Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα
Έρχεται η σειρά των...ασφαλισμένων
EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος Αγνό χάος
Ουρές ταλαιπωρίας στα ανοιχτά φαρμακεία. Μπαλάκι οι ασφαλισμένοι στον νέο πόλεμο μεταξύ κυβέρνησης και φαρμακοποιών οι οποίοι αναγκάζονται να πληρώνουν από την τσέπη τους τα φάρμακά τους.
Συνεχίζεται για δεύτερη ημέρα η 48ωρη απεργία των φαρμακοποιών, οι οποίοι αντιδρούν στην περαιτέρω μείωση του κέρδους τους, αναστέλλοντας παράλληλα την πίστωση σε ΟΛΑ τα ασφαλιστικά ταμεία.
Περισσεύει η οργή των ασφαλισμένων που λένε πως μια ζωή πληρώνουν κανονικά τις εισφορές και τώρα τους ζητάνε να πληρώνουν οι ίδιοι τα φάρμακά τους την ώρα που οι μισθοί και οι συντάξεις δε φτάνουν ούτε για το καθημερινό ψωμί.
EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΣυνάδελφοι , αυτές τις δύσκολες ώρες έχοντας στα χέρια μας ακόμα το φάρμακο, είμαστε σε θέση να επιβάλλουμε και να επιλύσουμε το σύνολο των προβλημάτων, αρκεί να αποφασίσουμε να το στερήσουμε από τον Έλληνα ασφαλισμένο. Οι τύψεις και οι αναστολές δεν μας ταιριάζουν.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΟΥΒΑΡΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
--- Τέλος παράθεσης ---
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
(TO ΠΟΝΤΙΚΙ)
Της Βάλιας Μπαζού
Ο κ. Κούβαρης, το μικρό του Κωνσταντίνος, είναι ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Πειραιά. Προσωπικά δεν τον γνωρίζω. Τα άτιμα τα γραπτά, όμως, κάνουν αξέχαστες γνωριμίες…
Ο κ. Κούβαρης ως γνήσιο τέκνο της εποχής αποφάσισε κι εκείνος να ασχοληθεί με το σπορ του εκβιασμού που κάνει θραύση στη μνημονιακή εποχή.
Έτσι, λίγες μέρες πριν τον αποχαιρετισμό του 2011, επέλεξε να κάνει κι εκείνος «εμετό» επάνω μας, προσπαθώντας, φαντάζομαι να αποδείξει –και εκείνος- ότι είμαστε οι μ#$%$ες της υπόθεσης…
Ο «εμετός» του κ. Κούβαρη είναι ευθύς, σταράτος, κουτσαβάκικος και σε δημόσια θέα.
Πάρτε μια γεύση… «Συνάδελφοι , αυτές τις δύσκολες ώρες έχοντας στα χέρια μας ακόμα το φάρμακο, είμαστε σε θέση να επιβάλλουμε και να επιλύσουμε το σύνολο των προβλημάτων, αρκεί να αποφασίσουμε να το στερήσουμε από τον Έλληνα ασφαλισμένο. Οι τύψεις και οι αναστολές δεν μας ταιριάζουν».
Δεν ξέρω εάν οι φαρμακοποιοί έχουν δίκιο, άδικο ή η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Σέβομαι, επίσης, απόλυτα κάθε εργαζόμενο που διεκδικεί, που αγωνίζεται, που δεν το βάζει κάτω. Δεν έχω, όμως, κανένα σεβασμό σε όποιον τρέχει να πιάσει θέση στην ουρά για να κάνει «εμετό» στο πρόσωπό μου, χωρίς τύψεις και χωρίς καμιά αναστολή. Γιατί από τη δυσωδία επιλέγω την αλληλεγγύη. Και η αλληλεγγύη είναι δύσκολη, γιατί δεν είναι φιλανθρωπία.
Υ.Γ
Είμαι σίγουρη ότι οι ίδιοι οι φαρμακοποιοί θα έχουν φρίξει με το λόγο «δεκάρικο» του προέδρου τους... Σε κανέναν δεν αξίζει τέτοιος εξευτελισμός.
ΔΟΥΒΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ:
γιατι δεν πλητωνεις εσυ τα φαρμακα των ασθενων για ενα φαρμακειο να καταλαβεις την γλυκα φιλε μου?
tasath:
Μην το ψάχνεις:
Κάποιοι νομίζουν ότι ο φαρμακοποιός είναι σαν τον απλήρωτο υπάλληλο.
Έλα όμως που πρέπει να αγοράσει και τα φάρμακα. Δηλαδή και απλήρωτος και να βάζει από την τσέπη του.
EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Ο «εμετός» του κ. Κούβαρη είναι ευθύς, σταράτος, κουτσαβάκικος και σε δημόσια θέα.
--- Τέλος παράθεσης ---
Σύμφωνα με πληροφορίες που μπορούμε να συλλέξουμε από το rebetiko.gr, κουτσαβάκης αποκαλούνταν ο λαϊκός μάγκας των αρχών του 20ού αιώνα, κυρίως στην Αθήνα, με χαρακτηριστικό μουστάκι, ντύσιμο και τρόπους που μιμούνται τους παλιούς νταήδες του περασμένου αιώνα. Με την πάροδο των χρόνων, οι παλιοί νταήδες κατηγορήθηκαν από την κατεστημένη τάξη για εσκεμμένη επίδειξη δύναμης (η οποία ενδέχεται σε ορισμένες περιπτώσεις να ήταν και πραγματική), με αποτέλεσμα η λέξη να αποκτήσει γενικά την έννοια του ψευτοπαληκαρά, αυτού που κάνει επίδειξη δύναμης χωρίς λόγο.
Η ονομασία οφείλεται στον Κουτσαβάκη, υπαρκτό πρόσωπο, γνωστό μάγκα του 19ου αιώνα. Άλλοι πάλι λένε ότι το "μάγκικο πέρπατημα", δηλαδή το ότι περπατούσαν σαν να κούτσαιναν, ήταν αυτό που τους έδωσε το όνομα «κουτσαβάκηδες».
Χαρακτηριστικά ήταν τα υποδήματα που φορούσαν, τουτέστιν σκαρπίνια με ψηλό τακούνι («να χωράει δεκάρα απο κάτω» όπως λέγανε), ενώ υποχρέωναν τον παπουτσή να βάλει στη σόλα μια φέτα πετσί βουτηγμένη σε πετρέλαιο για να είναι «τριζάτα» (ο δε Τσιτσάνης είχε δικό του καλαπόδι) και περπατούσαν με εντελώς ειδικές μανιέρες στριφογυρίζοντας στα τακούνια τους, ενώ όταν ανεβοκατέβαιναν σκάλες, πατούσαν πρώτα τακούνι και μετά μύτη σε κάθε σκαλί.
Απαραίτητα αξεσουάρ του κουτσαβάκη ήταν η μουστάκα, η κομπολόγα, το ροντέ καπέλο, το ριγέ γιλέκο με το ρολόι-αλυσίδα στην τσέπη και το μισοφορεμένο σακάκι.
Ο αστυνομικός διευθυντής της εποχής Μπαϊρακτάρης συνήθιζε να τραβά και να σκίζει το ένα μανίκι του σακακιού (σπάσιμο τσαμπουκά) του κουτσαβάκη, με το σκεπτικό ότι δεν το χρειαζότανε καθ' όσον φορούσαν το σακάκι μόνο στο ένα μανίκι (επίδειξη μαγκιάς).
Στο λαϊκό τραγούδι ο όρος "κουτσαβάκης" χρησιμοποιείται με την έννοια του ψευτοπαληκαρά, του νταή. Ο Μάρκος (Βαμβακάρης), όμως, στο «Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά» τον χρησιμοποιεί επαινετικά.
Ο βεριτάμπλ κουτσαβάκης ομιλεί με αργή (σχεδόν συλλαβιστή) εκφορά την κουτσαβακικήν, το οποίον έχει μια τάση να αντλεί από τη λόγια γλώσσα υλικό για την αργκό του, συνήθως με κάποιες παραφθορές είτε στη γραμματική ( π.χ. Αντιλαβού; Ακόμη δεν αντιλήβεσαι; κ.α), είτε στη σύνταξη και τη σημασία (π.χ. το οποίον, ένεκα το πρόσωπο, ο πάσα εις κ.α. ) ή την άκαιρη/εσφαλμένη χρήση πολλών μετοχών όπως π.χ. στη φράση του σωφέρ Νώντα της τηλεοπτικής μαντάμ-Σουσού εξηγών στον Πρόεδρο πώς συνέβη το ατύχημα:
- Ο Νώνδας ακούων τον σκύλον σκούζων και την συνοδόν αυτού φωνάζων, και πατών το πεντάλ, η Κυρία μη φορών ζώνην, ευρέθη στο παρμπρίτζ .
Επίσης βρίθουν και οι ξενικές λέξεις (Σακκουλετζέμ; κ.α.) καθώς και ψευδολόγιες εκφορές ελληνικών λέξεων π.χ. κατέστημα, μανδάμ, κύριοι δικασθαί κ.α. (το φαινόμενο ονομάζεται υπεραστισμός.)
Περιμένοντας το επόμενο κουτσαβακικό μανιφέστο του κ. Κούβαρη, ας απολαύσουμε τον Σωτήρη Μουστάκα στο σχετικό ρόλο:
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση