Θέματα Εργασίας > Εργασία στο δημόσιο τομέα
Ημερολόγιο νεοδιόριστου ιατρού..
kdiwavvou:
σε όλες τις αναρτήσεις επισυνάπτω το συγγραφέα.
[logged]..... που να ήθελε ο φουκαριάρης αγγλοσάξων συνάδελφος να αξιολογήσει και βουβωνικούς λεμφαδένες στα πλαίσια διερεύνησης ίωσης ...
Maintaining professional boundaries - Medico-legal
30 August 2013
The MDU's Dr Claire Macaulay advises how to keep professional relationships with patients
Case study: The following fictional example, based on cases from the MDU's files, shows how much is at stake.
A patient visited her GP, complaining of shortness of breath. The GP asked her to remove her top so he could carry out a chest examination and check her BP. He did not offer a chaperone as there was no one immediately available.
Later that day, the patient contacted the police alleging that the GP had inappropriately touched her and made suggestive comments. The GP denied the allegations but was interviewed under caution where he was represented by an MDU solicitor. He then received a letter from the GMC to say it was investigating his fitness to practise and he was later suspended by an Interim Orders Panel. The story was picked up in the media and the GP was photographed and door-stepped by a journalist.
The CPS did not prosecute the GP after a relative of the patient came forward to say she had made similar allegations against other health professionals in the past. However, the stress of the investigation and press attention meant the doctor was not well enough to return to work for several months. As a result of his health problems, the GMC imposed undertakings that included reports from his own GP for a further 18 months.
Defining ethical boundaries
The GMC covers the subject of maintaining boundaries extensively in its new version of Good Medical Practice1 and in three new explanatory guidance documents: Intimate examinations and chaperones, Maintaining a professional boundary between you and your patient, and Sexual behaviour and your duty to report. The MDU advises you to pay particular attention to the following points.
Relationships with patients
The GMC is clear that it is never ethical to pursue an 'improper emotional relationship' with a patient or someone close to them, such as a family member. Nor should you ask a patient to see another GP so you can begin a relationship. If considering a relationship with an ex-patient, you are advised to consider factors such as the nature of the professional relationship and whether the patient was vulnerable, the time that has elapsed and whether you will be caring for other members of the family.
Amorous patients
Occasionally your professional relationship with a patient may become blurred through no fault of your own, for example, if they try to befriend you on a social networking site or engineer meetings outside the surgery.
In this situation, it is best to gently but unambiguously ask the patient to stop, explaining that you need to maintain a purely professional relationship and anything more is impossible.
If they persist, keep a record and contact your medical defence organisation as soon as possible as it is important to respond appropriately and not inflame the situation.
We also advise you to be conscious of how social media can blur the boundaries between your professional and personal life and to avoid using inappropriate language on social networking sites.
Chaperones
Patients are at their most vulnerable when undergoing intimate examinations and this demands the highest standards of professionalism, including an explanation of what is involved in the examination, why you need to carry it out, and the offer of a chaperone which should be a healthcare professional.
You need to be sensitive to what examinations or procedures the patients themselves might consider intimate, such as eye or ear examinations where it is necessary to dim the lights.
Reporting concerns
You have a duty to act if you believe that a colleague has displayed sexual behaviour towards a patient. This does not necessarily involve touching the patient and could include making inappropriate sexual comments. Your medical defence organisation can advise you further on what steps to take in this situation.
Avoiding a relationship with a patient is just one aspect of maintaining boundaries with patients but it is important to always be mindful of other times when the professional and personal could become blurred, whether you are in your consulting room, in a social situation or even at your home computer.
Dr Macaulay is a medico-legal adviser at the Medical Defence Union
Reference
1. Good Medical Practice, GMC, 2013[/logged]
Zachariadis:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Practice dilemma - When consultant opinions conflict
02 June 2011
The Dilemma - You see a 39-year-old woman with migraine that does not settle on conventional treatment.
She happens to have private medical insurance. On full examination, you notice that she has a subtle heart murmur and wonder whether she has a patent foramen ovale (PFO), thought to be associated with migraine. You arrange a neurological referral and organise for her to see a cardiologist. The cardiologist feels she should undergo PFO closure, whereas her neurologist is vehemently opposed, saying that neurologists do not believe such a procedure will resolve her migraines. The patient comes to you angry with the situation and confused about whether she should have the procedure. What should you do?
--- Τέλος παράθεσης ---
Αντιλαμβάνομαι ότι ίσως το παρακάτω να μην έχει άμεση σχέση με τα περι «διλήμματος » αξίζει ωστόσο μια θέαση-ακρόαση.
Προτείνω να δείτε στο σύνολο της την παρουσίαση με απολαυστικό τον συνάδελφο κ.Ντέλλο
τα περι PFO απο 7 : 40 ως 10 : 58
Not a valid youtube URL
kdiwavvou:
[logged]Incentivising BP treatment
JAMA 2013; 310(10): 1042-50
This US study of incentives in BP treatment looked at numbers of patients achieving the recommended BP, appropriate response to high BP readings and how clinicians followed guidelines.
The incentives went to the clinician or the team, or the clinician received an incentive and a share of the team payment. The control group received no incentive. The only method that made a significant difference from the control was the individual physician payment.
In this group, more patients were treated to target and more uncontrolled patients were identified and treated. There was no additional hypotension in this group, suggesting overtreatment.
Once payments stopped, the level of treatment returned to the same as the non-incentivised group. Payments to the team made no difference to quality of care. There was no greater adherence to guidelines in the incentivised groups.[/logged]
kdiwavvou:
[logged]παρακαλώ τοποθετηθείτε, ανώνυμο είναι
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος[/logged]
____________________________________________________________________
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Παρασκευή, 27 Δεκεμβρίου 2013
Αλλαγές στις συνταγογραφικές συνήθειες των ιατρών με δαπανοκεντρική λογική !
Με το σταγονόμετρο θα χορηγούν φάρμακα αλλά και εξετάσεις οι γιατροί του ΕΟΠΥΥ καθώς ορίσθηκε ανώτατο πλαφόν φαρμάκων ανά συνταγή που θα μπορεί να συνταγογραφεί η κάθε ειδικότητα γιατρού ενώ λαμβάνεται υπ όψιν και ο σημερινός μέσος όρος.
Έτσι οι συμβεβλημένοι γιατροί δε θα μπορούν να ξεπερνούν συγκεκριμένο κόστος ανά συνταγή αλλά και συγκεκριμένο αριθμό εξετάσεων ανά ασθενή.
Το νέο σύστημα αναμένεται να εξοικονομήσει χρήματα όπως προσδοκά η πολιτική ηγεσία του υπουργείου υγείας; Τι αντίκτυπο θα έχει αυτό το μέτρο για τους ασθενείς;
Απαντήσεις στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί.
Της Βασιλικής Παπαδοπούλου Ειδικής Παθολόγου
Στο τελευταίο ΦΕΚ Αρ. Φύλλου 3117 9 Δεκεμβρίου 2013 στα πλαίσια περιορισμού της φαρμακευτικής δαπάνης πέρασε η παραπάνω ρύθμιση :
Άρθρο 8
Πρωτόκολλα Συνταγογράφησης
Παρ.5
………………………………………………………………………..
Συγκεκριμένα, η μηνιαία δαπάνη του συνόλου των συνταγών του εκάστοτε ιατρού δεν δύναται να υπερβεί το 80% της μέσης μηνιαίας δαπάνης του κατά την διάρκεια του 2013. Για τον λόγο αυτό ο ΕΟΠΥΥ υπολογίζει τη μέση μηνιαία δαπάνη ανά ιατρό το 2013 και θέτει όρια μηνιαίας δαπάνης συνταγογράφησης ανά ιατρό για το 2014. Η ΗΔΙΚΑ προσαρμόζει το σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης ώστε ο ιατρός να μην δύναται να συνταγογραφήσει ανά μήνα φάρμακα των οποίων η συνολική δαπάνη υπερβαίνει κατά 20% το μηνιαίο όριο του εκάστοτε ιατρού.
…………………………………………………………………………..
Ο νομοθέτης με το παραπάνω λέει ουσιαστικά ότι αν ένας γιατρός το μήνα Ιανουάριο 2013 έγραψε συνταγές αξίας 100€ για το μήνα Ιανουάριο 2014 μπορεί να γράψει συνταγές αξίας 80€. Μάλιστα στη συνέχεια το άρθρο συνεχίζει ότι :
………………………..Ο ιατρός δύναται να υπερβεί το όριο για 2 μήνες ωστόσο των τρίτο μήνα το σύστημα δεν του επιτρέπει να συνταγογραφήσει συνολικό ποσό άνω του μηνιαίου ποσού μείον της υπέρβασης των δυο προηγούμενων μηνών. Ο ιατρός δύναται στην συνέχεια στον επόμενο μήνα να συνεχίσει με τους ίδιους όρους που ίσχυαν για το προηγούμενο τρίμηνο.
Δηλαδή αν τον Ιανουάριο γράψει 110€ (αντί για 80€) και το Φεβρουάριο 100€ (αντί για 80€ πάλι που θεωρητικά είχε το Φεβρουάριο του 2013) το Μάρτιο του 2014 (για να ισοσκελίσει την απόκλιση) θα πρέπει να γράψει συνταγές αξίας 50€. Και αυτό γιατί, αν ο Μάρτιος του 2013 είχε προϋπολογισμό επίσης 100€ από αυτόν θα πρέπει να αφαιρεθεί η απόκλιση 30€+20€ των μηνών Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου. Έτσι 100-50=50€ και προφανώς το σύστημα δεν θα του επιτρέπει υπέρβαση του παραπάνω ποσού.
Πως για ένα γιατρό θα προκύψει αυτή η οικονομία;
Η απάντηση δεν είναι εύκολη καθώς δεν έχουν όλοι οι γιατροί ίδιες παροχές στους ασθενείς.
Κάποιες ειδικότητες έχουν περισσότερα χρόνια περιστατικά και άρα σχεδόν σταθερούς ασθενείς που εκτιμώνται και συνεχίζουν την αγωγή τους (επαναλαμβανόμενη συνταγογραφήση), άλλοι έχουν περισσότερα οξέα (καινούργια περιστατικά).
Έτσι κυρίως οι γιατροί με χρόνια περιστατικά – αλλά και οι υπόλοιποι, θα προσπαθήσουν:
1. Να αντικαταστήσουν φάρμακα που έχει λήξει η πατέντα τους με γενόσημα ώστε να κερδίσουν από τη διαφορά τιμής πρωτότυπου-γενόσημου.
2. Θα ξεκινούν καινούργιες αγωγές, όχι με τα τελευταία σκευάσματα που προστατεύονται από πατέντα, αλλά με προηγούμενα φάρμακα (προηγούμενης 10ετίας) που έχουν ήδη γενόσημα στην κυκλοφορία.
3. Θα αρνούνται να αντιγράψουν συνταγές από άλλους γιατρούς και θα τους παραπέμπουν στους θεράποντες που δεν είχαν δώσει ηλεκτρονική συνταγή (μη πιστοποιημένοι, επείγοντα νοσοκομείων κλτ)
4. Θα αρχίσουν τον αποκλεισμό περιστατικών με ακριβές θεραπείες (πχ καρκινοπαθείς, νεφροπαθείς)
5. Θα αρχίσει ο αποκλεισμός ασθενών με πολλά νοσήματα, φάρμακα, ο ασθενής θα αναζητά κάθε μήνα πια και για κάθε νόσημα τον γιατρό αντίστοιχης ειδικότητας, ο οποίος όμως θα αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα: θα δυσκολεύεται πολύ να δει περισσότερους από όσους είδε τον αντίστοιχο μήνα του προηγούμενου έτους, αφού ακόμα και τους ίδιους ακριβώς να δει, θα πρέπει να περικόψει τις θεραπείες τους κατά 20%.
Θα κάνει το νέο σύστημα οικονομία;
ΝΑΙ.
Η απειλή απώλειας της δυνατότητας συνταγογράφησης για ένα γιατρό, του στερεί ένα όπλο ανταγωνιστικότητας στο ιατρείο (για να μιλήσουμε με όρους αγοράς). Ο οποιοσδήποτε ασθενής, και πολύ περισσότερο ο χρόνιος ασθενής που παίρνει σταθερά και κάθε μήνα φαρμακευτική αγωγή, αναζητά το γιατρό που μπορεί να συνταγογραφήσει με το ηλεκτρονικό σύστημα ώστε ο ΕΟΠΥΥ (ο μοναδικός πλέον ασφαλιστικός φορέας για το 99% των Ελλήνων) να αποζημιώσει κάποιο ποσοστό της αξίας των φαρμάκων και ο ασθενής να επιβαρυνθεί μόνο της συμμετοχής 25%, 10% ή και 0%
Η πίεση αυτή θα αναγκάσει το γιατρό να παρακολουθεί πλέον, πέρα από τον ασθενή, και τα ποσοστά % της απόκλισης της δαπάνης, μεταφέροντας την ευθύνη στις πλάτες του και αναγκάζοντάς τον σε επιλογές περιστατικών βάση πλέον δαπάνης…..
Τι αντίκτυπο θα έχει αυτό στον κόσμο;
1.Κατ αρχή η αλλαγή πρωτοτύπων με επώνυμα –Ελληνικά- γενόσημα δε θα έχει συνέπειες στις θεραπείες των ασθενών, αν ο γιατρός πιστεύει ότι δε συντρέχουν άλλοι λόγοι (αλλεργίες σε έκδοχα του γενόσημου, λόγοι φαρμακοκινητικής/φαρμακοδιαθεσιμότητας της δραστικής). Οι παραπάνω λόγοι μη αλλαγής, αφορούν ευτυχώς λίγους ασθενείς και δεν άρεται το οικονομικό όφελος, αρκεί σε αυτό να είναι και σύμφωνος ο ασθενής.
Δυστυχώς η πολιτεία, τα ΜΜΕ και μερίδα του ιατρικού κόσμου, μέχρι στιγμής, χειρίστηκαν λάθος το θέμα των γενοσήμων, επιβάλλοντας τη συνταγογράφηση δραστικής χωρίς προτεινόμενη εμπορική, ούτε κάν γενόσημο εμπιστοσύνης του γιατρού, μεταθέτοντας την επιλογή σκευάσματος στο φαρμακοποιό και καλλιεργώντας αμφιβολίες και καχυποψία για την προέλευση και την ασφάλεια των γενοσήμων.
Ξεκάθαρα όμως όλοι συμφωνούν ότι τα ελληνικά γενόσημα είναι απόλυτα ασφαλή και βιοισοδύναμα των αντίστοιχων πρωτοτύπων, όπως αποδεικνύει και η εξαγωγική δυναμικής της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας σήμερα που αποδεικνύει ότι είναι και ανταγωνιστικά σε θέμα κόστους.
2. Η φαρμακοβιομηχανία εξελίσσεται και συνεχώς νέα φάρμακα έρχονται να αντικαταστήσουν τα παλαιότερα. Τις περισσότερες φορές οι αλλαγές είναι μικρές στην ομάδα πχ υπολιπιδαιμικά > στατίνες, αντιυπερτασικά> σαρτάνες που προκύπτουν με μικρές αλλαγές στα χημικά μόρια, ώστε να προκύψει παρόμοιο αλλά όχι ίδιο, νεότερο - και ελαφρώς αλλά όχι πάντα καλύτερο -φάρμακο.
Όμως συχνά μιλάμε για εντελώς καινούργια φάρμακα, νέες χημικές δηλαδή ενώσεις, που οι μελέτες τους τα θέλουν μακροπρόθεσμα να αποδεικνύονται πιο αποτελεσματικά μειώνοντας την εξέλιξη του νοσήματος, περιορίζοντας νοσηρότητα, θνησιμότητα, φάρμακα που είναι λιγότερο τοξικά, με μικρότερες παρενέργειες/ ανεπιθύμητες ενέργειες και εξασφαλίζουν καλύτερη συμμόρφωση του ασθενούς.
Οποιοδήποτε λοιπόν οριζόντιο μέτρο γίνεται αποτρεπτικό της έναρξης μιας νεώτερης αγωγής, κινδυνεύει να θυσιάσει το μακροπρόθεσμο όφελος, μπροστά στο βραχυπρόθεσμο.
3. Ο ασθενής οφείλει να λαμβάνει συνταγή από τον γιατρό που τον παρακολουθεί, έχει θέσει τη διάγνωση για το νόσημά του ή από εξέταση συμφωνεί με την αγωγή που έχει ήδη τεθεί. Σήμερα τη δυνατότητα χρήσης του συστήματος ηλεκτρονικής συνταγογράφησης έχουν όλοι οι γιατροί είτε δουλεύουν σε δημόσιες δομές (Ιατρεία ΕΟΠΥΥ, ΤΕΠ νοσοκομείων, Κέντρα Υγείας), είτε είναι ιδιώτες ιατροί συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ (δηλαδή το κόστος της επίσκεψης το πληρώνει ο ΕΟΠΥΥ για 200 άτομα- πλαφόν επισκέψεων/μήνα) είτε είναι ιδιώτες ελευθεροεπαγγελματίες ιατροί. Οι τελευταίοι έχουν τη δυνατότητα να πιστοποιηθούν στο σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και να γράφουν φάρμακα ή εξετάσεις μέσω ΕΟΠΥΥ, το κόστος της επίσκεψης αναλαμβάνει ο ασφαλισμένος.
4. Οι ακριβές θεραπείες θα αποτελέσουν βαρίδι για τον γιατρό καθώς θα του αφαιρούν τη δυνατότητα εξυπηρέτησης άλλων ασθενών. Έτσι σταδιακά όλο και περισσότερο οι γιατροί που εξυπηρετούσαν ασθενείς με βαριά νοσήματα (νεφρική ανεπάρκεια, καρκίνος) θα τους απομακρύνουν από το ιατρείο και θα τους παραπέμπουν σε δημόσιες δομές (ΤΕΠ, ΚΥ) ή τους θεράποντες γιατρούς.
5. Για τον ίδιο λόγο ασθενείς με πολλά νοσήματα και πολλά φάρμακα, συνήθως και μεγάλης ηλικίας, θα παραπέμπονται κάθε μήνα στους γιατρούς αντίστοιχης ειδικότητας. Το παραπάνω μέτρο μπορεί να είναι λογικό, ο κάθε ειδικός γιατρός έχει και την ευθύνη παρακολούθησης και αναγραφής θεραπείας, προκύπτουν όμως πολλαπλά προβλήματα σε περιοχές με έλλειψη ειδικών γιατρών. Από την άλλη και στα αστικά κέντρα που οι ειδικοί καλύπτουν τον πληθυσμό, το ίδιο μέτρο που τους αφορά είναι βαρίδι στην εξυπηρέτηση νέων περιστατικών.
Συμπερασματικά: Ο ασθενής θα καταλήξει περιπλανώμενος σε γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων να αναζητάει εκτός από το πλαφόν επίσκεψης (που μελλοντικά πιθανώς να αλλάξει σύντομα) το πλαφόν συνταγής!
Λύσεις
Είναι το μέτρο κακό;
Ναι όπως όλα τα οριζόντια μέτρα είναι κακοσχεδιασμένο. Ο άρρωστος δεν είναι καταναλωτής, που αν δε βρει, δε βαριέσαι, και ο γιατρός δεν είναι έμπορος να δουλεύει με κανόνες συμπίεσης του κόστους. Τον ασθενή που δε θα θεραπεύσεις εγκαίρως, θα τον πληρώσεις (αφού μιλάμε μόνο για οικονομία) στο μέλλον πολλαπλώς.
Τι θα έπρεπε να έχει ένα σύστημα εξοικονόμησης πόρων αλλά και φροντίδας του ασθενή;
• Δυνατότητα εξατομίκευσης. Δεν είναι το ίδιο, ο διαβητικός με πολυοργανική προσβολή, με τον ασθενή που έπαθε ένα κρυολόγημα, ούτε ο νέος, με τον ηλικιωμένο. Δεν έχουν τις ίδιες ανάγκες δεν μπορούν να επιβαρύνονται το ίδιο.
• Το κόστος υγείας δεν είναι μόνο θέμα του γιατρού. Είναι και θέμα του ίδιου του αρρώστου. Κλιμακωτή συμμετοχή στην επίσκεψη βάσει νοσημάτων, μπορεί να φαίνεται «αντιλαϊκό» ως μέτρο, όμως φρενάρει την προκλητή ζήτηση υπηρεσιών, γι αυτό και εφαρμόζεται στα περισσότερα σύγχρονα συστήματα υγείας.
• Κάρτα ασθενούς όπου φαίνεται το ιστορικό του, η ύπαρξη ή όχι χρονίων νοσημάτων και η χρήση ή κατάχρηση υπηρεσιών υγείας.
• Προστασία του χρονίως πάσχοντος και δυνατότητας πρόσβασης, χωρίς περιορισμούς ή μεσάζοντες, στο γιατρό της επιλογής του, εκτός αν, ο θεράπων/ειδικός, ορίσει σαφώς αλλιώς.
Η χώρα μας έχει την τύχη να έχει άριστους επιστήμονες που καθημερινά όμως εξάγει για να καλύψουν τις ανάγκες άλλων σύγχρονων χωρών ενώ όλο ακούμε καθημερινά ότι έχουμε περισσότερους γιατρούς απ’ όσους χρειαζόμαστε. Η αλήθεια όμως είναι ότι δημιουργούνται καθημερινά ασφυκτικές συνθήκες και για τον ασθενή που δεν εξυπηρετείται παρά την πληθώρα γιατρών, αλλά και για τους εναπομείναντες στο χώρο γιατρούς που προσαρμόζονται σε ένα σύστημα με μικρές αμοιβές και συνεχώς αλλαγή κανόνων λειτουργίας. Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι έχει γίνει τεράστια πρόοδος σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Η συμπίεση όμως του κόστους δεν μπορεί να αποτελεί μοναδικό κριτήριο σε ένα τόσο ευαίσθητο τομέα καθώς και από οικονομική σκοπιά αν το δει κανείς, θα πληρώσει το λογαριασμό στο μέλλον.
____________________________________________________________________
kdiwavvou:
[logged]δεν πρόκειται για πρωτοβάθμιο αντικείμενο, συσχετίζει δερματολογικά και νευρολογικά ευρήματα, τυχαία το διάβασα και το παραθέτω
in google with key word : ``fearless due to brain disease``.
the affected brain arrεa that is supposed to be damages is amygdala
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
brain&catid=79:research&Itemid=89
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος–Wiethe_disease
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος[/logged]
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση