Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα
Ερχεται η σειρά των φαρμακοποιών
tasath:
Και στις 2 περιπτώσεις, κρατικοί "λειτουργοί" του ΕΣΥ...
Εκτός αν αυτή την ιδιότητα την κρατάμε μόνο για τους γιατρούς...
EzeΤΡΟΛ:
Νομίζω ότι εδώ αξίζει να ξανα-θυμηθούμε αυτό:
Το δυστύχημα είναι ότι τίποτε ουσιαστικό δεν έχει αλλάξει. Ούτε καν το αυτονόητο, δηλαδή η δραστική ουσία, έχει καθιερωθεί. Γιατί άραγε;
EzeΤΡΟΛ:
Με αποφασιστική παρέμβασή του ο κ. Σαλμάς επιτρέπει στα φαρμακεία να εκτελούν συνταγές χωρίς να παρεμποδίζονται από τις αποφάσεις των Φαρμακευτικών Συλλόγων στους οποίους ανήκουν. Ο φμφ μπορεί να εκτελεί συνταγές, να τις υποβάλλει ατομικά και να πληρώνεται ξεχωριστά στον ατομικό του λογαριασμό.
Ουσιαστικά, αίρεται η ικανότητα ορισμένων ΦΣ να εμποδίζουν την εκτέλεση συνταγών από τα μέλη τους που το επιθυμούν.
Στο χθεσινό δελτίο του Αντ1, από το 33:54 και μετά: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Δ. Κουναλάκης:
Η άποψη από κάποιον του χωρου των φαρμακοποιών
Αντιγράφω ένα κομμάτι του:
.........
Να ξεκινήσουμε από κάποιες κοινές, πιστεύω, παραδοχές:
Το σημερινό σύστημα εξάντλησε την χρησιμότητα του και δεν μπορεί να συνεχιστεί χωρίς μεταρρύθμιση
Υπάρχει ένα συνεχώς αυξανόμενο πλήθος νεαρών συναδέλφων καθώς ο φαρμακοποιός παραμένει (ακόμα) ένα ελκυστικό επάγγελμα ιδίως στις τάξεις των παλαιότερων συναδέλφων που οι περισσότεροι έστρεψαν τα παιδιά τους να σπουδάσουν φαρμακευτική για ευνόητους λόγους
Η προστασία του φαρμακευτικού επαγγέλματος , είτε με την μορφή του εγγυημένου ποσοστού κέρδους , είτε με την αποκλειστική διάθεση κατηγοριών, φαρμακευτικών και παραφαρμακευτικών προϊόντων είναι υπό αμφισβήτηση η κατάργηση
Η πλήρης απελευθέρωση του επαγγέλματος είναι προ των πυλών και όποιος αντέξει.
Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, των σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων, των μεγάλων αλυσίδων, της καθετοποίησης η λύση στο πρόβλημα δεν μπορεί να είναι παρά η επικέντρωση στο επιστημονικό κομμάτι του φαρμακευτικού επαγγέλματος.
Πως μπορεί να γίνει αυτό:
Με την ένταξη όλων σε ένα ενιαίο φορέα (εθνικό σύστημα φαρμακευτικής Περίθαλψης ίσως)
Ενασχόληση με το φάρμακο και μόνο
Περιορισμός του αριθμού των φαρμακείων με βάση πληθυσμιακά και χωροταξικά κριτήρια
Κατάργηση των εφημεριών και 24ωρη λειτουργία όλων των φαρμακείων (3 βάρδιες)
Ενιαίο κέντρο και διαδικασίες προμηθειών για όλα τα φαρμακεία (νοσοκομειακά και κοινότητας) με βάση διαγωνιστικές – διαπραγματευτικές διαδικασίες
Συνταγογράφηση με βάση την δραστική ουσία
Ενιαίο πακέτο παροχών φαρμακευτικής περίθαλψης για όλο τον πληθυσμό
Τι εξασφαλίζεται με αυτόν τον τρόπο:
Μια μισθωτή εργασία, οι απολαβές της οποίας δεν έχουν μεν καμία σχέση με τα οφέλη που αντλούσαν από τις επιχειρήσεις του
Εξασφάλιση απασχόλησης για τους ίδιους και τους νεαρούς συναδέλφους ο αριθμός των οποίων αυξάνεται λογαριθμικά
Εξορθολογισμός της φαρμακευτικής αγοράς (βίαιος είναι αλήθεια) και συνέπεια αυτού αντίστοιχο όφελος νοσοκομείων ασφαλιστικών ταμείων και εθνικής οικονομίας
Εξασφάλιση ενός ελάχιστου πακέτου παροχής υπηρεσιών υγείας για όλο τον πληθυσμό
Διατήρηση ενός υποτυπώδους, έστω, κοινωνικού κράτους
Στην περίπτωση που δεν συμβούν τα παραπάνω (η πρόταση είναι το Σουηδικό σύστημα του 1995) να κάνω μια πρόβλεψη για το τι θα επακολουθήσει:
Απελευθέρωση της αγοράς των OTC, των φαρμακευτικών καλλυντικών, των βρεφικών γαλάτων κλπ (εξαγγέλθηκε ήδη από τα υπουργικά χείλη)
Μείωση των περιθωρίων κέρδους στα φάρμακα
Πλήρης απελευθέρωση του αριθμού των φαρμακείων χωρίς κανένα περιορισμό
Επικράτηση συνθηκών αγοράς (ζούγκλας) στο χώρο
Να προβλέψω πόσοι από τους συναδέλφους θα αντέξουν σε τέτοιες συνθήκες?
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον από ένα απαξιωμένο και εξαθλιωμένο επιστημονικό προλεταριάτο θα αντληθούν τα άτομα που θα στελεχώσουν με μισθούς πείνας τις όποιες δομές προκύψουν στο νέο περιβάλλον που θα έχει διαμορφωθεί
Για όσους επιμένουν στον ελεύθερο ανταγωνισμό και στην αγορά να επιτρέπεται το άνοιγμα φαρμακείων όπου θα απευθύνεται το 3-5% των Ελλήνων που μπορούν να πληρώσουν την διαφορά της ασφαλιστικής τιμής που θα προκύπτει από τις διαπραγματεύσεις των ταμείων και των εταιριών και των λιανικών τιμών που αυτοί θα πωλούν.
Αν έχουν κάποιο τρόπο με τον οποίο θα μπορούν να πετύχουν καλύτερες τιμές στα OTC στα καλλυντικά κλπ προίόντα από κάποιες αλυσίδες Σούπερ Μαρκετ θα μπορούν να συμπληρώνουν ένα επιπλέον επιχειρηματικό κέρδος.
Πολύ φοβούμαι ότι είμαστε σε ένα κρίσιμο σημείο καμπής τόσο οι νοσοκομειακοί όσο και οι φαρμακοποιοί της κοινότητας και η μόνη μας διέξοδος είναι η διεκδίκηση και κατοχύρωση του επιστημονικού μας ρόλου.
Σε αντίθετη περίπτωση, δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι.
Κώστας Σπυριδάκης
Πηγή: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδοςς
Της Βάσως Κίτσιου
Εντείνεται η ταλαιπωρία των ασφαλισμένων του ΕΟΠΥΥ, καθώς οι φαρμακοποιοί της Αττικής παραμένουν ανυποχώρητοι, τονίζοντας πως δεν μπορούν πλέον να σηκώσουν το βάρος της κοινωνικής ασφάλισης. Αγανακτισμένοι από την κωλυσιεργία της ελληνικής πολιτείας, οι φαρμακοποιοί είναι αποφασισμένοι να φτάσουν μέχρι το τέλος.
Ανοιχτό παραμένει το μέτωπο με τους φαρμακοποιούς, μετά την τελευταία συνεδρίαση της γενικής συνέλευσης του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής, κατά την οποία αποφασίστηκε η συνέχιση της αναστολής της πίστωσης του ΕΟΠΥΥ, μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου.
«Συνεχίζουμε ή σταματάμε» ήταν το δίλημμα που έθεσε ο πρόεδρος του ΦΣΑ, Κώστας Λουράντος στη συνεδρίαση, σημειώνοντας πως το χρονοδιάγραμμα που έχει προτείνει το υπουργείο Υγείας, καταργεί στην ουσία τη συλλογική σύμβαση που έχουν υπογράψει τα φαρμακεία με τον ΕΟΠΥΥ.
Ο Κ. Λουράντος στην εισήγησή του έκανε λόγο για απαράδεκτη πιστωτική πολιτική εκ μέρους των φαρμακευτικών εταιρειών και για ανυπαρξία πολιτικής από το υπουργείο Υγείας, γεγονός που έχει οδηγήσει τα φαρμακεία σε «οικονομική εξαθλίωση».
Η «Αττική free press» μίλησε με φαρμακοποιούς της Αθήνας, οι οποίοι τόνισαν πως έχουν φτάσει στα όριά τους και εκδήλωσαν την αγανάκτησή τους για την κρατική αδιαφορία αλλά και την κατανόησή τους για συνανθρώπους τους που αδυνατούν να πληρώσουν για τα φάρμακά τους.
Μονόδρομος οι κινητοποιήσεις
«Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση και με την αβεβαιότητα που υπάρχει όσον αφορά τη χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ από το κράτος, οι κινητοποιήσεις πρέπει να συνεχιστούν», υποστηρίζει ο Δημήτρης Καλδής, ιδιοκτήτης φαρμακείου στην Αττική. «Κατανοούμε ότι οι ασφαλισμένοι είναι σε πολύ δύσκολη θέση, αλλά σε εξίσου δύσκολη θέση βρίσκονται και οι φαρμακοποιοί. Από τη μία έχουμε την πίστωση που μας κάνουν οι φαρμακαποθήκες και οι εταιρείες, που δεν υπερβαίνει τον ένα μήνα, και από την άλλη ο χρόνος αποπληρωμής σύμφωνα με τα χρονοδιαγράμματα του κ. Σαλμά αγγίζει τους τρεις μήνες. Ένας ιδιωτικός φορέας δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει τη δημόσια υγεία» προσθέτει, τονίζοντας το αδιέξοδο στο οποίο έχει επέλθει ο ίδιος και δεκάδες συνάδελφοί του.
Το κράτος πετάει το μπαλάκι στους φαρμακοποιούς
«Η δουλειά του φαρμακοποιού δεν είναι να χρηματοδοτεί τον ΕΟΠΥΥ», δηλώνει ο φαρμακοποιός Σταύρος Καραμπάς, καταγγέλλοντας την ανευθυνότητα της πολιτείας ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα. «Δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς τη δουλειά του κράτους, το οποίο μεταφέρει αυτή τη στιγμή το πρόβλημα σε εμάς. Είναι υποχρέωση του κράτους να χρηματοδοτεί την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αυτή τη στιγμή, 2.500 χιλιάδες φαρμακεία είναι στον Τειρεσία, επειδή η πολιτεία δεν κάνει καλά τη δουλειά της. Τόσα χρόνια σταθήκαμε δίπλα στους ασφαλισμένους. Έχουμε φτάσει στο σημείο να θέλουμε να τους εξυπηρετήσουμε και να μην μπορούμε. Δεχόμαστε φοβερές πιέσεις από τις φαρμακαποθήκες, οι οποίες δεν δίνουν πλέον πίστωση. Ζητάνε μετρητά, τα οποία καλούμαστε να βάλουμε από την τσέπη μας. Συχνά, μάλιστα, αναγκαζόμαστε να εκδώσουμε επιταγές που δεν μπορούμε να καλύψουμε».
«Ή θα μας πάρουν τα σπίτια ή θα πάρουμε τα λεφτά»
Σύμφωνα με τους φαρμακοποιούς, κρίνεται άμεση και αναγκαία η διευθέτηση του ζητήματος, καθώς – όπως τονίζουν – δεν αντέχουν άλλη οικονομική πίεση. «Έχουμε περάσει τα πάνδεινα», αναφέρει ο φαρμακοποιός Κωνσταντίνος Φουσέκης. «Έχουμε πάρει από 2-3 δάνεια ο καθένας, έχουμε βάλει υποθήκη το σπίτι μας και περιμένουμε. Προσωπικά, ο ΕΟΠΥΥ μού χρωστάει περίπου 100.000 ευρώ :o από το καλοκαίρι του ’11. Ή θα μας πάρουν τα σπίτια ή θα πάρουμε τα λεφτά».
Όπως αναφέρει ο κ. Φουσέκης, η καλύτερη λύση θα ήταν ο ΕΟΠΥΥ να «κόβει» επιταγές και οι φαρμακοποιοί να δίνουν επιταγές του ΕΟΠΥΥ στις φαρμακοβιομηχανίες – και όχι επιταγή με το δικό τους όνομα, διακινδυνεύοντας το σπίτι τους οι ίδιοι.
«Το μόνο σίγουρο», προσθέτει, «είναι πως πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη χρηματοδότηση στον τομέα υγείας και ίσως θα έπρεπε η πολιτεία να σκεφτεί το ενδεχόμενο μιας έκτακτης δαπάνης στον ΕΟΠΥΥ, στον οποίο έχουν προστεθεί και οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ, του ΤΕΒΕ, του ΟΤΕ, του Δημόσιου - σύλλογοι των οποίων οι οφειλές ‘’τρέχουν’’ από το καλοκαίρι του 2012 και παραμένουν απλήρωτες».
Μια πιθανή μετάθεση του χρέους στις φαρμακαποθήκες, δεν πρόκειται να δώσει τέλος στο πρόβλημα, δηλώνει από την πλευρά του ο κ. Καλδής. «Οι φαρμακαποθήκες έχουν από πίσω τις εταιρείες και αν από αυτές δεν ξεκινήσει μεγαλύτερη πίστωση, οι φαρμακαποθήκες δεν μπορούν να επεκτείνουν την πίστωση στους φαρμακοποιούς. Όλα αυτά είναι οι κρίκοι μιας αλυσίδας. Δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις τους άλλους κρίκους ανταγωνιστικά. Πρέπει να υπάρξει μια συνεργασία όλων των εμπλεκομένων φορέων για να δοθεί λύση στο ζήτημα».
Ανθρωπιά πάνω απ’ όλα
Σε κάθε περίπτωση, οι μόνοι που δεν φταίνε σε αυτή την ιστορία είναι οι ασφαλισμένοι, οι οποίοι νιώθουν την αγανάκτηση να τους πλημμυρίζει, μην μπορώντας να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα για την υγεία τους, φάρμακα. Αγανάκτηση όμως προς το κράτος και όχι προς το πρόσωπο των φαρμακοποιών.
«Ο κόσμος αντιμετωπίζει με κατανόηση τους φαρμακοποιούς και εμείς με τη σειρά μας προσπαθούμε να στηρίξουμε τους ασφαλισμένους. Εάν υπάρχει κάποια πολύ μεγάλη ανάγκη, τους δίνουμε φάρμακα, ακόμη και αν δεν έχουν να μας πληρώσουν. Είμαστε και εμείς άνθρωποι και οφείλουμε να φερθούμε ανθρώπινα. Οφείλουμε να τους συμπαρασταθούμε και να κατανοήσουμε το πρόβλημα τους, ζητώντας βέβαια και από αυτούς να κατανοήσουν το δικό μας», καταλήγει ο κ. Καλδής.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση