« Έστι δε τραγωδία μίμησης πράξεως σπουδαίας και τελείας…δι΄ ελέου και φόβου περαίνουσα την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν». Ξεκινώντας από τον περίφημο ορισμό του Αριστοτέλη για την τραγωδία ξεδιπλώνω το «σουρδοφοβικό» μου επιχείρημα για τον περιλάλητο υγειονομικό χάρτη της Δυτικής Μακεδονίας. Ακολουθώντας φυσικά διαφορετικά μονοπάτια σκέψης και λόγου μιας και η τραγωδία της περιοχής μου αποτελεί στην πραγματικότητα μίμηση πράξεως ευτελούς και ασήμαντης. Με τον οίκτο για τους θλιβερούς παρατρεχάμενους των πολιτικών γραφείων και τα φοβικά σύνδρομα που «ξερνάνε» δεξιά και αριστερά, προσπαθώντας να τρομοκρατήσουν τις τοπικές κοινωνίες, να οδηγούν μαθηματικά στην προσωπική τους αποκάθαρση. Κοινώς στο αυριανό τους ξεκούμπισμα.
Εχουν γραφτεί πολλά και έχουν ειπωθεί άλλα τόσα για τον υγειονομικό χάρτη της περιοχής. Δήμαρχοι, βουλευτές, πολιτευτές, σύμβουλοι και λοιποί «ειδικοί» έχουν καταθέσει την άποψή τους και το προσωπικό τους όραμα, για το πώς πρέπει να οργανωθεί αυτός . Μέχρι εκεί όμως. Γιατί από εκεί και πέρα αρχίζει το ανεύθυνο και το φαιδρό του πράγματος , με τους συγκεκριμένους «ειδικούς» να λησμονούν πως τον υγειονομικό χάρτη της χώρας τον καθορίζουν συγκεκριμένοι θεσμικοί φορείς του κράτους ( πανεπιστημιακοί, ΕΣΔΥ κα) σε συνεργασία με την ιατρική κοινότητα και όχι οι εκάστοτε πολιτικοί άρχοντες ενός τόπου, οι περαστικές πολιτικές ηγεσίες ενός υπουργείου και οι δημοσιογράφοι μιας περιοχής.
Στο δια ταυτα τωρα.
Το πανεπιστημιακό νοσοκομείο ως όρος δεν υφίσταται για μια περιοχή σαν την δική μας, που δεν έχει ιατρική σχολή και που δεν προκειται ποτέ της να αποκτήσει, όσο και αν αυτό αποτελεί ευσεβή πόθο ορισμένων εκ των συμπολιτών μας. Για τους γνωστούς σε όλους μας λόγους.
Η περιφερειακή συνείδηση, επίσης, μιας περιοχής δεν χτίζεται πάνω στην λογική της υδροκέφαλης ανάπτυξης μιας πόλης – εστω και της μεγαλύτερης - και της αποψίλωσης όλων των άλλων πόλεων και χωριών , που βρίσκονται στις παρυφές της, από δομές και υπηρεσίες
Και το κυριότερο. Εχει καταντήσει πιά γελοία και φαιδρή η υποτιθέμενη αντιπαράθεση μεταξύ Κοζάνης και Πτολεμαίδας σχετικά με τις υγειονομικές μονάδες των δυο αυτών περιοχών και την προοπτική συγχώνευσης ή κατάργησής τους. Αντιπαράθεση που καλλιεργείται τεχνηέντως απο διάφορους περιφέρομενους πολιτικούς θιασάρχες της περιοχής οι οποίοι ελπίζουν οτι με το να υπηρετούν πιστά το σουρεαλιστικό θέατρο του πολιτικά παραλόγου θα μπορούν εσαεί να προσελκύουν θεατές στις μίζερες παραστάσεις που ανεβάζουν κάθε τέσσερα χρόνια. Μονο που ο πολίτης με εμφραγμα του μυοκαρδίου, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ή καρδιακή αρρυθμία δεν ενδιαφέρεται καθόλου- μα καθόλου όμως- αν την υγεία του την αποκαταστήσει κάποιος γιατρός του Μποδοσακείου ή του Μαματσείου. Και σας το υπογράφω, γιατί το ζώ καθημερινα, οτι και τον συγγενή του ασθενούς δεν τον ενδιαφέρει καθόλου-μα καθόλου όμως- αν κάνει μερικά χλμ παραπάνω προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο άρρωστος του απο μια οργανωμένη κλινική, καλά στελεχωμένη σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Το αντίθετο μάλιστα.
Υπο αυτήν την έννοια, το Μποδοσάκειο νοσοκομείο – παλαιό στα μάτια ορισμένων απίστευτων τύπων της περιοχής- πληρεί σήμερα όλες τις προυποθέσεις για να αναβαθμιστεί σε τριτοβάθμιο νοσοκομείο της Δυτικής Μακεδονίας ( βλ. φωτο), με την πόλη της Κοζάνης να χρειάζεται άμεσα μια νέα νοσοκομειακή δομή προκειμένου να αντικαταστήσει το υπάρχων κτιριακό εξάμβλωμα ,με την αντιαισθητική τσόντα που κόλλησαν κάποια λαμόγια στο ερειπωμένο κτίριο της δεκαετίας του 50. Ας μας πούν λοιπόν πρώτα, όλοι αυτοί που σήμερα κόπτονται για τον υγειονομικό χάρτη της περιοχής. ποιος αποφάσισε την γελοία αυτή επέκταση του νοσοκομείου Κοζάνης, πόσο στοίχισε στον φορολογούμενο πολίτη και ποιος θα πληρώσει στο τέλος τον λογαριασμό για την ανευθυνότητα του σχεδιασμού αυτού ( επεκταση ενός νοσοκομείου πρίν από λίγα χρόνια και θεμελίωση ενός νέου νοσοκομείου λίγα χρόνια μετά) και μετά ας οραματιστούν ό,τι θέλουν. Η Κοζάνη δικαιούται σίγουρα ένα καλύτερο σύστημα δημόσιας υγείας. Μόνο που αυτό σήμερα δεν μεταφράζεται αυτόματα στην θεμελίωση ενός ογκώδους κτιρίου με την ταμπέλα του τριτοβάθμιου νοσοκομείου. Όταν σε όλα τα σοβαρά κράτη του κόσμου- στα οποία σίγουρα δεν συγκαταλέγεται η χώρα μας- συντελούνται αποφασιστικές αλλαγές στα νοσοκομειακά τους συστήματα , με την ανάπτυξη νέων εξωνοσοκομειακών υπηρεσιών, οι οποίες οδηγούν σταδιακά στην αποδόμηση των νοσοκομειακών μονάδων και στη διαμόρφωση ενός καινούριου τύπου νοσοκομείου, που εύστοχα έχει χαρακτηριστεί ΄΄νοσοκομείο χωρίς τείχη΄΄ η απάντηση των δικών μας «αετών» της διοίκησης και των συν αυτώ «αετονύχηδων» σε όλες αυτές τις προκλήσεις είναι το χτίσιμο ενός μεγάλου τριτοβάθμιου νοσοκομείου στην περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας. Σίγουρα πρόκειται για μια πρωτοποριακή προσέγγιση της χώρας μας η οποία φιλοδοξεί να εξαγάγει στο εξωτερικό, ελλείψει άλλων προϊόντων και υπηρεσιών, έναν νέο τύπο νοσοκομείου, το «νοσοκομείο χωρίς καμμία τύχη»!!!!
Προτιμώ λοιπόν στην πόλη μου να δώ ένα οργανωμένο και πρωτοποριακό, για τα δεδομένα της χώρας μου, δίκτυο υπηρεσιών υγείας, με ιατρεία αστικού τύπου στις κοζανίτικες γειτονιές, με ένα ΕΚΑΒ ,επανδρωμένο με γιατρούς, που θα αντιμετωπίζει επι τόπου το όποιο περιστατικό, με ένα δίκτυο κατ΄ οικον νοσηλείας με μικρές μονάδες γιατρών και νοσηλευτών που θα σπεύδουν στο σπίτι του κάθε συμπολίτη μας παρέχοντας του υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας, με μικρά ιατρεία πρόληψης και παρακολουθήσης των υψηλού κινδύνου ασθενών, με γηριατρικές μονάδες, με κλινικές βραχείας νοσηλείας και με μια μικρή και ευέλικτη νοσοκομειακή δομή που θα συντονίζει όλες αυτές τις δραστηριότητες και θα μπορεί να αντιμετωπίζει το οποιοδήποτε επείγον περιστατικό.
Αν κάποιοι λοιπόν φαντασιώνονται φαραωνικά κτίρια και σύγχρονα μαυσωλεία ψυχών , για να φάνε οι εργολάβοι των Αθηνών και άλλο κρατικό χρήμα, για να πάρουν τις μίζες τους οι γνωστοί- άγνωστοι μιζαδόροι της ελληνικής γραφειοκρατίας και για να μπορούν να μαντρώνουν κάποιοι διευθυνταράδες τα πελατάκια τους στους τεσσερις τοίχους ενός πανεπιστημιακού νοσοκομείου ,είναι όχι μόνο γελασμένοι αλλά και γραφικοί. Και ελπίζω η τοπική κοινωνία να αφυπνιστεί όσο είναι καιρός για να μην ζήσουμε για μια ακόμα φορά την γελοιότητα της κορδέλας και της υλοποίησης του οράματος της κάθε κουτσής Μαρίας…..
ΥΓ. Εννοείται πως και το δικό μου όραμα στοιχίζεται στα λοιπά οράματα των λοιπών «οραματιστών» της περιοχής μου. Σε καμία περίπτωση δεν αξιώνει δογματισμό και κατοχή της μίας και μοναδικής αλήθειας. Ειπαμε εξάλλου. Τον υγειονομικό χάρτη θα τον διαμορφώσουν οι ειδικοί μακριά από πολιτικές και δημοσιογραφικές παρεμβάσεις. Αρκετά πιά με τα αλαλάζοντα κύμβαλα της «επι παντός επιστητού» άποψης….
Φούντογλου Τάσος
Ειδικευόμενος νεφρολόγος στο Μποδοσάκειο νοσοκομείο
Κάτοικος ΚοζάνηςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος
Θέμα: Το όραμα της κουτσής Μαρίας... (Αναγνώστηκε 8388 φορές)
9 Νοεμβρίου 2020, 07:48:21