Γενικά > Νομικά θέματα
Αρμοδιότητες διευθυντή κέντρου υγείας
dimtheo:
Έχοντας ως αρχή να κρίνω θέσεις και όχι πρόσωπα, δεν θέλω να υπεισέλθω σε προσωπικούς τόνους αντιπαράθεσης, παρά το πνεύμα της ανταπάντησης. Η καταγραφή της μη γνωριμίας, αυτό είχε ως σκοπό να τονίσει. Η ιστορία και τα πεπραγμένα συντελούν στην υστεροφημία καθενός, αντανακλούν το “ρομαντικό”, μαχητικό, νεανικό παρελθόν μας.
Ωστόσο, αν και...ανιστόρητος, επιτρέψτε μου (ο πληθυντικός είναι ευγενείας και όχι... υποτελείας), δεν νιώθω ότι χρωστάω σε κάποιον, γιατί η επιλογή της συγκεκριμένης ειδικότητας και η εφαρμογή της στα δημόσια πλαίσια του -πάλαι ποτέ- ΕΣΥ (έχοντας ικανή εμπειρία και από τον ιδιωτικό τομέα), ήταν φιλοσοφική, πολιτική προσωπική επιλογή, με κριτήριο την προσφορά στον συνάνθρωπο, σε ιδεατή, ρομαντική στη σκέψη μου, βάση.
Δεν έχω τίποτα με τους διευθυντές! Και δεν μιλώ εκ μέρους κάποιου διευθυντή, ο οποίος να μεταφράζει την “ζύμωση” κατά το δοκούν. Η κατακλείδα ως προς τον βαθμό χρησιμοποιήθηκε χάριν αστεϊσμού, για να υποδηλώσει την φιλοσοφική αντίθεσή μου στην “ενός ανδρός αρχή”, ειδικά όταν μιλάμε για επιστήμονες.
Είμαι υπέρμαχος μιας διαφορετικής νοοτροπίας, επιτρέψτε μου να πω, πιο “δημοκρατικής”. Επιμένω ότι η δουλειά του επιστημονικού διευθυντή δεν είναι να εντέλλει τους συνεργάτες του, άσχετα αν έχει επικρατήσει σε πολλά ΚΥ το “διοικητικό” μοντέλο. Για τα “εντέλλεστε” υπάρχουν οι τοποθετημένοι φορείς της εκάστοτε εξουσίας: διοικητές, ΥΠΕάρχες, κλπ, που μπορούν να εκφράσουν πιο καλά το "στρατοκρατικό" μοντέλο. Αρχή άνδρα δείκνυσι...
Νιώθοντας ανάξιος για μαθήματα δημοκρατίας σε οιονδήποτε, καταγράφω την πρακτική εφαρμογή στο χώρο μου: Μέσα από ένα σύλλογο, σε συνελεύσεις με συζήτηση, αντιπαράθεση, αλλά και κατανόηση, με την αρχή του “ακούσας νόει”, λαμβάνονται θέσεις για την επίλυση των όποιων προβλημάτων προκύπτουν, ώστε να μην χρειαστεί οποιαδήποτε διοικητική αρχή να φτάσει σε κανένα -δίκαιο ή άδικο, “εντέλλεστε” (καλύψεις εφημεριών άλλων ΚΥ, καλύψεις κενών ΠΙ, κλπ), αλλά και δυναμική αντίθεση σε καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων (πχ. άσκηση αλλοτρίων καθηκόντων). Φιλοσοφικά, λοιπόν, με ενοχλεί να εντέλλομαι, γιατί σε δημοκρατικές διαδικασίες δεν αρμόζει, χωρίς αυτό να συνεπάγεται “μουλάρωμα” στις ανάγκες του πληθυσμού.
Ναι, ο σκοπός είναι να λαμβάνουν οι ασθενείς ολοκληρωμένη φροντίδα. Χωρίς υποχωρήσεις από την διεκδίκηση του μέγιστου (προαγωγή αγωγής υγείας) προς χάριν του ελάσσονος (συνταγογράφηση). Συνταγογράφηση με τον ορθό τρόπο, όχι ως “χειρισμός parker”, παράγοντας δημιουργικό έργο, όχι για το “φαίνεσθαι” των αναγκών των εκάστοτε τοπαρχών.
Είναι αυτονόητο, αλλά μιας και αναφέρεται, φυσικά και δεν κατηγοριοποιείται το ιατρικό έργο βάσει βαθμού. Στα πλαίσια αυτά, θα περίμενα (ουτοπικό;) έναν επιμ. Α' ή -ακόμα και- Δ/ντή να “καλύψει” συμβολικά τις ανάγκες κάποιου ιατρείου, όπως οι υπόλοιποι του “ζυμώματος”. Αλλιώς, κατά την κρίση μου, μάλλον “φυγή” προς τα ένδον του ΚΥ αποτελεί (υποδηλώνοντας εφησυχασμό).
Τέλος, συγχωρέστε μου τον προσωπικό τόνο, η αντιμνημονιακή προσέγγιση – όπως διαφαίνεται από τα γραφόμενά μου- δεν έχει φυσικά να κάνει με κανένα “εντέλλεστε”. Αποτελεί στάση ζωής και ως εκ τούτου, ελπίζω να φανεί και κοινωνικά χρήσιμη.
“Δίκαιον νόει...”
Δημήτρης Θεοδωράκης
ΠΙ Φαναρίου
Ιατρείο Ν. Σάντας Κιλκίς
ΚΥ Πολυκάστρου
D-Michalis:
Σεβαστές –αλλά όχι κατ’ ανάγκην όλες αποδεκτές- οι απόψεις σου συνάδελφε.
Αλλά, επειδή εκτιμώ ότι το ύφος –και εν πολλοίς και το περιεχόμενο- αρχίζει να γίνεται προσωπικό και κάπως συναισθηματικό, θεωρώ ότι δεν νομιμοποιούμαι να συνεχίσω τη συζήτηση στη βάση αυτή.
Θα επανέλθω όμως αν επαναληφθεί η συζήτηση στο καθ΄ αυτό θέμα.
KYRIAKOS M.:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΈχοντας ως αρχή να κρίνω θέσεις και όχι πρόσωπα, δεν θέλω να υπεισέλθω σε προσωπικούς τόνους αντιπαράθεσης, παρά το πνεύμα της ανταπάντησης. Η καταγραφή της μη γνωριμίας, αυτό είχε ως σκοπό να τονίσει. Η ιστορία και τα πεπραγμένα συντελούν στην υστεροφημία καθενός, αντανακλούν το “ρομαντικό”, μαχητικό, νεανικό παρελθόν μας.
Ωστόσο, αν και...ανιστόρητος, επιτρέψτε μου (ο πληθυντικός είναι ευγενείας και όχι... υποτελείας), δεν νιώθω ότι χρωστάω σε κάποιον, γιατί η επιλογή της συγκεκριμένης ειδικότητας και η εφαρμογή της στα δημόσια πλαίσια του -πάλαι ποτέ- ΕΣΥ (έχοντας ικανή εμπειρία και από τον ιδιωτικό τομέα), ήταν φιλοσοφική, πολιτική προσωπική επιλογή, με κριτήριο την προσφορά στον συνάνθρωπο, σε ιδεατή, ρομαντική στη σκέψη μου, βάση.
Δεν έχω τίποτα με τους διευθυντές! Και δεν μιλώ εκ μέρους κάποιου διευθυντή, ο οποίος να μεταφράζει την “ζύμωση” κατά το δοκούν. Η κατακλείδα ως προς τον βαθμό χρησιμοποιήθηκε χάριν αστεϊσμού, για να υποδηλώσει την φιλοσοφική αντίθεσή μου στην “ενός ανδρός αρχή”, ειδικά όταν μιλάμε για επιστήμονες.
Είμαι υπέρμαχος μιας διαφορετικής νοοτροπίας, επιτρέψτε μου να πω, πιο “δημοκρατικής”. Επιμένω ότι η δουλειά του επιστημονικού διευθυντή δεν είναι να εντέλλει τους συνεργάτες του, άσχετα αν έχει επικρατήσει σε πολλά ΚΥ το “διοικητικό” μοντέλο. Για τα “εντέλλεστε” υπάρχουν οι τοποθετημένοι φορείς της εκάστοτε εξουσίας: διοικητές, ΥΠΕάρχες, κλπ, που μπορούν να εκφράσουν πιο καλά το "στρατοκρατικό" μοντέλο. Αρχή άνδρα δείκνυσι...
Νιώθοντας ανάξιος για μαθήματα δημοκρατίας σε οιονδήποτε, καταγράφω την πρακτική εφαρμογή στο χώρο μου: Μέσα από ένα σύλλογο, σε συνελεύσεις με συζήτηση, αντιπαράθεση, αλλά και κατανόηση, με την αρχή του “ακούσας νόει”, λαμβάνονται θέσεις για την επίλυση των όποιων προβλημάτων προκύπτουν, ώστε να μην χρειαστεί οποιαδήποτε διοικητική αρχή να φτάσει σε κανένα -δίκαιο ή άδικο, “εντέλλεστε” (καλύψεις εφημεριών άλλων ΚΥ, καλύψεις κενών ΠΙ, κλπ), αλλά και δυναμική αντίθεση σε καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων (πχ. άσκηση αλλοτρίων καθηκόντων). Φιλοσοφικά, λοιπόν, με ενοχλεί να εντέλλομαι, γιατί σε δημοκρατικές διαδικασίες δεν αρμόζει, χωρίς αυτό να συνεπάγεται “μουλάρωμα” στις ανάγκες του πληθυσμού.
Ναι, ο σκοπός είναι να λαμβάνουν οι ασθενείς ολοκληρωμένη φροντίδα. Χωρίς υποχωρήσεις από την διεκδίκηση του μέγιστου (προαγωγή αγωγής υγείας) προς χάριν του ελάσσονος (συνταγογράφηση). Συνταγογράφηση με τον ορθό τρόπο, όχι ως “χειρισμός parker”, παράγοντας δημιουργικό έργο, όχι για το “φαίνεσθαι” των αναγκών των εκάστοτε τοπαρχών.
Είναι αυτονόητο, αλλά μιας και αναφέρεται, φυσικά και δεν κατηγοριοποιείται το ιατρικό έργο βάσει βαθμού. Στα πλαίσια αυτά, θα περίμενα (ουτοπικό;) έναν επιμ. Α' ή -ακόμα και- Δ/ντή να “καλύψει” συμβολικά τις ανάγκες κάποιου ιατρείου, όπως οι υπόλοιποι του “ζυμώματος”. Αλλιώς, κατά την κρίση μου, μάλλον “φυγή” προς τα ένδον του ΚΥ αποτελεί (υποδηλώνοντας εφησυχασμό).
Τέλος, συγχωρέστε μου τον προσωπικό τόνο, η αντιμνημονιακή προσέγγιση – όπως διαφαίνεται από τα γραφόμενά μου- δεν έχει φυσικά να κάνει με κανένα “εντέλλεστε”. Αποτελεί στάση ζωής και ως εκ τούτου, ελπίζω να φανεί και κοινωνικά χρήσιμη.
“Δίκαιον νόει...”
Δημήτρης Θεοδωράκης
ΠΙ Φαναρίου
Ιατρείο Ν. Σάντας Κιλκίς
ΚΥ Πολυκάστρου
--- Τέλος παράθεσης ---
Αγαπητέ κ. Θεοδωράκη ,
απλώς και μόνο επειδή το
"..Ωστόσο, αν και...ανιστόρητος, επιτρέψτε μου (ο πληθυντικός είναι ευγενείας και όχι... υποτελείας), δεν νιώθω ότι χρωστάω σε κάποιον,"
δείχνει πιθανόν αδυναμία να συνειδητοποιήσετε κάποια πράγματα..ενώ διαλέξατε την Γενική Ιατρική με σωστά και κατ εμέ κριτήρια..η ιστορία αυτής της ειδικότητας σε αυτή τη χώρα διδάσκει πως
για την εδραίωση της, για τις συνθήκες εργασίας κατά την άσκησή της και κατά την εκπαίδευση σε αυτή, μα και κυρίως για το δικαίωμά σας να προηγείστε κατά τη διαδικασία πρόσληψης σε ένα Π.Ι. ή Κ.Υ. μόνο με βάση την ειδικότητά σας..άσχετα αν ένας συνάδελφος ιατρός άλλης ειδικότητας μπορεί να έχει πολλαπλάσια θετικά αξιολογούμενα προσόντα-προϋπηρεσία και ότι άλλο..κάποιοι πάλεψαν για όλα αυτά και τα πέτυχαν...οπότε ένα ευχαριστώ..ένα κομματάκι σεβασμό επιπλέον από αυτόν που όλοι οφείλουμε σε όποιον άνθρωπο και δη συνάδελφο..μάλλον τον χρωστά(ς)-με...
Μετά τιμής,
ΚΥΡΙΑΚΟΣ Μ.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση