ΠΦΥ -Εκπαίδευση > Συζητήσεις πάνω σε ιατρικά θέματα

Η πληροφόρηση που παίρνουν οι Ασθενείς από το ιντερνέτ. Τα συν και τα πλην.

(1/2) > >>

Argirios Argiriou:
Καθημερινή, 19-02-11
 
Το Iντερνετ «παιδεύει» γιατρούς
Του Κωστα Oνισενκο



Εισάγεις τα συμπτώματα, πατάς αναζήτηση και βγαίνει η διάγνωση. Φυσικά, τα αποτελέσματα αυτής της αναζήτησης είναι συνήθως λανθασμένα, ωστόσο είναι ικανά για να προκαλέσουν σοβαρό πονοκέφαλο στον ιατρό που θα κληθεί να αντιμετωπίσει τον ασθενή που «ενημερώθηκε» από το Iντερνετ. Η ευκολία στην αναζήτηση και η πληθώρα πληροφοριών που προσφέρει το Διαδίκτυο δεν θα μπορούσε να αφήσει αδιάφορους τους ανά τον κόσμο υποχόνδριους, αλλά και άτομα που αναζητούν θεραπεία στα πραγματικά προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν. «Καθημερινά έρχονται ασθενείς που έχουν ψάξει ήδη στο Iντερνετ τις πιθανές ασθένειες με βάση τα συμπτώματα που εμφανίζουν. Πολλές φορές εμφανίζονται πλειοδοτώντας επί εξετάσεων που θεωρούν ότι πρέπει απαραιτήτως να κάνουν.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η αναιμία που εμφανίζουν οι νεαρές γυναίκες. Ενώ οι ιατροί ξέρουν ότι στη συντριπτική πλειονότητα πρόκειται για σιδηροπενική αναιμία λόγω της εμμήνου ρύσεως, πολλές γυναίκες που έχουν ενημερωθεί από το Διαδίκτυο πανικοβάλλονται. Μια κοπέλα ήρθε με εκτυπωμένη λίστα πιθανών παθήσεων και ζητούσε να της κάνουμε σειρά εξετάσεων για να αποκλείσουμε ασθένειες που ανέφερε κάποιο διαδικτυακό δημοσίευμα», περιγράφει ο ιατρός Επαμεινώνδας Μπονάρος, εργαζόμενος δημόσιου νοσοκομείου.

Η επιστημονική κοινότητα αντιμετωπίζει το φαινόμενο με σκεπτικισμό. Οπως μας εξηγεί ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών Ιατρών Ελλάδος Δημήτρης Βαρνάβας, η ιστορία της «αυτοδιάγνωσης» είναι παλιά υπόθεση: «Το αντιμετωπίσαμε για πρώτη φορά με την κυκλοφορία της μεγάλης σοβιετικής ιατρικής εγκυκλοπαίδειας. Εκτοτε, κυκλοφόρησαν πολλές ανάλογες εκδόσεις, άλλες καλύτερες κι άλλες χειρότερες, οι οποίες συνήθως δεν βοηθούσαν το ιατρικό έργο. Σήμερα, με την ευρεία χρήση του Διαδικτύου, πολλοί ασθενείς αναγκάζουν τον γιατρό να δώσει ολόκληρη διάλεξη για να καταρρίψει τη “διάγνωση” που βρήκαν στο Iντερνετ», αναφέρει.

Η άλλη όψη του νομίσματος έχει να κάνει με το γεγονός ότι πολλοί χρήστες του Διαδικτύου ούτως ή άλλως το χρησιμοποιούν για να συγκεντρώσουν πληροφορίες για διάφορα θέματα. Μήπως, λοιπόν, οποιαδήποτε παρέμβαση εκ μέρους της ιατρικής κοινότητας θα έπρεπε να αφορά την ορθή χρήση του Διαδικτύου και όχι τη μη χρήση του; «Με βοήθησε να βρω μια καλή θεραπεία για τη δερματοπάθεια που έχω. Ούτε υποκατέστησε τον γιατρό μου ούτε βασίζομαι αποκλειστικά στο Iντερνετ για τα ιατρικά θέματα», μας λέει ο 30χρονος Θ. Π. «Ξέρω συγκεκριμένες ιστοσελίδες που επιμελούνται γιατροί και η ύλη που παρέχουν είναι απολύτως επιστημονική. Αν υπάρχει κίνδυνος παραπληροφόρησης ή δημιουργίας πανικού, αυτός προέρχεται κυρίως από διαδικτυακές συζητήσεις (forum) στις οποίες ο καθένας γράφει επί παντός επιστητού».

Μία επιπλέον διάσταση δίνει ο Γιώργος Ελευθερίου, γ. γ. του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών: «Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι η ενημέρωση μέσω Διαδικτύου ευαισθητοποιεί πολλά άτομα να επισκεφθούν ένα γιατρό. Φυσικά και προκύπτουν προβλήματα, ωστόσο, υπάρχει και μια πολύ θετική πλευρά την οποία πρέπει να αξιοποιήσουμε», υποστηρίζει.
 

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

kdiwavvou:


πολύ καλή τοποθέτηση, παρουσιάζονται κάποια από τα υπέρ και τα κατά της χρήσης του διαδικτυακού υλικού από μη  κατέχοντες τίτλο επιστημών υγείας με τρόπο αδρό, κατανοητό

έχει πάρει θέση η διεθνής επιστημονική κοινότητα ; το ερώτημα δεν εμπεριέχει κανένα ίχνος ειρωνείας ή σαρκασμού. θα ήταν πολύ ενδιαφέρον εάν μπορούσε να επισυνάψει κάποιος σε αυτή τη συζήτηση αντίστοιχες παραπομπές.

 εάν πάλι το ζήτημα δεν έχει απασχολήσει τη διεθνή επιστημονική κοινότητα [ που δεν το νομίζω, σίγουρα δε γνωρίζω ] τότε  χωράει πολύ συζήτηση.

 κατ ' αρχήν  αξίζει φιλοφρόνυση στον κύριο Κωστα Oνισενκο είτε στον υπηρεσιακά προϊστάμενο του που του έδωσε οδηγίες να συντάξει το συγκεκριμένο θέμα.

 εάν υποθετικά το ζήτημα δεν έχει απασχολήσει τη διεθνή κοινότητα  σοβαρά και σε βαθμό τέτοιο που να προκύψουν οδηγίες ή ενστάσεις ή ακόμη και ανακοινώσεις σχετικά με τους κινδύνους που εγκυμονούν από την ελεύθερη πρόσβαση του κοινού στην ιατρική πληροφορία,  αξίζει  φιλοφρόσυνηση και στους αναφερόμενους συναδέλφους  οι οποίοι τοποθετήθηκαν στα πλαίσια του ρεπορτάζ του κ.Κωστα Oνισενκο διότι  :

 από όσο φαίνεται στον τρόπο παράθεσης της περίληψης του άρθρου από τον   κ.Argirios Argiriou, σε σημαντικό βαθμό αποδέχεται τις τοποθετήσεις τους [ και εγώ προσωπικά ], τοποθετήσεις οι οποίες δεν στηρίζονται σε βιβλιογραφία είτε σε  μπροσούρες προερχόμενες από την αλλοδαπή [ όπου υπάρχει βιομηχανία και υποδομές λέει, για ιατρική έρευνα ], παρά βασίζονται σε κοινή λογική και σε εμπειρία κοινωνική και επαγγελματική

συνήθως οι ιατροί ομιλούν με βάση τις οδηγίες, έτσι δεν είναι ; θα μου πει κανείς το συγκεκριμένο θέμα δεν είναι αμιγώς ιατρικό θέμα αλλά ένα κοινωνικό θέμα. ίσως να είναι και έτσι, αλλά και οι αλγόρυθμοι διαχείρησης των ασθενών είναι σε μεγάλο βαθμό  θέμα με κοινωνικές διαστάσεις επίσης,  αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση και πολλές πτυχές ενδεχομένως ούτε καν να τις αντιλαμβάνομαι ως νέος  ειδικευόμενος και χωρίς εμπειρία

πάντως στα λεγόμενα ¨''pitfalls'' οι αγγλοσάξωνες δίδουν έμφαση στο να μη ξεφύγουν τα σπάνια αίτια μιας νοσολογικής οντότητας, της υπόχρωμης αναιμίας ας πούμε και δεν ξέρρω γιατί αλλά  αν κάτι χλιμιντρίζει έξω από το παράθυρό μας δε θα έπρεπε να αποκλείσουμε μηχανικά το ενδεχόμενο να είναι μια ζέβγρα σε κάποιες περιπτώσεις. επίσης συνήθως πρόκειται για αγχώδη διαταραχή εάν κάποιος χρήστης υπηρεσιών υγείας εμένει στο να διευκρινιστεί τι τελικά έχει, από την άλλη μεριά όμως κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τα σωματικά ενοχλήματα καλύτερα από αυτόν που υποφέρει από αυτά, ο οποίος σε κάποιος περιπτώσεις μπορεί να είναι πολύ οξυδερκής και παρατηρητικός

δεν ξέρρω, μου λείπει εμπειρία, επιπτώσεις νοσημάτων στην ελληνική επικράτεια δεν κατέχω αλλά με τον ενθουσιαμό που έχω [ στο ξεκίνημά μου ακόμη γαρ ] δεν αντιμετοπίζω όλες τις υπόχρωμες το ίδιο και θεωρώ κάθε χρήστη υπηρεσιών υγείας ως ξεχωριστό περιστατικό αν και πράγματι από ένα σημείο και μετά από τα πρώτα λεπτά στη φυσική εξέταση αναλογίζομαι : χμμμμ, το έργο το'χω ξαναδεί όσο αφορά στα συνήθη αίτια  τυπικών συνδυασμών κοινών σημείων, συμπτωμάτων και φαρμακευτικών αγωγών


ενδεχομένως πλατίασα. αλλά μια που τοποθετήθηκα, αποτολώ να θέσω ένα αμιγώς συντεχνιακό ερώτημα. και λέω συντεχνιακό γιατί κατα βάθος ο ιατρικός κόσμος  αποτελεί μια συντεχνία και όπως λέει ο δάσκαλος η ιατρική είναι επιστήμη αλλά είναι και τέχνη. και θαρρώ οι  ομιλητές στο άρθρο του κ.Κωστα Oνισενκο  τοποθετήθηκαν με βάση την εμπειρία τους από την άσκηση της ιατρικής τέχνης

το ερώτημα είναι το εξής : κατά πόσο θα ήταν δυνατό οι ''παλιοί'' να παραθέσουν εκείνες τις πηγές που θεωρούν πλέον αξιόπιστες έντυπες και ηλεκτρονικές τεκμηριώνοντας γιατί θεωρούν λιγότερο αξιόπιστες κάποιες άλλες, είτε αυτές αφορούν σε βιβλία αναφοράς [ textbooks ] είτε σε φορείς εκδότες κατευθυντηρίων οδηγιών και γιατί όχι, να προέκυπτε ένα ερωτηματολόγιο με τη μορφή ψηφοφορίας από όπου ουσιαστικά θα προέκυπτε κάτι σαν μεταανάλυση και ίσως ένα πολύτιμο εργαλείο για τους νεότερους

και αυτό γιατι απλούστατα είμαι της άποψης πώς όσο εύκολα μπορεί να παραπλανηθεί το κοινό από την ιατρική πληροφορία στο διαδίκτυο, το ίδιο εύκολα μπορεί να παραπλανηθεί και ο δια βίου [αυτο-]εκπαιδευόμενος ιατρός από ιστοσελίδες αλλά και από συγγράματα

τώρα πάλι εάν συμφωνείτε στο ότι πράγματι οι περισσότεροι από εμάς αυτοεκπαιδευόμαστε, με όλους του κινδύνους και την καταπόνηση που αυτό συνεπάγεται, ένας λόγος παραπάνω να καθήσουμε κάτω και να μάθουμε πέντε πράγματα από τους παλιούς μέσα από ένα πλαίσιο κοινών σημείων αναφοράς και συνεχούς επαναπροσδιορισμού των βιβλιογραφικών αναφορών και της προέλευσης τους


με εκτίμηση,
kdiwavvou

Δημήτριος:
Ο ασθενης πρεπει να καταλαβει πως ο οργανισμος του δεν ειναι μηχανη αυτοκινητου,που παιρνεις το μανιουαλ και εντοπιζεις τις βλαβες!
Ακομα πειρισσοτερο πως ελληνικο νετ ειναι πολυ φτωχο και πως πρεπει να ξερει καλα αγγλικα και δη ιατρικη ορολογια για να μην βγαζει βλακωδη συμπερασματα!

kdiwavvou:




--- Παράθεση ---Ο ασθενης πρεπει να καταλαβει πως ο οργανισμος του δεν ειναι μηχανη αυτοκινητου
--- Τέλος παράθεσης ---
`
ειλικρινά η έννοια της δημοκρατίας είναι σκληρά και ωμά ικανή να προσγειώσει τον άνθρωμο στις συνθήκες της πραγματικότητας του εδώ και τώρα


σαφώς και ο κάθε ζωντανός οργανισμός, ανάμεσα τους και εκείνος του θηλαστικού στο οποίο συγκαταλεγόμεθα δεν είναι μηχανή κατασκευασμένη από μεταλλικά, πλαστικά ή λοιπά υλικά και δεν δέχεται εντολάς από πλακέτα/ ολοκληρωμένο σύστημα.  ωστόσο δεν παύει να διέπεται η λειτουργία του από αυτοματοποιημένα αυτόνομα και εκούσια ολοκληρωμένα συστήματα........



--- Παράθεση ---,που παιρνεις το μανιουαλ και εντοπιζεις τις βλαβες!
--- Τέλος παράθεσης ---
δεν ξέρρω, προσωπικά το harrison, cecil, oxford manuals, τομέας παθολογίας τρίτομος, λοιπά έντυπα εκδόσεις παριζιάνα, guide lines, εκδόσεις κεελπνο  .... και πολλά άλλα, εγώ μάνιουλας τα βρήκα, μάνιουαλσ τα ξέρρω





--- Παράθεση ---Ακομα πειρισσοτερο πως ελληνικο νετ ειναι πολυ φτωχο
--- Τέλος παράθεσης ---
διαφωνώ εν μέρει


μάλλον ξεφύγαμε από το την αρχική τοποθέτηση του κ αργυρίου
μάλιστα : το διαδίκτυο επηρεάζει με διαφορετικό τρόπο τόσο την προδιάθεση του κοινού έναντι των ικανοτήτων και της αυθεντίας του λειτουργού  υγείας, ίσωσς και να αποτελεί πρόκληση μια τέτοια προσέγγιση



εσείσ τι λέτε

Δημήτριος:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος



--- Παράθεση ---Ο ασθενης πρεπει να καταλαβει πως ο οργανισμος του δεν ειναι μηχανη αυτοκινητου
--- Τέλος παράθεσης ---
`
ειλικρινά η έννοια της δημοκρατίας είναι σκληρά και ωμά ικανή να προσγειώσει τον άνθρωμο στις συνθήκες της πραγματικότητας του εδώ και τώρα


σαφώς και ο κάθε ζωντανός οργανισμός, ανάμεσα τους και εκείνος του θηλαστικού στο οποίο συγκαταλεγόμεθα δεν είναι μηχανή κατασκευασμένη από μεταλλικά, πλαστικά ή λοιπά υλικά και δεν δέχεται εντολάς από πλακέτα/ ολοκληρωμένο σύστημα.  ωστόσο δεν παύει να διέπεται η λειτουργία του από αυτοματοποιημένα αυτόνομα και εκούσια ολοκληρωμένα συστήματα........



--- Παράθεση ---,που παιρνεις το μανιουαλ και εντοπιζεις τις βλαβες!
--- Τέλος παράθεσης ---
δεν ξέρρω, προσωπικά το harrison, cecil, oxford manuals, τομέας παθολογίας τρίτομος, λοιπά έντυπα εκδόσεις παριζιάνα, guide lines, εκδόσεις κεελπνο  .... και πολλά άλλα, εγώ μάνιουλας τα βρήκα, μάνιουαλσ τα ξέρρω




--- Τέλος παράθεσης ---

Στο μεσο ανθρωπο δεν παυει τα παραπανω να ειναι αρκουντως απλησιαστα..εκτος και αν μιλαμε εμπειρικα με τη λογικη οτι  οι μαμμες λχ παλια ξεραν να ξεγεννανε ιιανοποιητικα.
Συνεπως ο μεσος ασθςενης κινδυνευει να πεσει στην παγιδα του εμπειρισμου της μηχανιστικης προσεγγισης και της μαθησης δια της παρατηρησης δοκιμης και λαθους.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα