Φίλοι μου, μαζευτήκατε πολλοί στο Σύνταγμα, στον Λευκό Πύργο, στην πλατεία Αγ. Γεωργίου και αλλού. Είδα τις αναρτήσεις , τα tweets, την αναμετάδοση από την τηλεόραση. Αρκετοί μου στείλατε μήνυμα να έρθω. Ας εξηγήσω λοιπόν, γιατί δεν το έκανα.
Οι μεγάλες κοινωνικές κινητοποιήσεις έχουν πάντα κάποιο λόγο που γίνονται και ένα στόχο που υπηρετούν. Οι τυνήσιοι μαζεύτηκαν στις πλατείες τους για να ρίξουν ένα δικτατορικό καθεστώς. Και πολλοί έχασαν τη ζωή τους γι αυτό .Οι Ισπανοί, που τόσο θαυμάσατε, είχαν ένα μακρύ κατάλογο συγκεκριμένων αιτημάτων. Αναζητήστε τον! Εδώ, όσο κι αν έψαξα , δεν βρήκα τι ακριβώς ζητούσατε. Η Ελλάδα σήμερα αντιμετωπίζει μια πολύ μεγάλη κρίση. Ποιες είναι οι θέσεις σας; Είστε αγανακτισμένοι επειδή το Κράτος είναι υπερβολικά μεγάλο ή επειδή απολύει συμβασιούχους; Θέλετε να ψωνίζετε με το ευρώ περισσότερα από όσα μπορείτε σήμερα λόγω κρίσης να ψωνίζετε ή θέλετε τη δραχμή στο πορτοφόλι σας (κι ας μην υπάρχει τίποτα να ψωνίσετε;). Είστε αγανακτισμένοι επειδή υπάρχουν πολλοί μετανάστες στη χώρα ή τους θέλετε κι εκείνους δίπλα σας στην πλατεία; Μπορώ να απαριθμήσω και πολλά άλλα ερωτήματα. Φοβάμαι πως οι απαντήσεις θα είναι πολύ διαφορετικές από τον καθένα σας. Όμως, εσείς δεν θέσατε καν τις ερωτήσεις. Άλλος έγραψε στο facebook για την ηρωική Κερατέα που δείχνει το δρόμο, άλλος μίλησε για τη συγκίνηση που νιώθει, άλλος για το ελικόπτερο που πρέπει να πάρει τους υπουργούς.
Ξέρετε τι σκέφτομαι; Ότι χρησιμοποιήθηκε η τρομακτική πράγματι δύναμη των social media απλά για να εκφραστεί η απελπισία μιας γενιάς που δεν καταλαβαίνει τι της συμβαίνει. Κι αυτός δεν είναι λόγος ούτε για συγκίνηση, ούτε για πανηγυρισμούς. Οι περισσότεροι ένιωσαν προσβολή στο ελληνικό τους φιλότιμο γιατί οι ισπανοί είπαν ότι οι Έλληνες κοιμούνται… Εμένα αυτό σαν κίνητρο για μια μεγάλη κινητοποίηση, μου προκαλεί ντροπή!
Θα ερχόμουν κι εγώ αν… Αν κάποιος με καλούσε σε μια διαδήλωση-γιορτη γιατί επιτέλους μια γενιά απελευθερώνεται από την πίεση της μαμάς να πάει να γλύψει τον βουλευτή για μια 6μηνη σύμβαση! Τέρμα τα κρατικά φράγκα για ρουσφέτια- τέρμα κι ο εξευτελισμός!
Θα ερχόμουν αν κάποιος μου πρότεινε να πάμε να πιούμε όλοι μαζί γιατί γκρεμίζεται η Ελλάδα που αναπτύχθηκε με όραμα την οικοδομή! Γιατί επιτέλους καταλαβαίνουμε πως δουλείες θα υπάρχουν μόνο για όσους ασχοληθούν με τη βιολογική γεωργία, με τις Πηγές ενέργειας της χώρας, με τον ποιοτικό τουρισμό ή την καινοτομία που μπορεί να πουληθεί στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα σήμερα λόγω της κρίσης δεν χάνονται μόνο δουλειές . Συμβαίνουν κι αυτά! Αυτό σας κάνει να αγανακτείτε;
Θα με πείτε τρελό! Ότι εδώ δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει κι εγώ πανηγυρίζω και μιλάω για το μέλλον που μπορεί και να μην έρθει. Κάποιος έγγραψε στη σελίδα των Αγανακτισμένων ότι «αυτή είναι μόνο η αρχή». Εννοούσε η αρχή μιας διαμαρτυρίας δίχως τέλος; Εγω λέω πως αξίζει πολύ περισσότερο τον κόπο να είναι η αρχη μιας νέας εποχης. Δε δέχομαι η νεα γενιά της Ελλάδας να είναι απελπισμένη. Αγανακτήσαμε- ας τελειώνουμε επιτέλους μ αυτό. . Η επόμενη συγκέντρωση θαθελα να έχει ένα στόχο. Και όχι βέβαια να μας δείξει η ισπανική τηλεόραση(!!). Αλλά να φωνάξουμε πως θέλουμε να μείνουμε στην Ευρώπη και να τα ξαναφτιάξουμε όλα από την αρχή. Θαθελα μια πλατεία γεμάτη με ενημερωμένους συνειδητούς πολίτες που βλέπουν την Κριση να γκρεμίζει την Ελλάδα της αρπαχτής.
Και ειναι αποφασισμένοι να κάνουν και θυσίες , φτάνει να υπάρχει καθαρός στόχος. «Δεν έχουμε σχέση με κομματα» λέγατε στο facebook. Υποχρεώστε τα κόμματα να πάρουν ξεκάθαρη θέση για το τι πρέπει να γινει στο μέλλον , λέω εγω. Η ελάτε να φτιάξουμε τα δικά μας κόμματα.
Δεν ήρθα στις συγκεντρώσεις. Αλλά ζήλεψα το πλήθος! Πιστεύω πως είμαστε παρα πολλοι που μας αξίζει κάτι καλύτερο από αυτό που ζήσαμε τόσα χρόνια. Σταθείτε μια στιγμή. Σκεφτείτε ότι μέσα από την καταρρευση του παλιού θα βγει το καινούριο. Ένα πράγμα χρειάζεται. Να πάψουμε να καταριόμαστε το παλιο και να επικεντρωθούμε στο καινούριο. Οσοι συμφωνείτε, ελάτε να ξεκαθαρίσουμε σε τι πιστεύουμε. . Και καλέστε με στην επόμενη συγκέντρωση. Όχι των απελπισμένων ! Αλλά αυτων που ονειρευονται, που αισιοδοξουν και είναι αποφασισμένοι να πάμε μπροστά!. Με σαφεις επιλογες.
Να είστε σίγουροι ότι θα έρθω!
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος
Θέμα: Γράμμα στους αγανακτισμένους φίλους μου (Αναγνώστηκε 4569 φορές)
28 Απριλίου 2009, 14:28:55