Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα

Που θα είχε φτάσει ;

(1/6) > >>

Αρχίατρος:
Νομίζω αρκετοί το σκεφτόμαστε...

Manolis Chatzimanolis

--- Παράθεση ---Τον Ιούνιο του 323 π.Χ, η αυτοκρατορία που άφηνε πίσω του ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν η μεγαλύτερη σε έκταση και πληθυσμό της περιόδου. Πράγματι, στην άπω ανατολή οι Κινέζοι δεν θα ενοποιούνταν υπό μια ενιαία κρατική οντότητα παρά μόνο περίπου έναν αιώνα μετά, στην Ινδία το βασίλειο Μαγκάντα υπό τη δυναστεία Νάντα στον Γάγγη περνούσε περίοδο κρίσης, στην Ιταλία ο ανταγωνισμός μεταξύ Ρώμης και Σαμνιτών μαινόταν ακόμη αμφίρροπος, ενώ η βόρεια Ευρώπη ήταν ακόμη χωρισμένη σε μικρά φυλετικά ως επί το πλείστον κράτη. Όσο για την Kαρχηδόνα στην αφρικανική ακτή, αν και μπορούσε να κινητοποιήσει μεγάλο αριθμό κυρίως μισθοφορικών δυνάμεων χάρη στον μεγάλο της πλούτο, η ισχύς της στηριζόταν κυρίως στον πολεμικό της στόλο και στο εμπορικό της δίκτυο στην δυτική Μεσόγειο.

Με τον Αλέξανδρο να σχεδιάζει τεκμηριωμένα εκστρατείες κατά της ανατολικής αραβικής ακτής, των Σκυθών της ουκρανικής στέπας και της Καρχηδόνας, μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε για το πού θα είχε φτάσει αν δεν υπέκυπτε από τον πυρετό το μοιραίο εκείνο θέρος του 323...
--- Τέλος παράθεσης ---

Αρχίατρος:
Διαβάστε τι χάος επικράτησε μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου, μιζέρια, μικροπρέπεια, δολοπλοκία και προδοσία από αρχαιοτάτων χρόνων.

Manolis Chatzimanolis:

--- Παράθεση ---Συλληφθείς μισθοφόρος ή έποικος από φρουρά της Βακτρίας φονεύεται από Μακεδόνες στρατιώτες του Σωματοφύλακα Πείθωνα.


Το 323 π.Χ, την χρονιά θανάτου του Μ.Αλεξάνδρου, έλαβε χώρα μια μεγάλη εξέγερση των Ελλήνων μισθοφόρων και εποίκων που είχε εγκαταστήσει ο Μακεδόνας βασιλιάς στις ανατολικές Άνω Σατραπείες (1). Με τους διαδόχους του νεκρού βασιλιά να μάχονται για την εξουσία και θεωρώντας πως έχουν αφεθεί να πεθάνουν ξεχασμένοι μακριά από τις πατρίδες τους, σύμφωνα με τον Διόδωρο, 20.000 πεζοί και 3.000 μισθοφόροι ιππείς με αρχηγό τον Αινιάνα Φίλωνα ετοιμάστηκαν για την πορεία επιστροφής προς την θάλασσα, φιλοδοξώντας "να μιμηθούν τα κατορθώματα του Ξενοφώντα και των Μυρίων του".

Ένα παρόμοιο, μικρότερης κλίμακας, γεγονός είχε συμβεί και παλαιότερα όταν ψευδείς φήμες διαδόθηκαν για τον θάνατο του Μ.Αλέξανδρου κατά την εκστρατεία του στην Ινδία. Τότε 3.000 μισθοφόροι και έποικοι εξεγέρθηκαν και, αρχικά υπό την ηγεσία του Αθηνόδωρου και στην συνέχεια του Βίτωνα, επέστρεψαν τελικά στην Ελλάδα διασχίζοντας την Ασία.

Η νέα εξέγερση των μισθοφόρων έτυχε να συμπέσει χρονικά με προβλήματα και στην Ελλάδα, καθώς οι ελληνικές πόλεις, με την επιβεβαίωση των φημών για τον θάνατο του Μ.Αλέξανδρου στην Βαβυλώνα, επαναστάτησαν επίσης κατά της μακεδονικής ηγεμονίας, οδηγώντας στον λεγόμενο Λαμιακό Πόλεμο (323-322 π.Χ).

Αν και μάλλον οι αριθμοί των εξεγερμένων που παραθέτει ο Διόδωρος είναι υπερβολικοί (2), η επικίνδυνη αυτή κατάσταση σήμανε συναγερμό στο βασιλικό επιτελείο στην Βαβυλώνα. Καθώς ο Αλέξανδρος δεν είχε αφήσει ικανό διάδοχο (3), το ζήτημα της βασιλικής διαδοχής και της μοιρασιάς των επαρχιών της αχανούς αυτοκρατορίας μεταξύ των Μακεδόνων στρατηγών είχε λυθεί προσωρινά με την λεγόμενη Συμφωνία της Βαβυλώνας. Σύμφωνα με αυτήν, με την επικύρωση και της πανίσχυρης πολιτικά συνέλευσης του στρατού, ο Περδίκκας του Ορόντη, πρώην σωματοφύλακας και χιλίαρχος του Αλέξανδρου, οριζόταν αντιβασιλιάς και επίτροπος των διαδόχων Φιλίππου Γ' Αριδαίου και του αγέννητου ακόμα τέκνου του Αλέξανδρου που κυοφορούσε η σύζυγός του Ρωξάνη σε περίπτωση που αυτό γεννιόταν αγόρι.

Με την έλευση των άσχημων νέων από την ανατολή, έξαλλος ο Περδίκκας διέταξε τον Πείθωνα του Κρατεύα, επίσης πρώην βασιλικό σωματοφύλακα και σατράπη πλέον της Μηδίας, να συντρίψει την επικίνδυνη εξέγερση και να καθυποτάξει τους επαναστάτες εποίκους. Ο Πείθωνας έλαβε τρεις τάξεις πεζέταιρων φαλαγγιτών και μία ιππαρχία από τα βασιλικά στρατεύματα, ενώ του δόθηκε και άδεια να στρατολογήσει επιπλέον δυνάμεις στις Άνω Σατραπείες. Πράγματι, συγκεντρώθηκαν επιπλέον 10.000 πεζοί και 8.000 ιππείς στην πλειοψηφία τους Ιρανοί, πολλοί εκ των οποίων είχαν υπηρετήσει στο παρελθόν τον Αλέξανδρο κατά την εκστρατεία του στην Ινδία.

Σύμφωνα με νεότερους ερευνητές, ο Πείθωνας πιθανότατα να είχε τα δικά του σχέδια. Καθώς απολάμβανε μεγάλου κύρους στον στρατό ως πρώην σωματοφύλακας του Αλέξανδρου και έχοντας υπό τη διοίκησή του την μεγάλη και στρατηγικής σημασίας σατραπεία της Μηδίας, από όπου διέρχονταν όλοι οι δρόμοι μεταξύ ανατολής και δύσης, ίσως φιλοδοξούσε να δημιουργήσει το δικό του βασίλειο στην Ανατολή. Για να το πετύχει αυτό και προκειμένου να επιβληθεί στους άλλους σατράπες της ανατολής χρειαζόταν μεγάλες δυνάμεις ελληνικού βαρέος πεζικού πιστές στον ίδιο. Έχοντας μάλλον αυτά τα σχέδια στο μυαλό του, ήρθε σε διαπραγματεύσεις με τους στασιαστές και όντως κατάφερε να πάρει με το μέρος του ένα απόσπασμα 3.000 ανδρών υπό τον Λητόδωρο.

Τρομοκρατημένοι από τις ισχυρές δυνάμεις που συγκεντρώθηκαν εναντίον τους και βλέποντας πολλούς από τους συντρόφους τους να τους εγκαταλείπουν λίγο πριν την επικείμενη μάχη, οι αποστάτες κατέρρευσαν και παραδόθηκαν υπό όρους. Ο Πείθων εγγυήθηκε για τις ζωές και τις περιουσίες τους εφόσον του παρέδιδαν τα όπλα τους, ίσως ως ένα πρώτο βήμα για να τους στρατολογήσει υπό την υπηρεσία του. Όμως οι Μακεδόνες στρατιώτες, προσδοκώντας να αρπάξουν τις περιουσίες των επαναστατών ως λάφυρα, εξεγέρθηκαν και πήραν την κατάσταση στα χέρια τους σφάζοντας ανηλεώς τους αιχμαλώτους, με τον Πείθωνα να παρακολουθεί ανήμπορος να επιβληθεί.

Το πλήγμα ήταν βαρύ, τόσο για τον Πείθωνα που είδε το κύρος του και τις πιθανές φιλοδοξίες του να καταβαραθρώνονται, όσο και για τον ανατολικό ελληνισμό. Όσοι από τους εξεγερμένους δεν εξοντώθηκαν ίσως να γύρισαν με τον Πείθωνα στην Μηδία ή να επέστρεψαν στις εστίες τους στην Βακτρία. Σύννεφα δυσπιστίας θα σκέπαζαν τις σχέσεις του Πείθωνα με τον Περδίκκα και τους σατράπες της Ανατολής από δω και στο εξής και το μέλλον της νέας μακεδονικής αυτοκρατορίας διαγραφόταν δυσοίωνο...

Παραπομπές
1. Επρόκειτο για τις σατραπείες Βακτρίας και Σογδιανής (σημερινό Αφγανιστάν-Ουζμπεκιστάν-Τατζικιστάν).
2. Ο Αλέξανδρος διέθετε το 329-328 π.Χ στην Βακτρία ένα σύνολο 16.400 μισθοφόρων πεζών και 2.600 ιππέων. Ακόμα και αν τους είχε αφήσει όλους πίσω ως φρουρά, το σύνολο είναι μικρότερο από τον αριθμό των εξεγερθέντων που παραθέτει ο Διόδωρος. Πιθανόν είναι όμως στην ανταρσία να συμμετείχαν και ντόπιοι.
3. Η σύζυγος του Αλέξανδρου, η Σόγδια πριγκίπισσα Ρωξάνη, δεν είχε προλάβει ακόμα να γεννήσει, ενώ ο Αριδαίος, νόθος ετεροθαλής αδερφός του νεκρού βασιλιά, ήταν διανοητικά καθυστερημένος ή κατ' άλλους έπασχε από επιληψία. Προκειμένου να αποφευχθεί η αιματοχυσία μεταξύ των υποστηρικτών των επίδοξων διαδόχων, στην συνέλευση των Μακεδόνων στρατιωτών που διεξήχθη στην Βαβυλώνα το 323 π.Χ, αποφασίστηκε ως συμβιβαστική λύση -και σε περίπτωση που γεννιόταν τελικά άρρενας διάδοχος- να συμβασιλεύσουν και οι δύο υπό την επιτροπεία του Περδίκκα.
--- Τέλος παράθεσης ---

Νομίζω για τηλεοπτική σειρά ο Πόλεμος των Διαδόχων προσφέρει εξαιρετικό σενάριο, ποιό Game of Thrones με τα τέρατα και τους δράκους.  :P

Αρχίατρος:
Ένα άλλο ερωτηματικό που απασχολεί οποιονδήποτε Έλληνα ασχολείται με την Ιστορία είναι το εξής:
Οι Ρωμαίοι επεκράτησαν επειδή βρήκαν τα ελληνιστικά βασίλεια κατεστραμμένα απ' τους Εμφυλίους Πολέμους, ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν διέθεταν ανώτερη στρατιωτική οργάνωση (η Φάλαγγα σε ομαλό έδαφος και με προστατευμένα πλευρά υπερείχε της Λεγεώνας).

Δείτε εδώ τι κλίμακας συγκρούσεις ελάμβαναν χώρα:

--- Παράθεση ---Στις 22 Ιουνιου 217 πΧ ελαβε χωρα στην Ραφια ( al- Rafaniya, 15χλμ εξω απο τη Γαζα), μια συγκρουση γιγαντων, μεταξυ του νεαρου  Αντιοχου Γ' (223-187) και του Πτολεμαιου Δ' (221-204) για τον ελεγχο της Κοιλης Συριας, κινητοποιωντας τεραστιες δυναμεις εκαστος. Και οι δυο ηγεμονες γνωριζαν, οτι ανεξαρτητα απο τα πληθη των ιθαγενων πληθυσμων που διοικουσαν, το τελικο αποτελεσμα θα κρινοταν απο τον αριθμο των Ελληνων που ειχαν στις ταξεις τους, και οι δυο ειχαν προετοιμαστει πολυ μεθοδικα για αυτο. Ο Αντιοχος διεθετε 32.000(!!) Σαρισσοφορους (10.000 Αργυρασπιδες, 20.000 "Κατοικοι" ( Ελληνες εποικοι της Συριας, Ιρακ, Ιραν και Δυτ.Μικρας Ασιας), 2.000 Χρυσασπιδες), πληθη βοηθητικων, 3.000 Κρητες τοξοτες, καθως και 102 Ινδικους ελεφαντες. Αν η Μακεδονικη φαλαγξ του Αντιοχου ηταν τεραστια, αυτη του Πτολεμαιου ηταν γιγαντιαιων διαστασεων, αφου διεθετε 56.000(!!!!) Σαρισσοφορους (25.000 "Κληρουχοι" ( Ελληνες εποικοι της Αιγυπτου), 20.000 Αιγυπτιοι "Μαχιμοι", 3.000 Λιβυοι, 8.000 Ελληνες μισθοφοροι απο την κυριως Ελλαδα), καθως και 2.500 Κρητες τοξοτες και Θρακες. Αιγυπτιοι και Λιβυοι ειχαν εκπαιδευτει επι 6 μηνες απο Μακεδονες και Αιτωλους αξιωματικους στη χρηση της σαρισσας, με σκοπο να πυκνωσουν και αλλο την Πτολεμαικη φαλαγξ, οπως και εγινε. Τα ξημερωματα της 22ης Ιουνιου, οι δυο γιγαντιοι στρατοι συναντηθηκαν στο αναπτεταμενο πεδιο της Ραφιας. Και οι δυο Βασιλεις ηταν επικεφαλης του ιππικου  τους στο δεξι της παραταξης τους, και νικησαν το απεναντι τους αριστερο. Ο Αντιοχος ομως παρασυρθηκε στην καταδιωξη του Πτολεμαικου αριστερου επι 5χλμ(!), ενω ο Πτολεμαιος Δ' απεμπλακη εγκαιρως με 3.000  Ιππεις "Αγημα" και οδηγησε προσωπικα(!) την πτολεμαικη φαλαγξ των 56.000 ανδρων κατα της αχανους Σελευκιδικης φαλαγγος, που επιανε 2,5 χλμ(!). Οι δυο τεραστιοι σχηματισμοι επιτεθηκαν μανιασμενα ο ενας στον αλλο, κραδαινοντας χιλιαδες σαρισσες. Η παραταξεις ηταν τοσο πυκνες, ωστε πολλοι νεκροι παρεμεναν ορθιοι(!) αφου η πυκνοτητα των σχηματισμων ηταν αφυσικα μεγαλη. Μετα απο μιση ωρα σφοδροτατης συγκρουσης, η Πτολεμαικη φαλαγξ αρχισε να επικρατει λογω αριθμων και μονο, αφου οι Μακεδονες και λοιποι Ελληνες και των δυο στρατων ηταν εξισου εμπειροι και αξιομαχοι. Οταν ο Αντιοχος επεστρεψε απο την καταδιωξη, βρηκε τα στρατευματα του να υποχωρουν. Ειχε ηττηθει. Ειχε χασει 10.400 ανδρες, 3.000 αιχμαλωτους και 57 ελεφαντες, τους οποιους τους επιασε ζωντανους ο πανταχου παρων Πτολεμαιος Δ'. Οι Λαγιδες ειχαν 1.500 νεκρους. Ηταν μια τεραστια μαχη, μαχη Τιτανων, μοναδικη σε εμπλοκη τοσων σαρισσοφορων στην Παγκοσμια Ιστορια.
--- Τέλος παράθεσης ---

Από Wikipedia:
Battle of Raphia

--- Παράθεση --- It was one of the largest battles of the Hellenistic kingdoms and was one of the largest battles of the ancient world. The battle was waged to determine the sovereignty of Coele Syria.
--- Τέλος παράθεσης ---

Πτολεμαίοι:               
75,000
70,000 infantry,
5,000 cavalry,
73 elephants   

Σελευκίδες:
68,000
62,000 infantry,
6,000 cavalry,
102 elephants

Ομιλούμε για αρθροιζόμενη συνολική δύναμη 150,000 ανδρών (με την πλειοψηφία αυτών εμπειροπόλεμοι Μακεδόνες και άλλοι Έλληνες) και μεγάλο αριθμό πολεμικών ελεφάντων, αριθμοί ΑΣΥΛΛΗΠΤΟΙ για τα δεδομένα της εποχής, μπορεί να φανταστεί κανείς ότι ένα τέτοιο στράτευμα αν εκστράτευε στην Ιταλία, θα σάρωνε οποιαδήποτε ρωμαϊκή αντίσταση έβρισκε.
Αλλά αυτοί δυστυχώς σκοτώνονταν μεταξύ τους...

Αρχίατρος:
Για όποιον ενδιαφέρεται:
βρήκα αυτό το ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ βίντεο στον Σωλήνα, με ελληνικούς υποτίτλους, το οποίο βασίζεται στους Χάρτες της Google, με αναπαραστάσεις των μαχών απ΄το εξαιρετικό παιχνίδι στρατηγικής Rome Total War 2, λεπτομερείς διατάξεις μάχης των αντιπάλων και βασισμένο στις έγκυρες εκδόσεις Osprey Publishing.

Δεν έχω βρει κάτι αντίστοιχο καθώς τα περισσότερα ντοκιμαντέρ πάσχουν είτε από πολύ σπικάζ και λίγους χάρτες, είτε βασίζονται σε σκηνές της γνωστής ταινίας του Όλιβερ Στόουν η οποία ναι μεν πάσχει απο ιστορική ακρίβεια, αλλά έχει κάποια πολύ εντυπωσιακά πλάνα.

Οπότε την προτείνω, ακόμα και σε όποιον έχει δει-διαβάσει πολλά για το θέμα (πχ έχει τις Αλεξάνδρειες πάνω στον χάρτη όπου βλέπει κανείς που είχαν κτισθεί):


Ο τύπος που κάνει το σπικάζ, έχει δουλέψει σε αντίστοιχες παραγωγές για το History Channel , οπότε θα σας φανεί γνωστή φωνή.

Υ.Γ
Ένα ενδιαφέρον είναι ότι ενεπλάκη επί μακρόν σε αντι-ανταρτικές επιχειρήσεις στο σημερινό Ουζμπεκιστάν-Τατζικιστάν, σε εξαιρετικά αφιλόξενα εδάφη, ενώ όταν επέστρεψε στην Βαβυλώνα δέχτηκε αντιπροσωπείες από ολόκληση την Δύση οι οποίοι του δήλωσαν την υποταγή τους.

Αρχίατρος:
Δυστυχώς στα ελληνικά σχολεία δεν διδάσκεται Ιστορία. Και ενώ μπορώ να καταλάβω το ότι δεν ενδιαφέρει πχ τον Έλληνα μαθητή η Ιστορία του Μεσαίωνα ή της Κεντρικής Αμερικής, όσο συναρπαστική και αν είναι, αδυνατώ να καταλάβω γιατί π.χ διδασκόμαστε περισσότερο Κλασική Eποχή και ελάχιστα Ελληνιστική Περίοδο.

Για την ακρίβεια, μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου τα ελληνικά εγχειρίδια ομιλούν περιληπτικά για την διάσπαση της Αυτοκρατορίας και τον Πόλεμο των Διαδόχων και μετά τέρμα.
Αν ρωτήσει κάποιος έναν μέσο Έλληνα (ή ακόμα και έναν καθηγητή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης), ΠΟΛΥ αμφιβάλλω αν γνωρίζει ότι:

- ο Ελληνισμός είχε παρουσία στην Κεντρική Ασία και στην Ινδία μέχρι το 10 π.Χ (!) και όχι μέσω κάποιων πληθυσμών, αλλά ολόκληρων ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ !

- υπήρξε Βασίλειο της Ελληνο-Βακτριανής που εκτείνονταν στα σημερινά Αφγανιστάν-Τατζικιστάν-Ουζμπεκιστάν και το οποίο ήκμασε για 200 ολόκληρα χρόνια


- διάδοχη κατάσταση του άνω Βασιλείου ήταν το ΙνδοΕλληνικό Βασίλειο το οποίο εκτείνονταν στην Κοιλάδα του Γάγγη και μέσω του οποίου ο Ελληνικός Πολιτισμός άσκησε σαφείς επιρροές στον Βουδισμό.


- γνωρίζει ο μέσος Έλληνας ΜΕΓΙΣΤΕΣ  μορφές του Ελληνισμού στην περιοχή όπως ο  Δημήτριος Α´ο Ανίκητος και Μένανδρος ο Δίκαιος ;
Ο Δημήτριος ο Ανίκητος συνέχισε εκεί που σταμάτησε ο Αλέξανδρος καταλαμβάνοντας ευρύτατες εκτάσεις της σημερινής Ινδίας...

Είναι πραγματικά απίστευτο ότι υπήρξαν ολόκληρα ακμάζοντα Βασίλεια τόσο μακριά απ΄την μητροπολιτική Ελλάδα μέχρι ακομα το 10 π.Χ.

Ποιός γνωρίζει ότι πολεμήσαμε ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΙΝΕΖΟΥΣ και ότι η πρώτη επαφή της Δυναστείας των Χαν με δυτικό πολιτισμό ήταν με το Βασίλειο της Ελληνοβακτριανής ανοίγοντας ουσιαστικά τον Δρόμο του Μεταξιού ;

Δεν τελείωσαν όλα λοιπόν το 323 π.Χ με τον θάνατο του Μ. Αλέξανδρου, ο Ελληνισμός συνέχισε να έχει ισχυρότατη παρουσία στις πλέον απομακρυσμένες περιοχές του πλανήτη για 3 ολόκληρους αιώνες αργότερα.

Υ.Γ
Νομίζω ότι αν γνώριζε ο Αλέξανδρος για την ύπαρξη των Κινέζων (υπήρχε η αντίληψη ότι τα όρια του τότε γνωστού κόσμου τελειώνουν στα όρια της Περσικής Αυτοκρατορίας), θα βλέπαμε πολύ ενδιαφέροντα πολεμικά επεισόδια..

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα