ΠΦΥ -Εκπαίδευση > Συζητήσεις πάνω σε ιατρικά θέματα
Συζήτηση για τα Ατομικά Δελτία Υγείας για μαθητές.
Argirios Argiriou:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΠιστοποιητικό υγείας του παιδιού
Γράφει ο Παναγιώτης Σπυρίδης
Αναπλ. Καθηγητής Παιδιατρικής, Διευθυντής Α΄Παιδιατρικής Κλινικής, Παιδιατρικού Κέντρου Αθηνών
Μήπως πρέπει να δούμε το θέμα με σοβαρότητα
...
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
--- Τέλος παράθεσης ---
Το παραθέτω και σε κείμενο για να υπάρχει στο φόρουμ και σε περίπτωση που ο παραπάνω σύνδεσμος χαθεί.
[spoiler]Πιστοποιητικό υγείας του παιδιού
Γράφει ο Παναγιώτης Σπυρίδης
Αναπλ. Καθηγητής Παιδιατρικής, Διευθυντής Α΄Παιδιατρικής Κλινικής, Παιδιατρικού Κέντρου Αθηνών
Τρίτη, 17 Μάιος 2011
Μήπως πρέπει να δούμε το θέμα με σοβαρότητα;
Το σημείωμα αυτό θα μπορούσε να έχει ως αποδέκτες τις Υπουργούς Παιδείας και Υγείας, με την μορφή ανοικτής επιστολής.
Δεν αρκούν όλα τα προβλήματα των γονέων, για το ποιο σχολείο ή νηπιαγωγείο θα επιλέξουν, ποιός θα αναλάβει να παραδίδει το παιδί στο σχολικό λεωφορείο και ποιος θα το παραλαμβάνει, ποιος θα φροντίζει το άλλο παιδί που μένει στο σπίτι, πως θα εξοικονομηθούν τα χρήματα για τα σχολεία μεσούσης της οικονομικής κρίσης και άλλα πολλά, έχουν να φροντίσουν και για τα πιστοποιητικά υγείας τόσο για παρακολούθηση στο σχολείο, όσο και για τη στοιχειώδη άθληση!
Τα πιστοποιητικά που τόσο επίμονα και φορτικά απαιτούν τα δημόσια και ιδιωτικά εκπαιδευτήρια με απειλές προς τα παιδιά, απειλές που τα παιδιά μεταφέρουν στο σπίτι και γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο επίμονα και φορτικά απαιτούν τα παιδιά!
Και πρώτα από όλα, ας δούμε τι ισχύει σήμερα.
Ολοι αναφέρονται σε κάποια εγκύκλιο, του Υπουργείου δήθεν, την οποία όμως ερμηνεύει ο καθένας όπως θέλει και συνήθως σύμφωνα με τα βιώματα του, τις προκαταλήψεις του και την όση ιατρική λέει ότι γνωρίζει. Και δεν αρκούν οι διευθυντές-τριες των σχολείων, οι γονείς έχουν να κάνουν και με τους καθηγητές σωματικής αγωγής, που έχουν φθάσει στο σημείο να καθορίζουν την πολιτική υγείας που εφαρμόζεται στα παιδιά μας! Δεν έχουν πιθανόν και ιδιαίτερη ευθύνη οι γυμναστές, αλλά φταίνε αυτοί που τους έδωσαν χώρο και τέτοιου είδους δικαιώματα.
Το κάθε σχολείο δημόσιο ή ιδιωτικό έχει σκαρώσει ένα έντυπο δικής του έμπνευσης, όπου ζητάει ότι μπορεί να φανταστεί κανείς!
Το έντυπο αυτό έπρεπε να έχει σχεδιασθεί από ειδικούς, με γνώση του αντικειμένου και να είναι διαφορετικό μεν αλλά ενιαίο για κάθε ηλικία, όπως για παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία, δημοτικά σχολεία, γυμνάσια και λύκεια. Έτσι για παράδειγμα , όλα τα δημοτικά σχολεία της χώρας θα έχουν κοινό έντυπο Πιστοποιητικού.
Το έντυπο θα πρέπει να είναι κατά το δυνατόν απόρρητο, δεδομένου ότι περιέχει προσωπικά στοιχεία της υγείας του μαθητή και μπορεί να το γνωρίζει μόνο ο υπεύθυνος δάσκαλος της τάξης , που θα έχει και την ευθύνη για την όποια διαρροή των πληροφοριών.
Τι θα πρέπει να περιέχει το Πιστοποιητικό
· Στοιχεία που αφορούν τη σωματική και ψυχική υγεία του μαθητή (κυκλοφορικό, αναπνευστικό, νευρικό, μυοσκελετικό, δέρμα και στοιχεία της ψυχοκινητικής υγείας).
· Αναφορά σε χρόνια νοσήματα που απαιτούν ειδική φροντίδα στο σχολείο (σακχαρώδης διαβήτης, επιληψία, πυρετικοί σπασμοί, σοβαρή καρδιοπάθεια, σοβαρή αλλεργία, μαθησιακά προβλήματα, προβλήματα εκφοράς του λόγου, βαρυκοία, αιμορραγική διάθεση, κακοήθη νοσήματα κ.α.)
Τι δεν χρειάζεται να περιέχει
· Ποια εμβόλια έχει κάνει και πότε τα έκανε. Το σχολείο είναι υποχρεωμένο από το Ελληνικό Σύνταγμα, να παρέχει εκπαίδευση σε όλα ανεξαιρέτως τα ελληνόπουλα. Πουθενά δεν αναφέρονται αποκλεισμοί για διάφορους λόγους. Το εμβόλιο αποτελεί μια τεχνητή ενεργητική ανοσοποίηση του παιδιού, που περιλαμβάνει την ενδομυική χορήγηση αντιγόνων, κάτι που κάποιοι γονείς, για δικούς τους λόγους, είναι δυνατόν να το αρνηθούν. Ο παιδίατρος έχει υποχρέωση να πείσει τους γονείς να εμβολιάσουν το παιδί τους. Κανένας όμως, δεν έχει το δικαίωμα να τους εξαναγκάσει προς τούτο, και ιδιαίτερα να χρησιμοποιήσει την απειλή της μη εγγραφής στο σχολείο. Το εμβόλιο προστατεύει το παιδί και όχι το περιβάλλον του.
· Το ίδιο ισχύει και για την πολυσυζητημένη Mantoux. Δεν είναι θέμα που αφορά το σχολείο το θετικό ή το αρνητικό αποτέλεσμα της Mantoux, αλλά είναι πρόβλημα του ίδιου του παιδιού, του παιδιάτρου και των γονέων του. Το παιδί με θετική Mantoux, δεν αποτελεί κίνδυνο για τα άλλα παιδιά. Εκείνο βέβαια που εξοργίζει τους γνωρίζοντες είναι η απαίτηση για «πρόσφατη Mantoux». Τι εννοούν με τον όρο «πρόσφατη», γιατί εγώ δεν το γνωρίζω και πολύ θα ήθελα να το μάθω. Μήπως κάποιοι βρίσκονται ακόμη στη δεκαετία του 1950 και θεωρούν ότι τα μυκοβακτηρίδια της φυματίωσης τρέχουν ανεξέλεγκτα στους δρόμους;
· Για το εμβόλιο BCG, επί τη ευκαιρία, ήθελα να τονίσω ότι, αν τολμήσει κανείς να χορηγήσει το εμβόλιο χωρίς έγγραφη έγκριση των γονέων του παιδιού, η αυθαίρετη αυτή ενέργεια αποτελεί ποινικά κολάσιμη πράξη.
· Οι χειρουργικές επεμβάσεις που τυχόν έγιναν σε κάποιο παιδί, έχουν κάποια χρησιμότητα, να αφαιρεθεί όμως η αναφορά μεμονωμένα στη βουβωνοκήλη, γιατί δεν αποτελεί κανένα σοβαρό ιατρικό γεγονός.
Ποιος χορηγεί τα Πιστοποιητικά
Αποτελεί επίσης σοβαρό θέμα το ποιος χορηγεί αυτά τα Πιστοποιητικά. Καθ’ ύλη αρμόδιος είναι ο Παιδίατρος του παιδιού, ιδιώτης ή Παιδίατρος ασφαλιστικού ταμείου ή τέλος ο γενικός γιατρός του Κέντρου Υγείας, για αγροτικές περιοχές. Οι παραπάνω είναι σε θέση να απαντήσουν σε όλα ή σχεδόν σε όλα τα ερωτήματα, με τη βοήθεια και του βιβλιαρίου υγείας του παιδιού.
Εάν απαιτείται παραπομπή σε ειδικό παιδο-καρδιολόγο, ορθοπεδικό, ΩΡΛ, οφθαλμίατρο κ.α. αυτό θα το αποφασίσει ο γιατρός του παιδιού που θα σημειώσει και θα συστήσει την «παραπομπή σε ειδικό». Άλλωστε αυτό υπάρχει ως σημείωση στο επάνω μέρος του ισχύοντος πιστοποιητικού. Η απαίτηση πολλών σχολείων για εξέταση απ’ ευθείας από ειδικό είναι υπερβολική, παράνομη και καταχρηστική. Εάν την ίδια απαίτηση πρόβαλαν όλα τα σχολεία της χώρας θα επιβαρυνόταν με αρκετά εκατομμύρια ευρώ τα Ελληνικά νοικοκυριά ετησίως, για μια διαδικασία χωρίς όφελος για τα παιδιά. Εκτός του ότι αυτό δεν συμβαίνει σε καμία άλλη χώρα του κόσμου, πρέπει κάπου να μπει φρένο στις αυθαίρετες απαιτήσεις κάποιων, που αν αύριο τους ανοίξει η όρεξη, μπορεί να ζητήσουν και μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου με το πρόσχημα να αποκλεισθούν τυχόν αγγειακές δυσπλασίες. Εκτός όλων αυτών, υπάρχει και ένα πρακτικό πρόβλημα. Πως θα εξυπηρετηθούν τα παιδιά της επαρχίας από παιδο-καρδιολόγο; Εκτός εάν δεχθούμε ότι υπάρχουν ελληνόπουλα πολλών ταχυτήτων όπως της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, των μεγάλων αστικών κέντρων και της υπόλοιπης Ελλάδας.
Συμπερασματικά: Τα αρμόδια Υπουργεία θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το θέμα των Πιστοποιητικών με σοβαρότητα και συνεργασία. Δεν είναι δυνατόν να αυτοσχεδιάζει ο κάθε Διευθυντής σχολείου, ο γυμναστής και ακόμη και ο Παιδίατρος του κάθε ιδιωτικού παιδικού σταθμού ή νηπιαγωγείου, να ταλαιπωρούνται οι γονείς, να χάνονται ώρες εργασίας και να ξοδεύονται άσκοπα χρήματα σε τέτοια κρίσιμη καμπή της οικονομίας.[/spoiler]
Argirios Argiriou:
14 Νοέμβριος 2012
Αιφνίδιος θάνατος: δεν είναι συχνότερος στις Αθλητικές δραστηριότητες!
Γράφει ο Παναγιώτης Σπυρίδης
Αναπλ. Καθηγητής Παιδιατρικής, Διευθυντής Α΄Παιδιατρικής Κλινικής, Παιδιατρικού Κέντρου Αθηνών
[spoiler]
Οι περισσότερες περιπτώσεις αιφνίδιων θανάτων σε νεαρά άτομα, δεν συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της αθλητικής δραστηριότητας
Έχουμε επισημάνει κατά το παρελθόν στο πιστοποιητικό υγείας των παιδιών σχολικής ηλικίας, προκειμένου αυτά να συμμετέχουν στη γυμναστική, ότι αρκεί ο προσεκτικός έλεγχος (πολύ καλό ιστορικό και κλινική εξέταση) από έναν παιδίατρο για να αποκλείσει σοβαρές δομικές ανωμαλίες της καρδιάς ή διαταραχές του ρυθμού. Αυτή η διαδικασία αρκεί για να προστατεύσει από αιφνίδια καρδιακά επεισόδια ένα μικρό παιδί του Δημοτικού Σχολείου.
Μετά το 12ο έτος και εφόσον ο νεαρός αθλητής ή η αθλήτρια συμμετέχει σε αθλήματα με έντονο ανταγωνισμό ή και συγκρούσεις, θα μπορούσε να γίνεται ένας λεπτομερέστερος καρδιολογικός έλεγχος.
Επισημάναμε επίσης ότι παρά τις προσπάθειες αυτές πρόληψης, υπάρχει το ενδεχόμενο να χάσει τη ζωή του κάποιο παιδί κατά τη διάρκεια της άθλησης. Η πιθανότητα αυτή μειώνεται δραματικά με τον απλό καρδιολογικό έλεγχο .
Καμία όμως απλή εξέταση δεν μπορεί να αποκλείσει κάποια αγγειακή δυσπλασία στον εγκέφαλο ή στην αορτή καθ’όλο το μήκος της, δεδομένου ότι οι εξειδικευμένες εξετάσεις είναι πολύ ακριβές και πουθενά δεν έχουν εφαρμοσθεί για προληπτικό έλεγχο σε άτομα χωρίς ένδειξη. Αυτά όμως είναι ιδιαίτερα σπάνια φαινόμενα.
Από το Τορόντο του Καναδά μας έρχεται η παρακάτω πληροφορία. «Οι περισσότεροι αιφνίδιοι θάνατοι σε νεαρά άτομα δεν συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της άθλησης». Η μελέτη παρουσιάστηκε στο «Canadian Cardiοvascular Congress 2012».
Οι ερευνητές παρουσίασαν τα επεισόδια αιφνίδιου θανάτου σε άτομα από 2- 40 ετών, κατά το έτος 2008, σε πληθυσμό 6,6 εκατομ..
Οι περισσότεροι αιφνίδιοι θάνατοι διαπιστώθηκαν σε άρρενες (76%) και στις ηλικίες 18-40 ετών (90%). Τα τρία κρίσιμα σημεία τα οποία επισήμανε ο εκ των επικεφαλής της έρευνας Dr Andrew Krahn του University of British Columbia Vancouver, είναι:
Υπολογίζεται ότι στον Καναδά χάνουν τη ζωή τους από αιφνίδιο καρδιογενή θάνατο, 500 άτομα κάτω των 40 ετών ετησίως.
Η άθληση δεν αποτελεί τον κύριο παράγοντα αιφνίδιου καρδιογενούς θανάτου και η επικέντρωση στον αιφνίδιο θάνατο του Αθλητή και μόνο, δεν αποτελεί αποτελεσματική λύση στο πρόβλημα.
Εάν υπάρχει διαθέσιμος ένας φορητός απινιδωτής, π.χ , σε ένα γήπεδο ποδοσφαιρικό, είναι πιθανότερα να χρησιμοποιηθεί αυτός για κάποιον που βρίσκεται στην κερκίδα και όχι σε αθλητή.
Διαπιστώθηκαν και αναλύθηκαν 174 περιπτώσεις αιφνίδιου θανάτου σε άτομα ηλικίας κάτω των 40 ετών, σε πληθυσμό 6,6 εκατομμύρια κατοίκων.
Συχνότητα:
Ηλικίες 2-18 ετών 0,7/100.000 άτομα τον χρόνο
Ηλικίες 19-29 ετών 2,4/100.000 άτομα τον χρόνο
Ηλικίες 30-40 ετών 5,3/100.000 άτομα τον χρόνο
Οι περισσότεροι θάνατοι συνέβησαν στο σπίτι (72%)
Μόνο το 1/3 των θανάτων των παιδιών και εφήβων και 9% των ενηλίκων συνέβησαν κατά τη διάρκεια της άσκησης.
Μεταξύ αυτών που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της άσκησης , το 1/3 βρισκόταν υπό συνθήκες επίμονης – σκληρής άσκησης και το 9% σε μέσης έντασης άσκηση.
Δεν υπήρξε σύνδεση του αιφνίδιου θανάτου και οργανωμένων αγωνιστικών αθλημάτων, όπως football ή hockey, που θεωρούνται σκληρά και επίπονα αθλήματα με ισχυρές συγκρούσεις και πτώσεις.
Σύμφωνα με τα παραπάνω είναι σημαντικό να διερευνήσει ο γιατρός για καλυμμένες δομικές διαταραχές της καρδιάς και για πρωτοπαθή αρρυθμία, στο νεαρό αθλητή
Εάν υπάρξει εύρημα, αυτό αποτελεί μία προειδοποίηση ότι μπορεί να συμβεί ατύχημα κατά τη διάρκεια της άθλησης.
Δομικές καρδιακές διαταραχές ήταν συχνές και αντιπροσώπευαν 126/174 (72%) των ατόμων που έχασαν τη ζωή τους αιφνιδίως. Αλλά σε 98/126 (78%), η νόσος δεν είχε αναγνωρισθεί όσο τα άτομα ζούσαν.
Όταν έγινε σύγκριση των ατόμων της 3ης δεκαετίας και άνω με τα νεότερα άτομα, διαπιστώθηκε ότι τα μεγαλύτερα άτομα είχαν αυξημένο ποσοστό διαταραχών του ρυθμού.
Οι έρευνες καταλήγουν ότι απινιδωτές πρέπει να υπάρχουν σε κοινούς χώρους παρουσίας ανθρώπων (σχολεία, δρόμους περιπάτου, εμπορικά κέντρα). Ως εκ τούτου δεν πρέπει να στοχεύουμε να σώζουμε μόνο αθλητές, μια και αυτοί κινδυνεύουν λιγότερο, αλλά να σώζουμε τον κάθε ένα.
Πρέπει να εργαστούμε σκληρά προς την κατεύθυνση να μπορούμε να ανακαλύψουμε τα άτομα που είναι σε κίνδυνο, γιατί αυτά δεν χάνονται συνήθως κατά την άθληση, αλλά στο σπίτι, σε ήρεμες συνθήκες.
Σχόλιο δικό μου:
εμείς οι παιδίατροι οφείλουμε να παίρνουμε καλό ιστορικό του μικρού υποψήφιου για άθληση (ζάλη κατά την άσκηση, λιποθυμία, αίσθημα έντονων παλμών και πολύ εύκολη κόπωση σε σχέση με τα άλλα παιδιά στη διάρκεια του παιχνιδιού. Επίσης κληρονομικό ιστορικό). Να μην χορηγούμε πιστοποιητικά σε παιδιά που δεν τα γνωρίζουμε ως ασθενείς και στην ανάγκη, εφ’όσον υπάρχει οικονομικό πρόβλημα, να τα εξετάζουμε άνευ αμοιβής.
κατά την αντικειμενική εξέταση προσεκτική ακρόαση της καρδιάς και αναφορά στο ρυθμό, τις σφύξεις, τα φυσήματα, τις μηριαίες και την αρτηριακή πίεση. Επί ανεύρεσης ύποπτου στοιχείου να γίνεται παραπομπή σε ειδικό παιδοκαρδιολόγο.
όλη μας η προσπάθεια να εστιάζεται στην προστασία του μικρού παιδιού και όχι στη δική μας.
όπως προαναφέρθηκε, εξέταση από ειδικό θα πρέπει να γίνεται μετά το 12ο έτος και στις περιπτώσεις που το ζητάει ο παιδίατρος, διότι τότε έχει τη μεγαλύτερη χρησιμότητα.[/spoiler]
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Argirios Argiriou:
ΕΟΠΥΥ.
11/04/2013
11/04/2012
Πιστοποίηση Υγείας Μαθητών.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Argirios Argiriou:
ΕΟΠΥΥ.
28/02/2013
Χορήγηση Πιστοποιητικών Υγείας από τις Μονάδες Υγείας του ΕΟΠΥΥ για την Εγγραφή των Μαθητών στα Σχολεία.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Αδαμάντιος Σκούφαλος:
Κι άλλο έγγραφο του ΕΟΠΥΥ σχετικά με το θέμα με ημερομηνία 1/4/2013
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΟ ΕΟΠΥΥς απέκτησε ( επιτέλους! ) άποψη για τις γνωματεύσεις σχολικού αθλητισμού και την λέει ευθαρσώς Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος!
Τα πιο σημαντικά στοιχεία:
1) Οι γνωματεύσεις έχουν διάρκεια 2 ετών για τους μαθητές του Δημοτικού και 3 ετών για τους μαθητές του Γυμνασίου-Λυκείου.
2) Θεσπίζεται υποχρεωτική εξέταση από Καρδιολόγο (παίδων ή ενηλίκων) στην Α' Δημοτικού.
--- Τέλος παράθεσης ---
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση