Επισημαίνω ότι τα παρακάτω ποιήματα είχαν δημοσιευθεί αρχικά στο θέμα «Πτυχές Ιστορίας – Πορείας της Γ.Ι. και της ΠΦΥ» Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
 
Εγγραφή ή 
Είσοδος  αμέσως μετά την απάντηση του συναδέλφου Arctorius.:
συγχαρητηρια  κυριε  D-michali   Μακαρι ο κλαδος της γενικης ιατρικης να εχει και αλλους συναδελφους σαν εσας.Για μενα που ειμαι νεος ιατρος  ειστε παραδειγμα.Μη στεναχωριεσται ,θελω να πιστευω οτι  η νεα γενια γενικων ιατρων θα κανει αυτα που ζητατε.Οσο αφορα τα σημεια 1.2.3
εγω προσωπικα και πιστευω ολη η σειρα μου θα τα τηρησω και ας με γεμισουν προσβολες και αρνησεις.Δε νομιζω οτι θα δουμε γρηγορα την γενικη ιατρικη στη θεση που εχει σημερα στο ηνωμενο βασιλειο η στις ηνωμενες πολιτειες αλλα αξιζει να προσπαθησουμε να τη φτασουμε τοσο ψηλα
Κάποιος (οι; ) θεώρησαν ότι τα ποιήματά αυτά δεν είχαν θέση στο συγκεκριμένο θέμα και θεώρησαν σωστό να τα εντάξουν (χωρίς να με ενημερώσουν) σε ξεχωριστή ενότητα Πολιτιστικό Στέκι – Ποίηση.
Αυτά για αποσαφήνιση της προέλευσης της συγκεκριμένης ενότητας.
Ας απολαύσουμε λοιπόν την ποίηση λαμβάνοντας υπ’ όψη τα παραπάνω….
Είμαι εγώ μια Ελληνοπούλα 
Που σαν μια Σουλιωτοπούλα , 
Αγαπώ με την καρδιά μου 
Την Πατρίδα τη γλυκιά μου . 
Κι αν ο εχθρός μας έρθει πάλι 
Με σκοπό να μας προσβάλει
ΟΧΙ , δε θα τον αφήσω
Και θα του φωνάξω : «Πίσω !!».
Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια,
σημαίνει και η Αγιά Σοφιά, το Μέγα Μοναστήρι
με τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες,
κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.
Ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο Πατριάρχης
κι απ' την πολλή την ψαλμουδιά, εσειόνταν οι κολώνες.
Να μπούνε στο χερουβικό και να 'βγη ο βασιλέας,
φωνή τους ήρθε εξ' ουρανού κι απ' Αρχαγγέλου στόμα.
Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ' άγια,
παπάδες πάρτε τα ιερά και 'σεις κεριά σβηστείτε,
γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψη.
Μον' στείλτε λόγο στη Φραγκιά, να 'ρθουνε τρία καράβια
το 'να να πάρει το σταυρό και τ' άλλο το βαγγέλιο,
το τρίτο το καλύτερο την ΄Αγια Τράπεζά μας
μη μας την πάρουν τα σκυλιά, μη μας την μαγαρίσουν.
Η Δέσποινα ταράχθηκε κι εδάκρυσαν οι εικόνες
"Σώπασε κυρά Δέσποινα και μη πολυδακρύζεις
πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θα 'ναι".