Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα
Ευαισθητοποιημένος καταναλωτής
Argirios Argiriou:
15-03-2018
Κιάρα Σουγκανίδου.
Η αγανάκτηση των ενοίκων των πολυκατοικιών, οι οποίοι νιώθουν αβοήθητοι μέσα στο πολιτικό και οικονομικό μπάχαλο που ζούμε, στρέφεται πλέον εναντίον των γειτόνων τους. Η οργή εκδηλώνεται στις συνελεύσεις όπου αλληλοκαρφώνονται του στυλ «για κοινόχρηστα δεν έχεις, αλλά να βγαίνεις μέχρι τα ξημερώματα ξέρεις».
Σήμερα θυρωροί δεν υπάρχουν στις πολυκατοικίες. Αν ρωτήσεις έναν παλιό, έναν άνθρωπο που έζησε τη χούντα ή την πολυτάραχη πολιτικά δεκαετία του 1960 στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη όπου υπήρχαν από τότε μεγάλες πολυκατοικίες, θα σου πει ότι οι θυρωροί ήταν χαφιέδες. Θα σου πει «δεν πληρώνω θυρωρό για να κάθεται και να παραφυλάει πότε μπαίνω και πότε βγαίνω». Βεβαίως εμείς, τα παιδιά της Μεταπολίτευσης σκεφτόμαστε ότι δεν μπορεί όλοι οι θυρωροί να ήταν χαφιέδες. Αλλά πάλι να πληρώνεις και έναν μισθό στα κοινόχρηστα παραπάει.
Τελικά τη θέση του θυρωρού στη μεταπολίτευση την πήραν οι διαχειριστές. Ενας (δύστυχος) ιδιοκτήτης κάποιου διαμερίσματος αναλαμβάνει τα οργανωτικά και της προμήθειες όλης της πολυκατοικίας. Συγκαλεί συνελεύσεις, ακούει τα παράπονα, δέχεται τις μπηχτές ότι βουτάει τα λεφτά των κοινοχρήστων, τρώει στη μάπα τις κατηγορίες ότι ξοδεύει τα λεφτά σε ανούσια πράγματα κτλ.
Και μετά ήρθαν οι απρόσωπες εταιρείες διαχείρισης. Σήμερα, στις περισσότερες πολυκατοικίες, αυτές εκδίδουν τα κοινόχρηστα και αυτές τα εισπράττουν. Αυτές αγοράζουν πετρέλαιο ή πληρώνουν το φυσικό αέριο. Επίσης ενίοτε αυτές μια μέρα βαράνε το πιστόλι, και τρέχουν μετά οι ένοικοι στα δικαστήρια.
Και φτάνουμε στη μνημονιακή εποχή της εξίσωσης στην τιμή του πετρελαίου θέρμανσης με το πετρέλαιο κίνησης. Εν γένει τα κοινόχρηστα για τη θέρμανση τους χειμερινούς μήνες αγγίζουν ή ξεπερνάνε το κατοστάρικο. Σήμερα λοιπόν, τα σπίτια είναι παγωμένα.
Το να είσαι μπαταχτσής είναι άσχημο πράγμα. Από την άλλη είναι φυσικό, όταν είσαι άνεργος ή δουλεύεις part time ή τα έσοδά σου έχουν μειωθεί κατά 50% τουλάχιστον, να μην μπορείς να πληρώσεις όλους τους λογαριασμούς οι οποίοι ολοένα και αυξάνονται με νέα κυβερνητικά διατάγματα και τροποποιήσεις.
Πλέον πληρώνεις τα απαραίτητα -αυτά που αν δεν τα πληρώσεις θα έχεις μπλεξίματα ή δεν θα μπορείς να δουλέψεις: εφορίες, ΕΦΚΑ, τηλεφωνία-ίντερνετ. ΕΥΔΑΠ δεν πληρώνεις διότι δεν σου κόβουν το νερό και ΔΕΗ ρυθμίζεις, διότι τα τιμολόγια είναι ιλιγγιώδη. Οσο για τα κοινόχρηστα πηγαίνουν στις καλένδες. Διότι αποφάσισες να βολευτείς όπως όπως με μια σόμπα αντί να πληρώνεις για κεντρική θέρμανση (τις ώρες που δεν είσαι στο σπίτι σου).
Πέρασαν αρκετοί χειμώνες σε αυτή την κατάσταση. Τουλάχιστον πέντε. Και έχει αρχίσει να συσσωρεύεται η αγανάκτηση, όπως συσσωρεύεται η υγρασία πάνω στα παγωμένα ντουβάρια των διαμερισμάτων. Η αγανάκτηση όμως σήμερα δεν στρέφεται πια κατά της κρίσης, της λιτότητας, της αδικαιολόγητης αύξησης στην τιμή του πετρελαίου ή του αερίου. Ούτε στρέφεται εναντίον των μνημονιακών κυβερνήσεων που επιβάλουν απάνθρωπα μέτρα για τους πολίτες.
Η αγανάκτηση των ενοίκων των πολυκατοικιών, οι οποίοι νιώθουν απολύτως μόνοι και αβοήθητοι μέσα στο πολιτικό και οικονομικό μπάχαλο που ζούμε, στρέφεται σήμερα εναντίον των γειτόνων τους.
Στις συνελεύσεις πια ακούγονται ατάκες του στιλ: «Σε βλέπω τα Σάββατα που βγαίνεις… Επιστρέφεις ξημερώματα Κυριακής. Λεφτά για ποτά έχεις, λεφτά για κοινόχρηστα δεν δίνεις». Επίσης «Σε έχω δει να παρκάρεις το αυτοκίνητό σου σε ιδιωτική θέση πάρκινγκ. Λεφτά για πάρκινγκ έχεις. Λεφτά για κοινόχρηστα δεν έχεις». Τα πιο πάνω μου τα μετέφερε ο κουρέας της γειτονιάς μου, όπως του τα είπαν πελάτες του που πήγαν να κουρευτούν. Στη δική μου πολυκατοικία επίσης φέτος δεν είχαμε θέρμανση. Ετσι προέκυψε η κουβέντα για τα κοινόχρηστα.
Και φυσικά αυτό που μου είπε ο κουρέας των Ιλισίων δεν συμβαίνει μόνο στη γειτονιά μου. Μάλιστα σε περιπτώσεις όπως αυτή του ακόλουθου σημειώματος που πέτυχε ένας γνωστός μου στα social media, οι κατηγορίες αναρτώνται στο ασανσέρ σαν ανακοινώσεις του Μεγάλου Αδελφού:
«Για καφέδες και έτοιμα φαγητά με delivery, για περιποίηση άνω και κάτω άκρων του σώματος, για μετακινήσεις με ραδιοταξί, για περιποίηση μαλλιών και για την καλοπέραση, λεφτά υπάρχουν. Για την πληρωμή των κοινοχρήστων λεφτά δεν υπάρχουν».
Ευτυχώς τώρα μπαίνει η άνοιξη και μάλλον όλα αυτά θα ξεχαστούν. Αλλά κάτι μου λέει ότι από το επόμενο φθινόπωρο, έτσι και σε πετύχει ένοικος να επιστρέφεις ξημερώματα από μπαρ ή να μπαίνεις στην είσοδο της πολυκατοικίας με φτιαγμένο μαλλί και βαμμένα νύχια την έβαψες!
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Argirios Argiriou:
Στις 22/03/2018 μου είπαν από την ΔΕΥΑ Καβάλας ότι για να βάλω πάγια εντολή πληρωμής πρέπει να ενημερώσω και την Τράπεζά μου αλλά και την ΔΕΥΑΚ !!! Και κατ' αντίστοιχο τρόπο όταν θέλω να καταργήσω μια πάγια εντολή πληρωμής πρέπει να το πω και στην Τράπεζα και στην ΔΕΥΑΚ !!!
Αδαμάντιος Σκούφαλος:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΣτις 22/03/2018 μου είπαν από την ΔΕΥΑ Καβάλας ότι για να βάλω πάγια εντολή πληρωμής πρέπει να ενημερώσω και την Τράπεζά μου αλλά και την ΔΕΥΑΚ !!! Και κατ' αντίστοιχο τρόπο όταν θέλω να καταργήσω μια πάγια εντολή πληρωμής πρέπει να το πω και στην Τράπεζα και στην ΔΕΥΑΚ !!!
--- Τέλος παράθεσης ---
Να ενημερώσεις τη ΔΕΥΑΚ για ποιο λόγο; Τους νοιάζει να εξοφλείται ο λογαριασμός. Τους απασχολεί και το πως θα εξοφλείται; Και με ποιο τρόπο πρέπει να τους ενημερώσεις; Να τους πεις: "Παιδιά, έδωσα πάγια εντολή στην τράπεζα";
Argirios Argiriou:
18/03/2018 Καθημερινή.
Ηλίας Μπέλλος.
Ενα σημαντικότατο ποσοστό της περιουσίας των ιδιαίτερα υψηλού εισοδηματικού επιπέδου ιδιωτών (UHNWI), επενδυτών δηλαδή με άνω των 30 εκατομμυρίων καθαρή αξία, είναι τοποθετημένο σε ακίνητα. Προσέξτε: όχι επενδύσεις σε real estate προς εκμετάλλευση, αλλά πρώτες και δεύτερες κατοικίες ή και παραθεριστικές κατοικίες ανά τον κόσμο.
Σύμφωνα με την Knight Frank, το ποσοστό της περιουσίας τους σε τέτοιες κατοικίες ανέρχεται στο 16% ενώ άλλο ένα 24% είναι τοποθετημένο σε real estate προς εκμετάλλευση. Τα ποσοστά αυτά αντιπαρατίθενται στο 12% που είναι επενδεδυμένο σε συλλεκτικά αντικείμενα και «επενδύσεις πάθους», 23% σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και 25% σε μετοχές και ομόλογα. Η μέση ετήσια αποπληθωρισμένη μετά φόρων απόδοση των τοποθετήσεων στις κατοικίες ανέρχεται στο 1,3%, με την υψηλότερη να εμφανίζεται για την περίοδο 1900-2017 στην Αυστρία (+2,2% ετησίως) και τη χαμηλότερη στις ΗΠΑ (+0,3%).
Ομως αυτό που δεν γίνεται συνήθως εύκολα αντιληπτό είναι το μέγεθος αυτής της αγοράς των κατοικιών: η αξία των ακινήτων διεθνώς υπολογίζεται στα 228 τρισεκατομμύρια δολάρια έναντι 170 τρισεκατομμυρίων δολαρίων για τις μετοχές και τα ομόλογα.
Ενα άλλο πολυσυζητημένο περιουσιακό στοιχείο, ο χρυσός, αλλά και τα πολύτιμα μέταλλα εν γένει φαίνεται να έχουν πολύ χαμηλότερες αποδόσεις διαχρονικά από αυτές που ο πολύς κόσμος νομίζει. Πολύτιμα ορυκτά κατέχονται πράγματι και από επενδυτές υψηλής αξίας. Σε αντίθεση με τις «επενδύσεις πάθους», όπως τα αυτοκίνητα ή η τέχνη, ο χρυσός, το ασήμι, η πλατίνα και τα διαμάντια θεωρούνται πιο ρευστά και εύκολα μεταβιβάσιμα περιουσιακά στοιχεία.
Τα πολύτιμα μέταλλα ανατιμήθηκαν έντονα μετά το σπάσιμο της «φούσκας» των dot.com στις αρχές του 21ου αιώνα, αλλά μακροπρόθεσμα έχουν απλώς πλησιάσει τις αποδόσεις της απλής διακράτησης μετρητών. Παρόλο που ο χρυσός συμπεριφέρεται καλά σε περιόδους υψηλού πληθωρισμού, «η υψηλή μεταβλητότητα των τιμών των πολύτιμων μετάλλων περιορίζει τη χρησιμότητά τους ως ασφαλών καταφυγίων για περιόδους οικονομικών σοκ», αναφέρουν οι καθηγητές του London Business School Elroy Dimson, Paul Marsh και Mike Staunton στη σχετική μελέτη της Credit Suisse. Μάλιστα, για μεγάλες χρονικές περιόδους ο χρυσός απεδείχθη ζημιογόνος.
Χειρότερα από μετρητά
Ισως το πιο εκπληκτικό εύρημα στη μελέτη είναι ότι τόσο ο χρυσός όσο και το ασήμι έχουν συμπεριφερθεί χειρότερα από τα μετρητά και τα ομόλογα τα τελευταία 117 χρόνια, παρά τον υψηλό πληθωρισμό κατά το μεγαλύτερο διάστημα του προηγούμενου αιώνα. Η μέση ετήσια απόδοση του χρυσού δεν ξεπερνά το 1% και του ασημιού είναι πρακτικά μηδενική.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Ορθοπαιδικός:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος.....
Ισως το πιο εκπληκτικό εύρημα στη μελέτη είναι ότι τόσο ο χρυσός όσο και το ασήμι έχουν συμπεριφερθεί χειρότερα από τα μετρητά και τα ομόλογα τα τελευταία 117 χρόνια, παρά τον υψηλό πληθωρισμό κατά το μεγαλύτερο διάστημα του προηγούμενου αιώνα. Η μέση ετήσια απόδοση του χρυσού δεν ξεπερνά το 1% και του ασημιού είναι πρακτικά μηδενική....
--- Τέλος παράθεσης ---
Το πιο εκπληκτικό είναι ότι ασχολούμαστε με επένδυση 117 ετών. Για τα δισέγγονα και βάλε.... Προσωπικά ένας ορίζοντας επένδυσης 50 ετών το πολύ (από τότε που άρχισα να δουλεύω, τώρα πλέον πολύ λιγότερα) είναι αρκετός. Μετά οι ωφελημένοι από την επένδυση, εκτός απο τους κληρονόμους (που θα εύχονται να τινάξω τα πέταλα) θα είναι οι νεώτεροι συνάδερφοι (γιατροί). Δεν έχω τίποτα με τους συναδέρφους, αλλά μάλλον το νόημα της ζωής δεν βρίσκεται στην επένδυση των 117 ετών...
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση