ΠΦΥ -Εκπαίδευση > Συζητήσεις πάνω σε ιατρικά θέματα
Περι στατινών
Zachariadis:
Η γυναίκα βρίσκεται μεταξύ των ομάδων χαμηλού (10ετής κίνδυνος <1%) και
μέσου (10ετής κίνδυνος<10%) καρδιαγγειακού κινδύνου για της οποίες επιθυμητές τιμές
LDL είναι κάτω απο 160 και 130mg/dL αντίστοιχα.(BMI οριακό)
Συνεπώς ακολουθώντας «κατα γράμμα» τα πιο πρόσφατα guidlines,θα μπορούσε να της χορηγηθεί στατίνη.
Δεν θα της έδινα στατίνη αλλά θα την παρότρυνα να κάνει κάποιου είδους συστηματικής άσκησης.
3-4 x την εβδομάδα απο μέτριας έντασης αερόβια άσκησης θα βελτιώσει τον μεταβολισμό,θα αυξήσει την HDL
και θα ρίξει την LDL σε επιθυμητά επίπεδα.Θα δράση προληπτικά στην οστεοπόρωση και θα ενισχύση την ψυχοσωματική της ευεξία.
Πολλοί φαντάζονται ότι η Άσκηση προυποθέτει μεγάλες δόσεις χρόνου,χρήματος και κόπου και καλό είναι να
ξεδιαλύνουμε τέτοιους μύθους.Οι επιλογές άσκησης είναι πάρα πολλές και για όλες της ηλικές και όλα τα γούστα.
Πάντα υπάρχουν λύσεις ακόμα και για της πιό «δύσκολες» περιπτώσεις. :)
medicus:
Καλημέρα σας.
Το ενδεχόμενο συσχέτισης της αυξημένης χοληστερόλης με το άγχος δεν πρέπει να το εξετάσουμε; Μερικές πληροφορίες(που μου έρχονται στο νου) στο ιστορικό της απουσιάζουν, όπως:
1. εάν και πόσο μειώθηκε το οικογενειακό της εισόδημα και τι, πραγματικές, επιπτώσεις έχει επιφέρει αυτή η μείωση στον οικογενειακό της βίο.
2. Ποια η σχέση της με τα υπόλοιπα μέλη της οικογενείας(σύζυγος, τέκνα) και πόσο έχουν μεταβληθεί οι δυναμικές των δεσμών ανάμεσά τους, το τελευταίο διάστημα. Για παράδειγμα μπορεί, λόγω και της ηλικίας της, να έχει παιδί σε φάση που ετοιμάζεται για σπουδές ή και να σπουδάζει, με ό,τι αυτό συνεπάγεται τη σημερινή εποχή.
3. Μήπως το τελευταίο διάστημα βίωσε το θάνατο κάποιου αγαπημένου συγγενικού της προσώπου(π.χ. γονέα, αδελφού/ής); Ηλικιακά θα μπορούσε να ταιριάξει.
4. Σε τι βαθμό ενημερώνεται για τα κοινωνικοπολιτικά τεκταινόμενα και από ποια μέσα; Είναι αυτονόητο ότι η καθημερινή παρακολούθηση ειδησιογραφικών εκπομπών προκαλεί αύξηση του άγχους.
Επειδή δεν είμαι αυθεντία στη φαρμακολογία και στην ειδική νοσολογία θα ήθελα την γνώμη σας. Απλά καταθέτω τις παρατηρήσεις μου από ένα φαινόμενο, όπως αυτό που έχει αναφερθεί, που συναντώ όλο και πιο συχνά στην καθημερινή πράξη.
Και καταθέτω, επιπλέον, και μία σκέψη και απορία. Εάν, εάν λέω, η γυναίκα βρίσκεται σε μία μη διαχειρίσιμη αγχώδη κατάσταση με τι διάθεση θα ασκηθεί και πώς μπορεί να πειθαρχήσει σε μία διαιτητική θεραπεία;
Ευχαριστώ.
Δημήτρης Μακρέας:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΚαλημέρα σας.
Το ενδεχόμενο συσχέτισης της αυξημένης χοληστερόλης με το άγχος δεν πρέπει να το εξετάσουμε; Μερικές πληροφορίες(που μου έρχονται στο νου) στο ιστορικό της απουσιάζουν, όπως:
1. εάν και πόσο μειώθηκε το οικογενειακό της εισόδημα και τι, πραγματικές, επιπτώσεις έχει επιφέρει αυτή η μείωση στον οικογενειακό της βίο.
2. Ποια η σχέση της με τα υπόλοιπα μέλη της οικογενείας(σύζυγος, τέκνα) και πόσο έχουν μεταβληθεί οι δυναμικές των δεσμών ανάμεσά τους, το τελευταίο διάστημα. Για παράδειγμα μπορεί, λόγω και της ηλικίας της, να έχει παιδί σε φάση που ετοιμάζεται για σπουδές ή και να σπουδάζει, με ό,τι αυτό συνεπάγεται τη σημερινή εποχή.
3. Μήπως το τελευταίο διάστημα βίωσε το θάνατο κάποιου αγαπημένου συγγενικού της προσώπου(π.χ. γονέα, αδελφού/ής); Ηλικιακά θα μπορούσε να ταιριάξει.
4. Σε τι βαθμό ενημερώνεται για τα κοινωνικοπολιτικά τεκταινόμενα και από ποια μέσα; Είναι αυτονόητο ότι η καθημερινή παρακολούθηση ειδησιογραφικών εκπομπών προκαλεί αύξηση του άγχους.
Επειδή δεν είμαι αυθεντία στη φαρμακολογία και στην ειδική νοσολογία θα ήθελα την γνώμη σας. Απλά καταθέτω τις παρατηρήσεις μου από ένα φαινόμενο, όπως αυτό που έχει αναφερθεί, που συναντώ όλο και πιο συχνά στην καθημερινή πράξη.
Και καταθέτω, επιπλέον, και μία σκέψη και απορία. Εάν, εάν λέω, η γυναίκα βρίσκεται σε μία μη διαχειρίσιμη αγχώδη κατάσταση με τι διάθεση θα ασκηθεί και πώς μπορεί να πειθαρχήσει σε μία διαιτητική θεραπεία;
Ευχαριστώ.
--- Τέλος παράθεσης ---
Όσα αναφέρεις είναι πολύ σημαντικά για τη συνολική κατανόηση της κατάστασης ενός ανθρώπους και της εξατομίκευσης των πιθανών θεραπευτικών προσεγγίσεων.
Το ψυχοκοινωνικό όμως, πρόβλημα δε λύνεται με στατίνη , ούτε το περιστασικό ή βαθύτερο-δομικό άγχος.
Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η Υ/Λ δεν είναι "νόσος" με τη στενή έννοια κινδύνου, αλλά παράγοντας κινδύνου.
Αν εκτιμούμε ότι ως παράγοντας κινδύνου είναι σημαντικός και ότι η τροποποίηση του θα επιφέρει κλινικά οφέλη, τότε έχει νόημα η θεραπεία για μεγάλο (πιθανώς εφ όρου ζωής) χρονικό διάστημα.
Βραχυχρόνιες θεραπείες , κατά τη γνώμη μου,είναι λαθεμένες.
-Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, σε γενικές γραμμές συνφωνώ με το Ζαχαριάδη.
Ο προβληματισμός που είχα γαι να χρησιμοποιήσω στατίνη ήταν ο εξής:
Η μείωση της χοληστερόλης σε 200-210 ολική, 120-130 LDL, θα τροποποιούσε τον εκτιμώμενο καρδειαγγεικό κίνδυνο και πόσο? (καθόλου!)
Ποιο θα ήταν το εκτιμώμενο number to treet?
Η γνώμη μου είναι ότι σε ανθρώπους χαμηλού καρδειγγειακού κινδύνου η τροποποίηση της τιμής της χοληστερόλης , επιφέρει ελάχιστο κλινικό όφελος, ενώ το κόστος θεραπείας είναι τρομακτικό και αναμενόμενες παρενέργειες πιθανά περισσότερες των οφέλιμων δράσεων.
Δ. Κουναλάκης:
Παρόλο που ακολουθώ στην πράξη την συλλογιστική σας, έχω πάντα την απορία:
Το άγχος σε μοριακό επίπεδο τι κάνει; Κάνει "φλεγμονή";
Αν ναι, και εάν η προποποίηση του άγχους δεν είναι εφικτή, κάνει κλινική διαφορά κάθε αντιφλεγμονώδης δράση; (μην πάει ο νους σας μόνο στη στατίνη)
αλήθεια όταν έχουμε στρες έχουμε αύξηση της καρδιακής συχνότητας; Αυτό σημαίνει αύξηση της ταχύτητα ροής; Αυτό σημαίνει περισσότερη δυναμική ενέργεια; Αυτό τι επιδράσεις έχει από υδροδυναμικής άποψης; Σημαίνει αυξημένη βλάβη ενδοθηλίου; Αν ναι, έχει κλινική επίπτωση; Αν έχει, έχει μετρηθεί;
Είναι από τα άλυτα ερωτήματα που έχω...
Zachariadis:
Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι το άγχος αυξάνει την καρδιακή συχνότητα,ελαττώνει την ανοσιακή απάντηση και
αυξάνει ορισμένους δείκτες φλεγμονής.
Υπάρχουν κάποια (λίγα) επιστημονικά δεδομένα που δείχνουν ότι το νοητικό stress μπορεί πράγματι
να αυξήσει της τιμές χοληστερόλης τουλάχιστον σε κάποιους πληθυσμούς και σε μικρό ως μέτριο βαθμό.
Οι διαφοροποιήσεις έχουν κυρίως σχέση με τον διαφορετικό τρόπο με τον οποίο ο κάθε άνθρωπος επηρεάζεται
απο στρεσσογόνες καταστάσεις.
Ωστόσο δεν νομίζω ότι το ερώτημα του κυρ.Μακρέα «πήγαινε τοσο μακριά»
Όταν διάβασα του medicus την άποψη και συγκεκριμένα:
--- Παράθεση ---και καταθέτω, επιπλέον, και μία σκέψη και απορία. Εάν, εάν λέω, η γυναίκα βρίσκεται σε μία μη διαχειρίσιμη αγχώδη κατάσταση με τι διάθεση θα ασκηθεί και πώς μπορεί να πειθαρχήσει σε μία διαιτητική θεραπεία;
--- Τέλος παράθεσης ---
το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι ότι άν πρόκειται για "μη διαχειρίσιμη αγχώδη κατάσταση" τότε δεν νομίζω ότι η αντιμετώπιση
της ήπιας υπερλιπιδαιμίας θα αποτελούσε προτεραιότητα.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση