Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα
Ερχεται η σειρά των φαρμακοποιών
ΔΟΥΒΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ:
o νεος Λοβερ boy?
tasath:
Εννοεί, να ξεχάσουν αυτά που ζητάνε;
EzeΤΡΟΛ:
Εννοεί να ξεχάσουν τα εμπάργκο και τους εκβιασμούς.
EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
22/06/2012
του Κώστα Ρεσβάνη (protagon.gr)
Κατανοώ ότι σήμερα οι πάντες ασχολούνται με τη νέα κυβέρνηση-και δικαίως. Εκτός όμως από τον καταιγισμό αναλύσεων, προβλέψεων και προσδοκιών, υπάρχουν χιλιάδες συμπολίτες μας που πρωί πρωί θα ψάχνουν τις τσέπες τους, θα μετρούν ένα ένα τα ευρώ για να δουν αν βγαίνει η σούμα που θα τους επιτρέψει να αγοράσουν φάρμακα, το αποκούμπι τους στη μάχη της ζωής.
Αναφέρομαι στους καρκινοπαθείς και σε άλλους βαριά ασθενείς*, που η απόφαση ενός στυγνού συνδικαλιστή τους ψαλιδίζει συνεχώς τις ελπίδες και λιγοστεύει το λάδι στο καντήλι τους. Ονομάζεται Κωνσταντίνος Λουράντος, είναι πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής και κατάφερε ( ! ) μετά από ολονύκτια μάχη-ξημερώματα Τετάρτης προς Πέμπτη- να αποσπάσει πλειοψηφία 13 ψήφων σε ένα σώμα 969 συναδέλφων του ώστε να συνεχίσει το ανθρωπιστικό του έργο: Τη μη χορήγηση φαρμάκων σε ασθενείς Ταμείων που χρωστάνε.
Βλέπω συχνά στα κανάλια αυτόν τον καλοζωισμένο συνδικαλιστή με την ψυχρή και στομφώδη φωνή να συνεχίζει την ανοικτίρμονα τακτική του και παγώνει η ψυχή μου καθώς γνωρίζω ότι την ίδια στιγμή με μένα τον ακούνε και καρκινοπαθείς που θα αναγκαστούν να σταματήσουν τη θεραπεία τους, επειδή δεν έχουν εξοφληθεί μέχρι το τελευταίο ευρώ οι φαρμακοποιοί. Έχει δει ποτέ, αυτός ο ανελέητος, βαριά ασθενή να ζητάει τη συνδρομή των γειτόνων για να πάει βαριανασαίνοντας έως το φαρμακείο να αγοράσει λίγη ακόμα ελπίδα; Υπάρχουν πολλοί που είδαν το περιστατικό και γύρισαν σπίτι τους κλαίγοντας.
Το χθεσινό δείγμα συνδικαλιστικής αναλγησίας δεν έχει προηγούμενο. Την ημέρα που θα σχηματιζόταν η νέα κυβέρνηση, πριν καν οριστεί το νέο επιτελείο στους τομείς της Οικονομίας και της Υγείας ώστε να συζητήσει με τους νέους υπεύθυνους, εκβιάζει με νέες προθεσμίες, αυτή τη φορά έως το τέλος του μήνα… Οι κινήσεις του Λουράντου μου θύμισαν εκείνη τη φρικτή τακτική όπου εμπόλεμοι έδεναν αιχμαλώτους στην ατμομηχανή της αμαξοστοιχίας πού τους μετέφερε, για να μη χτυπηθούν από τους αντίπαλους. Αυτή τη πίεση προσδοκά να ασκήσει δένοντας ασθενείς στη συνδικαλιστική του μηχανή, ο επιστήμονας Κωνσταντίνος Λουράντος;
Τι κι’ αν ό Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος διαφώνησε ριζικά με τον αττικάρχη φαρμακοποιό συνδικαλιστή; Τι κι αν ο άφραγκος ΕΟΠΠΥ έδωσε το 50% των χρεών για τον Απρίλιο; Τι κι αν η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου του πετάει στα μούτρα την φράση «προχωρείς σε αδιέξοδες λογικές»; Τι κι αν μέλη του Συλλόγου του σε όλο το Λεκανοπέδιο δέχονται καθημερινά θερμά παρακάλια και τηλεφωνήματα απελπισίας απεγνωσμένων συνανθρώπων; Τι κι αν 478 συνάδελφοί του στην Αττική που μέχρι προχθές συμφωνούσαν, χθες διαφώνησαν και προσπάθησαν να τον συνεφέρουν; Και αυτοί έχουν οικονομικά συμφέροντα και αυτοί ίσως τα φέρνουν δύσκολα βόλτα, αλλά είδαν τα αδιέξοδα. Ίσως και να σκέφθηκαν ότι η κοινωνία θα στραφεί τελεσίδικα εναντίον τους, όπως έχει στραφεί κατά του Λουράντου, που με το ναπολεόντειο σύνδρομό του παίζει καθημερινά με τις ζωές των πιο ανήμπορων συμπατριωτών.
Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει η νέα κυβέρνηση. Δεν ξέρω αν θα βγάλουμε το κεφάλι έξω από το νερό για λίγες ανάσες. Είμαι βέβαιος όμως πως αν συνεχίσουν να υπάρχουν τέτοιας ποιότητας συνδικαλιστές, ας ξεχάσουμε το μέγα ζητούμενο, την κοινωνική συνοχή. Χθες ήταν ο Φωτόπουλος και ο Λυμπερόπουλος. Σήμερα είναι ο Λουράντος. Έχει άραγε πάτο αυτό το συνδικαλιστικό βαρέλι;
* συμπληρώνουμε ότι αν και τα ΦΥΚ χορηγούνται πλέον από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ, ωστόσο όλα τα υπόλοιπα φάρμακα που χρειάζεται ένας ασφαλισμένος διακινούνται μέσω των ιδιωτικών φαρμακείων
EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Πηγή:www.capital.gr
Μια είδηση που ξεχώρισε χθες ήταν η επιστολή του προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αθηνών, στον κ. Σαμαρά, προκειμένου να ασκήσει βέτο σε πιθανή υπουργοποίηση του κ. Λοβέρδου, τον οποίο αποκάλεσε «νεκροθάφτη» της Υγείας.
Λογικά σήμερα, αύριο θα πρέπει να αναμένουμε τον κ. Λυμπερόπουλο των ταξί, τον κ. Φωτόπουλο της ΓΕΝΟΠ, τον κ. Μπαλασόπουλο, τους εφοριακούς και τα συνδικάτα των υπαλλήλων της πολεοδομίας, τον άτυπο σύνδεσμο φοροφυγάδων για τον ποιον προτιμούν στα υπουργεία που τους εποπτεύουν...
Ίσως να έχει συμβεί και αυτό, και απλά να μην έχουν δημοσιοποιηθεί οι επιστολές. Ενδεχομένως οι προτροπές και οι συμβουλές να έχουν προωθηθεί μέσω των κατάλληλων ιμάντων του συνδικαλισμού και του λοιπού πελατειακού συστήματος.
Έχει κανείς καμιά αμφιβολία για το ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο είτε με Σημίτη, είτε με Καραμανλή, είτε με Παπανδρέου, είτε με Σαμαρά και ενδεχομένως προσεχώς είτε με Τσίπρα;
Η περίπτωση του προέδρου του ΦΣΑ όμως είναι χαρακτηριστική της μερίδας της Ελλάδας που μετείχε στο πάρτι της χρεοκοπίας της χώρας και δεν έκανε πίσω ούτε όταν αυτή περιήλθε μέχρι τελευταίας «ρανίδας» δυνητικής δαπάνης.
Δημοσίως τουλάχιστον, δεν φαίνεται να προτείνει ο πρόεδρος των Φαρμακοποιών ποιον υποδεικνύει για Υπουργό Υγείας. Προφανώς οι προτιμήσεις του κλάδου βρίσκονται μεταξύ προσώπων όπως του κ. Κακλαμάνη ή Αβραμόπουλου, κατά την διάρκεια της θητείας των οποίων η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη εκτοξεύθηκε στα ύψη...
Έχουμε ξαναγράψει τα στοιχεία. Η δημόσια εξωνοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη μεταξύ 2000 και 2009 αυξήθηκε από το περίπου 1 δισ. ευρώ στα 5,2 δισ. ευρώ.
Αν κατανείμουμε το ποσό αυτό στα 11.000 φαρμακεία της χώρας σημαίνει πως το 2009 κάθε φαρμακείο εισέπραξε περί τις 470.000 ευρώ, χωρίς να προσπαθήσει να προσελκύσει πελάτες από τον ανταγωνισμό.
Αν ακόμη υπολογίσουμε πως το 2009 τα φαρμακεία δούλευαν με περιθώριο κέρδους σταθερό 25% τότε έχουμε καθαρό κέρδος περί τις 117.000 :o :o >:( >:( μόνο από τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη. Σε αυτά πρέπει να προστεθεί και η ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη, αλλά και τα έσοδα από τα μη φαρμακευτικά προϊόντα που προωθούν τα φαρμακεία και ορθώς το πράττουν.
Οι συνδικαλιστές των φαρμακοποιών δεν φαίνεται να έχουν αντιληφθεί ούτε με τις τελευταίες αδυναμίες του κράτους να καλύψει τα φάρμακα ασφαλισμένων με βαριές ασθένειες πως, όπως και σε άλλους πλείστους τομείς το δίλημμα είναι ή λιγότερα έσοδα με περισσότερη δουλειά ή καθόλου έσοδα υπό καθεστώς πλήρους κατάρρευσης...
Φυσικά δεν μετείχαν μόνο οι φαρμακοποιοί στο «πάρτι» κατασπάραξης του πτώματος της πατρίδας και οι γιατροί μέλη των προοδευτικών αντιμνημονιακών συνδικάτων με τις υπερσυνταγογραφήσεις, αλλά και οι φαρμακέμποροι κέρδισαν μέσα σε μια δεκαετία όσα θα κέρδιζαν τα επόμενα 200 χρόνια μιας λογικής και νοικοκυρεμένης δωρεάν υγείας.
Είναι πολλά τα διαφυγόντα κέρδη του μνημονίου, αλλά είναι ακόμη περισσότερα αυτά της κατάρρευσης και της δραχμής.
Οι απώλειες της κατάρρευσης κυρίως εδράζονται στην ανασφάλεια των πολιτών, των συνδικαλιστών και λοιπών κρατικοδίαιτων προνομιούχων συμπεριλαμβανομένων...
Αν δεν αλλάξουμε τροχιά και η εξουσία περάσει από το ειδικό συμφέρον των συντεχνιών και των πελατών σε αυτούς που εκφράζουν το γενικότερο συμφέρον, η μοίρα της Ελλάδας είναι προδιαγεγραμμένη Παπανδρέου, Παπαδήμος, Σαμαράς, Τσίπρας, Μιχαλολιάκος...
Το ευρώ δεν είναι η σημαντικότερη απώλεια αυτής της καταστροφής.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση