Καλώς ήρθατε στην διαδικτυακή μας κοινότητα.
Εδώ μπορείτε να συζητήσετε και να ενημερωθείτε για θέματα που αφορούν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
Για να συμμετέχετε και να μπορείτε να κατεβάσετε αρχεία και εικόνες που βρίσκονται στα μηνύματα πρέπει να εγγραφείτε.
Η εγγραφή είναι δωρεάν και θα σας αποσταλεί άμεσα ένα e-mail για την ενεργοποίηση της εγγραφής σας.
Εάν δεν το λάβετε σε λίγα λεπτά ελέγξετε το φάκελο ομαδικής αλληλογραφίας ή το φάκελο SPAM ή το φάκελο ανεπιθύμητης αλληλογραφίας καθώς μπορεί να βρεθεί εκεί από λάθος του λογισμικού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Εάν έχετε ξεχάσει τον κωδικό σας, μπορείτε να ζητήσετε να σας ξανασταλεί από εδώ.
29 Μαρτίου 2024, 15:28:02

Αποστολέας Θέμα: Ο Σταύρος Θεοδωράκης κάνει κόμμα.  (Αναγνώστηκε 22728 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

26 Φεβρουαρίου 2014, 21:55:53
Αναγνώστηκε 22728 φορές
Αποσυνδεδεμένος

Argirios Argiriou

Moderator
ΕΘΝΟΣ, 26/02/2014.

«Το ποτάμι» είναι το όνομα του κόμματος που κάνει ο γνωστός δημοσιογράφος Σταύρος Θεοδωράκης, ο οποίος παραιτείται από το Mega και τα Νέα και εγκαταλείπει τη δημοσιογραφία.

   Ο Σταύρος Θεοδωράκης θα είναι ο επικεφαλής αλλά δεν θα κατέβει υποψήφιος στις ευρωκελογές, ενώ οι θέσεις του κόμματος και τα ονόματα των συμμετοχόντων σε αυτό, θα παρουσιαστούν σε συνέντευξη Τύπου, την ερχόμενη Τρίτη.

«Δεν ξέρω πώς να αρχίσω. Όσο κι αν έχω προετοιμαστεί γι' αυτή τη στιγμή, νιώθω μια αμηχανία. Ας ξεκινήσω λοιπόν από το τέλος. Μπορεί να υπάρξει πολιτική χωρίς κομματικό παρελθόν; Να βγω εγώ, να βγεις εσύ, να βγούμε πολλοί, να γίνουμε ένα ΠΟΤΑΜΙ που θα αλλάξει την Ελλάδα;» ξεκινά το κείμενο που ανήρτησε σήμερα στο protagon.gr ο Σταύρος Θεοδωράκης, με τίτλο: «Ξεκινάμε!».

«Η ιδέα δεν είναι μόνο δική μου. Κάθε πρωί, κάθε βράδυ, η δεύτερη φράση που λένε οι άνθρωποι που συναντώ είναι «τι θα κάνουμε;». Πολλές φορές η αφορμή είναι κάτι που έγραψα ή κάτι που έδειξα στην τηλεόραση. Άλλες πάλι είναι τα πρωτοσέλιδα, οι κυβερνητικές αποφάσεις και οι πολιτικοί καυγάδες. Όλοι σ' ένα αδιέξοδο. Ακόμη κι αυτοί που έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν, μετά από δυο- τρεις κουβέντες αναρωτιούνται «έχουμε άλλη λύση;» συνεχίζει.

Και αφού αναφέρεται στα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα, ο Σταύρος Θεοδωράκης απαντά και ποιοί αποφάσισαν να κάνουν «Το ποτάμι»: «Άνθρωποι με τα ίδια ερωτήματα. Επαγγελματίες της ζωής – νέοι στην πολιτική. Κανείς από εμάς δεν έχει υπηρετήσει σε υπουργεία, υφυπουργεία ή γραφεία αρχηγών. Φοιτητές, διανοούμενοι, οικονομολόγοι, εργάτες, καλλιτέχνες, άνεργοι, έμποροι, γιατροί, αρχιτέκτονες. Μια ομάδα που έχει μυαλό και δύναμη – τη δύναμη της λογικής και του δίκιου. Τις επόμενες ώρες θα βγάλετε και εσείς μόνοι σας τα συμπεράσματά σας».

Ο Στ. Θειοδωράκης αναφέρθηκε και στο γιατί δεν θα είναι υποψήφιος στις ευρωεκλογές: «Εγώ τώρα, δε θα πάω στην Ευρωβουλή. Δεν έχω ίσως και τα προσόντα. Καλά καλά δεν ξέρω ξένες γλώσσες. Θα μείνω λοιπόν στην Ελλάδα. Το τι θα κάνω θα εξαρτηθεί πάλι από εσάς. Αν πάμε καλά στις Ευρωεκλογές, μετά θα αποφασίσουμε τι θα κάνουμε και στις εθνικές εκλογές. Αν αποτύχουμε – αν αποτύχω για την ακρίβεια- τότε μετά τις ευρωεκλογές, θα προσπαθήσω να γυρίσω στη δημοσιογραφία. Μέχρι τότε την εγκαταλείπω. Που σημαίνει ότι σταματάω τους «Πρωταγωνιστές» και δεν θα έχω ενεργή συμμετοχή στο Protagon. Και εδώ θέλω να ζητήσω μία μεγάλη συγγνώμη από τους συνεργάτες μου. Στην τηλεόραση, στο Protagon, στην εφημερίδα. Τα σχέδια που κάναμε πρέπει να διακοπούν. Αυτό που προέχει τώρα είναι να σπάσουμε τη ρουτίνα της πολιτικής. Να ταράξουμε λίγο τα λιμνάζοντα νερά φέρνοντας νερό από το ΠΟΤΑΜΙ».

Όσια για το που θα βρει το νέο κόμμα τα λεφτά για την καμπάνια του ξεκαθαρίζει: «Εδώ έχουμε την τεχνογνωσία Ομπάμα. Που όταν πρωτοβγήκε παραμέρισε τους δυνατούς του χρήματος και ζήτησε τα λίγα δολάρια των πολλών. Εμείς ζητάμε από όλους «ένα μέχρι δέκα ευρώ». Το πώς ακριβώς, θα το μάθετε τις επόμενες ώρες, απ' το topotami.gr. Προς το παρόν ετοιμάστε τα δέκα ευρώ (και όχι το ένα – ελπίζω). Και μπείτε κι εσείς στο ΠΟΤΑΜΙ».

«Δεν είναι εύκολο, το ξέρω, να αλλάξουμε συνήθειες. Αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να αλλάξουμε ζωή» καταλήγει το κείμενο.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Before ordering a test decide what you will do if it is (1) positive, or (2) negative. If both answers are the same, don't do the test. Archie Cochrane.

27 Φεβρουαρίου 2014, 09:45:04
Απάντηση #1
Αποσυνδεδεμένος

Argirios Argiriou

Moderator
26-02-2014
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


Ξεκινάμε!

Δεν ξέρω πώς να αρχίσω. Όσο κι αν έχω προετοιμαστεί γι’ αυτή τη στιγμή, νιώθω μια αμηχανία. Ας ξεκινήσω λοιπόν από το τέλος. Μπορεί να υπάρξει πολιτική χωρίς κομματικό παρελθόν; Να βγω εγώ, να βγεις εσύ, να βγούμε πολλοί, να γίνουμε ένα ΠΟΤΑΜΙ που θα αλλάξει την Ελλάδα;

Ας τα πάρουμε ένα ένα. Η ιδέα δεν είναι μόνο δική μου. Κάθε πρωί, κάθε βράδυ, η δεύτερη φράση που λένε οι άνθρωποι που συναντώ είναι «τι θα κάνουμε;». Πολλές φορές η αφορμή είναι κάτι που έγραψα ή κάτι που έδειξα στην τηλεόραση. Άλλες πάλι είναι τα πρωτοσέλιδα, οι κυβερνητικές αποφάσεις και οι πολιτικοί καυγάδες. Όλοι σ’ ένα αδιέξοδο. Ακόμη κι αυτοί που έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν, μετά από δυο- τρεις κουβέντες αναρωτιούνται «έχουμε άλλη λύση;».

Η ιδέα λοιπόν είναι δική σας. Των φοιτητών που με βρήκαν στη Λέρο. Της παρέας που με σταμάτησε στον Βόλο. Των πιτσιρικάδων που μου τηλεφωνούν απ' τα Χανιά. Του συνεταιρισμού που επισκέφθηκα στα Γιάννενα. Αυτών που με φώναξαν στην Αριστοτέλους. Ίσως βέβαια και να τους παρεξήγησα κιόλας και να κατάλαβα λάθος. Γιατί κανείς από αυτούς δεν μου είπε να κάνουμε κόμμα. Μου είπαν όμως ότι οι πολιτικοί μας ζουν σε άλλον κόσμο, ότι τους ενδιαφέρει μόνο η εξουσία, ότι έχουν πάρει διαζύγιο από τη λογική. Ότι η ζωή πρέπει να προχωρήσει κι αυτοί – οι πολιτικοί δηλαδή- είναι μονίμως στα χαρακώματα να σκιαμαχούν με το παρελθόν.

Και μετά είναι οι ουρές στις στάσεις των λεωφορείων. Πρωί πρωί να βλέπεις 40-50 ανθρώπους να περιμένουν στα πεζοδρόμια. Το λεωφορείο να περνά και να παίρνει τους μισούς κι οι άλλοι μισοί να πρέπει να περιμένουν το επόμενο. Να αργούν στη δουλειά τους, στο πανεπιστήμιό τους, στον γιατρό τους. Και κανείς να μην έχει σκεφτεί ότι το πρωί πρέπει να κυκλοφορούν περισσότερα λεωφορεία.

Τα τελευταία χρόνια με φωνάζουν συχνά οι μαθητές στα λύκεια. Να τους μιλήσω για τη ζωή «εκεί έξω». Στη Θεσσαλονίκη, στη Ρόδο, στο Περιστέρι, στη Νέα Ιωνία, στο Πόρτο Ράφτη. Συζητάμε. Ε, λοιπόν σας λέω ότι τα έχουν καταλάβει όλα. Τα λάθη των πατεράδων τους, τα λάθη όλων μας. Ότι σκεφτόμαστε το συμφέρον για την ομάδα, το σπίτι, το κόμμα κι όχι το δημόσιο συμφέρον.

«Και με το χρέος τι θα κάνεις;» Θα φωνάζουν ήδη, αυτοί που θεωρούν γραφικές τις ιστορίες με τα λεωφορεία και τους μαθητές. Θα σας πω. Η επιβίωση μιας χώρας δεν μπορεί να εξαρτάται από την καλοσύνη των δανειστών της. Ωραία λοιπόν, θα στείλουμε τους καλύτερους διαπραγματευτές - αυτό είναι εύκολο. Το θέμα είναι όμως τι κάνεις εσύ για την πατρίδα σου και όχι τι σκόντο θα σου κάνουν αυτοί που σε δανείζουν. Πώς θα ξαναχτίσεις την οικονομία; Ποιοι θα επενδύσουν; Πώς θα έρθουν πίσω τα λεφτά; Ποιοι θα πάρουν το ρίσκο και πώς θα τους κάνεις να σε εμπιστευτούν; Αυτοί που κυβερνούν φοβίζουν κάθε μέρα όσους ακόμα επενδύουν σε αυτή τη χώρα και αυτοί που θέλουν να κυβερνήσουν τρομοκρατούν και τους επόμενους. Λες και όλοι πρέπει να γίνουμε δημόσιοι υπάλληλοι ή εργάτες πολυεθνικών. Δεν έχω τίποτα με τους κολοσσούς που έρχονται από την Αμερική ή τη Ρωσία αλλά ντρέπομαι όταν στα ράφια βλέπω ελληνικά βότανα σε συσκευασία Κίνας. Οι Έλληνες καινοτομούν στο εξωτερικό και εδώ παλεύουν με τους φόρους και τη γραφειοκρατία.

Τα ξέρετε τα νούμερα της ανεργίας. Και ειδικά των νέων. Οι γρήγορες τσαπατσούλικες λύσεις κατέστρεψαν πολλές ζωές. Οικογένειες κατρακυλούν στη φτώχεια. Κοινωνικές δομές που υποστήριζαν τους αδύναμους, κλείνουν. Από τη σπατάλη περάσαμε μεμιάς στη τσιγγουνιά.

Νέοι επαγγελματίες – δουλεύουν δε δουλεύουν - πρέπει κάθε μήνα να πληρώνουν για ασφάλιση «μισό μισθό». Αντί να επιβραβεύουμε αυτούς που δημιουργούν, να τους δίνουμε κίνητρα να κάνουν τις δικές τους δουλειές, αναμασάμε τις ίδιες και τις ίδιες ιστορίες φοροδιαφυγής. Κάθε μήνα ανακοινώνεται ένας νέος φόρος ή «διορθώνεται» ένας παλιός. Παράλληλα μια ιατρική επέμβαση στην Ελλάδα θέλει 10.000€ και στη Γερμανία 100€ ενώ ένα στα τρία παιδιά δεν έχει θέση σε κρατικό παιδικό σταθμό.

Θα το έχετε μάθει. Μέχρι και στα Τίρανα άρχισαν να πηγαίνουν Έλληνες φοιτητές. Αντί λοιπόν να κάνουμε εδώ τις σχολές, δίπλα σε καλά, ισχυρά, δημόσια πανεπιστήμια, προτιμάμε να στέλνουμε τα παιδιά μας στη Ρουμανία. Ο κατάλογος με τα παράλογα είναι ατέλειωτος. Στο Λεκανοπέδιο της Αττικής έχουμε είκοσι στρατόπεδα. Γιατί; Πέρα από το να υπηρετούν τα παιδιά των υπουργών και των υποστηρικτών τους, σε τι άλλο χρησιμεύουν τόσα στρατόπεδα στην Αθήνα; Οι δικαστικές αποφάσεις καθυστερούν 5,7,10 χρόνια – οι φτωχοί δεν μπορούν να βρουν το δίκιο τους - και οι ελληνικές φυλακές είναι γεμάτες με προφυλακισμένους.

Είμαστε η χώρα με τα περισσότερα θανατηφόρα ατυχήματα στον δυτικό κόσμο. Τις περισσότερες καισαρικές. Τα περισσότερα φροντιστήρια. Και από την άλλη ανοίγουμε τα λιγότερα βιβλία, έχουμε τους λιγότερους εθελοντές αιμοδότες, τους λιγότερους πλέον, ευεργέτες. Και στο κέντρο της Αθήνας κάθε πρωί έχει δύο τουλάχιστον συγκεντρώσεις. Κλείνουν οι συγκοινωνίες, σταματά η ζωή, για να πιέσουν ποιον; Τον υπουργό που τους βλέπει πίσω από τα φιμέ τζάμια; Πολίτες σε απόγνωση μπροστά σ' ένα κράτος κουφό. Έχει επικρατήσει η άποψη ότι αν δεν παραβιάσεις εσύ τον νόμο κάποιος άλλος θα βρεθεί να τον παραβιάσει και θα κερδίσει απ’ αυτό. Θα πρέπει λοιπόν να γυρίσουμε στην αρχή και να κάνουμε μια νέα κοινωνική συμφωνία. Δικαιοσύνη στα μικρά και τα μεγάλα. Δικαιοσύνη, αξιολόγηση και αξιοκρατία. Αυτό θα κρατήσει εδώ τα νέα μυαλά που σήμερα φεύγουν σαν κυνηγημένα γιατί ξέρουν ότι δουλειές στην Ελλάδα κάνουν οι «κολλητοί» και τα «λαμόγια». Αυτός ο φαύλος κύκλος όμως πρέπει να σπάσει.

Μικρότερη Βουλή και όχι άλλη μια Γερουσία όπως σκέφτονται κάποιοι τις τελευταίες μέρες. Οι πολίτες να μπορούν να ψηφίζουν εκτός από το κόμμα της επιλογής τους και τον υποψήφιο της περιοχής τους από ενιαία λίστα. Κατάργηση όλων των προστατευτικών διατάξεων που είχαν οδηγήσει στο ακαταδίωκτο των πολιτικών. Γιατί θα πρέπει να θυμόμαστε ότι οι πολιτικοί που λογοδοτούν σήμερα στη Δικαιοσύνη, είχαν αθωωθεί και από τη Βουλή (και από τα κόμματά τους βέβαια). Εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια για να πάψει επιτέλους να κυκλοφορεί το μαύρο πολιτικό χρήμα. Εδώ θέλω να κάνω μια στάση. Τις τελευταίες δεκαετίες βρισκόμαστε συνεχώς σε μια εσαεί προεκλογική περίοδο. Η κυβέρνηση δεν τολμά γιατί υπάρχει το πολιτικό κόστος και η αντιπολίτευση δεν συναινεί γιατί «σήμερα - αύριο πέφτει η κυβέρνηση». Και από κοντά οι υποστηρικτές με τα μεγάλα πορτοφόλια. Κάποιοι τζογάρουν στην «πτώση», κάποιοι στην «παραμονή» και οι πιο χουβαρντάδες «παίζουν» σε όλα τα ταμπλό.

Τα τελευταία τριάντα χρόνια έχω γνωρίσει από κοντά όλους τους πολιτικούς ηγέτες. Όλοι μπορούσαν μόνοι τους. Έλεγες στον ένα «βοήθα να γίνει αυτό», σου απαντούσε «όχι τώρα - όταν θα γίνω πρωθυπουργός». Άνθρωποι χωρίς κανένα δείγμα γραφής πουθενά, να τους ακούς να λένε «όταν θα έρθω στα πράγματα θα τα αλλάξω όλα». Πώς; Δούλεψες; Έχεις ανεβάσει έστω ένα ρολό μαγαζιού στη ζωή σου; Κατάφερες ποτέ κάτι μόνος σου; Όχι! Έχουν όμως το κληρονομικό χάρισμα της πολιτικής.

Τα προβλήματα της χώρας δεν μπορεί να τα λύσει πια κανένα 25%. Πρέπει να υπάρξει ένα εθνικό σχέδιο και ένα 50% που θα κάνει και τους άλλους Ευρωπαίους να αισθανθούν ότι «αυτή τη φορά οι Έλληνες είναι αποφασισμένοι». Πώς θα προκύψει αυτό το 50%; Με συνεργασίες βέβαια. Όχι με την ενότητα των δικών μας, αλλά με την ενότητα των διαφορετικών.

Να δούμε τα κοινωνικά προβλήματα με τη λογική, χωρίς δογματισμούς και αγκυλώσεις. Μετανάστες, ναρκωτικά, σκουπίδια. Όλα αυτά σε άλλες χώρες είναι αφορμή για λύσεις, εδώ είναι αιτίες πολέμων. Οι μετανάστες δεν είναι κακοί, αλλά ούτε χωράνε όλοι. Εκτός αν τους θέλουμε επαίτες στα συσσίτια της εκκλησίας. Αυτοί που ζουν εδώ πρέπει να ψηφίζουν στις τοπικές εκλογές, και τα παιδιά τους στο σχολείο να σηκώσουν και τη σημαία αν το αξίζουν. Τόσο απλά. Η πρέζα έχει κυριεύσει την επαρχία. Δέκα περιοχές της χώρας - νησιά και πρωτεύουσες νομών - ζητούν εδώ και χρόνια εναγωνίως ένα πρόγραμμα υποκατάστατων, μια θεραπευτική κοινότητα. Στην Αθήνα όμως οι υπηρεσίες δεν μπορούν να αποφασίσουν ποιος από όλους θα τους σώσει (παρεμπιπτόντως: προτιμάμε να σφάζονται στις φυλακές παρά να δίνουμε μεθαδόνη στους εξαρτημένους) . Και τα σκουπίδια δεν είναι παιγνίδι κολοκυθιάς. Αντί να ανακυκλώνουμε και να κομποστοποιούμε, τα πετάμε όλα στα δάση ή στη θάλασσα. Στα ψάρια του Αιγαίου ανιχνεύονται ίχνη πλαστικού στα σπλάχνα τους. Θα κάνουμε κάτι γι' αυτό ή θα είναι ένα από τα «δωράκια» μας στις επόμενες γενεές;

Την Ελλάδα θα σώσει το χώμα, ο ήλιος και η θάλασσα. Αρκεί να το πάρουμε απόφαση και να επενδύσουμε δυναμικά και έξυπνα σε αυτά. Χώμα – γεωργία, κτηνοτροφία. Ήλιος – ενέργεια αλλά και υγεία και ευτυχία. Θάλασσα – ψάρια και τουρισμός. Αντί λοιπόν να γκρεμίσουμε γρήγορα τις ασχήμιες που δημιούργησαν οι δεκαετίες του κιτς και να φτιάξουμε έναν νέο αναπτυξιακό χάρτη, αλληλοσυγχαιρόμαστε που οι τουριστικοί πράκτορες επιλέγουν την Ελλάδα όταν καίγεται η Αίγυπτος ή η Τουρκία.

Για να φύγουμε όμως μπροστά πρέπει να γκρεμίσουμε το γραφειοκρατικό σύστημα που θρέφει τα κόμματα. Το κάθε θέμα σήμερα είναι αρμοδιότητα ενός υπουργού, ενός αναπληρωτή υπουργού, 3-4 υφυπουργών, μιας ντουζίνας γενικών γραμματέων και κομματικών διευθυντών. Πρέπει επειγόντως να μειώσουμε την απόσταση που μας χωρίζει από το πρόβλημα. Να αφήσουμε τους βαρύγδουπους τίτλους (υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού – δηλαδή; υπουργός Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων – ο ΟΗΕ προσωποποιημένος δηλαδή!) και να πιάσουμε δουλειά. Ο ένας στα δημοτικά και τα γυμνάσια. Ο άλλος στα πανεπιστήμια και την καινοτομία. Ο τρίτος στα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους. Και βέβαια ένας υπουργός για την ελιά και τα χωράφια. Ένας δηλαδή πολιτικός σε κάθε τομέα, μαζί με έναν τεχνοκράτη γενικό γραμματέα – οικουμενικό ει δυνατόν- με θητεία τετραετή και γενικούς διευθυντές αξιολογημένους κατά προτεραιότητα (αύριο κιόλας).

Στην Ευρώπη όπως και στην Ελλάδα, εχθροί μας είναι οι λαϊκιστές, οι εθνικιστές, οι ευρωσκεπτικιστές. Η Ευρώπη είναι η οικογένειά μας. Πρέπει να συγκρουστούμε με κάποιους «γέρους θείους», να σκίσουμε κάποια παλιά κιτάπια και να συντάξουμε νέα, δε θα φύγουμε όμως, ούτε θα το παίζουμε μουτρωμένοι. Η Ευρώπη είναι το μεγάλο σχολείο της ενότητας του διαφορετικού. Άλλα τα λάθη των ηγετών και άλλες οι ευρωπαϊκές αξίες. Και σήμερα που στην Ευρώπη αμφιβάλλουν για τις λύσεις που επελέγησαν για την κρίση στην Ελλάδα, είναι η ευκαιρία να παρουσιαστούμε πιο Ευρωπαίοι από τους Ευρωπαίους. Να καταλάβουν ότι δεν έχουν ανάγκη μόνο τον κλασικό ελληνισμό αλλά και τον σύγχρονο Έλληνα.

Ελλάδα δεν είναι μόνο τα κόμματα. Το αμάξι δεν έχει φρένα, δεν έχει τιμόνι, έχουμε βγει στον διεθνή αυτοκινητόδρομο και αυτά μαλώνουν αν θα ακούμε δημοτικά ή σοβιετικά εμβατήρια. Και εδώ θέλω να γίνω ξεκάθαρος. Αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό αδιέξοδο δεν μπορούν - φάνηκε!- να της δώσουν νέα ορμή. Ποιος να τους εμπιστευθεί; Μέχρι χθες ζούσαν μόνο για το ρουσφέτι. Οι μίζες έγιναν συνώνυμο της πολιτικής. Κάποιοι συμμετείχαν, κάποιοι δεν αντέδρασαν. Ας κάνουν λοιπόν στην άκρη.

Δυστυχώς όμως δεν μπορούν να μας σώσουν και όσοι είναι δέσμιοι θεωριών του 19ου αιώνα. Δεν μπορούν αυτοί, που ακόμη και σήμερα επαναλαμβάνουν ότι η Ελλάδα θα σωθεί αν … επιστρέψει στο παρελθόν.

Γι’ αυτό λοιπόν αποφασίσαμε να κάνουμε «ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ». Ποιοι το αποφασίσαμε; Άνθρωποι με τα ίδια ερωτήματα. Επαγγελματίες της ζωής – νέοι στην πολιτική. Κανείς από εμάς δεν έχει υπηρετήσει σε υπουργεία, υφυπουργεία ή γραφεία αρχηγών. Φοιτητές, διανοούμενοι, οικονομολόγοι, εργάτες, καλλιτέχνες, άνεργοι, έμποροι, γιατροί, αρχιτέκτονες. Μια ομάδα που έχει μυαλό και δύναμη – τη δύναμη της λογικής και του δίκιου. Τις επόμενες ώρες θα βγάλετε και εσείς μόνοι σας τα συμπεράσματά σας.

Εγώ τώρα, δε θα πάω στην Ευρωβουλή. Δεν έχω ίσως και τα προσόντα. Καλά καλά δεν ξέρω ξένες γλώσσες. Θα μείνω λοιπόν στην Ελλάδα. Το τι θα κάνω θα εξαρτηθεί πάλι από εσάς. Αν πάμε καλά στις Ευρωεκλογές, μετά θα αποφασίσουμε τι θα κάνουμε και στις εθνικές εκλογές. Αν αποτύχουμε – αν αποτύχω για την ακρίβεια- τότε μετά τις ευρωεκλογές, θα προσπαθήσω να γυρίσω στη δημοσιογραφία. Μέχρι τότε την εγκαταλείπω. Που σημαίνει ότι σταματάω τους «Πρωταγωνιστές» και δεν θα έχω ενεργή συμμετοχή στο Protagon. Και εδώ θέλω να ζητήσω μία μεγάλη συγγνώμη από τους συνεργάτες μου. Στην τηλεόραση, στο Protagon, στην εφημερίδα. Τα σχέδια που κάναμε πρέπει να διακοπούν. Αυτό που προέχει τώρα είναι να σπάσουμε τη ρουτίνα της πολιτικής. Να ταράξουμε λίγο τα λιμνάζοντα νερά φέρνοντας νερό από το ΠΟΤΑΜΙ.

Και πού θα βρείτε τα λεφτά για την καμπάνια σας; Εδώ έχουμε την τεχνογνωσία Ομπάμα. Που όταν πρωτοβγήκε παραμέρισε τους δυνατούς του χρήματος και ζήτησε τα λίγα δολάρια των πολλών. Εμείς ζητάμε από όλους «ένα μέχρι δέκα ευρώ». Το πώς ακριβώς, θα το μάθετε τις επόμενες ώρες, απ' το topotami.gr. Προς το παρόν ετοιμάστε τα δέκα ευρώ (και όχι το ένα – ελπίζω). Και μπείτε κι εσείς στο ΠΟΤΑΜΙ.

Δεν είναι εύκολο, το ξέρω, να αλλάξουμε συνήθειες. Αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να αλλάξουμε ζωή.

Καλημέρα λοιπόν και ελπίζω να συναντηθούμε. Τολμήστε το.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Before ordering a test decide what you will do if it is (1) positive, or (2) negative. If both answers are the same, don't do the test. Archie Cochrane.

27 Φεβρουαρίου 2014, 14:43:18
Απάντηση #2
Αποσυνδεδεμένος

D-Michalis

Administrator
Γιατί ρε παιδιά δεν κάνουμε και εμείς ένα. Μιά κίνηση των 3.933 (που είμαστε αυτή τη στιγμή) τέλος πάντων. Κάτι βρε αδέλφια.
Αν και επιθυμώ διακαώς να τραγουδώ το «μην κλαις, δεν πειράζει, θα ’ρθει άσπρη μέρα και για μας», με τα γεγονότα που ζούμε (σε κοινωνία και υγεία) νομίζω πως ταιριάζει καλύτερα το «γέρασα μ’ ένα κοντό παντελονάκι και ο ήλιος (πού είχε μισοφανεί, όχι μόνο) δεν φάνηκε ακόμη (αλλά έχει ολότελα κρυφτεί)».

27 Φεβρουαρίου 2014, 14:59:24
Απάντηση #3
Αποσυνδεδεμένος

Περιθωριακός


Αλλη μια ''κίνηση'' που απευθυνεται σε αφελεις... Βέβαίως πονταρουν οι μεγαλοκαρχαρίες στο οτι οι αφελείς είναι και οι περισσότεροι...

28 Φεβρουαρίου 2014, 11:04:03
Απάντηση #4
Αποσυνδεδεμένος

EzeΤΡΟΛ



Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Γιατί ρε παιδιά δεν κάνουμε και εμείς ένα. Μιά κίνηση των 3.933 (που είμαστε αυτή τη στιγμή) τέλος πάντων. Κάτι βρε αδέλφια.

Συμφωνώ Κε Μιχάλη. Καλύτερα όμως να στήσουμε μια ΜΚΟ (για να απαλλαγούμε και από το πλαφόν [όσοι θέλουν] )!
« Τελευταία τροποποίηση: 28 Φεβρουαρίου 2014, 11:22:25 από Ο διακομιστής »
Θα έρθουν καιροί που θα είστε ασφαλισμένοι, αλλά θα είναι σαν να μην είστε.

28 Φεβρουαρίου 2014, 12:38:49
Απάντηση #5
Αποσυνδεδεμένος

GirousisN


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Αλλη μια ''κίνηση'' που απευθυνεται σε αφελεις... Βέβαίως πονταρουν οι μεγαλοκαρχαρίες στο οτι οι αφελείς είναι και οι περισσότεροι...
Έχετε κάτι διαφορετικό να προτείνετε σε μη αφελείς ,σκεπτόμενους συμπολίτες μας ?
Θεωρώ ότι είναι τελείως παράλογο να απαιτούμε να μας βγάλουν από την σημερινή κατάσταση ,αυτοί που μας οδήγησαν εκεί (ναι πολιτικό και τραπεζικό σύστημα εννοώ). ;)

28 Φεβρουαρίου 2014, 15:12:45
Απάντηση #6
Αποσυνδεδεμένος

D-Michalis

Administrator
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Θεωρώ ότι είναι τελείως παράλογο να απαιτούμε να μας βγάλουν από την σημερινή κατάσταση ,αυτοί που μας οδήγησαν εκεί (ναι πολιτικό και τραπεζικό σύστημα εννοώ).

Έχεις απόλυτο δίκαιο επί της ουσίας.
Επί της διαδικασίας όμως, η εν λόγω κίνηση σου μοιάζει σας απόρροια αυτής της πεποίθησης του λαού ( ή έστω ενός κομματιού του που σκέπτεται?). Εγώ, ας πούμε που σκέπτομαι (λέμε τώρα) πότε προσκλήθηκα με ανοιχτές διαδικασίες να επιβιβαστώ ή να στηρίξω το ποτάμι?
Ποιός και με ποιές διαδικασίες ανοιχτές το ξεκίνησε ? Αυτό και πολλά άλλα σχήματα, όπως κάτι λοβέρδεια κατασκευάσματα που πριν γίνουν αντιπολίτευση, ως "πολίτευση" εξαπέλυσαν δημαγωγικά και φασίζοντα τερτίπια για να μας "συνετίσουν" εμάς τους "δοσίλογους" που βεβαίως "καλώς" μας αφήνουν και απ' έξω από το συνονθύλευμα των "σωτήρων" μιάς και εμείς τα απολωλότα δεν είναι δυνατόν να συμμετέχουμε -ή να έχουμε άποψη- σε εθνοσωτήρια σχήματα.
Αυτοί όμως "ως χασάπηδες" με περγαμηνές, ξέρουν πώς να «φιλετάρουν» τις απαράδεκτες επιδιώξεις μας για ανθρώπινη εργασία, ζωή, αξιοπρέπεια.
Γι’ αυτό, αν θέλουμε τη σωτηρία μας, εμείς απλά πρέπει να ακολουθήσουμε και να το βουλώσουμε, κύπτοντας τον τράχηλον.
« Τελευταία τροποποίηση: 28 Φεβρουαρίου 2014, 15:17:21 από D-Michalis »
Αν και επιθυμώ διακαώς να τραγουδώ το «μην κλαις, δεν πειράζει, θα ’ρθει άσπρη μέρα και για μας», με τα γεγονότα που ζούμε (σε κοινωνία και υγεία) νομίζω πως ταιριάζει καλύτερα το «γέρασα μ’ ένα κοντό παντελονάκι και ο ήλιος (πού είχε μισοφανεί, όχι μόνο) δεν φάνηκε ακόμη (αλλά έχει ολότελα κρυφτεί)».

28 Φεβρουαρίου 2014, 15:51:15
Απάντηση #7
Αποσυνδεδεμένος

Zachariadis


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
:D  ;D :D ;D
Πολύ γέλιο και....πολύ καλή μουσική επένδυση !! :D
Την επόμενη φορά που θα μπεις στον πειρασμό να κομπάσεις,
βάλε τη γροθιά σου μέσα σε έναν κουβά με νερό
και η τρύπα που θα μείνει όταν τη βγάλεις,
θα σου δείξει το μέτρο της σπουδαιότητάς σου.

28 Φεβρουαρίου 2014, 17:53:08
Απάντηση #8
Αποσυνδεδεμένος

Περιθωριακός


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Έχετε κάτι διαφορετικό να προτείνετε σε μη αφελείς ,σκεπτόμενους συμπολίτες μας ?
Θεωρώ ότι είναι τελείως παράλογο να απαιτούμε να μας βγάλουν από την σημερινή κατάσταση ,αυτοί που μας οδήγησαν εκεί (ναι πολιτικό και τραπεζικό σύστημα εννοώ). ;)

Συμφωνω απόλυτα, αλλά κατι δεν κατάλαβαίνω... Θεωρείτε τον Θεοδωράκη - υπάλληλο του Μπομπολα, υπάλληλο του mega, που εκανε ετσι ξαφνικά μια αντισυστημική κίνηση (με πόρους απο?) και μαλιστα τόσο αντισυστημική που την προβάλουν όλα τα συστημικά καναλια απο το πρωι ως το βραδυ με τα καλυτερα λογια- σε κατι διαφορετικό απο αυτούς που μας οδηγησαν εκεί που λέτε? Μπορείτε να μας εξηγησετε ποια η διαφορετικότητα του?
Οι μη αφελεις δεν χρειαζονται τις προτασεις μου, και οι αφέλεις επισης...
« Τελευταία τροποποίηση: 28 Φεβρουαρίου 2014, 17:57:46 από Περιθωριακός »

28 Φεβρουαρίου 2014, 20:34:43
Απάντηση #9
Αποσυνδεδεμένος

Ορθοπαιδικός


Η (πιο "ακατάλληλη") συνέχεια του άνω:

Και βέβαια νέα εκπομπή απο τον Μητσικώστα-Θεοδωράκη... Φήμες που θέλουν τον Βασίλη Τσιάρτα να αναλαμβάνει τον τομέα αθλητισμού του Ποταμιού ελέγχονται ως ανακριβείς.
« Τελευταία τροποποίηση: 28 Φεβρουαρίου 2014, 20:42:16 από Ορθοπαιδικός »

28 Φεβρουαρίου 2014, 20:48:18
Απάντηση #10
Αποσυνδεδεμένος


ο beppe grillo (ιταλός δημοσιογράφος/κωμικός) πάντως και το κίνημα του "των πέντε αστέρων" (πιθανή έμπνευση για το "ποτάμι") άκουσα  ,νομίζω, πως πάει για διάλυση

από μια άποψη, κακό δεν είναι να δούμε και εδώ πως μπορέι να πάει μια τέτοια κίνηση. Τα υπόλοιπα κομματα έτσι κιαλλιώς δεν πείθουν πια κανέναν. Το πολύ πολύ να είναι "βάλτος" το ποτάμι  :P

28 Φεβρουαρίου 2014, 21:15:30
Απάντηση #11
Αποσυνδεδεμένος

EzeΤΡΟΛ


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
protagon.gr

Σε μία χρονική συγκυρία που χαρακτηρίζεται από την πολύ ασφυκτική δημοσιονομική στενότητα και η πλειονότητα των ασφαλισμένων πλήττεται βαριά από την πολιτική της αυστηρής λιτότητας, ερωτήματα δημιουργεί η ακατανόητη επιμονή των φαρμακοποιών να προχωρούν πολύ συχνά στην προσφιλή τους τακτική της αναστολής της επί πιστώσει χορήγησης φαρμάκων στους ασφαλισμένους διαφόρων ταμείων.

Οι φαρμακευτικοί σύλλογοι Αττικής (ΦΣΑ) και Πειραιώς (ΦΣΠ) ανακοίνωσαν ότι αναστέλλουν από την 1η Απριλίου την επί πιστώσει χορήγηση φαρμάκων στους ασφαλισμένους του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ), ο οποίος εξυπηρετεί 9,5 εκατ. ασφαλισμένους!

Οι φαρμακοποιοί της χώρας έλαβαν την περασμένη Δευτέρα 236 εκατ. ευρώ περίπου από τον ΕΟΠΥΥ για την αποπληρωμή των εκτελεσμένων συνταγών του Ιανουαρίου του 2012, αλλά διαμαρτύρονται για την παρατεταμένη καθυστέρηση στην καταβολή των οφειλομένων για το 2011 από όλα εκείνα τα ταμεία οι κλάδοι Υγείας των οποίων έχουν ενταχθεί ή εντάσσονται σταδιακά στον ΕΟΠΥΥ.

Το επιχείρημα περί έλλειψης ρευστότητας η οποία απαγορεύει στους φαρμακοποιούς να αγοράζουν φάρμακα για να τα χορηγήσουν στους ασφαλισμένους δεν ευσταθεί πλέον. Εκείνο στο οποίο έχουν απόλυτο δίκιο οι φαρμακοποιοί είναι ότι οι καθυστερήσεις στις πληρωμές του 2011 κακοφορμίζουν και τους ανησυχούν, σε βαθμό να δημιουργείται σε εκείνους ο φόβος ότι θα χάσουν τα λεφτά τους.

Μάλιστα. Έχουν δίκιο για το 2011. Γιατί δεν κάνουν απεργία; Γιατί δεν κάνουν απεργία, αλλά επιλέγουν να ζητήσουν την περαιτέρω ρευστότητά τους απευθείας από τις τσέπες των ασφαλισμένων, η πλειονότητα των οποίων αποτελείται από ηλικιωμένους και όχι εύπορους συνανθρώπους μας;

Και κάτι ακόμη. Εάν ο ΕΟΠΥΥ κατέβαλε τα 236 εκατ. ευρώ για να καλύψει χρέη του 2011 και όχι τον Ιανουάριο του 2012, τότε όλα θα ήταν κάπως καλύτερα; Υποψιαζόμαστε βασίμως ότι, εάν είχε συμβεί αυτό, εάν ο ΕΟΠΥΥ πλήρωνε για το 2011, δεν θα είχαμε αναστολή της επί πιστώσει χορήγησης φαρμάκων στον ΕΟΠΥΥ από την 1η Απριλίου. Τότε, όμως, όλη η επιχειρηματολογία, αλλά και η μορφή κινητοποίησης την οποία επιλέγουν και πάλι οι φαρμακοποιοί θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως καταχρηστικές.

Πραγματικά θα ήθελα να γνώριζα πώς αισθάνεται μέσα του ένας φαρμακοποιός ο οποίος ζητεί από έναν αδύναμο ηλικιωμένο ασφαλισμένο του ΕΟΠΥΥ να καταβάλει το σύνολο του αντιτίμου για τα φάρμακα τα οποία του χορηγεί. Θα ήθελα πραγματικά να ακούσω την επιχειρηματολογία, η οποία θα απέχει σίγουρα πολύ από εκείνη την οποία διαβάζουμε στα ψυχρά δελτία Τύπου των φαρμακευτικών συλλόγων... Κυρίως, όμως, θα ήθελα να δω το βλέμμα του φαρμακοποιού...


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Στη χθεσινή συνάντηση των φαρμακοποιών με τον υπουργό Υγείας κ. Ανδρέα Λοβέρδο, μάθαμε οτι ο εκπρόσωπος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου διαμαρτυρήθηκε στον υπουργό επειδή, λέει, σε 5000 περιπτώσεις τα παιδιά των φαρμακοποιών σπουδάζουν φαρμακοποιοί και θα πρέπει να κληρονομήσουν τρόπον τινά τις αδειες των πατέρων η των μητέρων τους. Οι δύο πλευρές - όπως ανέφεραν οι πληροφορίες με κάθε σοβαρότητα μετά την συνάντηση - θα κάνουν ο,τι μπορούν ώστε να βρεθεί μια μεταβατική λύση, πχ. να παίρνουν τις άδειες οι σύζυγοι των τεθνεώτων φαρμακοποιών, λες και η άδεια εργασίας είναι οικογενειακό δικαίωμα ωστε να πιάσουν τόπο οι σπουδές των ...παιδιών.

Αυτά αποτέλεσαν αντικείμενο πολιτικής διαπραγμάτευσης σε μία χώρα της Ευρώπης τον 21ο αιώνα. Αν αυτή η συμφωνία έχει σχέση με άνοιγμα επαγγέλματος τότε τι να πει κανείς. Θυμίζω ότι ο πρόεδρος του ΠΦΣ κ. Βαγιωνής, που πρωτοστάτησε σε αυτού του είδους τις διαπραγματεύσεις, ήταν ο ίδιος που επέμενε να διατηρούν φαρμακεία οι συνταξιούχοι αφού παίρνουν σύνταξη. Τόσο ανοιχτό επάγγελμα.

Μήπως θα πρέπει μερικοί νέοι φαρμακοποιοί που βλέπουν πέρα απο την συντεχνική τους μύτη να αναζητήσουν τον εχθρό οχι στο ΔΝΤ αλλά στις ίδιες τις τάξεις τους;
 
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Ακόμη περισσότερη θλίψη μου προκαλεί η εικόνα των ανήμπορων ηλικιωμένων στο ΙΚΑ, όπου παλεύουν να βρουν την άκρη για τα φάρμακά τους, αφού τα φαρμακεία αποφάσισαν ότι δεν θα τους τα δίνουν μέχρι να εξοφλήσει το υπουργείο Υγείας τις οφειλές του.
Η διαβεβαίωση Λοβέρδου ότι το υπουργείο θα καταβάλει πολύ σύντομα τα χρωστούμενα, ακούγεται σαν παραφωνία. Γιατί είναι η ίδια αυτή κυβέρνηση, που εδώ και πολλούς μήνες εφαρμόζει την παράλογη θεωρία του “δεν πληρώνω” - μιμούμενη το κίνημα των διοδίων. Δεν υπάρχει πιο... κοινό μυστικό από αυτό: ότι όλες οι δαπάνες μετατίθενται και αναβάλλονται, ώστε να πιάσει το υπουργείο Οικονομικών τους στόχους που έθεσε η Τρόικα (και συμφωνήθηκαν). Ακόμη και τα σημειώματα με τις επιστροφές της εφορίας, εδώ και δύο χρόνια έρχονται μεν καλοκαίρι, αλλά όταν πας στην εφορία για να εισπράξεις την επιταγή, σου λένε να ξαναπεράσεις από Γενάρη...

Και αφού η κυβέρνηση άνοιξε πρώτη το δρόμο, τώρα οι φαρμακοποιοί ανταποδίδουν, κάνοντας κατάχρηση ενός δικαιώματος, που η κοινωνία τους παραχώρησε. Αρνούνται να δώσουν φάρμακα ακόμη και σε μακροχρόνια ασθενείς – δηλαδή σε καρκινοπαθείς, νεφροπαθείς, παραπληγικούς – επειδή τα ασφαλιστικά ταμεία αργούν να εξοφλήσουν αντίστοιχα τις υποχρεώσεις τους προς τα φαρμακεία. Κάνω λάθος, ή αυτή είναι μία κατάσταση που προϋπήρχε και ήταν γνωστή σε όλους μας εδώ και πολλά χρόνια; Μήπως οι φαρμακοποιοί “θυμήθηκαν” απλώς το πρόβλημα εσχάτως, επειδή δεν τους αρέσει η – κατά την γνώμη μου μισή και περιορισμένη – απελευθέρωση της αγοράς τους; Και πριν αφήσω αυτό το θέμα για να περάσω στο επόμενο, να προσθέσω μία τελευταία παρατήρηση: οι φαρμακοποιοί είναι επιχειρηματίες, που εμπορεύονται όμως ένα κοινωνικό αγαθό. Και αυτό δεν τους δίνει το δικαίωμα να στρέφονται εναντίον των ασθενέστερων ομάδων της κοινωνίας. Φυσικά, η ευθύνη δεν είναι μόνο δική τους. Γιατί αυτοί δεν κυβερνούν. Με αυτό το καθήκον είναι επιφορτισμένη η κυβέρνηση. 

Σταύρος



αντι-φμφ
Θα έρθουν καιροί που θα είστε ασφαλισμένοι, αλλά θα είναι σαν να μην είστε.

1 Μαρτίου 2014, 00:24:55
Απάντηση #12
Αποσυνδεδεμένος


ενδιαφέρον κε Διακομιστά

'Οσον αφορά το πρώτο και το τρίτο άρθρο, είναι λαϊκίστικες φανφάρες

Σχετικά με την κληρονομικότητα, συμφωνώ. Είναι κραυγαλέο ζήτημα. Κανονικά αντί για 5 χρόνια, η μεταβατική περίοδος θα έπρεπε να είναι 1 χρόνος, ώστε αν τυχόν υπάρχει τέκνο φαρμακοποιός να διεκπεραιώσει άλλες υποχρεώσεις (πχ στρατιωτικό ή μετακόμιση αν ζει αλλού κτλ και πάει λέγοντας) και αν θέλει να αναλάβει αλλιώς να μπεί κανάς άλλος. 'Οταν υπάρχουν χωροταξικοί περιορισμοί για την βιωσιμότητα της έυρυθμης λειτουργίας είναι άδικο να υπάρχει και τόσο μακρά περίοδος κληρονομικότητας

1 Μαρτίου 2014, 05:56:59
Απάντηση #13
Αποσυνδεδεμένος

thepap


Καλημέρα σας
Μέσα στην αυπνία μου είπα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις...

Η κίνηση του Θεοδωράκη δεν έχει δώσει ακόμη στίγμα όσων αφορά τις θέσεις της αλλά ούτε τα πρόσωπα - αρχικά στελέχη που από αυτό μάλλον θα καταλάβουμε καλύτερα τι προτείνει.
Αν ο κάθε ένας που νοιώθει πολιτικά-κομματικά άστεγος, αφού τα παραδοσιακά κόμματα και πολιτικοί έχουν δείξει τις αδυναμίες τους και τις αμαρτίες τους. η αριστερά έχει διασπαστεί σε ένα κομμάτι κολλημένο χρόνια στις ίδιες κασέτες, ένα άλλο που στέλνει mail στα μέλη του για θέσεις εργασίας-ρουσφέτια στον ιδιωτικό τομέα  (το ξέρετε φαντάζομαι   ότι το ρουσφέτι κι η αναξιοκρατία έχουν μεταφερθεί και στον ιδιωτικό τομέα), και ένα άλλο συνεχίζει και γεννά συνδικαλιστές που πλουτίζουν άγνωστο πώς , αφού έχουν ξεχάσει και τι δουλειά έκαναν πριν συνδικαλιστούν ,θεωρείται αφελής,  τότε ναι η κίνηση αυτή απευθύνεται σε αφελείς.
Θέλω να πιστεύω ότι ο Θεοδωράκης είναι αυτό που δείχνει στις εκπομπές του και η κίνηση του δεν είναι τύπου Τζήμερου που εμένα τουλάχιστον μου έβγαζε μια ελιτίστικη δυσάρεστη οσμή.
Θωρώντας όντως ότι η εργασία του στο MEGA είναι ένα βαρίδι για αυτόν , ελπίζω να μην αποδειχθεί ότι ό μόνος σκοπός της κίνησης είναι να αφήσει το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. να συνεχίσουν να παίζουν μπάλα μόνοι τους.
Την εκπομπή του Μητσικώστα την θεωρώ κι εγώ άρτια καλλιτεχνικά αλλά μην ξεχνάτε σε ποιο κανάλι παίζει...
Κύριε Μιχάλη με όλο το σεβασμό που τρέφω στο πρόσωπό σας διαβάζοντας τις αναρτήσει σας, δεν νομίζω ότι μπορούμε να συγκρίνουμε αυτην την κίνηση με το κόμμα Λοβέρδου η οποιοδήποτε τύπου Λοβέρδου.
Εμένα πάντως αυτή η κίνηση με έκανε να αισθανθώ κατ αρχήν αισιόδοξα έχοντας στο μυαλό μου μια πατρίδα στην οποία θα κυριαρχεί η κοινή λογική, η αξιοκρατία, και ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα ιδιαίτερα των πιο αδύναμων.
Ίδωμεν...
« Τελευταία τροποποίηση: 1 Μαρτίου 2014, 06:19:12 από thepap »

1 Μαρτίου 2014, 09:06:06
Απάντηση #14
Αποσυνδεδεμένος

GirousisN


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Έχετε κάτι διαφορετικό να προτείνετε σε μη αφελείς ,σκεπτόμενους συμπολίτες μας ?
Θεωρώ ότι είναι τελείως παράλογο να απαιτούμε να μας βγάλουν από την σημερινή κατάσταση ,αυτοί που μας οδήγησαν εκεί (ναι πολιτικό και τραπεζικό σύστημα εννοώ). ;)

Συμφωνω απόλυτα, αλλά κατι δεν κατάλαβαίνω... Θεωρείτε τον Θεοδωράκη - υπάλληλο του Μπομπολα, υπάλληλο του mega, που εκανε ετσι ξαφνικά μια αντισυστημική κίνηση (με πόρους απο?) και μαλιστα τόσο αντισυστημική που την προβάλουν όλα τα συστημικά καναλια απο το πρωι ως το βραδυ με τα καλυτερα λογια- σε κατι διαφορετικό απο αυτούς που μας οδηγησαν εκεί που λέτε? Μπορείτε να μας εξηγησετε ποια η διαφορετικότητα του?
Οι μη αφελεις δεν χρειαζονται τις προτασεις μου, και οι αφέλεις επισης...
Δεν θεωρώ τον Θεοδωράκη αντισυστημικό, και γιατί να είναι άλλωστε? Το οποιοδήποτε καινούργιο πολιτικό σχήμα δεν πιστεύω ότι θα προέλθει από παρθενογένεση. Κρύβεται κάπου μέσα σε όλους εμάς που αηδιασμένοι από το καθημερινό οχετό των πολιτικών μας ,έχουμε επιλέξει να μην ασχολούμαστε ή να επικρίνουμε τα κακώς κείμενα και σωστά από μία άποψη. Αυτό που χρειαζόμαστε όμως περισσότερο είναι προτάσεις για το πώς θα πορευτούμε από εδώ και πέρα. Αυτή ήταν και η ουσία της προηγούμενης μου ανάρτησης στην οποία δεν απαντήσατε .Δεν χρειάζεται να πιάνουμε από το λαιμό την οποιαδήποτε καινούργια, κίνηση πριν μάθουμε ποιοι την στηρίζουν και τι τελικά πρεσβεύει. Φαντάζομαι ότι ατομικές προσκλήσεις στον καθένα μας δεν θα σταλούν. Τώρα για τα συστημικά κανάλια που προβάλουν την αντισυστημική ΧΑ και ότι άλλο τους καπνίσει επιλέγω να μην ασχοληθώ. Γι' αυτό ακριβώς και εκθέτουμε τις απόψεις μας σ' αυτό το forum και όχι στα τηλεπαράθυρα...
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Εμένα πάντως αυτή η κίνηση με έκανε να αισθανθώ κατ αρχήν αισιόδοξα έχοντας στο μυαλό μου μια πατρίδα στην οποία θα κυριαρχεί η κοινή λογική, η αξιοκρατία, και ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα ιδιαίτερα των πιο αδύναμων.
Ίδωμεν...
Συμφωνώ απόλυτα με το παραπάνω οπότε ας επιλέξουμε να περιμένουμε μέχρι να φανούν οι όποιες προθέσεις.

Λέξεις κλειδιά: Ποτάμι 
 

Σχετικά θέματα

  Τίτλος / Ξεκίνησε από Απαντήσεις Τελευταίο μήνυμα
4 Απαντήσεις
5011 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 23 Φεβρουαρίου 2011, 03:38:28
από anastasios theodoridis
4 Απαντήσεις
6974 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 26 Οκτωβρίου 2015, 11:50:09
από Denominator
0 Απαντήσεις
4750 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 16 Οκτωβρίου 2021, 22:30:01
από Argirios Argiriou
0 Απαντήσεις
7067 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 12 Δεκεμβρίου 2022, 19:13:11
από Argirios Argiriou
0 Απαντήσεις
2642 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 4 Ιουλίου 2023, 15:05:33
από Argirios Argiriou