Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα

Επιβίωση ιδιώτη Ιατρού χωρίς σύμβαση με Ταμεία;

(1/11) > >>

medicus:
Καλημέρα σε όλους τους αναγνώστες.

Θα ήθελα λίγο από τον χρόνο σας, να εκφράσω την ταπεινή μου άποψη σχετικά με τα όσα έχουν γραφτεί παραπάνω και ίσως γραφτούν και στη συνέχεια.
Ασκώ την Ιατρική Τέχνη ως πρωτοβάθμιο επίπεδο, σε ιδιωτικό ιατρείο, χωρίς να είμαι συμβεβλημένος με κανένα ταμείο και δεν συνταγογραφώ σε κανένα βιβλιάριο ασφαλισμένου(ούτε του Δημοσίου ή του ΟΓΑ). Στην περιοχή μου(περίπου 10.000 κάτοικοι επιπλέον 10.000 κατοίκων των πέριξ χωριών), υπάρχει Κέντρο Υγείας με 3 Ειδικούς Παθολόγους, 1 Ειδικό Γενικής Ιατρικής και περίπου 10 Αγροτικούς Ιατρούς. Επιπλέον ιδιωτεύουν 3 Παθολόγοι, 1 Πνευμονολόγος, 2 Καρδιολόγοι, 1 Γυναικολόγος, 2 Ουρολόγοι, 3 Παιδίατροι, 2 Οφθαλμίατροι, 4 Μικροβιολόγοι. Να σημειώσω ότι υπάρχουν 24 φαρμακεία στο σύνολο της περιοχής.
Όταν έκανα έναρξη του ιατρείου μου δέχτηκα πολλά σχόλια σχετικά με τη βιωσιμότητά του.Πώς θα μπορούσε ένα ιατρείο να λειτουργήσει χωρίς σύμβαση με ταμεία ανάμεσα σε ένα χώρο «κορεσμένο» από επαγγελματίες του χώρου της υγείας; Δεν πτοήθηκα ούτε λεπτό. Έσκυψα το κεφάλι κάτω και έκανα τα εξής:
1. Δεν ανακατεύτηκα με καμμία «πονηρή» δοσοληψία(π.χ. συνάδελφοι, φαρμακευτικές εταιρείες, φαρμακοποιοί, μικροβιολόγοι, διαγνωστικά εργαστήρια).
2. Ακολούθησα απλές και δοκιμασμένες θεραπείες.
3. Προσέφερα στον ασθενή την Τέχνη μου χωρίς μεγάλο αντίτιμο και πάντα με έκδοση απόδειξης.
4. Προσέφερα στον ασθενή την Τέχνη μου, χωρίς επιπλέον οικονομική επιβάρυσνη, για όποια, συνοδό της κλινικής, εξέταση λάμβανε χώρα στο ιατρείο μου(π.χ. υπερηχογράφημα, καρδιογράφημα, σπιρομέτρηση).
5. Δεν κοίταξα ποτέ το ρολόι μου όταν εξέταζα ή συνομιλούσα με τον ασθενή για την πάθησή του.
6. Διατήρησα πλήρες και αναλυτικότατο αρχείο.
7. Έκλεισα τα αυτιά μου, για να μην ακούω κανένα σχόλιο, είτε θετικό είτε αρνητικό.
8. Έκλεισα το στόμα μου και δεν σχολίασα ουδέποτε κανέναν, αν και αποδεδειγμένα γνωρίζω ότι ένα μεγάλο μέρος των επαγγελματιών υγείας(ιατροί, φαρμακοποιοί κ.ά.) εκμεταλλεύονται τους πάντες και τα πάντα.[/li]
Ακολουθώντας όλα τα προαναφερθέντα, κατάφερα μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα(περίπου4-5 μήνες) το ιατρείο μου να είναι καθημερινά γεμάτο και, δόξα τω Θεώ έτσι συνεχίζεται έως και σήμερα. Όχι γιατί είμαι καλύτερος επιστήμονας από τους υπόλοιπους, ούτε καλύτερος άνθρωπος. Απλά κοιτάζω το ιατρείο μου και δεν μ’ενδιαφέρει αν οι υπόλοιποι έχουν περισσότερους ή λιγότερους ασθενείς από εμένα ή αν κερδίζουν(και από που) περισσότερα ή λιγότερα χρήματα.
Το μόνο που κοιτάζω είναι να γίνονται καλά οι ασθενείς μου με όσο το δυνατόν φθηνότερες και συντομότερες θεραπευτικές αγωγές και, επίσης, να κερδίζω τόσα όσα χρειάζομαι. Έτσι καταφέρνω να έχω ήσυχο ύπνο και ηρεμία, κάτι που φαίνεται ότι υπολογίζουν και εκτιμούν, με τον τρόπο τους οι ασθενείς. Κανείς τους δεν νοιάζεται αν είμαι συμβεβλημένος ή όχι ή αν με «συστήνει» ο φαρμακοποιός. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή μου και το δικό μου βραβείο μέσα στο κοινωνικό σύνολο.
Πριν κλείσω το κουραστικό μου κείμενο, θέλω να πω το εξής. Όταν, κάποτε, αηδιασμένος και πικραμένος απ’όλα αυτά και άλλα πολλά, που σωστά σχολιάζετε, ρώτησα τον πατέρα μου(αγράμματος αλλά σοφός) ποιοι είναι τελικά «μάγκες» στη ζωή, μου απάντησε: «μάγκας είναι μόνο αυτός που θα κοροϊδέψει τον Χάρο».

Σας ευχαριστώ

Denominator:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΑσκώ την Ιατρική Τέχνη ως πρωτοβάθμιο επίπεδο, σε ιδιωτικό ιατρείο, χωρίς να είμαι συμβεβλημένος με κανένα ταμείο και δεν συνταγογραφώ σε κανένα βιβλιάριο ασφαλισμένου(ούτε του Δημοσίου ή του ΟΓΑ).
...
Ακολουθώντας όλα τα προαναφερθέντα, κατάφερα μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα(περίπου4-5 μήνες) το ιατρείο μου να είναι καθημερινά γεμάτο και, δόξα τω Θεώ έτσι συνεχίζεται έως και σήμερα.
...
Το μόνο που κοιτάζω είναι να γίνονται καλά οι ασθενείς μου με όσο το δυνατόν φθηνότερες και συντομότερες θεραπευτικές αγωγές και, επίσης, να κερδίζω τόσα όσα χρειάζομαι.
...
Κανείς τους δεν νοιάζεται αν είμαι συμβεβλημένος ή όχι...

--- Τέλος παράθεσης ---
Κατ' αρχάς σας συγχαίρω δημοσίως για το κείμενό σας. Το να γράψει κανείς στις μέρες μας τέτοια πράγματα χρειάζεται φόβο Θεού, γεγονός σπάνιο (αλλά όχι απόν).
Δε σας κρύβω ότι η στάση που αναφέρετε ότι τηρείτε απέναντι στην Ιατρική και τους ασθενείς σας είναι ιδανικό για μένα - το θέλω πολύ αλλά δυστυχώς δεν το καταφέρνω τις περισσότερες φορές.
Οι προβληματισμοί που θέτετε με απασχόλησαν πολύ όταν κλήθηκα να ανοίξω για δεύτερη φορά ιατρείο (μετά από την παραίτησή μου από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο όπου εργαζόμουν ως Λέκτορας).
Στην αρχή είχα αποφασίσει και εγώ να μην κάνω συμβάσεις με τα ταμεία (τότε μάλιστα επέτρεπε ακόμη ο ΟΠΑΔ τη συνταγογραφία - αλλά δεν είχε ανακοινωθεί και η συνεργασία του ΙΚΑ με τους ιδιώτες). Την απώλεια των ασθενών που θα με επισκέπτονταν λόγω της σύμβασής μου με την ασφάλειά τους θα την αντικαθιστούσα διατηρώντας ένα τιμολόγιο που οι περισσότεροι θα μπορούσαν να το ανεχθούν χωρίς πρόβλημα (είχα αποφασίσει να ζητώ αμοιβή 20 ευρώ για την επίσκεψη στο ιατρείο και 25 για το σπίτι, όπως δηλαδή ορίζει το κρατικό τιμολόγιο).
Την αρχική αυτή απόφαση ακολούθησαν λογισμοί όπως: "Γιατί αποκλείεις τους συγγενείς σου και τους φίλους σου που ούτως ή άλλως δε θα τους έπαιρνες χρήματα;" ή "Γιατί να βλέπεις μόνο τα δύσκολα περιστατικά τα οποία έχουν γυρίσει τους περισσότερους γιατρούς της πόλης και δεν έχουν βρει θεραπεία;" κ.λ.π.
Με αυτές τις απλές σκέψεις ενέδωσα τότε και έκανα σύμβαση με όλα τα ταμεία.
Τώρα, μετά από 10 μήνες, και με δεδομένες τις μεταβολές που έχουν επέλθει, έρχονται κατά καιρούς και κάποια πιο ενοχλητικά ερωτήματα: "Αν δεν είχες σύμβαση με τον ΟΠΑΔ, θα ταλαιπωρούσες τους ασθενείς σου με το να πηγαίνουν στον ένα και στον άλλο γιατρό για να τους γράψει τις εξετάσεις και τα φάρμακα", ή "Αν δεν συνεργαζόσουν με το ΙΚΑ δε θα μπορούσες να ανακουφίσεις 80 ασθενείς της πόλης σου που ζουν στα όρια της φτώχειας και το μόνο που έχουν να σου χαρίσουν είναι ένα εγκάρδιο ευχαριστώ", ή ακόμη "Δόξα τω Θεώ που είναι και τα ταμεία και έχουμε τη δυνατότητα να δώσουμε δουλειά και σε κάποιους νέους ανθρώπους σε αυτήν την εποχή της απελπισίας".
Ειδικά όμως την άρνηση της γνωστοποίησης στον ΟΓΑ δεν μπόρεσα να τη δικαιολογήσω διότι δε μας κοστίζει τίποτε. Στην καλύτερη περίπτωση χρεώνουμε τον ασθενή μας (που δεν προέρχεται και από τα πλουσιότερα στρώματα της κοινωνίας μας) με 3 ευρώ καθώς και κάποια ώρα αναμονή στο Κ.Υ. για συνταγογράφηση. Ίσως βέβαια η υποχρέωση της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης να αποτελεί μία λογική εξήγηση συν τω χρόνω.
Σαφώς με τον ΕΟΠΥΥ θα αλλάξουν μορφή τα παραπάνω διλήμματα και ίσως βρεθούμε μπροαστά σε πιο δύσκολες αποφάσεις.
Αυτό που δε θα αλλάξει είναι η δυσκολία του κόσμου να ανταποκριθεί σε μετρητά - και αυτό είναι που με προβληματίζει κι εμένα όλο και περισσότερο.

Δ. Κουναλάκης:
Αν δεν σου κάνει κόπο, για πες για τι ειδικότητα μιλάμε;

Γ.Κτιστάκης:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΚαλημέρα σε όλους τους αναγνώστες.

Θα ήθελα λίγο από τον χρόνο σας, να εκφράσω την ταπεινή μου άποψη σχετικά με τα όσα έχουν γραφτεί παραπάνω και ίσως γραφτούν και στη συνέχεια.
Ασκώ την Ιατρική Τέχνη ως πρωτοβάθμιο επίπεδο, σε ιδιωτικό ιατρείο, χωρίς να είμαι συμβεβλημένος με κανένα ταμείο και δεν συνταγογραφώ σε κανένα βιβλιάριο ασφαλισμένου(ούτε του Δημοσίου ή του ΟΓΑ). Στην περιοχή μου(περίπου 10.000 κάτοικοι επιπλέον 10.000 κατοίκων των πέριξ χωριών), υπάρχει Κέντρο Υγείας με 3 Ειδικούς Παθολόγους, 1 Ειδικό Γενικής Ιατρικής και περίπου 10 Αγροτικούς Ιατρούς. Επιπλέον ιδιωτεύουν 3 Παθολόγοι, 1 Πνευμονολόγος, 2 Καρδιολόγοι, 1 Γυναικολόγος, 2 Ουρολόγοι, 3 Παιδίατροι, 2 Οφθαλμίατροι, 4 Μικροβιολόγοι. Να σημειώσω ότι υπάρχουν 24 φαρμακεία στο σύνολο της περιοχής.
Όταν έκανα έναρξη του ιατρείου μου δέχτηκα πολλά σχόλια σχετικά με τη βιωσιμότητά του.Πώς θα μπορούσε ένα ιατρείο να λειτουργήσει χωρίς σύμβαση με ταμεία ανάμεσα σε ένα χώρο «κορεσμένο» από επαγγελματίες του χώρου της υγείας; Δεν πτοήθηκα ούτε λεπτό. Έσκυψα το κεφάλι κάτω και έκανα τα εξής:

--- Τέλος παράθεσης ---

Καταρχήν σας εύχομαι ότι το καλύτερο.
 Το παρακάτω μην το εκλάβετε ως προσωπική αιχμή αλλά θα ήθελα την γνώμη σας για το πώς θεωρείτε ότι θα  πρέπει να γίνεται!!
Δηλαδή οι ασθενείς που εξετάζονται από εσάς, πληρώνουν  και τις εξετάσεις και τα φάρμακα? Ή μήπως απευθύνονται αλλού, για να τα περάσουν δια μέσου του ταμείου τους?
[/list]

medicus:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΑν δεν σου κάνει κόπο, για πες για τι ειδικότητα μιλάμε;

--- Τέλος παράθεσης ---

Ζητάω συγγνώμη για την παράληψη, «Ιατρείο άνευ ειδικότητας» ή απλά «Ιατρείο». Έχω κάνει 5 χρόνια ειδίκευση στην ειδικότητα της Παθολογικής Ανατομικής και στη συνέχεια αποφάσισα ν’ ανοίξω ιδιωτικό Iατρείο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, σύμφωνα με το Π.Δ.84/2001(1.2, 2.1, 5.2.α, 5.2.β, 5.2.γ). Δεν με ενδιαφέρει ο δημόσιος τομέας και είναι οικονομικά ασύμφορο, πλέον, να ανοίξω ένα ιδιωτικό εργαστήριο Παθολογικής Ανατομικής. Επιπλέον ασχολούμαι περισσότερο από 15 χρόνια με την βιοστατιστική και χρεισιμοποιώ τις γνώσεις που έλαβα από την ειδικότητα για έρευνες σε ιδιωτικό επίπεδο. Συγκεκριμένα ασχολούμαι με τα εξής θέματα:
1. θεωρητικές μελέτες σχετικά με την εφαρμογή μη γραμμικών δυναμικών συστημάτων στην ιατρική διάγνωση και θεραπευτική.
2. Επιδημιολογικές ιατρικές μελέτες "κλειστών" πληθυσμών.
3. Ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά και προληπτική ιατρική.
Κάνω τις μελέτες από προσωπική ευχαρίστηση για την έρευνα και δεν ενδιαφέρομαι καθόλου να χρησιμοποιήσω τις εργασίες μου, που παρουσιάζω σε συνέδρια, για να καταλάβω μία θέση σε οποιοδήποτε φορέα, δημόσιο ή ιδιωτικό.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα