Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα
Οικονομική κρίση - Ελληνική οικονομία και αξιοπιστία
Gatekeeper:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Loumakis:
Οι υπογραμμίσεις Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος (ΒΗΜΑ 16/8/2012) που αναδημοσιεύω δικες μου
Οι Γερμανοί θα μετανιώσουν
Η Γερμανία δείχνει τα δόντια της. Στο Βερολίνο η Ελλάδα είναι πλέον κάτι σαν κόκκινο πανί, περίπου για τους πάντες. Το περιοδικό Der Spiegel εξέφρασε χθες την αλήθεια που επικρατεί στους κόλπους της γερμανικής κυβέρνησης αλλά και μεγάλου μέρους της γερμανικής κοινής γνώμης: έγραψε, παραμονές της ελληνικής πρωθυπουργικής επίσκεψης στο Βερολίνο, ότι είναι καλύτερα να φύγει η χώρα από το ευρώ για να «σωθεί», να «κάνει μια νέα αρχή». Τόσο καιρό, «μας σώζουν». Τώρα, αφού μας έχουν πρώτα οδηγήσει στον αργό θάνατο – έχουμε κι εμείς τεράστιες ευθύνες γι' αυτό, αλλά την καταστροφή εκείνοι την έφεραν – βρίσκουν πλέον πιο κατάλληλο το να… σωθούμε μόνοι μας.
Αυτό είναι το συνολικό κλίμα στο Βερολίνο και ο μόνος λόγος που δεν ξεσπά σαν ορμητικό ποτάμι είναι ότι έχουν ακόμα ασφαλώς έναν μικρό φόβο γύρω από το τι μπορεί τελικά να συμβεί με την ελληνική έξοδο. Φόβος, που, όμως, κάθε μέρα που περνά υποχωρεί και σχεδόν πια εκμηδενίζεται στο πλαίσιο της συνολικής ισορροπίας. Γι' αυτό άλλωστε και είναι απορίας άξιον γιατί αποφασίστηκε η επίσκεψη Σαμαρά στο Βερολίνο. Τι προσδοκούσε η Ελλάδα από αυτήν.
Μόνη – πολύ όψιμα εμφανιζόμενη – εξαίρεση σε αυτό το κλίμα, ο υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε, ο οποίος, όμως, μιλά κατά κάποιον τρόπο εκ του ασφαλούς. Αφενός προσφέρει στη γερμανική κυβέρνηση το «άλλοθι» ότι υπάρχει και κάποιο στέλεχός της που δεν είναι πυρ και μανία κατά της Ελλάδας – υπουργός Εξωτερικών είναι άλλωστε, είναι κομμάτι της δουλειάς του αυτό – και, αφετέρου, γνωρίζει πολύ καλά ότι οι απόψεις που εξέφρασε για την παροχή παράτασης δύο ετών στη χώρα μας δύσκολα θα γίνουν αποδεκτές.
Οι Γερμανοί ξέρουν εκείνο που εμείς κάνουμε πως δεν ξέρουμε: ξέρουν ότι πλήθος από μεγέθη του προϋπολογισμού είναι επί της ουσίας πλασματικά. Ότι μιλάμε, μεταξύ άλλων, για έσοδα που δεν θα υπάρξουν, ή για ύφεση που διαρκώς αναθεωρείται προς τα πάνω. Ξέρουν δηλαδή και ότι αν έδιναν τη διετή παράταση, την οποία εσχάτως έχει θέσει σαν απόλυτο στόχο η Ελλάδα, αυτή δεν θα έλυνε το πρόβλημα που έχει βαθύνει τρομακτικά.
Είναι κοινό μυστικό ότι οι Γερμανοί σκέπτονται να τελειώνουν με την Ελλάδα – άλλωστε έχουν προετοιμαστεί όσο καλύτερα θα μπορούσαν και σε όλα τα επίπεδα για κάτι τέτοιο. Εχουν προετοιμαστεί, φυσικά, ως χώρα: όχι ως «ενωμένη» Ευρώπη, οι επιπτώσεις σε άλλες χώρες όχι απλώς τους είναι αδιάφορες, αλλά ίσως και να κρίνουν ότι μπορεί να τους είναι χρήσιμες, καθώς θα τις καταστήσουν ακόμα πιο ευάλωτες και ανίσχυρες στα χέρια τους.
Πολλοί στο Βερολίνο εκτιμούν ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα φεύγει από το ευρώ, και, ταυτόχρονα, κάποια τείχη προστασίας θα υψωθούν από το Βερολίνο για την Ισπανία και την Ιταλία ώστε με την ελληνική «θυσία» να επιτευχθούν πολλοί στόχοι ταυτόχρονα: ένα μεγάλο πρόβλημα για την ευρωζώνη αποκόπτεται, ενώ οι άλλες χώρες παραδειγματίζονται και γίνονται ακόμα πιο αυστηρές στην προσπάθειά τους να ακολουθήσουν τις γερμανικές επιταγές, την ώρα που τους παρέχεται και κάποια βοήθεια να το πράξουν.
Με άλλα λόγια, οι Γερμανοί βλέπουν την Ελλάδα ως το «μαύρο πρόβατο» της γερμανικής Ευρώπης, αλλά ένα «μαύρο πρόβατο» χρήσιμο, καθώς η έξοδός του θα βοηθήσει τελικά περισσότερο την εκπλήρωση των στόχων τους με την αποχώρησή της από ό,τι με την παραμονή της. Γι' αυτό και είναι αμετακίνητοι. Επειδή κρίνουν ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο υπηρετεί πλέον καλύτερα την ηγεμονική πολιτική τους.
Οι Γερμανοί υπήρξαν ανέκαθεν – και εξακολουθούν να είναι – άφρονες όσον αφορά τα μεγάλα ζητήματα και τους ανοικτούς πολιτικούς ορίζοντες. Δεν είναι άφρονες από ανοησία, κάθε άλλο παρά τους λείπει η οξύτητα της σκέψης. Είναι άφρονες όταν τους τυφλώνει η ισχύς τους και η εσωτερική τους επεκτατική πίεση που θολώνει πάντα τον ορίζοντα της σκέψης τους. Ετσι, τους είναι αδύνατον να δουν ότι ξεκινώντας το ξήλωμα της ευρωζώνης, όχι μόνον δεν υπηρετούν τα ίδια τα ηγεμονικά τους όνειρα, αλλά, αντιθέτως, τα υπονομεύουν στον πιο απόλυτο βαθμό.
Οι Γερμανοί θα μετανιώσουν. Πικρά. Όμως, αυτό, είναι δικό τους πρόβλημα. Εμείς έχουμε άλλα, δικά μας. Και το πρώτο είναι πλέον το πώς θα προετοιμαστούμε καλύτερα, με ό,τι αυτό σημαίνει – και σημαίνει πολλά – για εκείνα που έρχονται. Από εκεί θα κριθεί τελικά και η κυβέρνηση: από το αν και πώς θα μπορέσει να κρατήσει τη χώρα όρθια όταν στο Βερολίνο «πατήσουν το κουμπί». Αυτή είναι η μόνη, πια, αληθινή πρόκληση και για την ίδια και, ιδίως, για τη χώρα. Και εκεί πρέπει πλέον να αφιερώσει όλες τις δυνάμεις της.
Και είναι πολλά που μπορεί να κάνει η χώρα σε αυτή την κατεύθυνση. Πολλά, που αν είχε επιχειρήσει να τα σχεδιάσει και να τα δρομολογήσει από την ώρα που, δύο χρόνια τώρα, οι Γερμανοί την έδεσαν χειροπόδαρα, σήμερα, όλα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά – η παρούσα στήλη έχει αναφερθεί πολλές φορές σε αυτά. Όμως, η Ελλάδα πρέπει πια να ξεφύγει από τη μοιρολατρία και την ομηρία, και να προχωρήσει. Πάντα υπάρχει καιρός.
eliastheod:
Πώς έσωσε τις ξένες τράπεζες ο Γ. Παπανδρέου, του Γιώργου Δελαστίκ
Άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ για το «Έθνος» - 18/09/2012
Απαρατήρητα σχεδόν πέρασαν, κατά παράδοξο τρόπο, τόσο από τους πολιτικούς όσο και από τα μέσα ενημέρωσης, τα όντως συγκλονιστικά επί της ουσίας στοιχεία που κατατέθηκαν από το υπ. Οικονομιών στη Βουλή και αφορούν στα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου που είχαν στην κατοχή τους οι ξένες τράπεζες.
Στοιχεία που αποδεικνύουν με αδιαφιλονίκητο τρόπο ότι το ολέθριο Μνημόνιο, στο καθεστώς του οποίου υπήγαγε την Ελλάδα ο Γ. Παπανδρέου, έσωσε όχι την πατρίδα μας αλλά τις... ξένες τράπεζες! Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Βάσει των στοιχείων του υπουργείου Οικονομικών, στις 31 Δεκεμβρίου του 2009 οι ξένες τράπεζες (σχεδόν αποκλειστικά ευρωπαϊκές) κατείχαν ελληνικά ομόλογα συνολικής αξίας 141,5 δισ. ευρώ. Σε συνθήκες κρίσης, θα συνιστούσε εφιάλτη για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ενδεχόμενη στάση πληρωμών εκ μέρους της Αθήνας. Το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα θα υφίστατο σοβαρότατο πλήγμα από ελληνική αδυναμία εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους και γι' αυτό οι κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών κρατών ήταν υποχρεωμένες να κάνουν τα πάντα για να βοηθήσουν την ελληνική κυβέρνηση να ανταποκριθεί στις δανειακές υποχρεώσεις της προκειμένου να προφυλάξουν τις δικές τους τράπεζες. Υπενθυμίζεται ότι ο Παπανδρέου εκλέγεται θριαμβευτικά πρωθυπουργός στις 4 Οκτωβρίου 2009. Αμέσως αρχίζουν οι ανεκδιήγητες δηλώσεις τόσο του ίδιου όσο και του υπ. Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου περί «ελληνικής οικονομίας στην εντατική», περί «ελληνικής οικονομίας... Τιτανικού» και πάει λέγοντας. Εκ των υστέρων είμαστε πλέον πεισμένοι ότι οι δηλώσεις αυτές ήταν εσκεμμένες και εντάσσονταν στο πλαίσιο υπόσκαψης κάθε ίχνους διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας μας ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος για την υπαγωγή της σε καθεστώς Μνημονίου. Οντως, τις πρώτες μέρες του Μαΐου του 2010, ο Γ. Παπανδρέου υπογράφει την παράδοση της χώρας στις επικυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ και του ΔΝΤ. Αρχίζει ο υπέρμετρος δανεισμός της Ελλάδας μέσω Μνημονίου.
Στις 31 Δεκεμβρίου 2010, η κατάσταση αναφορικά με τις ξένες τράπεζες και τα ελληνικά κρατικά ομόλογα έχει αλλάξει εκπληκτικά. Τα στοιχεία αφήνουν εμβρόντητο όποιον τα κοιτάζει:
Από 141,5 δισ. ευρώ που είχαν προ ενός μόλις έτους, τώρα οι ξένες τράπεζες κατέχουν ελληνικά ομόλογα αξίας μόλις... 45,9 δισ.! Μέσω του Μνημονίου οι ξένες τράπεζες ξεφορτώθηκαν μέσα σε λιγότερους από οκτώ μήνες ελληνικά ομόλογα του τρομερού ύψους των... 100 δισ.!!! Ουσιαστικά όλα τα λεφτά των δανείων του Μνημονίου πήγαν στα θησαυροφυλάκια των ξένων τραπεζών και έτσι αντί η Ελλάδα να χρωστάει σε ιδιωτικές ξένες τράπεζες βρέθηκε μέσω Μνημονίου να χρωστάει περισσότερα λεφτά σε ξένα κράτη! Πρόκειται για κόλπο τρομακτικών διαστάσεων που έσωσε τις ευρωπαϊκές τράπεζες μέσω της υποθήκευσης της χώρας μας! Από το σημείο αυτό και έπειτα οποιαδήποτε ελληνική στάση πληρωμών ήταν απολύτως διαχειρίσιμη από τους Ευρωπαίους - πόσω μάλλον που τα 46 δισ. ευρώ του τέλους του 2010 μειώθηκαν ακόμη περισσότερο σε 35 δισ. στις 31 Δεκεμβρίου του 2011.
Παράλληλα, η κυβέρνηση Παπανδρέου (όπως και η διάδοχός της κυβέρνηση του Λ. Παπαδήμου) φόρτωνε μέσω των εγκάθετων διοικήσεων ελληνικά ομόλογα που η ίδια τα είχε καταντήσει «σκουπίδια» στις ελληνικές τράπεζες και στα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία. Από 56,9 δισ. ευρώ σε κρατικά ομόλογα που κατείχε ο εγχώριος τομέας στις 31 Δεκεμβρίου του 2009, η αξία των ελληνικών ομολόγων που κατείχαν οι ελληνικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας μας είχε εκτιναχθεί στα 86,16 δισ. ευρώ στο τέλος του 2011. Με το «κούρεμα» που έκαναν φέτος Βενιζέλος και Σαμαράς, ρήμαξαν το τραπεζικό σύστημα και τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας μας! Τα χρεοκόπησαν εν ψυχρώ και υπολογισμένα.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
eliastheod:
Ο φόβος του Έλληνα, κυρίαρχος τα δύο τελευταία χρόνια, "να μην χαθούν οι καταθέσεις", σε μια χρεωκοπία και έξοδο από το ευρώ
ο φόβος που τον έκανε να αποδεχτεί μουδιασμένα το πρώτο μνημόνιο και να γείρει αποφασιστικά την πλάστιγγα υπέρ των κομμάτων της συγκυβέρνησης στις τελευταίες εκλογές.
Ας αφήσουμε κατά μέρος το μύθο που εξέθρεψαν τα ΜΜΕ τα τελευταία χρόνια, αυτόν της σύνδεσης της χρεωκοπίας, με τη έξοδο από το ευρώ, και την απώλεια των καταθέσεων, πραγμάτων τελείως άσχετων μεταξύ τους.
Την ώρα που γίνονταν οι περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις, η ανεργία αυξανόταν με γεωμετρική πρόοδο, το κράτος πρόνοιας συρρικνωνόταν, η πρόσβαση στο φάρμακο και γενικότερα στις υπηρεσίες υγείας γινόταν όλο και πιο δυσχερής, την ώρα που το αύριο φαινόταν όλο και πιο δυσοίωνο, ο έλληνας φοβόταν την απώλεια των καταθέσεών του, που όμως δεν είχε.
Τα στοιχεία των τραπεζών δείχνουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ελλήνων είχε καταθέσεις γύρω στα 1000ευρώ και η μειοψηφία κάποιες χιλιάδες ευρώ. Οι πολύ λίγοι με τα μεγάλα ποσά (των εκατομυρίων ευρώ) είχαν κάνει το κουμάντο τους και είχαν στείλει τα εμβάσματα σε ασφαλείς προορισμούς. Άλλωστε αυτούς δεν τους άγγιζαν τα μνημόνια και μόνο η Λαγκάρτ μας θύμιζε σαρκαστικά, ότι ήταν αδιανόητο, στην Ελλάδα που αιμορραγούσε, η μη φορολόγηση των πλουσίων...
Στο όνομα λοιπόν του "να μην χρεοκοπήσουμε και χαθούν οι καταθέσεις", στο "να παραμείνουμε στο ευρώ με κάθε κόστος" φαγώθηκε το "λίπος" που είχαμε, για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε στα δύσκολα χρόνια που περνούσαμε, και δεχτήκαμε να υποθηκεύσουμε το μέλλον μας και να συναινέσουμε για τα πιο δύσκολα που θα ακολουθήσουν.
Είναι πολύ καλό το άρθρο του Δελαστίκ από το "Έθνος" που παραθέτω, και αναλύει αυτόν τον παραλογισμό μας
ΠΑΣΟΚ-ΝΔ έφαγαν τις καταθέσεις, όχι η... δραχμή
Τα τελευταία τρία χρόνια αποσύρθηκαν από τις τράπεζες 87 δισ. ευρώ και οι καταθέσεις μειώθηκαν από 237,5 δισ. σε 150,5 δισ. ευρώ
Πασίγνωστος ο προπαγανδιστικός ισχυρισμός - και απολύτως πιστευτός από ένα μεγάλο κομμάτι των Ελλήνων, όπως άλλωστε αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας και η σύγκριση των εκλογικών αποτελεσμάτων της 6ης Μαΐου με εκείνα της 17ης Ιουνίου: Αν στην Ελλάδα σχηματιζόταν αντιμνημονιακή κυβέρνηση, οι Ευρωπαίοι θα μας χρεοκοπούσαν και έτσι πέραν των άλλων συμφορών, θα εξανεμίζονταν και οι καταθέσεις των Ελλήνων μέσω του περάσματος στη δραχμή και της δραματικής υποτίμησης της τελευταίας έναντι του ευρώ. Συνυπολογίζοντας και αυτόν τον παράγοντα, ο ελληνικός λαός έδωσε την εξουσία στη μνημονιακή συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ με την άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 179 εδρών. Ο «κίνδυνος της δραχμής» αποφεύχθηκε, αλλά αν παρατηρήσουμε την πορεία του ύψους των καταθέσεων την τελευταία τριετία, θα διαπιστώσουμε ότι έχουν μειωθεί δραστικά.
Η κρίση και η μνημονιακή πολιτική λιτότητας τα τελευταία δύο χρόνια αποδεικνύεται ότι «έφαγαν» ήδη μεγάλο μέρος των καταθέσεων των Ελλήνων και όχι το πέρασμα της εξουσίας στο «λόμπι της δραχμής», το σκιάχτρο με το οποίο μας απειλούν κάποιοι. Ας δούμε όμως καλύτερα τους αριθμούς. Τον Ιούνιο του 2009 οι καταθέσεις ανέρχονταν σε 237,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Τον Ιούνιο του 2012 είχαν απομείνει στις ελληνικές τράπεζες καταθέσεις μόλις 150,5 δισεκατομμυρίων. Μέσα στην τριετία δηλαδή αποσύρθηκαν 87 δισ. ευρώ. Το ερώτημα είναι βεβαίως τι απέγιναν αυτά τα χρήματα. Οπως είναι γνωστό, υπάρχει CD με τα ονόματα 54.000 Ελλήνων που έβγαλαν σε τράπεζες του εξωτερικού συνολικό ποσό 22 δισεκατομμυρίων ευρώ. Μάλιστα οι 3.000 από αυτούς έβγαλαν έξω 7,5 δισεκατομμύρια. Πρόκειται για εμφανώς πλούσια άτομα, αφού οι 3.000 έβγαλαν κατά μέσο όρο από 2,5 εκατομμύρια ευρώ ο καθένας. Από τα 87 δισεκατομμύρια που αποσύρθηκαν δηλαδή από τις τράπεζες, μόνο τα 22 δισ. ευρώ έφυγαν έξω. Τι απέγιναν τα υπόλοιπα 65 δισεκατομμύρια όμως;
Από εδώ και πέρα παύουν τα επιστημονικά στοιχεία και αρχίζουν οι υποθέσεις και οι εκτιμήσεις. Παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών και του τραπεζικού συστήματος, συνδυάζοντας και τις αναλήψεις με το συνολικό ύψος των καταθέσεων αυτού που τις απέσυρε (δειγματοληπτικά) και με το γεγονός ότι οι ξένες τράπεζες δεν ανοίγουν λογαριασμούς με αρχική κατάθεση δύο - τριών χιλιάδων ευρώ, έχουν την εκτίμηση ότι τα ποσά που τοποθετήθηκαν σε τραπεζικές θυρίδες ή παραχώθηκαν σε πάσης φύσεως κρυψώνες δεν υπερβαίνουν τα 15 περίπου δισεκατομμύρια ευρώ. Βάσει στοιχείων εκτιμούν ότι γύρω στα 5 δισεκατομμύρια ευρώ τοποθετήθηκαν στην καταρρέουσα αγορά ακινήτων, στην αγορά χρυσού, σε μετοχές.
Αυτοί οι υπολογισμοί σημαίνουν ότι γύρω στα 45 δισεκατομμύρια ευρώ, περίπου οι μισές δηλαδή καταθέσεις που αποσύρθηκαν, ξοδεύτηκαν ήδη για την κάλυψη τρεχουσών αναγκών. Αυτό θεωρείται σχεδόν βέβαιο για τα 19 δισεκατομμύρια που απέσυραν οι επιχειρήσεις, τα οποία εκτιμάται πως σχεδόν στην ολότητά τους χρησιμοποιήθηκαν στις επαγγελματικές δραστηριότητες. Από τα 68 δισεκατομμύρια που πήραν τα νοικοκυριά, υπολογίζεται (με σαφώς μεγαλύτερα περιθώρια λάθους) ότι τουλάχιστον γύρω στα 20-25 δισ. ευρώ έχουν ήδη φαγωθεί για καθημερινές ανάγκες προκειμένου να αντιμετωπιστεί η δραματική μείωση των αποδοχών, τα φορολογικά χαράτσια τύπου... τουρκοκρατίας, η τραγική αύξηση της ανεργίας κλπ.
Οι εκτιμήσεις αυτές ενισχύονται εμμέσως και από το γεγονός ότι βάσει των στοιχείων της Τράπεζας της Ελλάδος, τα δύο τρίτα σχεδόν (το 63% για την ακρίβεια) του συνόλου των αναλήψεων έγιναν στην Αττική, η οποία έχει χτυπηθεί σοβαρότερα από την κρίση σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη περιοχή της χώρας τόσο σε επίπεδο πληθυσμού όσο και σε επίπεδο επιχειρήσεων.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Loumakis:
Αναδημοσιεύω Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Mας πάνε για "κανόνι"; - Reuters: "Για να μην σοκαριστούν οι αγορές μετά τις 06/11 η έκθεση"!
21-09-2012
Πολλά ερωτηματικά και ανησυχία έχει προκαλέσει στην κυβέρνηση και στην αγορά το τηλεγράφημα του ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters που μετέδωσε το defencenet.gr πριν 90 λεπτά περίπου, σύμφωνα με το οποίο η έκθεση για την πορεία της ελληνικής οικονομίας από την τρόϊκα (ΔΝΤ, ΕΚΤ και Ευρωπαϊκή Επιτροπή) ενδέχεται να δοθεί στη δημοσιότητα μετά τις αμερικανικές εκλογές της 6ης Νοεμβρίου.
Αν αυτό αληθεύει, τότε τότε δύο τινά υπάρχουν: Ή η τρόϊκα μπλοφάρει για να πιέσει την ελληνική κυβέρνηση να "τελειώνει" με το πακέτο των 11,5 δισ. ή μας "τελειώνουν" μια και καλή αφού η δόση των 31 δισ. ευρώ έχει εξαρτηθεί άμεσα από την έκθεση της τρόϊκας.
Το Reuters επικαλείται αξιωματούχους και διπλωμάτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι μιλώντας ανωνύμως στο πρακτορείο υποστήριξαν ότι "οι Ευρωπαίοι ηγέτες θέλουν να αποφύγουν πιθανό «σοκ» στην παγκόσμια οικονομία πριν τις αμερικανικές εκλογές".
«Το επιτελείο του Ομπάμα δεν θέλει να συμβεί κάτι που να ταράξει την παγκόσμια οικονομία πριν τις 6 Νοεμβρίου» ανέφερε αξιωματούχος της ΕΕ στο Reuters.
Μα, αυτό σημαίνει ότι μας "τελειώνουν" δηλαδή δεν δίνουν την δόση και από εκεί και πέρα υπάρχει το καλό και το κακό σενάριο, πάλι: Στο καλό σενάριο πάνε για νέο "κούρεμα" τους ξένους πιστωτές, αφού τους απειλούν με χρεοκοπία, στο κακό σενάριο (το οποίο είναι σαφώς λιγότερο πιθανό για διάφορους λόγους) μας πάνε σε ασύντακτη χρεοκοπία.
Αρχικώς, οι πιστωτές της Ελλάδας είχαν προγραμματίσει να συντάξουν και να κοινοποιήσουν την έκθεση με τα συμπεράσματα για την πορεία της ελληνικής οικονομίας τον Οκτώβριο, ενδεχομένως και πριν την συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης η οποία θα γίνει στις 8 Οκτωβρίου. Αυτό είναι το μέχρι στιγμής υφιστάμενο πλάνο το οποίο το αναφέρει και το Reuters.
Ευρωπαίοι διπλωμάτες των οποίων την μαρτυρία παραθέτει το πρακτορείο, υπό τον όρο της ανωνυμίας, ανέφεραν πως υπάρχουν δύο λόγοι για να καθυστερήσει η δημοσιοποίηση της έκθεσης της τρόικας:
-Ο πρώτος είναι καθαρά οικονομικός και έχει να κάνει με το γεγονός πως αν η έκθεση της τρόικας αναφέρει ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να μειώσει το χρέος της στο 120% του ΑΕΠ μέχρι το 2020, οι αγορές θα αντιδράσουν αρνητικά θεωρώντας πως θα απαιτηθεί μια ακόμα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Κάτι τέτοιο, ενδεχομένως, να αυξήσει την πίεση για την Ελλάδα να εγκαταλείψει το κοινό νόμισμα, εντείνοντας τις ανησυχίες για το ενδεχόμενο ντόμινο που θα συμπαρασύρει και άλλες οικονομίες της ευρωζώνης.
-Ο δεύτερος λόγος είναι πολιτικός και έχει να κάνει με την θέληση των Ευρωπαίων να βοηθήσουν με κάθε τρόπο στην επανεκλογή του Μπάρακ Ομπάμα καθώς δεν επιθυμούν με κανένα τρόπο την εκλογή του Μιτ Ρόμνει.
Βέβαια και στις δύο περιπτώσεις η Ελλάδα μένει με τον "μουντζούρη": Δηλαδή προεξοφλούν αρνητική έκθεση, κάτι που εδώ που τα λέμε είναι και το σφόδρα πιθανό. Χωρίς νέο "κούρεμα" και με την ύφεση ποιος ξέρει πότε να τελειώνει (κάθε χρόνο κλείνει με -6% μ.ο. από το 2009 και μετά), ποιος στα σοβαρά πιστεύει ότι το έλλειμμα μπορεί να βρίσκεται στο 120% το 2020;
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση