Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα

Παραδείγματα διαφθοράς στην Ελληνική υγεία.

(1/7) > >>

Argirios Argiriou:
Ελευθεροτυπία, 11/09/2010.

Του ΙΩΑΝΝΗ ΣΤ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Τ. αναπλ. καθηγ. Πανεπιστ. Αθηνών

Διαφθορά στον ιατρικό τομέα υπάρχει σε όλα (σχεδόν) τα κράτη. Στην Ελλάδα όμως η διαφθορά έχει φτάσει σε ακραία επίπεδα (και απάνθρωπα).
 
 Πολύ μεγάλο μέρος του ιατρικού πληθυσμού λεηλατεί (στον βαθμό που ο καθένας μπορεί και έχει δυνατότητες) τα ασφαλιστικά ταμεία και την ίδια την πατρίδα (αν η λέξη έχει πια κάποιο νόημα). Η λεηλασία αυτή όμως δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί χωρίς τη συμμετοχή ή ανοχή ενός μεγάλου μέρους υπαλλήλων (κρατικών και μη), καθώς και εποπτικών μηχανισμών, στους οποίους περιλαμβάνονται ιατρικοί σύλλογοι και επιστημονικές εταιρείες. Αυτό ξεχνιέται συστηματικά και σκόπιμα. Πέντε παραδείγματα δείχνουν διαφορετικές πτυχές του προβλήματος.

1 Πλήρης αδιαφορία για τους θεσμούς (η λεηλασία τεκμηριωμένη από το 1988)

Το 1988 διενεργήθη μελέτη στο ΙΚΑ για το κόστος αρθροπλαστικών (αντικατάσταση αρθρώσεων με τεχνητές). Αξιολογήθηκαν τα τιμολόγια για ασθενείς, τα οποία είχε πληρώσει το ΙΚΑ, επομένως χωρίς καμία αμφισβήτηση. Τα τιμολόγια είχαν εκδοθεί από τα νοσοκομεία ΚΑΤ και Βούλας. Η αρθροπλαστική τύπου Thompson κόστιζε (τότε) από 19.500 δρχ. (αντιπροσωπεία ΙΑΜΕΞ) έως 59.600 δρχ. (αντιπρ. Βασιλείου), υπήρχε δηλαδή μια διαφορά της τάξης του 305%! Για την αρθροπλαστική τύπου Charnley οι τιμές ποικίλλουν από 61.000 δρχ. έως 199.000 δρχ. (διαφορά 321%). Σημειώνω ότι οι διαφορές αυτές υπήρχαν και σε τιμολόγια του ίδιου νοσοκομείου.

Η μελέτη κοινοποιήθηκε σε αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Υγείας και δημοσιεύθηκε στο επίσημο όργανο του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, το «Ιατρικό Βήμα»: καμία παρέμβαση από ΠΙΣ-ΙΚΑ. Η Εισαγγελία παρενέβη, κατέθεσα 5 (!) φορές στην ανακρίτρια (και η ίδια απορούσε για τις εντολές της Εισαγγελίας), με αποτέλεσμα την παραγραφή.

2 Η εφευρετικότητα φαρμακευτικών εταιρειών (στη διαφθορά γιατρών)

Πρώην άριστος φοιτητής μας, και σήμερα ειδικευμένος και επιτυχημένος γιατρός στην επαρχία, δέχθηκε επίσκεψη από ιατρικό επισκέπτη φαρμακευτικής εταιρείας. Ο τελευταίος τού πρότεινε να συνταγογραφεί φάρμακα της εταιρείας αντί συγκεκριμένης (παράνομης) αμοιβής. Η τακτική αυτή είναι γνωστή τουλάχιστον από το 1960 και οδηγεί τους γιατρούς σε περιττή υπερσυνταγογράφηση, με κύρια συνέπεια όχι μόνο την οικονομική βλάβη των Ταμείων Υγείας, αλλά και σοβαρές βλάβες υγείας, τις οποίες προξενούν τα φάρμακα (θάνατοι από φάρμακα στις ΗΠΑ 50.000-60.000 ανά έτος, στη Γερμανία 10.000-20.000, στην Ελλάδα κανένας...). Ο γιατρός μας -για να επανέλθουμε στην ιστορία μας- αρνήθηκε τα χρήματα. Ηταν τόσο σπάνιο περιστατικό, ώστε μετά από μερικές ημέρες τον επισκέφθηκε ο διευθυντής της εταιρείας και του πρότεινε, εάν φοβόταν την Εφορία, να κατατίθενται τα χρήματα στον λογαριασμό της μητέρας του γιατρού (!), και επειδή εισέπραξε και πάλι άρνηση, πρότεινε την κατάθεση των χρημάτων σε μία off shore εταιρεία. Ο γιατρός αρνείται και παρακαλεί να τελειώσει η συζήτηση. Μήπως η Εφορία θα πρέπει να ερευνήσει και λογαριασμούς των μητέρων των γιατρών; Υπάρχει, ακόμα, στην Ελλάδα ιερό και όσιο;

3 Ιδιο φάρμακο, διαφορετική χρήση, διαφορετική τιμή (διαφορά 957%)!1

Κυκλοφορεί στην Ελλάδα η δραστική ουσία «υδροξυουρία» με δύο διαφορετικές εμπορικές ονομασίες. Μέχρι εδώ τίποτα επιλήψιμο. Ομως: το ένα ιδιοσκεύασμα έχει ένδειξη αιματολογικές κακοήθειες και κοστίζει 66,6 ευρώ (500 MG x 100 κάψουλες), ενώ το άλλο (μιλάμε πάντα για την ίδια ακριβώς φαρμακευτική ουσία) έχει ένδειξη τη δρεπανοκυτταρική αναιμία και κοστίζει 636,75 ευρώ (1.000 MG x 30 κάψουλες). Σημειωτέον ότι το ακριβότερο φάρμακο περιέχει, συνολικά, 30.000 MG, ενώ το φτηνότερο 50.000 MG! Οι οδηγίες χρήσης δεν περιέχουν και τις δύο ενδείξεις, με αποτέλεσμα τον αποπροσανατολισμό γιατρού και ασθενούς. Αναρωτιέμαι εάν υπουργείο και ΕΟΦ προστατεύουν τις εταιρείες ή τα Ταμεία Υγείας.

4 Στα όρια του εξευτελισμού

Αναγκαία εξήγηση: οστικά μοσχεύματα είναι τυποποιημένο υλικό, παραγόμενο από εταιρείες, πανάκριβο (μεταξύ 2.500-4.000 ευρώ η συσκευασία), το οποίο χρησιμοποιείται σε εγχειρήσεις οστών για ταχύτερη ίαση. Η χρήση τους έχει συγκεκριμένους κανόνες: χρησιμοποιούνται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και σε συγκεκριμένη ποσότητα. Στην ορθοπεδική κοινότητα, μεταξύ των κλινικών γιατρών, έχει δημιουργηθεί ειδικός όρος για τα μοσχεύματα αυτά: κουβανέζικα μοσχεύματα. Ο όρος, όχι διότι προέρχονται από την Κούβα, αλλά διότι σε πολλές εγχειρήσεις δεν τοποθετούνται στον ασθενή (διότι δεν χωράνε στην πληγή!), αλλά πετάγονται στον κουβά του χειρουργείου, γράφονται όμως στο πρωτόκολλο επέμβασης, ώστε η εταιρεία να πληρωθεί και ο ορθοπεδικός να πάρει τα ποσοστά του (περίπου 20%). Να σημειωθεί ότι υπάρχουν λογαριασμοί, για έναν ασθενή, της τάξης των 40.000 ευρώ, με ποσοστά του γιατρού 8.000 ευρώ (από μία επέμβαση). Πώς ανέχονται διευθυντές κλινικών να μειώνονται με αυτόν τον τρόπο είναι μεγάλο αίνιγμα. Ακόμα και αν δεν πετάγονται στον κουβά (χρεώνονται πάντως), και μόνο η διάδοση της νέας «ορολογίας» αποτελεί προσβολή για την ορθοπεδική ειδικότητα.

5 Οταν ο χρηματισμός γίνεται και έγκλημα

Περίπου το 1994 (έχουν περάσει χρόνια, αλλά το γεγονός δεν ξεχνιέται) κατά τη διάρκεια σειράς τηλεοπτικών εκπομπών με θέμα τον χρηματισμό των γιατρών, έμαθα από πρώτο χέρι, από έναν πατέρα-πυροσβέστη, την ακόλουθη (απίστευτη και για την Ελλάδα) ιστορία. Ο μικρός γιος του έπρεπε να χειρουργηθεί (όχι επείγουσα περίπτωση) και βρισκόταν σε κρατική, παιδιατρική, χειρουργική κλινική. Μου διηγήθηκε (ανατριχιάζω και σήμερα, 16 χρόνια μετά) ότι κάθε φορά που επισκεπτόταν τον γιο του, αυτός τον κοίταζε με βλέμμα που έλεγε «όλα τα παιδιά φεύγουν, εγώ πότε θα φύγω». Ο πυροσβέστης πήγε στον διευθυντή να τον ρωτήσει για τα αίτια της καθυστέρησης και ο γιατρός τού ζήτησε ένα σημαντικό ποσόν για να χειρουργήσει τον γιο του! Δεν νομίζω ότι μπορώ να περιγράψω τη δραματικότητα της διήγησης του πατέρα, ο οποίος περπατούσε στην πόλη, βλέποντας θολά, μεταξύ πραγματικότητας και εφιάλτη, προσπαθώντας απεγνωσμένα να σκεφτεί πού θα βρει τα χρήματα. Στην Ελλάδα η ιατρική κουλτούρα έχει πάψει να υπάρχει προ πολλού και ο χρηματισμός έχει γίνει έγκλημα.

Ως επίλογος

«Ο μεγαλύτερος προφήτης για το μέλλον είναι το παρελθόν» (λόρδος Βύρων). Το παρελθόν έχει δείξει ότι σπάνια τιμωρήθηκαν διεφθαρμένοι, οι οποίοι λεηλάτησαν το κράτος και ποτέ δεν κλήθηκαν να επιστρέψουν τα κλεμμένα χρήματα. Το ίδιο ακριβώς θα γίνει και τώρα. Είμαι βέβαιος ότι κανείς δεν πρόκειται να τιμωρηθεί, κανείς δεν πρόκειται να αποζημιώσει τα ασφαλιστικά ταμεία και το κράτος. Πιθανώς θα πληρώσουν κάποιο πρόστιμο της τάξης του 1% των κλεμμένων και ίσως, με δωρεές της τάξης του 2% των κλεμμένων, ανακηρυχθούν και εθνικοί ευεργέτες (μην το θεωρήσετε αστείο).

Υπάρχουν, φυσικά, εξαιρετικοί γιατροί από κάθε άποψη. Αυτοί ομοιάζουν όμως προς υγιή κύτταρα μέσα σε ένα ανθρώπινο όργανο πλήρως διαβρωμένο από καρκίνο: θα καταστραφούν και αυτά, χωρίς να μπορέσουν να προσφέρουν καμία βελτίωση.

1. Την πληροφορία την οφείλω σε φίλο καθηγητή αιματολόγο





Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Gatekeeper:
ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ: Το μηδέν και το άπειρο στην πολιτική(ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)


Τα μάτια του πλανήτη είναι στραμμένα επάνω της. Η αξιωματούχος του ΔΝΤ Κάρμεν Ράινχαρτ διευκρινίζει ότι ο απολογισμός του εφαρμοζόμενου προγράμματος στην Ελλάδα αφορά όλες τις χώρες, όχι μόνον τις αναπτυσσόμενες, αλλά και τις ήδη ανεπτυγμένες. Η ίδια, ομού μετά του Κεν Ρόγκοφ από το Χάρβαρντ, συνιστά ως θεραπευτική αγωγή για τις υπερχρεωμένες χώρες τη μέθοδο της «χρηματιστικής καταστολής», δηλαδή το χρηματοπιστωτικό «ξεφούσκωμα», μέχρι ασφυξίας και οικονομικής συρρίκνωσης, με υποθετικό στόχο την πτώση τιμών προς αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητος. Εννοείται ότι η ασφυξία αφορά κατά κύριο λόγο τα εργασιακά εισοδήματα, ενώ εκείνα του κεφαλαίου παραμένουν εξ ορισμού άθικτα, ιδίως στον τομέα των χρηματοπιστωτικών «καινοτομιών», με την υποθετική προσδοκία απεξάρτησης από τη σημερινή θηριώδη κρατική στήριξη.

Πρόσφατα, η ίδια πάντα, έπειτα από μελέτη 15 κρίσεων μετά τον Β'' Παγκόσμιο Πόλεμο, αποφαίνεται ότι «εξαντλήθηκε πλέον η εποχή της επιεικούς διαχείρισης» και επιβάλλεται προσφυγή σε «ακραίες και σκληρές» -δηλαδή ακεραιόφρονες- «εξυγιαντικές επιλογές». Σε κάθε περίπτωση, προειδοποιεί η αξιωματούχος, η οριστική απεμπλοκή μιας χώρας από κρίση του δημοσίου χρέους αποτελεί διαδικασία όχι γραμμική, αλλά «δύστροπη και ελικοειδή», που μπορεί να διαρκέσει από 50 μέχρι 100 έτη ή και περισσότερο! Σε αυτήν περιλαμβάνονται: η σοβαρή συρρίκνωση του κατά κεφαλήν εθνικού εισοδήματος, η ταχύτερη πτώση του εργατικού εισοδήματος, η εκτίναξη της ανεργίας στα ύψη, και αυτό εντοπίζεται περισσότερο στις ανεπτυγμένες οικονομίες και λιγότερο στις αναπτυσσόμενες. Η αξιωματούχος διευκρινίζει ότι η αναπόφευκτη απόσυρση των χρηματοπιστωτικών μοχλεύσεων οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε διόγκωση της ανεργίας και σε αναπόφευκτη περικοπή των εισοδημάτων. Τα πράγματα θα πάνε περισσότερο άσχημα εκεί που μέχρι πρόσφατα πήγαιναν καλύτερα. Η μελλοντική βελτίωση και θωράκιση έναντι των κρίσεων προϋποθέτει προγενέστερη, αναγκαστική, μείζονα επιδείνωση διάρκειας πολλών δεκαετιών. Οσον αφορά τις προσπάθειες του προέδρου Ομπάμα να καταπολεμήσει την ανεργία και να αποκαταστήσει άμεσα το επίπεδο απασχόλησης στη χώρα του, η εκπρόσωπος του ΔΝΤ εκτιμά πως ο Αμερικανός πρόεδρος «αγνοεί τα διδάγματα της ιστορίας»: πρώτον, η απασχόληση δεν αποκαθίσταται ποτέ ενόσω διαρκεί η κρίση και δεύτερον, ακόμη και αν αυτό θεωρηθεί εφικτό, θα συνιστούσε μέγιστο αρνητικό εμπόδιο για την οριστική απεμπλοκή της οικονομίας από τη δυναμική των κρίσεων. Τάδε διατείνεται το σύγχρονο ιερατείο του παγκοσμιοποιημένου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Κατάπληκτοι οι σπουδαστές της οικονομικής επιστήμης υποχρεώνονται έτσι να αφομοιώνουν ότι η χρηματοπιστωτική επέκταση δεν αποτελεί εργαλείο απόσβεσης της ύφεσης, αλλά αιτία βαθύτερης κρίσης, όπως και ότι η όξυνση εισοδηματικών ανισοτήτων δεν αποτελεί βαθύτερη αιτία αδιεξόδου του καπιταλισμού, αλλά προϋπόθεση «εξυγίανσής» του.

Εάν εκ των άνω διαγράφεται έτσι το ορατό μέλλον της χώρας μας και με παραδειγματικό τρόπο για τις υπόλοιπες, θα πρέπει ακόμη να ληφθούν υπ'' όψιν οι κοινωνικές και πολιτικές αντιστάσεις του ελληνικού λαού, προκειμένου να αποτιμηθεί ο ρεαλισμός και η αποτελεσματικότητα του εγχειρήματος. Οπως σημειώνει ο Γάλλος κοινωνιολόγος Αλέν Τουρέν, στις κρίσιμες στιγμές της ιστορίας τα μεγάλα κινήματα που μεταβάλλουν τους κανόνες του κοινωνικού βίου προέρχονται πάντα από τα κάτω, από αυτούς που συνήθως στερούνται τροφής, ελευθερίας, έκφρασης και παντός είδους εκπροσώπησης. Το αίτημα της Δημοκρατίας προβάλλεται πάντα από τα κάτω, από τα κοινωνικά στρώματα που τη στερούνται. Σήμερα, διαπιστώνει ο Γάλλος κοινωνιολόγος, το πολιτικό σύστημα είναι αυτιστικό και νεκρό, όπως και το σύνολο των κομματικών συνιστωσών του. Ομως, σε αντίθεση με τη στειρότητα του πολιτικού προσωπικού όλων ανεξαιρέτως των αποχρώσεων, όσο χαμηλότερα κατέρχεται κάποιος στη βάση της κοινωνίας τόσο περισσότερη ζωντάνια συναντά σε αυτούς των οποίων η φωνή αγνοείται από τους επαγγελματίες της πολιτικής. Σιγή, αυτισμός, αμηχανία στο πολιτικό σύστημα, πανδαιμόνιο, εκρηκτικότητα, ευρηματικότητα, δημιουργικότητα στην κοινωνική βάση. Ενώ το υπερωκεάνιο βυθίζεται, οι πολιτικοί παίζουν χαρτιά στο σαλόνι, προσπαθώντας έκαστος να εκμεταλλευτεί τις χαρτοπαικτικές αδυναμίες του αντιπάλου. Και οσάκις ο κοινωνικός απόηχος απειλεί να εισβάλει στο σαλόνι της πολιτικής, τότε επιχειρείται αντιπερισπασμός, αποπροσανατολισμός, μέσω σκανδαλολογίας και ηθικολογίας, προτάσσοντας επουσιώδη πολιτικά και ιδεολογικά διακυβεύματα. «Πρώτιστο καθήκον του πολιτικού σήμερα είναι να το βουλώνει», υπογραμμίζει ο Τουρέν, «προκειμένου να ακούει αυτούς που μέχρι σήμερα αποκλείονται από το δικαίωμα στην έκφραση και να προσδίδει πολιτική διάσταση στη φωνή τους». Τι επιτέλους ζητούν και αξιώνουν οι απλοί και ζωντανοί άνθρωποι; - «Δεν επιθυμώ την ταπείνωση και τον εξευτελισμό, θέλω να με υπολογίζουν και να με σέβονται». Σήμερα, η κοινωνική αξιοπιστία των πολιτικών και γενικότερα των ενδιάμεσων σωμάτων αποβαίνει αρνητική: στο εξής, ό,τι νέο προκύπτει δεν προέρχεται από αυτούς, αλλά φέρεται με τα μεγάλα κινήματα, που αναβλύζουν πάντα εκτός ελέγχου από τη βάση της κοινωνίας.

Στη χώρα μας, εφαρμόζεται σήμερα κατευθυνόμενο σενάριο με μείζονες κοινωνικές και εθνικές συνέπειες, χωρίς την παραμικρή λαϊκή εντολή, που οδηγεί σε «εμφύλιο πόλεμο», σύμφωνα με το γερμανικό Ινστιτούτο ΙΦΟ. Ο πρωθυπουργός ανησυχεί όχι όσον αφορά την ορθότητα των επιλογών του, αλλά όσον αφορά την «κατανόησή» τους από την κοινωνία. Το Μνημόνιο προσάπτεται ως «ταφόπλακα» στη Νέα Δημοκρατία, όμως αυτό δεν απαλλάσσει κάθε ευθύνης όσους δεν μπόρεσαν να το αποτρέψουν και ιδίως όσους φέρουν τη μοιραία ευθύνη της υπογραφής του. Ο φόρος είναι αλληλεγγύη, αλλά με την προϋπόθεση ότι αυξάνουν, και δεν περικόπτονται, οι κοινωνικές δαπάνες. Αλληλεγγύη όχι μόνο στις θυσίες, αλλά και στις απολαβές. Οι δυνάμεις της προόδου και της ισονομίας συγκρούονται σήμερα με εκείνες της καθυστέρησης, όμως η σημερινή αποθέωση κοινωνικών ανισοτήτων δεν συνιστά πρόοδο ούτε ισονομία, αλλά απροσχημάτιστη και απαίσια οπισθοδρόμηση στις σκοτεινότερες περιόδους της Ιστορίας.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

EzeΤΡΟΛ:
Δως μου και μένα (απινιδωτή), μπάρμπα!

19/10/2010

Παράδοση δεκατριών απινιδωτών στο υπουργείο Υγείας, από τον Κ. Σκανδαλίδη (ΗΜΕΡΗΣΙΑ)

«Αποκαθιστούμε έναν παραλογισμό». Με τη δήλωση αυτή ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Κώστας Σκανδαλίδης, υπέγραψε ένα πρωτόκολλο παράδοσης δεκατριών απινιδωτών (μηχάνημα για καρδιολογικές παθήσεις), στο υπουργείο Υγείας.

Οπως είπε ο κ. Σκανδαλίδης, το 2007 η τότε διοίκηση του Οργανισμού Πληρωμών Κοινοτικών Επιδοτήσεων- ΟΠΕΚΕΠΕ αγόρασε τους απινιδωτές, για τις ανάγκες δήθεν των εργαζομένων. Τα μηχανήματα αυτά, δεν είχαν χρησιμοποιηθεί ποτέ και ήταν στην αποθήκη.

Ο υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Ανδρέας Λοβέρδος, παραλαμβάνοντας τους απινιδωτές δήλωσε ότι η διαδικασία που είχε ακολουθηθεί τότε, αποτελεί μια φωτογραφία ανικανότητας της δημόσιας διοίκησης.

Ανακοίνωσε δε, ότι οι απινιδωτές αυτοί θα διατεθούν σε Κέντρα Υγείας στη Σύρο, Ρόδο, Κω, Νάξο, Ικαρία, Κάτω Αχαγιά, Ανδρίτσαινα, Ακράτα και Βάρδα.

Xμ... μετά τα νησιά, απινιδωτή πήρανε οι Αχαγιά, Ανδρίτσαινα, Ακράτα, Βάρδα...
Όταν ο ΛΟΒ μοίραζε (αλφαβητικά) απινιδωτές, εμείς κρατούσαμε "Π"... (και πήραμε τον π...)

EzeΤΡΟΛ:
Εκτυπώσιμη αφίσα της ΟΕΝΓΕ για το φακελάκι στα Νοσοκομεία (από το ygeianet.gr). Αν και η αφίσα αυτή μάλλον άργησε ...κάτι δεκαετίες, το καλό πρέπει να λέγεται (και να επικροτείται).

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Και σχετικό δημοσίευμα, Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος.

EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Μέσα στη μέρα αναμένεται να ξεκινήσει στο Εφετείο της Πάτρας η εκδίκαση της πολύκροτης υπόθεσης...
με το σκάνδαλο των ορθοπεδικών στο ΙΚΑ της Πάτρας. Στο εδώλιο οδηγούνται έξι ορθοπεδικοί και τρεις προμηθευτές του ΙΚΑ κατηγορούμενοι για απάτη.

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, το δημόσιο ζημιώθηκε πάνω από τρία εκατομμύρια ευρώ από την εικονική χορήγηση ορθοπεδικών υλικών.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα