ΠΦΥ -Εκπαίδευση > Αποσπάσματα από τον έντυπο & ηλεκτρονικό τύπο
Η Υγεία σε Παγκόσμιο επίπεδο.
Argirios Argiriou:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Argirios Argiriou:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Argirios Argiriou:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Argirios Argiriou:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Argirios Argiriou:
07/01/2010, Ελευθεροτυπία.
[spoiler]ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΜΕ ΥΨΗΛΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ
Το παράδειγμα του Καναδά για δωρεάν περίθαλψη και συντάξεις
Του ΦΟΙΒΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ Αν ρωτήσεις έναν μέσο Καναδό γιατί είναι υπερήφανος για τη χώρα του, εκείνος θ' απαντήσει αυθόρμητα: Για το χόκεϊ και για το «Medicare», το Δημόσιο Σύστημα Υγείας.
Τα προβλήματα του ελληνικού συστήματος είναι πολλά και λύσεις δεν φαίνονται
Το Δημόσιο Σύστημα Υγείας του Καναδά ή ακόμα και το Ασφαλιστικό-Συνταξιοδοτικό σύστημά του έχουν απασχολήσει τον πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου, που έχει ζήσει αρκετά χρόνια στον Καναδά αλλά και την αδερφή του Σοφία, που τα τελευταία χρόνια ζει εκεί.
Ο συγγραφέας και ποιητής Ηλίας Σταυρίδης, που ζει από τη μεταπολίτευση στον Καναδά, και εξακολουθεί να διδάσκει την ελληνική γλώσσα σε καναδικά πανεπιστήμια, μας διηγείται για το εκεί εθνικό σύστημα υγείας μέσα από μια δική του, προσωπική περιπέτεια αλλά και τη γενικότερη επισταμένη μελέτη του περί το κοινωνικοπολιτικό σύστημα της νέας του πατρίδας.
Το Δημόσιο Σύστημα Υγείας ξεκίνησε από την Πολιτεία Σασκάτσουαν (Sascatchewan) του Καναδά, από τους σοσιαλδημοκράτες.
Πατέρας του συστήματος αυτού ήταν ο κυβερνήτης της συγκεκριμένης Πολιτείας, Τόμι Ντάγκλας, στις αρχές της δεκαετίας του '60. «Ολοι οι Καναδοί -έλεγε ο Ντάγκλας- αξίζουν να έχουν ένα δημόσιο σύστημα υγείας που να είναι δωρεάν και ν' αφορά όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες».
Στην αρχή η πρωτοβουλία τού Ντάγκλας καταπολεμήθηκε από το Συντηρητικό και το Φιλελευθέρο Κόμμα ως «σοσιαλιστικό και κομμουνιστικό σύστημα» κατά τα πρότυπα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Αλλά σε 3-4 χρόνια ο κοσμάκης άρχισε να ευλογεί τον Ντάγκλας και τελικά οι Φιλελεύθεροι του Καναδά ασπάστηκαν το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, το έκαναν σημαία τους, κέρδισαν τις εκλογές και ο πρωθυπουργός Πίρσον το εφάρμοσε.
Οταν θεσπίστηκε το Σύστημα Υγείας αρκετοί γιατροί έφυγαν από τον Καναδά και εγκαταστάθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι συνάδελφοί τους όπως και οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείας ευημερούν.
Ως συνέπεια της αρχικής καταπολέμησης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, η οδοντιατρική περίθαλψη δεν συμπεριλήφθηκε στο νέο σύστημα και παραμένει ιδιωτική και πανάκριβη στον Καναδά. Ολες όμως οι άλλες ιατρικές υπηρεσίες είναι σήμερα δωρεάν, δημόσιες και υψηλού επιπέδου.
Για τον Καναδά, στις μέρες μας, το Medicare είναι ένα στοιχείο περηφάνιας και θετικής σύγκρισης απέναντι στους γείτονες Βορειοαμερικανούς.
Ο Ηλ. Σταυρίδης έχει προσωπική εμπειρία απ' αυτό, το οποίο είναι άλλωστε και ο βασικός παράγοντας που τον κρατάει ακόμα και σήμερα εκεί.
«Πριν από μερικά χρόνια -μας εξιστορεί ο Σταυρίδης- έπαθα μια πολύ σπάνια αρρώστια του ανοσοποιητικού συστήματος, που έχει συχνότητα 10 στο εκατομμύριο. Ονομάζεται το σύνδρομο Guillain-Barre. Μεταφέρθηκα σε κακή κατάσταση στο δημόσιο νοσοκομείο όπου παρέμεινα τρεις μήνες. Πέντε εβδομάδες στην εντατική, όπου μου έκαναν πέντε μεταγγίσεις πλάσματος, τραχειοτομή και ήμουν σε καταστολή για δέκα μέρες. Στους δύο μήνες μού άρχισαν φυσιοθεραπεία γιατί είχα πάθει γενική παράλυση. Ολη η περίθαλψη στο δημόσιο νοσοκομείο δεν μου στοίχισε τίποτα. Μόνο μου χρέωσαν μια σούστα που μου έδωσαν όταν έφευγα από το νοσοκομείο για να γυμνάζω τα χέρια μου. Πόσο κόστιζε; 7 καναδικά δολάρια (4 ευρώ)!
Τα νοσοκομεία του Καναδά είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Πεντακάθαρα. Και το "φακελάκι" ανύπαρκτο. Μόλις φεύγεις από το νοσοκομείο οι γιατροί σού λένε: Χάρηκα για τη γνωριμία ή έχω επισκεφτεί την Ελλάδα και μου άρεσε πολύ».
Αλλά οι περιπέτειες του Σταυρίδη δεν τελείωσαν εδώ. Ακολούθησαν δύο επεμβάσεις-αποξέσεις στην ουροδόχο κύστη για την αφαίρεση όγκου («θαλάσσια ανεμώνη») και το 2007, ενώ εργαζόταν στο πανεπιστήμιο, αισθάνθηκε αδιαθεσία, οδηγήθηκε στο νοσοκομείο όπου έκανε χειρουργική επέμβαση καρδιάς για «διπλό μπαλονάκι».
Για όλες τις περιπέτειές του, που ξεπέρασε και σήμερα είναι καλά, ο Σταυρίδης δεν πλήρωσε τίποτα εκτός από τα 7 δολάρια για τη σούστα!
Για το Δημόσιο Σύστημα Υγείας ο Καναδός πολίτης πληρώνει 54 δολάρια τον μήνα, αλλά μια οικογένεια τετραμελής ή πενταμελής δεν πληρώνει ποτέ περισσότερο από το διπλό, δηλαδή 108 δολάρια μάξιμουμ.
Ο Σταυρίδης εύχεται να μπορούσε και η Ελλάδα να έχει ένα ανάλογο Δημόσιο Σύστημα Υγείας από την άποψη της ποιότητας της περίθαλψης, του ήθους και της σοβαρότητας των γιατρών.
Οσον αφορά το συνταξιοδοτικό, ο πρωθυπουργός Τριντό στη δεκαετία του '60 καθιέρωσε μια σύνταξη που παίρνουν όλοι ανεξαιρέτως οι Καναδοί μετά τη συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας τους, έχουν δεν έχουν δουλέψει, και ισοδυναμεί με 500 δολάρια το μήνα (Ο.Α.S.: Old Age Security).
Επίσης, κάποιος που έχει κλείσει το 65ο έτος της ηλικίας του παίρνει μία ακόμα σύνταξη ανάλογη με τα χρόνια εργασίας και τα ένσημα ή στο 60ό έτος μειωμένη κατά 20%.
Οι δύο αυτές συντάξεις αποδίδονται από ένα ενιαίο ασφαλιστικό ταμείο του κράτους και το ύψος τους δεν είναι μεγάλο καθώς φτάνουν περί τα 1.200 δολάρια (500+700).
Υπάρχει επίσης ασφαλιστικό σύστημα από τον ιδιωτικό φορέα. Μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες ασφαλίζουν τους εργαζόμενους σ' αυτές. Το καναδικό κράτος για να εξασφαλίσει τους εργαζόμενους δεσμεύει υποχρεωτικά ένα μέρος του κεφαλαίου αυτών των εταιρειών ώστε αν χρεοκοπήσουν να μπορούν οι εργαζόμενοι να πάρουν τις συντάξεις τους και να μη χαθούν οι εισφορές τους.
Η Ελλάδα, τόσο από τον Καναδά όσο και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οφείλει να πάρει ιδέες ώστε να λύσει κατά τον καλύτερο και δικαιότερο τρόπο τα προβλήματά της. * [/spoiler]
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση