Γενικά > Νομικά θέματα

Σχετικά με την ακούσια εξέταση και νοσηλεία ψυχικά Ασθενούς.

(1/2) > >>

Argirios Argiriou:
Σχετικό άρθρο της Ελευθεροτυπίας της 25.09.2004
όπου και εδώ γίνεται λόγος για την ισχύουσα νομοθεσία, όπως την έχει ήδη παραθέσει σε άλλο σημείο του φόρουμ
σε συνημμένο του έγγραφο ο συνάδελφος κ. Πατρωνάκης ( Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος ) :

...............
................................
σύμφωνα με τον ν. 2071/92 (αρ. 96 παρ. 5), εφόσον συντρέχει περίπτωση μεταφοράς σε δημόσια ψυχιατρική κλινική για ακούσια εξέταση με εισαγγελική παραγγελία, η παραμονή σε αυτήν «δεν μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από 48 ώρες». Στο διάστημα αυτό πρέπει να συνταχθούν δύο ψυχιατρικές γνωματεύσεις και να σταλούν στον αρμόδιο εισαγγελέα, ώστε εκείνος να αποφασίσει για την τύχη του προσώπου. Εφόσον ύστερα απ' αυτά ο εισαγγελέας αποφασίσει τον εγκλεισμό του, οφείλει μέσα σε τρεις ημέρες να υποβάλει αίτημα στο αρμόδιο Πρωτοδικείο, προκειμένου αυτό να επιληφθεί της υπόθεσης μέσα σε δέκα ημέρες. Η παραμονή σε ψυχιατρικό κατάστημα ακούσια εισαχθέντος για εξέταση δεν μπορεί, χωρίς άλλο λόγο, να μετατραπεί σε ακούσια νοσηλεία, ούτε να παραταθεί πέραν των 48 ωρών. Επιπλέον, από τη στιγμή της εισαγγελικής παραγγελίας για εισαγωγή και νοσηλεία απαιτείται οπωσδήποτε δικαστική απόφαση εντός των επόμενων δεκατριών ημερών (τρεις ημέρες προθεσμία στον εισαγγελέα για εισαγωγή της αίτησης στο Πρωτοδικείο συν δέκα ημέρες προθεσμία για τη συνεδρίαση του Πρωτοδικείου). Σε διαφορετική περίπτωση, δεν υπάρχει νομιμοποιητικός λόγος για την ακούσια νοσηλεία του ασθενούς στο ψυχιατρικό κατάστημα.
.................................................

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Argirios Argiriou:
Το ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ,
15/03/2009
της Μαρίνας Ζιώζιου.

Εκθεση-κόλαφος του Συνηγόρου του Πολίτη δείχνει ότι η ψυχική υγεία στην Ελλάδα αντιμετωπίζεται με συνθήκες... τρίτου κόσμου. Εξ ου και η τεράστια διαφορά των ακούσιων εγκλεισμών, που στη χώρα μας αντιπροσωπεύουν το 55%-60% των εισαγωγών σε ψυχιατρεία, την ώρα που στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες το αντίστοιχο ποσοστό είναι στο 7%-8%!

Ελλείψει των αναγκαίων δομών ψυχικής υγείας, συχνά συγγενείς ασθενών με ψυχικά προβλήματα αναγκάζονται να καταφεύγουν στον εγκλεισμό των ψυχικώς πασχόντων με εισαγγελική εντολή, προκειμένου να εξασφαλίσουν την εισαγωγή τους σε κάποιο νοσοκομείο ή ψυχιατρική κλινική!

Το 97% των ασθενών μεταφέρεται από περιπολικά της Αστυνομίας και όχι από το ΕΚΑΒ (όπως προβλέπεται από τον νόμο), γεγονός που, όπως επισημαίνεται στην έκθεση του Συνηγόρου, υποδηλώνει την αντιμετώπιση των ατόμων αυτών ως «δυνάμει επικίνδυνων προσώπων» και όχι ως ασθενών.

Η αδικαιολόγητη αυτή αντιμετώπιση των ψυχασθενών εκδηλώνεται με τη δέσμευσή τους με χειροπέδες και τη συνοδεία τους από αστυνομικό προσωπικό, ακόμη και όταν η θέα του ένστολου προσωπικού επιτείνει την ταραχή και επιδεινώνει την κατάσταση της υγείας τους.

Για να συνταχθεί η έκθεση πραγματοποιήθηκε σειρά επισκέψεων κλιμακίου του ΣτΠ στο Δρομοκαϊτειο και στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αθηνών (ΨΝΑ). Εγινε συλλογή υλικού με τυχαία επιλογή 89 φακέλων ασθενών και των δύο φύλων που είχαν εισαχθεί αναγκαστικά για νοσηλεία, κατά την τελευταία διετία με τον νόμο 2071/1992, σε ισχύ.

Από τους φακέλους αυτούς μελετήθηκαν 179 περιπτώσεις, αφού διαπιστώθηκε ότι υπήρχαν περιπτώσεις ασθενών με πολλαπλούς εγκλεισμούς.

Τι προβλέπεται

Οι προϋποθέσεις για την ακούσια νοσηλεία, σύμφωνα με τον νόμο, είναι «ο ασθενής να πάσχει από ψυχική διαταραχή, να μην είναι ικανός να κρίνει για το συμφέρον της υγείας του, η έλλειψη νοσηλείας να έχει ως συνέπεια να επιδεινωθεί η κατάσταση της υγείας του ή η νοσηλεία να είναι απαραίτητη για να αποτραπούν πράξεις βίας κατά του ίδιου ή τρίτου».

Επίσης αναφέρεται ότι την αίτηση για την ακούσια νοσηλεία που απευθύνεται στον εισαγγελέα πρωτοδικών «...συνοδεύουν επίσημες αναλυτικές γραπτές γνωματεύσεις για την κατάσταση του ασθενούς δύο ψυχιάτρων ή επί αδυναμίας εξευρέσεως δύο ψυχιάτρων, ενός ψυχίατρου και ενός ιατρού παρεμφερούς ειδικότητας».

Αυτό που συγκλονίζει είναι ότι στις μισές περιπτώσεις ακούσιων εγκλεισμών, δεν υπήρχε αιτιολογημένη ιατρική γνωμάτευση, αναφορικά με την ύπαρξη ή όχι συγκεκριμένης ψυχικής διαταραχής.

Από τους φακέλους που εξετάστηκαν και περιελάμβαναν έγκυρες παρατηρήσεις, σε ποσοστό 98% οι ιατρικές γνωματεύσεις υπογράφονται από 2 ψυχιάτρους. Ωστόσο σε κανένα από τα ιατρικά σημειώματα δεν υπάρχει η ψυχιατρική ειδικότητα των γιατρών και η θέση τους στο νοσοκομείο, κάτι το οποίο είναι παράνομο.

Οι ψυχίατροι «ως οιονεί πραγματογνώμονες» πρέπει να αιτιολογούν πλήρως την κρίση τους, ώστε να καταστεί δυνατή η ορθή άσκηση των αρμοδιοτήτων του εισαγγελέα για την ακούσια νοσηλεία. Συνεπώς δεν καλύπτεται η απαίτηση του νόμου για αιτιολογημένες γνωματεύσεις...

Επίσης σε πάρα πολλές περιπτώσεις δεν προκύπτει με βεβαιότητα ότι οι ασθενείς ενημερώθηκαν επαρκώς «για τα δικαιώματά τους και ειδικότερα το δικαίωμά τους να ασκήσουν ένδικο μέσο».

Ενώ σε ποσοστό 94% βρέθηκε εισαγγελική εντολή για εγκλεισμό, στους περισσότερους φακέλους των ασθενών δεν υπήρχε κλήση για δίκη και σε ποσοστό 84% δεν βρέθηκε δικαστική απόφαση περί εγκλεισμού.

Παραμονή ασθενους στο ψυχιατρείο

Οι δέκα ημέρες που προβλέπει  ο νόμος εύκολα γίνονται... πενήντα

Διαπιστώθηκε και επιβεβαιώθηκε η υπέρβαση του χρονικού διαστήματος των 10 ημερών παραμονής του ασθενούς στο ψυχιατρείο που ορίζει ο νόμος. Η μέση διάρκεια παραμονής των ψυχικά ασθενών στο νοσοκομείο είναι 52 ημέρες, ενώ το μέγιστο χρονικό διάστημα που προέκυψε από τις περιπτώσεις του δείγματος που εξετάστηκαν έφτασε τις 540 ημέρες!

Η υπέρβαση των προθεσμιών που ορίζονται στις σχετικές διατάξεις του προαναφερθέντος νόμου θεμελιώνει ευθύνη για παράνομη στέρηση της ελευθερίας τού ακούσια νοσηλευόμενου ψυχικά ασθενούς. Η μη τήρηση των προβλεπόμενων δικαστικών διαδικασιών εκθέτει τα ψυχιατρικά νοσοκομεία και τους ιατρούς, καθώς τους μετακυλίει την ευθύνη απόδειξης, ότι υπήρχε κίνδυνος ζωής ή σοβαρής βλάβης της υγείας του ίδιου του ασθενούς. Παρά το μεγάλο ποσοστό των ατόμων που πάσχουν από ψυχική ασθένεια, το πρόβλημα παραμένει στο περιθώριο του δημόσιου διαλόγου. Ενα πέπλο σιωπής γύρω από τα θέματα της ψυχικής υγείας έχει υφανθεί εδώ και χρόνια. Οι ψυχικά ασθενείς εκτός από την ίδια τη νόσο έχουν να αντιμετωπίσουν το κοινωνικό στίγμα, την προκατάληψη και τον φόβο της κοινωνίας. Σύμφωνα με διεθνείς επιδημιολογικές μελέτες ένας στους 5 ενηλίκους διαγιγνώσκεται με κάποια συγκεκριμένη ψυχική διαταραχή. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως το 9,5% του πληθυσμού έχει κάποια καταθλιπτική διαταραχή, το 13,3 % κάποια αγχώδη διαταραχή και το 3% τη σχιζότυπη διαταραχή προσωπικότητας, ενώ στα χρόνια που έρχονται αυτά τα ποσοστά αναμένεται να αυξηθούν.

Τα όρια ανάμεσα στο φυσιολογικό και το παθολογικό είναι δυσδιάκριτα, αρκετές φορές ασαφή και δεν δικαιολογούν την περιθωριοποίηση των ψυχικά ασθενών από τους υγιείς, αφού πολύ εύκολα κάποιος μπορεί να περάσει από την μια κατηγορία στην άλλη.

Ε. Φυτράκης, διδάκτωρ Νομικής, ειδικός επιστήμονας στον Συνήγορο του Πολίτη

Ο εγκλεισμός είναι κοκτέιλ φυλακής με θεραπεία... «Η αναγκαστική νοσηλεία επιφέρει μια διπλή κάμψη στα δικαιώματα του ανθρώπου: στέρηση της ελευθερίας και υποβολή σε ιατρικές πράξεις χωρίς συναίνεση. Πρόκειται δηλ. για ένα πολύ σοβαρό μέτρο που θα πρεπε μόνο σπάνια να χρησιμοποιείται. Κι όμως η ανεπάρκεια του συστήματος ψυχικής υγείας έχει μετατρέψει την αναγκαστική νοσηλεία από εξαίρεση σε κανόνα και μάλιστα με μια υποτυπώδη διαδικασία. Ειδικότερα: Με μια απλή αίτηση, χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο, εκδίδεται -στα γρήγορα- μια εισαγγελική παραγγελία, και, τελικά, η Αστυνομία αναλαμβάνει να «συλλάβει» τον τρελό με κλομπ και χειροπέδες! Θα ακολουθήσουν δύο-τρεις λέξεις, όπως «ψυχωσική συνδρομή», ως παρωδία ψυχιατρικής γνωμάτευσης, για να ξεκινήσει ο ψυχιατρικός εγκλεισμός. Αν ποτέ γίνει δίκη, ο ασθενής θα είναι απών, αλλά ούτε και κανείς άλλος θα τον υπερασπιστεί. Ετσι, τελικά, η σημαντικότερη εγγύηση του πολίτη απέναντι στην κρατική βία, δηλ. η δικαιοσύνη, καταλήγει μια απλή τυπική σφραγίδα! ».Θ. Μεγαλοοικονόμου, διευθυντής ψυχίατρος ΨΝΑ

Καμία αλλαγή στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας

«Ο αριθμός των ακούσιων νοσηλειών (55%-60% του συνόλου των εισαγωγών) είναι ένας αδιάψευστος δείκτης ότι δεν έχει υπάρξει πραγματικός μετασχηματισμός των υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Ενας άλλος αδιάψευστος δείκτης είναι η μη εφαρμογή του νόμου για τις ακούσιες νοσηλείες με κοινή τη γραφειοκρατική/ διεκπεραιωτική προσέγγιση και την αδιαφορία των λειτουργών, τόσο στον χώρο της Ψυχικής Υγείας, όσο και σ' αυτόν της Δικαιοσύνης. Η κατάφωρη καταπάτηση των δικαιωμάτων μιας μεγάλης μερίδας πολιτών δεν είναι κατ εξαίρεσιν, αλλά αποτελεί τον παγιωμένο τρόπο της καθημερινής λειτουργίας και των δύο θεσμών, ψυχιατρικού και δικαστικού. Στο χώρο της Δικαιοσύνης επικρατεί μια απηρχαιωμένη κουλτούρα, η οποία βλέπει τον ψυχικά πάσχοντα ως άτομο επικίνδυνο και στον χώρο της Ψυχικής Υγείας κυριαρχεί η παραδοσιακή λειτουργία του ψυχιατρικού θεσμού, επίσης για την προστασία της κοινωνικής τάξης, κατ εντολήν της οποίας λειτουργεί».


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Argirios Argiriou:
Ελευθεροτυπία,
31/08/2009.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ.

Ανησυχητικές διαστάσεις παίρνει στα νησιά των Κυκλάδων η πορεία των ακούσιων νοσηλειών των ψυχικά πασχόντωνκαι ο τρόπος διεξαγωγής της διαδικασίας εφαρμογής εισαγγελικών εντολών από τον νόμο που αυξάνεται τους θερινούς μήνες, Ιούλιο και Αύγουστο. Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι τα τελευταία χρόνια ο αριθμός τους διπλασιάστηκε σε σχέση με το 2000.
 Η συχνότερη ηλικιακή κατηγορία είναι μεταξύ 35-50 ετών (36%) και ο μέσος χρόνος νοσηλείας στο μεγαλύτερο ποσοστό ξεπερνούσε τις 41 ημέρες (40%). Πάνω από τις μισές ακούσιες νοσηλείες προέρχονται από τις Βορειοανατολικές Κυκλάδες. Αυτά τα νησιά παρουσιάζουν συστηματικά, κάθε χρόνο, περιστατικά που νοσηλεύονται ακούσια, σε αντίθεση με την σποραδικότητα που παρουσιάζουν τα νησιά των Δυτικών Κυκλάδων. Τα νησιά των 1.500-2.000 κατοίκων έχουν μικρές συχνότητες, κοντά στον μέσο όρο του νομού (1,2 στους 1000 κατοίκους), με εξαίρεση τη Σέριφο που παρουσιάζει εξαιρετικά αυξημένη συχνότητα.

«Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι τα δύο μεγαλύτερα νησιά των Κυκλάδων, η Σύρος και η Νάξος, παρουσιάζουν μικρότερα ποσοστά από την Πάρο και τη Μύκονο», υπογραμμίζει ο Στέλιος Στυλιανίδης, αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνικής Ψυχιατρικής του Παντείου Πανεπιστημίου, υπεύθυνος για τις (ΚΜΨΥ), Κινητές Μονάδες Ψυχικής Υγείας ΒΑ και Δ Κυκλάδων (με συνεργάτες τον Μάριο Σταυρογιαννόπουλο και τη Στέλλα Παντελίδου) της Εταιρείας Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας. «Η χαμηλή συχνότητα εισαγγελικών από τη Μήλο, που αποτελεί έδρα ΚΜΨΥ, ενδεχομένως να είναι ένα αισιόδοξο εύρημα για την δράση αυτής της κοινοτικής δομής.

Οι μεγάλες συχνότητες που αποδίδονται στην Ανάφη και τη Φολέγανδρο είναι ασφαλώς πλασματικές, εξαιτίας του πολύ μικρού αριθμού κατοίκων των νησιών αυτών. Ωστόσο, το στοιχείο αυτό δεν μειώνει τη σημασία της ανάγκης αυτών των νησιών για υπηρεσίες ψυχικής υγείας. Οπως είναι αναμενόμενο, η Σύρος και η Νάξος, τα δυο μεγαλύτερα σε πληθυσμό νησιά του νομού, παρουσιάζουν τους μεγαλύτερους αριθμούς ακούσιων εισαγωγών».

 
Η εποχική απασχόληση και το άγχος για την εξασφάλιση των προς το ζην για την υπόλοιπη χρονιά είναι οι παράγοντες που οδηγούν την οικογένεια στη λύση της ακούσιας νοσηλείας, μας λέει ο καθηγητής Στέλιος Στυλιανίδης.
 Η ακούσια νοσηλεία-θεραπεία των ψυχικά πασχόντων πολιτών είναι ένα πολυσύνθετο κοινωνικό και ψυχιατρικό φαινόμενο, που εγείρει πολύπλοκα ζητήματα σε διάφορα επίπεδα, κοινωνικά, ψυχιατρικά, ιατρικά, νομικά, ηθικά, οικονομικά και πολιτικά. Είναι ένα φαινόμενο που απασχολεί τη θεραπευτική κοινότητα παγκοσμίως και οι προσπάθειες ανάδειξης και βελτίωσής του είναι συνεχείς. Η στάση απέναντι στην ακούσια νοσηλεία άλλαξε μέσα στο πέρασμα του χρόνου, από το πατερναλιστικό-αυταρχικό μοντέλο σε ένα πιο δημοκρατικό και δίκαιο, με μεγαλύτερη έμφαση στα δικαιώματα των ψυχικά ασθενών για ελευθερία και επιλογή θεραπείας.

«Η Ελλάδα κατέχει ένα θλιβερό ρεκόρ σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ε.Ε., αφού πάνω από το 58% των εισαγωγών σε ψυχιατρικά τμήματα πραγματοποιούνται με τη διαδικασία της ακούσιας νοσηλείας. Οι λόγοι που εξηγούν αυτό το τεράστιο χάσμα μεταξύ διακηρύξεων περί συνέχισης της αποκαλούμενης ψυχιατρικής μεταρρύθμισης και προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων και επικράτησης χείριστων θεραπευτικών πρακτικών, αυταρχισμού και καταστολής είναι γνωστοί», προσθέτει ο κ. Στυλιανίδης.

Με γνώμονα την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ασθενών και την ποιοτική αλλαγή της διαδικασίας της ακούσιας νοσηλείας, οι Κινητές Μονάδες Ψυχικής Υγείας ΒΑ και Δ Κυκλάδων της Εταιρείας Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας ανέπτυξαν τα τελευταία χρόνια μια σειρά από δράσεις προς την κατεύθυνση αυτή. Σε τοπικό επίπεδο και μέσα από την εμπειρία των μονάδων, έγινε εμφανές ότι οι φορείς που εμπλέκονται ενεργά, άμεσα και έμμεσα στην αντιμετώπιση και στον χειρισμό ψυχιατρικών περιστατικών και όχι μόνο, είχαν μια μη συντονισμένη και ασυνεχή πορεία προς τον ίδιο στόχο, την προάσπιση και προαγωγή της ψυχικής, και όχι μόνο, υγείας των ανθρώπων που εξυπηρετούσαν. Η σύνθεση των ομάδων αυτών, σχεδόν σε κάθε νησί, περιλαμβάνει εκπροσώπους των Κινητών Μονάδων Ψυχικής Υγείας ΒΑ και Δ Κυκλάδων της ΕΠΑΨΥ, εκπροσώπους της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, εκπροσώπους κοινωνικών φορέων, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και δημόσιων Αρχών (Αστυνομία, Λιμενικό), σε συνεργασία με την τοπική εκκλησία.

«Η διάγνωση που κυριαρχεί στις ακούσιες εισαγωγές είναι η ψυχωσική συνδρομή. Ισως ο όρος να μοιάζει γενικός, αλλά ήταν αυτός που χρησιμοποιούνταν κατά κύριο λόγο στα βιβλία κίνησης ασθενών των νοσοκομείων και ομοίως στις διαγνώσεις των ψυχιάτρων, που επισυνάπτονταν στις αιτήσεις ακούσιας νοσηλείας προς τον εισαγγελέα. Οι ακούσια νοσηλευόμενοι είναι πιθανότερο να πάσχουν από ψυχωσικές διαταραχές και να είναι περισσότερο χρόνιοι από αυτούς που εισάγονται εκουσίως. Με την πάροδο του χρόνου, οι συγγενείς ευκολότερα καταφεύγουν στην εισαγγελική εντολή για τον ψυχωσικό ασθενή.Επιπλέον, στα αποτελέσματα που προκύπτουν από το αρχείο των Εισαγγελιών, κρίθηκε απαραίτητο να προστεθεί η κατηγορία "ασαφής διάγνωση" για διαγνώσεις ψυχιάτρων του τύπου "επιθετικότητα", "απώλεια ελέγχου πραγματικότητας" σε ποσοστό περίπου 6%. Εδώ υπάρχουν σαφείς προεκτάσεις ως προς την εφαρμογή του νόμου 2071/92, που επιτάσσει σαφή αιτιολόγηση και ακριβείς γνωματεύσεις που να δικαιολογούν την αναγκαιότητα ακούσιας νοσηλείας. Μας προβληματίζει το γεγονός ότι ο εισαγγελέας, έστω και σε έναν μικρό αριθμό περιπτώσεων, πιθανόν εξαιρετικά επειγουσών, στηρίχθηκε σε τέτοιες "επιστημονικές διαγνώσεις"».

Οσο για τα αυξημένα ποσοστά ακούσιων νοσηλειών το καλοκαίρι, οι επιστήμονες εξηγούν ότι οφείλεται στις συνθήκες εργασίας: «Η εποχική απασχόληση για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού και το άγχος για την εξασφάλιση των προς το ζην για όλη την υπόλοιπη χρονιά είναι παράγοντες που οδηγούν πιο εύκολα την οικογένεια στη λύση της ακούσιας νοσηλείας του ψυχικά πάσχοντος μέλους της. Ο ελεύθερος χρόνος κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού είναι εξαιρετικά περιορισμένος σε σύγκριση με τους χειμερινούς μήνες, όπου η οικογένεια είναι περισσότερο συγκεντρωμένη στο σπίτι και στα προβλήματα του». *

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Argirios Argiriou:
Σήμερα είχα μια τραγική ιστορία ασθενούς μου που έγινε τις τελευταίες εβδομάδες έντονα ψυχωτικός και η παραμονή του στο σπίτι ήταν πλέον αδύνατη.

Η μητέρα του ασθενούς επικοινώνησε με τον εισαγγελέα ο οποίος της έδωσε χαρτί το οποίο το έδωσε στους αστυνομικούς που ήρθαν και μετέφεραν τον γιό της στην Ψυχιατρική κλινική.

Argirios Argiriou:
Από πρόσφατο μήνυμα του συναδέλφου Αδαμάντιου Σκούφαλου, από την Χίο, σε άλλο σημείο του φόρουμ:


- Οι συγγενείς (σπανιότερα άλλοι εμπλεκόμενοι/θιγόμενοι)  καταφεύγουν στον εισαγγελέα και ζητούν την εξέταση ή/και εγκλεισμό του ασθενή.

- Αν ο εισαγγελέας πειστεί από όσα του αναφέρουν οι συγγενείς εκδίδει εισαγγελική εντολή για σύλληψη από την αστυνομία και (βίαιη αν χρειαστεί) προσαγωγή. Στη συνέχεια εκδίδει εντολή για προσαγωγή του ασθενή (συνοδεία αστυνομικών) και εξέταση από 2 ψυχιάτρους με το ερώτημα αν απαιτείται νοσηλεία σε ψυχιατρική κλινική.

- Αν τα πορίσματα των 2 ψυχιάτρων συνηγορούν σ’ αυτό, τότε διατάσσεται η ακούσια εισαγωγή/νοσηλεία σε ψυχιατρική κλινική/ίδρυμα. Αν μάλιστα ζητήσει και ιατρική συνοδεία κατά τη διακομιδή, εκεί να δεις "ομορφιές"! Κάπου τα είχα γράψει έχων εμπειρίες στις ακούσιες διακομιδές ασθενών με καράβι συνοδεία αστυνομικών για νοσηλεία στο Δαφνί ή το Δρομοκαΐτειο.


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα