Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα

Τι θα ψηφίσουμε στις 20 Σεπτέμβρη;

(1/4) > >>

Loumakis:
    Σίγουρα δεν είναι καθόλου εύκολο να επιλέξει κανείς τι θα ψηφίσει σε αυτές τις εκλογές, άλλωστε στην πολιτική ιστορία αυτού του τόπου συχνά ήταν δύσκολο να επιλέξει το εκλογικό  στρατόπεδο που ήταν προς το συμφέρον της χώρας. Στην επικείμενη εκλογική  αναμέτρηση, ευθαρσώς και χωρίς περιστροφές δηλώνω ότι η «Λαϊκή Ενότητα»  του κατασυκοφαντημένου  από τα συστημικά ΜΜΕ  Παν. Λαφαζάνη, μακράν από του να είναι η ιδανική, είναι όμως η καλύτερη  από τις διαθέσιμες επιλογές μας (της αποχής συμπεριλαμβανομένης).
     Κατ΄αρχάς, όσοι ψηφοφόροι έχουν παγιδευθεί στο ερώτημα ποιο από τα κόμματα των  ΝΔ, (του πολιτικά μεταλλαγμένου) ΣΥΡΙΖΑ , Ποταμιού  ή ΠΑΣΟΚ  να ψηφίσουν, δεν συνειδητοποιούν ότι, όποιο και να ψηφίσουν από αυτά, θα υπηρετήσει με ευλάβεια το τρίτο και καταστροφικότερο μνημόνιο. Αλλωστε οι γερμανικής έμπνευσης  πρόωρες εκλογές γίνονται ακριβώς για να προκύψει μία συμπαγής  μνημονιακή  κυβέρνηση, πρίν οι δυστυχείς ελληνες πολίτες νιώσουν στο «πετσί» τους τα νέα σκληρά μέτρα. Από τα αντιμνημονιακά κόμματα δεν διανοούμαι να ψηφίσω τη ναζιστική «Χρυσή Αυγή», δεν θέλω το μονολιθικό και εσώκλειστο στο πολιτικό καβούκι του ΚΚΕ, επομένως η «Λαϊκή Ενότητα» αποτελεί την επιλογή του ψηφοφόρου του γενναίου «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου. Οσο για την αποχή, τη θεωρώ φυγομαχία και στρουθοκαμηλισμό ταυτόχρονα. Οσο μακριά και να δραπετεύσουμε από τα προβλήματα μας  ανήμερα των εκλογών, η στυγνή πραγματικότητα θα είναι εδώ την επομένη.
    Δεν τρέφω αυταπάτες για το ποια παράταξη (μνημονιακή ή αντιμνημονιακή) θα σχηματίσει κυβέρνηση μετα τις αυριανές εκλογές. Όμως, επειδή θέλω να είμαι καθαρός απέναντι στη συνείδηση μου ως  Έλληνα πολίτη, απέναντι στη συλλογική εθνική παράδοση μας, απέναντι στους άνεργους συμπατριώτες μας που συνθλίβονται στην κρεατομηχανή των μνημονίων, απέναντι στα παιδιά τα δικά μου και των συμπατριωτών μας που μαστίζονται από την ανεργία ή παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς, απέναντι σε όλους αυτούς που θα με/μας ρωτήσουν αύριο  άν πολεμήσαμε  για να αποτρέψουμε την εθνική καταστροφή, θα ψηφίσω τη «Λαϊκή Ενότητα», που έχει το «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος ως πολιτική παρακαταθήκη. Για να υπάρχει στην επόμενη Βουλή ένας πυρήνας ελπιδοφόρας αντίστασης στην συντελούμενη ισοπέδωση και την ερήμωση. Για να μην παραδώσουμε αμαχητί τη χώρα στους Ούννους και τους ντόπιους υποτελείς τους, για να φρενάρουμε τη Γερμανική επέλαση στην  Ευρώπη, που έρχονται πάλι να μας καθυποτάξουν, όχι με τεθωρακισμένα και στρατιωτικές μεραρχίες αυτή τη φορά, αλλά με  μνημόνια και οικονομικά μέτρα, εξ ίσου όμως καταστροφικά. Δεν με νοιάζει, ποτέ άλλωστε δεν με ένοιαζε, που θα είμαι μέρος μιας μικρής μειοψηφίας σε αυτές τις εκλογές. Νοιάζομαι να κάνω το ιστορικό και ηθικό χρέος μου απέναντι σε αυτούς που προανέφερα, σε μια εποχή που οι περισσότεροι, είτε «μηδίζουν» οικειοθελώς, είτε υποτάσσονται και σας καλώ κι εσάς να κάνετε το ίδιο, ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος. Αλλωστε, όπως έγραψε ο Καβάφης στο ποίημα του «Θερμοπύλες», «μα περισσότερη τιμή τούς πρέπει όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν) πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος, κι οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε».

Argirios Argiriou:
Γιατί τότε να μην ψηφίσεις το ΕΠΑΜ του Δημήτρη Καζάκη ή (αν κατεβαίνει στις εκλογές) το plan B του Αλέκου Αλαβάνου που, κατά την γνώμη μου, υπήρξαν και εξακολουθούν να είναι πολύ πιο ντόμπροι στο θεμελιώδες ερώτημα ευρώ ή δραχμή;

EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΛαϊκή Ενότητα
--- Τέλος παράθεσης ---

Εγώ δεν κατάλαβα το εξής: Αφού ο Λάφα έχει "αντιμνημονιακή λύση" (κατά τα λεγόμενά του) και μας καλεί να τον ακολουθήσουμε, γιατί δεν είπε τη λύση αυτή στον Πρωθυπουργό του όταν βρίσκονταν στην κυβέρνηση;

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδοςπαραδώσουμε αμαχητί τη χώρα στους Ούννους

--- Τέλος παράθεσης ---

Με τον απαξιωτικό, υποτιμητικό όρο "Ούννοι" αποκαλείται συλλήβδην ο γερμανικός λαός, συμπεριλαμβανομένων ασφαλώς και των φωτεινών πνευμάτων που αυτός ανέδειξε (Γκαίτε, Μπρεχτ, Φρόυντ, Άντλερ, Γιουνγκ, Βίρχωφ, Σιλέσιος, ο πατέρας της Ομοιοπαθητικής Χάνεμαν, Κέπλερ, Κοπέρνικος, Λούντβιχ Μπετόβεν, Μαρτίνος Λούθηρος, Φίλιππος Μελάγχθων και αναρίθμητοι άλλοι) υπό ελληναράδων τινών των οποίων η μόρφωση επί του θέματος περιορίζεται ηθελημένα στα τσιτάτα του Παναή του Λαφαζάνη και τις ατάκες τύπου "ράους", "καπούτ" και "γιαβόλ μάιν κομμαντάτ" που ακούγαμε στις επικο-λυρικές ταινίες του Κώστα του Πρέκα με τον Κώστα τον Καρρά στο ρόλο του ξανθομπάμπουρα γερμαναρά αξιωματικού της Geheime Staatspolizei, ο οποίος όμως κατά τα άλλα δεν μπορούσε να παραγγείλει ούτε μια σαλάτα στα γερμανικά. Σημειωτέον, το "ράους" χρησιμοποιείται πολύ συχνά μέχρι και σήμερα ως επιφώνημα για να χαρακτηρίσουμε κάποιον τσαμπουκαλεμένο ή εν γένει φασίζοντα που δίνει διαταγές γαβγίζοντας σαν γερμαναράς.

Το να πουλάς αντιμνημόνιο έχει αναδειχθεί σαν το Ιερό Δισκοπότηρο των πολιτικάντηδων εκείνων που θέλουν να εξασφαλίσουν την μακαριότητα του να κρίνουν αυστηρά από την ασφάλεια τις κερκίδας όσους βάζουν το κεφάλι τους στον ντορβά αποδεχόμενοι τον επονείδιστο δανεισμό της χώρας με επιτόκιο 1-2% ενώ ο Πούτιν παρά τις οσφυοκαμψίες του ρωσόδουλου, ρωσόφιλου και ρωσοτσολιά Παναή δεν μας δάνειζε ούτε με 10%. Η κηδεμονία της χώρας  από την Τask Force, μιας τριμελούς επιτροπής από πέντε-έξι τοποτηρητές με κακόηχα τευτονικά ονόματα τύπου Φούχτελ, Κλάους Μαζούχ, Χορστ Ράιχενμπαχ, Μενχεβιντιγκλίμπε κ.α., έδωσε μεγάλη ώθηση στην αντιμνημονιακή ρητορική με συνθήματα-πυροτεχνήματα όπως: Go back madam Merckel, γερμανοτσολιάδες, είμαι αγανακτισμένος, δεν θα μας πάρεις τα Καγιέν Όλι Ρεν, Τσολάκογλου, τα οποία έχουν κάποια απήχηση (μικρότερη βέβαια) ακόμη και σήμερα σε μικρή μερίδα του πληθυσμού παρά την οριστική κατάρρευση των αντιμνημονιακών wet dreams με την επιβολή του Μνημονίου ΙΙΙ. Οπωσδήποτε, ο συγκεκριμένος χώρος, όσο μικρός και αν είναι, δεν επρόκειτο να μείνει ακηδεμόνευτος και κάπως έτσι ενέσκυψε η Λάε του άρχοντα του χαβαλέ και του γιόλο, του ανεπάγγελτου του Παναή του Λαφαζάνη με τους δραχμολάγνους κερδοσκόπους του (όρα περιπτώσεις της Νάντιας της Βαλαβάνη με τα 2Κ ευρώ της μάνας της στο σεντούκι, του Λαπαβίτσα με το αγγλικό ΑΦΜ και άλλων από το τσούρμο του). Οι παλαιότεροι θα θυμούνται ότι 23 χρόνια προτού ο Παναής διασπάσει την κυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων επειδή θέλησε να γίνει αρχηγός κώματος, είχε διασπάσει και το ΚΚΕ επειδή γιόλο. Τώρα, η μοίρα του δεν προδιαγράφεται πιο ευοίωνη από αυτή μιας γαλοπούλας: η Ζωάρα προαλείφεται να τον καταπιεί έως τα Χριστούγεννα.
 

Δ. Κουναλάκης:
Ξεχάσατε τον Φρίντριχ Ένγκελς που έφερε την αριστερά που πιστεύουν....

Denominator:
Όσο η αποτελεσματικότητα των δημοκρατικά εκλεγμένων κοινοβουλίων περιορίζεται κάτω από την πίεση υπερεθνικών συμφερόντων, τόσο λιγότερο νόημα έχει η διάκριση σε συμπολίτευση και αντιπολίτευση. Αντιθέτως, μέσα σε αυτήν την τάση ομογενοποίησης, αποκτά ολοένα και περισσότερο νόημα η προσωπική ευθύνη του καθενός εκλεγμένου αντιπροσώπου. Ίσως αυτή να είναι και η μόνη κινητήριος δύναμη να αναδειχθούν υγιέστερες μονάδες οι οποίες να μπορούν να συνεργαστούν αποτελώντας σταδιακά πυρήνες.
Στην ερώτηση λοιπόν του θέματος θα απαντούσα, για πρώτη φορά, ότι θα προσπαθήσω να επιλέξω ένα πρόσωπο - και όχι κόμμα - που να με εκφράζει, αν και αυτό ακόμη καθίσταται δύσκολο λόγω της κατάργησης της σταυροδοσίας.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα