ΠΦΥ -Εκπαίδευση > Συζητήσεις πάνω σε ιατρικά θέματα

Περί Τρίμηνων & δίμηνων συνταγών...

(1/5) > >>

Δημήτρης Μακρέας:
Είναι ζήτημα εμπειρίας.
Στη δική μου γειτονιά σχεδόν κανένας δε γράφει τρίμηνες.
Δεν υπήρχε προσωπική μομφή, ούτε διάθεση αναπαραγωγής κάποιας κόντρας ΕΣΥτών -ιδιωτών.
Το σύστημα του ΕΟΠΥΥ είναι επιεικώς άθλιο. Ευχαρίστως θα σταθώ δίπλα σου σε περίπτωση που κατηγορηθείς για υπερσυνταγογράφηση, με οποιοδήποτε πρόσφορο τρόπο.

Zachariadis:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΓιατί σχεδόν κανένας ιδώτης δεν γράφει τρίμηνες?

--- Τέλος παράθεσης ---

Προσωπικά είμαι ενάντια σε δίμηνες και τρίμηνες συνταγογραφήσεις για λόγους επιστημονικούς και δεοντολογικούς
και όχι οικονομικούς.Ειδικά δε όταν αφορά ασθενείς που υποφέρουν απο σημαντικά  χρόνια νοσήματα των οποίων η τακτική -τουλάχιστον μία φορά τον μήνα-
παρακολούθηση είναι επιβεβλημένη.Η «παρακολούθηση» του ασθενή δεν περιορίζεται στην μηνιαία συνταγογράφηση αλλά στον σύντομο πλήν ουσιαστικό
κλινικό και εργ/ραικό έλεγχο.Για παράδειγμα, όχι σπάνια, μια χρόνια αντιυπερτασική,αντιστηθαγχική ,αντιδιαβητική ή άλλη αγωγή έχει πάψει απο καιρό να καλύπτει
της ανάγκες του αρρώστου χωρίς αυτό να γίνεται αντιληπτό παρά μόνο όταν είναι πολύ αργά...

Harper:
Και εγω θεωρω τις τριμηνες συνταγες αντιεπιστημονικη και αντιδεοντολογικη προσεγγιση.Αυτα που λεει ο Zachariadis ειναι τα επιβεβλημενα,ποιος μπορει να διαφωνησει?

Αυτα ομως  σε ενα κρατος προνοιας που ο γιατρος βλεπει ενα λογικο αριθμο ασθενων τη μερα.Γιατι οταν συχνα στο βιβλιο κινησης ξεπερνας τους 50-60 και 70 ασθενεις σε ενα πρωινο ωραριο και πανω απο τους μισους εξ αυτων θελουν πανω απο μια συνταγη τοτε για ποια επιστημοσυνη και ποια δεοντολογια ομιλουμε?Χανεσαι στο χαρτι και το μελανι...

Δυστυχως οι δομες του ΕΣΥ- σε πολλα μερη- ειναι κεντρα ΜΑΖΙΚΗΣ συνταγογραφησης με τις ευλογιες των εχοντων  τη δυναμη να αλλάξουν τα πραγματα αλλα ουδεις μεσολαβει αφου το σκεπτικο δεν ειναι η επιστημονικη ορθοτητα αλλα η ικανοποιηση των ψηφοφορων-φαρμακοαπαιτουντων

Λυπάμαι που το λεω αλλα προσωπικα πολλες φορες δεν ασκω ιατρικη.Ο χρονος πολλες φορες ειναι πολυτελεια οταν σε περιμενουν μεγαλοι αριθμοι προς εξυπηρετηση και στα περιφερεικα ιατρεια υποτιθεται εχεις ενα ωραριο και δε μπορεοις "να την κανεις" αλλά ουτε μπορεις να βαλεις καρτελακι με μεγιστο αριθμο ασθενων που θα δεχθεις οπως πχ στο ΙΚΑ.Φανταστειτε τωρα τι γινεται απο αναμονες αν τυχει μια εβδομαδα και λειψεις με αδεια ή αρρωστησεις.Οι αριθμοι των ασθενων διπλασιαζονται.Και εισαι μονος χωρις νοσηλευτη και εκει που γραφεις σερι 15 συνταγες και εισαι στο μπλα μπλα σου σκαει μυτη και η κνιδωση-η αιχμη υπερτασης-η AF με ταχεια κοιλιακη-το αρχομενο ΟΠΟ και αφηνεις το στυλο για να εξετασεις και εξω οι ορδες φωναζουν γιατι αργεις.Απιστευτα για καποιους?WELCOME TO GREEK REALLITY.
Στο τελος της ημερας -μιας καθαρα συνταγο-μερας-φευγεις με συνδρομο γραφεα και συχνα πονοκεφαλο

Εν κατακλειδι η ιατρικη του περιφερειακου ιατρειου-και αλλου- ειναι καταδικασμενη να χανεται στη γραφουρα και θα με βολευε και χρονικα και επιστημονικα να εκδιδω τριμηνες προς οφελος του επιστημονικου κομματιου-εξετασης σε οσους τη χρειαζονται.

Δημήτρης Μακρέας:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΓιατί σχεδόν κανένας ιδώτης δεν γράφει τρίμηνες?

--- Τέλος παράθεσης ---

Προσωπικά είμαι ενάντια σε δίμηνες και τρίμηνες συνταγογραφήσεις για λόγους επιστημονικούς και δεοντολογικούς
και όχι οικονομικούς.Ειδικά δε όταν αφορά ασθενείς που υποφέρουν απο σημαντικά  χρόνια νοσήματα των οποίων η τακτική -τουλάχιστον μία φορά τον μήνα-
παρακολούθηση είναι επιβεβλημένη.Η «παρακολούθηση» του ασθενή δεν περιορίζεται στην μηνιαία συνταγογράφηση αλλά στον σύντομο πλήν ουσιαστικό
κλινικό και εργ/ραικό έλεγχο.Για παράδειγμα, όχι σπάνια, μια χρόνια αντιυπερτασική,αντιστηθαγχική ,αντιδιαβητική ή άλλη αγωγή έχει πάψει απο καιρό να καλύπτει
της ανάγκες του αρρώστου χωρίς αυτό να γίνεται αντιληπτό παρά μόνο όταν είναι πολύ αργά...

--- Τέλος παράθεσης ---

Μάλλον διαφωνώ.
Και λέω μάλλον ,γιατί δεν υπάρχει ένας σωστός τρόπος για όλους τους ασθενείς.
Υπάρχουν περιπτώσεις που θα χρειαστεί ακόμα πιο συχνή παρακολούθηση , αλλά ακόμα περισσότερες περιπτώσεις που η ρύθμιση χρόνιων προβλημάτων δεν είναι γρίφος.
Η υποχρεωτική κάθε μήνα προσέλευση του ασθενούς στο γιατρό αυξάνει την εξαρτητική σχέση του ασθενούς από τον ειδικό και μειώνει την -επιβεβλημένη κατά τη γνώμη μου- συμμετοχή του ασθενούς στη ρύθμιση και επίλυση των προβλημάτων υγείας του.
Αν κάποιος υπερτασικός δυσκολεύεται ή δε θέλει να παρακολουθεί την πίεση του στο χώρο του, η λύση δεν είναι να προσέρχεται κάθε βδομάδα για μετρήσεις στο ιατρείο (αναξιόπιστες εκτός των άλλων), αλλά να τον πείσουμε και να τον εκπαιδεύσουμε.
Έτσι κι αλλιώς, είναι διαφορετική η συζήτηση για τη συχνότητα προσέλευσης ανάλογα με την ανάγκη για φροντίδα και διαφορετική για τη συχνότητα συνταγογράφησης.
Αν είναι να φέρνουμε έναν ασθενή κάθε μήνα , αυτό οφείλει να γίνει γιατί το επιβάλλουν οι ανάγκες παρακολούθησης και όχι η διεκπεραίωση της γραφειοκρατικής δουλειάς.
Αφήστε που μια χαρά αρύθμιστοι προκύπτουν και άνθρωποι που κάθε μήνα έγραφαν τα φάρμακά τους για χρόνια!
Μόλις χθές είδα έναν παχύσαρκο πενηντάρη με πιθανή σ/ν από διετίας, ο οποίος κάθε μήνα έγραφε τα φάρμακά του, αλλά σε μένα ήρθε με ισχαιμικές ΗΚΓ αλλοιώσεις...

Δ. Κουναλάκης:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΓιατί σχεδόν κανένας ιδώτης δεν γράφει τρίμηνες?

--- Τέλος παράθεσης ---

Προσωπικά είμαι ενάντια σε δίμηνες και τρίμηνες συνταγογραφήσεις για λόγους επιστημονικούς και δεοντολογικούς
και όχι οικονομικούς.Ειδικά δε όταν αφορά ασθενείς που υποφέρουν απο σημαντικά  χρόνια νοσήματα των οποίων η τακτική -τουλάχιστον μία φορά τον μήνα-
παρακολούθηση είναι επιβεβλημένη.Η «παρακολούθηση» του ασθενή δεν περιορίζεται στην μηνιαία συνταγογράφηση αλλά στον σύντομο πλήν ουσιαστικό
κλινικό και εργ/ραικό έλεγχο.Για παράδειγμα, όχι σπάνια, μια χρόνια αντιυπερτασική,αντιστηθαγχική ,αντιδιαβητική ή άλλη αγωγή έχει πάψει απο καιρό να καλύπτει
της ανάγκες του αρρώστου χωρίς αυτό να γίνεται αντιληπτό παρά μόνο όταν είναι πολύ αργά...

--- Τέλος παράθεσης ---
Τώρα μεταξύ μας τι κοιτάζεις κάθε μήνα και δεν βγάζεις τρίμηνη σε κάποιον που λαμβάνει ένα αΜΕΑ και μια στατίνη στην μικρότερη δόση; Του μετράς τη χοληστερίνη; Του κάνεις υπέρηχο; τον ακροάζεσαι; του στέλνεις ακτινογραφία; τι πρόβλημα υπάρχει εάν ότι κάνεις το κάνεις ανά τρίμηνο σε αυτόν;
Δεν σου λέω να βλέπεις ανά τρίμηνο ένα σοβαρά επιβαρυμένο ασθενή που είναι με το ένα πόδι στον τάφο αλλά έλεος... Οι πανεπιστημιακές δηλαδή κλινικές που βλέπουν καρδιοπαθείς ανά εξάμηνο κάνουν κακή ιατρική; Και μην μου πεις ότι βλέπει γιατρός στο ενδιάμεσο γιατί αυτός ο γιατρός μπορεί να έχει πάρει μόλις δίπλωμα... Εκτός κι αν αρκούν 2 επισκέψεις/έτος/ασθενή σε καρδιολόγο....

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα