Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
Θέματα Εργασίας => ΕΟΠΥΥ => Μήνυμα ξεκίνησε από: drpetros στις 23 Ιανουαρίου 2013, 13:44:17
-
Συνάδελφοι γνωρίζετε αν ο ΕΟΠΥΥ θα κάνει νέες συμβάσεις με ιατρούς ?
Τελευταία φορά που επικοινώνησα τον Σεπτέμβριο του 2012 με τα κεντρικά του ΕΟΠΥΥ (πηγαίνοντας προσωπικά στο Μαρούσι) μου είπαν πως εκκρεμούν ακόμη τα αποτελέσματα της προκύρηξης του Μαίου του 2012. Πρέπει να βγούν πρώτα τα αποτελέσματα αυτά και μετά ενδεχομένως να γίνει νέα προκύρηξη. Βέβαια μου ανέφεραν επίσης ότι υπήρχε χαμηλό ενδιαφέρον απο πλευρά των ιατρών. Αυτο είναι απολύτως κατανοητό...
-
Ο ΕΟΠΥΥ από την ίδρυση του έως τώρα δεν έχει κάνει συμβάσεις με νέους ιατρούς και αμφιβάλλω πάρα πάρα πολύ αν θα κάνει στο εγγύς μέλλον.
Τα περί ενδιαφέροντος ή οχι από τους ιατρούς είναι καραμέλες.
-
Σήμερα το πρωί ο προεδρος του ΕΟΠΥΥ σε τηλεοπτική εκπομπή απάντησε στην ερώτηση μου. Είπε ότι η Τρόικα ζήτησε να μειωθούν οι ιατροί εοπυυ κατά 10%. Οι ιατροί αορίστου χρόνου των μονάδων ΕΟΠΥΥ (πρώιν ΙΚΑ) δεν θα πειραχθούν, οπότε δεν θα ανανεωθούν κάποιες συμβάσεις σε μη μόνιμους ιατρούς μονάδων εοπυυ και σε ιδιώτες ιατρούς συμβεβλημένους με τον εοπυυ. Από την άλλη πρόσθεσε ότι κάποια στιγμή θα συνάψει νέους συμβασεις με ιδιώτες ιατρούς. Πραγματικά απορώ πως απο την μία η Τρόικα επιβάλλει να μειωθούν οι ιατροί εοπυυ και απο την άλλη ο Κος Παπαγεωργόπουλος να λέει ότι κάποια στιγμή θα συνάψουν νέες συμβάσεις. Ίσως μετά το 2020...! Εν κατακλείδι, απο τα λεγόμενα του Κου Παπαγεωργόπουλου αμφιβάλλω σθεναρά ότι θα συναφθούν νέες συμβάσεις στο εγγύς μέλλον.
-
Σήμερα το πρωί ο προεδρος του ΕΟΠΥΥ σε τηλεοπτική εκπομπή απάντησε στην ερώτηση μου. Είπε ότι η Τρόικα ζήτησε να μειωθούν οι ιατροί εοπυυ κατά 10%. Οι ιατροί αορίστου χρόνου των μονάδων ΕΟΠΥΥ (πρώιν ΙΚΑ) δεν θα πειραχθούν, οπότε δεν θα ανανεωθούν κάποιες συμβάσεις σε μη μόνιμους ιατρούς μονάδων εοπυυ και σε ιδιώτες ιατρούς συμβεβλημένους με τον εοπυυ. Από την άλλη πρόσθεσε ότι κάποια στιγμή θα συνάψει νέους συμβασεις με ιδιώτες ιατρούς. Πραγματικά απορώ πως απο την μία η Τρόικα επιβάλλει να μειωθούν οι ιατροί εοπυυ και απο την άλλη ο Κος Παπαγεωργόπουλος να λέει ότι κάποια στιγμή θα συνάψουν νέες συμβάσεις. Ίσως μετά το 2020...! Εν κατακλείδι, απο τα λεγόμενα του Κου Παπαγεωργόπουλου αμφιβάλλω σθεναρά ότι θα συναφθούν νέες συμβάσεις στο εγγύς μέλλον.
Απλό, μην τον πιστεύεις --> είναι πολιτικό πρόσωπο, ανεύθυνο εξ επαγγέλματος και λέει ότι θέλει χωρίς να μπορεί κανείς να του καταλογίσει τίποτα. Ο προκάτοχός του άλλα έλεγε όταν ήταν πρόεδρος και άλλα μετά.
Τι εννοεί 10% λιγότεροι γιατροί συμβασιούχοι; Ήδη έφυγε το 20% απο τους αρχικούς (είναι ~ 4000 όταν "μπήκαν" 5050). Θα κάνει και άλλη περικοπή και πότε; (ήδη ετοιμάζονται στην περιοχή μου να φύγουν και άλλοι). Ούτε οι μόνιμοι (δλδ οι αορίστου μάλλον του ΙΚΑ) είναι σίγουροι (αλλά χαζός είναι να τους το πει;).
Συμβάσες θα υπογράψει σύντομα (τις δικές μας που τις έχει 10 μήνες στο συρτάρι του και δεν τις υπογράφει). Επίσης οι δικές μας οι ανυπόγραφες συμβάσεις λήγουν σε 11.1 μήνες οπότε οι νέες συμβάσες ίσως γίνουν τότε (προ του 2014 που θα είναι και έτος ανάπτυξης και θα θέλουν πολλούς γιατρούς...). Καλή υπομονή...
Διάβαζα νωρίτερα το: Η μεγάλη «έξοδος» των Ελλήνων γιατρών (http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=253636) και δεν το χάρηκα καθόλου. Δεν ξέρω αν η σύμβαση στον ΕΟΠΥΥΥΥ είναι λύση (αν και είναι άδικο να μιλάω όντας συμβεβλημένος και χωρίς να αποφασίζω να εξέλθω)...
-
Απλό, μην τον πιστεύεις --> είναι πολιτικό πρόσωπο, ανεύθυνο εξ επαγγέλματος και λέει ότι θέλει χωρίς να μπορεί κανείς να του καταλογίσει τίποτα. Ο προκάτοχός του άλλα έλεγε όταν ήταν πρόεδρος και άλλα μετά.
Λοιπόν, απαντώντας στον εαυτό μου, βλέπω ότι ο πρόεδρος μας (Λάρισας) εκφράζει ακριβώς αυτό που είπα πιο επίσημα:
ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΙΣΛ ΚΩΝ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (http://medispin.blogspot.gr/2013/01/blog-post_1201.html)
Ο πρόεδρος του ΕΟΠΥΥΥΥ (αποσπάσματα):
... Αποφεύγει συστηματικά, να απαντήσει ...
Συκοφαντεί το ιατρικό σώμα, λέγοντας ...
Μπέρδεψε τη γλώσσα του όταν ρωτήθηκε...
Προσποιήθηκε τον ανήξερο και απέφυγε προκλητικά να απαντήσει ....
Ανατριχιάζοντας απ’ όλα αυτά που ακούσαμε, μάλιστα από ένα πολιτικό πρόσωπο που στη δύση της καριέρας του τοποθετήθηκε ως Πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ με αξιοζήλευτο μισθό για να περάσει τα γεράματά του (άλλωστε η Πολιτεία του το χρωστάγε για την μεγάλη του προσφορά μέχρι τώρα!), ....
-
Μειωμένες αποδοχές για τους ιδιώτες συμβεβλημένους γιατρούς με τον ΕΟΠΥΥ προβλέπουν οι νέες συμβάσεις τις οποίες προτίθεται να υπογράψει ο Οργανισμός. Με τις νέες συμβάσεις «εγκαταλείπεται» η αμοιβή για κάθε επίσκεψη που ισχύει σήμερα και καθιερώνεται η πάγια αντιμισθία, ανάλογα με το πόσες ώρες είναι διατεθειμένος να διαθέσει ο κάθε γιατρός για τις επισκέψεις ασφαλισμένων του ΕΟΠΥΥ και η οποία δεν θα ξεπερνά τα 1.500 ευρώ μεικτά. Σημειώνεται ότι σήμερα οι γιατροί αμείβονται από τον ΕΟΠΥΥ με 10 ευρώ μεικτά την κάθε επίσκεψη ασφαλισμένου και με ανώτατο όριο τις 200 επισκέψεις τον μήνα. Ετσι, σήμερα όταν κάποιος γιατρός συμπληρώνει και τις 200 επισκέψεις λαμβάνει 2.000 ευρώ μεικτά.
Για την πρόταση του ΕΟΠΥΥ όσον αφορά τις νέες συμβάσεις με οικογενειακούς γιατρούς και γιατρούς ειδικοτήτων ενημέρωσε την περασμένη Παρασκευή ο πρόεδρος του Οργανισμού Σωτήρης Μπερσίμης, το Δ.Σ. του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου. Οπως ανακοίνωσε ο ΠΙΣ, για τους ειδικευμένους γιατρούς, η θέση του ΕΟΠΥΥ είναι να εφαρμοστεί ένα είδος προαγοράς επισκέψεων, αναλόγως του ωραρίου που θα διαθέτουν αυτοί για τους ασφαλισμένους του Οργανισμού, με μέγιστο αριθμό τις 80 επισκέψεις εβδομαδιαίως και μηνιαία αμοιβή περίπου 1.400 με 1.500 ευρώ μεικτά. Οπως εξήγησε στην «Κ» η πρόεδρος της Ενωσης Γιατρών ΕΟΠΥΥ κ. Αννα Μαστοράκου, εάν ένας γιατρός διαθέσει τέσσερις ώρες καθημερινά, με δεδομένο ότι η κάθε επίσκεψη διαρκεί κατά μέσον όρο ένα τέταρτο, σημαίνει ότι μπορεί να εξετάσει 16 ασφαλισμένους την ημέρα, δηλαδή 80 την εβδομάδα. Ο ΕΟΠΥΥ έχει έτοιμη μελέτη με τις ανάγκες που έχει σε αριθμό επισκέψεων ανά ειδικότητα και ανά περιοχή, βάσει της οποίας θα «προαγοράζει» επισκέψεις από τους ιδιώτες με τη συνδρομή των ιατρικών συλλόγων κάθε περιοχής και αφού πρώτα αξιολογήσει και τις δυνατότητες κάλυψης αυτών των αναγκών από τον δημόσιο τομέα.
Σε ό,τι αφορά τους συμβεβλημένους οικογενειακούς γιατρούς (παθολόγους - γενικούς ιατρούς - παιδιάτρους), αυτοί θα έχουν συγκεκριμένο πληθυσμό ευθύνης (2.250 ενήλικες ή 1.500 παιδιά), ελάχιστο ωράριο απασχόλησης ανά ημέρα και εβδομάδα και συμμετοχή σε δράσεις πρόληψης και προαγωγής της υγείας. Θα αμείβονται κατά κεφαλήν για το σύνολο του πληθυσμού ευθύνης τους (percapita) με περίπου 1.400-1.500 ευρώ μεικτά. Σήμερα ο ΕΟΠΥΥ έχει περίπου 5.500 συμβεβλημένους γιατρούς, ενώ με τη μείωση των αποζημιώσεων προτίθεται να ανεβάσει τον αριθμό των συμβεβλημένων σε περισσότερους από 7.500. Πρόθεση του ΕΟΠΥΥ είναι να ξεκινήσει η διαπραγμάτευση για τις νέες συμβάσεις εντός του επόμενου μήνα.
http://www.kathimerini.gr/939873/article/epikairothta/ellada/yalidi-se-mis8oys-giatrwn (http://www.kathimerini.gr/939873/article/epikairothta/ellada/yalidi-se-mis8oys-giatrwn)
-
Μηνιαία αποζημίωση 1.500 προ φόρων και ασφάλισης για ιδιώτες σημαίνει κάτω από 600 ευρώ καθαρά. Τόσο περισσότερο, όσο μεγαλύτερο το εισόδημα.
Επίσης, 4 ώρες ημερησίως σημαίνουν πάνω-κάτω 100 ώρες μηνιαίως. Ενάμισι ευρώ το περιστατικό στην καλύτερη.
-
Μηνιαία αποζημίωση 1.500 προ φόρων και ασφάλισης για ιδιώτες σημαίνει κάτω από 600 ευρώ καθαρά. Τόσο περισσότερο, όσο μεγαλύτερο το εισόδημα.
Επίσης, 4 ώρες ημερησίως σημαίνουν πάνω-κάτω 100 ώρες μηνιαίως. Ενάμισι ευρώ το περιστατικό στην καλύτερη.
Λιγότερο και από 1,5 €/περιστατικό βγαίνει. Γιατί ο Ιατρός εκτός από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές (που τα δίνει κατευθείαν πίσω στο Κράτος) πρέπει να πληρώσει και ενοίκιο, νερό, ΔΕΗ, τηλέφωνο, ιντερνέτ, γραμματέα κτλ
-
Αν υπάρχει ωράριο δεν θα πρέπει να υπάρχει και ασφάλιση;
-
Αν υπάρχει ωράριο δεν θα πρέπει να υπάρχει και ασφάλιση;
Σε αυτό συμφωνώ. Οι συμβάσεις τύπου ΤΕΒε παλιότερα είχαν ασφάλιση. Υπάρχει ελπίδα γι' αυτό που θα χρυσώσει το χάπι, αλλά πιστεύω κάπως θα τα παρακάμψουν...
-
Τα δημοσιεύματα που διαβάζουμε και οι απόψεις που μεταφέρονται μας οδηγούν σε μια σειρά από σκέψεις και λογικά συμπεράσματα:
- Οι ΤΟΜΥ θα λειτουργήσουν γιατί είναι μνημονιακή υποχρέωση και πρέπει να κλείσει η τρίτη αξιολόγηση μέχρι το καλοκαίρι. Μέχρι σήμερα η προσέλευση των γιατρών ήταν απογοητευτική σε σχέση με το τι ανέμενε το υπουργείο. Ταυτόχρονα, δύο χρόνια τώρα που προετοιμάζεται το σχέδιο για την ΠΦΥ και ενώ υπάρχει οργανόγραμμα για το προσωπικό δεν υπάρχει μια περιγραφή ρόλων και υπηρεσιών που θα προσφέρουν οι ΤΟΜΥ. Πολλές μικρές λεπτομέρειες στην μέχρι τώρα πορεία δείχνουν ότι στόχος δεν είναι να τεθούν οι βάσεις για μια ποιοτική και αποτελεσματική ΠΦΥ. Αντίθετα, είναι ένας κυματοθραύστης για να μειωθούν οι επισκέψεις στα νοσοκομεία αλλά και να αποσυμπιεστούν κοινωνικές πιέσεις.
- Αν σκοπεύεις να βγάλεις νέα προκήρυξη για πρόσληψη ιατρών στις ΤΟΜΥ είναι λογικό ότι δεν θα πρέπει να είναι ελκυστικές οι συμβάσεις ιδιωτών οικογενειακών ιατρών. Τι πιο λογικό από το να βγεις και να πεις πως ότι μισθό έχεις στην ΤΟΜΥ σαν υπάλληλος, το ίδιο ποσό θα πάρεις και σαν σύμβαση για το ίδιο έργο στο ιδιωτικό σου ιατρείο. Είναι αναμενόμενο ότι κάθε λογικός άνθρωπος θα προτιμήσει να πάει σαν υπάλληλος στην ΤΟΜΥ χωρίς έξοδα λειτουργίας ιατρείου, χωρίς φορολογικές υποχρεώσεις, χωρίς άγχος για θέματα αστικής ευθύνης, κ.ο.κ. Με αυτό τον τρόπο, αρκετοί γενικοί ιατροί ίσως και παθολόγοι θα προτιμήσουν την λογική του κλείνω το ιδιωτικό ιατρείο ή δεν το ανοίγω καθόλου και πάω στις ΤΟΜΥ
- Όσο μικρότερη προσέλευση έχεις όμως τόσο περισσότερο δέσμιος είσαι σε καταστάσεις παραβατικότητας... Όταν δεν κάλυψες ούτε τις μισές θέσεις που προκήρυξες μπορείς να πιέσεις για βελτίωση αυτούς που ήρθαν; Όταν ελάχιστοι ιδιώτες οικογενειακοί ιατροί επιλέξουν να συμβληθούν τι φόβο θα έχουν μήπως τους πετάξεις έξω; Για σκέψου να γίνω εγώ οικογενειακός ιατρός και να βάλω 5λεπτα ραντεβού στο οράριο μου όπου πρακτικά δεν θα κάνω ιατρική και όποιος θέλει πραγματικά εξέταση θα έρχεται να πληρώνει; Μπορείς να με κατηγορήσεις ότι δεν θέλω να δω όσο περισσότερους γίνεται; Δεν εισπράττω και τα λεφτά της σύμβασης και χρησιμοποιώ και την σύμβαση για προσέλκυση πελατείας; Σαφέστατα δεν θα υπάρξει ΠΦΥ έτσι.
- Φαίνεται ότι μια κοινά αποδεκτή λύση είναι να ακολουθήσουμε το Ιρλανδικό μοντέλο όπου ισχύουν τα ακόλουθα: α) η νοσοκομειακή περίθαλψη προσφέρεται σε όλους δωρεάν από το κράτος. β) οι άποροι έχουν ένα κρατικό οικογενειακό ιατρό γ) όλοι οι υπόλοιποι πληρώνουν από την τσέπη τους ή την ιδιωτική τους ασφάλεια, είτε οικογενειακό ιατρό είτε ειδικούς ανάλογα με το πόσο αντέχουν οικονομικά. Όσοι διάβασαν τον Director του Ευρωπαϊκού τμήματος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας σε ανάρτηση του στο facebook όπου παρευρέθηκε στα εγκαίνια στον Εύοσμο ίσως πρόσεξαν ότι μιλάει για "affordable care" και όχι για "Essential care".
- Τελικά, αυτή η κυβέρνηση θα καταφέρει να εφαρμόσει ένα εξαιρετικά φιλελεύθερο μοντέλο οργάνωσης της ΠΦΥ στη χώρα μας με έντονες ανισότητες και μια υγειονομική φυλάκιση των ανασφάλιστων στις κρατικές δομές. Και ίσως οι ΤΟΜΥ να είχαν και τελείως διαφορετικό μέλλον εάν οι γιατροί σε αυτές πληρώνονταν με capitation και όχι με μηνιάτικο. Το σίγουρο είναι πως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας που παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες στην όλη προσπάθεια έδωσε το λάθος φάρμακο και θα χρεωθεί και αυτός την αποτυχία.
-
Από τις απαντήσεις στην κοινοποίηση των παραπάνω στο facebook:
Οδυσσέας Βέρρας: Δε νομίζω πως το Ιρλανδικό μοντέλο είναι έτσι... Η νοσοκομειακή περίθαλψη δεν είναι καθόλου δωρεάν για όλους. Δεν υπάρχουν κρατικοί οικογενειακοί γιατροί, μόνο ιδιώτες. Andreas Skarpelos τι λες;
Andreas Skarpelos: Απλά όποιος έχει κρατική ασφάλεια δεν πληρώνει ούτε τον GP του, ούτε στις δημόσιες δομές. Οι υπόλοιποι πληρώνουν αδρά. Κρίσιμο ερώτημα 1: ποιοί έχουν κρατική ασφάλεια; Υπάρχουν πολλά κριτήρια: ηλικιακά (π.χ. όλα τα παιδιά μέχρι τα 6), εισοδηματικά, νοσολογικά κ.ά. Κρίσιμο ερώτημα 2: ποια η πρόσβαση σε ειδικότητες μέσω της κρατικής ασφάλειας; Το ραντεβού με τον παιδίατρο είναι ίσως το πιο γρήγορο, σε 6 περίπου μήνες... Οι ορθοπαιδικοί μπορεί να ξεπερνούν τους 18 μήνες. Άρα η κρατική ασφάλεια πρακτικά προσφέρει δωρεάν πρόσβαση στον GP, τον οποίον πληρώνει το κράτος κατά μέσο όρο περίπου 100€ καθαρά το χρόνο ανά "κεφάλι".
Οδυσσέας Βέρρας: Κάπως έτσι. Στην Ιρλανδία το πρόβλημα το έχουν κυρίως οι ασθενείς ( με 100 ευρώ το χρόνο για κάθε ασθενή που έχει 'κάρτα' και πολλούς που πληρώνουν ιδιωτικά, οι οικογενειακοί γιατροί δεν ειναι και τόσο άσχημα- βέβαια τα έξοδά τους είναι επίσης πολλά).
Και οι δυο παραπάνω συνάδελφοι γενικοί ιατροί εργάζονται στην Ιρλανδία.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων:
- Όσο δεν υπάρχει μια επίσημη σύμβαση και ξεκάθαρη πρόταση που ξεκαθαρίζει πολλές λεπτομέρειες δεν μπορεί κανείς να τοποθετηθεί σοβαρά όσον αφορά τις νέες συμβάσεις με ιδιώτες ιατρούς, ειδικά τους οικογενειακούς. Οι σύλλογοι και οι φορείς παίζουν σε αυτή τη φάση το παιχνίδι του υπουργείου διασπείροντας όρους και ποσά που λειτουργούν δημοσκοπικά για το υπουργείο. Όταν θα υπάρχει σύμβαση και θα ξέρουμε εάν:
α) μπορείς να βάλεις ραντεβού ή όχι και τι διάρκειας, ή εάν θεωρούν ότι μπορεί να γίνει ιατρική με ουρές που περιμένουν μέχρι το δρόμο....αλά Σοβιετία.
β) θεωρείσαι συμβασιούχος υπάλληλος ή όχι του ΕΟΠΥΥ και την αστική ευθύνη την έχει ο ΕΟΠΥΥ ή εάν είσαι με σύμβαση έργου οπότε κάθε ιατρικό λάθος σε αυτές τις συνθήκες βαρύνει μόνο εσένα. Μαζί αυτό θα απαντήσει και ερωτήματα για τον ΕΦΚΑ.
γ) εάν μπορείς να χρεώσεις εκτός του ωραρίου σου πολίτη που σε έχει επιλέξει αλλά δεν επιθυμεί να έρθει στον πανικό στην διάρκεια του ωραρίου που σε πληρώνει ο ΕΟΠΥΥ
δ) Τι προβλέπει σε άδειες, απουσίες, κλπ
Μέχρι να απαντηθούν τα παραπάνω από τους ιατρικούς συλλόγους και φορείς σαφώς και δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθεί κανείς με τις ανακοινώσεις τους.
- Έχουν γίνει εγκαίνια για ΤΟΜΥ και δεν υπάρχει ακόμη ξεκάθαρο πλαίσιο για την λειτουργία τους. Δεν έχουν εκδοθεί οι απαιτούμενες υπουργικές αποφάσεις για την λειτουργία τους, δεν υπάρχει σαφής περιγραφή του ρόλου και περιεχομένου της κάθε θέσης παρά μόνο ευχολόγια (θέλετε να υπενθυμίσω την "υπουργική απόφαση" όπου ο ιατρικός επισκέπτης σε ρόλο υπερηγέτη μειώνει τις ανισότητες στην υγεία), δεν υπάρχουν διακριτές υπηρεσίες των ΤΟΜΥ και διαδικασίες, δεν υπάρχει ηλεκτρονικός φάκελος παρά μόνο για το γιατρό, δεν υπάρχουν δείκτες αξιολόγησης, υπάρχουν μόνο κτίρια και προσωπικό, όπου υπάρχουν. Θα τις αδικήσω εάν αποτολμήσω αξιολόγηση τους.
-
Κανει ,δεν κανει, συμβασεις ο χρΕΟΠΥΥ, χρεοκοπημενος ειναι και θεωρεί δεδομενο πως οι γιατροί θα επιδιώκουν παντα σύμβαση μαζι του σαν ζήτουλες.
Αυτη ειναι η ουσια της χρεοκοπημενης χωρας μας.
-
με αφορμή μια συζήτηση στο facebook, νομίζω ότι πρέπει να μείνουν κάποια νούμερα:
Από τον Βαγγέλη Φραγούλη μάθαμε από τα όργανα που συμμετέχει ότι στην Σλοβακία με σημαντικά μικρότερο κόστος ζωής ο οικογενειακός ιατρός λαμβάνει 2.8€/πολίτη/μήνα. Αυτό σταθμισμένο με το ΑΕΠ/κάτοικο για την Ελλάδα έρχεται στα 3€/πολίτη/μήνα.
Αν αυτό το αναγάγεις πανελλαδικά με κλειστό προϋπολογισμό που δεν ενδιαφέρει ο αριθμός των ιατρών αλλά των πολιτών που λαμβάνουν υπηρεσίες ΠΦΥ, αυτό σημαίνει:
3€ x 12 μήνες x 10 εκατομμύρια πολίτες μας κάνει 360 εκατομμύρια ευρώ.
Σήμερα τα Κέντρα Υγείας (294 εκατ€ το 2011), οι ΤΟΜΥ (30εκατ€), οι συμβεβλημένους ιατρούς ΕΟΠΥΥ (110εκατ€) και τα ΠΕΔΥ (άγνωστο στην μετά Άδωνη εποχή), κοστίζουν περισσότερο.
Για να είναι δίκαιη η πληρωμή του κάθε οικογενειακού ιατρού, δεν πρέπει να πληρώνεται την ίδια τιμή για κάθε πολίτη. Πρέπει η τιμή για κάθε πολίτη να καθορίζεται από μια εξίσωση που οδηγεί σε ένα ADRG με παράγοντες την ηλικία του πολίτη, το φύλο, το μέγεθος του αστικού κέντρου που διαμένει και την συχνότητα δημόσιας συγκοινωνίας με το κοντινότερο κέντρο με επαρχιακό νοσοκομείο και τα νοσήματα που έχει. Επίσης, θα έπρεπε κάθε μονάδα ΠΦΥ ειτε κρατική είτε ιδιωτική να πληρώνεται με το ίδιο ποσό ADRG όταν την επιλέγει ο πολίτης για να δέχεται υπηρεσίες ΠΦΥ.
Αν δώσεις μέση τιμή (ADRG) 3€/πολίτη/μήνα σε ιδιωτική μονάδα ΠΦΥ και απαιτήσεις να δίνει υπηρεσίες ΠΦΥ με νοσηλευτή, διαιτολόγο, κοινωνικό λειτουργό, ιατρικό επισκέπτη και μέγιστο αριθμό πολιτών ανά οικογενειακό ιατρό τους 1800, τότε το μέγιστο που μπορεί να πληρωθεί είναι 5400€/μήνα. Πόσοι ιδιώτες γενικοι ιατροί πιστεύετε ότι δεν θα έτρεχαν να συμβληθούν και να προσφέρουν υπηρεσίες οικογενειακού ιατρού; Θα υπήρχε ελεύθερη επιλογή οικογενειακού ιατρού και καλύτερος συναγωνισμός στην ποιότητα των υπηρεσιών;
Και μόνο τα 150εκατ€/έτος του ΕΣΠΑ αρκούν για να καλύψουν την δαπάνη για τον μισό πληθυσμό της Ελλάδας.
Το ερώτημα που μένει: Θέλουμε να φτιάξουμε πραγματική ΠΦΥ στην Ελλάδα;
-
με αφορμή μια συζήτηση στο facebook, νομίζω ότι πρέπει να μείνουν κάποια νούμερα:
Από τον Βαγγέλη Φραγούλη μάθαμε από τα όργανα που συμμετέχει ότι στην Σλοβακία με σημαντικά μικρότερο κόστος ζωής ο οικογενειακός ιατρός λαμβάνει 2.8€/πολίτη/μήνα. Αυτό σταθμισμένο με το ΑΕΠ/κάτοικο για την Ελλάδα έρχεται στα 3€/πολίτη/μήνα.
Αν αυτό το αναγάγεις πανελλαδικά με κλειστό προϋπολογισμό που δεν ενδιαφέρει ο αριθμός των ιατρών αλλά των πολιτών που λαμβάνουν υπηρεσίες ΠΦΥ, αυτό σημαίνει:
3€ x 12 μήνες x 10 εκατομμύρια πολίτες μας κάνει 360 εκατομμύρια ευρώ.
Σήμερα τα Κέντρα Υγείας (294 εκατ€ το 2011), οι ΤΟΜΥ (30εκατ€), οι συμβεβλημένους ιατρούς ΕΟΠΥΥ (110εκατ€) και τα ΠΕΔΥ (άγνωστο στην μετά Άδωνη εποχή), κοστίζουν περισσότερο.
Για να είναι δίκαιη η πληρωμή του κάθε οικογενειακού ιατρού, δεν πρέπει να πληρώνεται την ίδια τιμή για κάθε πολίτη. Πρέπει η τιμή για κάθε πολίτη να καθορίζεται από μια εξίσωση που οδηγεί σε ένα ADRG με παράγοντες την ηλικία του πολίτη, το φύλο, το μέγεθος του αστικού κέντρου που διαμένει και την συχνότητα δημόσιας συγκοινωνίας με το κοντινότερο κέντρο με επαρχιακό νοσοκομείο και τα νοσήματα που έχει. Επίσης, θα έπρεπε κάθε μονάδα ΠΦΥ ειτε κρατική είτε ιδιωτική να πληρώνεται με το ίδιο ποσό ADRG όταν την επιλέγει ο πολίτης για να δέχεται υπηρεσίες ΠΦΥ.
Αν δώσεις μέση τιμή (ADRG) 3€/πολίτη/μήνα σε ιδιωτική μονάδα ΠΦΥ και απαιτήσεις να δίνει υπηρεσίες ΠΦΥ με νοσηλευτή, διαιτολόγο, κοινωνικό λειτουργό, ιατρικό επισκέπτη και μέγιστο αριθμό πολιτών ανά οικογενειακό ιατρό τους 1800, τότε το μέγιστο που μπορεί να πληρωθεί είναι 5400€/μήνα. Πόσοι ιδιώτες γενικοι ιατροί πιστεύετε ότι δεν θα έτρεχαν να συμβληθούν και να προσφέρουν υπηρεσίες οικογενειακού ιατρού; Θα υπήρχε ελεύθερη επιλογή οικογενειακού ιατρού και καλύτερος συναγωνισμός στην ποιότητα των υπηρεσιών;
Και μόνο τα 150εκατ€/έτος του ΕΣΠΑ αρκούν για να καλύψουν την δαπάνη για τον μισό πληθυσμό της Ελλάδας.
Το ερώτημα που μένει: Θέλουμε να φτιάξουμε πραγματική ΠΦΥ στην Ελλάδα;
Από πρόσφατη ανάρτηση του Γενικού Ιατρού Δημήτρη Κουναλάκη στο facebook:
(https://scontent-sof1-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/25659351_10156007731861252_1952232452658992812_n.jpg?oh=4796ba613e33185d9a01d898636d10cd&oe=5AB80A68)
-
Εδώ ίσως κάποιος αντιτείνει (και με το δίκιο του) ότι η Ελλάδα έχει πολλά νησάκια (αλλά και άγονα απομονωμένα ορεινά χωριά) των 50 ή 100 ή 300 κτλ κατοίκων. Τι θα γίνει με αυτά; Είναι συμφέρον για κάποιον ιδιώτη Ιατρό να τα αναλάβει;
Πιστεύω ότι σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να επεμβαίνει το Κράτος και να πληρώνει καλά (αδρά θα έλεγα) Ιατρούς (Κρατικούς ή Ιδιώτες). Επειδή όμως ακόμη και τότε ίσως είναι δύσκολο να βρεις Ιατρούς που θα δουλέψουν εκεί σε μακροχρόνια βάση, θα είχε νόημα το Κράτος να γίνει ευέλικτο και να μπορεί να προκηρύσσει locums δηλαδή θέσεις όχι μόνιμες αλλά περιορισμένης θητείας μερικών, ημερών (ναι ημερών!), εβδομάδων, μηνός ή μηνών ή έτους/ετών (ανάλογα και με το πόσο καιρό είναι διατεθειμένος και ο Ιατρός να δουλέψει).
Επίσης στο παιχνίδι πρέπει να μπουν και οι Δήμοι. Πρέπει να καταλάβουν οι Δήμοι ότι αν φτιάξουν ένα λειτουργικό επιπλωμένο διαμερισματάκι για τον Ιατρό συνδεδεμένο με το ίντερνετ, και του το παραχωρούν δωρεάν για το διάστημα που μένει στο μέρος τους, τότε οι πιθανότητες να έχουν Ιατρό θα είναι πολύ υψηλότερες. Το διαμερισματάκι του Ιατρού πρέπει να είναι ξεχωριστά από το Ιατρείο (ακόμη και αν είναι δίπλα). Εντάξει, σε τέτοια μέρη είσαι Ιατρός όλο το 24ωρο, αλλά όμως όταν βλέπουν οι κάτοικοι ότι ο Ιατρός δεν είναι μέσα στο Ιατρείο (γιατί έχει περάσει το ωράριό του) δεν τον ενοχλούν έτσι εύκολα για το παραμικρό (πράγμα σημαντικό για την ψυχική ηρεμία του Ιατρού). Έτσι κάνουν και στην Σκανδιναβία, που την γνωρίζω από πρώτο χέρι, και μάλιστα τέτοιοι άγονοι Δήμοι, συχνά καλύπτουν, σαν bonus, και κάποιον αριθμό ταξιδιών/έτος προς και από την μόνιμη κατοικία του Ιατρού.
Σε περίπτωση πάντως που ένας ιδιώτης Ιατρός θέλει, παρόλα αυτά, να αναλάβει ένα τέτοιο άγονο μέρος, η αποζημίωση που θα έχει ανά ασθενή θα πρέπει να είναι αρκετά υψηλότερη από ότι στα μεγάλα μέρη έτσι ώστε οι αποδοχές του να είναι τουλάχιστον όσο και των άλλων.
Τέλος, να τονιστεί ότι πλέον όλα αυτά τα μέρη έχουν τηλέφωνο και ιντερνέτ. Επίσης σε ένα περίπου 70% (https://www.ijme.net/archive/3/diagnosis-by-medical-students.pdf) των περιπτώσεων η διάγνωση μπορεί να γίνει με το αναμνηστικό και μόνον. Οπότε στις περιόδους που δεν βρίσκουν με Ιατρό με φυσική παρουσία, μια εναλλακτική είναι να κάνουν σύμβαση με κάποιον ιδιώτη Γενικό Ιατρό ο οποίος θα αναλαμβάνει τηλεϊατρική εξυπηρέτηση. Για να γίνουν οι Ιατροί, ακόμη πιο αποτελεσματικοί στην τηλεϊατρική εξυπηρέτηση προτείνω να οργανώνει το Υπουργείο Υγείας ειδικά courses, και για αυτό τον σκοπό θα μπορούσε το Υπουργείο Υγείας να πάρει ιδέες και από την Σουηδία όπου χρησιμοποιούν ειδικούς αλγόριθμους και μάλιστα εκεί τους εφαρμόζουν Νοσηλεύτριες, ούτε καν Ιατροί ( Τηλεφωνικές εφημερίες στην ΠΦΥ, από Νοσηλεύτριες; (http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,5189.msg44114.html#msg44114) )
Υστερόγραφο: Πώς θα αποφασίζεται ποια περιοχή θεωρείται άγονη ή όχι; Την απάντηση νομίζω ότι την δίνει πολύ εύστοχα ο Γενικός Ιατρός Δημήτρης Κουναλάκης στην παρακάτω συζήτηση αλλά την έβαλα και σε αυτό το κείμενο:
"Πως μπορείς να βάλεις στην εξίσωση που πληρώνει τον οικογενειακό ιατρό ανά πολίτη ένα παράγοντα που να δίνει κίνητρα σε ένα οικογενειακό ιατρό να πάει σε μια απομακρυσμένη περιοχή; Και πως μπορείς να πετάξεις έξω την "Κορώνη" που ο "μπάρμπας" μπορεί να την κάνει άγονη ακόμη κι αν απέχει μια ώρα δρόμο από ένα μεγάλο αστικό κέντρο; Χρόνια τώρα ψάχνω να βρω τη λύση και δεν είδα κάποια λύση. Και η διαφορά στην φορολόγηση δεν είναι λύση, δεν πρέπει η φορολογική νομοθεσία να είναι γεμάτη εξαιρέσεις.
Δεν το έχω διαβάσει και το έγραψα εδώ για πρώτη φορά: Ο παράγοντας που θεωρώ πιο σημαντικός και αντικειμενικός είναι η συχνότητα δημόσιας συγκοινωνίας από τον τόπο του ιατρείου μέχρι το αστικό κέντρο με το μεγαλύτερο νοσοκομείο του νομού. Για την Αθήνα μπορεί να είναι 10 λεπτά, για 1 νησί του Αιγαίου μπορεί να είναι 3 ημέρες. Και αυτό ο παράγοντας μπορεί να κάνει τα "3€" να γίνουν "30€" ανά πολίτη σε ένα νησάκι με 200 κατοίκους και συγκοινωνία 2 φορές την εβδομάδα. Και ναι, η "Κορώνη" και ο "μπάρμπας" της δεν θα με συμπαθήσουν."
-
Αν δώσεις μέση τιμή (ADRG) 3€/πολίτη/μήνα σε ιδιωτική μονάδα ΠΦΥ και απαιτήσεις να δίνει υπηρεσίες ΠΦΥ με νοσηλευτή, διαιτολόγο, κοινωνικό λειτουργό, ιατρικό επισκέπτη και μέγιστο αριθμό πολιτών ανά οικογενειακό ιατρό τους 1800, τότε το μέγιστο που μπορεί να πληρωθεί είναι 5400€/μήνα. Πόσοι ιδιώτες γενικοι ιατροί πιστεύετε ότι δεν θα έτρεχαν να συμβληθούν και να προσφέρουν υπηρεσίες οικογενειακού ιατρού; Θα υπήρχε ελεύθερη επιλογή οικογενειακού ιατρού και καλύτερος συναγωνισμός στην ποιότητα των υπηρεσιών;
Θα μπω στον πειρασμό να καταθέσω κάποιες σκέψεις γιατί αυτό περίπου προσπαθώ να κάνω από το 2012, δηλαδή μία μονάδα ΠΦΥ που να έχει δύο νοσηλευτές (αντί για ένα νοσηλευτή και ένα γραμματέα), διαιτολόγο και ψυχολόγο (θα μπορούσε να είναι και κοινωνικός λειτουργός). Ακόμη και αν μιλάμε για part-time εργαζόμενους, το κόστος των μη ιατρικών υπηρεσιών είναι περίπου 2.000 ευρώ κάθε μήνα (μαζί με τα ένσημα - και μην ξεχνάμε επιδόματα και δώρα που ισχύουν στον ιδιωτικό τομέα). Σε ένα γιατρό που θα αναλάβει την πρωτοβουλία αυτή, η οροφή των 5.400 ευρώ θα αφήνει 3.400 για να πληρώσει τα υπόλοιπα έξοδα (αναλώσιμα, λογαριασμοί, λογιστής), την εφορία και τον ΕΦΚΑ του. Ειδικά σε ένα πλήρως δηλούμενο εισόδημα όπως αυτό, τα έξοδα είναι ανελαστικά και όλοι γνωρίζουμε ότι είναι >65%. Μιλάμε κι εδώ με τους καλύτερους όρους για καθαρά περίπου 1.500 ευρώ. Στο σημείο αυτό θα συμφωνήσω με το εξαίρετο, κατά την άποψή μου, σχόλιο του @Gatekeeper:
Συζητώντας πρόσφατα με συνάδελφους ΓΙ του ΕΣΥ & ΤΟΜΥ σχετικά με την φημολογούμενη αμοιβή των ιδιωτών οικογενειακών ιατρών που ενδεχομένως να ανέρχεται στα 1500 € απόρησα με τα σχόλια τους , του τύπου "και πολλά είναι" , "ας μην έφευγες απο το ΕΣΥ, ας πρόσεχες" ....
Οι εκλεκτοί συνάδελφοι φαίνεται πως δεν έχουν καταλάβει κάτι πολύ σημαντικό .
Η αμοιβή των ιδιωτών οικογενειακών ιατρών (1500 €) ,εαν τελικά προσελκύσει ενδιαφέρον αυτή η αποζημίωση , θα αποτελέσει το benchmark αποδοχών ΟΛΩΝ των γιατρών της ΠΦΥ.
Θα είναι το ταβάνι αποδοχών των ιατρών ΕΣΥ & ΤΟΜΥ και πολύ πιθανό ο μέσος μισθός των ιατρών του Δημοσιου να διαμορφωθεί 30-40% χαμηλότερα .
Καιρός να προσγειωθούμε όλοι στα νέα δεδομένα.
Είναι λογικό λοιπόν ότι και με αυτήν την αποζημίωση ούτε τα νησάκια δε θα έχουν (ιδιώτες) γιατρούς.
Άρα αυτό που προτείνει ο Αργύρης κατ΄ εξαίρεση για άγονα ιατρεία είναι μάλλον η μόνη λογική λύση:
Εδώ ίσως κάποιος αντιτείνει (και με το δίκιο του) ότι η Ελλάδα έχει πολλά νησάκια (αλλά και άγονα απομονωμένα ορεινά χωριά) των 50 ή 100 ή 300 κτλ κατοίκων. Τι θα γίνει με αυτά; Είναι συμφέρον για κάποιον ιδιώτη Ιατρό να τα αναλάβει;
Πιστεύω ότι σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να επεμβαίνει το Κράτος και να πληρώνει καλά (αδρά θα έλεγα) Ιατρούς (Κρατικούς ή Ιδιώτες). Επειδή όμως ακόμη και τότε ίσως είναι δύσκολο να βρεις Ιατρούς που θα δουλέψουν εκεί σε μακροχρόνια βάση, θα είχε νόημα το Κράτος να γίνει ευέλικτο και να μπορεί να προκηρύσσει locums δηλαδή θέσεις όχι μόνιμες αλλά περιορισμένης θητείας μερικών, ημερών, εβδομάδων, μηνός ή μηνών ή έτους/ετών (ανάλογα και με το πόσο καιρό είναι διατεθειμένος και ο Ιατρός να δουλέψει).
Επίσης στο παιχνίδι πρέπει να μπουν και οι Δήμοι. Πρέπει να καταλάβουν οι Δήμοι ότι αν φτιάξουν ένα λειτουργικό επιπλωμένο διαμερισματάκι για τον Ιατρό συνδεδεμένο με το ίντερνετ, και του το παραχωρούν δωρεάν για το διάστημα που μένει στο μέρος τους, τότε οι πιθανότητες να έχουν Ιατρό θα είναι πολύ υψηλότερες. Το διαμερισματάκι του Ιατρού πρέπει να είναι ξεχωριστά από το Ιατρείο (ακόμη και αν είναι δίπλα). Εντάξει, σε τέτοια μέρη είσαι Ιατρός όλο το 24ωρο, αλλά όμως όταν βλέπουν οι κάτοικοι ότι ο Ιατρός δεν είναι μέσα στο Ιατρείο (γιατί έχει περάσει το ωράριό του) δεν τον ενοχλούν έτσι εύκολα για το παραμικρό (πράγμα σημαντικό για την ψυχική ηρεμία του Ιατρού). Έτσι κάνουν και στην Σκανδιναβία, που την γνωρίζω από πρώτο χέρι, και μάλιστα τέτοιοι άγονοι Δήμοι, συχνά καλύπτουν, σαν bonus, και κάποιον αριθμό ταξιδιών/έτος προς και από την μόνιμη κατοικία του Ιατρού.
Σε περίπτωση πάντως που ένας ιδιώτης Ιατρός θέλει, παρόλα αυτά, να αναλάβει ένα τέτοιο άγονο μέρος, η αποζημίωση που θα έχει ανά ασθενή θα πρέπει να είναι αρκετά υψηλότερη από ότι στα μεγάλα μέρη έτσι ώστε οι αποδοχές του να είναι τουλάχιστον όσο και των άλλων.
Τέλος, να τονιστεί ότι πλέον όλα αυτά τα μέρη έχουν τηλέφωνο και ιντερνέτ. Επίσης σε ένα περίπου 70% (https://www.ijme.net/archive/3/diagnosis-by-medical-students.pdf) των περιπτώσεων η διάγνωση μπορεί να γίνει με το αναμνηστικό και μόνον. Οπότε στις περιόδους που δεν βρίσκουν με Ιατρό με φυσική παρουσία, μια εναλλακτική είναι να κάνουν σύμβαση με κάποιον ιδιώτη Γενικό Ιατρό ο οποίος θα αναλαμβάνει τηλεϊατρική εξυπηρέτηση.
Καταλήγω να σκέφτομαι ότι δεν είναι το θέμα μόνο του πόση αποζημίωση μπορεί να έχει ένας ιδιώτης, αλλά κυρίως του ποια φορολογία και ποια ασφάλιστρα θα καλείται να καταβάλλει. Αν συνεχίσει το τρέχον καθεστώς, πολύ μικρές διαφορές μπορούν να φανούν στα καθαρά που θα φτάνουν στα χέρια του.
-
Έχει δίκιο ο σύντεκνος που λεει ότι ο λόγος μου είναι πολύ πυκνός και δύσκολα κατανοητός. Πάμε λοιπόν από την αρχή:
Από τον Βαγγέλη Φραγούλη μάθαμε από τα όργανα που συμμετέχει ότι στην Σλοβακία με σημαντικά μικρότερο κόστος ζωής ο οικογενειακός ιατρός λαμβάνει 2.8€/πολίτη/μήνα. Αυτό σταθμισμένο με το ΑΕΠ/κάτοικο για την Ελλάδα έρχεται στα 3€/πολίτη/μήνα.
Πήρα παράδειγμα μια χώρα με σημαντικά μικρότερη φορολογία και σημαντικά μικρότερο κόστος ζωής. Ήθελα να τονίσω ότι ακόμη και σε περίοδο κρίσης, ακόμη και σε φτώχεια δεν υπάρχει πιο κάτω εάν θέλεις να φτιάξεις ΠΦΥ. Προφανώς, σε λογικές συνθήκες και σε άλλες χώρες τα "3€" είναι 5€, 6€ και υπάρχουν και χώρες με 10€. Αν σκεφτεί κανείς τι επισκέψεις πληρώνει ο έλληνας στον ιδιωτικό τομέα, μάλλον το 6€ είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα. Αν θέλετε ξανακάνετε τα νούμερα. Για μένα είναι απολύτως λογικά αν θέλεις πραγματικά οικογενειακό ιατρό στην Ελλάδα και να έχεις και απαιτήσεις, αλλά οι περισσότεροι με άποψη δεν έχουν δουλέψει ποτέ. Απλά, με την ανικανότητα και τις αδυναμίες που χαρακτηρίσει κάθε επίπεδο (ναι δεν θα εξαιρέσω κανένα) στην Ελλάδα έχω πολύ χαμηλές προσδοκίες. Σκεφτείτε μόνο ότι οι φανατικοί και ειδήμονες για τα άλλα επαγγέλματα υγείας μιας ΤΟΜΥ πλην του οικογενειακού μετά από 2 χρόνια προετοιμασίας, δεν έχουν έτοιμο περιγραφή του ρόλου τους, δεν έχουν περιεχόμενο στον ηλεκτρονικό φάκελο για αυτούς και δεν έχουν και δείκτες. Δεν χρειάζονται αντίπαλο, μπορούν να μην τα καταφέρουν και μόνοι τους. Τι μπορεί κανείς να περιμένει σε αυτή τη χώρα;
Για να είναι δίκαιη η πληρωμή του κάθε οικογενειακού ιατρού, δεν πρέπει να πληρώνεται την ίδια τιμή για κάθε πολίτη. Πρέπει η τιμή για κάθε πολίτη να καθορίζεται από μια εξίσωση που οδηγεί σε ένα ADRG με παράγοντες την ηλικία του πολίτη, το φύλο, το μέγεθος του αστικού κέντρου που διαμένει και την συχνότητα δημόσιας συγκοινωνίας με το κοντινότερο κέντρο με επαρχιακό νοσοκομείο και τα νοσήματα που έχει. Επίσης, θα έπρεπε κάθε μονάδα ΠΦΥ ειτε κρατική είτε ιδιωτική να πληρώνεται με το ίδιο ποσό ADRG όταν την επιλέγει ο πολίτης για να δέχεται υπηρεσίες ΠΦΥ.
Η αγωνία του Αργύρη για μένα υπάρχει εδώ και χρόνια: Πως μπορείς να βάλεις στην εξίσωση που πληρώνει τον οικογενειακό ιατρό ανά πολίτη ένα παράγοντα που να δίνει κίνητρα σε ένα οικογενειακό ιατρό να πάει σε μια απομακρυσμένη περιοχή; Και πως μπορείς να πετάξεις έξω την "Κορώνη" που ο "μπάρμπας" μπορεί να την κάνει άγονη ακόμη κι αν απέχει μια ώρα δρόμο από ένα μεγάλο αστικό κέντρο; Χρόνια τώρα ψάχνω να βρω τη λύση και δεν είδα κάποια λύση. Και η διαφορά στην φορολόγηση δεν είναι λύση, δεν πρέπει η φορολογική νομοθεσία να είναι γεμάτη εξαιρέσεις.
Δεν το έχω διαβάσει και το έγραψα εδώ για πρώτη φορά: Ο παράγοντας που θεωρώ πιο σημαντικός και αντικειμενικός είναι η συχνότητα δημόσιας συγκοινωνίας από τον τόπο του ιατρείου μέχρι το αστικό κέντρο με το μεγαλύτερο νοσοκομείο του νομού. Για την Αθήνα μπορεί να είναι 10 λεπτά, για 1 νησί του Αιγαίου μπορεί να είναι 3 ημέρες. Και αυτό ο παράγοντας μπορεί να κάνει τα "3€" να γίνουν "30€" ανά πολίτη σε ένα νησάκι με 200 κατοίκους και συγκοινωνία 2 φορές την εβδομάδα. Και ναι, η "Κορώνη" και ο "μπάρμπας" της δεν θα με συμπαθήσουν.
-
Έγραψα παραπάνω ότι ένας παράγοντας ώστε και οι νησιωτικές περιοχές μιας χώρας να αποκτήσουν μόνιμους οικογενειακούς ιατρούς που πληρώνονται κατά κεφαλήν είναι να δημιουργηθεί μια εξίσωση που περιλαμβάνει και ένα παράγοντα που βασίζεται στην συχνότητα της δημόσιας συγκοινωνίας απο το χώρο του ιατρείου μέχρι το κοντινότερο νοσοκομείο αναφοράς του νομού.
Σε συνέχεια του παραπάνω, σκεφτόμουν ότι ο παράγοντας στην εξίσωση πληρωμής του οικογενειακού ιατρού για καλύπτει και τις άγονες περιοχές πρέπει να περιλαμβάνει:
α) Την συχνότητα της δημόσιας συγκοινωνίας
β) Το χρόνο της διαδρομής
γ) το κοντινότερο Τριτοβάθμιο-περιφερειακό νοσοκομείο, αντί το νοσοκομείου του νομού, που είχα γράψει παραπάνω.
- Η επιλογή του τριτοβάθμιου κάνει μια καλύτερη διαβάθμιση μεταξύ νομών σε μια περιφέρεια και πριμοδοτεί νομούς με μικρότερα και συχνά ανεπαρκή νοσοκομεία.
- Υπάρχουν ερωτηματικά ως προς την συχνότητα και το χρόνο της διαδρομής καθώς σε τουριστικές περιόδους τα δρομολόγια είναι τελείως διαφορετικά. Επίσης, υπάρχουν 2 περιπτώσεις: Όταν η σύνδεση περιλαμβάνει και θαλάσσιο μέσο και όταν η σύνδεση είναι μόνο ηπειρωτική. Επίσης, μια άλλη επίδραση είναι η πιθανότητα διακοπής της επικοινωνίας λόγω καιρικών συνθηκών. Πιστεύω, ότι για γιατρό που μένει όλο το χρόνο σε μια περιοχή με διαδρομή που περιλαμβάνει θαλάσσιο μέσο, πρέπει να υπολογίζεται όλος ο χρόνος με την συχνότητα και το χρόνο της διαδρομής που είναι η πιο μεγάλη. Αν πχ ένα νησί έχει καράβι 2 φορές τη μέρα το καλοκαίρι και 3 φορές την εβδομάδα το χειμώνα, τότε για όλο το χρόνο ο παράγοντας που θα χρησιμοποιείται είναι αυτός με τις 3 φορές την εβδομάδα.
Αν πάρουμε δύο ακραίες καταστάσεις πχ ένα ιατρείο στην Αθήνα και ένα ιατρείο σε ένα νησάκι με 500 κατοίκους και μια φορά την εβδομάδα συγκοινωνία διάρκειας 12 ωρών, τότε ο γιατρός στο νησάκι πρέπει να έχει ένα κίνητρο παραπάνω για να πάει. Αν ο παράγοντας στην εξίσωση είναι 1 για την Αθήνα, για αυτό το ακραίο νησάκι θα πρέπει να είναι 7 ώστε να υπάρχει επαρκές κίνητρο για να πάει κάποιος ιατρός. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα ίδια χρήματα που λαμβάνει ένας γιατρός στο κέντρο της Αθήνας με 2250 πολίτες να τον έχουν επιλέξει μπορεί να τα πληρωθεί και ένας γιατρός σε ένα νησάκι με 320 κατοίκους.
-
Λέτε να είναι καλή ιδέα ο μειοδοτικός διαγωνισμός με συμμετοχή ιδιωτών σε όσα ιατρεία είναι ακάλυπτα επί μακρόν;
-
Αν πάρουμε δύο ακραίες καταστάσεις πχ ένα ιατρείο στην Αθήνα και ένα ιατρείο σε ένα νησάκι με 500 κατοίκους και μια φορά την εβδομάδα συγκοινωνία διάρκειας 12 ωρών, τότε ο γιατρός στο νησάκι πρέπει να έχει ένα κίνητρο παραπάνω για να πάει. Αν ο παράγοντας στην εξίσωση είναι 1 για την Αθήνα, για αυτό το ακραίο νησάκι θα πρέπει να είναι 7 ώστε να υπάρχει επαρκές κίνητρο για να πάει κάποιος ιατρός. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα ίδια χρήματα που λαμβάνει ένας γιατρός στο κέντρο της Αθήνας με 2250 πολίτες να τον έχουν επιλέξει μπορεί να τα πληρωθεί και ένας γιατρός σε ένα νησάκι με 320 κατοίκους.
Υπάρχουν και πιο ακραία π.χ. ακτοπλοϊκώς Πειραιάς - Καστελόριζο είναι 24 ώρες
Ως 12 ώρες διάρκεια εννοείς θαλάσσιο ταξίδι μέχρι τον Πειραιά με πιθανές αλλαγές πλοίου στο ενδιάμεσο; Γιατί υπάρχουν νησάκια που δεν συνδέονται με Πειραιά με απευθείας δρομολόγιο. Π.χ. από Αγαθονήσι πας με πλοίο Σάμο και από εκεί με πλοίο (ή αεροπλάνο) Πειραιά - Αθήνα.
Υπάρχουν νησάκια με αραιή απευθείας συγκοινωνία με Πειραιά π.χ. Ψαρά μία φορά τη βδομάδα κι αυτή αν καταφέρει να δέσει το καράβι λόγω καιρού. Τις άλλες μέρες καραβάκι για Χίο.
Υπάρχουν νησάκια με αραιή αεροπορική συγκοινωνία με Αθήνα π.χ. Καστελόριζο.
Υπάρχουν νησάκια που συνδέονται θαλάσσια με μεγαλύτερα νησιά από τα οποία υπάρχει στη συνέχεια αεροπορική επικοινωνία με Αθήνα π.χ. Ψαρά - Χίος ακτοπλοϊκώς και Χίος - Αθήνα αεροπορικώς ή Αγαθονήσι μέσω Σάμου που αναφέρθηκε παραπάνω.
Λέτε να είναι καλή ιδέα ο μειοδοτικός διαγωνισμός με συμμετοχή ιδιωτών σε όσα ιατρεία είναι ακάλυπτα επί μακρόν;
Το ερώτημα είναι, με ποια τιμή έναρξης σε κάθε περίπτωση;
-
Λέτε να είναι καλή ιδέα ο μειοδοτικός διαγωνισμός με συμμετοχή ιδιωτών σε όσα ιατρεία είναι ακάλυπτα επί μακρόν;
Αν κάποιος που έχει μονιμότητα δεν πάει με τους υπάρχοντες μισθούς και χωρίς έξοδα ιατρείου, γιατί να πάει κάποιος ιδιώτης;
Η συλλογιστική μου στηρίζεται στην λογική ότι πρέπει να μπορεί να πάει και κάποιος άλλος και να εκτοπίσει τον υπάρχον ιατρό εάν οι κάτοικοι δεν είναι ευχαριστημένοι, προσφέρει πρακτικά ελεύθερη επιλογή γιατρού. Δυστυχώς, τα νησάκια κοστίζουν δεν γίνεται αλλιώς. Ένα πιο μεγάλο νησί, μπορεί να καταλήγει με λιγότερους ασθενείς ανά γιατρό άρα και λιγότερα έσοδα. Επίσης, μπορείς να έχεις και γιατρό σε 2-3 νησάκια άρα ο συντελεστής είναι ο μέσος όρος για αυτά.
Αν δεν θέλουμε αυτά τα έξοδα, πάμε σε λύσεις υψηλής τεχνολογίας στις μεταφορές για μικρό αριθμό ατόμων.
Αδαμάντιε, μιλάω για την μικρότερη σε διάρκεια με δημόσιες συγκοινωνίες, όσες κι αν είναι και ανεξαρτήτως κόστους. Οι ενδιάμεσοι σταθμοί μετράνε στο χρόνο.
-
Λέτε να είναι καλή ιδέα ο μειοδοτικός διαγωνισμός με συμμετοχή ιδιωτών σε όσα ιατρεία είναι ακάλυπτα επί μακρόν;
Το ερώτημα είναι, με ποια τιμή έναρξης σε κάθε περίπτωση;
Για ένα ιδιώτη τα 2/3 πάνε στην εφορία και τα ασφάλιστρα.
Με τη λογική ότι κανείς δε θα ξεκουνηθεί εύκολα για λιγότερο από 2.000 ευρώ το μήνα, τα 6.000 ευρώ (με την υποχρέωση έκδοσης ΤΠΥ) είναι λογικό ποσό.
Και για να μη σκανδαλίζουμε κανένα: Μιλάμε για απομονωμένα νησάκια στα οποία υπάρχει ουσιαστικά 24ωρη ετοιμότητα και είσαι εσύ και ο Θεός.
-
Κατ' εμέ δεν είναι απαραίτητη σώνει και καλά η κάλυψη από Γενικό Ιατρό αλλά από και από άλλες Ειδικότητες, απλά να υπάρχουν οι κατάλληλες πιστοποιήσεις για το επείγον.
Οι κάτοικοι αυτών των νησιών έχουν τον οικογενειακό γιατρό τους στο μεγαλύτερο νησί της περιοχής, στο οποίο και πηγαίνουν (άλλωστε είναι δωρεάν οι μετακινήσεις) μια φόρα ή και παραπάνω το 6μηνο. Σε σταθερή βάση επιθυμούν να υπάρχει γιατρός για το επείγον.
Π.χ υπό αυτό το πρίσμα, μπορεί να είναι και καταλληλότερος ένας π.χ αναισθησιολόγος που θα αποδεχθεί να πάει (υπό μορφής rotation) παρά ένας Γ.Ι.
Επίσης υπάρχουν και άλλες κατάλληλες Ειδικότητες, π.χ Παθολόγοι-Καρδιολόγοι.
Αν θέλουμε να μιλάμε για σοβαρή κάλυψη αυτών των νησιών και όχι για ημίμετρα όπως οι ιατροί-οπλίτες χωρίς καμμία εμπειρία, νομίζω η λύση των rotations είναι η ιδανική, αλλά με κατάλληλο οικονομικό κίνητρο (δεν θα μιλήσω για νούμερα, αλλά το κάτω όριο που ανεφέρθη με βρίσκει σύμφωνο)
Ξεσπιτώνεται κάποιος, είναι σε διαρκή ετοιμότητα, και αν συμβεί κάτι ουσιαστικά "παντρεύεται" το περιστατικό, οπότε κάπως πρέπει να κάνεις ελκυστική την θέση.
Όσον αφορά το κόστος, έτσι κι αλλιώς το επίσημο κράτος είναι ο "αιμοδότης" των οικονομιών σε τέτοια μέρη, οι ενεργοί οικονομικά είναι εκπαιδευτικοί, ΕΛ.ΑΣ, Λιμενικό, στρατιωτικοί, ιατροί κτλ
Υπάρχουν εθνικοί λόγοι που συμβαίνει αυτό.
Υ.Γ
Επίσης θα έπρεπε να υπάρχει ένα πρότυπο για τις κατοικίες που παρέχονται, γιατί ο κάθε Δήμος τις κατασκευάζει όπως θέλει με αποτέλεσμα ελάχιστες να είναι αξιοπρεπείς (συχνά είναι τμήματα Ιατρείων με ό,τι αυτό σημαίνει από πλευράς ιδιωτικότητας).