Θέματα Εργασίας > Εργασία στο δημόσιο τομέα
ΤΕΠ: Εχει θέση εκεί ο Γενικός Γιατρός -Νομιμες οι Αποσπασεις?
Μαρία Χόρτη:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
4. Το μείζον θέμα που υπάρχει στις περιπτώσεις των αποσπάσεων είναι ΕΝΑ.
ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΓΝΩΣΤΙΚΟ & ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΚΑΛΕΙΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΧΕΙΣ Η ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΤΡΙΟ ΕΡΓΟ?
Έχω τονίσει σε πάμπολλα σημεία στο φόρουμ (όπως και άλλοι που συμμετέχουν), αλλά και έχουμε αποτυπώσει σε παλαιότερα έγγραφα της Ένωσης ότι, αν αναλάβεις διαχείριση θεμάτων πέραν των γνωστικών σου αντικειμένων, τότε μιλάμε για αλλότριο έργο. Αυτό κανείς ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ να σε διατάξει να το εκτελέσεις.
Συμπερασματικά, μπορεί ο Διοικητής να βγάλει απόφαση (εντολή) να μετακινηθείς οπουδήποτε –ακόμη και σε άλλο Κ.Υ. ή Νοσοκομείο- αλλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΕΝΤΕΛΕΙ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΑΛΛΩΝ ΕΡΓΟ.
--- Τέλος παράθεσης ---
Με όλο το σεβασμό κύριε Μιχάλη, αυτό μπορεί να λέει ο νόμος αλλά όπως και ένα σωρό νόμοι, δεν εφαρμόζεται.
Το λέω με πικρία μετά απο το μπάχαλο που ζω τον τελευταίο καιρό, μιας και με μετακίνησαν ΠΑΡΑ τη θεληση μου και εντελώς παράνομα στην Παιδιατρική κλινική του νοσοκομείου και δε βλέπω πως μπορω να ξεμπλέξω απο αυτήν την ιστορία.
Μακάρι να μπορούσαμε να αμυνθούμε αλλά νομίζω ότι έφτασε η ώρα που θα μας τρεχουν απο εδω και απο εκεί και εμείς θα τρέχουμε στα δικαστηρια να βρούμε το δίκιο μας.
D-Michalis:
Μαρία μου δεν βλέπω σε τι διαφωνούμε για να απαιτείται να το διατυπώσεις «παρά το σεβασμό».
Εξ’ άλλου ο σεβασμός δεν αποκλείει την διαφοροποίηση απόωεων, αλλά εδώ δεν την βλέπω.
Ξέρω δυστυχώς το πρόβλημα, αλλά εγώ αποτύπωσα το τι προβλέπεται.
Ήδη ανέφερα πρίν ότι: … (αν και είναι τόσο αποφασισμένοι να κρατάνε απλά τις πόρτες των νοσοκομείων ανοιχτές αδιαφορώντας για το τι προσφέρουν και για το πόσο παρανομούν, που δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος για τα αποτελέσματα των προσπαθειών σας)…
Ζούμε δυστυχώς μέρες «προωθημένης» Πομπηίας.
EzeΤΡΟΛ:
Επιστολή ΕΛΕΓΕΙΑ - ΕΝΩΣΗΣ προς Δκτή 6ης ΥΠΕ
18
FEB
2015
Θεσσαλονίκη, 18-02-2015
ΠΡΟΣ
Προς
Τον Διοικητή της 6ης ΥΠΕ κ. Ν. Στακιά
Κοιν.
Υποδιοικήτρια κ. Ε. Αλμπάνη
Αξιότιμε κ. Διοικητά,
Απευθυνόμαστε σε εσάς προκειμένου να επιλυθεί το θέμα που προέκυψε μεταξύ του Νοσοκομείου Κερκύρας και των συναδέλφων μας που υπηρετούν στα Κέντρα Υγείας και τα Περιφερικά Ιατρεία Κερκύρας.
Έχουμε από καιρό καταγγείλει στις διάφορες Πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Υγείας ότι η διοικητική και οικονομική υπαγωγή των μονάδων ΠΦΥ στα νοσοκομεία αποτελεί κακή παγκόσμια Ελληνική πρωτοτυπία και ότι τα νοσοκομεία, μην γνωρίζοντας και υποτιμώντας καταφανώς την λειτουργία της ΠΦΥ, χρησιμοποίησαν τις μονάδες αυτές, ως “ρεζέρβες”, αποψιλώνοντάς τες από τεχνολογία, υλικά αλλά και, κύρια, από το προσωπικό τους.
Μετά από παρέλευση ετών και πολλαπλών διαβουλεύσεων, είχαμε την ικανοποίηση να δούμε την επιτυχία των προσπαθειών μας με τον πρόσφατο νόμο, που διαχωρίζει τις αρμοδιότητες και υπάγει τις μονάδες ΠΦΥ απ’ ευθείς στις ΥΠΕ.
Δυστυχώς όμως βλέπουμε ακόμη περιπτώσεις κατά τις οποίες, νοσοκομεία πείθουν ΥΠΕ να συνεχίσουν το καταστρεπτικό για τα ΚΥ και ΠΙ έργο τους, προσπαθώντας ακόμη και τώρα να υποκλέψουν πόρους (κυρίως υγειονομικό προσωπικό).
Η περίπτωση του νοσοκομείου Κερκύρας είναι κραυγαλέα. Διατηρεί ακόμη (!) 2 Παθολογικές κλινικές – όταν μεγάλα Περιφερειακά Νοσοκομεία, όπως π.χ. το Γ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ στην Θεσσαλονίκη συνέπτυξε τις δύο Παθολογικές σε μία – και, μολονότι αθροιστικά διαθέτει 9 ειδικευμένους Παθολόγους, χωρίς να υπολογίσουμε τους ειδικευομένους τους, απαιτεί την μετακίνηση ιατρών Γενικής Ιατρικής από τα απορφανισμένα ΚΥ και ΠΙ προκειμένου να στελεχώσει τα ΤΕΠ του !
Πέραν της καταφανούς υποβάθμισης του ρόλου των μονάδων ΠΦΥ και της αντίστοιχης επίπτωσης στην υγεία του μή αστικού πληθυσμού, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής :
Η όποια απασχόληση ιατρών Γενικής Ιατρικής σε θέσεις άλλων ειδικοτήτων συνιστά “αντιποίηση ειδικότητος” και διώκεται. Ειδικά δε για τα ΤΕΠ οι Γενικοί Ιατροί, προκειμένου να τοποθετηθούν εκεί, αναφέρεται ρητά ότι πρέπει να έχουν επίσημα μετεκπαιδευθεί στην Επείγουσα Ιατρική.
Υπάρχει ήδη δεδικασμένο στο νοσοκομείο Ρόδου, όπου ανεστάλη αντίστοιχη τοποθέτηση.
Παρακαλούμε να επιληφθείτε για την διευθέτηση αυτής της κατάστασης, έχοντας υπ’ όψη σας ότι είμαστε πάντα στη διάθεσή σας με πνεύμα συνεργασίας, γεγονός που φαίνεται από τις αρμονικές και αμοιβαία επωφελείς σχέσεις και συνεργασίες μας με την 6η ΥΠΕ για σειρά ετών.
Για τα Διοικητικά Συμβούλια
Μποδοσάκης-Πρόδρομος Μερκούρης Ανάργυρος Μαριόλης
Πρόεδρος ΕΛΕΓΕΙΑ Πρόεδρος ΕΝΩΣΗΣ
D-Michalis:
Εξώδικα με Καταγγελία διοικητών για Παράνομες Μετακινήσεις ή/και Περικοπή ποσών δεδουλευμένων εφημεριών:
Εμπειρίες / σκέψεις από την κατάθεση σε ένα δικαστή και την προσέγγισή του.
Πρό 2ετίας απεστάλη εξώδικο από μερικούς γιατρούς ΚΥ προς τον διοικητή του νοσοκομείου με κοινοποίηση προς τον εισαγγελέα.
Η θεματολογία αφορούσε:
1ον: Την απόσπαση γιατρών για εφημερίες στο Νοσοκομείο (θεωρητικά στο ΤΕΠ, αλλά πρακτικά στην Χ, Ψ, Ζ κλινική για τα επείγοντα και τους νοσηλευόμενους ασθενείς). Η απόφαση αφορούσε γιατρούς πέραν της 1ης θητείας, αλλά και γιατρούς στην 1η θητεία.
2ον: Την περικοπή ποσών που αντιστοιχούσαν στις δεδουλευμένες εφημερίες προκειμένου τα ποσά των δεδουλευμένων να αντιστοιχηθούν στα ποσά που διέθετε το νοσοκομείο για τους αντίστοιχους μήνες.
Σχόλια -συμπεράσματα:
Από τη στιγμή που το εξώδικο κοινοποιείται στον εισαγγελέα, υπέχει θέση μηνυτήριας αναφοράς και ο εισαγγελέας επιλαμβάνεται αυτού και προχωρεί σε προκαταρτική διερεύνηση.
Η ελπίδα των προσφευγόντων ιατρών βέβαια ήταν ο εισαγγελέας να δεί άμεσα το κατάφορο της παρανομίας και να «τραβήξει» το αυτί του διοικητή ώστε να μη προχωρήσει η παρανομία και όχι να την αφήνει να προχωρά και –κάποτε στο μέλλον- να την διερευνήσει.
Αυτό δυστυχώς είναι μία μεγάλη αδυναμία και μία πληγή της δικαιοσύνης που κάνει πολλούς πολίτες να αισθάνονται απροστάτευτοι απέναντι στο δίκαιό τους.
Η προσέγγιση του δικαστή (όπως την βίωσαν οι γιατροί που έκαναν το εξώδικο κατά την κλήτευση τους για κατάθεση στον πταισματοδίκη που ανέλαβε την υπόθεση):
(εννοείται ότι επιστρατεύτηκαν, τόσο στο εξώδικο, όσο και στην συζήτηση, όλες οι νομικές μας αναφορές και οι νόμοι και διατάξεις, όπως π.χ. ότι ο ΓΓ δεν μετακινείται στην 1η του θητεία, ότι τα ιατρεία ειδικοτήτων λειτουργούν με τον αντίστοιχο ειδικό κ.λπ.)
-Σχετικά με την απόσπαση: Το θεωρεί σχεδόν αδιανόητο το ότι διαμαρτυρόμαστε που καλούμαστε να «βοηθήσουμε» στις ανάγκες των συνανθρώπων μας.
Του εξηγήθηκε ότι αυτή η πρόσκληση δεν αφορά μόνο τα ΤΕΠ (όπου όντως μεγάλο ποσοστό είναι πρωτοβάθμια επείγοντα και άρα διαχειρίσιμα από τον ΓΓ), αλλά και στους νοσηλευόμενους παθολογικού, καρδιολογικού κ.λπ. Όταν του τονίστηκε πώς π.χ. θα χειριστεί ο ΓΓ την επιπλοκή που θα παρουσιάσει η χορηγούμενη αγωγή σε μία λευχαιμία? Από πού και ως που είναι αντικείμενό του? Και εσείς, ως δικαστής, δεν θα με καταδικάσετε μετά που χειρίστηκα κάτι που δεν γνώριζα και δεν είχα εκπαιδευτεί? έδειξε να το σκέπτεται.
Συμπερασματικά, ο δικαστής πείθεται για το αδόκιμο της εμπλοκής μας στην κλινική (για το αν πείθεται για το παράνομο, δεν είμαι σίγουρος), αλλά όχι για την άρνησή μας στα ΤΕΠ, όπου θεωρεί ότι η ανάγκη του δημοσίου συμφέροντος, υπερκεράσει την αντίρρηση μας και όπου θα μπορούσαμε να συνεισφέρουμε, σε όσα περιστατικά εμπίπτουν των γνώσεών μας. Δεν υπέδειξε βέβαια τι θα κάνουμε για εκείνα που εκφεύγουν.
Κύριο σημείο όμως στο οποίο εστιάζουν είναι: Υπάρχει δόλος από τη μεριά του διοικητή? Αν όχι, τότε να πάς και ότι μπορέσεις να προσφέρεις (με εξαίρεση την κλινική).
-Σχετικά με την περικοπή εφημεριών, για να μην πλατειάζω, δέχτηκε σχεδόν ασυζητητί το ότι ο διοικητής, αφού υπήρξαν εφημερίες Χ ποσού και αυτός βεβαιώνει εφημερίες Ψ ποσού, παρανόμησε (παράβαση καθήκοντος) και διώκεται.
Και πάλι συζητιούνται 2 παράμετροι:
1. Είχε δόλο?
2. Είχε άλλες εναλλακτικές λύσεις? Όταν τονίσαμε πως, ναι, είχε. Να αντιστοιχίσει τα ποσά που διαθέτει με τις εφημερίες που εγκρίνει να πραγματοποιηθούν, ακόμη και αν χρειαστεί να κλείσει κάποιο Τμήμα, τότε διαφάνηκε ότι πείθεται για την ενοχή και ότι θα προχωρήσει σε δίωξη.
Συμπερασματικά:
Όπως είναι σαφές από τα ανωτέρω: Σχεδόν δεν έχει σημασία αν έχουμε δίκαιο.
Αν ο δικαστής προτάξει το «κοινό συμφέρον» έτσι όπως το αντιλαμβάνεται αυτός, τότε, όσα δίκαια και να έχουμε, μπορεί η διοίκηση να μας «τρέχει» για να βουλώνουμε τρύπες, όσο και μέχρι εκεί που ξέρουμε και μπορούμε (κατά το πνεύμα του δικαστή).
Όπως καταλαβαίνουμε λοιπόν, δεν είναι μόνο η ανάγκη αλλαγής κουλτούρας ημών, των διοικούντων και των δικαστών, αλλά και η ανάγκη ενός σαφούς και στοχευόμενου νομικού πλαισίου για την αντιμετώπιση αυτής της τριτοκοσμικής κατάστασης και γι’ αυτό έχουμε πολύ δρόμο ακόμη.
Και τα όργανα του χώρου έχουν μεγάλη ευθύνη και να σχεδιάσουν προτάσεις /λύσεις και να πιέσουν να δρομολογηθούν εξελίξεις.
Η καταγγελία των πρακτικών αυτών απλά δεν επαρκεί και κυρίως δεν θεραπεύει το πρόβλημα μόνη της, χωρίς παράλληλες προτάσεις, αφού κάθε φορά θα επαφίεται στην καλή πίστη, την αντίληψη, την κοσμοθεωρία και γιατί όχι και την προαίρεση της διοίκησης ή/και του δικαστή που θα επιλαμβάνεται.
Οι γιατροί δε, θα είναι μονίμως, ή στις δικαστικές προσφυγές ή στην ανοχή της παρατυπίας και παρανομίας με σκυμμένο το κεφάλι, κάτι που δεν τους αξίζει.
Denominator:
Εγκύκλιος για τη συμμετοχή γενικών γιατρών Π.Φ.Υ. στα Τ.Ε.Π. Νοσοκομείων
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση