Καλώς ήρθατε στην διαδικτυακή μας κοινότητα.
Εδώ μπορείτε να συζητήσετε και να ενημερωθείτε για θέματα που αφορούν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
Για να συμμετέχετε και να μπορείτε να κατεβάσετε αρχεία και εικόνες που βρίσκονται στα μηνύματα πρέπει να εγγραφείτε.
Η εγγραφή είναι δωρεάν και θα σας αποσταλεί άμεσα ένα e-mail για την ενεργοποίηση της εγγραφής σας.
Εάν δεν το λάβετε σε λίγα λεπτά ελέγξετε το φάκελο ομαδικής αλληλογραφίας ή το φάκελο SPAM ή το φάκελο ανεπιθύμητης αλληλογραφίας καθώς μπορεί να βρεθεί εκεί από λάθος του λογισμικού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Εάν έχετε ξεχάσει τον κωδικό σας, μπορείτε να ζητήσετε να σας ξανασταλεί από εδώ.
28 Μαρτίου 2024, 12:05:36

Αποστολέας Θέμα: Live your myth in Greece  (Αναγνώστηκε 19758 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

19 Ιουλίου 2009, 09:58:11
Απάντηση #15
Αποσυνδεδεμένος

πρώτη & καλύτερη

Ιατροί
Ο Νίκος Ξυδάκης σε ένα "μαύρο" κείμενο περιγράφει την Ελλάδα της ημινομιμότητας, και υποστηρίζει ότι οι συνομιλίες των κακοποιών δε διαφέρουν από αυτές που ακούμε γύρω μας κάθε μέρα. Έτσι λειτουργεί η Ελλάδα, με την ημινομιμότητα και τη μαγκιά. Γιατί, δεν έχετε ακούσει το "Άκου μεγάλε, δεν ξέρουν οι άνθρωποι, θα την κάνουμε έτσι τη δουλειά" ή το "Εδώ μεγάλε, θα πιάσεις αυτόν και θα σου την κάνει τη δουλειά, όπως έγινε και με τον άλλον" ή το "Ωραία μαγκιά έκανε ο τύπος. Έτσι, θα ξηγηθώ και εγώ την άλλη φορά"? Η Ελλάδα των διηνεκώς ημιαυθαίρετων και των καθολικά ημινόμιμων. Η Ελλάδα της μαγκιάς που γίνεται δουλειά. Πόσο μάγκας είσαι και πόσο πέτυχες. Ήταν τόσο κοντινά αυτά που ακούσαμε και διαβάσαμε ως διάλογοι κακοποιών, που δε μας έκαναν εντύπωση...



Διηνεκώς ημιαυθαίρετοι, καθολικά ημινόμιμοι

― Ασε, εμείς θα κάνουμε άλλη μαγκιά, ε… ―Γι’ αυτό σου λέω, ειναι ηλίθιοι οι άνθρωποι, δεν ξέρουν να κάνουνε δουλειές… ―Εμένα θα μου πεις; Γά…σέ τα. Αβγοτάραχο τελείως. ―Το ξέρω… Εμείς Αγιο Μαυρίκιο, ακούς; Εκεί… ―Ναι,ναι, ναι. ―Αιώρα, αιώρα, ξέρεις τι είναι η αιώρα; ―Οffshore ναυτιλιακή…

Οι υποκλαπείσες συνδιαλέξεις του κατάδικου Βλαστού με τους συνεργάτες του στο συνδικάτο εγκλήματος, αποσπασματικές, σπασμένες, ακατάληπτες κατά διαστήματα, με επαναλήψεις και εμμονές, λόγια ανάκατα με ρεκασμούς, κομματάκια μιας ομιλίας καρτοκινητής, αυτές οι συνομιλίες καθρεφτίζουν παρ’ όλ’ αυτά έναν διάχυτο λόγο, διάχυτο παντού, ένα discours ριζωμένο στο συλλογικό φαντασιακό, διάσπαρτο σε καφετέριες, μπαράκια, ταβέρνες, έναν λόγο δημόσιο. Είναι τα θραυσματικά λόγια μιας θρυμματισμένης συνείδησης, ανδρών και γυναικών μοιραίων, ματαιωμένων, λυσσασμένων για μια νίκη με τα χρώματα της Φεράρι Τεσταρόσα, τόσο ματαιωμένων και λυσσασμένων, που μιλάνε για φέρετρα κλειστά και κεφάλια ανοιγμένα όπως μιλάνε για μεζονέτες και τζιπ.

Είναι θρυμματισμένα λόγια από μια ραγισμένη κοινωνία, γκρίζα απ’ άκρη σ’ άκρη, διηνεκώς ημιαυθαίρετη, καθολικά ημινόμιμη, που ξεπλένει χρήμα και μακιγιάρει περσόνες μεγάλων, αρχηγών και γιγαντοτεράστιων. Και είναι λόγος των κυρίαρχων, των άνετων, των ισχυρών.

Είναι λόγια που ακούμε παντού γύρω, αυθάδη και άπληστα, κυνικά. Σπασμένα λόγια στο μετρό, στα πεζοδρόμια, τερατώδης αφασία πληθωρισμένη με εκατομμύρια κινητά. Και απελπισμένα ομογενοποιητικά: τα λένε οι έχοντες, τα λένε και οι φτωχοδιάβολοι, φενακισμένα ανθρωπάκια, ανεπίληπτοι μάνατζερ, γκάνγκστερ, πολιτικοί, δημόσιοι λειτουργοί, όλοι μαζί στη στρατόσφαιρα της αιώρας, του Αγιου Μαυρίκιου, της offshore, όλοι με την ίδια αγωνία: πώς θα μαζέψουν και πώς θα ξεπλύνουν το χρήμα.

Τα λόγια του κατάδικου και του χωματουργού είναι διάλογοι από παρωδία του Ταραντίνο, είναι όμως και λόγια που μοιάζουν ανατριχιαστικά με λόγια του 1989, με υποκλαπέντες διαλόγους κορυφαίου υπουργού και κορυφαίου εκδότη για τα λεφτά του Κωσκοτά και την τιμή του πολιτικού κόσμου: «Aρχ..ια μοιραλέικα!» Ιδιο discours, ίδιο θέμα: ο βούρκος της καθολικής ημινομιμότητας.

Πηγή: Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
« Τελευταία τροποποίηση: 19 Ιουλίου 2009, 14:03:18 από πρώτη & καλύτερη »

30 Ιουλίου 2009, 22:51:23
Απάντηση #16
Αποσυνδεδεμένος

πρώτη & καλύτερη

Ιατροί
Ένας κάποιος κύριος Bill Frelick, πανελληνίως άσημος και πιθανότατα κακάσχημος, γράφει σήμερα στους NYTimes για την πρόσφατη πολιτική της κυβέρνησης στο θέμα των μεταναστών, σχολιάζοντας ότι η κυβέρνηση παρά τις παραινέσεις της Ευρωπαικής Ένωσης, δεν ακολουθεί ούτε τα στοιχειώδη στα ανθρώπινα δικαιώματα. Προφανώς προβοκατόρικο δημοσίευμα των καπιταλιστικών γουρουνιών, που χτυπάει την Ελλάδα, σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας της, τη στιγμή που αντιμετωπίζει επιτυχώς τις προκλήσεις της γρίππης (που ναι, προήλθε από τα γουρούνια!!) και της οικονομικής κρίσης. Τί να τους κάνεις τους competent interpreters and specially trained officials, including specialists in interviewing children?? Για τέτοια είμαστε τώρα?? Βαστάτε αδέρφια...

Ο κακάσχημος Bill Frelick είναι refugee policy director at Human Rights Watch and the author of “Stuck in a Revolving Door: Iraqis and Other Asylum Seekers and Migrants at the Greece/Turkey Entrance to the European Union.”




Greece's Refugee Problem


    
The Greek government has come up with a novel solution to a growing backlog of asylum appeals: Abolish appeals.

No backlog. No Problem.

But the problem can’t be dismissed so easily. Greece has a backlog of about 30,000 cases. A part-time asylum appeals board hears about 60 cases a week. At this rate, it would take about 10 years to clear the current backlog alone.

But wait. Greece, with its long coastal borders, is at the front line of migration to the European Union, with nearly 20,000 new asylum applications lodged there last year. Part of the reason is E.U. law, and the so-called “Dublin rules,” under which other Union member states can send asylum seekers who entered the E.U. through Greek borders back to Greece.

Last year, the Greek asylum approval rate was 0.05 percent. Since essentially everyone is initially denied, the appeals have been growing faster than the system’s capacity to keep up.

Anyone with a pocket calculator can see that the system doesn’t work. But it is not just a question of numbers. Each number represents a person. One of them is “Hamed,” who fled Afghanistan alone at age 13 when a local warlord threatened to kill him if he did not submit “for dancing and more.”

His asylum interview took place in 2008 in a noisy, crowded room in the Petrou Ralli police station:

“The policeman in civilian clothes asked something and the Iranian woman [the interpreter] told me I should say I came for a better life.

“I don’t know whether the police officer said that or not because I didn’t understand him. I told the Iranian woman that I wanted to explain my other problems. At that point the police officer shouted at me and I got scared. ...”

The interview took five minutes.

The obvious solution is to have specially trained officials, including specialists in interviewing children, conduct careful, private interviews, and grant asylum to people who need it. Then, an independent body should work full-time to consider appeals in a fair and timely way.

Instead the government has introduced Presidential Decree 81/2009, which makes a bad system worse.

First, instead of creating a corps of specialized asylum interviewers capable of identifying people needing protection, the decree spreads the job of interviewing asylum seekers to police directorates throughout the country.

Police officers have a host of other duties and lack training in asylum law or in conducting interviews with fearful and traumatized asylum seekers.

Competent interpreters and asylum lawyers, in short supply even in Athens, are almost absent in the islands and border regions.

Second, the decree abolishes the right to lodge an appeal and eliminates the asylum appeals board (after it finishes the cases currently before it), retaining only strictly limited judicial review. The UN High Commissioner for Refugees has declined to participate in the new asylum procedure, saying that it does “not sufficiently guarantee efficiency and fairness.”

Greek asylum procedures are just the tip of the iceberg of a system that fails at every stage to protect refugees and unaccompanied children.

These failures include illegal push-backs of migrants at the Turkish border, the puncturing of boats in the Aegean Sea, deplorable conditions of detention, police brutality, and various legal and administrative tricks to keep asylum seekers from lodging a claim, all of which Human Rights Watch exhaustively documented in two reports published late last year.

In June, the European Council’s Committee for the Prevention of Torture issued a report, saying that its repeated recommendations since 1997 to improve the conditions of migrant detention have been “largely ignored by the Greek authorities.”

Greece responded with legislative changes that extend the period of administrative detention to up to one year, and possibly 18 months. And, on July 12, the Greek authorities burned and bulldozed a long-standing campsite at Patras occupied by migrants, including many unaccompanied children, thus swelling the numbers being held in unacceptable conditions of detention.

If Greece does not put its own house in order, the European Union must hold it accountable. Other E.U. member states should suspend all returns of asylum seekers to Greece under the terms of the Dublin Convention and all E.U. institutions should demand that Greece immediately comply not only with Union asylum standards, but also with human rights norms that should long since have been considered inviolable among European states.


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
« Τελευταία τροποποίηση: 30 Ιουλίου 2009, 23:43:24 από πρώτη & καλύτερη »

30 Ιουλίου 2009, 23:25:54
Απάντηση #17
Αποσυνδεδεμένος

Βέρρας Οδυσσέας

Επώνυμοι
Επισυνάπτω τη φωτογραφία του "κακάσχημου" Frelick. Όλο και κάποιος ελληναράς θα τη χρειαστεί, για την αφίσα επικήρυξής του.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ!

8 Σεπτεμβρίου 2009, 19:53:23
Απάντηση #18
Αποσυνδεδεμένος

πρώτη & καλύτερη

Ιατροί
Ο Νίκος Ξυδάκης αναρρωτιέται αν οι εκλογές μπορούν να αλλάξουν τη χώρα. Μάλλον όχι, και διαπιστώνει ότι "τα υγιή τμήματα της κοινωνίας, που είναι και πλειοψηφικά, ασφυκτιούν στο κυρίαρχο σκηνικό πολιτικής και διοίκησης, στημένης επιχειρηματικότητας και νεοπαγών μαφιόζικων ελίτ: η ακηδία, η διαφθορά, η ανικανότητα, ο δόλιος ατομικισμός δηλητηριάζουν κάθε υγιή προσπάθεια, δηλητηριάζουν τη νεολαία· στραγγίζουν το σώμα από αίμα και πνοή."


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Μακάρι οι εκλογές να άλλαζαν τη χώρα. Nα άλλαζαν το κλίμα ατονίας και παγωμάρας, να ενέπνεαν αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση, να άρχιζε ο κόσμος να μη φοβάται το αύριο, να πιστεύει στις δυνάμεις του, να κάνει σχέδια για το μέλλον, να είναι υπερήφανος για την παρούσα χώρα του.

Αλλά οι εκλογές, που προκηρύχθηκαν βεβιασμένα, προτού τελειώσει το καλοκαίρι, μετά τις πυρκαγιές, όπως ακριβώς και πριν από δυό χρόνια, δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτε. Διότι το πρόβλημα της χώρας δεν έγκειται στην εναλλαγή παρομοίων ανέμπνευστων και ανεπαρκών προσώπων· το πρόβλημα δεν είναι η εναλλαγή παρεών και φατριών, οικογενειών και δυναστειών, γόνων βορείων και νοτίων προαστίων. Το πρόβλημα της χώρας εν πολλοίς είναι ακριβώς αυτά τα πρόσωπα, αυτά τα κόμματα, αυτές οι φατρίες, οι δυναστείες και οι παρέες, που νέμονται τη χώρα επί δεκαετίες, με μόνη έγνοια τη νομή της εξουσίας και τη μοιρασιά ανάμεσα σε αδίστακτα συμφέροντα. Σαν διαρκές πλιάτσικο.

Μακάρι οι εκλογές του Οκτωβρίου να άλλαζαν τη χώρα. Να έδιναν τη χαμένη πνοή της στην κοινωνία που βαρηγκομάει και παραπατάει. Μακάρι να ήμασταν πεισμένοι ότι η τελετουργική εναλλαγή θα ανανέωνε τη δημοκρατία, θα έφερνε νέα πρόσωπα, νέες ιδέες, θα έφερνε ορμή και όραμα. Δυστυχώς, η πείρα αναλόγων εναλλαγών δεν μάς επιτρέπει να ελπίζουμε κάτι τέτοιο. Πολύ περισσότερο που η διεθνής συγκυρία είναι δυσμενέστερη, αφενός, και τα πρόσωπα είναι απελπιστικά όμοια με άλλοτε, αφετέρου.

Ελπίδα αχνοχάραξε το ΄96, με την πρώτη κυβέρνηση Σημίτη· είσοδο στη ζώνη του ευρώ και εκσυγχρονισμό έταζε τότε. Μπήκαμε στο ευρώ. Και κατόπιν όλο το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα ξεφούσκωσε· εξαντλήθηκε σε αψιμαχίες για τις ταυτότητες· η χώρα παραδόθηκε στις εργολαβίες και στο ψευδο-όραμα των Ολυμπιακών. Ολη η δεύτερη θητεία Σημίτη χαρακτηρίζεται από την υποχώρηση της πολιτικής, την εξάτμιση κάθε οράματος, το φούντωμα της διαφθοράς. Την απογοήτευση.

Παρομοίως αχνή ελπίδα φέγγισε το 2004, με την πρώτη εκλογή Καραμανλή. Βοηθούσε και η ευφορία του Euro και των Ολυμπιακών, το καλοκαίρι του 2004 ήταν καλοκαίρι μέθης. Ο Κ. Καραμανλής μιλούσε διαρκώς για διαρθρωτικές αλλαγές, για μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό. Μίλησε ακόμη και για νταβατζήδες. Τον άκουγες και φανταζόσουν ότι θα συνέχιζε τον εκσυγχρονισμό από εκεί που τον παράτησε ηττημένος ο Σημίτης. Μάταια. Σε λιγότερο από ενάμιση χρόνο, κάθε ελπίδα ανανέωσης, μεταρρύθμισης, εκσυγχρονισμού, είχε σβήσει. Η μέθη του 2004, τα πανηγύρια, η ανάταση του φαντασιακού, εξατμίστηκαν τάχιστα. Η δυσθυμία γενικεύτηκε, ρίζωσε βαθιά, μόνιμα μες στο κοινωνικό σώμα. Πολύ πριν από τις φοβερές πυρκαγιές του 2007 και το συνοδό ψυχικό σοκ, η κοινωνία είχε βουλιάξει στην αθυμία και στο τέλμα αλλεπάλληλων σκανδάλων. Και συνέχισε να βουλιάζει.

Τα σκάνδαλα επιβεβαίωσαν πια στο συλλογικό αίσθημα όχι απλώς τη διαφθορά, αλλά την ολοσχερή ανικανότητα του πολιτικού προσωπικού και την απόλυτη απόσπασή του από την κοινωνική πραγματικότητα και από κάθε αίσθηση δικαίου. Αυτή τη δραματική απόσπαση του ασπαίροντος και αγωνιώντος κοινωνικού από το τρέχον φάντασμα του πολιτικού κατέδειξε αναλόγως δραματικά  η εξέγερση των νέων, τον Δεκέμβρη του 2008. Η κοινωνία κινείται σε άλλη τροχιά, σε άλλο χωροχρόνο.

Η διεθνής κρίση και η ομολογημένη οικονομική δυσπραγία της χώρας (σχεδόν χρεωκοπία) βάρυναν το ήδη αβάσταχτο κλίμα. Τα υγιή τμήματα της κοινωνίας, που είναι και πλειοψηφικά, ασφυκτιούν στο κυρίαρχο σκηνικό πολιτικής και διοίκησης, στημένης επιχειρηματικότητας και νεοπαγών μαφιόζικων ελίτ: η ακηδία, η διαφθορά, η ανικανότητα, ο δόλιος ατομικισμός δηλητηριάζουν κάθε υγιή προσπάθεια, δηλητηριάζουν τη νεολαία· στραγγίζουν το σώμα από αίμα και πνοή.

Μακάρι οι εκλογές να άλλαζαν τη χώρα. Να άλλαζαν το κλίμα. Να έφερναν θέρμη στις καρδιές της στραγγισμένης και έμφοβης μεσαίας τάξης, λάμψη οράματος στα μάτια των νέων, να έφερναν αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμό. Φοβάμαι ότι οι εκλογές, έτσι που γίνονται, με προκαθορισμένες και αδύναμες επιλογές, με πολιτικούς χωρίς όραμα, χωρίς ρίσκο, χωρίς θέσεις, με εναλλαγές δυναστειών και τεχνικών της εξουσίας, με απούσα την πολιτική, οι τέτοιες εκλογές δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτε. Εκτός κι αν, με την καταγραφή του αδιεξόδου και επί της κάλπης, σημάνει η απαρχή άλλων εξελίξεων, ανατροπών,  ανακατατάξεων ουσιαστικά πολιτικών. Μακάρι.


13 Σεπτεμβρίου 2009, 21:49:03
Απάντηση #19
Αποσυνδεδεμένος

πρώτη & καλύτερη

Ιατροί
Ο ένας από τους δύο αριστερά (ο λεπτός) υποστήριξε ότι θα κάνει την Ελλάδα μια Δανία του Νότου. Παρακάτω, ένας δημοσιογράφος γράφει τι συμβαίνει στη Δανία. Ο λεπτός δεν εξήγησε πως θα μας κάνει Δανία, και αν οι κλαδίκες -όπως και οι κλαδικές- της Δανίας ακολουθούν την πράσινη ανάπτυξη. Όσον αφορά τον πιο παχουλό, αμφιβάλλω ότι θυμάται που πέφτει η Δανία. Και ποιά έχει πρωτεύουσα?? Άκου Δανία....


Του Τάκη Μίχα

1) Οι μαθητές  που φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία στη Δανία, επιδοτούνται από το κράτος.

2) Μια ομάδα γονέων μπορεί να προσλάβει δασκάλους (που πληρώνονται από το κράτος) και να δημιουργήσει το δικό της σχολείο.

3) Δεν υπάρχει πανεπιστημιακό άσυλο.

4) Δεν υπάρχουν αιώνιοι φοιτητές. Ενας φοιτητής που θα αποτύχει δυο συνεχόμενες φορές στις εξετάσεις, θα πρέπει να εγκαταλείψει τη σχολή.

5) Οι φοιτητές αγοράζουν τα πανεπιστημιακά εγχειρίδια - δεν τα παίρνουν δωρεάν.

6) Πολλές θέσεις στα πανεπιστήμια της Δανίας διαφημίζονται στα διεθνή επιστημονικά έντυπα. Στόχος είναι να προσελκύσουν τα καλύτερα μυαλά και όχι να βολευτούν τα «φιλαράκια».

7) Επιτρέπονται οι μαζικές απολύσεις χωρίς αποζημίωση. Μια επιχείρηση μπορεί να απολύσει από τη μια ημέρα στην άλλη, όλο το προσωπικό.

8) Οι εργοδότες δεν πληρώνουν εισφορές.

9) Οι άνεργοι είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθούν μαθήματα μετεκπαίδευσης και να στραφούν προς νέες μορφές απασχόλησης, αν ο κλάδος είναι κορεσμένος. Αν αρνηθούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα ή αν αρνηθούν να πάρουν τη θέση εργασίας, που θα τους υποδείξει το γραφείο ανεργίας, τερματίζεται το επίδομα ανεργίας.

10) Οι γιατροί δεν παίρνουν «φακελάκι».

11) Οι καθηγητές δεν κάνουν «ιδιαίτερα».

12) Οι δημοσιογράφοι δεν δουλεύουν παράλληλα με τα ΜΜΕ, και σε γραφεία τύπου υπουργείων ή επιχειρήσεων.

13) Οι εφοριακοί δεν τα «πιάνουν».

14) Οι δικαστικοί δεν λαδώνονται από τα «κυκλώματα».

15) Οι πολιτικοί δεν παρίστανται σε μεσαιωνικές τελετές, που έχουν ως αντικείμενο τη λατρεία «θαυματουργών εικόνων»!

16) Η Δανία δεν θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να επιβάλλει πώς θα ονομάζονται άλλες χώρες, άλλες εθνότητες. Αν μια χώρα ονομαζόταν «Γιουτλάνδη» (επαρχία της Δανίας) και αν οι κάτοικοί της, ισχυρίζονταν ότι προέρχονται από τους Βίκινγκς, οι Δανοί θα το θεωρούσαν πολύ ενδιαφέρον και θα έσπευδαν να εκμεταλλευτούν τις οικονομικές ευκαιρίες, που τους δίνει αυτή η προνομιακή σχέση.

17) Το κεντρικό μήνυμα που προσπαθεί να περάσει η διδασκαλία της ιστορίας στα σχολεία δεν είναι τα «επιτεύγματα του έθνους», αλλά οι αδυναμίες του ανθρώπου.

18) Στη Δανία αν διαφοροποιηθεί κάποιος στα «εθνικά θέματα», δεν χαρακτηρίζεται «αντι-Δανός». Στα Δανικά η έκφραση «αντι-Δανός» δεν υπάρχει.

19) Μια άποψη κρίνεται από τα εμπειρικά δεδομένα στα οποία στηρίζεται και όχι από το ποια «σκοτεινά» συμφέροντα εξυπηρετεί.

20) Ολοι οι νέοι έχουν εγκαταλείψει το σπίτι των γονιών τους και μένουν μόνοι τους όταν κλείσουν τα 18.

21) Με τα θέματα που αφορούν τη γερμανόφωνη μειονότητα του νότου, ασχολούνται οι δημοτικές αρχές και όχι η ασφάλεια και οι μυστικές υπηρεσίες.

22) Σε περίπτωση διαζυγίου, ισχύει κοινή επιμέλεια των τέκνων. Για όλα τα σημαντικά θέματα που αφορούν την ανατροφή του παιδιού, συναποφασίζουν και οι δυο γονείς.

23) Οι Δανοί δεν θεωρούν ότι ο λόγος για τον οποίο έχασαν τον Τριακονταετή πόλεμο εναντίον των Σουηδών το 1625, οφείλεται σε «σκοτεινές ενέργειες»  της CIA.

24) Στη Δανία η μπύρα έχει γεύση.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

19 Σεπτεμβρίου 2009, 18:52:03
Απάντηση #20
Αποσυνδεδεμένος

EzeΤΡΟΛ


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

16) Η Δανία δεν θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να επιβάλλει πώς θα ονομάζονται άλλες χώρες, άλλες εθνότητες. Αν μια χώρα ονομαζόταν «Γιουτλάνδη» (επαρχία της Δανίας) και αν οι κάτοικοί της, ισχυρίζονταν ότι προέρχονται από τους Βίκινγκς, οι Δανοί θα το θεωρούσαν πολύ ενδιαφέρον και θα έσπευδαν να εκμεταλλευτούν τις οικονομικές ευκαιρίες, που τους δίνει αυτή η προνομιακή σχέση.


Η Δανία θα καταλάβαινε -νομίζω- ότι βρίσκεται ενώπιον προβλήματος εάν οι ηγέτες της γειτονικής αυτής χώρας υποστήριζαν στα σοβαρά ότι εκείνοι αποτελούν τους πραγματικούς Γιουτλανδούς στη θέση των Δανών Γιουτλανδών και ότι η Δανική επαρχία της Γιουτλάνδης πρέπει να αποσπαστεί από τη Δανία και να "ξαναγίνει" δική τους.

Επίσης, για να τα λέμε όλα:
25) Η Δανία έχει μια από τις πιο σκληρές-ανάλγητες νομοθεσίες σχετικά με την υποδοχή μεταναστών και χορήγηση άδειας παραμονής σε αυτούς. 
« Τελευταία τροποποίηση: 19 Σεπτεμβρίου 2009, 19:01:46 από Ο διακοσμητής »
Θα έρθουν καιροί που θα είστε ασφαλισμένοι, αλλά θα είναι σαν να μην είστε.

19 Σεπτεμβρίου 2009, 20:14:05
Απάντηση #21
Αποσυνδεδεμένος

Chris123GR


Παράθεση
Η Δανία έχει μια από τις πιο σκληρές-ανάλγητες νομοθεσίες σχετικά με την υποδοχή μεταναστών και χορήγηση άδειας παραμονής σε αυτούς.

Σε αντίθεση με μας που είμαστε ξέφραγο αμπελάκι !
Σκληρό ναι , ανάλγητο γιατί ?

Η μεταναστευτική πολιτική του τύπου "έλα και κάνε οτι γουστάρεις" (βλέπε Ελλάδα) δεν δημιουργεί κοινωνικά άλγη ?
"One of the first duties of the physician is to educate the masses not to take medicine."
Sir William Osler (1849 - 1919), Aphorisms from his Bedside Teachings (1961) p. 105

19 Σεπτεμβρίου 2009, 20:23:08
Απάντηση #22
Αποσυνδεδεμένος

EzeΤΡΟΛ


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Σκληρό ναι , ανάλγητο γιατί ?

Ανάλγητο προς τους μετανάστες όταν θέτει εμπόδια π.χ. στην επανένωση οικογενειών.
Θα έρθουν καιροί που θα είστε ασφαλισμένοι, αλλά θα είναι σαν να μην είστε.

19 Σεπτεμβρίου 2009, 20:49:16
Απάντηση #23
Αποσυνδεδεμένος

Chris123GR


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Σκληρό ναι , ανάλγητο γιατί ?

Ανάλγητο προς τους μετανάστες όταν θέτει εμπόδια π.χ. στην επανένωση οικογενειών.

Κάτι για το οποίο δεν ευθύνεται η Δανία ή οποιαδήποτε άλλη χώρα μιας και οι μετανάστες συνήθως δεν έχουν χαρτιά μαζί τους ή αν έχουν είναι πολλές φορές πλαστογραφημένα από επιτήδειους .
Δυστυχώς είναι παγκόσμιο πρόβλημα και οι χώρες που δημιουργούν μεταναστευτικά ρεύματα τις περισσότερες φορές τα μετακυλύουν σε άλλες χώρες και είναι κι αυτό αίτιο της σκληρής μεταναστευτικής πολιτικής πολλών χωρών που δικαίως ή αδίκως νιώθουν ότι μετατρέπονται με την πάροδο του χρόνου σε δεξαμενές αποθήκευσης ψυχών .
"One of the first duties of the physician is to educate the masses not to take medicine."
Sir William Osler (1849 - 1919), Aphorisms from his Bedside Teachings (1961) p. 105

11 Οκτωβρίου 2009, 17:20:06
Απάντηση #24
Αποσυνδεδεμένος

πρώτη & καλύτερη

Ιατροί
Ο κ. Μάνος Ματσαγγάνης (έχουμε ξαναδεί κείμενό του, που είναι και το πρώτο στην ενότητα "Η κρίση του ΕΣΥ είναι κυρίως ηθική" , δες εδώ Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος ) γράφει για την "κρίση αξιών" που διαπιστώνουμε σήμερα στην Ελλάδα, κρίση που δεν είναι μόνο "ηθική" και δεν αφορά μόνο την πολιτική εξουσία, ή δεν αφορά μόνο ένα κόμμα, αλλά διαπερνά σχεδόν όλη την πολιτική και κοινωνική ζωή.


«Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω»


Η ήττα της Νέας Δημοκρατίας – ήττα βαριά, που δείχνει να εγκαινιάζει μια μακρά περίοδο οδυνηρής ενδοσκόπησης – δεν είναι μόνο πολιτική. Αντανακλά μια πιο μακροπρόθεσμη κρίση με πολλές, αλληλοσυνδεόμενες πτυχές. Θα ήθελα να αναφερθώ σε μια μόνο από αυτές, που μου φαίνεται ότι δεν έχει σχολιαστεί επαρκώς. Πρόκειται για αυτό που θα μπορούσε κανείς να ονομάσει «κρίση αξιών».
 
Η κρίση αυτή αφορά πρώτα-πρώτα το πολιτικό προσωπικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Προφανώς, το κόμμα αυτό δεν διαθέτει πλέον «εθνάρχες», ούτε "ευπατρίδηδες" της πολιτικής. Λιγότερο προφανές, εάν κάτι έδειξαν τα πεντέμισι χρόνια στην εξουσία, είναι ότι η ΝΔ στερείται μιας ηγετικής ομάδας στελεχών ικανών να συνδυάζουν τη (μέχρις ενός ορίου θεμιτή) φιλοδοξία, με μια ορισμένη αίσθηση του δημοσίου συμφέροντος – όπως φυσικά οι ίδιοι το αντιλαμβάνονται. Δεν παραβλέπω τις εξαιρέσεις, αλλά η γενική εικόνα που εκπέμπει η ΝΔ είναι ότι στελεχώνεται από πολιτικούς χαμηλής ποιότητας και αμφίβολης ακεραιότητας.

Αυτό από μόνο του είναι σοβαρό πρόβλημα – κατ’ αρχήν, για την ίδια τη ΝΔ. Γίνεται ακόμη σοβαρότερο, εάν αναλογιστεί κανείς ότι εδώ δεν παρατηρούμε τόσο ένα πρόβλημα στρεβλής αντιπροσώπευσης (ότι δηλαδή, η πολιτική έχει πάψει να προσελκύει υγιή κύτταρα του κοινωνικού ιστού, πράγμα που ισχύει), όσο μια βαθιά κρίση αξιών του ίδιου του κοινωνικού ιστού – στην περίπτωση αυτή, των εύπορων μεσοαστικών στρωμάτων τα οποία τροφοδοτούν το πολιτικό προσωπικό της ΝΔ.

Πράγματι, η άποψη ότι απέναντι στη διεφθαρμένη «πολιτική κοινωνία» βρίσκεται μια ενάρετη κοινωνία των πολιτών, παρότι ευρέως διαδεδομένη, δεν πείθει επί του προκειμένου. Υπό μια έννοια, η διαχείριση των δημοσίων πραγμάτων εκ μέρους των υπουργών της ΝΔ σαν να επρόκειτο για ιδιωτική περιουσία τους, είναι απλή προέκταση της παραβατικότητας της κοινωνικής τάξης από την οποία οι ίδιοι προέρχονται. Μια παραβατικότητα εκτεταμένη, χωρίς αναστολές, η οποία εκδηλώνεται με κάθε ευκαιρία: από τη φοροδιαφυγή έως την παράνομη ανέγερση μεζονετών, από την παραβίαση των λεωφορειολωρίδων έως την αγορά των θεμάτων του International Baccalaureate (IB). Και όλα αυτά, χωρίς το άγχος της κοινωνικής απόρριψης (ιδίως από ανθρώπους της τάξης τους), σαν μια τέτοια συμπεριφορά να ήταν εντελώς αυτονόητη και, συνεπώς, ανάξια σχολιασμού: così fan tutte (έτσι κάνουν όλοι).

Ένας ιστορικός θα παρατηρούσε ότι κάτι τέτοιο είναι, σχεδόν, αναπόφευκτο σε μια χώρα όπου οι διορατικοί επιχειρηματίες που αναλαμβάνουν κινδύνους και παράγουν καινοτόμα προϊόντα που τα ζητά η αγορά, σπανίζουν όλο και περισσότερο – και όπου αντίθετα ευδοκιμεί η συνομοταξία των «επιχειρηματιών» που επιδιώκουν το γρήγορο και εύκολο κέρδος, αξιοποιώντας τις γνωριμίες τους για να κάνουν μπίζνες με το κράτος, αδιαφορώντας (προφανώς!) για την ποιότητα του προϊόντος που παράγουν, και συμπιέζοντας (εξίσου προφανώς!) το εργατικό κόστος κάτω από τα νόμιμα όρια. Όταν η επιχειρηματικότητα έχει φτάσει να θεωρείται συνώνυμη της «αρπαχτής», γιατί να μας εντυπωσιάζει η διαφθορά των πολιτικών – ή η διολίσθηση της Ελλάδας πίσω από τη συμπαθή Μποτσουάνα στο πεδίο της ανταγωνιστικότητας;

Το πρόβλημα της ΝΔ, δηλαδή, η επικράτηση «αξιών» που – πέραν της ηθικής πλευράς του θέματος – έχουν πάψει από καιρό να αποδίδουν, είναι πρόβλημα μιας ολόκληρης κοινωνικής τάξης. Και το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ – όπως άλλωστε αποδείχθηκε επί διακυβέρνησης του πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού – είναι ότι οι «αξίες» της τάξης αυτής, των εύπορων μεσοαστικών στρωμάτων, είναι ηγεμονικές: δίνουν τον τόνο σε ολόκληρη την κοινωνία.

Χρειαζόμαστε ένα νέο δημόσιο ήθος, εργατικότητας και σοβαρότητας, ολιγάρκειας και ακεραιότητας. Και, φυσικά, δεν θα το αποκτήσουμε ποτέ – ούτε καν θα νομιμοποιούμαστε να το απαιτούμε από τους πολιτικούς μας – εάν δεν αρχίσουμε να το εφαρμόζουμε εμείς οι ίδιοι.
 
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

23 Οκτωβρίου 2009, 20:05:51
Απάντηση #25
Αποσυνδεδεμένος

Βέρρας Οδυσσέας

Επώνυμοι
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ!

11 Δεκεμβρίου 2009, 18:35:26
Απάντηση #26
Αποσυνδεδεμένος

πρώτη & καλύτερη

Ιατροί
15χρονος νεκρός παρασυρμένος από αυτοκίνητο, ενώ περπατούσε προς το σχολείο του..... Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Ο θάνατος ενός 15χρονου από σφαίρες αστυνομικού πριν ένα χρόνο και ο θάνατος άλλου πριν μια εβδομάδα ενώ περπατούσε προς το σχολείο του, είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Που σε αυτή τη χώρα, το νόμισμα μπορεί να αναποδογυρίσει στον αέρα ακόμα κι αν είσαι μόλις 15 χρονών. Μακάρι να ήταν και οι αντι-δράσεις ώριμες. Μακάρι, να καταλαβαίναμε πόσο σπουδαίο δικαίωμα είναι να περπατάς προς το σχολείο σου. Όσο σπουδαίο είναι να χαζεύεις με φίλους σου στα Εξάρχεια.

Κι επειδή έχουμε γίνει κιόλας Δανία, ο υπουργός Έργων (οδοντίατρος, ωφελημένος από παλαιότερη ρύθμιση για μόνιμη διευθυντική θέση στο ΕΣΥ των αποτυχημένων βουλευτών) υποσχέθηκε σε 15χρονους που επέζησαν ότι θα τους κατασκευάσει γέφυρα για να περνάνε το δρόμο ταχείας κυκλοφορίας κάθε πρωί. Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος Για φαντάσου.. καινούρια γέφυρα...

17 Ιανουαρίου 2010, 09:32:29
Απάντηση #27
Αποσυνδεδεμένος

πρώτη & καλύτερη

Ιατροί
Τις επόμενες μέρες, οπουδήποτε προσφέρεται δημόσιο βήμα, αγανακτισμένοι πολίτες θα διαμαρτύρονται για την ταλαιπωρία και τους κινδύνους που υφίστανται στις μετακινήσεις τους. Ήδη στη Λαμία, τα μπλόκα προκάλεσαν ένα ατύχημα: λεωφορείο του ΚΤΕΛ με κατεύθυνση την Αθήνα ανετράπη σε στενό παρακαμπτήριο δρόμο. Όπως κάθε χρόνο, οι δημοσιολόγοι και οι πολιτικοί που βρίσκονται στην κυβέρνηση θα κατακεραυνώνουν την εκβιαστική συμπεριφορά των αγροτών, ενώ οι της αντιπολίτευσης θα στηλιτεύουν την κυβερνητική απραξία και θα μιλάνε για δίκαιο αγώνα. Να θυμηθούμε απλά, ότι το ΠΑΣΟΚ χαρακτήριζε μόλις πέρσι τα 500 εκ. ευρώ του πακέτου Σουφλιά-Χατζηγάκη «ασπιρίνες» και ότι ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου πρότεινε να τους δοθεί 1 δις ευρώ από το πακέτο της ενίσχυσης των τραπεζών.

Οι κινητοποιήσεις θα πάρουν το δρόμο τους. Άλλωστε, σε μια χώρα όπου τα πάντα είναι συνάρτηση της διαπραγματευτικής ισχύος, γιατί να μην χρησιμοποιήσουν οι αγρότες το μέσο πίεσης που διαθέτουν; Για να μην ταλαιπωρηθούν οι πολίτες; Για να μην πάθει ζημιά η εθνική οικονομία; Μήπως υπάρχει κανείς στη χώρα που να τα σκέφτεται αυτά στην πράξη;

Θέλετε ένα παράδειγμα; Νωρίς χθες το απόγευμα ξεκίνησα από την Αθήνα για να επισκεφτώ το μπλόκο του Κάστρου (110 χλμ.) με σκοπό να διαπιστώσω πόσο μεγάλη είναι η κινητοποίηση. Στο 70ο χιλιόμετρο, λίγο πριν από την έξοδο για τη Θήβα έπεσα σε ένα απίστευτο μποτιλιάρισμα. Η κοινοπραξία που έχει αναλάβει την ΠΑΘΕ κάνει έργα – μάλλον κατασκευάζει κανένα σταθμό διοδίων ακόμα. Το εξοργιστικό ήταν, πως φτάνοντας μετά από τρία τέταρτα της ώρας πρώτη – νεκρά στην έξοδο για τη Θήβα -από όπου γινόταν η παράκαμψη, διαπίστωσα ότι η κοινοπραξία είχε στήσει προσωρινά κουβούκλια στο οδόστρωμα, δίπλα από την Εθνική, και εισέπραττε διόδια. Μας υποχρέωσαν δηλαδή σε 45 λεπτά καθυστέρηση, για να εισπράξει ο εργολάβος! Ακόμα πιο εξοργιστικό όμως ήταν, πως η αστυνομία αντί να τους συλλάβει όλους μαζί, ρύθμιζε την κυκλοφορία προς την παρακαμπτήριο! Τέτοια περιφρόνηση στους πολίτες, μόνο στην Αφρική συναντάει κανείς. Να σημειωθεί, πως αυτή η παράκαμψη και τα διόδια δεν υπήρχαν ως το τέλος Δεκέμβρη. Επειδή πάρα πολλά έχουμε ακούσει με αφορμή τις εκατό μέρες για τα δεινά που κληροδότησε η προηγούμενη κυβέρνηση, αυτή η ταλαιπωρία δεν ήταν σε καμία περίπτωση έργο Σουφλιά, αλλά αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Από το newstime, του Παναγή Γαλιάτσου. Για τη συνέχεια εδώ Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

20 Μαρτίου 2010, 14:15:29
Απάντηση #28
Αποσυνδεδεμένος

πρώτη & καλύτερη

Ιατροί
Του Γ. Πήττα από το tvxs: (πιστεύω ότι κάπως αυθαίρετα ο συγγραφέας ορίζει το '85 ως την αρχή του τέλους. Προσωπικά με βολεύει: κάπου εκεί ή λίγο πιο μετά, ξεκίνησε και η δική μου "κοινωνική" αίσθηση. Ας πούμε, θυμάμαι κάπου τότε, ένα δημοσίευμα του Βήματος με είχε βοηθήσει να βιώσω την πρώτη "κοινωνική οργή". Το πρωτοσέλιδο παρουσίαζε τα πρακτικά γενικής συνέλευσης τμήματος της Ιατρικής, και οι καθηγητές παραδέχονταν και δικαιολογούσαν ωμά και απροκάλυπτα τις παράτυπες μεταγραφές από το εξωτερικό των παιδιών τους, ως αναγνώριση του έργου τους στην Ιατρική. Σπουδαίο έργο, σπουδαίοι άνθρωποι, σπουδαίο παρελθόν, σπουδαίοι επίγονοι, σπουδαία χώρα, σπουδαίο μέλλον....)


Ελλάδα, Τίτλοι Τέλους

Το Εργαστήρι Δημοσιογραφίας ήταν στη γωνία Ακαδημίας και Σίνα. Μέσα δεκαετίας 80 και τότε, για μία περίοδο είχα διδάξει εκεί ραδιόφωνο και τεχνικές επικοινωνίας. Εκείνο το απόγευμα, μεταξύ δύο τάξεων, βρήκα ευκαιρία για ένα τσιγάρο και βγήκα στη βεράντα –σκονισμένη και γεμάτη κουτσουλιές από τα αντιπαθητικά περιστέρια. Χάζευα κάτω την Ακαδημίας, αυτοκινητάκια να πηγαίνουν και να έρχονται, κόσμο να περπατάει βιαστικά και το καυσαέριο να πήζει στην ατμόσφαιρα και να θυμίζει δακρυγόνο. Το μόνιμο δακρυγόνο της υποταγής μας στην «χημεία της εποχής».

Ο Κοσκωτάς, ο άνθρωπος από το πουθενά έχει ήδη αγοράσει την Τράπεζα Κρήτης, ανοίγει την εκδοτική εταιρία Γραμμή, έχει γίνει «ίνδαλμα» για πολλούς, ενώ ακόμα δεν έχει δολοφονηθεί ο Μιχάλης Καλτεζάς, ενώ έχει προηγηθεί η αλησμόνητη κατάληψη του Χημείου από τους «τρελούς κι ευτυχισμένους» σηματοδοτώντας το «τέλος της αθωότητας». Σε μερικούς από μας, είχε ήδη αρχίσει να μυρίζει έντονη «παρακμίλα».

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ του Ανδρέα, ιστορική αναγκαιότητα κατά πολλές αναγνώσεις, είχε ήδη χειρουργήσει δραστικά τον κοινωνικό ιστό και κυρίως είχε δώσει την ευκαιρία σε πολλούς να αποκτήσουν τεράστια δύναμη χωρίς να έχουν ούτε την παιδεία ούτε τη διάθεση να την χειραγωγήσουν προς όφελος της κοινωνίας.

«Έχεις ένα τσιγάρο;» Ήταν η γνώριμη και μάλλον σιγανή φωνή του Αντρέα Λεντάκη. Δέχτηκε το άφιλτρο που του πρόσφερα και ρώτησε «τι σκέφτεσαι έτσι βαρύς;»
«Νομίζω πιάνουμε πάτο όπου νάναι» του απάντησα για να ακούσω ένα κατηγορηματικό «Γιώργο, ακόμα δεν έχεις δει απολύτως τίποτα! Ακόμα έχει πολύ δρόμο». Τον κοίταξα, δεν θυμάμαι με τι ύφος, και εκείνος συνέχισε «αν υπήρχε κράτος, θα κατέρρεε γρήγορα. Αλλά στην Ελλάδα δεν δημιουργήθηκε ποτέ, ο μόνος «θεσμός» είναι ένα άτυπο παρακράτος που κυβερνά. Σαν το μαύρο χρήμα, βρίσκει πάντα τρόπο να επιβιώνει λαθραία».

1985 είπα και στην αρχή. Είναι η εποχή που η πλήρης ανυπαρξία βάσεων στην κοινωνία, απελευθερώνει δυναμικά προς την επιφάνεια τις χυδαιότερες τάσεις που θα μπορούσαμε να φανταστούμε. Είναι η εποχή στην οποία ο έντυπος εμετός της Αυριανής επιβραβεύεται πανηγυρικά από τον «λαό» με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία καθημερινής εφημερίδας σε πανελλήνια κλίμακα: 243.534 φύλλα την ημέρα…! Η «εφημερίδα» που εξύβρισε με τον πιο επαίσχυντο τρόπο τον Μάνο Χατζιδάκι, που είχε την ελεεινολογία ως επιλεγμένο επικοινωνιακό ύφος. Και ένα από τα τεράστια εγκλήματα του ΠΑ.ΣΟ.Κ , η αναγνώριση της και μάλιστα δια στόματος Ανδρέα Παπανδρέου ως της εφημερίδας που…στηρίζει το κίνημα.

Η Ελλάδα είχε πάρει τη μορφή ενός γιγάντιου καζανιού στο οποίο μέσα πετάγονταν και ανακατεύονταν τα πλέον ετερόκλητα υλικά για να μαγειρευτεί το απίθανο υλικό του μέλλοντος της. Η Αυριανή και ο Αυριανισμός ήταν μόνο ένα από τα πολλά συστατικά. Ο Κοσκωτάς, οι χρηματισμοί, οι εξαγορές συνειδήσεων ένα άλλο. Η Ελλάδα του τσιφτετελιού, του ουίσκι, των χιλιάδων νυχτερινών κέντρων με τις πίστες και τα «μωρά» τους που χόρευαν στις μπάρες ανέμελα, ο υπουργός Γιαννόπουλος που βάφτιζε τα κέντρα «πολιτιστικά ιδρύματα», το περιοδικό ΚΛΙΚ και το Life Style, η καθιέρωση της μαγκιάς και των κολλητών ξύπνιων, οι χιλιάδες επί χιλιάδων διορισμοί στο Δημόσιο με κομματικά κριτήρια, η επέλαση των κάφρων σε όλα τα επίπεδα της Δημόσιας ζωής, η πλήρης ανυπαρξία θεσμών και αξιοκρατίας , η δικτατορία του χαβαλέ και ο καθεστωτικός σχεδόν σαρκασμός προς τους ανθρώπους του πνεύματος κατέστρεψαν κάθε είδους αντιστάσεις.

Το νεοελληνικό όνειρο πια είναι Αρμάνι, Γκούτσι, Φιλιππινέζα, πούρο, χρηματιστήριο, πούλα, αγόρασε, BMW, και ταυτόχρονα σπρωξίδη, υστερία, συνωστισμός, καβαλημένοι δικτατορίσκοι πίσω από τα γραφεία της Εφορίας και της κάθε Κρατικής Υπηρεσίας. Ένας εκρηκτικός συνδυασμός με μία και μοναδική ταυτότητα. Απόλυτη, συμπαγής, αδιαπέραστη Αναξιοπρέπεια.

Κάπου εκεί, μέσα σε αυτόν τον αχταρμά της χυδαιότητας που από το περιθώριο και την ανυπαρξία γίνεται κυρίαρχη τάξη, συνεχίζουν να υπάρχουν ομάδες, παρέες, πυρήνες νέων ανθρώπων που αρνούνται να μπουν στα κοστούμια που τους προτείνει το περιβάλλον. Και όταν θα δολοφονηθεί ο Μιχάλης Καλτεζάς, το σχέδιο θα μπει σε πλήρη εφαρμογή. Και το σχέδιο είναι οι αμέτρητοι τόνοι πρέζας που ρίχτηκαν στα Εξάρχεια ώστε αυτά από φούρνο ιδεών να μεταβληθούν σταδιακά σε κρεματόριο συνειδήσεων.

Έγιναν όλα αυτά τα χρόνια, πάρα πολλά και έγιναν ταυτόχρονα. Περισσότερα από όσα προλαβαίνει να αφομοιώσει η συνείδηση και να βγάλει δέκα συμπεράσματα της προκοπής. Από τη μια οι φυλές της Μυκόνου και τα νεοεμφανιζόμενα τζάκια. Διάφοροι απίθανοι άνθρωποι που έπεφταν με το αλεξίπτωτο και διαχειριζόντουσαν απίστευτα χρήματα που κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει πως τα είχαν βρει.

Από την άλλη καμία αντίσταση. Κάποιοι αντιδρούσαν βέβαια. Κάποιοι κάθε τόσο έγραφαν. Βιβλία, άρθρα, ομιλίες, διακηρύξεις, μανιφέστα, όλα, έπεφταν στο κενό. Η κοινωνία διάβαζε Αυριανή και χαμογελούσε όταν η βρωμερή φυλλάδα καλούσε το αναγνωστικό της κοινό να…καταγγείλει οτιδήποτε γνωρίζει για την προσωπική ζωή του «κίναιδου Χατζιδάκι». Και για να κάνω ένα άλμα στο χρόνο, αλλιώς θα πρέπει να γράφω αμέτρητες σελίδες, φτάσαμε στην Ελλάδα των απέραντων ηδονών. Όταν ξαφνικά χιλιάδες επί χιλιάδων νεοέλληνες έγιναν…παίκτες του χρηματιστήριου. Όταν ξαφνικά, τα νησιά των διακοπών μας, γέμισαν με τρελαμένους τύπους που φορώντας το μαγιό και την πλαστική σαγιονάρα περιφέρονταν επιδεικτικά με τα κινητά κολλημένα στα αυτιά φωνάζοντας τις λέξεις-κλειδιά της ευτυχίας: Πούλα! Αγόρασε!

Και όλα αυτά τα χρόνια, τα θυμάμαι με αμέτρητο κόσμο σε όλες τις ώρες του 24ώρου να γεμίζει ασφυκτικά τις πλατείες και πίνει τις φραπεδιές ή να πλημμυρίζει τα διάφορα ψευτονεοϋορκέζικα στέκια στο Χαλάνδρι και αλλού και να μασουλάει αβέρτα σολομούς και καρπάτσιο-έτσι ακριβώς όπως κάνανε και στα χωριά τους…

Η Ελλάδα, μπήκε σε ένα τεράστιο μπαλόνι και ανέβηκε στα ουράνια. Έζησε για πολλά χρόνια ένα τεράστιο ψέμα καταληστεύοντας το μέλλον των παιδιών της. Έφτασε στο αποκορύφωμα το 2004 με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και το Euro αλλά εκεί είναι που άρχισε να δείχνει την σάπια οδοντοστοιχία με την οποία καταβρόχθιζε τόσον καιρό. Οι υποδομές των Αγώνων, που θα αποδίδονταν στην κοινωνία καταστράφηκαν ή καταστρέφονται, το Euro –καθώς το βλέπω από απόσταση κατακτήθηκε κυρίως με κουτοπονηριά παρά με αξιοσύνη, και από το 2004 και μετά η πιο ανίκανη κυβέρνηση όλων των εποχών απλά χόρεψε πρώτο τραπέζι πίστα στην Τσιφτετελλάδα που κληρονόμησε.

Δεν ξέρω ποιο είναι το μέλλον μας. Οι εποχές που έρχονται είναι εξαιρετικά άγριες. Δεν είναι λίγοι αυτοί που βλέπουν ένα μακρύ χειμώνα για την ανθρωπότητα, τον χειμώνα της Κρίσης του Καπιταλισμού η οποία περιλαμβάνει πολλά φαινόμενα για τα οποία δεν είμαστε έτοιμοι. Όπως οι επιπτώσεις της Κλιματικής Αλλαγής που σημαίνουν εκατομμύρια επί εκατομμυρίων οικοπρόσφυγες, νέες εστίες πολέμου και Μετανάστες. Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα όμως, δεν είναι απλά το προϊόν της Παγκόσμιας Κρίσης του Καπιταλισμού. Αυτή, ίσως και να είναι ευλογία κατά κάποιο τρόπο, γιατί στάθηκε η αφορμή για να φανούν με τραγικό τρόπο οι αναπηρίες του τόπου μας.

Όταν όμως συλλαμβάνεται ένας Μάριος Ζ. ως…τρομοκράτης και ένα μπουκάλι σαμπουάν υποδεικνύεται ως βόμβα μολότοφ ενώ την ίδια ώρα κυκλοφορεί ελεύθερος ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, τότε, ο μόνος δρόμος που ανοίγει (ξανά) είναι αυτός του Χάους.

Αν συνεχίσουν τα πράγματα έτσι, ο Δεκέμβρης του 2008 θα μοιάζει με παιδική χαρά.
« Τελευταία τροποποίηση: 20 Μαρτίου 2010, 17:49:32 από πρώτη & καλύτερη »

20 Μαρτίου 2010, 14:25:49
Απάντηση #29
Αποσυνδεδεμένος

EzeΤΡΟΛ


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Όταν όμως συλλαμβάνεται ένας Μάριος Ζ. ως…τρομοκράτης και ένα μπουκάλι σαμπουάν υποδεικνύεται ως βόμβα μολότοφ ενώ την ίδια ώρα κυκλοφορεί ελεύθερος ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, τότε, ο μόνος δρόμος που ανοίγει (ξανά) είναι αυτός του Χάους.

Καταληκτικό το άρθρο.

Όμως, μάλλον έχει γίνει ένα παρόραμα στο τέλος: Μάλλον ο συντάκτης εννοεί τον Παύλο Ψωμιάδη της Ασφαλιστικής Εταιρείας "Ασπίς", και όχι τον Παναγιώτη -Πανίκα- Ψωμιάδη, γραφικό Νομάρχη Θεσ/νίκης.
« Τελευταία τροποποίηση: 20 Μαρτίου 2010, 18:43:58 από Ο διακομιστής »
Θα έρθουν καιροί που θα είστε ασφαλισμένοι, αλλά θα είναι σαν να μην είστε.

Λέξεις κλειδιά:
 

Σχετικά θέματα

  Τίτλος / Ξεκίνησε από Απαντήσεις Τελευταίο μήνυμα
1 Απαντήσεις
3598 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 31 Ιανουαρίου 2012, 23:46:41
από EzeΤΡΟΛ
0 Απαντήσεις
2644 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 18 Μαρτίου 2014, 21:26:06
από Γ.Κτιστάκης
0 Απαντήσεις
2181 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 21 Ιουλίου 2014, 18:56:14
από Argirios Argiriou
0 Απαντήσεις
1995 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 24 Ιανουαρίου 2018, 00:06:56
από Argirios Argiriou
0 Απαντήσεις
30518 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 3 Ιουνίου 2018, 06:56:30
από Argirios Argiriou