, ο οποίος είναι πειραματόζωο σε ένα αμερικανικό εργαστήριο.
Ο Έλληνας υποχρεώνεται να δουλεύει ασταμάτητα, ενώ του μειώνουν το μισθό και του στερούν το συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Παρά τις περικοπές, ο Έλληνας συνεχίζει να εργάζεται με την ίδια ένταση, αδιαμαρτύρητα, επειδή υπάρχει κρίση.
Στη συνέχεια, οι επιστήμονες αποφασίζουν ότι το πείραμα στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία και συμπεραίνουν ότι οι τακτικές που εφαρμόσθηκαν στον Έλληνα, μπορούν να γίνουν πράξη και στον υπόλοιπο πλανήτη, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η παγκόσμια οικονομική ύφεση.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Gatekeeper:
Μέρκελ: Αναγκαίο ένα κούρεμα 50 με 60 %
Την αναγκαιότητα κουρέματος του ελληνικού χρέους κατά 50 με 60 % φέρεται να υπογράμμισε η Άγκελα Μέρκελ κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στις Βρυξέλλες.
Η αξιολόγηση της τρόικας για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους κατέδειξε ότι οι αποφάσεις της 21ης Ιουλίου δεν είναι σε καμία περίπτωση επαρκείς, δήλωσε η γερμανίδα καγκελάριος στη συνεδρίαση του ΕΛΚ, σύμφωνα με συμμετέχοντες που επικαλείται το Reuters. Την ίδια ώρα όμως υπογράμμισε ότι προέχει να γίνει αυτό σε εθελοντική βάση.
Η καγκελάριος απηύθυνε παράλληλα σαφή προειδοποίηση να υπάρξει λύση στο θέμα της μόχλευσης του EFSFμέχρι τις αρχές της εβδομάδας προκειμένου να διασφαλίσει τη συγκατάθεση του γερμανικού κοινοβουλίου στις όποιες αλλαγές πριν την δεύτερη, έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της Τετάρτης. Η Α. Μέρκελ δεν διευκρίνισε με ποιον ακριβώς τρόπο θα πρέπει να γίνει η μόχλευση, τόνισε όμως ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές με τη Γαλλία.
Αισιοδοξία για φιλόδοξη λύση
"Πιστεύω ότι (...) μπορούμε πραγματικά να πετύχουμε τους φιλόδοξους στόχους μας μέχρι την Τετάρτη"Πάντως, στο περιθώριο της χθεσινοβραδινής συνάντησής της με τον γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, η γερμανίδα καγκελάριος εμφανίστηκε αισιόδοξη για την πορεία των διαβουλεύσεων: «Πιστεύω ότι οι υπ. Οικονομικών σημείωσαν πρόοδο και πως μπορούμε πραγματικά να πετύχουμε τους φιλόδοξους στόχους μας μέχρι την Τετάρτη. Οι διαβουλεύσεις ωστόσο είναι δύσκολες και είναι σημαντικό Γερμανία και Γαλλία να συμμετέχουν πολύ ενεργά στις προετοιμασίες».
«Έχουμε φτάσει στο μεταξύ σε μια πολύ ρεαλιστικότερη θεώρηση της κατάστασης στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να μπορούν να διατεθούν τα αναγκαία μέσα για την προστασία του ευρώ», πρόσθεσε.
Για πρόοδο στις συνομιλίες έκανε χθες το βράδυ λόγο και ο γάλλος πρόεδρος τονίζοντας την ίδια ώρα ότι θα πρέπει να βρεθεί άμεσα μια οριστική λύση: «Πρέπει να βρεθεί λύση, μια δομική, φιλόδοξη και οριστική λύση. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή».
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Loumakis:
Θέλω να καταθέσω την προσωπικη γνώμη και εκτίμηση μου για τα πολιτικα γεγονοτα των τελευταίων ημερών.
Ζούμε τις τελευταίες μέρες τις ραγδαίες εξελίξεις μετα την εξαγγελία του πρωθυπουργού για δημοψήφισμα που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στο εξωτερικό, αλλά και στο εσωτερικό. Ο πρωθυπουργός αναγκάσθηκε να τα μαζέψει άρον-άρον, αλλά οι πολιτικες εξελίξεις είναι πλέον απρόβλεπτες και εκτος ελέγχου, όπως και η παραμονη της χώρας μας στη ζώνη του ευρώ. Ομόφωνα οι πολιτικες ηγεσίες και τα ΜΜΕ των Ευρωπαϊκών χωρών έχουν βάλει στο στόχαστρο την πολιτικη ηγεσία της πατρίδας μας για την ασυλλόγιστη ενέργεια της που θετει σε κίνδυνο το ευρώ και τη σταθερότητα του. Στην ίδια εκτίμηση συγκλίνουν και τα εγχώρια πολιτικά κόμματα, καθώς και τα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, που σπεύδουν έντρομα να καλέσουν σε συναίνεση για να επικυρωθούν οι αποφασεις της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. της 27ης Οκτωβρίου για να μη διακυβευθεί η «Ευρωπαϊκή πορεία» της χώρας μας.
Για ποια Ευρωπαϊκή πορεία και προοπτική όμως άραγε μας μιλάνε; Για αυτήν που σχετίζεται με τα διαδοχικά μνημόνια και τις επαχθείς δανειακες συμβάσεις, που συρρικνώνουν συνέχεια τα εισοδήματα και τα κοινωνικά δικαιώματα ευρέων κοινωνικών στρωμάτων, παράγοντας συνεχως ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση; Και από ως πού σωτήριες οι αποφασεις της 27ης Οκτωβρίου; Αν δεν κανω λάθος, παρα το «κούρεμα» του χρεους, θα βρεθούμε το 2020 με χρεος 120% επι του ΑΕΠ (δηλαδη όσο είχαμε το 2009, πριν αρχισει ολη αυτή η ιστορία με τα Μνημόνια και τα σχεδια βοήθειας ) και υπο την προϋπόθεση ότι μετα από δυο χρονια και μεχρι τοτε θα εχουμε ρυθμο ανάπτυξης 4,5%. Δεν ειμαι οικονομολόγος, αλλά μπορεί κάποιος να μου εξηγησει πειστικα πως θα δημιουργηθεί τετοιος ρυθμος αναπτυξης με τόση ανεργία, με τις στροφιγγες χρηματοδότησης της επιχειρηματικότητας και των επενδύσεων κλειστες και με το δεδομενο κλίμα ανασφαλειας και (εύλογης )αποφυγης επιχειρηματικού ρίσκου; Εκτος εαν στα (κρυφά και ανομολόγητα) σχεδια ανάπτυξης των ευρωπαίων αρχιτεκτόνων των, κατ’ ευφημισμόν, «σχεδίων σωτηρίας» της χώρας μας περιλαμβάνεται η εκποίηση των πλουτοπαραγωγικων πηγών και οργανισμών της χώρας μας σε τιμες «κοψοχρονιάς» για αυτούς. Οπότε θα φθάσουμε, όσοι επιβιώσουμε, (απ)αισίως το 2020, με την Ελλάδα ξεπουλημένη, ρημαγμένη, καθημαγμένη και τους Ελληνες εξαθλιωμενους και καταρρακωμενους σωματικά και ψυχολογικά από την οικονομική καταστροφή και υποδούλωση της πατρίδας μας, για να μας πούν πάλι «κοιτάξτε, κάναμε κάποια λάθη εκτίμησης, δεν βγήκαν τα νούμερα όπως τα είχαμε υπολογίσει,διότι μπλά, μπλά, μπλά κλπ.», οπότε, φτού κι από την αρχή με νεα μνημόνια, δανειακές συμβασεις κλπ. στο ατέλειωτο γαϊτανάκι της υποδούλωσης και εξαθλίωσης.
Ας μη γελιόμαστε πλέον από τα παραμύθια που μας πουλάνε. Ολη αυτή η ιστορία της Ενωμένης Ευρώπης και της Ευρωπαϊκης ενοποίησης δεν συμφέρει τους λαούς της Ευρώπης, τους απλούς εργαζόμενους, τους ανθρώπους του καθημερινου μόχθου και της βιοπάλης (όχι, δεν ψηφίζω ΚΚΕ, αν συνειρμικά αυτή την εντύπωση δημιουργούν τα γραφόμενα μου). Είναι μια υπόθεση που είναι προς όφελος των κερδοσκόπων των χρηματοπιστωτικων αγορών, των τραπεζιτών και των μεγαλο-επιχειρηματιών, διεθνών και εγχώριων, που με το κοινο νόμισμα του ευρώ κάνουν ευκολότερα «παιχνίδι» και συσσωρεύουν κέρδη σε βάρος των απλών ανθρώπων. Γι’ αυτό τρόμαξαν οι Ευρωπαίοι πολιτικοί (υπάλληλοι των προαναφερθεντων και προαγωγοί των συμφερόντων τους) και τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ (παπαγαλάκια των ίδιων απόψεων και συμφερόντων), αλλά και το εγχώριο σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και τα ελληνικά ΜΜΕ των μεγαλοεπιχειρηματιών και μεγαλοεκδοτών μπροστά στην προοπτική εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη και τις συνακόλουθες οικονομικές αναταράξεις και ζημιές τους, ενώ παράλληλα κόπτονται υποκριτικά για εθνική συναίνεση και για την τρωθείσα εθνική αξιοπρέπεια, ενώ «ο καυγάς είναι για το πάπλωμα».
Ειμαι από πολύ καιρό θιασώτης της άποψης ότι η Ελλάδα έπρεπε , στις απαρχές της οικονομικής κρίσης, να αποχωρήσει από το ευρώ, βεβαίως μετά από δημοψήφισμα, με δεδομένη τη μη βιωσιμότητα του τεράστιου χρέους, αλλά και τη ληστρική συμπεριφορά των Ευρωπαίων εταίρων και του ΔΝΤ απέναντι μας. Ο λόγος είναι ότι δεν μπορεις να ασκήσεις εθνική οικονομική πολιτική για έξοδο από την κρίση, όταν δεν έχεις δικό σου, εθνικό νόμισμα. Δεν μπορεις να υποτιμησεις το νόμισμα σου για να εχεις αύξηση των εξαγωγών και περιορισμό των εισαγωγών, δεν μπορείς να κόψεις καινούργιο χρήμα, έστω και πληθωριστικό, για να χρηματοδοτήσεις επενδύσεις , να πετύχεις ανάπτυξη και να ασκήσεις κοινωνική πολιτική. Μοιραία εξαρτάσαι από τις επιλογες του Ευρωπαϊκού διευθυντηρίου, το οποίο βέβαια δεν θα σε επιχορηγήσει με κοινωνικά κριτήρια ή με γνώμονα το εθνικό σου συμφέρον, αλλά με βαση τα δικά τους ιδιοτελή κίνητρα. Μάλιστα, εάν οι διαπραγματεύσεις για εξοδο από το ευρώ είχαν γίνει στην αρχή της κρίσης, οι επιπτώσεις από την προσαρμογή της Ελληνικης οικονομίας θα ηταν πολύ λιγότερο επώδυνες και η διαπραγματευτική ισχύς μας ως χώρας πολύ μεγαλύτερη, όπως αποδείχθηκε από τον πανικό των ευρωπαίων εταίρων μπροστα στο ενδεχόμενο εξόδου μας από το ευρώ και με δεδομένο το ότι η έκθεση των τραπεζών τους στα ελληνικά ομόλογα ηταν τότε πολύ μεγαλύτερη.
Μα, θα μου πείτε, αυτό σημαίνει πτώχευση, εφ’ όσον οι Ευρωπαίοι κλείσουν τη στρόφιγγα της παροχής ρευστού χρήματος στη χώρα μας, εάν δεν επικυρώσουμε τις αποφασεις της 27ης Οκτωβρίου ή αποχωρήσουμε από το ευρώ και δραματικες κοινωνικες επιπτώσεις. Δεν διαφωνώ. Όμως, επιμένω, ότι είναι προτιμότερο να πτωχεύσουμε ως χώρα, να δοκιμασθούμε και να αγωνισθούμε σκληρά για 2-3 χρόνια μέχρι να ορθοποδήσουμε και να πορευθούμε στη συνέχεια ελεύθεροι και ανεξάρτητοι , παρα να υποστούμε το αργό και βασανιστικό μαρτύριο των διαδοχικών μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων, της συνεχούς και ατέρμονης βύθισης σε διαρκώς βαθύτερη κοινωνική εξαθλίωση και σε διαρκώς μεγαλύτερη εθνική ταπείνωση και συλλογική κατάθλιψη βλέποντας, ανήμποροι να αντιδράσουμε, το ξεπούλημα και την κατεδάφιση της πατρίδας μας. Στην πρώτη περίπτωση, οι θυσίες που θα υπομείνουμε, γιατί αναμφίβολα θα υποβληθούμε σε θυσίες , ίσως ανάλογες της κατοχικής περιόδου του 1941-44, θα πιάσουν τόπο. Στην δεύτερη περίπτωση θα σπρώχνουμε αέναα ,σαν τον Σίσυφο, τον βράχο του χρέους και των ελλειμμάτων, χωρις να φθάσουμε ποτέ στην πολυπόθητη κορυφή της οικονομικής ανάκαμψης. Η , για να χρησιμοποιήσω άλλη παρομοίωση, θα μοιάζουμε με τον Τάνταλο, θα απλώνουμε το χέρι μας διαρκώς για να δρέψουμε τους καρπούς του δένδρου της κοινωνικής και εθνικής ευημερίας , νομίζοντας κάθε φορά ότι είναι πλέον πολύ κοντά και δεν θα το καταφέρνουμε ποτέ, γιατί θα απομακρύνεται συνέχεια. Αλλωστε εκεί έγκειται η πονηριά των δανειστών μας . Είναι σχεδιασμένα τα προγράμματα οικονομικής «βοήθειας» έτσι ώστε να δημιουργούν την αυταπάτη ότι οι στόχοι είναι εφικτοί και υλοποιήσιμοι (ώστε να συναινούμε στην εφαρμογή τους), ενώ στην πραγματικότητα θα τρέχουμε διαρκώς πίσω από απραγματοποίητα και φευγαλέα όνειρα.
Είναι όμως πιθανό να μας κάνουν τη χάρη να μας διώξουν από την ευρωζώνη. Όχι βέβαια επειδή μας αγαπάνε, αλλά μπροστά στον κίνδυνο να καταρρεύσει το πολυαγαπημένο τους ευρώ από τις τυχοδιωκτικές ενέργειες των απρόβλεπτων Ελλήνων, ίσως πούν «δεν βγάζουμε άκρη με δαύτους, άς τους διώξουμε για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο». Με αυτόν τον τρόπο θα συνεχίσουν απερίσπαστοι την πολιτική κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους στις άλλες χρεωμένες χώρες της Ευρώπης χωρίς να κινδυνεύουν από τους ενοχλητικούς Ελληνες.
Σ΄αυτή την περίπτωση η Ιστορία ενδεχομένως κάποτε θα γράψει: «Ο Ελληνας πρωθυπουργός το 2011, μπροστα στις ογκούμενες λαϊκές αντιδράσεις απο τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, πρότεινε διενέργεια δημοψηφίσματος στην απέλπιδα προσπάθεια του να πετύχει ευρεία πολιτική συναίνεση και στήριξη. Με αυτή την ενέργεια του η Ελλάδα έχασε ολοκληρωτικά την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων εταίρων της και αποπέμφθηκε από τη ζώνη του ευρώ. Ουσιαστικά με την απερίσκεπτη αυτή πράξη, άθελα του έγινε αίτιος της μακροπρόθεσμης σωτηρίας της χώρας».
Εκτός αν υπάρχει άλλη, εναλλακτική εξήγηση των γεγονότων, βασισμένη σε στοιχεία που, προς το παρόν, μας διαφεύγουν.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση