Θέματα Εργασίας > ΕΟΠΥΥ
Ο ΕΟΠΥΥ σε αριθμούς.
Argirios Argiriou:
25/12/2015 Καθημερινή
της Πεννυ Μπουλουτζα.
Μια πολύ δύσκολη χρονιά για τα συμβεβλημένα με τον ΕΟΠΥΥ διαγνωστικά κέντρα και ιδιωτικές κλινικές προοιωνίζεται το 2016. Οι ιδιώτες πάροχοι υπηρεσιών υγείας δηλώνουν ότι αδυνατούν πλέον να απορροφήσουν το «κούρεμα» μέσω του claw back, το οποίο φτάνει το 40%-50% του συνολικού κόστους, προειδοποιώντας για επερχόμενα «λουκέτα» που θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερο «συνωστισμό» ασφαλισμένων στο ΕΣΥ. Εως το τέλος του έτους, ο ΕΟΠΥΥ θα έχει αποπληρώσει τους επτά από τους δώδεκα μήνες υπηρεσιών που παρείχαν οι ιδιώτες συμβεβλημένοι σε ασφαλισμένους, καθώς οι υπόλοιποι πέντε μήνες παρακρατούνται εν ονόματι του claw back (αυτόματος μηχανισμός επιστροφής της υπέρβασης).
Το μέλλον φαντάζει ακόμη πιο δυσοίωνο, με δεδομένο ότι έχει «παγώσει» η αποπληρωμή των παλαιών –χρονολογούνται πριν από το τέλος του 2011– ληξιπρόθεσμων οφειλών και η οποία έως πρόσφατα έδινε ρευστότητα στις επιχειρήσεις. Μόνο για διαγνωστικά κέντρα και ιδιωτικές κλινικές τα παλιά ληξιπρόθεσμα υπολογίζονται σε 250 εκατ. ευρώ. Σε πιο δεινή θέση φαίνεται ότι είναι τα διαγνωστικά κέντρα που εκτός από τις υποχρεωτικές «εκπτώσεις» θα πρέπει να διαχειριστούν το 2016 και το «ψαλίδι» στις τιμές των εξετάσεων.
«Για εφέτος έχουμε πληρωθεί από τον ΕΟΠΥΥ για τους τέσσερις πρώτους μήνες του έτους, καθώς και για Ιούλιο και Αύγουστο. Μάιος και Ιούνιος έχουν παρακρατηθεί υπέρ claw back. Τώρα πληρωνόμαστε τον Σεπτέμβριο. Και απ’ ό,τι φαίνεται “τελειώσαμε” για το 2015», δηλώνει στην «Κ» ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Ιδιωτικών Κλινικών Γρηγόρης Σαραφιανός. Κάθε χρόνο, μέσω του claw back «κουρεύονται» σχεδόν τα μισά από τα νοσήλια ασφαλισμένων που χρωστάει ο ΕΟΠΥΥ.
«Για τα έτη 2013 και 2014, το claw back έφτασε στο 48%, ενώ για το πρώτο εξάμηνο του 2015 είναι στο 42%. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι κάθε μήνα οι γενικές κλινικές παρέχουμε υπηρεσίες σε ασφαλισμένους κόστους 28-30 εκατ. ευρώ, για τις οποίες εισπράττουμε 19,5 εκατ. ευρώ», σημειώνει ο κ. Σαραφιανός. Συνολικά οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του ΕΟΠΥΥ προς τις κλινικές ανέρχονται στα 700 εκατ. ευρώ. Από αυτά, τα 130 εκατ. ευρώ είναι παλιά χρέη που χρονολογούνται πριν από το 2012, για τα οποία υπάρχει ο σοβαρός κίνδυνος να παραγραφούν στο τέλος του έτους, λόγω παρέλευσης πενταετίας.
«Οταν τα τελευταία τρία χρόνια δεν έχουμε πληρωθεί 18 μήνες, η κατάσταση δεν είναι βιώσιμη», τονίζει ο κ. Σαραφιανός, που εκτιμά ότι το 2016 πολλές ιδιωτικές κλινικές θα κλείσουν. «Εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, το πρώτο εξάμηνο του 2016 εκτιμώ ότι 50-60 από τις περίπου 160 ιδιωτικές γενικές και ψυχιατρικές κλινικές θα κλείσουν. Δεν υπάρχει λύση», καταλήγει.
«Κούρεμα» ύψους περίπου 200 εκατ. ευρώ αναμένουν για εφέτος τα διαγνωστικά εργαστήρια, οι υπεύθυνοι των οποίων έχουν πληρωθεί τους επτά μήνες του 2015. Οπως επισημαίνει στην «Κ» ο πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Ιατρικών Διαγνωστικών Κέντρων, Γιώργος Βουγιούκας, ο κλειστός προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ για διαγνωστικές εξετάσεις ανέρχεται στα 309 εκατ. ευρώ και οι απαιτήσεις των εργαστηρίων αναμένεται να φτάσουν έως το τέλος του έτους τα 510 εκατ. ευρώ, που σημαίνει ότι θα «κουρευτεί» το 40% των απαιτήσεων.
Συνολικά, ο ΕΟΠΥΥ δεν έχει αποπληρώσει απαιτήσεις ύψους 600 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 120 εκατ. είναι ληξιπρόθεσμες οφειλές της περιόδου 2008-2011. Πλέον τα διαγνωστικά κέντρα –ειδικά τα μικρά και μεσαία– έχουν να αντιμετωπίσουν άλλη μία απειλή: τη μείωση των τιμών των εξετάσεων με τις οποίες θα αποζημιώνει ο ΕΟΠΥΥ. Οι μειώσεις είναι 43% μεσοσταθμικά στις 51 πιο «κοστοβόρες» για τον ΕΟΠΥΥ εξετάσεις (απορροφούν το 85% της δαπάνης) και 9% για τις υπόλοιπες.
«Θα καταρρεύσουμε όλοι. Πώς είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να λειτουργούμε;», τονίζει ο κ. Βουγιούκας. Εως και πέρυσι, παρά τα «κουρέματα», οι επιχειρήσεις του κλάδου είχαν καλύτερη ρευστότητα λόγω της αποπληρωμής των παλαιών ληξιπρόθεσμων (2008-2011). Εως και το τέλος του 2014 τα ποσά για την αποπληρωμή των παλαιών ληξιπρόθεσμων χρεών ήταν διαθέσιμα σε ειδικό κωδικό. Η προθεσμία έληξε, ο κωδικός καταργήθηκε και τα ποσά επέστρεψαν στο γενικό λογιστήριο του κράτους. Ετσι, οι εκπρόσωποι των συμβεβλημένων παρόχων σπεύδουν να καταθέσουν αγωγές και εξώδικα προς τον ΕΟΠΥΥ προκειμένου να μην παραγραφούν λόγω παρέλευσης πενταετίας τα χρέη αυτά.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Argirios Argiriou:
Καθημερινή, 03/01/2015
του Γιάννη Παπαδόπουλου.
Τρεις ημέρες πριν από την Πρωτοχρονιά μια γυναίκα επισκέφτηκε τα γραφεία του Συλλόγου Οροθετικών Ελλάδος «Θετική Φωνή» στο κέντρο της Αθήνας. «Πήγα στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο αλλά με έστειλαν εδώ», είπε διστακτικά και έβγαλε από την τσάντα της ένα άδειο κουτί Eviplera, φάρμακο που χρησιμοποιείται για τον ιό του HIV. «Από χθες δεν έχω πάρει. Αισθάνομαι σαν να ζητιανεύω», είπε.
Από το φαρμακείο του νοσοκομείου την ενημέρωσαν ότι θα έχουν διαθέσιμα σκευάσματα ύστερα από δέκα ημέρες. Πρώτη φορά στα δέκα χρόνια διάγνωσής της αντιμετώπιζε αυτό το πρόβλημα: να μένει χωρίς χάπια, ενώ πρέπει να τα λαμβάνει καθημερινά. Παρουσία της «Κ», σε τηλεφωνική συνομιλία με εκπρόσωπο της «Θετικής Φωνής», υπάλληλος του νοσοκομείου προσπαθούσε να δικαιολογήσει την κατάσταση.
«Είμαι υπάλληλος, κύριε, δεν μπορώ να εξοικονομήσω εγώ χρήματα. Ρωτήστε τι αγώνα έκανα, έκανα τα πάντα», έλεγε. «Αφού δεν έχει λεφτά το νοσοκομείο, πώς θα πληρώσουμε τις εταιρείες;».
Οι ανάγκες της 68χρονης οροθετικής τελικά καλύφθηκαν με δανεικά. Ο εκπρόσωπος του συλλόγου κατάφερε να βρει επτά χάπια από άλλους ασθενείς που είχαν απόθεμα. «Οταν πάρετε το κουτί από το νοσοκομείο θα πρέπει να τα επιστρέψετε», της είπε για να τον ρωτήσει εκείνη: «Δεν μπορείτε να τα κάνετε δέκα τα χάπια;».
Τα τελευταία δύο χρόνια καταγράφονται ανά τακτά διαστήματα ελλείψεις σαν κι αυτή σε μεγάλα νοσοκομεία της χώρας. Συχνά, μέχρι να εγκριθούν έκτακτα κονδύλια από το υπουργείο Υγείας, οι ασθενείς καταφεύγουν στον δανεισμό χαπιών μεταξύ τους. Το πρόβλημα λύνεται πρόσκαιρα, όμως κανείς δεν εγγυάται ότι δεν θα επανεμφανιστεί. «Σε εμάς έχουν απευθυνθεί δεκάδες άτομα τους τελευταίους μήνες», αναφέρει ο Γιώργος Τσιακαλάκης, υπεύθυνος επικοινωνίας της «Θετικής Φωνής».
«Εμείς οι γιατροί κάνουμε τεράστιο αγώνα για να πείσουμε τους ασθενείς να είναι συνεπείς, να μη χάνουν δόσεις, να μην παραβιάζουν τα ωράρια», λέει στην «Κ» ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης και Αντιμετώπισης του AIDS, Μάριος Λαζανάς. «Ο,τι οικοδομούμε, ξαφνικά, από τις ελλείψεις καταρρέει». Αν μείνουν οι ασθενείς για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς αγωγή μπορεί ο ιός να αναπτύξει αντοχή απέναντι στα φάρμακα.
Τα κονδύλια και τα κενά
Τα νοσοκομεία είναι η μόνη πηγή προμήθειας αντιρετροϊκών φαρμάκων στη χώρα. Το κόστος της αγωγής καλύπτεται εξ ολοκλήρου από το κράτος για ασφαλισμένους, άπορους και ανασφάλιστους οροθετικούς και υπολογίζεται σε 7.500 - 8.000 ευρώ τον χρόνο ανά άτομο. Στον προϋπολογισμό κάθε νοσοκομείου ένα μεγάλο κομμάτι της φαρμακευτικής δαπάνης αντιστοιχεί σε αυτά τα φάρμακα.
Το HIV μοιάζει με μια δεξαμενή στην οποία διαρκώς προστίθενται νέα άτομα –καθώς δεν υπάρχει πλήρης ίαση–, ενώ παράλληλα λόγω κακής διαχείρισης σε κάποιες περιπτώσεις, και εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, στενεύουν οι πόροι των νοσοκομείων. Σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) μέχρι και τον Οκτώβριο του 2015 συνολικά 12.547 οροθετικοί βρίσκονταν υπό παρακολούθηση στη χώρα μας, αριθμός αυξημένος κατά 47% σε σχέση με το 2010. Από αυτούς περίπου οι 7.700 λαμβάνουν αντιρετροϊκή αγωγή βάσει των σχετικών κατευθυντήριων οδηγιών.
Με διαρκείς παρεμβάσεις της, εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, ακόμη και εξώδικο στο Αττικόν στις 3/12/2014, η «Θετική Φωνή» προσπαθεί να πιέσει τις διοικήσεις νοσοκομείων, προκειμένου να μην προκύπτουν κενά στη χορήγηση φαρμάκων αυτών των ασθενών. Αντίστοιχες ελλείψεις είχαν παρατηρηθεί φέτος σε νοσοκομεία της Αθήνας και στο ΑΧΕΠΑ στη Θεσσαλονίκη το διάστημα Σεπτεμβρίου - Δεκεμβρίου. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», πάντως, σε ένα από τα νοσοκομεία μέρος της δαπάνης που εγκρίθηκε εκτάκτως και αποκλειστικά για αντιρετροϊκά φάρμακα χρησιμοποιήθηκε για την κάλυψη άλλων, λειτουργικών αναγκών.
«Κανείς δεν μου είπε ότι θα έχουμε φάρμακα την τάδε ημερομηνία. Ζούσα το μαρτύριο της σταγόνας, από μέρα σε μέρα έλεγαν ότι θα λήξει το πρόβλημα», λέει ο 41χρονος Δημήτρης. Οπως και άλλοι οροθετικοί που μίλησαν στην «Κ», ζήτησε να μη δημοσιευτεί το επώνυμό του. «Στο νοσοκομείο που πηγαίνω μου είπαν να επικοινωνήσω με συλλόγους ασθενών και να πιέσουμε το υπουργείο. Δεν το γουστάρω όμως αυτό.
Να διαπιστώνω ότι γίνομαι μπαλάκι», λέει.
«Χρησιμοποίησα γνωριμίες μου για φάρμακα»
Η αντιρετροϊκή αγωγή του Δημήτρη έληξε στις 30 Νοεμβρίου και όπως λέει ο ίδιος, πήρε ξανά φάρμακα στα χέρια του από το νοσοκομείο στις 21 Δεκεμβρίου. Στο κενό που μεσολάβησε απευθύνθηκε σε άλλους οροθετικούς ζητώντας χάπια.
«Χρησιμοποίησα τις γνωριμίες μου. Υπάρχουν όμως πολλά παιδιά που δεν μιλούν γιατί νιώθουν ότι έτσι στιγματίζονται», τονίζει. Από έναν γνωστό του δανείστηκε τρία χάπια, από άλλον τέσσερα. Συνολικά πέντε ασθενείς τον βοήθησαν.
Καμία επίσημη αρχή όμως και κανένας σύλλογος δεν είναι σε θέση να εκτιμήσουν τον αριθμό των οροθετικών που έμειναν χωρίς θεραπεία. Εκπρόσωποι των ασθενών αναφέρουν στην «Κ» ότι εντός του 2015 για πρώτη φορά αντιμετώπισαν το πρόβλημα των ελλείψεων σε αυτή την έκταση. Συμπληρώνουν όμως ότι στο υπουργείο Υγείας έβρισκαν το ίδιο διάστημα πάντοτε ανοιχτές πόρτες για διάλογο, ενώ για πρώτη φορά στα χρονικά συνεδρίασε στις 3 Δεκεμβρίου στη Βουλή η διαρκής επιτροπή κοινωνικών υποθέσεων για θέματα HIV/AIDS. Ως λύση προτείνουν να εντάσσεται η δαπάνη των αντιρετροϊκών φαρμάκων σε ξεχωριστό κωδικό και να μην επηρεάζεται από τον υπόλοιπο προϋπολογισμό των νοσοκομείων.
Μετά την έγκριση των τελευταίων έκτακτων κονδυλίων η κατάσταση έχει βελτιωθεί στα περισσότερα νοσοκομεία. Ωστόσο κάποιοι οροθετικοί παραμένουν ανήσυχοι. «Είναι αγχωτικό», λέει ο 21χρονος Ανδρέας (ο οποίος ζήτησε να μη δημοσιευτεί το πραγματικό όνομά του). Εμεινε δύο ημέρες χωρίς αγωγή μέχρι να καλυφθεί από γνωστούς του. Δεν αποκλείει να μεταναστεύσει σε άλλο κράτος της Ε.Ε. για να εργαστεί και να λαμβάνει απρόσκοπτα τη θεραπεία του. «Είναι ακραία λύση, αλλά το έχω σκεφτεί», αναφέρει.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Αρχίατρος:
Διορίζουμε τα πελατάκια-συγγενείς μας, ξανανοίξαμε την ΕΡΤ, δώσαμε αυξήσεις στους ΔΕΗτζήδες, ε, τα κουκιά, δεν φτάνουν για όλους, τι να κάνουμε ; ; ; :-\
Αδαμάντιος Σκούφαλος:
Οι δημοσιογράφοι που την έπεσαν στον Πολάκη για τον "Χιβ" ας μας εξηγήσουν τι σημαίνει "Το HIV στην Ελλάδα" στην εικόνα που παραθέτει ο συνάδελφός τους στο άρθρο.
Είναι το HIV ή ο HIV;
Ας συλλέξουμε κι άλλα μαργαριτάρια από το κείμενο:
--- Παράθεση ---φάρμακο που χρησιμοποιείται για τον ιό του HIV
--- Τέλος παράθεσης ---
Ο όρος "ιός" περιέχεται ήδη στο HIV οπότε είναι σαν να γράφει "τον ιό του ιού της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας"
Είναι προφανές ότι ο δημοσιογράφος θεωρεί το AIDS και τον HIV το ίδιο πράγμα. Κι όμως πήγαν να κάνουν μάθημα σε ένα γιατρό για το πως προφέρεται ο HIV.
Αρχίατρος:
Απ' την στιγμή που παραθέτεις την αγγλική ονομασία, μπορείς να το χρησιμοποιήσεις ως ουδέτερο, αφού τέτοιο είναι κι στην αγγλική και λες "the HIV", αλλά πως βάζεις ελληνικά χωρίς να χρησιμοποιήσεις το γένος στα ελληνικά ;
Το κωμικό (για τους κράζοντες) είναι ότι όντως "χιβ" προφέρεται σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες ο HIV.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση