Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα
Η Ελλάδα της παρακμής και η τηλεόραση.
EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΑς μεταφέρουμε το παράδειγμα "ΕΡΤ" στο χώρο της Υγείας. Από όλα τα νοσοκομεία, επιλέγουμε τα περισσότερο ζημιογόνα/διεφθαρμένα κ.λ.π. και τα κλείνουμε, απολύοντας όλους τους εργαζόμενους. Επιπλέον, επιλέγουμε τους top "συνταγογράφους" και τους κλείνουμε - αφαιρώντας τις άδειες άσκησης. Είναι μόνο θεωρητικά σενάρια ή όχι;
--- Τέλος παράθεσης ---
Mα έτσι κι αλλιώς εκεί πάει η δουλειά, στο λουκέτο του ΕΣΥ. Και η αναβολή των ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων, επισπεύδει την άτακτη κατάρρευση. Όπως ακριβώς δηλαδή έγινε και με την ΕΡΤ που αντιστάθηκε "επιτυχώς" στη μεταρρύθμιση που πήγε να γίνει το 2009.
Και μη ξεχνούμε ότι το κλείσιμο της ΕΡΤ είναι προσωρινό.
Δημήτρης Μακρέας:
Χα, χα....
Ομολογώ ότι περίμενα με αγωνία λίγο Πάσχο...
Άξιος ο μισθός του.
Άντε και διευθυντής της ΝΕΡΙΤ.
Προφανώς η χουνοβασιλικής εμπνεύσεως διιακυβέρνηση του yesman της τρόικας , εκεί που θεωρεί ότι τον παίρνει είναι, δευτερεύουσας σημασίας.
Επίσης περιμένω τις προτάσεις του για τη λύση του γόρδιου δεσμού της διαπλοκής ΜΜΕ-εξουσίας και την επιστροφή δισ/ριων που έχουν βγάλει σε οφσορ οι εργοδότες του.
Αλλά μάλλον θα αργήσουν!
Δημήτρης Μακρέας:
Κατ΄αρχήν ο Πάσχος περιγράφει με σχετική επάρκεια το μοντέλο του "κρατικού συνδικαλισμού" και της λειτουργίαε της "εργατικής αριστοκρατίας".
Λίγο-πολύ η μορφή αυτή συνδικαλισμού λειτουργούσε ως συνδιαχειριστής της εξουσίας κατασκευάζοντας τη συναίνεση και αμβλύνοντας τις εντάσεις ανάμεσα στον πόλο της εργοδοσίας (κεφαλαίου) και του πόλου της εργασίας. Η εύκολη μεταβίβαση της "εργατικής αριστοκρατίας" από τη μεριά της εργασίας στη μεριά της πολιτικής ελίτ, καθόλου τυχαία δεν είναι.
Αν θυμηθούμε, πλην του συνδικάτου των οικοδόμων και ναυτεργατών, το σύνολο των μεγάλων συνδικάτων ελεγχόταν αποκλειστικά από τα δύο κόμματα εξουσίας.
Άρα ο Πάσχος μπορεί να έχει δίκιο ως προς το ρόλο του κρατικού συνδικαλισμού, μόνο που αυτός ήταν οργανικό κομμάτι της εξουσίας και της πολιτικής ελίτ.
Φυσικά και ένα κομμάτι (ειδικά το παραγοντίστικο) της αριστεράς δεν ήταν εκτός του παιχνιδιού...
Η χρέωση όμως, των διαχρονικών επιλογών της εξουσίας και των επιτετραμένων της (εργατική αριστοκρατία) στον κόσμο της εργασίας, είναι εκτός από παραπλανητική και χυδαία.
Αν όμως η λογική του Μανδραβέλη είχε κάποιο νόημα πριν από πέντε χρόνια , σήμερα δεν έχει κανένα. Γιατί η παραπάνω μορφή συνδικαλισμού έχει πεθάνει μαζί με το κράτος πρόνοιας-συναινετικό κράτος. Η επιλογή της ελίτ δεν είναι η αναζήτηση της συναίνεσης, αλλά η με κάθε κόστος και κάθε τρόπο καταστολή.
Ο Πάσχος προσπαθεί να μας πείσει ότι η πολιτική ελίτ που ψήφισε μνημόνια κόντρα σε κοντά ένα εκατομμύριο διαδηλωτές , που εξευτέλισε κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος, που οδήγησε σε 28% επίσημη ανεργία και άλλη τόση φτώχεια, που επιστράτευσε κάθε απόπειρα απεργίας, που αδιαφόρησε για το σύνολο των κοινωνικών δικαιωμάτων που έσβησαν από το χάρτη, που κυβερνά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, που χέστηκε για την αντιπολίτευση,που έχει εγκαθιδρύσει στρατιωτικό νόμο στη Χαλκιδική, που κατάργησε 50 εφορίες..................... δε μπόρεσε να αναδιαρθρώσει και να εφαρμόσει την πρόταση Μόσιαλου για την ΕΡΤ , λόγω των συνδικαλιστικών αντιδράσεων και των αντιδράσεων της αριστεράς!!!
Η εμπειρία της πρόσφατης (μη) απεργίας των εκπαιδευτικών είναι πολύ πρόσφατη. Πριν από πέντε χρόνια, όταν η κυβέρνηση εξήγγειλε "πέντε μέτρα", η ΟΛΜΕ προκήρυσσε απεργία στις πανελλήνιες και τελικά τα βρίσκανε κάπου στα δυόμιση. Αυτή ήταν η λογική της συνδιαχείρησης και της συναίνεσης. Μόλις πριν από ένα μήνα το παιχνίδι ξεκίνησε με τα "πέντε" της κυβέρνησης, η εργατική αριστοκρατία, μαθημένη στον προηγούμενο ρόλο της προκήρυξε την απεργία. Μόνο που δεν τα βρήκανε ποτέ στα δυόμιση , γιατί η πολιτική ελίτ επέλεξε την επιστράτευση και την καταστολή...
Η πρόταση Μόσιαλου και η περίφημη αναδιάρθρωση της ΕΡΤ , ως αυτόνομης και ανεξάρτητης από την πολιτική ελίτ οντότητα, δεν έγινε ποτέ γιατί δεν το επέλεξε η ίδια η πολιτική ελίτ.
Γιατί θέλουν την ΕΡΤ για τα ρουσφέτια τους και ως φερέφωνο της πολιτικής τους.
Αναδιάρθρωση με το Λιάτσο και τον μπαραμπάκο της Ρούλας... Πραγματικά για γέλια και για κλάματα.
Και μερικά για το Σίμο...
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Gatekeeper:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Mα έτσι κι αλλιώς εκεί πάει η δουλειά, στο λουκέτο του ΕΣΥ. Και η αναβολή των ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων, επισπεύδει την άτακτη κατάρρευση. Όπως ακριβώς δηλαδή έγινε και με την ΕΡΤ που αντιστάθηκε "επιτυχώς" στη μεταρρύθμιση που πήγε να γίνει το 2009.
Και μη ξεχνούμε ότι το κλείσιμο της ΕΡΤ είναι προσωρινό.
--- Τέλος παράθεσης ---
Ακριβώς. Η ΕΡΤ είναι το μοντέλο του ξαφνικού θανάτου που επιθυμουν να εφαρμοστεί παντού απο δω και στο εξής.
Δ. Κουναλάκης:
Δεν νομίζω ότι κανείς ενδιαφέρεται για την ίδια την ΕΡΤ.
Αυτοί που δεν έβλεπαν ποτέ την ΕΡΤ, ξαφνικά έχουν γίνει οι υποστηριχτές της ΕΡΤ.
Το ΠΑΜΕ που δεν εμφανίστηκε ποτέ στις απολύσεις των εργαζομένων στην τυποεκδοτική, το Ριζοσπάστη και τον 902 ξαφνικά έχει κατασκηνώσει στην ΕΡΤ γιατί απολύθηκαν οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ.
Οι fun του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αρχίζει να τΣΥΡΙΖουν από την χαρά τους καθώς το θεωρούν μια ακόμη ευκαιρία...
Το ΠΑΣΟΚ & η ΔΗΜΑΡ το βλέπουν σαν μια διαπραγμάτευση για να κρατήσουν τους δικούς τους.
Η ΝΔ το βλέπει σαν ένα ξεκαθάρισμα για να μείνουν οι δικοί της....
Τελικά επειδή εγώ πρακτικά ΕΡΤ έβλεπα, μάλλον με χάλασε το ξαφνικό μαύρο... αλλά η ΕΡΤ έχει τέτοιο αρχειακό υλικό και μόνο να αρχίζει να παίζει το αρχειακό υλικό που έχει μπορεί και να ανάψω καμιά λαμπάδα που την κλείσανε.
Το μόνο άγχος πάντως που κυκλοφορεί στον κόσμο είναι μήπως απλά η ΕΡΤ είναι μια δοκιμή που μπορεί να γίνει παράδειγμα προς μίμηση....και σκασίλα τους κατά τα άλλα για την ΕΡΤ.
Από την άλλη, η πρακτική του φοίνικα (καταργώ και ξαναγεννώ με νέα χαρακτηριστικά) είναι μάλλον ισραηλινή πρακτική σε τέτοιες περιπτώσεις με πολύ καλά τελικά αποτελέσματα. Δεν ξεχνάμε βέβαια ότι εδώ είναι Ελλάδα και ότι δεν σημαίνει ότι θα έχουμε ανάλογα καλά τελικά αποτελέσματα.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση