Γενικά > Νομικά θέματα
Καθεστώς ασφάλισης και σύνταξης. Τι ισχύει τελικά;
Argirios Argiriou:
09-06-2014. HMEΡΗΣΙΑ.
Πέντε ανατροπές στις συντάξεις που αλλάζουν πλήρως το συνταξιοδοτικό τοπίο δρομολογεί η κυβέρνηση.
Οι κύριες συντάξεις στον "αέρα". Εγγύηση από το κράτος μόνο για 360 ευρώ.
Πέντε ανατροπές στις συντάξεις που αλλάζουν πλήρως το συνταξιοδοτικό τοπίο δρομολογεί η κυβέρνηση. Η πιο σημαντική αφορά σε όσους συνταξιοδοτηθούν από την 1 Ιανουαρίου 2015 και μετά καθώς η εγγύηση του κράτους δεν θα καλύπτει πλέον το σύνολο της σύνταξης, όπως γίνεται σήμερα, αλλά μόνο ένα τμήμα της μέχρι 360 ευρώ.
Το υπόλοιπο ποσό, που θα είναι αναλογικό των εισφορών και του συνολικού χρόνου ασφάλισης, θα είναι ευθύνη κάθε ταμείου να το καλύπτει χωρίς πρόσθετη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Πρόκειται για μία από τις παρεμβάσεις που άρχισαν ήδη να δρομολογούνται στο ασφαλιστικό, με στόχο να ενσωματωθούν σε νέο νόμο που θα εφαρμοστεί από την 1-1-2015.
Σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο οι αλλαγές στο ασφαλιστικό, θα γίνουν με οδηγό τη μελέτη που ανατέθηκε στο Κέντρο προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) για την ενοποίηση-κατάργηση 60 τομέων και κλάδων του ασφαλιστικού, αλλά και με βάση τις προτάσεις που απευθύνουν οι δανειστές στην επικαιροποίηση του Μνημονίου.
Οι παρεμβάσεις αυτές περιλαμβάνουν:
1. Αλλαγές στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης με έμφαση στις περιπτώσεις πρόωρων συντάξεων. Το σχέδιο έχει δυο παραμέτρους:
α) Την κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων για όσους δεν έχουν κατοχυρώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης
β) Την αύξηση των ορίων ηλικίας κατά 1 ή 2 χρόνια με μεταβατικό διάστημα (κατά έξι μήνες κάθε έτος) για όσους έχουν δικαίωμα, δηλαδή έχουν συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο ασφάλισης, αλλά δεν έχουν ακόμη θεμελιώσει δικαίωμα, δηλαδή δεν έχουν πιάσει και το όριο ηλικίας για να συνταξιοδοτηθούν. Στην περίπτωση που καταργηθούν οι πρόωρες, τότε αυτομάτως όσοι θα μπορούσαν να κατοχυρώσουν δικαίωμα για σύνταξη από τα 55 ή τα 52 θα οδηγηθούν για σύνταξη στα 62, ενώ με τη σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας οι ασφαλισμένοι δεν χάνουν το δικαίωμα να αποχωρήσουν νωρίτερα, απλά η αποχώρησή τους αυτή μετατίθεται από ένα εξάμηνο έως και 2 έτη. Εξετάζεται, δε ως εναλλακτικό σχέδιο η αύξηση του χρόνου ασφάλισης για σύνταξη από τις 4.500 μέρες στις 6.000 ημέρες.
2. Μοντέλο μηδενικών ελλειμμάτων στα ταμεία κύριας σύνταξης από το 2015, με εφαρμογή της εγγυημένης από το κράτος σύνταξης των 360 ευρώ.
3. Αλλαγές στον υπολογισμό των επικουρικών συντάξεων, με νέο Προεδρικό Διάταγμα, που ετοιμάζεται στο υπουργείο εργασίας. Ο νέος τρόπος υπολογισμού οδηγεί σε μεγαλύτερες μειώσεις και θα αφορά όσους πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν εντός του 2014 (όπως τουλάχιστον προτείνει το ίδιο το ΕΤΕΑ).
4. Αλλαγές στον τρόπο εισφορών και ενοποίηση τους με την απόδοση των φόρων σε ένα λογαριασμό. Ρόλο επόπτη στο εγχείρημα αυτό έχει αναλάβει τεχνοκράτης του ΔΝΤ, που εγκαταστάθηκε στο υπουργείο Εργασίας.
5. Ενοποίηση Ταμείων με αρχή από την κατάργηση περίπου 20 διοικητικών συμβουλίων και διοικουσών επιτροπών, που λειτουργούν σήμερα εντός των ταμείων κύριας σύνταξης ή και αυτόνομα.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
GirousisN:
Λέτε ο ΟΑΕΕ και το ΕΤΑΑ (κλάδος υγειονομικών ) να μπορούν να χρηματοδοτήσουν από του χρόνου συντάξεις >600Ε με δεδομένο τα σημερινά οικονομικά τους χάλια και την παύση της κρατικής χρηματοδότησης ? ??? Το success story συνεχίζεται με το δεύτερο κύκλο επεισοδίων... ;D
Argirios Argiriou:
19-06-2014. ΤΑ ΝΕΑ.
Στα 20 δισ. ευρώ οι απώλειες των ασφαλιστικών ταμείων λόγω κρίσης.
Στα 20 δισ. ευρώ προσδιόρισε την Πέμπτη τις απώλειες των ασφαλιστικών ταμείων εξ’ αιτίας της ύφεσης και των περικοπών η Ομοσπονδία Εργαζομένων στους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, προειδοποιώντας παραλλήλως για τις απώλειες που θα υποστούν εφέτος τα ταμεία λόγω της μείωσης των εισφορών.
Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής (ΠΟΠΟΚΠ) Θανάσης Καποτάς, περίπου 2 δισ. ευρώ ελλείμματα προβλέπουν οι προϋπολογισμοί των ασφαλιστικών Ταμείων για το 2014.
Αναλυτικότερα, για το ΙΚΑ προβλέπεται για φέτος, έλλειμμα 807,9 εκατ. ευρώ, για τον ΟΑΕΕ 462,7 εκατ. ευρώ, για τον ΟΓΑ 181,3 εκατ. ευρώ, για το ΜΤΠΥ 91,3 εκατ. ευρώ για το ΤΠΔΥ 66,2 εκατ. ευρώ, για το (ΕΤΑΑ) ΤΣΑΥ 39,5 εκατ. ευρώ και για το ΕΤΕΑ 274 εκατ. ευρώ.
Παράλληλα, το ύψος της κρατικής επιχορήγησης μειώνεται σταδιακά, και από 13,443 δισ. ευρώ το 2012, έφθασε στα 11,540 δισ. ευρώ το 2013 και στα 9,848 δισ. ευρώ το 2014.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ομοσπονδίας, οι απώλειες που καταγράφουν τα ασφαλιστικά ταμεία, λόγω της ύφεσης, προσεγγίζουν τα 20 δισ. ευρώ. Όπως υποστήριξε ο κ. Καποτάς, οι απώλειες αυτές έχουν προκληθεί από την αύξηση της ανεργίας, τη μείωση των μισθών, την εισφοροδιαφυγή, τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και την κατάργηση κοινωνικών πόρων.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΠΟΠΟΚΠ, στον μεγαλύτερο ασφαλιστικό φορέα, το ΙΚΑ, η μείωση εσόδων φθάνει το 8,2%, ενώ οι καθυστερούμενες οφειλές προς το Ίδρυμα ανέρχονται στα 8 δισ. ευρώ -με τα μισά να χαρακτηρίζονται “ανεπίδεκτα εισπράξεως».
Στον Οργανισμό Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ), σε σύνολο 750.000 ασφαλισμένων στις 31/12/2013, οι 370.000 ενεργοί ασφαλισμένοι δεν πληρώνουν εισφορές, με οφειλές κοντά στα 5,9 δισ. ευρώ. Από τις επιχειρήσεις που διέκοψαν τις εργασίες τους 196.000 ασφαλισμένοι διέκοψαν την ασφάλισή τους στο Ταμείο αφήνοντας οφειλές 1,5 δισ. ευρώ. Ένας στους δύο ελεύθερους επαγγελματίες δεν καταβάλει τις εισφορές του στον ΟΑΕΕ με αποτέλεσμα οι απλήρωτες εισφορές στο Ταμείο να φτάνουν στα 7,4 δισ. ευρώ.
Σε ό,τι αφορά το Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητα Απασχολουμένων (ΕΤΕΑ), στο οποίο το έλλειμμα για το 2014 αναμένεται να φθάσει τα 274 εκατ. ευρώ, η ΠΟΠΟΚΠ εκτιμά ότι τόσο η προτεινόμενη μείωση 5,2%, όσο και ο προτεινόμενος κανονισμός παροχών “δεν θα γίνουν αποδεκτά ούτε από την Αναλογιστική Αρχή, ούτε από τον υπουργό Εργασίας, διότι είναι εκτός εξουσιοδότησης του μνημονιακού νόμου 4052/12» και υπολογίζει ότι η μείωση στις επικουρικές συντάξεις του Ταμείου θα φθάσει τελικά το 8%.
Το ΕΤΕΑ, έχει σήμερα 2.300.000 ασφαλισμένους και 1.062.000 συνταξιούχους, με αναλογία ασφαλισμένων συνταξιούχων 2,1:1 και μέση καθαρή σύνταξη σήμερα 191,00 ευρώ προ φόρων.
Αντίστοιχα, ο Οργανισμός Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ) έχει αποστείλει στο Ενιαίο Κέντρο Είσπραξης Οφειλών 25.566 περιπτώσεις ασφαλισμένων με οφειλές 187.634.733 ευρώ και από επιχειρήσεις 392 οφειλέτες με οφειλές 9.507.154 ευρώ.
Ο ΟΓΑ έχει συνολικά 625.621 ασφαλισμένους και 3.159 επιχειρήσεις. Το ετήσιο κόστος για τον Οργανισμό ανέρχεται σε 3.987.677.482 ευρώ ενώ καταβάλει και 575 εκατ. ευρώ για οικογενειακά επιδόματα.
Η κατάσταση των Ταμείων επιβαρύνεται από τις εκκρεμείς αιτήσεις συνταξιοδότησης οι οποίες σε όλα τα ταμεία ανέρχονται σήμερα στις 136.040.
Σε ό,τι αφορά τα εφάπαξ βοηθήματα που χορηγεί το ΤΠΔΥ, σύμφωνα με την Ομοσπονδία, εκκρεμούν 38.000 αιτήσεις δικαιούχων. Το ποσό που πρέπει να χορηγηθεί φτάνει το 1,07 δισ. ευρώ, ενώ το Ταμείο μπορεί να πληρώσει μόνο τα 400 εκατ. ευρώ.
Σε ό,τι αφορά τον ΕΟΠΥΥ, κινδυνεύει να βρεθεί σε αδυναμία αποπληρωμής των υποχρεώσεών του, οι οποίες μέχρι και τον Απρίλιο του 2014 ανέρχονται στα 7,739 δισ. ευρώ. Τα 2,7 δισ. ευρώ, αφορούν οφειλές προς τους ιδιωτικούς παρόχους υγείας, τα 100 εκατ. ευρώ οφειλές προς τους ασφαλισμένους και τα υπόλοιπα αφορούν φορείς Γενικής Κυβέρνησης, όπως τα νοσοκομεία.
Παράλληλα, η συνολική κρατική επιχορήγηση του έτους 2014, ανέρχεται στο ποσό των 774.000.000 ευρώ (μειωμένη κατά 234.000.000 από πέρυσι). Συνολικά οι οφειλές των φορέων προς τον ΕΟΠΥΥ, ανέρχονται στα 571.688.424 ευρώ.
Η ΠΟΠΟΚΠ ζητά να υπάρξει συνολικός σχεδιασμός και αναδιοργάνωση των υπηρεσιών των Ταμείων, ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών και σταθερό σύστημα ρύθμισης οφειλών στα Ταμεία.
Ακόμη, ζητά ορθολογική αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των Ταμείων, να αποκατασταθούν οι απώλειες από το “κούρεμα» (PSI) αντίστοιχα με την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, και να αναζητηθούν νέοι πόροι στήριξης του ασφαλιστικού συστήματος, εκτός του κρατικού προϋπολογισμού και των ασφαλιστικών εισφορών.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Argirios Argiriou:
Καθημερινή 22/06/2014.
της Χριστινας Κοψινη.
Μονόδρομος η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος και στις κύριες συντάξεις.
Ο συνδυασμός υψηλών αναλογιστικών και ταμειακών ελλειμμάτων και η απαξίωση του μεγαλύτερου μέρους από το αποθεματικό των 23 δισ. ευρώ που είχε προ κρίσης, έχουν μετατρέψει το συνταξιοδοτικό σύστημα σε μια διαρκή ωρολογιακή βόμβα, την οποία ουδείς εκ των πολιτικών δεν φαίνεται διατεθειμένος να αγγίξει. Ηδη τα ταμεία συντάξεων, εξαιρουμένων του ΝΑΤ και του ΟΓΑ, έχουν συρρικνωμένη περιουσία που δεν υπερβαίνει το ποσό των 4,5 δισ. ευρώ. Αυτό το αποθεματικό δεν φτάνει να χρηματοδοτήσει συντάξεις μετά το 2016, οπότε και αρχίζει να εκδηλώνεται το μεγάλο πρόβλημα.
Γιατί; Διότι από τη μία πλευρά η χρηματοδότηση από τα δημόσια ταμεία και τη γενική φορολογία θα έχει μειωθεί στο ετήσιο ποσό των 8,6 δισ. ευρώ (από τα 21 δισ. που ήταν το 2011 και τα 15 δισ. το το 2012) και από την άλλη η ταυτόχρονη μείωση των εισροών (απασχολουμένων) με την υπέρμετρη αύξηση των συνταξιούχων (600.000 μέσα στην τελευταία εξαετία) θα οδηγούν σε αυξανόμενες πρόσθετες χρηματοδοτικές ανάγκες. Το έτος 2016 θα απαιτηθούν πρόσθετοι πόροι ύψους 900 εκατ. ευρώ. Το 2017 θα απαιτηθούν τουλάχιστον 1,88 δισ. ευρώ, περισσότερα από την πρόβλεψη του προϋπολογισμού. Το 2018 το ποσό ανέρχεται σε 2,15 δισ., το 2019 αυξάνεται σε 2,40 δισ. ενώ σύμφωνα με τις ίδιες προβλέψεις το 2010 θα απαιτηθούν τουλάχιστον 2,67 δισ. ευρώ.
Αυτό είναι το... αισιόδοξο σενάριο στο οποίο έχει θεωρηθεί ως δεδομένο ότι η εισπραξιμότητα των εισφορών θα είναι 100% (σήμερα στον ΟΑΕΕ ίσα που προσεγγίζει το 50%) και προβλέπει ότι δεν θα υπάρξει κάποια απρόβλεπτη αύξηση στο σκέλος των δαπανών.
Ακόμη και αν επέλεγε κάποιος να αντικαταστήσει όλο το δημόσιο σύστημα με τις ιδιωτικές συντάξεις για να κάνει μια νέα εκκίνηση, όπως έγινε πριν από δεκαετίες στη Χιλή, θα έπρεπε να γνωρίζει ότι με βάση τα σημερινά δεδομένα και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας θα όφειλε να έχει διασφαλίσει ένα απόθεμα 540 δισ. για να καταβληθούν όλες οι συντάξεις έως το έτος 2050. Σε διαφορετική περίπτωση το κράτος θα ήταν αναγκασμένο –όπως έγινε μετά την κατάρρευση του συστήματος στη Χιλή– να χρηματοδοτήσει τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες από τη γενική φορολογία για να μη χρεοκοπήσουν.
Αυτό το ποσό των 540 δισ. ευρώ προβλέπεται ότι θα είναι το αναλογιστικό έλλειμμα εάν υποτεθεί ότι όλοι οι σημερινοί δικαιούχοι πρέπει να λαμβάνουν σύνταξη μέχρι το τέλος της ζωής τους. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι τα τελευταία έξι χρόνια συνταξιοδοτήθηκαν περίπου 600.000 ασφαλισμένοι όταν οι ετήσιες εκροές από την εργασία αλλά και οι εισροές στην αγορά εργασίας ισορροπούσαν στα 40.000 άτομα.
Οι προβλέψεις αυτές αναμένεται να επιβεβαιωθούν και επισήμως με την κεντρική αναλογιστική μελέτη, που σύμφωνα με το αναθεωρημένο Μνημόνιο ήδη θα έπρεπε να καταρτίζεται για να εισαχθεί ο νέος ασφαλιστικός νόμος στη Βουλή έως τα τέλη του φθινοπώρου.
Η κατάσταση των Ταμείων δείχνει ότι το συνταξιοδοτικό χρέος (με τη μορφή του αναλογιστικού ελλείμματος) είναι στενά συνδεδεμένο με το δημόσιο και το ιδιωτικό χρέος και θέτει χρηματοοικονομικά όρια ακόμη και σε πιθανές μεταβάσεις προς το ιδιωτικό σύστημα ασφάλισης. Γι’ αυτό τον λόγο, στο τελευταίο αναθεωρημένο Μνημόνιο του ΔΝΤ οι όροι βιωσιμότητας του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης εκτίθενται σε συνάρτηση με τη βιωσιμότητα εξυπηρέτησης των δημοσιονομικών στόχων και του χρέους.
Το πρόβλημα δεν αφορά το μέλλον των συντάξεων. Αν δεν βρεθεί σταθερή λύση, το αναλογικό τμήμα των συντάξεων που θα απομείνει μετά τη σταθερή συνεισφορά του κράτους (360 ευρώ) θα υπόκειται από την 1.1.2015 σε διαδοχικές μειώσεις, με αναπόφευκτη την όλο και μεγαλύτερη συρρίκνωσή τους. Αυτό που αποκρύπτεται από την κυβερνητική επικοινωνία καταγράφεται πολύ καθαρά στην τελευταία έκθεση αξιολόγησης του ΔΝΤ για την πορεία του προγράμματος προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας. Ολες οι υποδείξεις για την εφαρμογή νομοθεσίας η οποία θα πρέπει να εφαρμοστεί από την 1.1.2015 οδηγεί στο συμπέρασμα πως και στο τμήμα των κύριων συντάξεων θα πρέπει να εφαρμόζεται η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος (και όχι μόνο των επικουρικών, όπως ισχύει από την 1.7.2014 και τα εφάπαξ). Δηλαδή, εκτός από το κομμάτι της κρατικής συνεισφοράς, που θα αντιστοιχεί στα 360 ευρώ, το υπόλοιπο αναλογικό τμήμα της σύνταξης πρέπει να αντιστοιχεί στο ύψος των εισφορών που έχουν καταβληθεί σε όλο τον ασφαλιστικό βίο.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Ορθοπαιδικός:
Δημοσίευμα που είδα στο ΜΕΔΙΣΠΙΝ αλλα είναι απο εφημερίδα της Ρόδου. Σχεδόν με 'έβγαλε απο τα ρούχα μου" :
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Του Δημήτρη Ν. Πατσάκη
Όσοι δεν ανήκουν στους έχοντες «εξηρτημένη» σχέση απασχόλησης ,με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ή έχουν επιτύχει να εξαιρεθούν ή ακόμη και να δικαιούνται «διπλής» ασφάλισης, (πληρώνοντας διπλές εισφορές βέβαια) βρίσκονται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, σε ό,τι αφορά την «υγεία» των μέχρι πρότινος «ανέγγιχτων» ασφαλιστικών τους ταμείων.
Συγκεκριμένα, μέλη ισχυρών επαγγελματικών φορέων (Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε,Δικηγόροι/Συμβολαιογράφοι, Ιατροί & Φαρμακοποιοί, Δημοσιογράφοι-εργαζόμενοι στον «σκληρό» πυρήνα του Τύπου και των Μ.Μ.Ε κ.ά) απολαμβάνουν, μέχρι σήμερα ενός από κάθε άποψη ευνοϊκού ??? ??? ασφαλιστικού καθεστώτος, τόσο από την άποψη των εισφορών και των άλλων εσόδων όσο και από τον τρόπο υπολογισμού της κύριας & επικουρικής σύνταξης και του επιπέδου περίθαλψης, ??? (του ΕΟΠΥΥυυ; ) σε ό,τι σχετίζεται κυρίως με το «ξενοδοχειακό» του μέρος.
Καταβάλλοντες εισφορές που απέχουν από τις κατώτερες ακόμη και ενός μικρο-επαγγελματία (π.χ. Ο.Α.Ε.Ε), ανεξάρτητα από το ύψος των καθαρών εισοδημάτων τους από την άσκηση του επαγγέλματός τους, βασιζόμενοι σε δεκάδες «υπερ τρίτων» ??? ??? ??? χρεώσεις τιμολογίων παροχής προϊόντων και υπηρεσιών και σε υποχρεώσεις της Πολιτείας για την κάλυψη τυχόν «ανοιγμάτων» χρήσης, απέλαυσαν μέχρι σήμερα ??? (μέχρι προ πενταετίας για μερικούς αλλά όχι γιατρούς) τα αποτελέσματα της αδυναμίας ή και άρνησης ουσιαστικής παρέμβασης προς την κατεύθυνση εκλογίκευσης και στοιχειώδους ισοτιμίας.
Επιπροσθέτως, η ασφαλιστική κάλυψη των προαναφερομένων είναι ανεξάρτητη από την ενεργό άσκηση του επαγγέλματος (καταλαβαίνει τι λέει) για το οποίο έχουν εγγραφεί δικαιωματικά στον οικείο ασφαλιστικό φορέα. Αρκεί δηλαδή η λήψη του σχετικού τίτλου σπουδών και η παρεπόμενη κατοχή της Αδείας Άσκησης Επαγγέλματος και η ετήσια συνδρομή στα συνδικαλιστικά όργανα (και η πληρωμή στο ταμείο, να μην ξεχνιόμαστε) , προκειμένου να συγκαταλέγονται στους δικαιούχους των καλύψεων, τόσο περίθαλψης και παροχών υγείας σε είδος και χρήμα όσο και σύνταξης, επερχομένου του χρόνου κατοχύρωσής της. (στον ΟΑΕΕ χρειάζεται κάποιος ειδικό δίπλωμα για να γραφεί - αμα κάθεται και πληρώνει εισφορές πάλι δεν έχει σύνταξη και περίθαλψη; ).
Σε ό,τι αφορά στις εισφορές των ασφαλισμένων, αυτές ορίζονται βάσει της επαγγελματικής «ηλικίας» (όπως και στον ΟΑΕΕ) και όχι λόγω της πραγματικής κατάστασης. Παράλληλα, οι πρώτες είναι ανεξάρτητες από το όποιο επιχειρηματικό κέρδος. Με λίγα λόγια, ο καφεπώλης σε ορεινό –όχι τουριστικό-χωριό, ηλικίας π.χ. 40 ετών, είναι πιθανόν να καταβάλλει εισφορές υψηλότερες από τον ομοιοπαγγελματία σε Αιγαιοπελαγίτικο νησί, με 5μηνο κύκλο εργασιών που ίσως είναι 20πλάσιος ή και παραπάνω από 1 ολόκληρο έτος του πρώτου «συναδέλφου» του. (φυσικά αφού είναι σε ανώτερη ασφαλιστική κατηγορία θα πάρει παραπάνω σύνταξη... )
Αντίστοιχα, ο δικηγόρος σε επαρχιακή κωμόπολη,έδρα Πρωτοδικείου, με παραστάσεις κατά βάση σε κτηματικά-κληρονομικά και λοιπά «αστικού» χαρακτήρα ακροατήρια, καταβάλλει την ίδια εισφορά (ειρήσθω εν παρόδω, του ιλιγγιώδους ύψους των 160 Ευρώ/μήνα) με τον μεγαλο-δικηγόρο θαμώνα των τηλεοπτικών εκπομπών που για μια και μόνο υπόθεση, π.χ. μεγαλεμπόρου ναρκωτικών ή trafficking, απαιτεί και λαμβάνει αμοιβή δυσθεώρητου ύψους (το κατά πόσο η τελευταία εμφανίζεται στα φορολογικά του «βιβλία» είναι εκτός θέματος.....).
Βεβαίως, όπως όλα τα «παραμύθια» και αυτό έχει κάποια στιγμή ένα «τέλος». Στην περίπτωσή μας, αυτό δεν συνιστά «happy end». H κατάρρευση π.χ. της κτηματαγοράς και της οικοδομικής δραστηριότητας, η πτώση της εμπορικής κίνησης και της ανάλογης διαφημιστικής προβολής, η μείωση των πωλήσεων αγαθών και υπηρεσιών κ.ο.κ. έχουν διαμορφώσει μια κατάσταση στην οποία οι θιγόμενοι ψελλίζουν διάφορα περί «κλοπής αποθεματικών», «μνημονιακής απανθρωπιάς», «ξεπουλήματος των κόπων μιας ζωής» κ.ά.
Ο απλός πολίτης, ωστόσο, τολμά να υποβάλει μερικά ερωτήματα, όπως:
-Στη Δημοκρατία τι ακριβώς σημαίνει «ισότητα» δικαιωμάτων και υποχρεώσεων;
-Πόσο ηθικό είναι ο υπάλληλος ή ο εργάτης να εισφέρει (μαζί με τον εργοδότη του) ποσό της τάξης του 20-30% (μόνο για κύρια σύνταξη) έναντι πολύ χαμηλότερου του ελευθερο-επαγγελματία; ??? (όσα δίνεις τόσα παίρνεις για τους ΝΑ - μετά το 1993)
-Για ποιόν ακριβώς λόγο, κάποιοι δικαιούνται και 2ης ή και 3ης κύριας σύνταξης, απλώς επειδή κατέβαλαν εισφορές (μήπως για αυτό; - αν έκαναν ιδιώτική ασφάλεια με αυτά τα χρήματα δεν θα τις έπαιρναν τις 'συντάξεις'), χωρίς ουσιαστικά να ασκούν το επάγγελμα (ή είχαν την ευχέρεια να το κάνουν εντός του ωραρίου της κύριας απασχόλησης);
Το θέμα δεν εξαντλείται, όπως αντιλαμβάνεσθε, σε λίγες μόνο γραμμές.
Δεν είναι στις προθέσεις μου να παραθέσω αποδεδειγμένα (δια στόματος των απολογουμένων διοικήσεων) παράδειγμα για «πλιάτσικο» στους τομείς περίθαλψης ήδη ουσιαστικά «τελειωμένων» ταμείων (και λυπούμαι,πραγματικά που τα πράγματα έφθασαν σε αυτό το επίπεδο, αλλά μάλλον κάποιοι τα έβλεπαν, τα έζησαν και τα απέκρυψαν.... και φυσικά οι δημοσιογράφοι αγρόν ηγόραζαν ή τους βόλευε να σωπαίνουν ).
Επαναφέρω προς συζήτηση την προ 25ετίας (1989) άποψη του Ξ.Ζολώτα για αναλογική εισφορά των μη μισθωτών, καθώς και για επαναπροσδιορισμό της με βάση τα εκάστοτε δεδομένα των ταμείων.
Η θέσπιση «κατωφλίου» (π.χ. σε περίπτωση μηδενικού εισοδήματος,έστω 50 Ευρώ/μήνα) και αντίστοιχα «οροφής» (πρόταση: 15% έως 5.000 Ευρώ καθαρού μηνιαίου εισοδήματος), καθώς και η απονομή σύνταξης βάσει «ατομικού» λογ/σμού, ενδεχομένως είναι προς τη σωστή κατεύθυνση (που υποτίθεται ότι έγινε).
Εξυπακούεται πως, κάθε συζήτηση/διαπραγμάτευση περί «Κοινωνικών» πόρων θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση.Υπενθυμίζω πως, υφίστανται μέχρι σήμερα «ταμεία», στα οποία οι εισφορές των ασφαλισμένων αντιστοιχούν μόλις στο 10-15% του συνόλου των εσόδων (συμπεριλαμβάνονται κρατικές ενισχύσεις και θεσμικές κρατικές συμμετοχές) (σίγουρα όχι το ΤΣΑΥ, μήπως των δημοσιογράφων; ).
Είναι καιρός να δούμε τα ασφαλιστικά πράγματα όπως είναι και όχι όπως τα «βλέπουμε». Δυστυχώς,για αρκετούς, δεν αρκεί ένας καλός οφθαλμίατρος.
ΥΓ: Στο ΤΣΑΥ απο πολλών ετών οι κονωνικοί πόροι απέλιπαν... Οι ασφαλισμένοι μετά το 1993 είναι σε κατηγορίες και στην πρώτη θα έπαιρναν σύνταξη 460 ευρά (τώρα πλέον ούτε και αυτά). Για τους παλιούς ασφαλισμένους ισχυούν κάποια απο τα άνω, ιδιαίτερα για τους μονοσυνταξιούχους αλλά σιγά σιγά κόβονται, όπως θα κοπούν και οι διπλές συντάξεις (και οι εισφορές θα χαθούν). Ο συντάξας βέβαια αναφέρει ότι τον βολεύει.
Οι δημοσιογράφοι μπήκαν τελικά στον ΕΟΠΥΥΥ ή συνεχίζουν να έχουν τα προνόμοια του ασφαλιστικού τους ταμείου (που εως άρτι είχε κοινωνικούς πόρους - ή έχει ακόμα; ). Και λίγη αυτοκριτική δεν βλάπτει...
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση