Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα
Ερχεται η σειρά των φαρμακοποιών
EzeΤΡΟΛ:
Το σκεπτικό του Δ' Τμ. του ΣτΕ είναι ολοφάνερα παιδαριώδες, αβάσιμο και πρέπει να καταπέσει στην Ολομέλεια ως απαράδεκτο. Δεν πατάσσεις την φαρμακευτική δαπάνη εμποδίζοντας έναν νέο φαρμακοποιό να ανοίξει ένα φαρμακείο.
Την αντιμετωπίζεις ανιχνεύοντας τον παραβάτη φαρμακοποιό ως φυσικό πρόσωπο, αφαιρώντας του την άδεια, και τιμωρώντας τον παραδειγματικά. Και κυρίως, δεν τον αφήνεις να λειτουργεί φαρμακείο σαν να μη συμβαίνει τίποτε όταν αποδεδειγμένα διατηρεί πηγάδι με φάρμακα (στο Λαύριο). Επίσης, τσιμπάς και τον δόκτωρα που ο φμφ είχε στο τσεπάκι του.
Ο αφορισμός ότι κάθε φαρμακείο πολλαπλασιάζει την φαρμακευτική δαπάνη, είναι αυθαίρετος, αστήριχτος, απαράδεκτος (αφού θεωρεί πρακτικά όλους τους φμφ απατεώνες - ακόμη και αυτούς που δεν έχουν εισέτι εξασκήσει το επάγγελμα), φασιστικός (ισοδυναμεί με την συλλογική ευθύνη που εφάρμοζαν οι Ναζί), βάναυσα προσβλητικός και θα έπρεπε αν οι φμφ (δια του ΠΦΣ) ήταν σοβαροί, να ξεσηκωθούν πρώτα οι ίδιοι.
Επίσης, θα περίμενα από το ΣτΕ να πάρει ξεκάθαρη θέση πάνω στο φλέγον ζήτημα του αν η άδεια ιδρύσεως φαρμακείου αποτελεί δημόσια περιουσία ή θα συνεχίζεται για πολύ το καλαμπούρι της κληρονομικής μεταβίβασης της άδειας δίκην τίτλου ευγενίας. Και ας μας πουν με ποιό τρόπο το δεύτερο (που συμβαίνει τώρα) συνάδει με το δημόσιο συμφέρον.
tasath:
Από τα σημερινά δημοσιεύματα:
Δεν αντιβαίνει στο Σύνταγμα η θέσπιση πληθυσμιακών κριτηρίων για την ίδρυση νέων φαρμακείων, έκρινε το Δ' τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, επικαλούμενο λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Λόγω της σοβαρότητας του θέματος ωστόσο, το τμήμα παρέπεμψε για οριστική κρίση στην ολομέλεια του ανωτάτου δικαστηρίου. Με την απόφαση του (2522/2011), το Δ' τμήμα, δέχθηκε κατ'αρχήν, όπως έχει άλλωστε δεχθεί και η Ολομέλεια, ότι η θέσπιση πληθυσμιακών κριτηρίων συνεπάγεται περιορισμό όχι μόνο στην άσκηση αλλά και στην πρόσβαση στο ελεύθερο επάγγελμα, όπως ορίζει το άρθρο 5 του Συντάγματος για την προσωπική και την οικονομική ελευθερία. "Ο περιορισμός όμως αυτός", συνεχίζει η απόφαση, "ο οποίος ορίζεται γενικώς και κατά τρόπο αντικειμενικό και αφορά ένα επάγγελμα, η άσκηση του οποίου συνδέεται με τη δημόσια υγεία, αποσκοπεί, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του παραπάνω νόμου(3457/06), στην καταπολέμηση του πληθωρισμού των φαρμακείων με παρενέργειες όπως φαινόμενα υπερ-συνταγογράφησης και κατεθυνόμενης συνταγογράφησης, τα οποία προκάλεσε στο παρελθόν, κατά την εκτίμηση του νομοθέτη, η υπέρμετρη, ενόψει του μεγέθους του πληθυσμού και των αναγκών του σε φάρμακα, αύξηση του αριθμού των φαρμακείων ιδίως σε μεγάλα αστικά κέντρα".
Μάλιστα, σύμφωνα με τους δικαστές, μία συνέπεια του υπερπληθωρισμού των φαρμακείων είναι η ανάπτυξη αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των φαρμακείων ώστε να εξασφαλίσουν βιωσιμότητα, η οποία ωστόσο μπορεί να βλάψει όχι μόνο τη δημόσια υγεία αλλά και τα ασφαλιστικά ταμεία.
"Τα φαινόμενα αυτά", επισημαίνεται στην απόφαση, "εκτός των επιπτώσεων που μπορεί να έχουν στη δημοσια υγεία, ενόψει προφανώς του ότι σε περίπτωση που τα φάρμακα λαμβάνονται χωρίς λόγο ενδέχεται να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη της υγείας, έχουν ως συνέπεια και την οικονομική επιβάρυνση του δημοσίου και των ασφαλιστικών οργανισμών, των οποίων απειλείται η οικονομική βιωσιμότητα".
Μάλιστα οι δικαστές, συντάσσονται με την αιτιολογική έκθεση του νόμου η οποία προέβλεπε τη θέσπιση πληθυσμιακού κριτηρίου (ένα προς 1500 κατοίκους) για "την εξασφάλιση της ορθολογικής κατανομής των φαρμακείων στις διαφορες περιοχές της χώρας". Επιπλέον υπογραμμίζεται ότι ο περιορισμός αυτός δικαιολογείται, σύμφωνα με τα άρθρα 21 και 22 του Συντάγματος, που υποχρεώνουν το κράτος να μεριμνά προληπτικώς για την υγεία των πολιτών.
"Για τους λόγους αυτούς, ο περιορισμός της οικονομικής ελευθερίας (άρθρο 5 παράγραφος 1 του Συντάγματος) με τη θέσπιση πληθυσμιακών κριτηρίων, δεν μπορεί να θεωρεί προδήλως απρόσφορος για την επίτευξη των επιδιωκόμενων σκοπών, ούτε ότι υπερβαίνει το αναγκαίο μετρο και τα επιβαλλόμενα από την αρχή της αναλογικότητας όρια, λόγω και του μειωμένου αριθμού κατοίκων με το οποίο συνδέεται το επίμαχο κριτήριο. Με παλαιότερη απόφασή της, η Ολομέλεια του ΣτΕ (3665/2006) είχε κρίνει αντισυνταγματικά τα πληθυσμιακά κριτήρια που επέβαλε ο προηγούμενος νόμος 1963/1991, επιτρέποντας την ίδρυση νέων φαρμακείων σε αναλογία 3.000 κατοίκων. Μετά την απόφαση αυτή, εκδόθηκε ο νόμος 3457/2006, όπου περιόρισε την πληθυσμιακή αναλογία στους 1.500 κατοίκους, διατηρώντας την ελάχιστη απόσταση μεταξύ των φαρμακείων.
Αφορμή της απόφασης του Δ' τμήματος ήταν προσφυγή φαρμακοποιού κατά της απόφασης της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης που αρνήθηκε να της χορηγήσει άδεια νέου φαρμακείου στη Ν. Σμύρνη, με βάση τα κριτήρια του επίμαχου νόμου (3457/2006).
Ορθοπαιδικός:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Αφορμή της απόφασης του Δ' τμήματος ήταν προσφυγή φαρμακοποιού κατά της απόφασης της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης που αρνήθηκε να της χορηγήσει άδεια νέου φαρμακείου στη Ν. Σμύρνη, με βάση τα κριτήρια του επίμαχου νόμου (3457/2006).
--- Τέλος παράθεσης ---
Να ρωτήσω γιατί δεν ξέρω... Ισχυεί ο νόμος του 2006 ή άλλαξε με το "άνοιγμα" του επαγγέλματος των φαρμακοποιών?
Επίσης τελικά τι πέτυχαν με τις κινητοποιήσεις τους... Διατήρησαν την κληρονομικότητα της άδειας?
Ευχαριστώ
EzeΤΡΟΛ:
Όλα τα πέτυχαν ...Και αποτελούν φωτεινό παράδειγμα για τους βοθρατζήδες, τους Λυμπερόπουλους, τους Τζωρτζάτους και τα λοιπά "ευγενή" επαγγέλματα.
EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος (tromaktiko)
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι νομικά ξεκάθαρη και πρέπει να εφαρμοστεί από την Κυβέρνηση υποχρωτικά.
Όλα τα κλειστά επαγγέλματα πρέπει να απελευθερωθούν χωρίς εξαιρέσεις. Οι φαρμακοποιοί ακόμα προστατεύονται από πλυθησμιακά και γεωγραφικά όρια και συνεχίζουν να διατηρούν το απαράδεκτο δικαίωμα της κληρονομικής μεταβίβασης των κρατικών αδειών στα τέκνα τους. Για να μην αναφέρω ότι όσοι φαρμακοποιοί επιθυμούν, μπορουν μαύρα... να πουλήσουν τις κρατικές άδειες των φαρμακείων τους. Επίσης σύζυγοι και μη φαρμακοποιοί που ο/η σύζυγος φαρμακοποιός δεν είναι στη ζωή, έχουν το παράλογο δικαίωμα να διατηρούν το φαρμακείο χωρίς να είναι οι ίδιοι φαρμακοποιοί.
Αυτός... είναι ο κύριος... Λοβέρδος. Με την ίδια λογική θα έπρεπε η χήρα ιατρού να μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί το ιατρείο χωρίς η ίδια να είανι ειδικός γιατρός. Δυστυχώς η δικαιοσύνη -ΣτΕ- δημοσιεύει σωστές αποφάσεις για το άνοιγμα... όλων των κλειστών επαγγελμάτων, αλλά δεν φροντίζει να εφαρμοστούν! αυτές οι αποφάσεις με αποτέλεσμα οι ισχυρές συντεχνίες -φαρμακοποιών, ταξιτζήδων, φορτηγατζήδων και άλλων- να τα έχουν κάνει πλακάκια.. με τα πολιτικά κέντρα. Είναι δυνατόν το 2011 ένας ιδιώτης/πολίτης να αποφασίζει για το αν ένας άλλος ιδιώτης/πολίτης θα ασκήσει ένα συγκεκριμένο επάγγελμα; Θα πληρώνουμε νταβατζηλίκι... -σε ιδιώτη που έχει πάρει πριν από εμάς κρατική άδεια- για να ασκήσουμε το επάγγελμα που θέλουμε;
Εγώ το πρωί θελω να δουλεύω στο δικό μου φαρμακείο, το απόγευμα να δουλεύω με το δικό μου ταξί, το βράδυ να δουλεύω με το δικό μου φορτηγό και το Σάββατο να δουλεύω στο ιδιωτικό μου ιατρείο, ??? ??? ( pardon ? ) γιατί να μου βάζει περιορισμούς ο κάθε ιδιώτης για το τι θα επιλέξω από όλα αυτά;
Δικαίωμα όλων -λέει το Σύνταγμα και η κοινή λογική- η προσωπική και η επαγγελματική ελευθερία. Η ευθύνη της μη εφαρμογής της απόφασης του ΣτΕ και των άδικων εξαιρέσεων, ανήκει στον Πρωθυπουργό και τους αρμόδιους Υπουργούς, αλλά και στη δικαιοσύνη που δεν μεριμνά για την εφαρμογή της απόφασης για το άνοιγμα... χωρίς πελατιακές εξαιρέσεις όλων των κλειστών επαγγελμάτων. Ντροπή σε όλους μας για την κοινωνία της αδικίας που φτιάξαμε και συντηρούμε για τους λίγους και προνομιούχους κλειστοεπαγγελματίες φαρμακοποιούς, ταξιτζήδες, φορτηγατζήδες, συμβολαιογράφους και πολλούς άλλους. Ντροπή μας.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση