Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα
Οικονομική κρίση - Ελληνική οικονομία και αξιοπιστία
Gatekeeper:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Ρουμανία: ελάφρυνση των μέτρων λιτότητας με τη «βούλα» του ΔΝΤ
Ολοκληρώθηκε η συμφωνία της χώρας με τους δανειστές για την αποκατάσταση των μισθών στον δημόσιο τομέα
Η Ρουμανία σφράγισε τη συμφωνία με τους διεθνείς δανειστές της για την αποκατάσταση των μισθών στον δημόσιο τομέα, δήλωσε ανώτατος αξιωματούχος, στο πλαίσιο των προσπαθειών της κυβέρνησης να ελαφρύνει τα μέτρα λιτότητας.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει ανακοινώσει πως η Ρουμανία έχει περιθώριο να απαλύνει τα μέτρα λιτότητας, ανάμεσα στα οποία ήταν και η μείωση κατά 25% των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων το 2010. Από τότε κάποιοι μισθοί έχουν
αποκατασταθεί.
Η κεντροδεξιά κυβέρνηση της Ρουμανίας καταψηφίστηκε τον Απρίλιο στο κοινοβούλιο και τη Δευτέρα η νέα αριστερή κυβέρνηση του Βίκτορ Πόντα θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης.
«Πρακτικώς οι διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία (με το ΔΝΤ) ολοκληρώθηκαν με επιτυχία», τόνισε ο Φλορίν Γκεοργκέσκου, υπουργός Οικονομικών της νέας κυβέρνησης, μετά τη συνάντησή του με αξιωματούχους του Ταμείου.
Τον Απρίλιο του 2011 η Ρουμανία και το ΔΝΤ υπέγραψαν δανειακή συμφωνία ύψους 3,6 δισ. ευρώ σε συνέχεια του προγράμματος διάσωσης των 20 δισ. ευρώ που διήρκεσε από το 2009 ως το 2011. Η νέα συμφωνία περιλαμβάνει επίσης
χρηματοδότηση 1,4 δισ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ενωση και περίπου 400 εκατ. ευρώ από την Παγκόσμια Τράπεζα.
Gatekeeper:
Not a valid youtube URL
EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Δείτε ποιός πήρε τα 435 εκατομμύρια
Είναι τραγικό! Τ Ρ Α Γ Ι Κ Ο! Να διαπραγματεύονται επί ώρες Σαμαράς, Βενιζέλος και Παπαδήμος, πριν λίγους μήνες, για το που θα βρεθούν 400 μύρια ευρώ για να μην κοπούν κι άλλο οι συντάξεις των Ελλήνων στο δεύτερο μνημόνιο και μέσα σε μια νύχτα, την ώρα της ακυβερνησίας, να πληρώνει η καταχρεωμένη Ελλαδίτσα, επιθετικό ομόλογο τοκογλυφικού
οργανισμού, αξίας 435 εκατομμυρίων ευρώ!!! Ένα ομόλογο που ΔΕΝ μπήκε στο PSI, δεν κουρεύτηκε δηλαδή, το πληρώσαμε σαν ...ξέρετε σαν τι!!! Είναι δυνατόν; Είναι δυνατόν; Είναι δυνατόν; Με ποια λογική πληρώσαμε 435 εκ. ευρώ σε κάποιους που μας είχαν δανείσει 80;
Με ποια λογική και ποιανού απόφαση;
Ποιός κατείχε το ομόλογο
το ομόλογο είχε αγοραστεί από το επιθετικό "αόρατο" κερδοσκοπικό fund Dart Management, με έδρα τα νησιά Cayman και εκπρόσωπο τύπου κάποιον Lynn Smith-Moore. Θεωρείται από τα πιό επιθετικά / βρώμικα κερδοσκοπικά funds.(δείτε σχετικά Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος)
Τι γράφει ο Bill Klinton για τον ιδιοκτήτη της Dart
Ιδρυτής του είναι ο Kenneth Dart, μέγας χορηγός του Ομπάμα (Mrs. Dart is a big Democratic donor), ο "πιό μισητός άνθρωπος στη Νότια Αμερική" (δείτε σεχτικά: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος)
Αγοράζει 20, πουλάει 100
Apart from that Kenneth Dart is one of the most hated businessmen in South America, because of his what some might call vulture fund as opposed to venture fund activities. He buys large amounts of government debts of third world countries at 20 cents a dollar and forces the governments to pay up dollar for dollar. He almost bankrupted the Brazilian economy in the late eighties with these kinds of activities. He made hundreds of millions of dollars in that transaction. That’s the reason he wanted to renounce his citizenship.
δείτε περισσότερα για τη δυναστεία Dart εδώ: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Tου Πασχου Mανδραβελη
Το Μνημόνιο δεν είναι κάτι σαν τις Δέκα Εντολές του Μωυσή. Δεν είναι γραμμένο σε μαρμάρινες πλάκες. Είναι ένα κείμενο οικονομικής πολιτικής υπό διαρκή διαπραγμάτευση. Κατ’ αρχάς, με την οικονομική πραγματικότητα· κατά δεύτερον, με την τρόικα κάθε φορά που εκπρόσωποί της έρχονται στα μέρη μας. Τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας δεν οφείλονται στο Μνημόνιο. Εχουν βαθιές ρίζες, με πρώτο αίτιο την απουσία παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών ικανών να αντισταθμίσουν τις τεράστιες εισαγωγές που κάνει η χώρα για να ζήσει όπως ζει.
Κάποιοι λένε ότι η ύφεση και η όξυνση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε οφείλονται στην κακή διαπραγμάτευση του Μνημονίου. Ανοησίες, που όμως έχουν απήχηση διότι στην Ελλάδα θεωρούμε ότι η οικονομία είναι ένα καλό αλισβερίσι· «θα σου πω, θα μου πεις και μεγάλε θα τα βρούμε». Υφεση είχαμε και πριν από το Μνημόνιο (2008 - 2009), ύφεση θα είχαμε και χωρίς το Μνημόνιο, διότι μια οικονομία γεμάτη φούσκες αν δεν έχει δανεικά είτε ξεφουσκώνει σταδιακά -όπως γίνεται τώρα με το Μνημόνιο- ή σκάει με απρόβλεπτες συνέπειες, όπως θα γινόταν στην περίπτωση της χρεοκοπίας.
Αντιθέτως πολλά από τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας επιμένουν γιατί τα προηγούμενα χρόνια έγινε πολύ «καλή» διαπραγμάτευση του Μνημονίου. Μέτρα απελευθέρωσης της αγοράς, αποκρατικοποιήσεων, μείωσης του Δημοσίου κ.ά. που θα μπορούσαν να ξεκολλήσουν την οικονομία, τα διαπραγματευτήκαμε επιτυχώς με αποτέλεσμα να υφιστάμεθα τις συνέπειες της διαπραγμάτευσης που είναι η επιμήκυνση της ύφεσης.
Τρίτον: ουδείς στην Ευρώπη -πλην της παλαβής Αριστεράς- μιλάει για δημοσιονομική χαλάρωση της Ελλάδας. Ακόμη και ο κ. Φρανσουά Ολάντ (στον οποίο τόσες ελπίδες είχαμε εναποθέσει) μάς το είπε κατάμουτρα: «Οι Ελληνες πρέπει να τηρήσουν τα συμφωνηθέντα». Εκτός αυτού ο ίδιος προκρίνει για τη Γαλλία δημοσιονομική εξυγίανση. Σύμφωνα με το πρόγραμμά του θα μειώσει το δημόσιο έλλειμμα (της Γαλλίας) από το 5,4% στο 3% μέχρι το 2013 και θα το μηδενίσει μέχρι το 2016. Υπάρχει περίπτωση να πληρώνει για να συντηρούμε εμείς έλλειμμα που είναι σήμερα 9,5% του ΑΕΠ;
Η ανάπτυξη είναι καλοδεχούμενη, αλλά έχει προϋποθέσεις. Το ευρωομόλογο έργων που προκρίνεται χρειάζεται δανεισμό από τις αγορές. Φθηνός δανεισμός δεν πρόκειται να υπάρξει όσο συνολικά η Ευρωζώνη δεν δείχνει σημάδια συνοχής και οικονομικής ευρωστίας. Γι’ αυτό οι Ευρωπαίοι βιάζονται να κλείσουμε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο το θέμα Ελλάδα· οι μεν επιμένουν να εφαρμόσουμε το πρόγραμμα, οι δε να μας διώξουν για να έχει η κουτσουρεμένη Ενωση μεγαλύτερη πιστοληπτική ικανότητα. Ουδείς πάντως θα μας αφήσει να καταναλώνουμε δανεικά για να περνάμε καλά και να πληρώνουν αυτοί, όταν μάλιστα προκρίνουν πολιτικές λιτότητας για τους δικούς τους λαούς. Η πτώση της κυβέρνησης της Ολλανδίας το πιστοποιεί.
Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι δεν υπάρχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας. Υπάρχουν, αλλά είναι άλλα από αυτά που κηρύσσουν οι δημαγωγοί. Το ίδιο το Μνημόνιο είναι μια σύμβαση υπό διαρκή διαπραγμάτευση, αλλά κανείς δεν θα συζητήσει να παραμείνει το έλλειμμα στο τριπλάσιο του ορίου που έβαλε το Μάαστριχτ. Η μεγαλύτερη όμως διαπραγμάτευση αφορά το αναπτυξιακό παράρτημα του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας. Καλά είναι τότε να είμαστε παρόντες.
Δ. Κουναλάκης:
Εγώ οικονομολόγος δεν είμαι. Προσπαθώ να σκεφτώ απλά.....
Το εάν θα χρησιμοποιεί ή όχι ως νόμισμα της το ευρώ η Ελλάδα είναι απόφαση της και όχι των άλλων. Κάλλιστα μπορεί να αλλάζει ότι νόμισμα θέλει και όποτε θέλει. Υπάρχουν κράτη χωρίς δικό τους "εθνικό" νόμισμα που επισήμως κάνουν όλες τις συναλλαγές τους σε ότι νόμισμα άλλης χώρας έχει επιλέξει η κυβέρνηση τους. Άρα εντός ευρώ ή έξω από το ευρώ δεν τίθεται από την ΕΕ, είναι απόφαση μας.
Το μεγάλο παιχνίδι παίζει σε άλλο επίπεδο:
Επισήμως δεν προβλέπεται να μας βγάλουν από την ΕΕ. Αλλά και η εκλογή του Γάλλου προέδρου και ο κίνδυνος που έρχεται για τις επόμενες χώρες οδηγεί πλέον σε ένα μονόδρομο: Την πραγματική ένωση των χωρών που μετέχουν στο Ευρώ. Εκεί δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα συμμετέχουμε. Αυτό θα σημαίνει ότι πλέον περνάμε σε κοινή διακυβέρνηση σε οικονομικό, εργασιακό, αμυντικό και ότι άλλο επίπεδο προκύψει. Αυτό θα σημαίνει ευρωομόλογο με κάτω της μονάδας επιτόκια για τις περιπτώσεις θέλουμε να δανειστούμε αλλά και "επιδοτήσεις" σε επιχειρήσεις να απορροφήσουν ανεργία σε περιοχές της Ευρώπης με διψήφια ποσοστά. Από την μια σημαίνει την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας από την άλλη όμως περνάμε πλέον σε μια από τις 4-5 υπερδυνάμεις που θα μείνουν παγκοσμίως. Δεν ξέρω τι από τα δύο είναι καλύτερο. Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι η προηγούμενη κυβέρνηση ήταν δέσμια μιας υπόσχεσης από την ΕΕ ότι θα είναι και η Ελλάδα μέσα. Έτσι κι αλλιώς το χρέος της Ελλάδας και το ΑΕΠ αντιστοιχεί μόλις στο 3-4% της ΕΕ. Νούμερο που δεν έχει και πολύ σημασία για τούς "τραπεζίτες".
Θα μπορούσαμε να μην μπούμε στην αυριανή κοινοπολιτεία που θα λέγεται Ευρώπη. Θα μπορούσαμε να διατηρήσουμε το ευρώ σαν εθνικό νόμισμα συνδιαλλαγής αν το θέλαμε, κανένας δεν θα μας το απαγόρευε. Θα μπορούσαμε αύριο να αρνηθούμε στους πιστωτές μας να πληρώσουμε τα χρέη όλων των δημοκρατικά εκλεγμένων μέχρι σήμερα κυβερνήσεων. Αυτό πρακτικά θα σήμαινε ότι ενώ θα συνεχίζαμε (επειδή το αποφασίσαμε) να χρησιμοποιούμε το ευρώ σαν νόμισμα, οφέλη που έχουμε σήμερα όπως η "καλή πίστη" στις συναλλαγές μας με τον έξω κόσμο δεν θα υπάρχει. Κανένας δεν θα μας δανείσει χρήματα και κανένας δεν θα μας πουλήσει με πίστωση. Αυτό τόσο για το κράτος όσο και για τις ελληνικές επιχειρήσεις. Θα πρέπει να είμαστε αυτάρκεις τόσο σε τροφή όσο και σε καθημερινά αγαθά. Αυτό είναι το στάδιο της χρεοκοπίας σε όλα τα επίπεδα και όχι η επιλεκτική χρεωκοπία του σήμερα που το κράτος δεν πληρώνει όποιον δεν έχει άμεσα ανάγκη και μπορεί να του διαφύγει. Επίσης, το κράτος μας θα πρέπει να κάνει πλεονασματικό προϋπολογισμό, δηλαδή να του περισσεύουν χρήματα κάθε χρόνο και όχι να έχει έξοδα 5 ή 7 ή 9 τοις εκατό περισσότερα των εσόδων όπως κάνει μέχρι σήμερα. Αυτό θα μπορούσε να λυθεί άμεσα με ένα τρόπο: με την μείωση των δαπανών από το κράτος σε τομείς που δεν έχει άμεση ανάγκη όπως η παιδεία και η υγεία. Αντίθετα, οι αμυντικές δαπάνες αυξάνονται καθώς πλέον είσαι μόνος σου χωρίς συμμάχους.
Σε τέτοιες συνθήκες πραγματικά, τι κέρδος έχεις να παραμείνεις στο ευρώ; Σαφώς και η επιστροφή στην δραχμή με μια υποτίμηση της θα αύξανε την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων. Για την Ελλάδα θα είχε νόημα, αλλά ίσως για πρώτη φορά ιστορικά δεν την συμφέρει. Εδώ ίσως παίζει και η "ψυχολογία της αγοράς". Η ΕΕ σε αυτή τη φάση φοβάται ότι η έξοδος μιας χώρας από το ευρώ ίσως δημιουργήσει κακή ψυχολογία στις αγορές και μειωθεί η εμπιστοσύνη στο ευρώ. Έτσι, προσπαθεί με αγωνία να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ. Και αυτός είναι ο λόγος που οι Ευρωπαίοι κάνουν σπασμωδικές κινήσεις τον τελευταίο καιρό σχετικά με την Ελλάδα μετά τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών. Και αυτή τη φορά πιάστηκαν απροετοίμαστοι. Όμως φαίνεται ότι η επόμενη φάση ξεκίνησε: Η Γερμανία είναι πλέον πιο διαλλακτική για την περίπτωση του ευρωομολόγου, η Γαλλία πιεζόμενη από τα δικά της οικονομικά το έχει δει σαν μονόδρομο, οι χώρες του νότου το βλέπουν σαν σωτηρία και η χώρες του βορρά το βλέπουν σαν την εκπλήρωση του ονείρου για μια ευρωπαϊκή υπερδύναμη. Και αυτό θα σημαίνει ένα κράτος, μια κοινοπολιτεία με όσες χώρες συμφωνήσουν και εφαρμόσουν κανόνες και νόμους που ισχύουν για όλους τους συμμετέχοντες. Σε αυτή τη φάση η Ελλάδα τι θα κάνει;
Μπορεί η επόμενη κυβέρνηση να διαπραγματευτεί αλλιώς το μνημόνιο, να εκβιάσει ίσως λίγο παραπάνω, αλλά μακροπρόθεσμα ποιο είναι το σχέδιο;
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση