Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα

Πρόταση για ηλεκτρική ενέργεια από φωτοβολταϊκά συστήματα.

(1/3) > >>

Argirios Argiriou:
Στις 12 Απριλίου επισκέφτηκα τη 2η διεθνή έκθεση εξοικονόμησης και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στον πρώην Ανατολικό Αερολιμένα. Σε πολλούς εκθέτες έθεσα το ίδιο περίπου ερώτημα: «Γιατί δεν έχουν τα σπίτια και οι πολυκατοικίες φωτοβολταϊκά συστήματα που να καλύπτουν ένα μέρος των αναγκών τους σε ηλεκτρική ενέργεια;»

Γιατί ερωτώ;
-Επειδή από όλες τις χώρες της Ευρώπης έχουμε περισσότερη ηλιοφάνεια και συνεπώς τα φωτοβολταϊκά στην Ελλάδα έχουν καλύτερη απόδοση απ΄ ό,τι π.χ. στη Γερμανία που έχει γεμίσει φωτοβολταϊκά στις στέγες.
-Επειδή το καλοκαίρι που έχουμε και περισσότερο ήλιο η ΔΕΗ δυσκολεύεται να καλύψει τις μεσημεριανές αιχμές που προκαλεί η λειτουργία των κλιματιστικών. Η ύπαρξη των φωτοβολταϊκών θα περιόριζε σημαντικά το πρόβλημα.
-Επειδή ο περιορισμός του φαινομένου του θερμοκηπίου επιβάλλει τη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ).
-Επειδή η εγκατάσταση χιλιάδων μικρών φωτοβολταϊκών συστημάτων αυξάνει σημαντικά την ασφάλεια του ηλεκτρικού συστήματος που δεν εξαρτάται από τη λειτουργία λίγων μεγάλων σταθμών.

200.000 μικρά φωτοβολταϊκά συστήματα των 2-5 kW σε ισάριθμες στέγες, σε θερινές μεσημεριανές ώρες αιχμής, θα ισοδυναμούσαν με ένα μεγάλο θερμοηλεκτρικό σταθμό της ΔΕΗ.

Τα οικονομικά μιας τέτοιας εγκατάστασης είναι περίπου 6.000 ευρώ ανά kW συν το ΦΠΑ. Άρα για μια μονάδα 2 kW η εγκατάσταση θα κοστίσει με το ΦΠΑ 14.280 ευρώ.

Μια τέτοια μικρή μονάδα των 2 kW θα παράγει κατά μέσον όρο ετησίως 2.600 kWh ηλεκτρικής ενέργειας που θα πουληθεί στη ΔΕΗ (για την ακρίβεια στον ΔΕΣΜΗΕ) προς 0,45 ευρώ ανά kWh, δηλαδή συνολικά ο ιδιοκτήτης της φωτοβολταϊκής μονάδας θα εισπράξει (δεν θα εισπράξει, αλλά στην ουσία θα συμψηφίσει με το λογαριασμό της ΔΕΗ) 2.600Χ0,45 = 1.170 ευρώ ετησίως.

Άρα ο λογαριασμός είναι: Επένδυση 14.280 ευρώ για ετήσια εξοικονόμηση 1.170 ευρώ.

Για να διευκολύνει αυτή την επένδυση τι σκέφθηκε το κράτος; Να επιτρέψει στον ιδιώτη επενδυτή να εκπέσουν μια φορά 700 ευρώ από το φορολογητέο του εισόδημα!

Το κράτος έκανε όμως και την ακόλουθη έξυπνη σκέψη: Αφού ο ιδιοκτήτης της φωτοβολταϊκής μονάδας πουλάει 2.600 kWh αντί ετήσιου συνολικού τιμήματος 1.170 ευρώ, προφανώς είναι έμπορος και παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας και συνεπώς πρέπει να ανοίξει βιβλία στην εφορία και να δηλώσει τη νέα του δραστηριότητα. Στην εφορία όμως του θέτουν την προϋπόθεση να έχει εγγραφεί στον ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ) όπου θα πληρώνει εισφορές περί τα 1.500 ευρώ ετησίως. Θα πρέπει να εγγραφεί και στο Εμπορικό Επιμελητήριο. Και αφού τα κάνει όλα αυτά θα πρέπει να αρχίσει να υποβάλλει ανά τρίμηνο δήλωση ΦΠΑ. Η ανοησία του Υπουργείου Οικονομικών σε όλο της το μεγαλείο.

Τι πρέπει να γίνει; Να διατυπωθεί με σαφήνεια ο στόχος:
200.000 - 300.000 στέγες με ισάριθμες μικρές φωτοβολταϊκές μονάδες. Για τις μονάδες αυτές να μην απαιτείται καμιά άδεια, καμιά γνώμη κανενός φορέα. Να αρκεί μια ανακοίνωση στη ΔΕΗ που θα υποχρεούται εντός 3 εβδομάδων να εγκαταστήσει ένα ρολόι αγοράς της παραγόμενης ενέργειας. Να μην απαιτείται καμιά απολύτως φορολογική διατύπωση παρά μόνο μια βεβαίωση του ΔΕΣΜΗΕ για το ποσό που κατέβαλε για την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Το ποσό αυτό θα φορολογείται ως εισόδημα. Από το εισόδημα όμως θα αφαιρείται για δέκα χρόνια, αντί του γελοίου ποσού των 700 ευρώ, το 10% της αρχικής δαπάνης εγκατάστασης.



Το παραπάνω κείμενο προέρχεται από το blog του Στέφανου Μάνου:

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Δ. Κουναλάκης:
Το σκεφτόμουν σαν ιδέα, αλλά πρέπει να ανοίξεις φάκελο στην εφορία ως παραγωγός ενέργειας;;;;;;;
Έτσι θα προωθήσουν τα ηλεκτροβολταϊκά;;;; Δεν μπορούσαν να φορολογήσουν με αυτελή φορολόγηση και χωρίς γραφειοκρατία;
Και ένας δημόσιος υπάλληλος, δηλαδή, δεν έχει την δυνατότητα να το κάνει....
Είναι σίγουρα τα παραπάνω Αργύρη;

Argirios Argiriou:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΤο σκεφτόμουν σαν ιδέα, αλλά πρέπει να ανοίξεις φάκελο στην εφορία ως παραγωγός ενέργειας;;;;;;;
Έτσι θα προωθήσουν τα ηλεκτροβολταϊκά;;;; Δεν μπορούσαν να φορολογήσουν με αυτελή φορολόγηση και χωρίς γραφειοκρατία;
Και ένας δημόσιος υπάλληλος, δηλαδή, δεν έχει την δυνατότητα να το κάνει....
Είναι σίγουρα τα παραπάνω Αργύρη;

--- Τέλος παράθεσης ---

Δεν ξέρω και εγώ. Το κείμενο αυτό όμως το έγραψε ο Στέφανος Μάνος που ήταν υπουργός οικονομικών, οπότε φαντάζομαι ότι γνωρίζει τί λέει.

Argirios Argiriou:
Ανακάλυψα στην Καθημερινή της 4.5.2008 μια απάντηση στο κείμενο του Στέφανου Μάνου για τα φωτοβολταικά:

Φωτοβολταϊκά: κοινή λογική και συμπεράσματα.

Του Κυριακου Βλαχου*

Σε άρθρο με τίτλο «Αρμενίζοντας στη θάλασσα της ανοησίας» που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» στις 20/4/2008 ο κ. Στέφανος Μάνος παρουσίασε σκέψεις και προτάσεις για την εγκατάσταση 200.000 μικρών φωτοβολταϊκών μονάδων σε στέγες κατοικιών με τρόπο που φαίνεται τεκμηριωμένος και πειστικός. Με αυτό το άρθρο θα ήθελα όχι τόσο να απαντήσω, όσο να συμπληρώσω αυτά που ανέφερε ο κ. Μάνος και να τα θέσω σε ένα ευρύτερο πλαίσιο.

Κατ’ αρχάς μια γενική παρατήρηση είναι ότι τα προβλήματα που αφορούν την ενέργεια και το περιβάλλον είναι από τη φύση τους σύνθετα και απαιτούν συστημική, δηλαδή ολοκληρωμένη, προσέγγιση. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η στροφή προς τα βιοκαύσιμα που προτάθηκε και προωθείται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις ΗΠΑ, μέτρο που σε πρώτη προσέγγιση φαίνεται ιδιαίτερα εύλογο και ελκυστικό. Αυτή η στροφή προς τα βιοκαύσιμα όμως, όπως αναλύεται σε άλλο άρθρο του ίδιου φύλλου της «Καθημερινής», έχει ήδη προκαλέσει τεράστια προβλήματα, καθώς σε μεγάλες εκτάσεις γης η καλλιέργεια σιτηρών αντικαταστάθηκε από ενεργειακές καλλιέργειες οδηγώντας σε μεγάλες αυξήσεις των τιμών των τροφίμων και σε απόγνωση πολλές χώρες του τρίτου κόσμου.

Εξίσου εύλογο φαίνεται και το επιχείρημα που προβάλλει ο κ. Μάνος, ότι δηλαδή εφόσον στην Ελλάδα έχουμε μεγάλη ηλιοφάνεια και η αιχμή της ζήτησης οφείλεται κατά μεγάλο μέρος στη χρήση κλιματιστικών τις ιδιαίτερα θερμές μέρες του καλοκαιριού, θα πρέπει αντί για θερμικές μονάδες να εγκαταστήσουμε φωτοβολταϊκά που παράγουν ενέργεια χωρίς να επιβαρύνουν το περιβάλλον.

Σχετικά με το σκεπτικό και τους οικονομικούς υπολογισμούς του κ. Μάνου θα ήθελα να παρατηρήσω και να προσθέσω τα εξής:

Δεν είναι ορθό ότι η εγκατάσταση των 200.000 φωτοβολταϊκών των 2 kW θα μπορούσε να υποκαταστήσει πλήρως μια θερμική μονάδα 400 MW. Τα φωτοβολταϊκά είναι τελείως άχρηστα στην αντιμετώπιση της βραδινής αιχμής που θα πρέπει να αντιμετωπισθεί από θερμικούς σταθμούς.

Το κόστος εγκατάστασης των 200.000 φωτοβολταϊκών των 2 kW, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του κ. Μάνου, ανέρχεται περίπου σε 200.000 x 14.000 ευρώ, ήτοι 2,8 δισ. ευρώ, ποσό υπερ-δεκαπενταπλάσιο από το αντίστοιχο κόστος μιας θερμικής αιχμιακής μονάδας (400 ευρώ/kW). Δεδομένου ότι η χώρα μας δεν διαθέτει εγχώρια παραγωγή φωτοβολταϊκών το τεράστιο αυτό ποσό θα επιβαρύνει το εμπορικό ισοζύγιο και δεν θα δημιουργήσει παρά ελάχιστες νέες θέσεις εργασίας.

Το κόστος για τον καταναλωτή της ενέργειας από τα φωτοβολταϊκά με βάση την τιμή των 0,45 ευρώ/kW είναι περίπου 3-4 φορές υψηλότερο από το αντίστοιχο μιας σύγχρονης αιχμιακής θερμικής μονάδας ακόμη και με τις σημερινές υψηλές τιμές καυσίμων. Επιπλέον, οι θερμικές αιχμιακές μονάδες θα λειτουργούσαν ελάχιστες ώρες τον χρόνο, ενώ οι φωτοβολταϊκές μονάδες θα πληρώνονται στην ακριβή αυτή τιμή ακόμα και όταν λειτουργούν τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες που η ζήτηση είναι χαμηλή. Η επιδότηση της τιμής αυτών των φωτοβολταϊκών θα επιβαρύνει τους καταναλωτές με περίπου 170 εκατ. ευρώ τον χρόνο.

Οι θερμικές αιχμιακές μονάδες είναι διαθέσιμες για λειτουργία τουλάχιστον το 95% του χρόνου, ενώ τα φωτοβολταϊκά παράγουν ενέργεια μόλις το 15% του χρόνου (ισοδύναμο πλήρους λειτουργίας). Επιπλέον, οι θερμικές μονάδες, σε αντίθεση με τις φωτοβολταϊκές, παρέχουν υπηρεσίες εφεδρείας και άλλες επικουρικές υπηρεσίες που είναι απαραίτητες για την ευσταθή λειτουργία του συστήματος.

Είναι βεβαίως απαραίτητο η χώρα μας να λάβει μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος και τη μείωση των εκπομπών CO2. Τα 2,8 δισ. που απαιτούνται για την εγκατάσταση των 200.000 μονάδων σε κτίρια θα οδηγήσουν σε μείωση των εκπομπών CO2 από την ηλεκτροπαραγωγή της τάξης κάτω του 1%. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα, κατά πόσον οι επενδύσεις σε φωτοβολταϊκά είναι οικονομικά αποτελεσματικός τρόπος επίτευξης των περιβαλλοντικών στόχων σε σχέση με τις εναλλακτικές λύσεις που μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν:

Επενδύσεις σε αιολικά πάρκα και υβριδικούς σταθμούς. Επενδύσεις που στοχεύουν σε εξοικονόμηση ενέργειας. Επενδύσεις σε διασυνδέσεις των νησιών μας με το Ηπειρωτικό Σύστημα. Αντικατάσταση παλαιών θερμικών μονάδων με σύγχρονες που έχουν πολύ μεγαλύτερη απόδοση.

Η σύγκριση με την αιολική ενέργεια είναι χρήσιμη για την εξαγωγή συμπερασμάτων. Η αιολική ενέργεια έχει κόστος εγκατάστασης πέντε περίπου φορές μικρότερο από τα φωτοβολταϊκά και ανά εγκατεστημένο kW παράγει περίπου διπλάσια ενέργεια. Δηλαδή, το κόστος αποφυγής ενός τόνου CO2 είναι δώδεκα φορές μεγαλύτερο για τα φωτοβολταϊκά σε σχέση με τα αιολικά πάρκα. Με άλλα λόγια, εάν επενδύσουμε το ίδιο ποσό σε αιολική ενέργεια αντί για φωτοβολταϊκά θα πετύχουμε δέκα φορές μεγαλύτερη μείωση των εκπομπών CO2. Η πρώτη φάση ανάπτυξης φωτοβολταϊκών στη χώρα μας, που βρίσκεται σε εξέλιξη, είχε σαν στόχο να συμβάλει και η χώρα μας στην ανάπτυξη αυτής της τεχνολογίας που υπόσχεται μεν πολλά στο μέλλον, αλλά όσο το κόστος εγκατάστασης παραμένει σε υψηλά επίπεδα δεν αποτελεί οικονομικά συμφέρουσα λύση για μαζική ανάπτυξη.

Η πρώτη αυτή φάση δίνει έμφαση κυρίως σε μεγάλα αυτόνομα έργα. Θα συμφωνήσω με τον κ. Μάνο ότι η εγκατάστασή των φωτοβολταϊκών σε κατοικίες και άλλα κτίρια είναι πολύ προτιμότερη από τις αυτόνομες εγκαταστάσεις για τους κατωτέρω λόγους:

— Αποφεύγεται η δέσμευση μεγάλων γεωργικών εκτάσεων για την εγκατάσταση των φωτοβολταϊκών και η περαιτέρω αισθητική επιβάρυνση και αλλοίωση της υπαίθρου μας. Ας σημειωθεί, ότι η ενσωμάτωση των φωτοβολταϊκών σε κτίρια μπορεί να γίνει με τρόπο που να «δένει» αρχιτεκτονικά με την αισθητική των κτηρίων.

— Οδηγεί σε παραγωγή ενέργειας κοντά στην κατανάλωση και κατά συνέπεια αποφεύγονται οι απώλειες συστήματος και δικτύου. Η ανάπτυξη φωτοβολταϊκών κοντά στη ζήτηση θα μπορούσε να βοηθήσει στην καθυστέρηση ή αποφυγή επενδύσεων στα δίκτυα μεταφοράς και διανομής ενέργειας που θα ήταν διαφορετικά αναγκαίες.

Θα πρέπει λοιπόν η περαιτέρω ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών να στραφεί προς αυτή την κατεύθυνση και να έχει βάθος χρόνου καθώς αναμένεται ότι το κόστος των φωτοβολταϊκών θα μειωθεί σημαντικά στα επόμενα έτη.

Είναι σαφές ότι χρειάζεται η παροχή λογικών κινήτρων από την πολιτεία για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε κτίρια. Τα κίνητρα όμως αυτά δεν πρέπει να είναι τέτοια που να δίνουν ευκαιρίες γρήγορου και εύκολου πλουτισμού στους πιθανούς επενδυτές. Η εμπειρία από άλλες χώρες δείχνει άλλωστε, ότι αυτού του είδους οι επενδύσεις γίνονται σε μεγάλο βαθμό είτε από ιδιώτες με αυξημένη ευαισθησία σε θέματα που αφορούν το περιβάλλον, είτε από εταιρείες που θέλουν να (επι)αποδείξουν την κοινωνική και περιβαλλοντική τους ευαισθησία, όπως για παράδειγμα η Google που εγκατέστησε 1,6 MW στα κεντρικά γραφεία της, χωρίς απαραίτητα να προσβλέπει στο κέρδος από αυτή την επένδυση.

Τελειώνοντας, θα συμφωνήσω απόλυτα με τον κ. Μάνο ότι εξίσου σημαντική με την παροχή κινήτρων είναι η άρση των οικονομικών και γραφειοκρατικών αντικινήτρων στην εγκατάσταση μικρών φωτοβολταϊκών μονάδων σε κτήρια, κάτι που θα πρέπει να αποτελέσει άμεση προτεραιότητα για την πολιτεία.

* O κ. Κυρ. Βλάχος είναι μέλος της ΡΑΕ και Αναπληρωτής Καθηγητής Διοικητικής Επιστήμης, ALBA


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Argirios Argiriou:
Και ανταπάντηση του Στέφανου Μάνου στην Καθημερινή της 11.05.2008:

Πριν από τρεις εβδομάδες έγραψα για την εντυπωσιακή ανοησία που χαρακτηρίζει τις ρυθμίσεις, τις οποίες έχει επιβάλλει το κράτος σε όσους επιθυμούν να εγκαταστήσουν ένα μικρό φωτοβολταϊκό σύστημα στη στέγη του σπιτιού τους. Είναι τόση η ανοησία ώστε, μόνη της, φθάνει για να αποθαρρύνει όποιον θα ήθελε να εγκαταστήσει ένα τέτοιο σύστημα, ακόμη και τον πλέον περιβαλλοντικά ευαίσθητο

Στις 4 Μαΐου, η «Καθημερινή» δημοσίευσε άρθρο του κ. Κυριάκου Βλάχου, μέλους της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ), σε απάντηση-συμπλήρωση -γράφει ο κ. Βλάχος- του δικού μου. Θέλω να απαντήσω στα βασικά επιχειρήματα του κ. Βλάχου.

Γράφει ο κ. Βλάχος: «Το κόστος εγκατάστασης των 200.000 φωτοβολταϊκών των 2 kW, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του κ. Μάνου, ανέρχεται περίπου σε 200.000 x 14.000 ευρώ, ήτοι 2,8 δισ. ευρώ, ποσό υπερ-δεκαπενταπλάσιο από το αντίστοιχο κόστος μιας θερμικής αιχμιακής μονάδας (400 ευρώ/kW). Δεδομένου ότι η χώρα μας δεν διαθέτει εγχώρια παραγωγή φωτοβολταϊκών, το τεράστιο αυτό ποσό θα επιβαρύνει το εμπορικό ισοζύγιο και δεν θα δημιουργήσει παρά ελάχιστες νέες θέσεις εργασίας».

Oτι 200.000 μικρά φωτοβολταϊκά στις στέγες των σπιτιών κοστίζουν περισσότερο από μια αντίστοιχη θερμική μονάδα, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Η διαφορά είναι ότι την απόφαση για την κατασκευή και πληρωμή των 200.000 φωτοβολταϊκών θα την πάρουν -διότι έτσι θέλουν- 200.000 καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ την απόφαση για την κατασκευή του θερμικού σταθμού θα την πάρει η ΔΕΗ. Αν, για παράδειγμα, το κράτος αποφάσιζε πως πρέπει να μετακινούμαστε, θα αγόραζε λεωφορεία των 60 θέσεων και θα εμπόδιζε την αγορά πολυτελών και μη Ι.Χ. Θα μας εξηγούσε ότι κάθε μετακίνηση με Ι.Χ. κοστίζει 20-30 φορές περισσότερο από ό,τι με λεωφορείο, επιβαρύνει το εμπορικό ισοζύγιο και δεν δημιουργεί παρά ελάχιστες νέες θέσεις εργασίας. Αυτό που φαίνεται αδιανόητο για τα Ι.Χ., αυτό ακριβώς κάνει το κράτος με τα φωτοβολταϊκά. Με ανόητες ρυθμίσεις εμποδίζει όσους επιθυμούν να εγκαταστήσουν φωτοβολταϊκές μονάδες στη στέγη του σπιτιού τους.

Η θεωρία είναι πάντοτε ελκυστικότερη από την παρατήρηση. Η θεωρία διαθέτει κομψότητα διότι επιτρέπει τον περιορισμό των παραμέτρων σε όσες χωρούν σε μια εξίσωση, σε ένα συλλογισμό. Αντίθετα, η παρατήρηση της πραγματικότητας είναι άτσαλη, αφήνει πάντοτε ερωτηματικά. Αυτή, κατά κάποιο τρόπο, είναι και η διαφορά μεταξύ της κατευθυνόμενης οικονομίας και της οικονομίας της αγοράς.

Παρατηρώ, λοιπόν, ότι στη Γερμανία - που πάντως δεν μπορεί να κατηγορηθεί για παράλογες ή παρορμητικές αποφάσεις- υπήρχαν, στο τέλος του 2006, 300.000 στέγες με φωτοβολταϊκά και προβλέπεται ότι ο αριθμός αυτός θα αυξάνεται ετησίως μέχρι το 2020 με ρυθμό 20-30%. Αυτά στη Γερμανία, με πολύ λιγότερη ηλιοφάνεια από ό,τι εδώ.

Γιατί λοιπόν να μη μπορούμε να φανταστούμε 200.000 στέγες με φωτοβολταϊκά στην Ελλάδα μέχρι το 2020; Αν καταργηθούν βέβαια οι ανόητες ρυθμίσεις που εμποδίζουν την εγκατάσταση τους.

Αν το κράτος καταφέρει να ξεκαθαρίσει τι πράγματι θέλει με τα φωτοβολταϊκά, αν διατυπώσει ένα όραμα, ένα στόχο και σταματήσει τις συνεχείς ανοησίες, προεξοφλώ ότι θα δημιουργηθούν εγχώριες μονάδες παραγωγής φωτοβολταϊκών (όπως έγινε στο παρελθόν με τους ηλιακούς θερμοσίφωνες) και έτσι θα απαντηθεί το δεύτερο μέρος της επιχειρηματολογίας του κ. Βλάχου. Με την ευκαιρία, θα ήθελα να προσθέσω -μια και το υπουργείο Ανάπτυξης εποπτεύει, πέρα από την ενέργεια, και την έρευνα- ότι θα ήταν σωστό να ενθαρρυνθεί η έρευνα σε ό,τι έχει σχέση με τον ήλιο. Εχουμε περισσότερο ήλιο από τους εταίρους μας στην Ευρώπη. Ας τον αξιοποιήσουμε.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα