Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα
Ερχεται η σειρά των φαρμακοποιών
EzeΤΡΟΛ:
ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΤΙ
Το παραδέχονται όλοι
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Τα νέα από την τρόικα που καταφτάνουν στα αυτιά μας δυστυχώς δεν είναι καθόλου ευχάριστα. Το αντίθετο μάλιστα. Ο ΕΟΠΥΥ όπως είναι σήμερα δομημένος έχει τελειώσει.
Στο ταμείο του έχει αυτή τη στιγμή 160 εκατομμύρια ευρώ για όλο το 2012. Μόνο για τον μήνα Μάιο πρέπει να πληρώσει 207 εκατομμύρια για φάρμακα. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, τα χρήματα του ΕΟΠΥΥ δε φτάνουν ούτε καν για την αποπληρωμή Μαΐου... Προοπτική για περαιτέρω χρηματοδότηση ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Η ΤΡΟΪΚΑ στη συνάντησή της με τους υπουργούς διεμήνυσε πως πρέπει να προχωρήσουμε σε νέα μείωση της δαπάνης αντί για χρηματοδότησης. Ο κλειστός προϋπολογισμός των 2,88 δις το χρόνο (που ούτε αυτός επιτυγχάνεται) πρέπει να μειωθεί κι άλλο. Η τρόικα επιμένει ότι μέχρι τέλος Αυγούστου πρέπει να παρθούν επιπρόσθετα μέτρα αξίας 3,185 δις. Με αυτά τα δεδομένα η επόμενη δόση της δεν αναμένεται νωρίτερα από τον Σεπτέμβρη...
Υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με το δεύτερο μνημόνιο που υπέγραψε η χώρα με τους δανειστές, αλλά και με τον εφαρμοστικό νόμο που υπερψήφισε η τότε συγκυβέρνηση το Μάρτιο του 2012, ένα από τα μέτρα που πρέπει να εφαρμοστούν προκειμένου να βρεθούν τα 3,185 δις είναι η περαιτέρω μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης κατά 500 εκατομμύρια ευρώ...
Δυστυχώς το μέλλον της φαρμακευτικής περίθαλψης και του κοινωνικού κράτους μετά από αυτά τα νέα προδιαγράφεται δυσοίωνο. Τα συλλογικά μας όργανα οφείλουν να ενημερώσουν τα μέλη τους με τη σκληρή αυτή πραγματικότητα. Δεν είμαστε εμείς αρμόδιοι να πούμε πώς πρέπει να κινηθούμε. Κρούουμε όμως τον κώδωνα του κινδύνου. Περιττό να σας πούμε ότι το ελληνικό φαρμακείο δεν μπορεί να υφίσταται όπως το γνωρίζαμε ως τώρα...
tasath:
Δεν συμφωνώ με το πνεύμα του άρθρου.
Πριν το 2009 η το 2004 δεν υπήρχαν φαρμακεία; Δεν πουλούσαν φάρμακα;
Θα πρέπει όλοι να συμβιβαστούν με τη νέα κατάσταση.
Όμως, θα πρέπει να γίνουν 4 πράγματα:
- Να εξασφαλιστεί η συνεπής εξόφληση των ταμείων προς στα φαρμακεία και όχι μόνο (επίσης σε κλινικές, γιατρούς, προμηθευτές). Αν επέλθει μια ισορροπία στην αγορά, αυτή κάλλιστα μπορεί να είναι σε επίπεδα προ δεκαετίας η δεκαπενταετίας.
- Να επεκταθεί η ηλεκτρονική συνταγογράφηση χωρίς άλλες δικαιολογίες, συμβιβασμούς και τεχνικές δυσλειτουργίες.
- Να επεκταθεί το μέτρο της δραστικής.
- Να αρχίσουν οι εγχώριες φαρμοακοβιομηχανίες να αυξάνουν παραγωγή και μερίδια πωλήσεων.
Στην τελική, δεν κατάλαβα γιατί η φαρμακευτική δαπάνη του 2000 αντιμετωπίζεται περίπου ως "κατάντια"...
EzeΤΡΟΛ:
Γεράσιμος: Εκεί που τους χρωστά, τους παίρνει και το βόδι
Τελικός Υπογράφων: Πρόεδρος ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ
Ημερομηνία Απόφασης: 11/07/2012 Ημερομηνία Ανάρτησης: 12/07/2012
Είδος Απόφασης: EΓΚΥΚΛΙΟΣ
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος :-*
EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
(από blog φμφ)
Ο Μηχανορράφος Φαρμακοποιός
Σκυμένος πάνω απο τον πάγκο του, μπροστά στα ανοιγμένα δευτέρια του γράφει... “1 leotanil η κ.κουλα, 1 tavor ο κ.Τάκης, 1 plavix ο κ.Γιώργος και 1 που πήρε 2, 3 € που χρώσταγε η κ.Ζωίτσα και 2,20 τώρα 5,20”. Σηκώνει το κεφάλι του και μετράει τα βιβλιάρια 1,2..20. Γράφει χαρτάκια ένα ντεπον η κ.Ελένη , 1 salospir οκ Βαγγέλης , κάτσε να του γ΄ραψουμε και το ciproxin που δανείστηκε ο κ Χρήστος εδω και 1 μήνα και έχει χαθεί...”. Τις σκέψεις του διακόπτει το ορμητικό άνοιγμα τις πόρτας. Με γρήγορες κινήσεις κρύβει τα βιβλιάρια στην βαλίτσα του και σηκώνει το κεφάλι. Παρατηρεί τους δύο άγνωστους άνδρες. Είναι προφανώς νεφροπαθείς όπως προδίδει άλωστε το χρώμα του προσώπου τους. “Κοίτα να δεις, έχουμε εδω 30.000€ σε συνταγές απο το τεχνητό νεφρό, θα μας δώσεις 5.000€ και θα τις πάρεις. Είσαι;”. Τους κοιτάζει ανέκφραστος, τίποτα δεν προδίδει την άγρια χαρά που νοιώθει μέσα του. .7.500€ είναι το μικτο κέρδος, μείον 5,000 σε αυτος 2,500€ για εκείνον. Δεν είναι άσχημα, αλλά το παιχνίδι δεν παίζετε έτσι. “2,000 για εσας και θα μου φέρετε και τα βιβλιάρια...”. Το παζάρι δίνει και πε΄ρνει για αρκετή ώρα. Τελικα το κλείνουν στα 4000 και τα βιβλιάρια στον φαρμακοποιό. Αυτό που τον νοιάζει δέν είναι τόσο οι συνταγές όσο τα βιβλιάρια. Θα τα προσθέσει σε αυτά που είδη έχει. Αγοράζοντας κουπόνια στην “μαύρη” απο εξαγωγείς θα βγάλει 100% καθαρό κέρδος φορτώνοντας τα με φάρμακα. Το έβγαλε και σήμερα το μεροκάματο του. Η πόρτα ανοίγει ξανά και αυτή την φορά αναγνωρίζει την κ.Δέσποινα. Η κ. Δέσποινα έχει καρκίνο, έρχετε κάθε μήνα στο φαρμακείο με την συνταγή της απο άλλο Δήμο. Περνάει πολλά φαρμακεία αλλά εκείνη προτιμάει αυτό. Ο φίλος μας με γρήγορες κινέισεις ξεκολάει τα κουπόνια και τις δίνει 2 κουτιά. Ανοίγει ένα χοντρό δερμάτινο πορτοφόλι που χάσκουν κάθε λογιών χαρτιά και χαρτοομίσματα και τι δίνει μερικά. Εκείνη τα κοιτάει χωρίς να τα ακουμπήσει ακόμα. “Δέν μπορείτε να μου δώσετε παραπάνω; Ένα άλλο φαρμακείο που βρήκα απέναντι απο την υπεραγορά μου δίνει περισσότερα αλλά εγώ βέβαια προτίμησα να έρθω εδώ. Τώρα άν δεν μπορείτε...”. Την κοιτάζει πάνω απο τα μικρά στρογγυλά γυαλάκια του. “κοιτάξτε παραπάνω δέν βγαίνω, τώρα άν θέλετε σας κάνω δώρο αυτή τη κρέμα”. Η γυναίκα κοντοστάθηκε λίγο “άν σας αφήσω το 1 κουτί;” επέμεινε. Το ένα κουτί... καθόλου άσχημα. Ο φίλος του ο εξαγωγέας θα μπορούσε να του δωσει κουπόνι για λίγα λεφτά... “εντάξει” συμφώνησε. Έκλεισε και αυτη τη δουλειά. Γρήγορα όμως η πόρτα άνοιξε πάλι, μια νέα κοπέλα προχώρησε προς τον πάγκο. “καλημέρα πονάει ο λαιμός μου και βήχω, μπορείτε να μου δώσετε καμια αντιβίωση;”. Με γρήγορε ς κινήσεις πάλι έβγαλε το κουτι απο το συρτάρι και με ταχυδακτυλουργικό τρόπο έκοψε το κουπόνι. Θα το έγραφε στον κ. Βαγγέλη μαζι με τα υπόλοιπα. Κρίμα ήταν να πάει χαμένο το κουπονι.
Η πόρτα άνοιξε πάλι μετά απο λίγο. Ένας άντρας εκει γύρω στα 60 μπήκε μέσα με 3-4 βιβλιάρια. “Άκου φιλε, εδώ έχω κάτι βιβλιάρια. Πάρτα γράψε μου τα φάρμακα. Γράψε και ότι γουστάρεις μέσα, μονο κοίτα μην ζητάς συμμετοχή”. Απορημένος κοίταξε τον άνθρωπο που μίλαγε με καχυποψία. Ποιός διάολος ήταν και πώς βρέθηκε εδώ; “Η κ.Δέσποινα με έστειλε” εξήγησε ο άλλος,”κοίτα τα είχα να πουμε στον άλλο τον λαμόγιο ποιο πάνω. Έφαγε ψωμί απο μενα ο ψωμόλυσσας τόσα χρόνια και τώρα που του είπα να μου γ΄ραψει 2 Plavix δεν μου το έκανε. Πολύ αέρα πήρα να πουμε. Άλλα και εγώ να , του τα πήρα και τα έφερα. Τώρα άν δεν θές...”. Πήρε ο φίλος μας τα βιβλιάρια και νωχεληκά, σχεδόν απρόθυμα έγραψε σε ένα χαρτάκι τα φάρμακα που ήθελε ο άλλος. “Κοιτα να ουμε, πήγα και στην άλλη την συναδελφο σου αλλά αυτή δεν κάνει τέτοια κόλπα, είναι τίμια κοπέλα σπαθί, τί να την κάνεις; Τόσα χρόνια δεν έμαθε;” συνέχισε, αλλά ο φίλος μας είχε δουλειά δεν μπορούσε να ακούει φλυαρίες. Τού έδωσε τα φάρμακα και τον καλημέρισε... Το τηλέφωνο χτύπά. Είναι ο βασίλης απο το σύλλογο, παλιό φιλαράκι και τώρα μέσα στα πράγματα πάντα τον έβγαζε απο τις κακοτοπίες. “πώς παέι;” , “πώς να πάει βασίλη μου, πολλή δουλειά...” και συνέχισε να γράφει τα βιβλιάρια....
Το παρόν είναι δοκίμιο καθαρά λογοτεχνικό και καμία σχέση δεν έχει να κάνει με το τί συμβαίνει σήμερα σε πολλά φαρμακεία. Οποιαδήποτε ομοιότητα με την πραγματικότητα είναι τελειως συμπτωματική και αποτελεί προιόν επιστημονικής φαντασίας! Άλλωστε αν συνέβαιναν αυτά ο Σύλλογος θα έπερνε άμεσα θέση. Σωστά;;;
ΔΟΥΒΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ:
OYTE o Λοβερδος δεν θαγραφε τετοιο κειμενο με τοσο μισος και τοση προπαγανδα
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση