Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων => Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Argirios Argiriou στις 11 Ιουλίου 2010, 11:10:31
-
Καθημερινή, 11/07/2010.
Tου Στέφανου Μανου*
Στην «Καθημερινή» της περασμένης Τετάρτης (7/7/2010) έγραψα ότι -αν ήμουν στη Βουλή- θα ψήφιζα «ναι» για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Ναι, αλλά με βαριά καρδιά. Διότι, μολονότι έχει θετικά στοιχεία, δεν αγγίζει την καρδιά του προβλήματος. Και γι’ αυτό είμαι βέβαιος ότι σε δύο τρία χρόνια, αν όχι και ενωρίτερα, το ασφαλιστικό θα ξαναέρθει στο προσκήνιο. Ο πρώην υπουργός Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκης στο βιβλίο του «Το εκκρεμές της σύγκλισης» (2006) επεσήμανε ότι «η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι μια χώρα η οποία έχει ταυτόχρονα τους πιο πλούσιους και τους πιο φτωχούς συνταξιούχους σε όλη την Ε.Ε.» και πρόσθεσε ότι οι «αγκυλώσεις στο ασφαλιστικό σύστημα επωάζουν τη διαχειριστική αναποτελεσματικότητα και οδηγούν στην παραγωγή απαράδεκτα πενήτων αλλά και αδικαιολόγητα προνομιούχων συνταξιούχων». Στο άρθρο μου της περασμένης Τετάρτης είχα δώσει τον τίτλο «7,3% των συνταξιούχων, 50% των συντάξεων!» και επεσήμανα ότι το ασφαλιστικό του κ. Λοβέρδου όχι μόνο δεν αγγίζει αυτή την κατάσταση, αλλά την κατοχυρώνει. Αλλά και κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου στη Βουλή, πρόσεξα ότι σχεδόν όλοι οι βουλευτές στις ομιλίες τους ασχολήθηκαν με την περιπτωσιολογία και τα συμφέροντα των «αδικαιολόγητα προνομιούχων συνταξιούχων». Για άλλη μια φορά φάνηκε πόσο δύσκολο είναι για το πολιτικό σύστημα να αποδεσμευτεί από τα ισχυρά συντεχνιακά συμφέροντα και να ασχοληθεί με το γενικό συμφέρον.
Τον περασμένο Δεκέμβριο (13/12/2009), πάλι στην «Καθημερινή», παρουσίασα το περίγραμμα μιας ολότελα διαφορετικής προσέγγισης για το ασφαλιστικό. Μιας προσέγγισης που θα ευνοούσε αφάνταστα τους «πένητες συνταξιούχους» και ταυτόχρονα θα έδινε μια τεράστια αναπτυξιακή ώθηση στην οικονομία. Τον Δεκέμβριο όμως τα ΜΜΕ και η ελληνική κοινωνία ζούσαν ακόμη με την εντύπωση ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει ασήμαντα προβλήματα που θα τα αντιμετώπιζε με μικροδιορθώσεις μόνη της, χωρίς εξωτερική βοήθεια, χάρη στη διεθνή πειστικότητα του πρωθυπουργού. Ποιος λοιπόν ήθελε να σκεφτεί μεγάλες αλλαγές στο ασφαλιστικό; Αλλά και σήμερα με την ψευδαίσθηση ότι το ασφαλιστικό τακτοποιήθηκε, αμφιβάλλω αν υπάρχει κάποιος να ενδιαφερθεί για μεγάλες αλλαγές.
Κίνηση ματ για το ασφαλιστικό.
Η πρότασή μου στηρίζεται στις ακόλουθες παραμέτρους:
Το Σύνταγμα, άρθρο 22§5, προβλέπει ότι «το Κράτος μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, όπως ο νόμος ορίζει».
Το σύνολο των καταβαλλομένων ετησίως συντάξεων φθάνει τα 35 δισ. ευρώ. Η ποιότητα των στοιχείων για τις συντάξεις είναι εξαιρετικά χαμηλή. Συνεπώς ο πιο πάνω αριθμός μπορεί να είναι διαφορετικός, αλλά αυτός αναφέρεται στον Κοινωνικό Προϋπολογισμό.
Το 92,7% των συνταξιούχων είναι συνταξιούχοι του ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ και Δημοσίου. Ο μέσος όρος των καταβαλλομένων συντάξεων από τα τρία πρώτα ασφαλιστικά ταμεία (χωρίς το Δημόσιο) δεν ξεπερνά τα 550 ευρώ μηνιαίως, δηλαδή 7.700 ευρώ ετησίως.
Με άλλα λόγια, η μέση σύνταξη της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού (που είναι στα τρία ταμεία) δεν υπερβαίνει τα 7.700 ευρώ ετησίως. Και με αυτή τη σύνταξη το πολιτικό μας σύστημα θεωρεί ότι εκπλήρωσε τη συνταγματική του υποχρέωση!
Ο αριθμός των μονίμων κατοίκων που έχουν συμπληρώσει το 65ο έτος της ηλικίας είναι 2.100.000.
Η πρότασή μου είναι να δίνεται σε κάθε μόνιμο κάτοικο που συμπληρώνει το 65ο έτος της ηλικίας σύνταξη ύψους 10.395 ευρώ ετησίως, δηλαδή κατά 35% υψηλότερης από τη σύνταξη που λαμβάνουν κατά μέσον όρο οι περισσότεροι συνταξιούχοι. Το ποσό των 10.395 ευρώ ετησίως είναι ίσο με τον κατώτατο μισθό της συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Για τη σύνταξη αυτή δεν θα υπάρχουν προϋποθέσεις παρά μόνο μία, η συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας. Η σύνταξη θα καταβάλλεται από το υπουργείο Οικονομικών σε όλους χωρίς εισφορές είτε του εργαζόμενου είτε του εργοδότη. Η συνολική επιβάρυνση του προϋπολογισμού ανέρχεται σε 21,8 δισ. ευρώ.
Με την προτεινόμενη ρύθμιση που ευνοεί την πλειοψηφία του ελληνικού λαού και, επειδή καταργεί τις συνταξιοδοτικές κρατήσεις, εκτινάσσει την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων, θεωρώ ότι το κράτος έχει εκπληρώσει στο ακέραιο τις συνταγματικές του υποχρεώσεις. Οποιος επιθυμεί μεγαλύτερη σύνταξη, εφ’ άπαξ, ή οτιδήποτε άλλο θα πρέπει να μεριμνήσει μόνος του χωρίς την ανάμειξη του κράτους. Είμαι βέβαιος ότι με σημαντικά μικρότερη επιβάρυνση από τη σημερινή θα βρει ευνοϊκότερες λύσεις.
Η προτεινόμενη λύση είναι εξαιρετικά απλή και θα έχει πολύ χαμηλό διαχειριστικό κόστος. Διπλασιάζει τη σύνταξη όσων ασχολούνται με αγροτικά επαγγέλματα και αφαιρεί από όλους, εργοδότες και εργαζόμενους, την αφόρητη γραφειοκρατία και το τεράστιο κόστος του σημερινού συστήματος. Ενισχύει την κινητικότητα και ευελιξία της αγοράς εργασίας. Εξαφανίζει τα προβλήματα της διαδοχικής ασφάλισης. Με την κατάργηση όλων των εισφορών σύνταξης θα περιοριστεί κατακόρυφα το κόστος της εργασίας, γεγονός που θα δώσει ώθηση στην ανάπτυξη και την απασχόληση και θα επιτρέψει την αύξηση των μισθών.
Υπάρχουν ασφαλώς προβλήματα μετάβασης από τον σημερινό κυκεώνα στο νέο απλό σύστημα. Οι «αδικαιολόγητα προνομιούχοι συνταξιούχοι» θα προσπαθήσουν να σταματήσουν κάθε συζήτηση. Η μόνη μου ελπίδα είναι να κατανοήσει το συμφέρον της η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού και να επιβάλει τη σε βάθος εξέταση της πρότασης.
Το πρώτο βήμα είναι να προκληθεί ενδιαφέρον για μια λύση εξαιρετικά απλή που ευνοεί άμεσα τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού και δίνει μια τεράστια ώθηση στην ανάπτυξη. Στη συνέχεια θα βρεθούν οι λύσεις για τη μετάβαση από το σημερινό στο αυριανό σύστημα.
* Ο κ. Στέφανος Μάνος είναι πρόεδρος της «Δράσης».
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_11/07/2010_407645
-
Ένα άρθρο που περιγράφει με αριθμούς το αδιέξοδο του ασφαλιστικού μας συστήματος. Ένα είναι σίγουρο: Η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι.
06/06/2015
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.oikonomia&id=41325
-
Δεν είμαι οικονομολόγος και το άρθρο με τους αριθμούς δίνει ευκαιρία για πολλές ερμηνείες.
Π.χ. περιλαμβάνει μόνο φυσικά πρόσωπα; Τι σημαίνει "νοικοκυριά";
Αν δείτε τα έσοδα από τόκους και μερίσματα αντιστοιχούν σε 10800 ευρώ μέσο όρο το χρόνο (για 1,5 εκατομμύριο νοικοκυριά το 2008) και σε 5000 μέσο όρο το χρόνο (για 1,5 εκατομμύριο νοικοκυριά το 2012). Σε τι κεφάλαιο καταθέσεων αντιστοιχούν αυτοί οι τόκοι τη στιγμή που τα επιτόκια και οι αποδόσεις είναι τόσο χαμηλά; Πώς προήλθε αυτό το κεφάλαιο; Με αιματηρές οικονομίες μόνο;
Υπάρχουν τόσα δις έσοδα (από μισθούς, συντάξεις, γεωργικά, τόκους, μερίσματα) και υπάρχουν μόνο 13,7 δις από εμπορικές δραστηριότητες και ελεύθερα επαγγέλματα το 2008 και 7 δις το 2012. (δεν σχολιάζω ότι το μέσο εισόδημα των ελεύθερων επαγγελμάτων και εμπόρων είναι το μισό από μισθωτούς και συνταξιούχους) Που πάνε όλα αυτά τα δις που λαμβάνει ο κόσμος όταν δεν τα ξοδεύει σε εμπόρους και ελεύθερους επαγγελματίες; Τα καταναλώνει σε δημόσιες υπηρεσίες, super μάρκετ και τα υπόλοιπα τα αποταμιεύει ή τα κρατάει σε σεντούκια; Που είναι τα έσοδα των μεγάλων εταιριών π.χ. super market αφού οι αριθμοί αναφέρονται μόνο σε νοικοκυριά; Που είναι τα έσοδα του κράτους μέσα από τις δημόσιες υπηρεσίες;
"Το 2008 το σύνολο των μισθωτών της χώρας είχαν έσοδα από τους μισθούς τους (47,8 δισ.), σχεδόν διπλάσια από τα έσοδα που είχαν οι συνταξιούχοι από τις συντάξεις τους (25,8 δισ.). Το 2012, τέσσερα χρόνια μετά, τα ποσά αυτά έχουν συγκλίνει επικίνδυνα: 29,1 δισ. για συντάξεις, 34,7 δισ για μισθούς. Δεν χρειάζεται να είσαι οικονομολόγος για να καταλάβεις ότι κάτι πάει πολύ στραβά. Το ένα νούμερο συνδέεται με το μέγεθος της παραγωγικής οικονομίας. Από τους φόρους και τις εισφορές των μισθών χρηματοδοτούνται οι κρατικές δαπάνες, η κοινωνική πρόνοια, οι συντάξεις. Η μία δεξαμενή τροφοδοτεί την άλλη. Η δεξαμενή «τροφοδότης» τείνει να γίνει μικρότερη από την δεξαμενή που εισπράττει."
Οι κρατικές δαπάνες χρηματοδοτούνται επίσης μέσα από τη φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων και από τη φορολογία των ελεύθερων επαγγελματιών. Γιατί από τα στοιχεία του πίνακα φαίνεται ότι μισθωτοί και συνταξιούχοι εισπράττουν αλλά έμποροι και ελεύθεροι επαγγελματίες εισπράττουν ελάχιστα από τους πελάτες τους (μισθωτούς και συνταξιούχους). Δε χρειάζεται να είσαι οικονομολόγος για να καταλάβεις ότι κάτι πάει πολύ στραβά.
Τέλος
"Το 2012 οι μισθωτοί ήταν περίπου 2,56 εκατομμύρια (Πίνακας ΙΙ) και είχαν και 1,5 εκατομμύρια παιδιά να συντηρήσουν. Σύνολο 4,06 εκατ. που είχαν συνολικά έσοδα από εργασία 34,7 δισ. ευρώ. Οι συνταξιούχοι ήταν περίπου 2,69 εκατ. (Πίνακας ΙΙ) και είχαν το 2012 έσοδα από συντάξεις 29,1 δισ. Δηλαδή, το κατά κεφαλήν εισόδημα των συνταξιούχων από συντάξεις ήταν 30% υψηλότερο από το κατά κεφαλήν εισόδημα των μισθωτών. (Στον υπολογισμό υποθέσαμε ότι τα ανήλικα τέκνα βαραίνουν νεότερους σε ηλικία κηδεμόνες και όχι συνταξιούχους.) Είναι αυτό δίκαιο; Λογικό; Βιώσιμο;"
Δεν βρίσκω λογικό να θέτουμε ερωτήσεις αν είναι δίκαιο και λογικό. Το συνταξιοδοτικό σύστημα έχει (ή τουλάχιστον πρέπει να έχει) χαρακτήρα ανταποδοτικό. Πόσα έδωσα στο κράτος κατά τη διάρκεια του εργασιακού μου βίου, πώς τα εκμεταλλεύτηκε και πόσα πρέπει να πάρω πίσω. Αν έχω δώσει αρκετά θεωρώ απόλυτα δίκαιο και λογικό να παίρνω και 30 και 50 και 70 τοις εκατό παραπάνω σύνταξη απ' όσο μισθό παίρνει σήμερα ο μισθωτός. Εκεί πρέπει να εστιάσουμε. Αν οι συντάξεις έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα σε όσα έχουν προσφέρει ως εργαζόμενοι. Φυσικά πολλές συντάξεις στα 40 και στα 50 ή άλλες που προσδιορίστηκαν με βάση τους τελευταίους αυξημένους μισθούς πριν βγουν στη σύνταξη δεν ανταποκρίνονται στις ασφαλιστικές εισφορές. Όμως να μην κάνουμε συγκινησιακές συγκρίσεις μισθωτών (και παιδιών αυτών) με τους συνταξιούχους με μόνο στοιχείο το ύψος της σύνταξης και του μισθού.
Γιατί αν κατάλαβα καλά ο σκοπός του άρθρου είναι να μας πείσει ότι η μόνη λύση είναι η περικοπή των συντάξεων.
-
Δεν βρίσκω λογικό να θέτουμε ερωτήσεις αν είναι δίκαιο και λογικό. Το συνταξιοδοτικό σύστημα έχει (ή τουλάχιστον πρέπει να έχει) χαρακτήρα ανταποδοτικό. Πόσα έδωσα στο κράτος κατά τη διάρκεια του εργασιακού μου βίου, πώς τα εκμεταλλεύτηκε και πόσα πρέπει να πάρω πίσω. Αν έχω δώσει αρκετά θεωρώ απόλυτα δίκαιο και λογικό να παίρνω και 30 και 50 και 70 τοις εκατό παραπάνω σύνταξη απ' όσο μισθό παίρνει σήμερα ο μισθωτός. Εκεί πρέπει να εστιάσουμε. Αν οι συντάξεις έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα σε όσα έχουν προσφέρει ως εργαζόμενοι. Φυσικά πολλές συντάξεις στα 40 και στα 50 ή άλλες που προσδιορίστηκαν με βάση τους τελευταίους αυξημένους μισθούς πριν βγουν στη σύνταξη δεν ανταποκρίνονται στις ασφαλιστικές εισφορές. Όμως να μην κάνουμε συγκινησιακές συγκρίσεις μισθωτών (και παιδιών αυτών) με τους συνταξιούχους με μόνο στοιχείο το ύψος της σύνταξης και του μισθού.
Γιατί αν κατάλαβα καλά ο σκοπός του άρθρου είναι να μας πείσει ότι η μόνη λύση είναι η περικοπή των συντάξεων.
Πιστεύεις Διαμαντή ότι υπάρχουν πολλές συντάξεις στην Ελλάδα που να αντιστοιχούν στις κρατήσεις;
Επίσης, τι μηνύματα παίρνουν οι άνθρωποι σε μια κοινωνία όταν βλέπουν ότι οι συνταξιούχοι σε κάποιον κλάδο έχουν καλύτερες απολαβές από αυτούς που είναι εν ενεργεία στον ίδιο κλάδο; Σε ποια χώρα της Ευρώπης γίνεται αυτό;
-
Πιστεύεις Διαμαντή ότι υπάρχουν πολλές συντάξεις στην Ελλάδα που να αντιστοιχούν στις κρατήσεις;
Επίσης, τι μηνύματα παίρνουν οι άνθρωποι σε μια κοινωνία όταν βλέπουν ότι οι συνταξιούχοι σε κάποιον κλάδο έχουν καλύτερες απολαβές από αυτούς που είναι εν ενεργεία στον ίδιο κλάδο; Σε ποια χώρα της Ευρώπης γίνεται αυτό;
Σχετικά με το πρώτο επειδή ξέρω από τον πατέρα μου που είναι συνταξιούχος ναυτικός, οι κρατήσεις του ήταν πολύ υψηλές όταν εργαζόταν γι' αυτό και όταν πρωτοβγήκε στη σύνταξη είχε μια πολύ ικανοποιητική σύνταξη. Τώρα όμως έχει μειωθεί τόσο που δεν αντιστοιχεί σε όσα έδωσε.
Ας όψονται και όσοι κατέστρεψαν το πιο εύρωστο κάποτε ταμείο (το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο) με τα θαλασσοδάνεια.
Στο δεύτερο, επαναλαμβάνω πως αν είναι ανταποδοτική η σύνταξη, ναι ο συνταξιούχος να παίρνει περισσότερα από τον εν ενεργεία. Θα συγκρίνω τον απόμαχο με τα 35 χρόνια υπηρεσία με τον πρωτοδιόριστο;
Θεωρείς λογικό το ΤΣΑΥ με ιδανικότατη αναλογία εργαζομένων/ασφαλισμένων πρέπει να είναι κατεστραμμένο και να υπόσχεται συντάξεις των 600 ευρώ; Που στο διάολο πήγαν και πάνε τόσες εισφορές;
Εκείνο που λέω Αργύρη είναι ότι θέλω να δω μια μελέτη που να λέει ανά ταμείο: "Τόσα έδωσες τόσα χρόνια για ασφαλιστικές εισφορές, βάζουμε μέσα τιμαριθμικές και νομισματικές αναπροσαρμογές, επιτόκια κλπ, τόσα πρέπει να πάρεις". Υπάρχει;
Όχι συγκρίσεις σε απόλυτα νούμερα συντάξεων και μισθών.
-
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, και ότι οι κρατήσεις τους, σε μεγάλο ποσοστό, ήταν σε δραχμές, και τώρα πληρώνονται σε €.
-
Μα γι' αυτό είναι οι οικονομολόγοι, για να τα υπολογίζουν. Πώς υπολόγισαν το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές αποζημιώσεις σε σημερινά ποσά;
-
ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ
«Ποινές» σοκ για όσους βγαίνουν πρόωρα στη σύνταξη -Πέφτουν ακόμη και στα 305 ευρώ
Αν οι "θεσμοί" απέρριψαν κι αυτές τις ελληνικές προτάσεις τότε έχουμε σοβαρό πρόβλημα....
Πηγή: «Ποινές» σοκ για όσους βγαίνουν πρόωρα στη σύνταξη -Πέφτουν ακόμη και στα 305 ευρώ | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/210624/poines-sok-gia-osoys-vgainoyn-proora-sti-syntaxi-peftoyn-akomi-kai-sta-305-eyro#ixzz3cPZOSHim
-
ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ
«Ποινές» σοκ για όσους βγαίνουν πρόωρα στη σύνταξη -Πέφτουν ακόμη και στα 305 ευρώ
Αν οι "θεσμοί" απέρριψαν κι αυτές τις ελληνικές προτάσεις τότε έχουμε σοβαρό πρόβλημα....
Πηγή: «Ποινές» σοκ για όσους βγαίνουν πρόωρα στη σύνταξη -Πέφτουν ακόμη και στα 305 ευρώ | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/210624/poines-sok-gia-osoys-vgainoyn-proora-sti-syntaxi-peftoyn-akomi-kai-sta-305-eyro#ixzz3cPZOSHim
Νομίζω ότι η εξήγηση όλων των παραπάνω έγκειται στα εξής
http://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/PAGE-consumerworks?inputA=1 (http://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/PAGE-consumerworks?inputA=1)
http://www.idika.gr/files/8_report_January_final.pdf (http://www.idika.gr/files/8_report_January_final.pdf)
Συνοπτικά με καθηλωμένο τον αριθμό των εργαζομένων κάτω από 3.600.000 και των συνταξιούχων > 2.600.000 τον τελευταίο 1,5 χρόνο, ενώ ταυτόχρονα δε οι συνολικές δαπάνες για συντάξεις φθάνουν τα 2,3 δισ Ε μηνιαίως ή 27,6 δις Ε το χρόνο ή αλλιώς το 62% των συνολικών φόρων που εισπράττει το κράτος. ;D Αυτά βλέπουν οι "θεσμοί" και αλληθωρίζουν. Το πρόβλημα έγκειται στο πώς θα δοθεί αναπτυξιακή διάσταση σε οποιοδήποτε νέο σχέδιο συμφωνηθεί, μπας και αλλάξουν λίγο οι προηγούμενες αναλογίες.
-
Στο δεύτερο, επαναλαμβάνω πως αν είναι ανταποδοτική η σύνταξη, ναι ο συνταξιούχος να παίρνει περισσότερα από τον εν ενεργεία. Θα συγκρίνω τον απόμαχο με τα 35 χρόνια υπηρεσία με τον πρωτοδιόριστο;
Το σύστημα στην Ελλάδα είναι ΑΝΑΔΙΑΝΕΜΗΤΙΚΟ, και είχε σχεδιαστεί σε μια εποχή που μπορούσε να το στηρίξει η τότε αναλογία εργαζόμενων/συνταξιούχων.
Πλέον με αναλογία εργαζόμενων/συνταξιούχων-ανέργων σχεδόν 1:1, το σύστημα απλά δεν μπορεί πλέον να συνεχίσει ως έχει, και αργά ή γρήγορα θα αναγκαστούμε να το αναδιαρθρώσουμε, απ' την στιγμή που δεν μας δανείζουν για να το διατηρήσουμε (ο σχεδιασμός είναι "ζείτε με αυτά που βγάζετε").
Η σύγκριση πρωτοδιόριστου/συνταξιούχου 35 ετών εργασίας είναι επίπλαστη.
Ακόμα και σήμερα, ένας πρωτοδιόριστος στο Δημόσιο εισπράττει σχεδόν 40% περισσότερα από έναν πρωτοδιόριστο στον Ιδιωτικό Τομέα (όσοι έχουν απομείνει τελοσπάντων), και αν σε αυτά προσθέσουμε την εργασιακή ασφάλεια (μονιμότητα) και το καλύτερο -μέχρι πρόσφατα- συνταξιοδοτικό μέλλον, δημιουργούνται συνθήκες άνισης μεταχείρισης, με αποτέλεσμα η αφρόκρεμα των νέων να κατευθύνονται προς το Δημόσιο.
Δεν μπορεί να έχει ευοίωνο μέλλον μία χώρα, όταν οι καλύτεροι υποψήφιοι για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση επιλέγουν Στρατό και Σώματα Ασφαλείας !
Δεν μπορεί να ζήσει μία χώρα απ' την κατανάλωση των Δημοσίων Υπαλλήλων. Έως πότε θα την δανείζουν ;
Με βάση ποιές εισφορές έβγαινε ο 50άρης στην σύνταξη και έπαιρνε 2-2,500-3,500€ τον μήνα ;
Είναι δυνατόν σοβαροί άνθρωποι να πιστεύουμε ότι υπάρχουν λεφτόδενδρα και ότι με τέτοιες συντάξεις δεν έχουμε χρεώσει και τα δισέγγονά μας ; ; ;
-
Οι συνολικές μηνιαίες κρατήσεις μου ως ιατρός ΕΣΥ, από μισθό και εφημερίες, είναι 981,47 ευρώ από τις οποίες υπέρ του κλάδου σύνταξης είναι 194,32 ευρώ για κύρια σύνταξη, 184,19 ευρώ για επικουρικές συντάξεις (ΜΤΠΥ και ΤΠΔΥ), ενώ ο εργοδότης μου (το δημόσιο) καταβάλλει στον ασφαλιστικό μου φορέα για τη σύνταξή μου 431,93 ευρώ για κύρια σύνταξη και 97,21 ευρώ για επικουρική (ΤΕΑΔΥ). Συνολικά δηλαδή καταβάλλονται για κύρια σύνταξη 626,25 ευρώ και για επικουρικές 281,40 ευρώ μηνιαίως ή αλλιώς 907,65 ευρώ.
Δεδομένου ότι πρέπει να εργαστώ 40 χρόνια για να βγω στη σύνταξη με πλήρη σύνταξη και λαμβάνοντας υπόψη ότι θα καταβάλλονται κάθε μήνα μέχρι τότε τουλάχιστον 907,65 ευρώ, υπολογίζεται ότι θα καταβληθούν συνολικά 40χ12χ907,69=435.672 ευρώ. Πόση σύνταξη πιστεύετε ότι πρέπει να λάβω?
-
Δεν νομίζω ότι είχε στοχοποιηθεί ποτέ το ΤΣΑΥ ως ελλειμματικό Ταμείο, ούτε οι γιατροί ενέπιπταν στην κατηγορία των 40-50άρηδων πρόωρων συνταξιούχων.
Αντίθετα είναι απορίας άξιο πως κατάφεραν να φαληρίσουν Ταμείο του οποίου οι εργαζόμενοι ανέκαθεν έβγαιναν στην σύνταξη στα 60-65, ενώ δεν έπαιρναν ποτέ παράλογες συντάξεις (σε αντιδιαστολή θυμίζω συντάξεις ΔΕΚΟτζήδων και στρατιωτικών 2,500-3,000-3,500€ επί 30-40 χρόνια, ΜΕ ΒΑΣΗ ΠΟΙΕΣ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ???)
Δυστυχώς οι συνταξιούχοι είναι η πλέον συμπαγής εκλογική ομάδα στην Ελλάδα, και είναι οι τελευταίοι που θα θιχτούν καθώς ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις.
Το ερώτημα που τίθεται όμως είναι ποιό το μέλλον μιάς χώρας, όταν το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού της κατευθύνεται στην αποπληρωμή μισθών και συντάξεων.
Από που θα βρεθούν πόροι για δημόσια έργα, πρόωθηση start-ups, να αρχίσει τελοσπάντων να παίρνει κάτι μπροστά.
Συχνά οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, δεν έχουν ιδέα της πραγματικής οικονομίας, όσο πέφτει ο μισθός τους, αλλά αναρωτιέμαι μέχρι πότε θα συμβαίνει αυτό σε μια χώρα που δεν παρέχει ευνοϊκό περιβάλλον στην επιχειρηματικότητα.
Σήμερα το μεσημέρι που γύριζα απ' το νοσοκομείο, διασχίζοντας κεντρικές περιοχές της Αθήνας, παρατήρησα σε πόσα ΙΧ έβλεπα ηλικιωμένους (άνω των 65) οδηγούς. Μελαγχόλησα στην σκέψη ότι είμαστε μια χώρα ΠΟΥ ΓΕΡΝΑΕΙ.
Οι νέοι, είτε ξενιτεύονται, είτε ζουν από συντάξεις γονιών και παππούδων.
Κάθε προοπτική απασχόλησής τους φαντάζει πλέον μακρινή...
-
Το αν είναι ή όχι ελλειματικό ταμείο το ΤΣΑΥ δεν έχει καμιά σημασία καθώς στις περικοπές που έγιναν από το 2010 και μετά δεν ελήφθη υπόψη ποια ταμεία είναι ελλειματικά, ώστε σε αυτά και μόνο να γίνουν περικοπές. Επίσης το ΤΣΑΥ έχει πολύ καλή αναλογία συνταξιούχων/εργαζομένων και πάνω σε αυτό στηρίχθηκε η παραπάνω ερώτησή μου προς προβληματισμό.
Με τη επεικείμενη πλεόν ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, καμιά σημασία δεν θα έχει πλέον η οικονομική κατάσταση του ΤΣΑΥ και η αναλογία συνταξιούχων υγειονομικών προς εργαζόμενους υγειονομικούς για τη σύγκριση της αποδοτικότητας των εισφορών σε συντάξεις, καθώς οι υγειονομικοί θα αποτελούν μια μειοψηφία ενός υπερταμείου, είτε του ΟΑΕΕ, αν πρόκειται για ιδιώτες υγειονομικούς είτε του ΙΚΑ, αν πρόκειται για μισθωτούς υγειονομικούς.
-
15/12/2015
του Στέφανου Μάνου.
http://www.liberal.gr/arthro/24898/apopsi/arthra/i-epanafora-tou-asfalistikou.html#pageundefined
-
29/12/2015
του Γιώργου Στρατόπουλου.
Το ΚΕΠΕ (Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών) εκπόνησε πέρυσι μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη για το Ασφαλιστικό κατά παραγγελίαν του υπουργείου Εργασίας. Η μελέτη αναφέρεται σε πολλές αμαρτίες και στρεβλώσεις του ασφαλιστικού συστήματος, προτείνει μεταρρυθμίσεις αλλά παραμένει φυλαγμένη με μυστικοπάθεια στα συρτάρια της γραφειοκρατίας. Ακατανόητο γεγονός να μην δημοσιοποιούνται τόσο ενδιαφέρουσες, κατατοπιστικές και επίκαιρες μελέτες. Αφού λοιπόν δεν υπάρχει διάθεση δημοσίευσης της μελέτης και ο μόνος τρόπος ενημέρωσης είναι ένα προσχέδιο που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο (εδώ), παραθέτω αυτολεξεί μερικά ευσύνοπτα αποσπάσματά του.
Και υπενθυμίζω ότι μας αφορά όλους και για έναν επιπλέον λόγο: τα μέτρα που λαμβάνονται για το Ασφαλιστικό επηρεάζουν όχι μόνο το επίπεδο και το χρόνο απονομής των συντάξεων αλλά και τη συμπεριφορά ολόκληρης της ελληνικής οικονομίας.
Σελ. 3 του προσχεδίου
Το υφιστάµενο σύστηµα κοινωνικής ασφάλισης αποτελείται από µια πολύπλοκη θεσµική δοµή, η οποία παρ’ όλες τις βελτιώσεις που έχει δεχθεί διαχρονικά, δηµιουργεί σοβαρά εµπόδια στην αποδοτική λειτουργία του.
Το σύστηµα κοινωνικής ασφάλισης είναι όµως ακόµα πιο κατακερµατισµένο, αφού κάτω από την ίδια στέγη υπάρχουν παλαιότερα ασφαλιστικά ταµεία που ακόµα και µετά την ενοποίησή τους εξακολουθούν να διατηρούν πλήρη οικονοµική και λειτουργική αυτοτέλεια.
Η πολυδιάσπαση του συστήµατος κάνει δυσκολότερο τον έλεγχο και δηµιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις προκειµένου να διατηρηθούν προνόµια που θεσπίστηκαν στο παρελθόν και αντικρούουν κάθε έννοια κοινωνικής ισότητας.
Σελ. 4
Το ασφαλιστικό σύστηµα, όµως, δεν είναι κατακερµατισµένο µόνο διοικητικά. Το σύστηµα συντάξεων χαρακτηρίζεται από µια πολυνοµία, η οποία δηµιουργεί έντονες κοινωνικές ανισότητες, αφού αντιµετωπίζει όµοιες περιπτώσεις πολιτών µε διαφορετικό τρόπο. Οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης (χρόνος ασφάλισης και όρια ηλικίας), τα ποσοστά αναπλήρωσης, οι κατώτατες συντάξεις, οι ασφαλιστικές και εργοδοτικές εισφορές, οι κοινωνικοί πόροι και η κρατική χρηµατοδότηση ποικίλουν τόσο µεταξύ των ταµείων όσο και µεταξύ ασφαλισµένων στο ίδιο ταµείο.
Σελ. 5
Για παράδειγµα, στερείται λογικής σε µια δηµογραφικά γερασµένη χώρα µε σοβαρά οικονοµικά προβλήµατα να υπάρχουν συνταξιούχοι γήρατος συγκεκριµένων ταµείων και ειδικοτήτων ηλικίας µικρότερης ή κοντά στα 50. Πόσο µάλιστα όταν δεν πρόκειται για εργαζόµενους σε αντικειµενικά ανθυγιεινά επαγγέλµατα.
Σελ. 6
Αν και η σύσταση του ΤΕΑ∆Υ παραπέµπει σε ενιαίο φορέα επικουρικής ασφάλισης ακόµα και σήµερα 15 χρόνια µετά την ίδρυσή του συνεχίζει να λειτουργεί στα χνάρια του παλιού διασπασµένου συστήµατος, αφού κάθε πρώην επικουρικό βρίσκεται σε ξεχωριστό γραφείο και εξυπηρετεί αποκλειστικά εργαζόμενους και συνταξιούχους που προέρχονται από το Υπουργείο στο οποίο αντιστοιχεί.
Όπως αναφέρει ο Τήνιος (2010) πρόκειται για ενοποίηση θυρωρείου που περιορίστηκε µόνο στο διοικητικό συµβούλιο και στην αλλαγή ονόµατος στην είσοδο.
Σελ. 26
Μια από τις πιο βασικές παραµέτρους βιωσιµότητας του ασφαλιστικού συστήµατος είναι οι προϋποθέσεις µε τις οποίες οι εργαζόµενοι συνταξιοδοτούνται. Είναι λογικό ότι ένα ασφαλιστικό σύστηµα µε χαλαρούς κανόνες συνταξιοδότησης και σχετικά υψηλά ποσοστά αναπλήρωσης δεν είναι βιώσιµο, αφού θα εισπράττει εισφορές για µικρό χρονικό διάστηµα και θα παρέχει αναλογικά υψηλές συντάξεις για µεγαλύτερο χρονικό διάστηµα. Η παραµονή στην εργασία για επιπλέον χρόνο έχει διττά οφέλη, αφού ο εργαζόµενος προσφέρει εισφορές στο σύστηµα και συγχρόνως θα εισπράττει µελλοντικά σύνταξη για λιγότερο χρόνο.
Σελ. 31
Προκύπτει ότι συστηµατικά, τη µικρότερη µέση ηλικία συνταξιοδότησης έχουν οι ασφαλισµένοι στο ∆ηµόσιο άνδρες (περίπου 57 έτη) και την υψηλότερη οι ασφαλισµένοι στον ΟΓΑ, περίπου 65, µιας και τα 65 είναι θεσµικά κατοχυρωµένα και η τήρησή τους αυστηρή και καθολική. Ενδιάµεσα και εγγύτερα προς τον ΟΓΑ ευρίσκονται οι ασφαλισµένοι άνδρες στον ΟΑΕΕ (63,7 έτη), ενώ οι ασφαλισµένοι στα λοιπά Ταµεία (58,2 έτη) και στο ΙΚΑ (60,6 έτη), πιθανόν ως αποτέλεσµα της εκτεταµένης ένταξης πολλών επαγγελµάτων στα Βαρέα και Ανθυγιεινά (ΒΑΕ), είναι πιο κοντά στο ∆ηµόσιο. Τέτοιας έκτασης διαφορές είναι δύσκολο να δικαιολογηθούν µε οικονοµικά, κοινωνικά ή αναπτυξιακά κριτήρια και αναµφίβολα, θα ήταν διαφωτιστική µια δηµόσια συζήτηση για τα εν λόγω κριτήρια που δικαιολογούν αυτές τις διαφορές.
Αντίθετα, φαίνεται ότι µε τη συνταξιοδότηση πολλών υγιών και ακµαίων εργαζοµένων σε παραγωγικές ηλικίες επέρχεται παροπλισµός σπάνιων ανθρώπινων πόρων, που για να δηµιουργηθούν ξοδεύτηκαν χρήµατα από το κράτος και τις οικογένειες. ∆εν πρέπει επίσης να αγνοείται συναφώς ότι έτσι δηµιουργούνται προϋποθέσεις στροφής τέτοιων ατόµων προς τη σφαίρα της παραοικονοµίας.
Σελ. 32
Ενώ τα 65 έτη θεωρούνται η συνήθης ηλικία συνταξιοδότησης, για ευρείες οµάδες µε ειδικές διατάξεις η ηλικία συνταξιοδότησης είναι αρκετά χαµηλότερη…
Σταθερή είναι επίσης και η κατανοµή των νέων συνταξιούχων κατά επιµέρους ηλικιακές οµάδες, όπως εµφανίζονται στον πίνακα δείχνοντας ότι συστηµατικά υπάρχουν ηλικιακά νέοι συνταξιούχοι κάτω των 55 ετών, ιδιαίτερα γυναίκες στο ∆ηµόσιο και στο ΙΚΑ.
Δείτε τον Πίνακα σελ.33
Σελ. 35
Τα αποτελέσµατα αυτά φαίνονται συνεπή µε τις κατά καιρούς ευνοϊκές ρυθµίσεις για συνταξιοδότηση στο ∆ηµόσιο και στα λεγόµενα «ευγενή» λοιπά Ταµεία. Επίσης, στο ΙΚΑ ένα αρκετά υψηλό ποσοστό άµεσα ασφαλισµένων ευρίσκεται στο καθεστώς των ΒΑΕ και δικαιούται πρόωρες συνταξιοδοτήσεις. Από την άλλη, οι ασφαλισµένοι στον ΟΑΕΕ λαµβάνουν σχετικά χαµηλές συντάξεις και για το λόγο αυτό προτιµούν να παραµείνουν, συνήθως ως αυτοαπασχολούµενοι, στην εργασία τους για µεγαλύτερο χρονικό διάστηµα.
Σελ. 37
Χρησιµοποιώντας αναλυτικά στοιχεία από το ΙΚΑ παρατηρούµε ότι υπάρχουν πολλές δυνατότητες για συνταξιοδότηση πριν τα 65 έτη για τους άνδρες και τα 60 έτη για τις γυναίκες. Ειδικότερα, µόνο το 21% των ασφαλισµένων στο ΙΚΑ (16% των ανδρών και 30% των γυναικών) συνταξιοδοτείται στην κανονική ηλικία. Η πλειονότητα των ασφαλισµένων του ΙΚΑ βρίσκει διέξοδο προς τη συνταξιοδότηση µέσω εξαιρέσεων και ειδικών καθεστώτων. Αξίζει να σηµειωθεί ότι αυτοί που συνταξιοδοτούνται µε το καθεστώς των ΒΑΕ είναι σχεδόν το ένα τρίτο των συνταξιούχων και οι δικαιούχοι αναπηρικής σύνταξης περίπου 16%, προσεγγίζοντας συνολικά τους µισούς συνταξιούχους γεγονός αρκετά παράξενο για µια µη βιοµηχανική χώρα.
Δείτε και τον Πίνακα στη σελ. 37
Σελ. 39
Η σύνταξη αναπηρίας αποτελεί τη µοναδική διέξοδο προς τη συνταξιοδότηση για νέα άτοµα που δεν έχουν συµπληρώσει τα όρια ηλικίας ή για άτοµα που δεν έχουν συγκεντρώσει ικανό αριθµό ενσήµων. Όπως φαίνεται και από το επόµενο σχήµα, οι αιτήσεις για νέες συντάξεις αναπηρίας γίνονται κατά κανόνα από νέους ασφαλισµένους µε µια κορύφωση των αιτήσεων στα 58 έτη για τους άνδρες και στα 51 έτη για τις γυναίκες.
Πέρα από την ηλικία συνταξιοδότησης σηµασία για τη βιωσιµότητα του ασφαλιστικού συστήµατος έχουν και οι ηµέρες ασφάλισης. Πολλοί υποστηρίζουν ότι αν κάποιος εργάζεται για πολλά χρόνια δεν έχει σηµασία η ηλικία συνταξιοδότησης του, αλλά ότι έχει συνεισφέρει στο σύστηµα για µεγάλο χρονικό διάστηµα. Βέβαια η ορθότητα αυτής της άποψης δεν επιβεβαιώνεται µε µαθηµατικούς όρους και σίγουρα προϋποθέτει ασφάλιση τουλάχιστον 35ετίας, κάτι που όπως θα δούµε δεν ισχύει στην πράξη.
Σελ. 41
Τα συµπεράσµατα που προκύπτουν από την προηγούµενη ανάλυση µπορούν να συνοψιστούν ως εξής:
Η χρήση της µέσης ηλικίας συνταξιοδότησης είναι µάλλον παραπλανητική, αφού σε πολλά ασφαλιστικά ταµεία η µέση ηλικία συνταξιοδότησης είναι πολύ χαµηλότερη και φαίνεται να αυξάνει ως αποτέλεσµα των κανόνων που ισχύουν κυρίως στον ΟΓΑ, τον ΟΑΕΕ και ένα 11% των ασφαλισµένων του ΙΚΑ.
Τα στοιχεία του ΙΚΑ δείχνουν ότι ο γενικός κανόνας είναι η εξαίρεση. Συναφώς, δεν έχει έννοια η µεταβολή του γενικού κανόνα, αλλά τροποποιήσεις-καταργήσεις στις ισχύουσες εξαιρέσεις.
Οι συντάξεις αναπηρίας του ΙΚΑ αποτελούν διέξοδο για νέους ασφαλισµένους ή ασφαλισµένους µε λίγες ηµέρες ασφάλισης.
Το 26% των νέων συνταξιούχων του ΙΚΑ έχουν εισφορές που δεν ξεπερνούν τη 15ετία και οι µισοί νέοι συνταξιούχοι έχουν εισφέρει για λιγότερο από 22 έτη.
Παρέθεσα τα αποσπάσματα με την ελπίδα να απαντήσει το αρμόδιο υπουργείο δημοσιοποιώντας τη μελέτη.
http://www.protagon.gr/scripta/ideas/epiloges-apo-mia-meleti-gia-to-asfalistiko-44341010529
-
Εξαιρετικά αφιερωμένο στους συναδέλφους που μας λένε ότι πρέπει ότι πρέπει να επιδεικνύουμε αλληλεγγύη στους ΔΥ που βάλλονται, όντες κι εμείς ΔΥ.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ΑΝΟΗΣΙΑ απ΄τον "κοινωνικό αυτοματισμό", ο οποίος καλύπτει -εντέχνως- τους ευννοημένους του συστήματος.
Εν αρχή ην η κρίση, κατόπιν ήρθε η αριθμητική
3 Ιανουαρίου 2016 | 21:36 Ιατρικό Σαλόνι
Ο 45χρονος…συνταξιούχος, το χειρουργείο κι ο Ρομπέν των …χαζών. Έτος 2009. Κάνω τοπική αναισθησία σε έναν μέσης ηλικίας και παραγωγικό (υπέθεσα) ασθενή, προκειμένου να τον υποβάλω σε μικροεπέμβαση στο στόμα. Για να σπάσει ο πάγος και να διώξω το άγχος του, στα δέκα λεπτά που κάνει να πιάσει το αναισθητικό του πιάνω την κουβέντα, κάτι που το συνηθίζω όλα αυτά τα χρόνια.
-Με τι ασχολείστε, αν επιτρέπεται;
-Συνταξιούχος είμαι.
Κοιτάω ξανά την κάρτα μητρώου, βλέπω έκπληκτος πως είναι 45 χρονών.
Απορώ ευλόγως: -Συνταξιούχος 45 χρονών;
– Ναι. Είμαι τρία χρόνια συνταξιούχος (δηλαδή από τα 42 του)
Στ’ αλήθεια σαστισμένος τον ρώτησα αν ήθελε να μου πει από ποια υπηρεσία έχει συνταξιοδοτηθεί και πόση σύνταξη παίρνει. Μου είπε για κάποια αμαρτωλή ΔΕΚΟ και συνέχισε:
-Γιατρέ, τώρα που μου έχεις κάνει τον “ορό της αλήθειας”, δεν μπορώ παρά να σου πω την αλήθεια. Παίρνω 2600€ μηνιαία σύνταξη στο χέρι.
Είδε την έκπληξη που αυτόματα ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό μου, ενώ συγχρόνως, αντανακλαστικά σχεδόν, μούντζωσα με το ένα μου χέρι τον εαυτό μου και με το άλλο τον πολύτιμο συνεργάτη μου που 30 χρόνια τώρα πασχίσαμε να στήσουμε την Γναθοχειρουργική Κλινική στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο Ηρακλείου.
Η αιτιολόγηση (δικαιολογία) ήταν έτοιμη, κλισέ: – Μα γιατρέ πρέπει να ξέρετε ότι εγώ από τα 18 μου χρόνια είμαι μέσα στα φρεάτια. – Ίσως να σας διαφεύγει, αλλά κι εμείς από τα 18 μας χρόνια είμαστε μέσα στο αίμα, τα ούρα, τα κόπρανα, το σάλιο, το πύον, τα μικρόβια, τους ιούς, τα τοξικά χημικά…τα…τα… απάντησα πραγματικά ευγενέστατα. Σταμάτησα εκεί τη συζήτηση και προχώρησα στην επέμβαση ο οποία πήγε πολύ καλά. Δεν συνέχισα στο αυτονόητο, ότι δηλαδή τα συνεχή 36ωρα που δουλεύουμε κρατώντας στα χέρια μας ανθρώπινες ζωές προαπαιτούν τουλάχιστον τέσσερις τοίχους ενός μεγάλου δωματίου, γεμάτους κρεμασμένα διπλώματα.
Εννοείται πως δεν αναφέρομαι μόνο σε γιατρούς. Ένα απλό παράδειγμα παραθέτω, ένα από τα χιλιάδες που σίγουρα επαναλαμβάνονται σε πάμπολλους τομείς της παραγωγής. Σήμερα στην Ελλάδα η αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους έφτασε να είναι 1:1 περίπου. Αυτό προκύπτει σύμφωνα με τα πιο επίσημα στοιχεία. Δηλαδή ο ένας δουλεύει για να παίρνει σύνταξη ο άλλος, που σε πολύ μεγάλο ποσοστό είναι κάποιος 42άρης. Ο δε μισθός του εργαζόμενου στην καλύτερη περίπτωση ισούται με την σύνταξη του ηλικιωμένου ανήμπορου 42άρη. Στη χειρότερη, που είναι και η πλειοψηφία, η αναλογία γέρνει συντριπτικά προς τη μεριά της σύνταξης.
Φαίνεται όμως πως δεν ξέρω καλή αριθμητική. Mε τις λίγες γνώσεις του έχω, το αποτέλεσμα που βγάζω είναι μηδέν ή και αρνητικό. Χρειάζομαι βοήθεια για να κατανοήσω τη θεωρία των παιγνίων. Διάολε, πως δηλαδή γίνεται πχ από τα 1000€ να αφαιρέσεις 1000€ (ή και πολύ περισσότερα έως και πολλαπλάσια), και στο τέλος να σου μείνουν λεφτά για να πάει μπροστά η οικονομία της χώρας. Και να δεις που μου το ‘λεγε εμένα ο πατέρας μου ότι είμαι αδύνατος στην αριθμητική. Στην απλή απλούστατη αριθμητική, δεν συζητώ καν για προχωρημένα μαθηματικά. Και να τώρα που έχω εντελώς μπερδευτεί.
Μπορεί να με βοηθήσει κανείς; Μόνο ο Ρομπέν των Δασών τα καταφέρνει αυτά τα κόλπα; Ή μήπως ο Ρομπέν των Χαζών;
Ο Γιώργος Μαστοράκης είναι διευθυντής της γναθοχειρουργικής κλινικής του Βενιζελείου
http://www.cretalive.gr/opinions/view/en-archh-hn-h-krish-katopin-hrthe-h-arithmhtikh/296860
Πηγή: http://www.docmed.gr/en-archi-in-i-krisi-katopin-irthe-i-arithmitiki/
Θα παρατηρήσετε το εξής τέχνασμα: όταν κανείς θα θίξει τα σημεία κι τέρατα του Δημοσίου θα του αντιπαραθέσουν:
- τους πιλότους της Π.Α που (θεωρούν ότι) υποαμοίβονται
- τους γιατρούς των δημοσίων νοσοκομείων με τις απλήρωτες εφημερίες
- τους δασκάλους των 800€ που με το ζόρι επιβιώνουν σε κάποιο νησάκι του Αιγαίου
ΟΥΔΕΙΣ όμως δεν θα πει ότι όλοι αυτοί (ένα ελάχιστο ποσοστό!) αποτελούν πρόφαση για τους απείρως περισσότερους που εξασφάλισαν αργομισθίες, εφάπαξ, και παχυλές συντάξεις απ΄το Δημόσιο.
Και αν τους ρωτήσετε τις πταίει για την κατάσταση που έχουμε περιέλθει, ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ έχουν τα balls να παραδεχτούν ότι ξεκοκκάλισαν την δεκαετία 2000 μισθούς κι συντάξεις που δεν δικαιολογούνταν, αλλά θα σου αραδιάσουν τους κακούς ξένους, την Μέρκελ, τον Σόϊμπλε, που θέλουν να μας πάρουν τα ασημικά, επειδή έχουμε οικόπεδο-γωνία κτλ.
Η ιδεολογία τους είναι αυτή του παρτακισμού, του προσωπικού τους βολέματος, κι της διατήρησης των κεκτημένων...
-
Υπάρχουν ακόμα στο δημόσιο εργαζόμενοι χωρίς αντικείμενο (ή με αντικείμενο που καταφέρνουν να μην το ασκούν) και για τους οποίους δε λέγεται κουβέντα.
Θα πάρουν και αυτοί σύνταξη.
-
Είμαστε γιατροί κι τα Μαθηματικά δεν είναι το δυνατό μας σημείο, αλλά ας μας εξηγήσει κανείς πως είναι βιώσιμο ένα ασφαλιστικό όταν:
- έχουμε 2,7 εκατομμύρια συνταξιούχους με αναλογία εργαζόμενων/συνταξιούχων 1/1
- πληρώνουμε αυτή την στιγμή 31 δις για συντάξεις (μέση σύνταξη 980€)
- το ΣτΕ έκρινε δικαίωσε κι επιδίκασε άλλα 2 δις σε εφάπαξ
- αυτή την στιγμή περιμένουν 300 χιλιάδες νέοι συνταξιούχοι
Δεν γνωρίζω αν το έχετε καταλάβει, αλλά λόγω του πελατειακού μας συστήματος (π.χ πρόνοιες Λοβέρδου-Κουτρουμάνη κι ο Χατζηδάκης που "εξυγίανε" την ΟΑ βγάζοντας όλους τους εργαζόμενους στην σύνταξη!) οδεύουμε προς 36-37 δις € το 2018 κι το πολιτικό μας σύστημα προσπαθεί να βρει σε ποιόν θα τα ριξει γιατί κανείς δεν έχει τα πολιτικά COJONES να βγει να πει ότι ο λογαριασμός απλά ΔΕΝ βγαίνει.
Οικονομία που απομυζά το μεγαλύτερο μέρος των πόρων της για κάτι τόσο αντιπαραγωγικό όπως οι συντάξεις είναι καταδικασμένη...
-
Νέο Ασφαλιστικό: Στο 20% οι εισφορές Μισθωτών και Εργοδοτών - Ελευθεροεπαγγελματίες ιατροί θα καταβάλουν 20% !!! επί του μηναίου εισοδήματος
Από 1.1.2017 οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι οποίοι σύμφωνα με τις γενικές ή ειδικές ή καταστατικές διατάξεις, όπως ίσχυαν ως την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, υπάγονταν στην ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε και του Ε.Τ.Α.Α. αντίστοιχα, καταβάλλουν, ανεξαρτήτως του χρόνου υπαγωγής στην κοινωνική ασφάλιση, μηνιαία ασφαλιστική εισφορά για τον κλάδο σύνταξης, ύψους 20% επί του μηνιαίου εισοδήματός τους, όπως αυτό καθορίζεται είτε με βάση το καθαρό φορολογητέο αποτέλεσμα, από την ασκούμενη δραστηριότητά τους κατά το προηγούμενο φορολογικό έτος, είτε με βάση την καθαρή αξία των παρεχόμενων μηνιαίως ή σε άλλη τακτική χρονική βάση, υπηρεσιών του τρέχοντος έτους για το οποίο εκδίδονται δελτία παροχής υπηρεσιών, τιμολόγια ή αποδείξεις επαγγελματικής δαπάνης.
Τα ανωτέρω εφαρμόζονται και για τους υγειονομικούς που αμείβονται κατά πράξη και περίπτωση.
ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ : Αυτά αποτελούν την πρόταση της Ελληνικής κυβέρνησης. Αναμένονται αντιδράσεις.
http://medispin.blogspot.gr/2016/01/20-20.html#more (http://medispin.blogspot.gr/2016/01/20-20.html#more)
-
Έχετε μιλήσει με κάποιον επιχειρηματία ; Όχι μεγάλους, ούτε κρατικοδίαιτους, απ΄τους μικρομεσαίους που αποτελούν κι την σπονδυλιική στήλη της επιχειρηματικότητας στην χώρα.
Προσωπικά, όσους γνωρίζω έχουν ή ψάχνονται να ανοίξουν εταιρία σε Βουλγαρία, Κύπρο, ακόμα κι Ιρλανδία.
Tην περασμένη Κυριακή δύο γνωστοί μου που εργάζονταν στον ιδιωτικό τομέα (πολ.μηχανικός ο ένας, μεγαλοστέλεχος φαρμακευτικής ο δεύτερος) πέταξαν για ευρωπαϊκές χώρες, μεταναστεύοντας με τις οικογένειές τους, όντες σε ώριμη ηλικία.
Έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν θα μείνει κανένας σε παραγωγική ηλικία στην Ελλάδα να πληρώνει τους ΔΥ κι τους συνταξιούχους ;
-
Έχετε μιλήσει με κάποιον επιχειρηματία ; Όχι μεγάλους, ούτε κρατικοδίαιτους, απ΄τους μικρομεσαίους που αποτελούν κι την σπονδυλιική στήλη της επιχειρηματικότητας στην χώρα.
Προσωπικά, όσους γνωρίζω έχουν ή ψάχνονται να ανοίξουν εταιρία σε Βουλγαρία, Κύπρο, ακόμα κι Ιρλανδία.
Tην περασμένη Κυριακή δύο γνωστοί μου που εργάζονταν στον ιδιωτικό τομέα (πολ.μηχανικός ο ένας, μεγαλοστέλεχος φαρμακευτικής ο δεύτερος) πέταξαν για ευρωπαϊκές χώρες, μεταναστεύοντας με τις οικογένειές τους, όντες σε ώριμη ηλικία.
Έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν θα μείνει κανένας σε παραγωγική ηλικία στην Ελλάδα να πληρώνει τους ΔΥ κι τους συνταξιούχους ;
Ακόμη και αν μείνει υπό αυτές τις συνθήκες θα είναι ύποπτος γιατί το κάνει και πώς στο καλό επιβιώνει.
-
15/01/2016
του Γιώργου Στρατόπουλου.
http://ekyklos.gr/sb/105-giati-meionontai-pali-oi-syntakseis.html
-
Η μέση σύνταξη σήμερα στην Ελλάδα είναι στα 800 ευρώ, κι αυτό θεωρείται γενναιόδωρο ασφαλιστικό σύστημα? Για ρωτήστε πόση είναι η σύνταξη στη Γερμανία και Γαλλία.
Από πότε η περικοπή αποδοχών ονομάζεται μεταρρύθμιση? Έχουμε παρεξηγήσει τους όρους και ξεχάσαμε να μιλάμε ελληνικά.
-
Η μέση σύνταξη σήμερα στην Ελλάδα είναι στα 800 ευρώ, κι αυτό θεωρείται γενναιόδωρο ασφαλιστικό σύστημα? Για ρωτήστε πόση είναι η σύνταξη στη Γερμανία και Γαλλία.
Από πότε η περικοπή αποδοχών ονομάζεται μεταρρύθμιση? Έχουμε παρεξηγήσει τους όρους και ξεχάσαμε να μιλάμε ελληνικά.
Οι συντάξεις δυστυχώς δεν είναι κάτι αυτονόητο. Εξαρτώνται από το πως πηγαίνει η οικονομία κάποιας χώρας. Αν μια χώρα χρεοκοπήσει, δεν μπορεί να δίνει και συντάξεις. (όσο για τα 800 € που αναφέρεις αν πέσουμε στην δραχμή, πράγμα που δεν είναι καθόλου απίθανο, οι πιο πολλοί θα τα αναπολούν με νοσταλγία...).
-
Η μέση σύνταξη σήμερα στην Ελλάδα είναι στα 800 ευρώ, κι αυτό θεωρείται γενναιόδωρο ασφαλιστικό σύστημα? Για ρωτήστε πόση είναι η σύνταξη στη Γερμανία και Γαλλία.
Από πότε η περικοπή αποδοχών ονομάζεται μεταρρύθμιση? Έχουμε παρεξηγήσει τους όρους και ξεχάσαμε να μιλάμε ελληνικά.
Γερμανία-Γαλλία είναι βιομηχανικές χώρες, με προϊόντα που τα αγοράζει (περισσότερο η Γερμανία) όλος ο κόσμος. Η Γερμανία είχε 200+ δις € εμπορικό πλεόνασμα πέρισυ, κι μας δανείζει για να μην πεθάνουν της πείνας οι 40-50άρηδες συνταξιούχοι.
Να θυμίσω ότι το 3ο Μνημόνιο μιλάει για ΑΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ της Δημόσιας Διοίκησης πράγμα που δεν θέλει να εφαρμόσει ΚΑΝΕΝΑ κόμμα στην Ελλάδα μιας κι θεωρεί το κράτος-φέουδο όπου θα διορίζει τους δικούς του (συγγενείς-εραστές κτλ) ;
Επίσης να θυμίσω ότι η Γερμανία, εκτός όλων των άλλλων, έχει καθηλωμένους μισθούς κι συντάξεις απ΄το 2000 όταν εμείς την δεκαετία 2000-2009 αυξάναμε μισθούς κι συντάξεις χωρίς καμμία αναλογία με την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας (η οποία κατακρημνίζονταν) κι οι οποίες αυξήσεις βασίζονταν στον δανεισμό του Δημοσίου ;
Αν το κράτος αφήνονταν το 2009 να χρεωκοπήσει, ακόμα κι αυτά τα 800€ θα έμοιαζαν με επιστημονική φαντασία για τους περισσότερους, δείτε π,χ τι συντάξεις δίνουν αντίστοιχου μεγέθους ευρωπαϊκές χώρες όπως π.χ η Τσεχία ή η Σερβία...
-
Βλασταράκος προς Τσίπρα: Να παραμείνει ανεξάρτητο το ΕΤΑΑ αφού το 30% των γιατρών δεν πληρώνει τις εισφορές του (http://pharmateam.blogspot.gr/2016/01/30.html?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook#axzz3yGMzqvQs)
Την ανάγκη να παραμείνει ανεξάρτητο το Ταμείο των υγειονομικών, το ΕΤΑΑ, το οποίο παρότι δεν έχει πάρει μέχρι σήμερα από τον Κρατικό Προϋπολογισμό ούτε ένα ευρώ ως χρηματοδότηση, εξακολουθεί να είναι βιώσιμο, ενώ το 30% των αυτοαπασχολούμενων ιατρών αδυνατεί σήμερα να καταβάλει τις ήδη ισχύουσες εισφορές, ζήτησε ο Πρόεδρος του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου κ. Μιχάλης Βλασταράκος ο οποίος συναντήθηκε στις 12.30 μ.μ., με τον Πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα.
Παρόντες στην συνάντηση με τον Πρωθυπουργό ήταν οι πρόεδροι του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος κ. Γεώργιος Στασινός και της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος κ. Βασίλειος Αλεξανδρής.
Μετά την συνάντηση, δήλωσε αναλυτικά ο κ. Βλασταράκος:
«Ζήτησα από τον Πρωθυπουργό να παραμείνει ανεξάρτητο το Ταμείο μας ΕΤΑΑ, το οποίο παρότι δεν έχει πάρει μέχρι σήμερα από τον Κρατικό Προϋπολογισμό ούτε ένα ευρώ ως χρηματοδότηση, εν τούτοις εξακολουθεί να είναι βιώσιμο, παρά την απομείωση των αποθεματικών του, με διάφορους τρόπους (άτοκες καταθέσεις, δομημένα ομόλογα, PSI, κακοδιαχείριση κ.,λπ.). Το ΕΤΑΑ μπορεί να παραμείνει βιώσιμο για χρόνια στο πλαίσιο όμως της τριμερούς χρηματοδότησης. Τα ήδη υπάρχοντα αποθεματικά του Ενιαίου Ταμείου των Επιστημόνων, τα οποία ανέρχονται περίπου σε 3 δισ. ευρώ (κινητή και ακίνητη περιουσία), εισερχόμενα στη χοάνη ενός ενιαίου Ταμείου, θα χαθούν μαζί με τα υπόλοιπα, που τόσα χρόνια απομυζήθηκαν με κάθε τρόπο.
Ανέφερα στον Πρωθυπουργό ότι το 30% των αυτοαπασχολούμενων ιατρών αδυνατεί σήμερα να καταβάλει τις ήδη ισχύουσες εισφορές. Η αύξηση των εισφορών σε δυσθεώρητα ύψη (συνολικά 32% - 34% επί των καθαρών εισοδημάτων), μαζί με την υπερφορολόγηση η οποία για εφέτος αντιστοιχεί στο 35% των καθαρών εισοδημάτων, δημιουργεί μία συνολική επιβάρυνση της τάξεως του 70% επί των καθαρών εισοδημάτων. Ενας ιατρός που δηλώνει ετήσιο εισόδημα 20.000 ευρώ (είναι το δηλούμενο καθαρό εισόδημα του μέσου όρου των αυτοαπασχολούμενων ιατρών σύμφωνα με στοιχεία Υπουργείου Οικονομικών για το έτος 2014) θα πρέπει να καταβάλει σε φόρους και εισφορές 14.000 ευρώ, χωρίς να υπολογίσει τον ΕΝΦΙΑ, τα τέλη κυκλοφορίας και λοιπές φορολογικές υποχρεώσεις. Άρα απομένει ένα μικρό εισόδημα με το οποίο πρέπει να καλύψει τις ανάγκες του. Δεν επιτρέπεται στη Γαλλία, όπου δεν υπάρχει ύφεση όπως στην Ελλάδα, ένας ιατρός με εισοδήματα 40.000 ευρώ, να πληρώνει εισφορές 3.300 ευρώ και στην Ελλάδα να καλείται να πληρώσει 14.000 ευρώ.
Τόνισα στον Πρωθυπουργό ότι το Φορολογικό Νομοσχέδιο δεν συνοδεύεται από καμία μελέτη, αναλογιστική ή οικονομική, δεν αποτελεί μεταρρύθμιση, και έχει δημοσιονομικά χαρακτηριστικά.
Αποδυναμώνει το παραγωγικό δυναμικό της χώρας, αυξάνει την παραοικονομία και οδηγεί στην ανεργία, την υπαλληλοποίηση και την μετανάστευση το πιο αξιόμαχο ιατρικό προσωπικό της χώρας.
Το Σύστημα Υγείας είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το ασφαλιστικό. Νέοι ιατροί δεν υπάρχουν σε πολλές ειδικότητες για να εργαστούν στην Ελλάδα, φεύγουν στο εξωτερικό όπου και παραμένουν. Ετσι, αυξάνεται δυναμικά ο δείκτης των συνταξιούχων σε σχέση με τους εργαζόμενους ιατρούς. Είναι σχεδόν βέβαια ότι σε μικρό χρονικό διάστημα το ΕΣΥ δεν θα μπορεί να λειτουργήσει, λόγω της «γήρανσής» του (ο μέσος όρος ηλικίας των επιστημόνων είναι 60 ετών) και της μη πρόσληψης μονίμων ιατρών. Το Νοσοκομειακό Σύστημα θα καταρρεύσει και η υγεία των πολιτών θα τεθεί σε κίνδυνο.
Ζήτησα από τον Πρωθυπουργό οι υπάρχουσες εισφορές να διατηρηθούν ως έχουν και μόνο για πολύ ψηλά εισοδήματα να γίνει μία μικρή προσαύξηση προκειμένου να μπορούν να καταβάλλονται.
Θα πρέπει να αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας, να δώσουμε ζωτικό χώρο να εργαστούν οι νέοι επιστήμονες στον τόπο τους αξιοπρεπώς, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της χώρας.
Η Κυβέρνηση θα πρέπει να αποσύρει αυτό το Νομοσχέδιο, να αρχίσει έναν ευρύ κοινωνικό διάλογο από μηδενική βάση, προκειμένου να υπάρξει προοπτική, η οποία θα οδηγεί όχι στο κλείσιμο κάθε ατομικής δραστηριότητος, αλλά στην ενδυνάμωση των παρεχομένων υπηρεσιών.
Ο τόπος έχει ανάγκη από μεταρρυθμίσεις, οι οποίες οδηγούν στην αξιοπρεπή διαβίωση και λειτουργία και όχι στην απαξίωση και αποδυνάμωση».
-
Αντιγράφω σχόλιο απ΄το Capital:
SherlockHolmes πριν 12 ώρες
για να γίνει βιώσιμο το συνταξιοδοτικό, είπε ο πρωθυπουργός προχθές στη Βουλή, θα πρέπει σε κάθε συνταξιούχο να αναλογούν 2,3 εργαζόμενοι.
Ενας αναλογιστής επιστημονας θα ελεγε οτι μια υγιή αναλογία ειναι 3:1
Τρεις εργαζόμενοι για εναν συνταξιουχο.Υγιές και βιώσιμο.
Οταν πεσει η αναλογία στο 2,3:1 (βλεπε γηρανση πλυθησμού) χρειάζεται φαρμακο.
Ητοι αλλαγές σε ορια συνταξιοδότησης, συγκρατηση συνταξεων κλπ.
Οταν πέσει στο 1,6-1,8:1 μιλάμε για ΒΑΡΙΑ αρρωστο συστημα.
Παμε για χειρουργείο. ΒΑριες περικοπές, νυστερι σε προωρες, ΕΦΑΡΠΑΞ κλπ.
Αν η αναλογία εργαζομένων /συνταξιούχων πέσει στο 1,3-1,4.
δεν μιλάμε για αρρωστο ασφαληστικό συστημα. Βρισκόμαστε στο τελικό
στάδιο ανιατης αρρώστιας.Τηλεφωνούμε οχι στον γιατρό αλλά σε γραφείο τελετών.
ΘΑβουμε το παλιο συστημα, καταργούμε καθε "κεκτημενο" που οδηγησε σε χρεοκωπία
και ξεκινάμε από το ΜΗΔΕΝ. Επανυπολογισμός ποσοστων αναπληρωσης,
επαναπροσδιορισμός των δικαιωμάτων (κεκτημενων), επικουρικών,
νεα ορια ηλικίας, καταργηση ΚΑΘΕ προνομιακής μεταχειρισης συντεχνιών κλπ.ΣΗΜΕΡΑ στην Ελλάδα η αναλογία εργαζομένων/συνταξιούχων ειναι 1,24:1
Η αναλογία εργαζομένων του ΙΤομέα/ συνταξιούχους είναι 1,04:1
ΔΕν πρέπει να υπάρχει αντιστοιχη αναλογία σε ΟΛΟ τον κόσμο.
Το κακό ξέρετε ποιό είναι ; Όλες οι μη-παραγωγικές τάξεις (αργομισθίες του Δημοσίου, συνταξιούχοι) δεν εννοούν να καταλάβουν ότι όπως πηγαίνει το πράγμα, σε 2-3 χρόνια θα καταρεύσουμε κι δεν θα μπορούν να πληρωθούν ΟΥΤΕ μειωμένες συντάξεις.
Γιατί, πιστεύει κανείς ότι θα μείνει στην χώρα ελ.επαγγελματίας κι επιχείρηση με τέτοια φορολογία κι τέτοιες εισφορές ; Με ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΗ φόρου της επόμενης χρονιάς ;
Είναι προφανές ότι οι τύποι που μας κυβερνούν παίζουν τα ρέστα τους, για να μην μειώσουν τις συντάξεις κι τα προνόμια (πρόωρες συνταξιοδοτήσεις) των πελατών τους.
Πάντως, για να είμαστε δίκαιοι, δεν δημιούργησε ο Τσίπρας τις εκατοντάδες χιλιάδες των 40-50άρηδων συνταξιούχων με τα τρελά ΕΦΑΡΠΑΞ, αλλά ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.
Ακόμα κι εν μέσω κρίσης επέτρεπαν να βγαίνουν αθρόα στην σύνταξη άνθρωποι στην πλέον παραγωγική τους ηλικία.
Χθες στο ΤΣΑΥ ακούω υπάλληλο να λέει ότι αναγνωρίζονται μέχρι 7 ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΑ χρόνια. Υπάρχει σωτηρία ή πάμε για φούντο κι ο καθένας κοιτάει να σώσει την κ@λάρα του ;
-
Οι συνταξιουχοι ισως να ελπιζουν οτι θα προλαβουν να πεθανουν πριν καταρρευσει το συστημα...για τους αλλους τι να πω....
-
Να θυμίσω ότι ο προϋπολογισμός (δλδ οι φόροι που πληρώνουμε όλοι μας!) πληρώνει μόνο για το Ταμείο των ΔΕΗτζήδων 500+ εκατομμύρια ευρώ.
-
31/01/2016 Καθημερινή.
του Θάνου Τσιρου.
Στρεβλή μεταφορά συστημάτων υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών, που ήδη εφαρμόζονται επί σειρά ετών στις περισσότερες χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ, συνιστά το μοντέλο Κατρούγκαλου για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους επιτηδευματίες. Ναι μεν οι περισσότερες χώρες συνδέουν τον υπολογισμό των εισφορών με το εισόδημα των αυτοαπασχολουμένων, ωστόσο λαμβάνουν μέτρα για να αποφύγουν είτε την αύξηση της εισφοροδιαφυγής είτε την υπέρμετρη επιβάρυνση των επαγγελματιών, με λογική συνέπεια την απόκρυψη εισοδημάτων και τη μείωση των δημοσίων εσόδων.
Τα επίσημα στοιχεία του ΟΟΣΑ δείχνουν ότι πολλές χώρες –π.χ. Γαλλία και Βέλγιο– υιοθετούν σύστημα αντίστροφα προοδευτικών συντελεστών. Αυτό σημαίνει ότι όσο μεγαλύτερο είναι το δηλωθέν εισόδημα, τόσο χαμηλώνει ο συντελεστής υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών. Αλλες χώρες επιβάλλουν εισφορές με υψηλούς συντελεστές που ξεπερνούν ακόμη και το 40% (σ.σ. το σχέδιο Κατρούγκαλου προβλέπει εισφορές με συντελεστή 20% για την κύρια σύνταξη, 6,95% για την υγεία και 7,5% για την επικουρική, δηλαδή συνολικά 34,45%) αλλά λαμβάνουν ως βάση υπολογισμού το μισό εισόδημα, κάτι που περιορίζει την τελική επιβάρυνση κάτω του 23%. Πώς διαμορφώνονται οι συνθήκες στην Ευρώπη;
• Ο Βέλγος ελεύθερος επαγγελματίας πληρώνει το 26,15% του εισοδήματός του στο ασφαλιστικό ταμείο εφόσον αυτό ανέρχεται έως και τις 55.577 ευρώ τον χρόνο. Από αυτό το όριο και πάνω, ο συντελεστής μειώνεται στο 14,16%. Χώρα με σαφώς υψηλότερα εισοδήματα από ό,τι η Ελλάδα, το Βέλγιο έχει ορίσει το μέγιστο ποσό εισφορών που μπορεί να πληρώνει ένας επαγγελματίας στα 15.954 ευρώ τον χρόνο, όταν στην Ελλάδα, οι εισφορές μπορεί να φτάσουν ακόμη και στις 24.260 ευρώ.
• Αντίστροφα προοδευτικό σύστημα εφαρμόζει και η Γαλλία, η οποία επιβάλλει υψηλότερο συντελεστή σε αυτόν που δηλώνει ετήσιο εισόδημα έως 38.000 ευρώ από ό,τι σε αυτόν που εμφανίζει πάνω από 187.000 ευρώ τον χρόνο.
• Στη Νορβηγία οι ασφαλιστικές εισφορές υπολογίζονται με συντελεστή 11,4% για τους επιτηδευματίες πλην αυτών που ασχολούνται με την αλιεία, οι οποίοι καταβάλλουν το 8,2% του μεικτού εισοδήματός τους.
• Η Πορτογαλία εφαρμόζει σύστημα αντίστοιχο με αυτό που θέλει να περάσει η ελληνική κυβέρνηση. Εχει επιλέξει συντελεστή 29,6% για τον υπολογισμό των εισφορών και έχει θέσει ως ελάχιστο πλαφόν το 150% του κατώτατου μισθού και ως μέγιστο το 12πλάσιο του κατώτατου μισθού. Στην πράξη, κανένας Πορτογάλος δεν μπορεί να πληρώνει πάνω από 1.489 ευρώ τον μήνα στο ασφαλιστικό ταμείο, ποσό χαμηλότερο από το μέγιστο όριο που ανακοίνωσε αρχικά η ελληνική κυβέρνηση.
• Η Ισπανία προστατεύει τα υψηλά εισοδήματα από ελεύθερα επαγγέλματα, κατεβάζοντας το μέγιστο όριο υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών στα 3.606 ευρώ τον μήνα (αντί των 5.860 ευρώ που θέλει να εφαρμόσει η ελληνική κυβέρνηση) ενώ και ο συντελεστής υπολογισμού των εισφορών διαμορφώνεται στο 29,8%.
• Η Σουηδία εφαρμόζει σύστημα χωρίς ανώτερο και κατώτερο πλαφόν και υπολογίζει τις εισφορές με συντελεστή 28,97% επί του ετήσιου εισοδήματος. Ωστόσο, δίνει το δικαίωμα στους νέους κάτω των 26 ετών να πληρώνουν εισφορές με συντελεστή 14,88%. Επίσης, όσοι έχουν συμπληρώσει το 65ο έτος της ηλικίας τους μπορούν να πληρώνουν μόνο τις εισφορές για την κύρια σύνταξη που έχουν καθοριστεί στο 10,21%.
• Η Τσεχία εμφανίζεται στις λίστες του ΟΟΣΑ να επιβάλει από τους υψηλότερους συντελεστές μεταξύ των χωρών-μελών του οργανισμού, καθώς ζητεί το 28% του εισοδήματος για την κύρια σύνταξη, 13,5% για την υγεία, ενώ μαζί με λοιπές επιβαρύνσεις το ποσοστό ανεβαίνει στο 42,7% με 45%. Είναι «ακριβότερη» η Τσεχία από την Ελλάδα; Οχι διότι ο σχετικός νόμος προβλέπει ότι ο υπολογισμός γίνεται επί του 50% του φορολογητέου εισοδήματος, ενώ ουδείς πληρώνει εισφορές για εισοδήματα άνω των 46.500 ευρώ.
• Στην Ιταλία, οι συντελεστές έχουν καθοριστεί για το 2015 στο 22,65-23,65% με ελάχιστο ποσό ετήσιας καταβολής τα 3.529 ευρώ για όσους δηλώνουν εισοδήματα έως 15.548 ευρώ τον χρόνο. Δηλαδή, ο Ελληνας ελεύθερος επαγγελματίας θα φτάνει να πληρώνει ακόμη και 5.382 ευρώ για εισόδημα 15.548 ευρώ τον χρόνο, την ίδια ώρα που ο Ιταλός συνάδελφός του θα καταβάλει περίπου 1.800 ευρώ λιγότερα. Το μέγιστο ποσό στην Ιταλία έχει οριστεί στα 17.719 ευρώ.
http://www.kathimerini.gr/847758/article/epikairothta/politikh/oi-epaggelmaties-kai-oi-eisfores-sto-e3wteriko
-
Οι εισφορες απο μονες τους δεν λενε πολλα...η συνολικη επιβαρυνση κανει τη διαφορα.Τι εφορια πληρωνουν σε αυτα τα κρατη?
-
Έως κι 40% σε Γερμανία-Σουηδία.
-
Οι εισφορες απο μονες τους δεν λενε πολλα...η συνολικη επιβαρυνση κανει τη διαφορα.Τι εφορια πληρωνουν σε αυτα τα κρατη?
Και τι παροχές έχουν σε Υγεία, Παιδεία, σύντάξεις, αστυνόμευση-ασφάλεια κλπ...
Πάντως και οι εισφορές λένε πολλά, φιλοδοξούμε να γίνουμε πρωταθλητές επιβάρυνσης. Πιθανώς με αυτό τον τρόπο αυξηθεί η επιχειρηματικότητα (να υποθέσω ότι αυτό θέλει η κυβέρνηση).
-
31/01/2016 Καθημερινή,
του Τάσου Τέλλογλου.
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, με την αύξηση των αγροτικών εισφορών, είναι μάλλον ευρωπαϊκό. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, σε πολλές χώρες οι εισφορές των αγροτών επιδοτούνται από τους φόρους, χωρίς να καλύπτουν τις συντάξεις που τους δίνονται από το σύστημα. Πουθενά ωστόσο δεν παρουσιάζεται η απόκλιση που υπάρχει στην Ελλάδα. Το συμπέρασμα; Η μεταρρύθμιση των συστημάτων χορήγησης αγροτικής σύνταξης είναι εξαιρετικά δύσκολη στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, παρά το γεγονός ότι η μέση γεωργική εκμετάλλευση στην Ε.Ε. είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι η ελληνική. Για παράδειγμα:
• Στη Γερμανία, κάθε ασφαλισμένος αγρότης πρέπει να πληρώνει 232 ευρώ για τη σύνταξή του τον μήνα. Το ποσό πέφτει στα 199 ευρώ εάν προέρχεται από τα ανατολικογερμανικά κρατίδια. Σε ό,τι αφορά τα προστατευόμενα μέλη της οικογένειας, πρέπει να πληρώνουν 116 ευρώ (99 στα ανατολικογερμανικά κρατίδια). Μεσοσταθμικά καλύπτεται το 22,9% του εισοδήματος των αγροτών. Η ασφάλιση είναι υποχρεωτική για τους αγρότες επιχειρηματίες (κτηνοτρόφους, μελισσοκόμους, αλλά και αγρότες της φυτικής παραγωγής) όταν η επιχείρηση προσεγγίσει ένα συγκεκριμένο όγκο πωλήσεων. Κρίσιμα στοιχεία: α) Το ύψος της εισφοράς αναπροσαρμόζεται, με εγκύκλιο, κάθε χρόνο, β) η σύζυγος θα πρέπει επίσης να ασφαλίζεται, εάν δεν έχει άλλη πλήρη ασφάλεια, όπως και κάθε συγγενής, έως τρίτου βαθμού, που δουλεύει στην αγροτική επιχείρηση.
• Στην Αυστρία, οι εισφορές των αγροτών φθάνουν το 15%. Η διαφορά (8%) από τη Γερμανία πληρώνεται από τους ασφαλισμένους των άλλων ταμείων, μέσω της γενικής φορολογίας (υπολογίζεται σε 5,5 δισ. ευρώ). Στην Αυστρία, οι συνταξιούχοι γεωργοί μπορούν να λαμβάνουν τη σύνταξή τους και να συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται τη γεωργική τους εκμετάλλευση.
• Στο Βέλγιο οι εισφορές είναι 22,5% έως 55.500 ευρώ εισόδημα (για όλους τους αυτοαπασχολουμένους) και 14,16% για εισόδημα από 55.500 έως 81.000 ευρώ.
• Στη Βουλγαρία είναι 26%, ξεκινώντας από τα 215 ευρώ και φθάνοντας μέχρι τα 1.215 ευρώ. Ωστόσο, ελάχιστοι αγρότες είναι ασφαλισμένοι.
• Στην Κροατία οι εισφορές είναι 15% για τη βασική σύνταξη και 5% για τον λεγόμενο δεύτερο πυλώνα.
• Στην Τσεχία, οι φορολογούμενοι αποφασίζουν μόνοι τους για το ύψος των εισφορών στη βάση του φορολογητέου εισοδήματός τους, αλλά δεν μπορεί να είναι λιγότερο από το 50% των καθαρών κερδών τους (μαζί με την ασφάλιση για την ασθένεια).
• Στη Φινλανδία, το ποσοστό των εισφορών προσεγγίζει το 23% για τους αγρότες που θεωρούνται αυτοαπασχολούμενοι, δηλαδή επιχειρηματίες. Ομως εκείνοι πληρώνουν μόλις το 13%. Το υπόλοιπο 10% καλύπτεται από το κράτος μέσω της γενικής φορολογίας.
• Στη Δανία και τη Σουηδία, οι αγρότες εξισώνονται με τους άλλους αυτοαπασχολουμένους (κρατήσεις 17,1%), αλλά για να πάρει κανείς την κρατική σύνταξη πρέπει να ζει 40 χρόνια στη χώρα.
• Στη Γαλλία, όσοι αγρότες δούλεψαν τουλάχιστον 32,5 χρόνια δικαιούνται σύνταξη 800 ευρώ από ένα σχήμα, πάντως, που λίγο μετά τη λειτουργία του άρχισε να παρουσιάζει ελλείμματα.
• Στην Ισπανία, το 1992 το 90%, περίπου, των επιδοτήσεων του κρατικού προϋπολογισμού κάλυπτε τη δαπάνη της ασφάλισης των εργατών γης και των αγροτών. Σήμερα το ποσοστό είναι μικρότερο, αλλά οι εισφορές των αγροτών δεν καλύπτουν τις παροχές του συστήματος.
• Στην Κύπρο οι γεωργοί θεωρούνται μαζί με τους επιστήμονες, τους επιχειρηματίες, τους καταστηματάρχες, τους κτηματομεσίτες και τους χονδρεμπόρους, αυτοτελώς εργαζόμενοι. Η εισφορά τους το 2013 ήταν 16,9% από τα οποία 4,3% κατέβαλλε το κράτος και 12,6% ο εργαζόμενος αγρότης. Το ποσοστό έγινε 19,2% το 2014, με τη συμμετοχή του κράτους να αυξάνεται ελάχιστα στο 4,6%, θα γίνει 20,5% το 2019 με 4,9% συμμετοχή του κράτους και 21,8% το 2012 με 5,2% κρατική συμμετοχή. Το κυπριακό κράτος θέλει το 2039 η συμμετοχή να φθάσει το 25,7%, από το οποίο 19,6% θα επιβαρύνει τον ασφαλισμένο και 6,1% το πάγιο ταμείο της Δημοκρατίας, δηλαδή την κρατική συμμετοχή στις ασφαλίσεις.
Συμπέρασμα: Οι αποκλίσεις στις κρατήσεις των διαφόρων συστημάτων δεν είναι εντυπωσιακές στις περιπτώσεις για τις οποίες η «Κ» βρήκε στοιχεία.
http://www.kathimerini.gr/847756/article/epikairothta/politikh/oi-eisfores-twn-agrotwn-sthn-eyrwph
-
Ήμουν αναποφάσιστος σήμερα. Να κατέβω ή να μην κατέβω στο κέντρο. Όχι ότι θα άλλαζε κάτι. Άλλωστε οι ιατροί διαθέτουμε πολύ ισχυρότερα μέσα διαμαρτυρίας, πυρηνικά για την ακρίβεια, αν κι κανείς δεν διαννοείται κι δεν προτίθεται να τα χρησιμοποιήσει.
Απλά προσπαθούσα να καταλάβω τα αιτήματα. Απ΄την μία έχεις τον κρατικοδίαιτο που ζητάει να μην μειωθούν οι μισθοί κι οι συντάξεις των αργόμισθων κι των πρόωρων συνταξιούχων.
Πως ακριβώς θα γίνει αυτό ; Απ' την άλλη έχεις τον ελευθεροεπαγγελματια, ιατρό κι άλλους, που δεν θέλει να νιώθει το χέρι του κράτους μόνιμα στην τσέπη του.
Όπως διάβασα κάπου:
Με δεδομένο ότι το τελικό ζητούμενο για τον καθένα ξεχωριστά είναι μια πιο γεμάτη τσέπη για τον ίδιο, -για τους κρατικοδίαιτοιυς άμεσα, με το να παίρνουν περισσότερα και για τους μη κρατικοδίαιτους έμμεσα, με το να δίνουν λιγότερα στο αρπακτικό κράτος-, και επειδή λεφτόδενδρα δεν υπάρχουν, στην ουσία τα πραγματικά αιτήματα των σημερινών κινητοποιήσεων, που όμως δεν ακούστηκαν, ήταν:
α) των μισών, "όχι άλλους φόρους για να ταΐζονται οι άχρηστοι και οι κηφήνες δημόσιοι υπάλληλοι και οι έφηβοι συνταξιούχοι"
β) των άλλων μισών, "πάρτε τους και το πετσί τους κερατάδες τους ελευθεροεπαγγελματίες και δώστε τα μας να συνεχίσουμε τις ψευδαισθήσεις κάνα χρόνο ακόμη"
Κάτι τέτοιο μόνο σε μια φαιδρή χώρα σαν την Ελλάδα μπορεί να συμβαίνει. Να διαδηλώνουν μαζί, δίπλα δίπλα, τα θύματα με τους θύτες. Ξεχνώντας και οι μεν και οι δε την αρρωστημένη σχέση τους, παριστάνοντας τους πολίτες μιας δήθεν ενιαίας κοινωνίας και αναζητώντας εξωτερικούς, κατασκευασμένους εχθρούς φαντάσματα για να νομιμοποιήσουν την διαμαρτυρία τους, που στην πραγματικότητα θα έπρεπε να εκφράζεται με εσωτερική σύγκρουση. Επειδή εσωτερικό είναι και το πρόβλημα, γεγονός που οι περισσότεροι φοβούνται να πούνε φωναχτά.
Ο ένας θέλει, πολύ απλά, να βάλει το χέρι στην τσέπη του διπλανού του, χωρίς όμως να το ομολογεί. Υπό αυτές τις συνθήκες η βία αποφεύγεται προσωρινά, αλλά όταν τα πράγματα φτάσουν σε οριακό σημείο, τα αποθέματα εξαντληθούν και οι μάσκες πέσουν, θα ξεσπάσει με μη ελεγχόμενες διαστάσεις. Χρόνια τώρα σωρεύεται κάτω από το μισόλογα και την ορθή πολιτική συμπεριφορά.
Εν τέλει δεν κατέβηκα.
Γιατί θεωρώ εντελώς παράλογο, θύτες κι θύματα να "αγωνίζονται" δίπλα-δίπλα.
Το θεωρώ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ. Με όλους αυτούς δεν έχουμε κοινά !
Αντιθέτως, είμαστε ΑΠΕΝΑΝΤΙ...
-
Εξόχως διδακτικό της γενικότερης νοοτροπίας που επικρατούσε κι επικρατει:
by Χρήστος Αλμπάνης:
Ο κάτωθι διάλογος είναι αυθεντικός, και δεν μου προκαλεί καμία εντύπωση.
Διαδραματίστηκε μόλις προχθές σε καφετέρια όταν σε μια συζήτηση εναντίων των......πολιτικών ,γενικώς, κάποιος ρώτησε το διπλανό του -Παντελή δεν δουλεύης σήμερα; (στην ΕΥΔΑΠ);
-Πετάχτηκα δυο λεπτά να πάρω τη γυναίκα μου-κουρεύει μια πελάτισσα της εδώ δίπλα.
-Δουλεύει σε σπίτια;και αποδείξεις πως κόβει ρε συ;
-Δεν κόβει,αυτό έλειπε 12 ευρώ που χρεώνει το κούρεμα .Ούτε μπλοκ δε έχει.
-Και από ασφάλιση για σύνταξη τι κάνει;
-Την παίρνει εικονικά ένας κουμπάρος μας στο ξενοδοχείο τους έξι μήνες το χρόνο και τους υπόλοιπους μπαίνει στο ταμείο ανεργίας.Του δίνουμε μόνο τις εισφορές.
-Ωραία ,ειναι ειναι ασφαλισμένη ,θα έχει σύνταξη και παίρνετε και κάτι.
-Σιγά ,ούτε για την βενζίνης δεν φθάνουν αυτά που δίνει το ταμείο .
-Αλλά και σεις τρίτο αυτοκίνητο τι το θέλατε
-Το πήραμε ως τρίτεκνοι χωρίς εισφορά και πάει η κόρη μας στο σχολείο.
-Μπα έχει δίπλωμα;
-Όχι ,αλλά φέτος γίνεται 18 και θα της βγάλω
-Και με το αγροτικό ποιός κυκλοφορεί;
-Ο μεγάλος ο γιος μας ,αλλά προσέχει .
-Τι πράγμα;
-Δεν έχει πινακίδες ,δεν βγάλαμε.Ούτε ασφάλεια ,δεν συμφέρει.
Εξάλλου μόνο Σαββατοκύριακο το κινεί
-Για να πάει που;
-Στον κουμπάρο με το ξενοδοχείο ,δουλεύει στην ταβέρνα .
Λέω μήπως τον πάρει κι αυτόν σαν την μάνα του ,να έχει και ασφάλιση .
Πετάγεται και στο χωριό και βοηθάει τον αδελφό μου στα πρόβατα και στις ελιές .
Έχει καμιά εκατοστή πρόβατα νομίζω;
-Μπα ,καμιά 25αριά έμειναν .Αλλά επιδότηση παίρνει για 100
-Και ο έλεγχος δεν τον πιάνει;
-Οταν έχει μέτρημα του στέλνει ο γείτονας τα δικά του.
-Και με τις ελιές;
-Είχαμε 200 ρίζες ,αλλά οι μισές ξεράθηκαν
-Δεν ξαναφύτεψες ;
-Δεν συμφέρει .Με 2-3 ευρώ το κιλό το λάδι ,τα μισά τα παίρνουν οι Αλβανοί ,άσε λιπάσματα οργώματα .
Μια χαρά ειναι με την επιδότηση.
-Και λες ότι μας κοροϊδευουν οι πολιτικοί ρε Παντελή;Εσύ τι κάνεις;
-Σιγά τώρα ,αυτοί τρώνε με χρυσά κουτάλια .
ΥΓ.Οποιος νομίζει ότι πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό κάνει λάθος .
Όλοι μαζί να αναφωνήσουμε
ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ
Είμαι σίγουρος ότι όλοι έχουμε να διηγηθούμε αντίστοιχες ιστορίες με συμπολίτες μας.
-
Αντιγράφω σχόλιο απ΄το capital, με στοιχεία των οποίων την ακρίβεια δεν μπορώ να επιβεβαιώσω.
Αν ισχύουν...
Η Πορτογαλία εχει πληθυσμό 11εκ..Περιπου οσο η Ελλάδα.
Η Πορτογαλία εχει και αυτή υψηλό Δημοσιο χρέος. Καπου 135% ΑΕΠ.
Εχει 2.620.000 συνταξιουχους (2011). Περιπου οσο και εμείς.
Ως οικονομιες ΔΕΝ διαφερουμε πολύ από αυτη της Πορτογαλίας.
Να δουμε και τις διαφορές τώρα...
Η Πορτογαλία δινει 2.620.000 συντάξεις. ΜΙΑ συνταξη στον καθένα.
Εννοειται πως ΔΕΝ υπάρχουν εφαρπαξ..
Η ΜΕΣΗ συνταξη ΙΤομεα (μη αγροτικού) στην Πορτογαλία ειναι 425Ευρώ...
Μεση αγροτική συνταξη στα 227,4Ευρώ.
Μεσο επίδομα αναπηριας στα 312Ευρώ
Μεση συνταξη στον ΔΤ στα 560Ευρώ. (ολα στοιχεια 2011-2012)
Εθνικη συνταξη (υπερηλικων) στα 190Ευρώ
Kατωτατος μισθός στα 568Ευρώ (μικτα), Ελλάδα 684Ε
Υπολογισμενα σε 12μηνη βαση, εργασια 40ωρες/εβδομαδα
Η δαπάνη συνταξεων στην Πορτογαλία ειναι 8,5%ΑΕΠ, ενώ στην Ελλάδα ειναι στο 18%ΑΕΠ.Βλέπει κανείς πως σε επίπεδο συνταξεων κινουμαστε-ΑΚΟΜΑ- 100% υψηλότερα
ενώ στο Δημοσιο ειμαστε ακόμα και 150% πάνω από την Πορτογαλία.
Ενώ σε επιπεδο μισθών ΙΤ ειμαστε μόνο 20-30% υψηλότερα..
Δαπάνη συνταξεων στην Πορτογαλία 15.8δις
ΑΚΡΙΒΩΣ η μιση από την Ελλάδα.
Πηγή: http://www.capital.gr/forum/thread/5510104?page=2
Τα πράγματα είναι απλά: δεν μπορούμε να ερημώνουμε την χώρα για να εξασφαλίσουμε τις τρελές συντάξεις ανθρώπων που ουδέποτε εργάστηκαν, πρώην αφισοκολλητών, γλυφτών, κομματόσκυλων κτλ.
-
Συζήτηση σε Ομάδα Ελλήνων Μεταναστών στην Γερμανία σήμερα, ερωτά μια (max) 45άρα "έχω 5χιλιάδες τόσα ένσημα στην Ελλάδα, πόσα ακόμα ένσημα χρειάζονται από εργασία στην Γερμανία για να πάρω σύνταξη" και η απάντηση που πήρε:
"Στην Γερμανία σύνταξη παίρνεις βάσει ηλικίας, 68 οι άνδρες, 65 οι γυναίκες", τα ένσημα που έχεις μετράνε μόνο για το ποσό που θα σου καταλογιστεί !
Εκτοτε δεν ξαναρώτησε η κυρία, προφανώς δεν πήρε την απάντηση που περίμενε, κλασσική ελληνική νοοτροπία, με πόσα ένσημα να βγω στην σύνταξη...
Αυτά ισχύουν στην χώρα που είναι ΚΥΡΙΟΣ ΔΑΝΕΙΣΤΗΣ μας, κι έχουν μερικοί το θράσος να μιλάμε για πετσόκομμα συντάξεων στην Ελλάδα, άτομα που βγήκαν στην σύνταξη 45 και 50 χρονών, άτομα που σε οποιαδήποτε σοβαρή χώρα θα εργάζονταν ακόμα...
-
Από την σελίδα του Manos Matsaganis στο facebook:
Οι συντάξεις που εισπράττουν οι συνταξιούχοι έχουν πληρωθεί με το παραπάνω από τις εισφορές τους (και των εργοδοτών τους) όταν εργάζονταν; Έχουν δίκιο τα συνδικάτα που φωνάζουν ότι τους ληστέψανε τις εισφορές; Έχει δίκιο το ΣτΕ που έβγαλε αντισυνταγματικές τις περικοπές; Και έχει δίκιο η κυβέρνηση που θέλει να προστατεύσει τις συντάξεις όσων πρόλαβαν να βγουν στη σύνταξη (μεταφέροντας το βάρος στους σημερινούς εργαζόμενους, και στα παιδιά τους);
Αναλύουμε το ιστορικό 4.599 ασφαλισμένων του ΙΚΑ που συνταξιοδοτήθηκαν το 2008, και συγκρίνουμε τις συντάξεις που λαμβάνουν (μετά τις περικοπές) με τις συντάξεις που θα λάμβαναν εάν είχαν επενδύσει τις εισφορές τους (και των εργοδοτών τους) με 2% ετήσια απόδοση πάνω από τον πληθωρισμό - δηλ. καλύτερη απόδοση από τα κρατικά ομόλογα (προ κουρέματος) και από τον δείκτη του ΧΑΑ.
Διαπιστώνουμε ότι παρά τις περικοπές, το 98,5% των συνταξιούχων του δείγματος εισπράττει περισσότερα από όσα συνεισέφερε. Σε διά βίου βάση, η αφανής επιχορήγηση φτάνει κατά μέσο όρο τις 63.600 ευρώ (σε τιμές 2015). Οι υψηλοσυνταξιούχοι και όσοι βγήκαν νωρίς στη σύνταξη ωφελούνται περισσότερο. Στις επικουρικές συντάξεις η επιχορήγηση είναι ακόμη υψηλότερη. Το ίδιο και στα άλλα ταμεία.
Δείτε περισσότερα εδώ: http://www.paru.gr/index.php?lang=gr&page=newsletters%2F2016_9
-
11/04/2016
Του Γιώργου Στρατόπουλου.
http://www.protagon.gr/epikairotita/asfalistiko-systima_test-44341084670
-
26.04.2016
Τις πέντε αρχές που πρέπει να διέπουν το ασφαλιστικό σύστημα παρουσίασε στη Βουλή ο πρώην υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Τάσος Γιαννίτσης, ο οποίος μετά από πρόσκληση του Ποταμιού, τοποθετήθηκε στη διαδικασία ακρόασης των φορέων για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που συζητείται στις επιτροπές Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων. Πρόκειται για τις αρχές της ισότητας μεταξύ των ασφαλισμένων, της αναλογικότητας μεταξύ εργαζομένων και συνταξιούχων, της αναλογικότητας εισφορών και σύνταξης ασφαλισμένου, της διπλής αρχής βιωσιμότητας – ασφαλιστικού συστήματος και οικονομίας αλλά και την αρχή αλληλεγγύης των γενεών και όχι υποταγής των γενεών. Στην παρέμβαση του ο κ. Γιαννίτσης, αφού ευχαρίστησε την Κ.Ο του Ποταμιού για την πρόσκληση, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «πάνω από 80% του χρέους που δημιουργήθηκε μεταξύ 2000 και 2009 αντιστοιχούσε στα ελλείμματα του ασφαλιστικού συστήματος και ότι αυτό το ποσοστό είναι 400% για τη σχέση ελλειμμάτων – ασφαλιστικού και αύξησης χρέους απ” το 2010 μέχρι το 2015». Επιπλέον, αναφέρθηκε στην ανάγκη σύμπραξης περισσότερων δυνάμεων για την επίλυση του ασφαλιστικού.
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
Μετά την ολοκλήρωση της ομιλίας του, ο Τάσος Γιαννίτσης συναντήθηκε με τον επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρο Θεοδωράκη και τον βουλευτή Λάρισας, Κώστα Μπαργιώτα.
http://metarithmisi.gr/%CF%84-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AE-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B5-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AD%CF%82/
-
Στην παρέμβαση του ο κ. Γιαννίτσης, αφού ευχαρίστησε την Κ.Ο του Ποταμιού για την πρόσκληση, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «πάνω από 80% του χρέους που δημιουργήθηκε μεταξύ 2000 και 2009 αντιστοιχούσε στα ελλείμματα του ασφαλιστικού συστήματος και ότι αυτό το ποσοστό είναι 400% για τη σχέση ελλειμμάτων – ασφαλιστικού και αύξησης χρέους απ” το 2010 μέχρι το 2015».
Δλδ το χρέος δεν δημιουργήθηκε απ΄τις μίζες Άκη, εργολάβων, φαρμακάδων και λοιπών αλλά πήγε σε συντάξεις, μισθούς και επίδοματα ;
Βρε τι μαθαίνει κανείς.
Και εγώ που νόμιζα οτι ο λαός είναι "σοφός" και δεν ευθύνεται για τπτ.
-
Δλδ το χρέος δεν δημιουργήθηκε απ΄τις μίζες Άκη, εργολάβων, φαρμακάδων και λοιπών αλλά πήγε σε συντάξεις, μισθούς και επίδοματα ;
Βρε τι μαθαίνει κανείς....
Ο κάθε ένας λέει ότι τον βολεύει, όποτε τον βολεύει. Να υπενθυμίσουμε ότι ο κ. Γιαννίτσης τη μισή επίμαχη περίοδο που περιγράφει (""πάνω από 80% του χρέους που δημιουργήθηκε μεταξύ 2000 και 2009"") ήταν μέσα στα πράγματα αλλά τότε δεν ήταν τόσο λαλίστατος και σίγουρα δεν έκανε τίποτα παραπάνω:
""Υπήρξε Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (2000-2001), Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών (2001-2004) και Υπουργός Εξωτερικών (2004). Είναι καθηγητής στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών""
-
11/04/2016
Του Γιώργου Στρατόπουλου.
http://www.protagon.gr/epikairotita/asfalistiko-systima_test-44341084670
Για το ασφαλιστικό σύστημα συνολικά ισχύουν αυτά σε γενικές γραμμές. Πόσα όμως απο τα 14 σημεία ισχύουν για το ΤΣΑΥ μεμονωμένα; Καλή αναλογία ασφαλισμένων συνταξιούχων, γενναιοδωρία πριν από την κρίση ψιλοϋπήρχε, ελλείμματα και κρατική χρηματοδότηση δεν είχε, κοινωνικές παροχές ελάχιστες (καμιά κατασκήνωση, άντε και η Στέγη Υγειονομικών), πρόωρες συντάξεις όχι ιδιαίτερα, ύπαρξη αποθεματικών που μειώθηκαν και με τα δομημένα και με το PSI. Ίσως αυξήθηκαν λίγο οι συνταξιούχοι (αναφέρει 30% το δημοσίευμα) τελευταία λόγω και της γήρανσης του πληθυσμού.
Αυτό που είχε προνόμιο το ΤΣΑΥ είναι η κακοδιαχείριση (απο προέδρους κομματικά διορισμένους βέβαια) και το άχρηστο (σε υψηλή συχνότητα) προσωπικό.
-
Θα αναφέρω το εξής:
στο πρόσφατο συνέδριο του CDU στην χώρα που μας χρηματοδοτεί (Γερμανία), τέθηκε το θέμα αύξησης των συντάξεων, συμφωνήθηκε, αλλά συγχρόνως ζητήθηκε η αύξηση των ορίων ηλικίας στα... 70 χρόνια απ ΄τον δόκτωρα Σόϊμπλε !
Προς το παρόν απορρίφθηκε, αλλά απ΄την στιγμή που τέθηκε, όπως καταλαβαίνετε, θα υιοθετηθεί κάποια στιγμή.
Η μέση σύνταξη στην Γερμανία είναι 1,200€, και πιστέψτε με, με αυτά τα χρήματα διαβιείς οριακά στην Γερμανία.
Μπορείτε να κάνετε τις συγκρίσεις με τα καθ'ημάς μόνοι σας.
Ο κάθε ένας λέει ότι τον βολεύει, όποτε τον βολεύει. Να υπενθυμίσουμε ότι ο κ. Γιαννίτσης τη μισή επίμαχη περίοδο που περιγράφει (""πάνω από 80% του χρέους που δημιουργήθηκε μεταξύ 2000 και 2009"") ήταν μέσα στα πράγματα αλλά τότε δεν ήταν τόσο λαλίστατος και σίγουρα δεν έκανε τίποτα παραπάνω:
""Υπήρξε Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (2000-2001), Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών (2001-2004) και Υπουργός Εξωτερικών (2004). Είναι καθηγητής στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών""
Είναι άλλο θέμα ποιός λέει ό,τι λέει και άλλο θέμα αν αυτά που λέει είναι σωστά.
Θα σας έβαζα το άρθρο που παραθέσατε που τα εξηγεί πολύ απλοϊκά (αλλά τεκμηριωμένα). Είναι σαφές ότι το χρέος οφείλεται στην γενναιόδωρη δημοσιονομική πολιτική των κυβερνήσεων (2η Σημίτη και Καραμανλή), ουσιαστικά δλδ ισχύει το "μαζί τα φάγαμε" για τον μέσο ψηφοφόρο.
Αυτόν που έδινε 80-85% σε ΠΑΣΟΚ-ΝΔ όσο αυτές τον τακτοποιούσαν (στο Δημόσιο, πρόωρες συντάξεις κτλ) και όταν αυτό σταμάτησε να γίνεται λόγω αδυναμίας δανεισμού της χώρας, θυμήθηκε ότι είναι "πουλημένοι" και άρχιζε να μουντζώνει την Βουλή και να ζητάει να καεί.
Συμπεριφορά κακομαθημένου κ@λοπαιδου.
-
Είναι άλλο θέμα ποιός λέει ό,τι λέει και άλλο θέμα αν αυτά που λέει είναι σωστά....
Η διαφωνία μου είναι ότι πολλοί λένε σωστά πράγματα εκ των έξω (βλέπε Ζάππειο 1,2,3 κλπ, πρόγραμμα Θεσ/νίκης κλπ) και όταν αναλάβουν την εξουσία κοιτάζουν την εκλογική τους πελατεία. Το αυτό έπραξε ο κ. Γιαννίτσης σε αντίθετη όμως τροχιά (πρώτα έκανε και τώρα μετανιώνει....).
Το σωστό δεν πρέπει μόνο να λέγεται αλλά και να γίνεται. Λόγια χορτάσαμε
-
Συμφωνώ απόλυτα για την διάσταστη λόγων και έργων, αλλά αν παρατηρήσετε, οι Έλληνες ψηφοφόροι επιβραβεύουν διαχρονικά τους παπατζήδες που άλλα λένε και άλλα πράττουν μετεκλογικά.
Όσο θυμάμαι την ενήλικη ζωή μου είχαμε να κάνουμε με ηγέτες που υπόσχονταν τα πάντα προεκλογικά, ενώ μετεκλογικά έβρισκαν (οποία έκπληξη) άδεια Ταμεία.
Το κοντέρ έσπασαν, θαρρώ 2, ΓΑΠ και Τσίπρας, υποσχόμενοι τα πάντα, την ώρα που γνώριζαν ότι το σύμπαν γύρω τους κατέρρεε.
Για τον δε τελευταίο έβλεπα ακόμα και μεγάλους ανθρώπους να λένε ότι θα τον ψηφίσουν γιατί "έστω και τα μισά απ' αυτά που λέει να κάνει...", λες και υπάρχει χρήμα να μοιραστεί και δεν το μοίραζαν οι προηγούμενοι, και λες και είναι εύκολο να καταπολεμήσεις την λαθρεμπορία καυσίμων (γιατί δεν το κάνουν τώρα ΟΕΟ?) και να μοιράσεις τα έσοδα στους φτωχούς.
Τεσπά, στο δια ταύτα, έχουμε μπει σε ένα φαύλο σπιράλ ύφεσης, που λόγω υψηλών ασφαλιστικών εισφορών, μειωμένων ασφαλιστικών εισφορών λόγω τεράστιας ανεργίας και οξέος δημογραφικού προβλήματος, οι συντάξεις (ακόμα και οι κύριες) πρέπει να μειωθούν, ενώ πρέπει να υπάρξει επιτέλους ΠΛΑΦΟΝ, μία σύνταξη έως 1,500-1,600€.
Είναι τραγικό σε μια χρεωκοπημένη χώρα να θεωρούν κάποιοι ότι το κράτος πρέπει να τους καταβάλλει 2-3 συντάξεις, επειδή "βοηθούν τα άνεργα παιδιά τους".
Είναι παράλογο να ακούω (πριν κανά χρόνο) στρατιωτικό να λέει ότι περιμένει 90 χιλιάρικα εφάπαξ, 50άρης ων ο ίδιος, αλλά νταξ, γενικά οι στρατιωτικοί είναι αποκομμένοι απ΄την πραγματικότητα.
-edit-
Τελικώς λεφτά υπάρχουν ;
http://www.iefimerida.gr/news/263793/katatethike-tropologia-sti-voyli-poy-xemplokarei-anadromika-se-hiliades-dimosioys
Μόνο μια χρεωκοπία μας "σώζει" ;
-
Η άποψη, να παρουσιάζεται ότι για όλα φταίει ο λαός και όχι οι διεφθαρμένοι πολιτικοί μας, είναι λανθασμένοι.
-
Τους διεφθαρμένους πολιτικούς, κάποιος τους ψήφισε όμως.
Δεν μπορείς να ανέχεσαι πρωθυπουργό να σου λέει ευθαρσώς ότι "όποιος έχει στοιχεία για σκάνδαλα, να τα πάει στον Εισαγγελέα" προσποιούμενος ότι δεν γνωρίζει το φαγοπότι που είχε στηθεί, και ο "σοφός" λαός να τον επιβραβεύει ξαναβγάζοντάς τον πρωθυπουργό ή τον άλλον που μοίραζε χρήμα στους Δημοσίους Υπαλλήλους, επίσης τρώγοντας κουτόχορτο ότι το 2008 η οικονομία μας ήταν "θωρακισμένη". Btw, εκείνη η τιτανοτεράστια μορφή των οικονομικών που τα έλεγε αυτά που έχει εξαφανιστεί ;
Κάπου διάβασα μια πολύ σημαντική πληροφορία, η χώρα ήδη απ΄τις Ευρωεκλόγές Ιουνίου του 2009 δεν την δάνειζαν οι ξένοι* (τις εκδόσεις τότε κάλυψαν ελληνικές τράπεζες που δεν μπορούσαν να κάνουν κι αλλιώς), και αντί ΑΥΤΟΜΑΤΑ να μπούμε σε mode λιτότητας μέσω περικοπών στο Δημόσιο σε μισθούς-επιδόματα, και απολύσεις (θυμίζω ότι έγιναν εκατοντάδες χιλιάδες προσλήψεις), είχαμε τον ΓΑΠ να υπόσχεται... αυξήσεις, ότι "λεφτά υπάρχουν" και άλλες ομορφιές, για να τα γυρίσει όταν εξελέγει.
Υ.Γ
Προφανώς δεν ήταν χαζοί να χρηματοδοτήσουν τις παροχές του Καραμανλή, τα επιδόματα, τα ΙΧ 2,000 κ.ε, τις προσλήψεις τις παραμονές των εκλογών κτλ.
-
Καθ' ομολογία του κου Παπαθανασίου (υπουργού Οικονομικών 2008-2009) στους φακέλους του Παπαχελά, δανείσθηκε ήδη από το Φλεβάρη του 2009 όλο το ποσό (περίπου 50 δις Ε) που εκτιμούσαν ότι θα χρειασθεί για να βγει η χρονιά. Αυτό έγινε γιατί υπήρχε ήδη η εαρινή έκθεση του ΔΝΤ για την Ελληνική οικονομία -που θάφτηκε πάραυτα - που παρομοίαζε την Ελλάδα με χρεοκοπημένη επιχείρηση. Έτσι η ΝΔ παρέδωσε την εξουσία αναίμακτα και τη βγάλαμε μέχρι τις αρχές του 2010, που το δίδυμο ΓΑΠ - Παπακωνσταντίνου, έβγαλε το περίστροφο πάνω στο τραπέζι και ομολόγησε στο Νταβός την χρεοκοπία της χώρας, που όλοι οι ξένοι ήδη γνώριζαν.
http://folders.skai.gr/main/theme?id=298&locale=el (http://folders.skai.gr/main/theme?id=298&locale=el)
-
Προφανώς και γνώριζαν, άλλωστε δεν είναι τυχαίο το Game over του Γιούνκερ ή το ότι θα χρειαστεί να καταφύγουμε στο ΔΝΤ που ψέλλισε κάποια ψυχή ήδη απ' το 2008.
Το θέμα είναι όμως τι έκαναν γι' αυτό οι κυβερνήσεις Καραμανλή-ΓΑΠ, έχοντας ενημερωθεί απ΄τον κ. Προβόπουλο (όπως ο ίδιος έχει δηλώσει).
Αυξήσεις (δείτε τα εκκαθαριστικά σας όσοι εργαζόστασταν στο Δημόσιο εκείνη την εποχή) σε μισθούς-συντάξεις και διορισμοί μέχρι την τελευταία στιγμή απ' την κυβέρνηση Καραμανλή, ενώ όσα ψέλλισε περί μέτρων τα είπε λίγο προτού φύγει, ενώ για τον ΓΑΠ έγραψα παραπάνω.
Ο Καραμανλής άφησε έλλειμμα 15,6% δηλαδή εκείνη την εποχή θέλαμε περίπου 32 δις νέο δανεισμό για το 2009 περίπου 36δις για το 2010 περίπου 42δις για το 2011 και ούτω κάθε εξής.
-
Προφανώς και γνώριζαν, άλλωστε δεν είναι τυχαίο το Game over του Γιούνκερ ή το ότι θα χρειαστεί να καταφύγουμε στο ΔΝΤ που ψέλλισε κάποια ψυχή ήδη απ' το 2008.
Το θέμα είναι όμως τι έκαναν γι' αυτό οι κυβερνήσεις Καραμανλή-ΓΑΠ, έχοντας ενημερωθεί απ΄τον κ. Προβόπουλο (όπως ο ίδιος έχει δηλώσει).
Αυξήσεις (δείτε τα εκκαθαριστικά σας όσοι εργαζόστασταν στο Δημόσιο εκείνη την εποχή) σε μισθούς-συντάξεις και διορισμοί μέχρι την τελευταία στιγμή απ' την κυβέρνηση Καραμανλή, ενώ όσα ψέλλισε περί μέτρων τα είπε λίγο προτού φύγει, ενώ για τον ΓΑΠ έγραψα παραπάνω.
Ο Καραμανλής άφησε έλλειμμα 15,6% δηλαδή εκείνη την εποχή θέλαμε περίπου 32 δις νέο δανεισμό για το 2009 περίπου 36δις για το 2010 περίπου 42δις για το 2011 και ούτω κάθε εξής.
Τελείωσα ειδικότητα (μαζί με παράταση) το καλοκαίρι του 2008 και θυμάμαι ότι αφού είχα φύγει ήλθαν αυξήσεις στους ειδικευόμενους (νομίζω επί Αβραμόπουλου). Άρα επιβεβαιώνω, αν και για τους ειδικευόμενους δεν νομίζω ότι οι αυξήσεις ήταν παράλογες (λαμβάνοντας υπόψη τι μισθούς έπαιρνε ο τηλεφωνητής ή ο κλητήρας). Είναι προφανές ότι στα τελευταία χρόνια π.χ. (προ χρεοκοπίας!) οι προϋπολογισμοί ξέφευγαν και υπήρξε ένα (μάλλον) ράδιο αρβύλα ότι οφειλόταν σε χρέη που "έσκασαν" τότε (κυρίως το 2009) όπως το swap του Σημίτη. Δεν ξέρω αν αληθεύει. Υποψιάζομαι ότι είναι παραμύθι, αξιολογώντας αυτά που ανέφερες στο ποστ.
-
Αντιγράφω σημερινή ( 06/05/2016) ανάρτηση συναδέλφου από το facebook:
Για να καταλάβουμε λίγο το πρόβλημα του λαϊκισμού στην Ελλάδα, θαυμάστε πώς παρουσιάζεται από το (αντικυβερνητικό) Πρώτο Θέμα η περικοπή της συνταξιοδοτικής δαπάνης από το νέο ασφαλιστικό. Είναι απολύτως σαφές ότι η συνταξιοδοτική δαπάνη στην Ελλάδα είναι υψηλή και πρέπει να μειωθεί σε ποσοστά του ΑΕΠ που είναι πιο κοντά στο μέσο Ευρωπαϊκό όρο. Το νομοσχέδιο προβλέπει δαπάνη κοντά στο 15% μέχρι το 2019, δηλαδή σημαντικά υψηλότερη από το μέσο ευρωπαϊκό όρο, άρα ανεπαρκής να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Υψηλή συνταξιοδοτική δαπάνη σημαίνει στραγγαλισμό της πραγματικής οικονομίας και άρα τελικά μείωση των συντάξεων μακροπρόθεσμα, αφού δεν θα υπάρχουν εργαζόμενοι να συνεισφέρουν για τις συντάξεις. Ο μόνος τρόπος είναι η μείωση της δαπάνης, η ανάπτυξη, η αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ και άρα η επαναφορά των συντάξεων στα προηγούμενα επίπεδα (καθώς το 13% π.χ ενός μεγαλύτερου ΑΕΠ ισοδυναμεί με το 16% π.χ. του σημερινού αναιμικού ΑΕΠ). Όποιος πιστεύει ότι υπάρχει άλλη λύση ας μας την πει. Το ρεπορτάζ στο Πρώτο Θέμα όχι μόνο δεν επισημαίνει κάτι τέτοιο αλλά υπονοεί ότι υπάρχει λύση χωρίς βραχυπρόθεσμη μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης. Και κατά της κυβέρνησης και υπερ του λαϊκισμού.
Δείτε εδώ (http://www.protothema.gr/economy/article/575692/tsekouri-35-dis-se-sudaxeis-/) το άρθρο του Πρώτου Θέματος.
-
Τελείωσα ειδικότητα (μαζί με παράταση) το καλοκαίρι του 2008 και θυμάμαι ότι αφού είχα φύγει ήλθαν αυξήσεις στους ειδικευόμενους (νομίζω επί Αβραμόπουλου). Άρα επιβεβαιώνω, αν και για τους ειδικευόμενους δεν νομίζω ότι οι αυξήσεις ήταν παράλογες (λαμβάνοντας υπόψη τι μισθούς έπαιρνε ο τηλεφωνητής ή ο κλητήρας). Είναι προφανές ότι στα τελευταία χρόνια π.χ. (προ χρεοκοπίας!) οι προϋπολογισμοί ξέφευγαν και υπήρξε ένα (μάλλον) ράδιο αρβύλα ότι οφειλόταν σε χρέη που "έσκασαν" τότε (κυρίως το 2009) όπως το swap του Σημίτη. Δεν ξέρω αν αληθεύει. Υποψιάζομαι ότι είναι παραμύθι, αξιολογώντας αυτά που ανέφερες στο ποστ.
Επιγραμματικά, διορισμένος (με απολυτήριο Λυκείου) σε Υπουργείο τότε(ς) 1,700€, μηχανοδηγός συνολικές απολαβές (βασικός + δευτερεύουσες απολαβές) 3-4-5 χιλιάρικα, συνταξιούχος ΗΣΑΠ (κύρια + επικουρική) 3,5 χιλιάρικα, οπότε γιατί να είναι πολλά τα 1,600€ (αν θυμάμαι καλά παρότι δεν έκανα Ειδικότητα τότε τόσα ήταν) του ειδικεύομενου ή τα 4 χιλιάρικα του Επιμελητή Β' ;
Ίσως να ήταν υπερβολικές οι αμοιβές των αγροτικών, αλλά και πάλι δεν μπορείς να δίνεις στο κάθε διορισμένο κομματόσκυλο 2 χιλιάρικα (πολλοί τα έπαιρναν τότε) και στον απόφοιτο Ιατρικής, έστω φρέσκο, 1,500€, ειδικά στα άγονα που ο άλλος απαρνιέται τα εγκόσμια για 1 χρόνο.
Οι απολαβές στο Δημόσιο είχαν πραγματικά ξεφύγει τότε, και αυτό το αποδεικνύει το πρωτογενές έλλειμμα (όχι δλδ παλαιότερα ομόλογα που έληγαν τότε, αλλά η διαφορά εσόδων-εξόδων) του προϋπολογισμού το οποίο ήταν 24 δις.
Γι' αυτό δεν λογοδότησε κανείς φυσικά, και τους υπεύθυνους τους ανεχόμαστε ως εθνικό κεφάλαιο, κατέλαβαν υψηλότατα αξιώματα άνθρωποι που διόρισαν εκατοντάδες χιλιάδες αργόσχολους στο Δημόσιο κτλ.
Αν υπήρχε πιο συνετή διακυβέρνηση την 5ετία 2004-2009 και αντί αυξήσεων-διορισμών είχαμε περικοπή δαπανών και έγκαιρη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού τπτ απ όσα μας συνέβησαν στην συνέχεια δεν θα ζούσαμε.
Όλες αυτά κατόπιν εορτής, τότε θυμάστε πόσο άκυρα ακούγονταν, λίγοι τα έλεγαν και τους χλεύαζαν ως ακραίους φιλελεύθερους, κοινωνικά ανάλγητους κτλ.
Όλοι είχαν εμπιστοσύνη στο ελληνικό κράτος, στον Καραμανλή, στον Αλογοσκούφη που μας μίλαγε περί "θωρακισμένης" οικονομίας (αυτή που μόλις 1 χρόνο μετά δεν μπορούσε να δανειστεί :P)
Αντιγράφω σχόλιο απ΄το capital με το οποίο συμφωνώ:
Λυπάμαι που θα το πω αλλά με ένα πτωχευμένο κράτος/εργοδότη που δεν παράγει τίποτα και η μοναδική πηγή εσόδων του είναι η φορολογία, για την ακρίβεια η αισχρή υπερφορολόγηση του 3% που πληρώνει το 42% των φόρων γιατί το κράτος είναι και ανίκανο και αδιάφορο να πατάξει τη φοροδιαφυγή, οι υπάλληλοι του δλδ οι ΔΥ του Δημόσιου και ευρύτερου Δημόσιου τομέα (πχ ΟΤΑ, δήμοι κτλ) (α) δεν μπορούν να είναι τόσοι πολλοί και (β) δεν μπορούν να αμείβονται τόσο.
Όταν μια ιδιωτική επιχείρηση αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα και δεν παράγει και δεν προσφέρει τίποτα, δεν δανείζεται εσαεί για να πληρώνει υπαλλήλους που δεν μπορεί να συντηρήσει από μόνη της. Προβαίνει σε απολύσεις και μειώσεις μισθών.
Το α και το ω που έπρεπε να γίνει από το 1ο μνημόνιο εδώ και 6 χρόνια ήταν απολύσεις (και όχι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις) τουλάχιστον 100.000 δημοσίων υπαλλήλων για αρχή και μαζική μείωση του κόστους μισθοδοσίας τους εντός 12 μηνών.
Αν πχ το κράτος έχει καθαρά έσοδα από μία μέτρια φορολογία (η οποία δεν είναι ληστρική) το μήνα 1.000.000.000 τότε μπορεί να έχει ή 1.000.000 ΔΥ με μέσο μισθό 1.000 ευρώ το μήνα ή 500.000 ΔΥ με μέσο μισθό 2.000 και πάει λέγοντας. Αν πέσουν τα έσοδα για χ,ψ λόγο δεν καταφεύγουμε στην ηλίθια αγελάδα του 3% αλλά προβαίνουμε σε μείωση του κόστους μας (είτε απολύοντας ΔΥ είτε μειώνοντας και άλλο το μισθολογικό τους κόστος).
Δεν είναι δυνατόν αυτή τη στιγμή σε ένα αποτυχημένο κράτος νέοι υπάλληλοι 2 ετών στην εφορία να παίρνουν 1.200 ευρώ καθαρά (μπήκαν το 2014 με 800 ευρώ και μέσα σε μία 2ετια έχουν πάρει 400 ευρώ καθαρά αύξηση) και να δουλεύουν 8.00 - 13.30 με τρελό ξύσιμο και συνομήλικοι τους να είναι άνεργοι ή να παίρνουν 600 ευρώ καθαρά στον ιδιωτικό τομέα με 10ωρα.
Όσο το κράτος δεν παράγει και έχει τεράστιο κόστος για να συντηρήσει ένα τεράστιο, αντιπαραγωγικό και ακριβό για τα δεδομένα της οικονομίας δημόσιο τομέα, τόσο θα βουλιάζουμε περισσότερο.
Επιπρόσθετα δεν θα είχαμε καταφύγει σε αυτή την φορολογική τρέλα και θα είχαμε δώσει την ευκαιρία σε δεκάδες επιχειρήσεις να αποφύγουν τα λουκέτα άρα μεγάλο μέρος του 1+ εκατ. ανέργων του ιδιωτικού τομέα θα ήταν παραγωγικοί, θα είχαν εισοδήματα, θα πλήρωναν φόρους και θα συντηρούσαν ασφαλιστικά τα ταμεία.
Τους συνταξιούχους τους άφησα απέξω στην παρούσα ανάλυση γιατί ενώ υπάρχουν πολλοί που δεν δικαιούνται τις συντάξεις που παίρνουν (είτε λόγω ηλικίας, είτε λόγω ανύπαρκτων αντίστοιχων εισφορων-ανταποδοτικότητας κυρίως ΔΥ και ΔΕΚΟτζήδες) υπάρχουν και πολλοί των οποίων το κράτος ξέσκισε τα αποθεματικά των ταμείων τους (π.χ. ΝΑΤ) και οι οποίοι ουδέποτε είχαν καμία σχέση με το κράτος.
Και επειδή ξέρω ότι τα μονάστερα θα πέσουν βροχή (όχι ότι με νοιάζει ιδιαίτερα), αν δεν συνειδητοποιήσουμε (α) ότι οι κρατικοί υπάλληλοι εκτελούν λειτούργημα και είναι τιμή τους που προσφέρουν υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο άρα θα έπρεπε να αμείβονται επαρκώς για να ζήσουν αξιοπρεπώς και όχι παραπάνω από τον ιδιωτικό τομέα, (β) θα έπρεπε οι μισθοί των ΔΥ να είναι μικροί για να είναι αντικίνητρο να αφήσεις τον παραγωγικό ιδιωτικό τομέα για να πας στο δημόσιο και όχι το ανάποδο και (γ) ότι με ένα πτωχευμένο εργοδότη όπως το κράτος δεν μπορείς να συντηρείς τεράστιο, αντιπαραγωγικό και ακριβό δημόσιο και να ρίχνεις τα βάρη συνέχεια στις πλάτες του ιδιωτικού τομέα τότε η χώρα αυτή δεν έχει καμία απολύτως σωτηρία.
Οι κομματικοί ΔΥ στρατοί πρέπει να καταλάβουν ότι το πάρτι των δανεικών, της μάσας και του αρντάν που ξεκίνησε το 1983 τελείωσε και δυστυχώς είναι οι πρώτοι που θα έπρεπε να υποστούν τις οδυνηρές συνέπειες γιατί τα εκάστοτε αφεντικά τους (πράσινα, μπλέ, κόκκινα, ροζ κτλ) μας έφεραν εδώ σήμερα μέσα από ένα πτωχευμένο σύστημα που ακόμα τους συντηρεί στις θέσεις τους.
Λυπάμαι που το λέω αλλά αν από το 1+ εκατ. άνεργους του ιδιωτικού τομέα, οι 500 χιλ. είχαν δουλειά ακόμα και στη θέση τους ήταν απολυμένοι ή με τεράστια μείωση μισθού 500 χιλ. ΔΥ θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα από τη σκοπιά των δημόσιων οικονομικών και κατ'επέκταση της φορολογίας και της κατάστασης των ταμείων.
Ο ΔΥ δυστυχώς δεν εισφέρει πραγματικά τίποτα στη φορολογία και στην ασφάλιση γιατί ο εργοδότης του το κράτος πολύ απλά δεν αποδίδει τίποτα για φορολογία και ασφάλιση. Ο ΔΥ στην ουσία βλέπει το μισθό του στην τράπεζα καθαρό, το Γενικό Λογιστήριο πραγματοποιεί ωραίες λογιστικές εγγραφές (αέρας κοπανιστός) αλλά η διαφορά με το μικτό (ΦΜΥ και Ταμείο) και οι εργοδοτικές εισφορές δεν μπαίνουν πουθενά ως ζεστό χρήμα γιατί στην ουσία το κράτος δεν καταβάλει τίποτα.
Εν αντιθέσει με τους ιδιωτικούς υπαλλήλους που ο εργοδότης καταθέτει κάθε μήνα ζεστά χρήματα τόσο για τους μισθούς, όσο και για το ΦΜΥ και τα Ταμεία.
Πηγή: http://www.capital.gr/forum/thread/5622114?page=10
Αναρωτιέμαι, εκτός Υγείας-Εκπαίδευσης-Άμυνας-Ασφάλειας, γιατί όλες οι υπόλοιπες υπηρεσίες που παράγει το Δημόσιο να μην ιδιωτικποποιηθούν ; Φαντάζει ακραίο ;
Στην Ελλάδα το Δημόσιο χρεωκόπησε, και αντί να έχουμε απολύσεις και μειώσεις μισθών στους εναπομείναντες, βλέπουμε να φορολογούν ακόμα και τον αέρα που αναπνέουμε για να μην απολύσουν ούτε έναν Δ.Υ
Γιατί να τρώμε κατακούτελα τον ΕΝΦΙΑ εφεύρεση του κ.Βενιζέλου, αντί κάποιων χιλιάδων απολύσεων στο Δημόσιο που πρότεινε από τότε το ΔΝΤ ;
Στα περί κομματικών στρατών που συντηρούν, προσέξτε ότι για τους 500 εργαζόμενους της ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ δεν κουνήθηκε φύλλο, όταν για τις καθαρίστριες (πλέον στα δικαστήρια!) ένα ολόκληρο κόμμα έδωσε λυσσασμένο αγώνα να τις επαναπροσλάβει.
Οπότε, ναι, θέλουν το Δημόσιο για να εξυπηρετούν την κομματική τους πελατεία, όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αλλά και προπάντων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.
-
Συντάξεις με "επιδότηση" ΕΟΠΥΥ
Τελευταία τα συνταξιοδοτικά ταμεία έχουν παρακρατήσει 460 εκατ. ευρώ από εισφορές που εισέπραξαν υπέρ του ΕΟΠΥΥ αλλά δεν αποδόθηκαν σε αυτόν τον ασφαλιστικό οργανισμό προκειμένου να καταβληθούν απρόσκοπτα οι συντάξεις. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί ούτε λίγο –ούτε πολύ στα προβλεπόμενα ετήσια έσοδα του ΕΟΠΥΥ μόνο από τις παρακρατήσεις 6% στις συντάξεις υπέρ της υγειονομικής περίθαλψης και στο 13% των προβλεπομένων ετησίων εσόδων συνολικά από ασφαλιστικές εισφορές.
Στελέχη του Υπ. Εργασίας διαβεβαιώνουν, όμως, πως το ποσό των 460 εκατ. ευρώ -το οποίο αποτελεί όμως μόλις το 25 % του συνόλου των ληξιπροθέσμων χρεών των συνταξιοδοτικών ταμείων προς τον ΕΟΠΥΥ- θα επιστραφεί στον ΕΟΠΥΥ, δεδομένου ότι αποτελεί διαρκή απειλή η "έκρηξη" του χρέους προς τρίτους (ασθενείς, ιδιωτικός τομέας υγείας, γενική κυβέρνηση).
http://www.capital.gr/oikonomia/3139322/suntaxeis-me-epidotisi-eopuu (http://www.capital.gr/oikonomia/3139322/suntaxeis-me-epidotisi-eopuu)
Άλλο ένα ζήτημα που θα αντιμετωπίσει επιτυχώς ο περίφημος "κόφτης".
-
02/12/2016
Του Άγη Βερούτη.
Χωρίς αμφιβολία όλοι έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται τί σημαίνουν οι επερχόμενες αυξήσεις στις εισφορές αυτοαπασχολούμενων από την 1/1/2017, καθώς και οι αυξήσεις σε βασικά καταναλωτικά αγαθά όπως καύσιμα, τηλεφωνία και τσιγάρα.
Ας σταθούμε στις εισφορές των αυτοαπασχολούμενων, με τη μεσοσταθμική εισφορά έστω 30% επί του εισοδήματος (από 27% ως 37% μαζί με τα επικουρικά σε κάποιες κατηγορίες).
Για μια μεγάλη πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων η εισφορά στο 30% του συνολικού εισοδήματος θα είναι έκπτωση από τη σημερινή αυθαίρετη εισφορά που καλούνται να πληρώσουν.
Η πλειοψηφία των αυτασφαλισμένων που θα δουν μείωση στις εισφορές τους, σήμερα βγάζει 8-20 χιλιάδες ευρώ ετησίως. Πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης σήμερα, και δεν πληρώνουν το ταμείο αυτασφάλισής τους καθώς έχουν να θρέψουν και μια οικογένεια με τα 10-12-18 χιλιάρικα μικτά ετησίως, και συχνά να συντηρήσουν και την επαγγελματική τους δραστηριότητα με κάποιο μικρό γραφείο ή έξοδα κίνησης.
Το πιθανότερο είναι πως αυτοί θα συνεχίσουν να μην πληρώνουν τις εισφορές τους, έχοντας να αναμένουν την αναπόφευκτη ρύθμιση και πιθανότατη διαγραφή των οφειλών αυτών, σε συμψηφισμό (ή απώλεια) συντάξιμων ετών για τα χρόνια που ΔΕΝ πλήρωναν, κάτι που τελικά είναι δίκαιο και για όσους πλήρωναν κανονικά τον ίδιο καιρό.
Το πρόβλημα εμφανίζεται σε εκείνους τους 50.000-60.000 μηχανικούς/ασφαλιστές/μικρομεσαίους επιχειρηματίες που ακόμα και εν μέσω κρίσης κατόρθωναν να βγάζουν 30.000 ως 60.000 ευρώ ετησίως, και αυτό τους έδινε τη δυνατότητα να παραμένουν ενήμεροι και συνεπείς στις πληρωμές τους προς τον ΟΑΕΕ και το ΕΤΑΑ.
Αυτοί είναι ουσιαστικά οι αιμοδότες του συστήματος, και οι εισφορές τους παρείχαν τη δυνατότητα ως τώρα στο κράτος να πληρώνει τις συντάξεις των ταμείων αυτασφάλισης με μόνον 800 ευρώ ετήσια επιχορήγηση ανά συνταξιούχο πχ του ΟΑΕΕ, όταν στο ΙΚΑ η αντίστοιχη ετήσια επιχορήγηση ανά συνταξιούχο φτάνει τα 3.500 ευρώ, ενώ σε ευγενή ταμεία όπως της ΔΕΗ η αντίστοιχη επιχορήγηση πλησιάζει τις 17.000 ευρώ ανά συνταξιούχο ετησίως!
Αυτοί όμως οι αιμοδότες, που με συνέπεια έδιναν ως τώρα περί τα 5.400 ευρώ Χ 50.000 ασφαλισμένοι = 270.000.000 ευρώ (270 εκατομμύρια) ετησίως, τώρα θα κληθούν να δώσουν περί τις 12.000 ευρώ ο καθένας, ή 600.000.000 ευρώ (600 εκατομμύρια) ετησίως.
Για να κερδίζει από ελεύθερο επάγγελμα μετά από 7 χρόνια κρίσης κάποιος το ποσόν των 50-60 χιλιάδων ή και παραπάνω, ξεκάθαρα αποτελεί την αφρόκρεμα του επαγγέλματός του, και σίγουρα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ούτε χαμηλής ευφυΐας ούτε παθητικοί επαγγελματίες.
Όταν έχουν κανονίσει τη ζωή τους ώστε να επιβιώνουν αρκετά καλύτερα από τον μέσο όρο, και ξαφνικά από 1/1/17 θα κληθούν να πληρώσουν παραπάνω από το διπλάσιο, ως και 1.000 ευρώ το μήνα περισσότερα από πριν για εισφορές, και να αθετήσουν ανειλημμένες υποχρεώσεις της καθημερινότητάς τους, έτσι ξαφνικά, ποιες οι πιθανότητες να συνεχίσουν άπραγοι να πληρώνουν, όμηροι ενός συστήματος που θα τους ξεζουμίσει γνωρίζοντας πως η σύνταξη που θα πάρουν στα 67 τους πιθανόν θα είναι περί τα 384 ευρώ το μήνα έτσι κι’αλλιώς, και σε καμία περίπτωση στο ύψος των εισφορών τους;
Το αναμενόμενο, εντός εξαμήνου ή νωρίτερα, είναι αυτοί οι άνθρωποι ή να συνεννοηθούν για μια καθολική στάση πληρωμών προς τους ασφαλιστικούς τους φορείς, ή την άμεση συνταξιοδότησή τους, ή την παύση της λειτουργίας τους στην Ελλάδα ανοίγοντας ταυτόχρονα μια εταιρία σε ξένη χώρα, ή φτιάχνοντας συνεταιρικά κεφαλαιουχικές εταιρίες στις οποίες θα πληρώνουν ένα μικρό μισθό στον εαυτό τους με μικρές εισφορές στο ΙΚΑ, και τα υπόλοιπα θα τα λαμβάνουν ως μερίσματα (29% επί των συνολικών καθαρών κερδών της εταιρίας + 15% επί όσων μοιράσουν ως μέρισμα αυτά τα νούμερα δεν τα κατάλαβα ακριβώς, μπορεί κάποιος να με βοηθήσει; ) που δεν υπόκεινται ούτε στις ασφαλιστικές εισφορές των ταμείων αυτασφάλισης, ούτε στην προκαταβολή φόρου της επόμενης χρονιάς για όσα μοιρασθούν, και σίγουρα δεν έχει προκαταβολή το ποσόν που θα λαμβάνουν ως μισθωτοί.
ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΑΥΤΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΘΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΟΥΝ από την αναπόφευκτη φυγή αυτών των ανθρώπων από αυτά.
Ο τρόπος που σχεδιάστηκε το "νέο” ασφαλιστικό ήταν σαν να απευθυνόταν σε ομήρους, σκλάβους, ηλιθίους ή κάτι τέτοιο, όταν αυτοί που θα κληθούν αδίκως να σηκώσουν περισσότερο από το 70% του βάρους του, είναι άνθρωποι που διαπρέπουν για την δημιουργικότητα και την ευρηματικότητά τους.
Το νέο ασφαλιστικό οδεύει για ναυάγιο, για τον κύριο λόγο ότι καλούνται οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μικρομεσαίοι να σηκώσουν το βάρος της κρίσης μόνοι τους, χωρίς την στήριξη που απολαμβάνουν οι συνταξιούχοι των μισθωτών του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, και των ευγενών ταμείων.
Αυτό δεν θα πετύχει. Αντίθετα, από τον ρυθμό μετανάστευσης και αλλαγής εταιρικού σχήματος που παρατηρείται, είναι βέβαιο πως η αδικία θα έχει κοντά ποδάρια.
Το κακό είναι πως η προσχεδιασμένη κατάρρευση των ταμείων αυτασφάλισης θα πάρει μαζί της εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους των ταμείων αυτών, που απλά θα πέσουν θύματα της ανόητης και άδικης μεταχείρισης των αυτοαπασχολούμενων από τις μαξιμαλιστικές αυταπάτες και την απληστία του κ. Κατρούγκαλου, στο ομώνυμο ασφαλιστικό σχήμα που ψυχανεμίστηκε.
Δεν θα περιμένουμε πολύ.
Ένα εξάμηνο το πολύ.
Το θέμα είναι μετά την κατάρρευση ποιος θα πληρώσει το βαρκάρη;
Οι σημερινοί "θεωρούμενοι” όμηροι είναι πολύ εξυπνότεροι και ικανότεροι του εμπνευστή αυτής της επαπειλούμενης αδικίας, και είναι βέβαιο πως εντός εξαμήνου θα έχουν κάνει τα κουμάντα τους, και μάλιστα απολύτως νόμιμα.
Σιγά μη ρισκάρουν το σπίτι τους!
http://www.capital.gr/story/3174110
-
Ο κ.Βερούτης υποψήφιος με την ΝΔ κατά την διάρκεια διακυβέρνησης της οποίας βγήκαν οι περισσότεροι 50άρηδες συνταξιούχοι (αλλά όπως φαίνεται ούτε αυτό έσωσε τον Σαμαρά) μας μιλάει για το ασφαλιστικό, συγγνώμη, αλλα συχνά κανείς αναρωτάται για το ποιός ομιλεί...
-
Για να πούμε και του στραβού το δίκιο: Πολλές και πολλοί στον ιδιωτικό τομέα αναγκάστηκαν να βγουν νωρίς στην σύνταξη γιατί βλέπανε ότι η αγορά εργασίας στένευε όλο και περισσότερο και η εναλλακτική θα ήταν να μείνουν άνεργοι. Κατά τα άλλα όμως νομίζω ότι η ανάλυση του Άγη Βερούτη (ανεξαρτήτως τι έκανε το κόμμα με το οποίο ήταν υποψήφιος) περιγράφει ανάγλυφα το ασφαλιστικό πρόβλημα της χώρας μας.
To τέλειο deal της Αλέκας! Δουλεύει 16 χρόνια, έβαλε 45.286€ & θα πάρει απο εμάς τα κορόιδα 202.800€
Η Αλέκα δούλεψε γραμματέας 16 χρόνια και βγήκε στη σύνταξη στα 51, λόγω ανήλικου τέκνου 17,5 ετών. (το σκεπτικό του νομοθέτη για την δυνατότητα της συνταξιοδότησηςμε 15ετία, υποθέτω, ήταν να μπορεί μια γυναίκα να μεγαλώσει τα παιδιά της χωρίς να χρειάζεται να εργάζεται εκτός οικίας, όταν αυτά είναι μικρά).
Φυσικά μέχρι να βγει η σύνταξη ο γιός είχε ενηλικιωθεί, οπότε ο νομοθέτης απέτυχε. Η «Αλέκα» μια χαρά τα μεγάλωσε δουλεύοντας 6ωρο έναντι 675 ευρώ το μήνα μικτά, όταν συνταξιοδοτήθηκε. Φυσικά στα 16 χρόνια από το 1995 που ξεκίνησε να δουλεύει, ως το 2011 που βγήκε στη σύνταξη, ο μέσος μισθός της για το 6ωρο πρέπει να ήταν λιγότερος, αλλά για την οικονομία σκέψης και χρόνου, ας υποθέσουμε ότι ήταν 600 ευρώ το μήνα.
Πόσες εισφορές έβαλε άραγε η Αλέκα από τα 35 ως τα 51; Λοιπόν, έχουμε και λέμε: 600 ευρώ το μήνα Χ (16% εισφορές εργαζομένου + 29,6% εισφορές εργοδότη) = 600 ευρώ Χ 45,6% = 273,6 ευρώ το μήνα Ετήσιες εισφορές = 273,6 Χ 14 = 3.830,4 ευρώ ετησίως Αφαιρούμε την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που κοστίζει περί τα 1.000 ετησίως = 2.830,4 ευρώ συνταξιοδοτικές εισφορές ετησίως. Στο σύνολο της καριέρας της οι ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΕΣ εισφορές της Αλέκας ήταν: 2.830,4 ευρώ ετησίως Χ 16 έτη = 45.286,4 ευρώ σύνολο
Η Αλέκα πήρε σύνταξη 480 ευρώ το μήνα, η οποία δεν έχει μειωθεί λόγω περικοπών διότι θεωρείται χαμηλή. Από τα 51 ως το προσδόκιμο ζωής των Ελλήνων θα παίρνει σύνταξη, και θα έχει δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δηλαδή για 30 χρόνια. Η Αλέκα θα πάρει σε 30 χρόνια ως σύνταξη 480 ευρώ το μήνα, επί 12 μήνες το χρόνο: 30 Χ 12 Χ 480 = 172.800 ευρώ. Η Αλέκα θα πάρει επίσης για 30 χρόνια δωρεάν ιατροφαρμακευτική ασφάλιση, έστω αξίας 1.000 ετησίως. Αυτό κάνει άλλα 30.000 ευρώ. Σύνολο αξίας συντάξεων και ιατροφαρμακευτικής κάλυψης Συνταξιούχου Αλέκας: 202.800 ευρώ Ωραίο ντιλ. Βάζεις 45.286,40 ευρώ, και παίρνεις πίσω 202.800. Μαγκιά;;; …
Αν η Αλέκα πληρωνόταν όσα η ίδια έβαλε στο σύστημα, τότε θα έπρεπε να παίρνει κάθε μήνα: 45.286,40 ευρώ πραγματικές εισφορές – 30.000 ευρώ ιατροφαρμακευτική κάλυψη για 30 χρόνια = 15.286,40 συνταξιοδοτικό κεφάλαιο. Σε 30 χρόνια το κεφάλαιο θα φτάνει για μηνιάτικο 15.286,4 / 30 / 12 = 42,5 ευρώ το μήνα. Το επιτόκιο που θα πρέπει να αποδίδουν τα 15.286,4 ευρώ που ήσαν οι συνολικές συνταξιοδοτικές εισφορές της Αλέκας, ξεπερνάει τη φαντασία. Κάτι άλλο πρέπει να συνβαίνει. Αυτό που συμβαίνει λέγεται «Πυραμίδα Ponzi» ή Αεροπλανάκι. Ναι, ντε!
http://www.pesotithes.gr/to-%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF-deal-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BA%CE%B1%CF%82-%CE%B4%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CF%8D%CE%B5%CE%B9-16-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%AD/ (http://www.pesotithes.gr/to-%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF-deal-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BA%CE%B1%CF%82-%CE%B4%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CF%8D%CE%B5%CE%B9-16-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%AD/)
-
Μόνο που αυτή ήταν η πλειοψηφία.
Πατέρας συμφοιτητή μου, εργαζόμενος στον ΟΣΕ (ειδικότητα "Κλειδούχος", απολυτήριο Λυκείου και αν) βγήκε στα 50 του στην σύνταξη με 100 χιλιάρικα εφάπαξ και 2,000 σύνταξη (το 2009,τώρα πρέπει να του την έχουν πετσοκόψει).
Πως "τα δούλεψε" τα χρήματα αυτά που θα παίρνει μέχρι τα 80 του (ζωή να έχει ο άνθρωπος, παίρνουμε μια μέση παραδοχή) ; ; ;
-
Ετήσιες εισφορές = 273,6 Χ 14 = 3.830,4 ευρώ ετησίως Αφαιρούμε την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που κοστίζει περί τα 1.000 ετησίως = 2.830,4 ευρώ συνταξιοδοτικές εισφορές ετησίως.
Αφαιρούμε την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη; Γιατί; Δεν τα δίνει αυτά στον εργασιακό της βίο;
Παρακάτω όμως μια χαρά τα υπολογίζει στο λογαριασμό:
Η Αλέκα θα πάρει επίσης για 30 χρόνια δωρεάν ιατροφαρμακευτική ασφάλιση, έστω αξίας 1.000 ετησίως. Αυτό κάνει άλλα 30.000 ευρώ.
Οπότε δεν υπολογίζει τα 16 χιλιάρικα που έδωσε ως εργαζόμενη για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και υπολογίζει ότι από τα 51 της θα παίρνει κάθε χρόνο δωρεάν 1000 ευρώ πράγμα μάλλον απίθανο από την ηλικία των 51.
Από τα 51 ως το προσδόκιμο ζωής των Ελλήνων θα παίρνει σύνταξη, και θα έχει δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δηλαδή για 30 χρόνια
Από που προκύπτει η δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στην Ελλάδα; Παρέχεται σε όλες τις περιοχές και σε όλες τις ιατρικές ανάγκες δωρεάν ιατρική περίθαλψη; Είναι τα φάρμακα δωρεάν; Είναι δωρεάν η οδοντιατρική περίθαλψη στην Ελλάδα και δεν το ξέρουμε;
Αν η Αλέκα πληρωνόταν όσα η ίδια έβαλε στο σύστημα, τότε θα έπρεπε να παίρνει κάθε μήνα: 45.286,40 ευρώ πραγματικές εισφορές – 30.000 ευρώ ιατροφαρμακευτική κάλυψη για 30 χρόνια = 15.286,40 συνταξιοδοτικό κεφάλαιο.
Άντε πάλι! Στον εργασιακό της βίο έχει δώσει 16 χιλιάδες ευρώ για ιατροφαρμακευτική που δεν αναφέρονται πουθενά γιατί απλά "τα αφαιρέσαμε" στο συλλογισμό μας, ενώ υπολογίζουμε 1000 ευρώ το χρόνο δωρεάν (που δεν είναι δωρεάν) ιατροφαρμακευτική από την ηλικία των 51. Επιπλέον στη σύνταξη υπάρχουν κρατήσεις για ιατροφαρμακευτική που δεν αναφέρονται πουθενά!
Εντάξει, είπαμε να αναδείξουμε τον παραλογισμό του ασφαλιστικού συστήματος (που έφτιαξε -και- το κόμμα του) αλλά μην τα παραποιούμε τόσο τα στοιχεία. Είναι απλά μαθηματικά αλλά φαίνεται ότι γίνονται -εσκεμμένα- λάθη στις πράξεις!
-
Η μέση σύνταξη στην Ελλάδα είναι >850€ το 2016, ενώ το 2010 έφθανε τα 1500€. Όταν το νούμερο αυτό πλησιάσει τα 500-600€ που είναι η στόχευση όλων, φυσικά θα έχουν γίνει τεράστιες περικοπές στις τερατώδεις συντάξεις των ΔΕΚΟ (2000-3000€) και καθόλου σ' αυτές των 500€ της Αλέκας του παραδείγματος. Το ερώτημα παραμένει : τι θα εμποδίσει την κατάρρευση του συστήματος τη στιγμή που αυτοί που πληρώνουν τις εισφορές τους γίνονται όλο και λιγότεροι και τη στιγμή που τα όποια πλεονάσματα διοχετεύονται σε αποπληρωμές τόκων και προεκλογικά δωράκια ?
-
Τίποτα δεν την εμποδίζει, εδώ ο άλλος μοιράζει προεκλογικά δωράκια 600 εκατ. (μάλλον προς εκλογές πάει το πράγμα, καθώς απαιτούνται νέα μέτρα και δεν μπορούν να τα περάσουν) όταν το Δημόσιο χρωστάει σε προμηθευτές 8 δις.
Ίσα να βγάλουμε τον μήνα, να πιστέψουν οι χαχόλοι από κάτω ότι "αναδιανέμει" πλούτο, λες και το ζητούμενο είναι αυτό και όχι η παραγωγή νέου πλούτου.
Εγώ θα επιμείνω σε αυτό, οι συνταξιούχοι το 2030 θα είναι πάνω από 5 εκατ. σκεφτείτε μόνο αυτό, δεν χρειάζονται Ανώτερα Μαθηματικά για να φανταστεί κάποιος τι θα συμβεί.
Τότε να δω τι θα κάνουν οι διάφορες Αλέκες, και στα 60 δεν μπορούν ούτε στο πεζοδρόμιο να βγουν, ουδείς δεν πλερώνει για να πάει με 60άρα... :P
-
Δυστυχώς το οσφαλιστικό είναι το κλασικό πρόβλημα για το οποίο οι έλληνες πολιτικοί, όταν έλθουν στην εξουσία, απλά φροντίζουν να μη σκάσει στα χέρια τους, εφαρμόζοντας τη σοφή λαϊκή ρήση "μακριά από τον κ@λο μας κι ας είναι και τρεις πήχες". Το 2030 ίσως να φαντάζει για αυτούς ένας χρονικός ορίζοντας για τον οποίο να μην αξίζει κανείς να επενδύσει τίποτε (γιατί, όπως και να το κάνουμε, ας τη βολέψουμε σήμερα και αύριο βλέπουμε), αλλά όμως αυτό το 2030 είναι τραγικά κοντά - είναι όταν τα δικά μας παιδιά θα κληθούν να θρέψουν εμάς μέσω συντάξεων και παροχών. Είναι τα ίδια παιδιά που σήμερα είναι άνεργα κι αν δε φύγουν στο εξωτερικό, οι πιθανότητες να παράξουν πλούτο είναι αποκαρδιωτικές. Μία γενιά έφαγε για δύο και μια άλλη θα πρέπει να εργαστεί για δύο. Στη μέση είναι η δική μας που θα πρέπει ταυτόχρονα να στηριχθεί και να στηρίξει.
-
15/12/2016
Του Γιώργου Στρατόπουλου.
......................
.....................................
Στην πραγματικότητα, ακόμη και σήμερα ελάχιστοι λαμβάνουν σύνταξη μικρότερη από τις καταβληθείσες εισφορές. Όμως όλοι αισθάνονται αδικημένα θύματα της κρίσης, ότι έχασαν «κεκτημένα» δικαιώματα. Και, κυρίως, οι υφιστάμενοι και μελλοντικοί συνταξιούχοι συνιστούν πολυάριθμη και συμπαγή κοινωνική ομάδα. Με ισχυρή εκλογική επιρροή, που ξέρει να τιμωρεί εκλογικά.
Αντιθέτως, οι νέοι, οι άνεργοι, δεν έχουν ορατό εχθρό να διοχετεύσουν την οργή τους. Δεν υπάρχει κάποιος που τους καταδίκασε σε ανεργία με διοικητική απόφαση. Δεν αντιλαμβάνονται οι νέοι γιατροί, εκπαιδευτικοί, επιστήμονες, ότι το ΕΣΥ, τα σχολεία, ο μεγαλύτερος εργοδότης της χώρας, το Δημόσιο, έκλεισε για αυτούς την πόρτα της εργασίας εξαιτίας της υπερστελέχωσής του μέσω του πελατειακού συστήματος από τις προηγούμενες γενιές. Δεν είναι μετρήσιμη η συσχέτιση της ανεργίας με την εντεινόμενη εισφορο-φορολόγηση.
Κι επιπλέον, η δυναμική Ελλάδα της παραγωγής, οι νεότεροι, δεν έχουν συμπαγή εκλογική εκπροσώπηση και ατζέντα διεκδικήσεων. Ακόμη χειρότερα, όσοι εξ αυτών -κοντά 400 χιλιάδες – αναζήτησαν αξιοπρεπή εργασία στην αλλοδαπή, ουσιαστικά στερούνται τα πολιτικά τους δικαιώματα.
.............................................
........................................................
http://www.protagon.gr/apopseis/editorial/o-laikismos-twn-syntaksewn-44341300351
-
19/09/2016
Καθημερινή.
http://www.kathimerini.gr/875382/article/epikairothta/ellada/xwra-meshlikwn-kai-gerontwn-h-ellada-to-2050 (http://www.kathimerini.gr/875382/article/epikairothta/ellada/xwra-meshlikwn-kai-gerontwn-h-ellada-to-2050)
-
Ο Έλληνας ήθελε «επανάσταση» και «αξιοπρέπεια» βλέπεις.
12/05/2017
(http://lastpoint.gr/wp-content/uploads/2017/05/C_nboGiXkAAKqLN-800x445.jpg)
http://lastpoint.gr/g-vroutsis-epeteios-1-etous-apo-asfalistiko-morfoma-katrougkalou-syriza-anel/ (http://lastpoint.gr/g-vroutsis-epeteios-1-etous-apo-asfalistiko-morfoma-katrougkalou-syriza-anel/)
-
1) Στοιχεία σοκ από τον ΕΦΚΑ: 1,3 προς 1 η αναλογία εργαζομένων - συνταξιούχων.
Σύμφωνα με αυτά, 3,596 εκατομμύρια μισθωτοί (ιδιωτικού και δημοσίου τομέα) και μη μισθωτοί (ελεύθεροι επαγγελματίες, αυταπασχολούμενοι, αγρότες) πληρώνουν έμμεσα τις κύριες συντάξεις 2,777 εκατομμυρίων συνταξιούχων. Mε άλλα λόγια, η αναλογία εργαζομένων (είτε αυτοί είναι μισθωτοί, είτε επαγγελματίες, αγρότες κλπ.) προς τους συνταξιούχους είναι 1,3 προς 1. Αν μάλιστα, λάβει κανείς υπόψη του πως κοντά στο 30% -35% (δηλαδή κοντά στους 370.000) των μη μισθωτών (επαγγελματιών, αγροτών) αδυνατεί να καταβάλλει εισφορές, τότε η πραγματική αναλογία εργαζομένων – συνταξιούχων φτάνει στο 1,1 προς 1. Δηλαδή, σχεδόν 1 εργαζόμενος αναλογεί σε 1 συνταξιούχο.
Η έμμεση αυτή πληρωμή των συντάξεων από τους εργαζόμενους γίνεται μέσω της καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών κάθε μήνα από τους οικονομικά ενεργούς ασφαλισμένους και τους εργοδότες.
http://www.capital.gr/oikonomia/3267806/stoixeia-sok-apo-ton-efka-1-3-pros-1-i-analogia-ergazomenon-suntaxiouxon
(http://www.capital.gr/oikonomia/3267806/stoixeia-sok-apo-ton-efka-1-3-pros-1-i-analogia-ergazomenon-suntaxiouxon)
2) Πλεόνασμα 755 εκατ. ευρώ για τον ΕΦΚΑ
Πάνω από τους στόχους του προϋπολογισμού του «τρέχουν» τα έσοδα του ΕΦΚΑ για το διάστημα Ιανουαρίου - Νοεμβρίου 2017, με αποτέλεσμα τα αρμόδια στελέχη του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης να εκτιμούν -λαμβάνοντας υπ’ όψιν και την πορεία του Δεκεμβρίου- ότι το πλεόνασμα μπορεί να φτάσει στο τέλος του έτους πολύ κοντά στο 1 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, το σύνολο των εσόδων την περίοδο Ιανουαρίου - Νοεμβρίου 2017 ανήλθε στα 35,5 δισ. ευρώ και το σύνολο των εξόδων του στα 34,5 δισ. ευρώ, ενώ το ταμειακό αποτέλεσμα - πλεόνασμα για το ίδιο χρονικό διάστημα ανήλθε στα 936,29 εκατ. ευρώ. Με προσαρμογή των στοιχείων σε δημοσιονομική βάση προκύπτει ότι το πλεόνασμα για το 11μηνο του έτους ανέρχεται στα 754,95 εκατ. ευρώ.
Τις εισφορές αυτές συλλέγει κάθε μήνα ο ΕΦΚΑ και μαζί με την είσπραξη της τακτικής κρατικής επιχορήγησης, διασφαλίζει την καταβολή των κύριων συντάξεων.
http://www.naftemporiki.gr/finance/story/1307710/pleonasma-755-ekat-euro-gia-ton-efka
(http://www.naftemporiki.gr/finance/story/1307710/pleonasma-755-ekat-euro-gia-ton-efka)
Άρα η Ελάδα για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά έλυσε το συνταξιοδοτικό θέμα με αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους 1,3:1, και ίσως αύριο με αναλογία 1:1 αφού βγάλαμε και πλεόνασμα.
-
03/04/2017
Στα 195 ευρώ η κατώτατη σύνταξη με τον νέο τρόπο υπολογισμού
Σε εφαρμογή ο νόμος Κατρούγκαλου
Μέσα στο μήνα αρχίζει η εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου για την καταβολή των συντάξεων.
Ο νέος νόμος φέρνει χαμηλότερες κατώτατες συντάξεις που ξεκινούν από τα 200 ευρώ.
Λόγω του νέου τρόπου υπολογισμού τους, οι νέες συντάξεις (Μάιος 2016 και μετά) θα είναι μειωμένες έως 30%, ενώ σε εκκρεμότητα βρίσκονται περίπου 60.000 αιτήσεις συνταξιοδότησης που έχουν υποβληθεί από τον Μάιο του 2016.
Όπως γράφουν Τα Νέα, σύμφωνα με τον νόμο Κατρούγκαλου, οι κατώτατες συντάξεις 15ετίας που θα απονέμει στο εξής ο ΕΦΚΑ σε χαμηλόμισθους θα ξεκινούν από 195,90 ευρώ για σύνταξη χηρείας, από 288 ευρώ για μειωμένη σύνταξη γήρατος και δεν θα ξεπερνούν τα 414,90 ευρώ (μεικτά) έναντι των 486 ευρώ πριν από τον Ν. 4387/2016.
Οι νέες χαμηλές κατώτατες συντάξεις οφείλονται στον νέο τρόπο υπολογισμού της ανταποδοτικής σύνταξης, καθώς η εθνική σύνταξη είναι παγιωμένη και ανέρχεται σε 384 ευρώ με 20ετία και σε 345 ευρώ με 15ετία.
Ειδικά για τους χαμηλόμισθους, το ποσοστό αναπλήρωσης είναι μόνο 11,55% επί των αποδοχών για τα 15 έτη ασφάλισης, δηλαδή για μέσες αποδοχές 400 ευρώ η ανταποδοτική σύνταξη είναι 46,20 ευρώ, για 500 ευρώ είναι 57,75 ευρώ και για 600 ευρώ είναι 69,30 ευρώ.
Η εθνική σύνταξη ανέρχεται σε 384 ευρώ μηνιαίως μόνο εφόσον έχουν συμπληρωθεί τουλάχιστον 20 έτη ασφάλισης, ενώ μειώνεται κατά 2% για κάθε έτος ασφάλισης που υπολείπεται των 20 ετών.
Για τα 15 έτη ασφάλισης, το πλήρες ποσό της εθνικής σύνταξης είναι 345,60 ευρώ, στο οποίο προστίθενται τα 46,20 ευρώ (για τις αποδοχές των 400 ευρώ) και μας δίνουν τελικό ποσό σύνταξης της τάξης των 391,80 ευρώ.
Αντίστοιχα, με μισθό 500 ευρώ η σύνταξη που θα πάρει ο δικαιούχος ανέρχεται σε 403,35 ευρώ, ενώ φτάνει στα 414,90 ευρώ όταν ο μισθός είναι της τάξης των 600 ευρώ. Σε περίπτωση πρόωρης συνταξιοδότησης (πριν από τα 67), τα παραπάνω ποσά περιορίζονται στα 288,12 ευρώ για μισθό 400 ευρώ, στα 299,67 ευρώ για μισθό 500 ευρώ και στα 311,22 ευρώ για αποδοχές 600 ευρώ.
Ιδιαίτερα χαμηλές θα είναι οι νέες συντάξεις λόγω θανάτου, καθώς στην περίπτωση χαμηλόμισθων με λίγα χρόνια ασφάλισης μπορεί να ξεκινούν από τα 195,90 ευρώ μεικτά και να φτάνουν στα 207,45 ευρώ, με 15 έτη ασφάλισης και μέσες αποδοχές που ανέρχονται στα 600 ευρώ.
https://www.newsbeast.gr/greece/arthro/2641721/sta-195-evro-i-katotati-sintaxi-me-ton-neo-tropo-ipologismou (https://www.newsbeast.gr/greece/arthro/2641721/sta-195-evro-i-katotati-sintaxi-me-ton-neo-tropo-ipologismou)
-
06/07/2018
Του Γιώργου Στρατόπουλου.
http://www.protagon.gr/apopseis/editorial/i-perikopi-twn-syntaksewn-to-2019-einai-monodromos-44341651959 (http://www.protagon.gr/apopseis/editorial/i-perikopi-twn-syntaksewn-to-2019-einai-monodromos-44341651959)
-
06/10/2018
Μάνος Ματσαγγάνης.
Ο Μάνος Ματσαγγάνης κατέχει τη διεθνή έδρα Δημόσιας Οικονομικής στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου.
Μετά τις περικοπές της περιόδου 2010-2014 είναι άχαρο να υποστηρίζει
κανείς ότι οι συντάξεις πρέπει να μειωθούν και άλλο. Ιδίως εάν λάβει κανείς υπόψη ότι οι συνταξιούχοι δεν έχουν περιθώριο προσαρμογής: δεν μπορούν να εργαστούν ή να εργαστούν περισσότερο ή να ψάξουν για άλλη δουλειά, δεν μπορούν καν να μεταναστεύσουν. Ισως αυτό να εξηγεί -εν μέρει -την ομοφωνία κυβέρνησης και αντιπολίτευσης (για να μην αναφερθώ στην απόλυτη συναίνεση των εντύπων και ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης) για το απαράδεκτο της κατάργησης της προσωπικής διαφοράς.
Εν μέρει όμως. Εάν κάτι δείχνει η συζήτηση για τις συντάξεις είναι ότι ύστερα από μια δεκαετία σχεδόν κρίσης δεν μάθαμε τίποτε (ούτε ξεχάσαμε τίποτε όπως οι Βουρβόνοι μετά το 1814). Ας δούμε γιατί.
1. Η προσωπική διαφορά επινοήθηκε για να εξασφαλίζει ότι όσοι πρόλαβαν
να συνταξιοδοτηθούν πριν από την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου θα
εξακολουθήσουν να εισπράττουν υψηλότερες συντάξεις από εκείνες που ο
ίδιος νόμος θεσμοθέτησε για τους νέους συνταξιούχους.
2. Ανάμεσα στους παλαιούς συνταξιούχους πολλοί συνταξιοδοτήθηκαν σε νεαρή ηλικία. Σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία το 17% όσων βγήκαν στη σύνταξη τον Δεκέμβριο 2016 (λίγο προτού τεθεί σε ισχύ ο νόμος Κατρούγκαλου) ήταν έως 55 ετών ενώ το 41% έως 60 ετών. Στις συντάξεις γήρατος τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 13% και 40%
3. Απίστευτα μεγάλος αριθμός συνταξιούχων (424 χιλιάδες άνθρωποι σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου) εξακολουθεί να λαμβάνει 3 ή περισσότερες συντάξεις
4. Παρά τις περικοπές οι συντάξεις δεν είναι τόσο χαμηλές όσο νομίζεται. Η μέση σύνταξη γήρατος τον Δεκέμβριο 2016 ήταν €972 τον μήνα. Οι χαμηλότερες ηλικίες εισπράττουν υψηλότερη σύνταξη: €1.198 κατά μέσο όρο για τους συνταξιούχους κάτω των 55 (και €1.241 για τους κάτω των 60)
5. Σύμφωνα με προηγούμενη μελέτη μας για τη συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων του ΙΚΑ (98,5% μετά τις μνημονιακές περικοπές) οι συντάξεις είναι υπερ-ανταποδοτικές δηλαδή υπερβαίνουν τις εισφορές που κατέβαλαν οι ίδιοι οι συνταξιούχοι και οι εργοδότες τους (κατά €63.600 σε διά βίου βάση). Για το Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ αυτό ισχύει στο πολλαπλάσιο.
6. Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ το 66% των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα εισπράττει μισθούς κάτω από €1.000 τον μήνα (50% κάτω από €800).
7. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΟΑΕΔ και της ΕΑΣΤΑΤ το ποσοστό των ανέργων που εισπράττουν επίδομα ανεργίας (€360 τον μήνα) ήταν 12,8%.
Να μην περικοπούν λοιπόν οι συντάξεις. Κανενός; Ούτε όσων πρόλαβαν να
βγουν στη σύνταξη σε ηλικία που οι περισσότεροι δουλεύουν; Ούτε όσων
παίρνουν σύνταξη πάνω από τον μέσο μισθό των εργαζομένων που τους συντηρούν με τις εισφορές τους; Σύνταξη πολύ υψηλότερη από τις εισφορές που πλήρωσαν οι ίδιοι; Και οπωσδήποτε πολύ υψηλότερη από τις συντάξεις όσων βγαίνουν στη σύνταξη σήμερα; Είναι θέμα επιλογής.
Σε μια χώρα που γερνά και όπου η ανεργία παραμένει στα ύψη μπορούμε να συνεχίσουμε να θεωρούμε -όλες!- τις συντάξεις ιερές αγελάδες;
Εναλλακτικά μπορούμε να δώσουμε προτεραιότητα στο μέλλον, στην απασχόληση και στην ανάπτυξη, προστατεύοντας το εισόδημα (και την περίθαλψη) όσων ηλικιωμένων έχουν ανάγκη.
Ποια επιλογή είναι δικαιότερη;
tanea.gr
http://metarithmisi.liberal.gr/post/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CF%83-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF/%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%BF-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84/ (http://metarithmisi.liberal.gr/post/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CF%83-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF/%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%BF-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84/)
-
Σε καλή μεριά όσοι πάρετε-πάρουμε, αλλά ας μην γελιόμαστε:
Tα αναδρομικά θα οδηγήσουν σε εσωτερική χρεοκοπία
Δευτέρα 05 Νοεμβρίου 2018, 00:02
Tα αναδρομικά θα οδηγήσουν σε εσωτερική χρεοκοπία
Του Γιάννη Κουτσομύτη
Ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του Κράτους αποτελεί η υπόθεση των αναδρομικών των συνταξιούχων που προκύπτουν από την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας το 2015, που έκρινε αντισυνταγματικές τις περικοπές των συντάξεων του 2012 που επέβαλε το 2ο Μνημόνιο, και κυρίως η απόφαση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους να μην εφεσιβάλει τη σχετική απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης.
Mε αφορμή την απόφαση του ΣτΕ έχουν ήδη κατατεθεί πάνω από 130.000 αγωγές από συνταξιούχους και ο αριθμός αναμένεται να πολλαπλασιαστεί μετά τις τελευταίες εξελίξεις αφού η δικαίωση των εναγόντων είναι πλέον σίγουρη. Σύμφωνα με μετριοπαθείς υπολογισμούς, το συνολικό κόστος των αγωγών για τα Ταμεία και συνακόλουθα για το ελληνικό Δημόσιο μπορεί να φτάσει και να ξεπεράσει τα 8 δισεκατομμύρια ευρώ. Πρόκειται για ένα ποσό που το Κράτος αδυνατεί να καταβάλει, έστω και αν η εκδίκαση των αγωγών πάρει κάποια χρόνια για να τελεσιδικήσει.
Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας εξέλιξης, και αν δεν υπάρξει άλλη λύση στο ενδιάμεσο διάστημα, είναι το ελληνικό Δημόσιο να περιέλθει σε αδυναμία καταβολής των οφειλών του προς τους δικαιωμένους συνταξιούχους, καθώς τα δημοσιονομικά περιθώρια μέχρι και το 2022 είναι σχεδόν ανύπαρκτα λόγω των υψηλών δημοσιονομικών στόχων ύψους 3,5% του ΑΕΠ που έχουν συμφωνηθεί από την Κυβέρνηση με τους δανειστές.
Μια πιθανή εξέλιξη θα είναι η χρεοκοπία του ΕΦΚΑ, αφού σε κάποιο στάδιο θα φτάσει να αδυνατεί να πληρώσει τις γεγεννημένες απαιτήσεις από τις αγωγές των συνταξιούχων. Η τότε κυβέρνηση θα κληθεί τότε να σώσει τον ΕΦΚΑ αλλά και οι δικές της δυνατότητες θα είναι από ελάχιστες έως εντελώς ανεπαρκείς. Μπορεί να φτάσει δηλαδή η χώρα σε μια κατάσταση εσωτερικής χρεοκοπίας και θεσμικής εκτροπής, αφού τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις θα παραμένουν ανεκτέλεστες.
Μια πρόχειρη σκέψη θα ήταν να έβαζε χέρι η Κυβέρνηση στα χρήματα που προορίζονται για την αποπληρωμή του χρέους αλλά αυτό θα είναι πρακτικά αδύνατο, καθώς μέχρι και το 2021 τα χρήματα αυτά είναι κλειδωμένα σε ειδικό λογαριασμό του “μαξιλαριού” στην Τράπεζα της Ελλάδος και η Κυβέρνηση δεν μπορεί να τα αγγίξει χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών, οι οποίοι αποκλείεται να συναινέσουν σε τέτοιο αίτημα. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι δανειστές γνωρίζουν καλά τους δημοσιονομικούς κινδύνους που απορρέουν από την απόφαση του ΣτΕ και έχουν προβλέψει ειδική ρήτρα στο Συμπληρωματικό Μνημόνιο που συντάχθηκε τον Ιούνιο και προβλέπει την πλήρη απορρόφηση από τον εθνικό προϋπολογισμό του όποιου κόστους προκύψει από τις αγωγές των συνταξιούχων, και μάλιστα “επιπλέον” και ανεξάρτητα από τις προβλεπόμενες περικοπές των συντάξεων που έχουν συμφωνηθεί για τον Ιανουάριο.
Η υπόθεση αυτή περιπλέκει σοβαρά την προσπάθεια για ακύρωση ή αναστολή των περικοπών των συντάξεων και σύμφωνα με Ευρωπαίο διπλωμάτη έχει ανησυχήσει σφόδρα τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης και αναμένεται να συζητηθεί στο περιθώριο της σημερινής συνεδρίασης του Eurogroup στις Βρυξέλλες.
H Κυβέρνηση από την πλευρά της παρουσιάζεται με προκλητική διγλωσσία ως προς το ζήτημα. Ο μεν κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος δήλωσε πως η υπόθεση των αναδρομικών είναι ένα “πολύπλοκο νομικό ζήτημα” και πως “το ΣτΕ δεν έδωσε αναδρομική ισχύ στην απόφασή του”, κάτι που είναι ουσιαστικά άσχετο ως προς τα αποτελέσματα που γεννά η απόφαση. Ο αρμόδιος όμως Υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων Τάσος Πετρόπουλος έδειξε να αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα της κατάστασης αλλά πέταξε το μπαλάκι πίσω στο ΣτΕ με το επιχείρημα πως το ΣτΕ έχει κρίνει συνταγματικό το πρώτο Μνημόνιο που έχει ορίσει πλαφόν 16,2% του ΑΕΠ για τις δαπάνες του ασφαλιστικού συστήματος, και πως “αν επρόκειτο να επεκταθεί σε όλους [η επιστροφή των αναδρομικών], η δαπάνη θα ξεπερνούσε στο πολλαπλάσιο το 16,2% του ΑΕΠ” και θα ερχόταν σε αντίθεση με “την προστασία του δημοσίου συμφέροντος που ταυτίζεται με τη βιωσιμότητα και ενίσχυση της κοινωνικής ασφάλισης”. Το επιχείρημα όμως αυτό του κ. Πετρόπουλο μπορεί κάλλιστα να το επιστρέψει το ΣτΕ στο γήπεδο της Κυβέρνησης, λέγοντας απλά ότι “τα Μνημόνια έληξαν” ή “βρείτε εσείς ως Κυβέρνηση μέσα στα πλαίσια του 16,2% του ΑΕΠ”.
Καταλαβαίνει κανείς τον τεράστιο κίνδυνο που δημιουργείται για τη λειτουργία του Κράτους, τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος και τη λειτουργία του κράτους δικαίου. Η Κυβέρνηση όμως φαίνεται να νίπτει κυνικά τας χείρας της αφού το κύριο μέρος των απαιτήσεων των συνταξιούχων θα κληθεί να το καταβάλει η επόμενη Κυβέρνηση. Ή να μην μπορεί να το καταβάλει.
Πηγή: https://www.liberal.gr/arthro/226830/politiki/2018/Ta-anadromika-tha-odigisoun-se-esoteriki-chreokopia.html
Εγώ θεωρώ ότι η επόμενη κυβέρνηση θα αναγκαστεί να το ρυθμίσει το ζήτημα, νομοθετικά είτε με κάποιο έκτακτο φόρο.
Οι δε αθεόφοβοι δικαστικοί υπάλληλοι τονίζουν ότι δεν θα επιβαρύνουν τον προύπολογισμό γιατί ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΜΟΙΡΑΣΕΙ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ.
Νομίζω κάποτε πρέπει να σταματήσει αυτή η ιλαροτραγωδία με τους δικαστικούς, απ΄το 2009 θυμάμαι ότι μοιράζουν κρατικό χρήμα στον κλάδο τους με δικαστικές αποφάσεις που βγάζουν οι ίδιοι. Δεν νομίζω σε άλλη σοβαρή χώρα να συμβαίνει κάτι τέτοιο.
-
Καθημερινή, 06/11/2018
Ρουλα Σαλουρου.
(http://s.kathimerini.gr/resources/2018-11/s3_061118_syntaxioyxoi-thumb-large.jpg)
Με καταιγιστικό ρυθμό συνεχίζονται οι αγωγές και οι αιτήσεις συνταξιούχων που διεκδικούν αναδρομικά ποσά επιστροφής για το μέρος των συντάξεων που κόπηκε το 2012 και στη συνέχεια, τον Ιούνιο του 2015, η περικοπή του κρίθηκε αντισυνταγματική. Ηδη, περισσότερες από 200.000 αιτήσεις έχουν υποβληθεί στον ΕΦΚΑ –εκτιμάται ότι περισσότερες από 19.000 αιτήσεις υποβάλλονται καθημερινά– ενώ δεκάδες χιλιάδες είναι και οι νέες προσφυγές στη Δικαιοσύνη. Με αμείωτο ρυθμό συνεχίζεται και η δημοσιοποίηση νέων αποφάσεων από Πρωτοδικεία ανά την Ελλάδα, προκαλώντας σύγχυση στους 2,5 εκατ. συνταξιούχους που γίνονται «μπαλάκι» μεταξύ δικηγορικών γραφείων και δημοσιογραφικών αποκαλύψεων. Την αγωνία και ανασφάλεια των συνταξιούχων επιτείνουν η κυβερνητική ανικανότητα να διαχειριστεί ουσιαστικά ένα θέμα που έσκασε στα χέρια της το δύσκολο καλοκαίρι του 2015, αλλά και η δημοσιονομική αδυναμία τόσο της σημερινής όσο και της όποιας μελλοντικής κυβέρνησης να εφαρμόσει την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ). Εκτιμάται ότι το κόστος επιστροφής των ποσών, που κατά την κρίση του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου κακώς κόπηκαν με τους νόμους του 2012, ξεπερνά τα 9 δισ. ευρώ.
Το Ασφαλιστικό κινδυνεύει να μετατραπεί σε ένα απέραντο δικαστήριο, ενώ οποιαδήποτε σκέψη για εφαρμογή των αποφάσεων στο σύνολο των συνταξιούχων, τουλάχιστον έως τον Δεκέμβριο του 2018, ξυπνά εφιάλτες δημοσιονομικού εκτροχιασμού. Και αυτό γιατί δικαιούχοι επιστροφών είναι θεωρητικά το σύνολο των 2,6 εκατ. των συνταξιούχων. Ακόμη και οι πλέον χαμηλόμισθοι, με συντάξεις των 500 ή 700 ευρώ, μπορούν να διεκδικήσουν Δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και επίδομα καλοκαιριού, ισόποσο με τη σύνταξή τους και με πλαφόν τα 800 ευρώ ετησίως. Οι υπόλοιποι διεκδικούν ποσά που συνολικά ενδέχεται να ξεπερνούν τις 20.000 ευρώ ανά άτομο. Σε μια προσπάθεια να ανακόψει το κύμα προσφυγών στη Δικαιοσύνη που γιγαντώνεται (έχουν κυκλοφορήσει ακόμη και διαφημίσεις από δικηγορικά γραφεία), το υπουργείο Εργασίας επιχειρεί να διαχειριστεί το θέμα... δικονομικά, ενώ στρέφει τους συνταξιούχους σε μαζικές ηλεκτρονικές αιτήσεις προς τον ΕΦΚΑ. Σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας, όλες οι ηλεκτρονικές αιτήσεις λαμβάνουν αριθμό ηλεκτρονικού πρωτοκόλλου, ενώ η μαζικότητα των αιτήσεων ερμηνεύεται ως απόδειξη ότι επρόκειτο για σωστή επιλογή. Οι ειδικοί από την πλευρά τους εκτιμούν ότι οι αιτήσεις λειτουργούν περισσότερο ως μοχλός πίεσης προς την κυβέρνηση, προκειμένου το θέμα να λυθεί πολιτικά. Γιατί δικαστικά πρόκειται για ένα πολύπλοκο «κουβάρι» που ενδέχεται να πάρει πολλά ακόμη χρόνια για να ξετυλιχθεί. Ο κίνδυνος δημοσιονομικού εκτροχιασμού και ο εφιάλτης για αύξηση της συνταξιοδοτικής δαπάνης ακόμη και κατά 3,5-4 δισ. ευρώ ή 2% του ΑΕΠ τον χρόνο αυξάνονται, εν αναμονή και της νέας απόφασης του ΣτΕ που καλείται να κρίνει εάν είναι συνταγματική ή όχι η πρόβλεψη του νόμου Κατρούγκαλου για επανυπολογισμό όλων των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων, που συνδέεται άμεσα και με την κυβερνητική επιδίωξη για μη εφαρμογή των περικοπών στις προσωπικές διαφορές που θα διαπιστωθούν, από την 1η Ιανουαρίου του 2019.
Η «Κ» επιδιώκει σήμερα να ξετυλίξει το «κουβάρι» των αναδρομικών, των αιτήσεων και των δικαστικών διεκδικήσεων, μέσα από μια σειρά ερωταπαντήσεων.
Αντισυνταγματικές περικοπές και μαζικές προσφυγές
– Πώς ξεκίνησαν όλα;
Ολα ξεκίνησαν με τις αποφάσεις 2287, 2288, 2289 και 2290/2015 της Ολομέλειας του ΣτΕ, που έκριναν αντισυνταγματικές τις περικοπές που είχαν γίνει το 2012, με τους νόμους 4051/2012 και 4093/2012, και οι οποίες δημιούργησαν μια νέα κατάσταση στο ασφαλιστικό. Με βάση αυτές, θα έπρεπε να αυξηθούν τόσο οι κύριες όσο και οι επικουρικές συντάξεις των συνταξιούχων που είχαν υποστεί τις συγκεκριμένες μειώσεις. Προσοχή όμως. Το ΣτΕ έκρινε για όσες υποθέσεις είχαν αχθεί στα δικαστήρια μέχρι τη στιγμή που εξέδωσε την απόφασή του και ξεκαθάρισε πως δεν μπορεί να έχει αναδρομική ισχύ. Ετσι, στο 3ο μνημόνιο, η κυβέρνηση δεσμεύθηκε για την «απορρόφηση του αντίκτυπου των αποφάσεων του ΣτΕ σχετικά με τα συνταξιοδοτικά μέτρα του 2012».
- Ποιες ακριβώς μειώσεις κρίθηκαν αντισυνταγματικές;
Βάσει του ΣτΕ, αντισυνταγματικές είναι οι διατάξεις: α) Του νόμου 4051/2012, που επέβαλε περικοπές επικουρικών συντάξεων κατά 10% στο σύνολο του ποσού σύνταξης από 200 έως 250 ευρώ, κατά 15% από τα 250 έως τα 300 ευρώ και κατά 20% στις επικουρικές πάνω από τα 300 ευρώ. Στις τρεις αυτές περικοπές, οι επικουρικές μετά τις μειώσεις διατηρούσαν κατώτατο όριο τα 200 ευρώ, 225 ευρώ και τα 250 ευρώ αντίστοιχα. β) Του νόμου 4093/2012, που επέβαλε μειώσεις στο άθροισμα συντάξεων με την εξής κλίμακα: 5% για άθροισμα συντάξεων από τα 1.000 έως 1.500 ευρώ, 10% μείωση από τα 1.500 έως τις 2.000 ευρώ, 15% μείωση από τις 2.000 έως τις 3.000 ευρώ και 20% μείωση επί αθροίσματος συντάξεων άνω των 3.000 ευρώ. γ) Του νόμου 4093/2012 για την κατάργηση των δώρων στις κύριες συντάξεις, που ήταν 800 ευρώ ετησίως, με 400 ευρώ δώρο Χριστουγέννων, 200 ευρώ δώρο Πάσχα και 200 ευρώ επίδομα αδείας.
– Ποιοι διεκδικούν αναδρομικά;
Δικαιούχοι επιστροφών είναι θεωρητικά το σύνολο των 2,6 εκατ. συνταξιούχων. Ακόμη και οι πλέον χαμηλόμισθοι, με συντάξεις 500, 700 και 900 ευρώ, μπορούν να διεκδικήσουν δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και επίδομα καλοκαιριού, ισόποσα με τη σύνταξή τους και με πλαφόν τα 800 ευρώ ετησίως. Οι υπόλοιποι μπορούν να διεκδικήσουν και τις μειώσεις των νόμων 4051 και 4093, με πολύ μεγαλύτερα ποσά. Μάλιστα, για κάθε συνταξιούχο, το ποσό ενδέχεται να ξεπερνάει τις 23.000 ευρώ.
– Ποιο είναι το κόστος εφαρμογής της απόφασης του ΣτΕ;
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι τα αναδρομικά ποσά, από το 2015 έως και το τέλος του 2018, ενδέχεται να ξεπερνούν τα 9 δισ. ευρώ. Οι δανειστές έχουν υπολογίσει ότι ετησίως το κόστος των διατάξεων που κρίθηκαν αντισυνταγματικές είναι της τάξης του 2% του ΑΕΠ, δηλαδή, περίπου 4 δισ. ευρώ. Μόνο για το διάστημα από την έκδοση της απόφασης του ΣτΕ έως την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου, οι ειδικοί εκτιμούν ότι απαιτούνται περίπου 2,5 δισ. ευρώ.
– Υλοποίησε η κυβέρνηση την απόφαση του ΣτΕ;
Με δεδομένο ότι τα χρήματα δεν υπήρχαν το 2015, όπως δεν υπάρχουν και σήμερα, και με στόχο την αντιμετώπιση της νέας αυξημένης συνταξιοδοτικής δαπάνης, όπως αυτή θα διαμορφωνόταν αν εφαρμόζονταν οι αποφάσεις, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχώρησε τον Μάιο του 2016 στην ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου. Τα άρθρα 14 και 33 ορίζουν τον επανυπολογισμό και των παλαιών συντάξεων με βάση τον νέο τρόπο που προβλέπεται για όσους συνταξιοδοτηθούν από τις 13 Μαΐου 2016 και μετά. Βασική «δικαιολογία» για το τέχνασμα του επανυπολογισμού ήταν η ίση μεταχείριση παλαιών και νέων συνταξιούχων. Προβλέφθηκε μάλιστα κατ’ αρχήν η «λείανση» της διαφοράς μεταξύ παλαιάς και νέας σύνταξης, που ονομάστηκε προσωπική διαφορά, μέσω του συμψηφισμού με τις προσδοκώμενες αυξήσεις που θα γίνονταν από 1/1/2019. Στη συνέχεια, με νόμο του 2017, προβλέφθηκε η περικοπή της προσωπικής διαφοράς, από το 2019, σε ποσοστό έως και 18% της σύνταξης. Πρόκειται για το μέτρο που βρίσκεται στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, με την κυβέρνηση να διεκδικεί τη μη εφαρμογή του.
– Και πώς καταλήξαμε στις μαζικές προσφυγές στη Δικαιοσύνη;
Πρόσφατα, ήρθε μια δικαστική απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, που δικαίωσε συνταξιούχο ο οποίος ζητούσε αναδρομικά ποσά λόγω των περικοπών του 2012 σε δώρα και συντάξεις. Η απόφαση αυτή και όσες ακολούθησαν στηρίζονται στην πολυσυζητημένη απόφαση του ΣτΕ και υιοθετούν το σκεπτικό της ως προς την αντισυνταγματικότητα. Κάποιες βέβαια δίνουν αναδρομικά για το διάστημα πριν από τον Ιούνιο του 2015, όταν και εκδόθηκε η απόφαση του ΣτΕ. Γι’ αυτές, ο ΕΦΚΑ προχωρεί στην υποβολή έφεσης. Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι αν οι αποφάσεις των κατώτερων δικαστηρίων προβλέπουν αναδρομικότητα πριν από τον Ιούνιο του 2015, είναι αντίθετες προς την απόφαση του ΣτΕ. Συνεπώς, υποβάλλει εφέσεις και περιμένει την κρίση των δικαστηρίων με τη δέσμευση ότι θα καταβάλει ό,τι τελεσιδικήσει.
– Ποιος δικαιούται αναδρομικά ποσά πριν από το 2015;
Αναδρομικά ποσά πριν από το 2015, χωρίς το Δημόσιο να υποβάλει έφεση, σύμφωνα με τους ειδικούς θα δοθούν σε περιπτώσεις προσφυγών που έχουν υποβληθεί πριν από την απόφαση του ΣτΕ (Ιούνιος 2015).
Η γνωμοδότηση του ΝΣΚ, η παραγραφή αξιώσεων και η αίτηση στον ΕΦΚΑ
– Τι αλλάζει με την πρόσφατη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους;
Πρόσφατη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (που αποκάλυψε ο ΣΚΑΪ) προτείνει στον ΕΦΚΑ να μην ασκήσει έφεση και άρα να καταβάλει αναδρομικά ποσά σε συνταξιούχο της ΔΕΗ. Οι αγωγές κατατέθηκαν στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών τον Δεκέμβριο του 2015 και μία εξ αυτών εκδικάστηκε. Η απόφαση απορρίπτει τις διεκδικήσεις πριν από τον Ιούλιο του 2015 κι επιδικάζει ποσά από τον Ιούλιο μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2015. Μάλιστα η Τριμελής Επιτροπή του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) απεφάνθη πως η εν λόγω απόφαση συνάδει με το σκεπτικό-πιλότο του ΣτΕ το 2015 και γι’ αυτό δεν «συντρέχει παραδεκτός και βάσιμος λόγος» άσκησης έφεσης. Εγκριτοι νομικοί επισημαίνουν πως η πρόταση του ΝΣΚ αφορά αποκλειστικά την εν λόγω απόφαση. Το ίδιο επισημαίνουν και κύκλοι του υπουργείου Εργασίας. Στην πράξη, οι ειδικοί κρίνουν ότι πρόκειται για γνωμοδότηση-σταθμό, την οποία όμως δύσκολα θα αποδεχθεί και στη συνέχεια ο ΕΦΚΑ. Ετσι, εκτιμάται ότι στο άμεσο μέλλον δεν θα υπάρχει ίδια αντιμετώπιση και σε κάθε απόφαση το Δημόσιο «θα εξαντλεί τα ένδικα μέσα».
– Το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες προσφυγές στη Δικαιοσύνη;
Οι αποφάσεις που δημοσιοποιούνται αυτό το διάστημα έχουν ασκηθεί ακόμη και πριν από τον Ιούνιο του 2015. Οι αγωγές που θα υποβληθούν σήμερα θα προσδιοριστούν πιθανότατα σε 3 με 4 χρόνια, ενώ αν γίνουν και εφέσεις, ο χρόνος αναμονής θα αυξηθεί σημαντικά. Σε κάθε περίπτωση, οι συνταξιούχοι του ιδιωτικού τομέα μπορούν να υποβάλουν αγωγές, ατομικές ή ομαδικές, στα διοικητικά πρωτοδικεία, ενώ οι συνταξιούχοι του Δημοσίου μπορούν να προσφεύγουν στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Και βέβαια, κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα.
– Ποια είναι τα μέχρι τώρα δεδομένα;
Αγωγές που είχαν ήδη ασκηθεί μέχρι τον Ιούνιο του 2015 πιθανότατα να κερδηθούν από τους συνταξιούχους και να δοθούν αναδρομικά ακόμη κι από το 2012 έως και την ημερομηνία υποβολής της αγωγής. Αγωγές που ασκήθηκαν μετά την απόφαση του ΣτΕ, αφορούν αναδρομικά από τον Ιούλιο του 2015 έως τον Μάιο του 2016 (αυτό υποστηρίζει το υπουργείο Εργασίας, θεωρώντας ότι με τον νόμο Κατρούγκαλου εφαρμόζεται ενιαίο σύστημα για όλους τους ασφαλισμένους) ή έως τον Δεκέμβριο του 2018 (αυτό υποστηρίζει η πλειοψηφία των δικηγόρων, καθώς θεωρούν πως ο επανυπολογισμός των συντάξεων ξεκινά τον Ιανουάριο του 2019).
– Πότε παραγράφονται οι διεκδικήσεις;
Ειδικοί υποστηρίζουν πως για τους συνταξιούχους του ιδιωτικού τομέα η παραγραφή αξιώσεων είναι 5ετής, ενώ για τους συνταξιούχους του Δημοσίου είναι διετής. Υπάρχουν ωστόσο νομικές απόψεις που θέτουν την παραγραφή στην 5ετία και για τους συνταξιούχους του Δημοσίου, όπως επίσης και άλλες που υποστηρίζουν ότι η παραγραφή είναι για όλους 2ετής.
– Γιατί κάποιος να καταθέσει αίτηση σε ΕΦΚΑ και ΕΤΕΑΕΠ;
Σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας, η αίτηση προς τον ΕΦΚΑ και το ΕΤΕΑΕΠ (υπενθυμίζεται πως ο ΕΦΚΑ έχει ενεργοποιήσει ηλεκτρονική αίτηση στην ιστοσελίδα του www.efka.gov.gr) δεν είναι απαραίτητη. Η εφαρμογή υποστηρίζεται ότι άνοιξε, προκειμένου να μην ταλαιπωρούνται οι συνταξιούχοι. Ειδικοί θεωρούν ότι οι αιτήσεις καλό είναι να γίνονται, καθώς θεωρούνται «όχληση» και διακόπτουν την παραγραφή των αξιώσεων. Νομικά, ωστόσο, ξεκαθαρίζουν ότι δεν συνιστά διεκδίκηση σε ατομικό επίπεδο. Συνεπώς, στην πράξη λειτουργεί περισσότερο ως μοχλός πίεσης.
– Τι ισχύει εάν ο ΕΦΚΑ απαντήσει στο αίτημα;
Αν η αίτηση απαντηθεί, τότε η νέα παραγραφή ξεκινά από την ημερομηνία που ο συνταξιούχος έλαβε γνώση της απάντησης. Αν το Ταμείο δεν απαντήσει εντός 6μήνου, τεκμαίρεται σιωπηρή άρνηση της αξίωσης. Προσοχή όμως: Αίτηση διακοπής παραγραφής μπορεί να υποβληθεί μόνο μία φορά.
– Είναι εύκολη η διαδικασία;
Η είσοδος στην ηλεκτρονική αίτηση πραγματοποιείται από την αρχική σελίδα του ΕΦΚΑ και τις υπηρεσίες για συνταξιούχους. Οι ενδιαφερόμενοι πληκτρολογούν τους κωδικούς πρόσβασης στο Taxisnet, τον ΑΦΜ και τον ΑΜΚΑ τους.
– Τι ρόλο διαδραματίζει σε όλα αυτά η επικείμενη απόφαση του ΣτΕ για τον νόμο Κατρούγκαλου;
Στη νέα κρίση του ανώτατου δικαστηρίου τίθεται μεταξύ πολλών άλλων και ο επανυπολογισμός των παλαιών συντάξεων, τόσο ως προς τη λογική που επιχείρησε η κυβέρνηση να «απορροφήσει» τις αποφάσεις του ΣτΕ το 2015, όσο και ως προς τη διαδικασία που ακολουθείται. Αν το ΣτΕ κρίνει συνταγματικό τον τρόπο με τον οποίο ο επανυπολογισμός αλλάζει τις συντάξεις, ενσωματώνοντας τις περικοπές του 2012, τότε, σύμφωνα με τους ειδικούς, το «παράθυρο» των διεκδικήσεων θα κλείσει. Ζητούμενο είναι, βέβαια, αν θα κλείσει από την ψήφιση του νόμου (2016) ή την εφαρμογή του επανυπολογισμού (2019). Στον αντίποδα, αν ο επανυπολογισμός ως προς τη λογική ή και τη διαδικασία κριθεί αντισυνταγματικός, τότε μία ακόμη μεγαλύτερη δημοσιονομική βόμβα αναμένεται να σκάσει στα χέρια της όποιας κυβέρνησης κληθεί να διαχειριστεί την απόφαση του ΣτΕ.
http://www.kathimerini.gr/993699/gallery/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/agwnia-synta3ioyxwn-gia-ta-anadromika (http://www.kathimerini.gr/993699/gallery/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/agwnia-synta3ioyxwn-gia-ta-anadromika)
-
Για όσους δεν αρκούνται στα συνθήματα αλλά θέλουν να βλέπουν τα νούμερα:
03/03/2019
Του Γιώργου Στρατόπουλου.
https://www.protagon.gr/apopseis/to-asfalistiko-aeroplanaki-44341792058 (https://www.protagon.gr/apopseis/to-asfalistiko-aeroplanaki-44341792058)
-
https://www.statista.com/statistics/276412/median-age-of-the-population-in-greece/?fbclid=IwAR1KCIxZnZF2Czf4Uh6tH-zTGsbUook-HhW8tqty3ma7HUK90uuGyN_e6pk (https://www.statista.com/statistics/276412/median-age-of-the-population-in-greece/?fbclid=IwAR1KCIxZnZF2Czf4Uh6tH-zTGsbUook-HhW8tqty3ma7HUK90uuGyN_e6pk)
-
28/05/2019
https://www.capital.gr/oikonomia/3362520/stournaras-ta-perithoria-xrimatodotisis-ton-suntaxeon-einai-pleon-stena?fbclid=IwAR39ueE-zbJcHQzOLlkMgON7PK1g3lEcEmqajlRZjiFYym9V6maDG4rpnHs (https://www.capital.gr/oikonomia/3362520/stournaras-ta-perithoria-xrimatodotisis-ton-suntaxeon-einai-pleon-stena?fbclid=IwAR39ueE-zbJcHQzOLlkMgON7PK1g3lEcEmqajlRZjiFYym9V6maDG4rpnHs)
-
28/05/2019
https://www.capital.gr/oikonomia/3362520/stournaras-ta-perithoria-xrimatodotisis-ton-suntaxeon-einai-pleon-stena?fbclid=IwAR39ueE-zbJcHQzOLlkMgON7PK1g3lEcEmqajlRZjiFYym9V6maDG4rpnHs (https://www.capital.gr/oikonomia/3362520/stournaras-ta-perithoria-xrimatodotisis-ton-suntaxeon-einai-pleon-stena?fbclid=IwAR39ueE-zbJcHQzOLlkMgON7PK1g3lEcEmqajlRZjiFYym9V6maDG4rpnHs)
Όσοι ΔΥ και συνταξιούχοι ψηφίσουν ΝΔ στις εθνικές εκλογές, θα το μετανιώσουν πολύ σύντομα...
-
Όσοι ΔΥ και συνταξιούχοι ψηφίσουν ΝΔ στις εθνικές εκλογές, θα το μετανιώσουν πολύ σύντομα...
Μα αυτή ακριβώς την απειλή απέρριψε ο κόσμος.
Στις κοινωνικές ομάδες που αναφέρεστε δεν επικράτησε ο κυβερνητικός λόγος ,παρά μόνο στους ανέργους. Σχεδόν 10 χρόνια μετά την έναρξη της κρίσης, το δίλλημα μνημόνιο-αντιμνημόνιο, η πολιτική αθρόων επιδομάτων προς τους μη έχοντες και η υψηλότατη φορολόγηση των υπολοίπων, έχουν κουράσει.
Με ανεργία στο 18% ακόμα, ενώ χιλιάδες συμπολίτες μας υποαπασχολούνται, το μέλλον μόνο εύκολο δεν προδιαγράφεται. Έχουν γίνει και πολλά σωστά βήματα (μείωση ΦΠΑ κ.α). Όποιος πείσει ότι θα επιφέρει περισσότερα στην κατεύθυνση της πραγματικής οικονομικής αναπτυξης, θα πάρει την ευκαιρία του....
-
23/08/2019
Του Γιώργου Στρατόπουλου.
...............
Το σημαντικό ερώτημα δεν είναι γιατί μπαίνει πλαφόν, αλλά γιατί το πλαφόν είναι τόσο υψηλό.
...........................
https://www.protagon.gr/apopseis/ma-plafon-stis-antapodotikes-syntakseis-44341896242 (https://www.protagon.gr/apopseis/ma-plafon-stis-antapodotikes-syntakseis-44341896242)
-
Και κάποια σχόλια στο παρακάτω κείμενο συναδέλφου σε Ιατρική ομάδα του facebook στις 07/12/2019:
Παράλληλα πχ με την μείωση της αντιστοιχίας συνταξιούχων/εργαζομένων έχουμε και την αύξηση κόστους των αναγκών ανά ασφαλισμένο για καταστάσεις και νοσήματα που σε παλαιότερες δεκαετίες δεν υπήρχαν λόγω του επιπέδου εξέλιξης της Ιατρικής. Αυτά πολλές φορές καταβάλλει ο ίδιος ο δικαιούχος που είναι ήδη σε αρνητικό πρόσημο αποταμίευσης αυξάνοντας την πολιτική πίεση για παροχές. Είναι ένας φαύλος κύκλος ασχέτως από ποιά πλευρά το βλέπουμε. Το σκεπτικό και η ανάλυση μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για άλλους σκοπούς όπως για το αν μπορούμε να έχουμε μια οργανωμένη και βιώσιμη ΠΦΥ και για αυτό το θέτω υπόψιν όλων μας.
"Ενώ το 1960 αντιστοιχούσαν 10 εργαζόμενοι σε κάθε 1 Έλληνα συνταξιούχο 65+, σήμερα αντιστοιχούν 3 προς 1. Εν τω μεταξύ το ¼ των σημερινών συνταξιούχων είναι κάτω των 65 ετών και εισπράττει το 29% της συνταξιοδοτικής δαπάνης. Το 2050 το ποσοστό των 65+ που σήμερα αποτελούν το 25% του πληθυσμού θα έχει φτάσει το 42% του πληθυσμού." [...] "η αποταμίευση ενός μέσου νοικοκυριού έφτανε ακόμη και το 8%-10% του εισοδήματος. Σήμερα το ποσοστό αυτό σύμφωνα με τον Πρόεδρο του ΙΟΒΕ είναι στο -3% που σημαίνει ότι το μέσο νοικοκυριό καταναλώνει περισσότερο από ό,τι έχει διαθέσιμο."
Αντιγράφω και την παράγραφο του παρακάτω άρθρου που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση:
Έχουμε, μαζί με την Ιταλία, τις υψηλότερες ασφαλιστικές εισφορές στην Ευρώπη αλλά και τις υψηλότερες κρατικές συνταξιοδοτικές δαπάνες, με αποτέλεσμα να πιέζεται εκτός από την αγορά εργασίας και ο κρατικός προϋπολογισμός.
02/12/2019
Ρεπορτάζ: Ελένη Πετροπούλου, Χριστίνα Μωράκη.
https://underwriter.gr/%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%af-%ce%b7-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%af%ce%b1-%ce%ad%cf%87%ce%b5%ce%b9-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb/?fbclid=IwAR0vl2hyMYjjvhiUSjZOmtlaGu-NLXma41Qag-McZywSScWZ6LVaU79sOgU (https://underwriter.gr/%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%af-%ce%b7-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%af%ce%b1-%ce%ad%cf%87%ce%b5%ce%b9-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb/?fbclid=IwAR0vl2hyMYjjvhiUSjZOmtlaGu-NLXma41Qag-McZywSScWZ6LVaU79sOgU)
-
Και άλλο ένα ενδιαφέρον άρθρο:
06/12/2019
https://underwriter.gr/%ce%bf%ce%bf%cf%83%ce%b1-%ce%b4%ce%bf%ce%ba%ce%b9%ce%bc%ce%ac%ce%b6%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%bf%cf%87%ce%ad%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%85%ce%b3%ce%b5%ce%b9/
-
06/02/2020
Τάσος Τέλλογλου:
«Κανένας συνταξιούχος δεν παίρνει τα λεφτά, τα οποία έχει βάλει στο ταμείο για να πάρει σύνταξη. Παίρνουν όλοι παραπάνω με βάση τα νούμερα. Όλοι λένε έχασα τα λεφτά που έβαλα. Μα, τα λεφτά που έβαλες δεν φτάνουν για τη σύνταξη που παίρνεις».
«Όλοι;» ρώτησε ο Γρηγόρης Αρναούτογλου. « Όλοι. Κανένα Ταμείο δεν έχει σοβαρή αναλογιστική μελέτη. Και δεν είναι μόνο οι συνταξιούχοι. Κανένας εργοδότης δεν πλήρωνε τις κρατήσεις που έπρεπε» απάντησε ο δημοσιογράφος.
https://www.newsbreak.gr/media/74566/tasos-tellogloy-oi-syntaxioychoi-pairnoyn-parapano-chrimata-apo-osa-echoyn-plirosei-sta-tameia-video/?fbclid=IwAR1UV8tdG-2NsYYI6LDOp-bfJfnodHbWqpfm6ICr5Idqju84hl1_hgAwkGE (https://www.newsbreak.gr/media/74566/tasos-tellogloy-oi-syntaxioychoi-pairnoyn-parapano-chrimata-apo-osa-echoyn-plirosei-sta-tameia-video/?fbclid=IwAR1UV8tdG-2NsYYI6LDOp-bfJfnodHbWqpfm6ICr5Idqju84hl1_hgAwkGE)
-
31/07/2020
https://www.protagon.gr/apopseis/h-anadromi-xwra-twn-anadromikwn-44342095000 (https://www.protagon.gr/apopseis/h-anadromi-xwra-twn-anadromikwn-44342095000)
-
24/09/2020
Του Τάσου Γιανίτση.
Προϋποθέσεις για ένα αξιόπιστο ασφαλιστικό σύστημα.
Σημεία της παρέμβασης στο Συνέδριο του Κύκλου Ιδεών Η Ελλάδα μετά IV: Μετά ( ; ) την Πανδημία
Θα αναφερθώ στο θέμα με τέσσερις επισημάνσεις:
1.Το ερώτημα που λογικά προηγείται πριν τοποθετηθεί κανείς στο θέμα μας είναι τι το μη αξιόπιστο έχει το σημερινό ασφαλιστικό σύστημα, το οποίο θα χρειαζόταν να αλλάξει. Κι εδώ έχουμε το πρώτο μεγάλο μας πρόβλημα: όποια απάντηση και αν δώσουμε, δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε την άβυσσο που διαχρονικά και διακομματικά χωρίζει ένα αξιόπιστο ασφαλιστικό –όπως και αν το ορίσουμε- από ένα ασφαλιστικό που να είναι πολιτικά αποδεκτό.
2. Όλοι γνωρίζουμε, ότι σήμερα ένα σημαντικό θέμα για το ασφαλιστικό είναι το πώς το σημερινό διανεμητικό σύστημα θα συμπληρωθεί με μια κεφαλαιοποιητική διάσταση σε ότι αφορά τις επικουρικές συντάξεις. Γνωρίζουμε επίσης ότι ο κ. Τσακλόγλου έχει επιφορτιστεί με το εγχείρημα αυτό. Πιστεύω, ότι υποκειμενικά έχει όλες τις προϋποθέσεις να πετύχει ένα ζητούμενο που πάει κόντρα στο ρεύμα και του εύχομαι καλή επιτυχία. Όταν οι μεγάλες λύσεις δεν υπάρχουν πια, ακόμα και επιμέρους διορθωτικές παρεμβάσεις έχουν τη σημασία τους. Και η προσθήκη της κεφαλαιοποίησης, για λόγους που σχετίζονται με τη γενικότερη αναξιοπιστία στο ασφαλιστικό, μπορεί να αποτελεί μια σημαντική συμπλήρωση.
3. Το ασφαλιστικό στην Ελλάδα έχει τρία χαρακτηριστικά, που βρίσκονται σε ευθεία αντίθεση με την έννοια της αξιοπιστίας: πρώτον, ότι ενώ με συνεχείς παρεμβάσεις στα χρόνια 2010-2019 σημειώθηκαν σημαντικές περικοπές στις συντάξεις σε ατομικό επίπεδο, τελικά, σημειώθηκε μια ισχυρότατη γιγάντωση των συνολικών συνταξιοδοτικών δαπανών, με τεράστιες επιπτώσεις στην ανάπτυξη. Δεύτερον, ότι μεταξύ 2000 και 2009, η χρηματοδότηση αυτών των αυξανόμενων ελλειμμάτων του ασφαλιστικού ήταν εφικτή μέσω της συνεχούς διόγκωσης του εξωτερικού δανεισμού, που όμως τελικά οδήγησε στον υπερδανεισμό, σε δημοσιονομική κατάρρευση και επιστροφή της οικονομίας σε συνθήκες πολλών ετών πίσω, ακυρώνοντας βίαια και απότομα τις επιδόσεις μιας ολόκληρης δεκαετίας. Τρίτον, στην τελευταία δεκαετία, όταν πλέον ο εξωτερικός δανεισμός κόπηκε, η χρηματοδότηση γίνεται μέσω αυξημένων φόρων και μιας σημαντικής περικοπής δαπανών για επενδύσεις, για την άμυνα, για την κοινωνική προστασία των άνεργων, των ΑΜΕΑ και την υγεία. Ως αποτέλεσμα, στην περίοδο αυτή, η αρνητική επίδραση του χρεοκοπημένου ασφαλιστικού δεν εκδηλώθηκε με την ίδια βίαιη κατάρρευση όπως μετά το 2009. Λειτούργησε όμως όπως ένα αργό δηλητήριο, χρόνο με το χρόνο, με την τελμάτωση του ΑΕΠ και πολλών βασικών οικονομικών και κοινωνικών μεγεθών.
4. Στην ουσία, η χώρα βρέθηκε σε συνθήκες, όπου το ασφαλιστικό το ίδιο μεταβλήθηκε σε ένα από τα κρίσιμα γενεσιουργά αίτια της κρίσης, της αναπτυξιακής στασιμότητας και της ανεργίας, τα οποία δεν μπορούν να ξεπεραστούν χωρίς ?ένα αξιόπιστο ασφαλιστικό σύστημα? για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο της συζήτησής μας. Εδώ και μισή δεκαετία όλοι κλαίγονται εναλλάξ για τις αναιμικές επιδόσεις της οικονομίας, χωρίς κανείς να θίξει τα αίτια του προβλήματος, καθώς τότε θα έπρεπε αυτά να αντιμετωπιστούν. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, το κεντρικό ερώτημα για αξιοπιστία, βιωσιμότητα και επιπτώσεις του ασφαλιστικού δεν θα απαντηθεί ποτέ με αναφορές στα ελλείμματα του ασφαλιστικού, στο ύψος των συντάξεων, στα όρια ηλικίας ή άλλα παρόμοια. Σχετίζεται με τις επιπτώσεις όλων αυτών σε ένα ευρύτερο επίπεδο: στην ανάπτυξη, τα εισοδήματα, την ανεργία, την αποταμίευση, τις επενδύσεις, τις ανισότητες, τη συνεχή υποχώρηση της θέσης της χώρας στην Ε.Ε. και στο γεωπολιτικό της περιβάλλον. Όταν δούμε –όμως στον πραγματικό κόσμο, και όχι στον κόσμο των επαναλαμβανόμενων αισιόδοξων προβλέψεων που διαδοχικά διαψεύδονται- ότι η οικονομία σημειώνει ρυθμούς μεγέθυνσης πάνω από 2,5%, ότι η ανεργία συρρικνώνεται σταθερά προς το 10%, ότι οι επενδύσεις ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξάνουν από το 11% προς το 20%, ότι άλλα κρίσιμα οικονομικά και κοινωνικά μεγέθη έχουν αντίστοιχη εξέλιξη και ότι η Ελλάδα αρχίζει πάλι να παίρνει κεφάλι, και όλα αυτά ταυτόχρονα και για περισσότερα χρόνια, τότε θα μπορούμε να πούμε ότι έχουμε ένα αξιόπιστο ασφαλιστικό.
Συνοψίζοντας, η αξιοπιστία του ασφαλιστικού δεν ορίζεται από κάποιες αριθμητικές σχέσεις στο εσωτερικό του ασφαλιστικού συστήματος, αλλά από το πώς το ίδιο επηρεάζει άλλες βασικές οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις. Επίσης, η αναζήτηση αξιοπιστίας σε ένα κρίσιμο τμήμα πολιτικής δεν θα καλυφθεί με τεχνικές προτάσεις που είναι άφθονες. Στη θεωρία, προτάσεις για το ασφαλιστικό δεν λείπουν. Πολιτική βούληση για αξιοπιστία στο ασφαλιστικό λείπει. Και αξιοπιστία σημαίνει να ξεφύγουμε από τις επιπτώσεις που προανέφερα, να αποκτήσει το ασφαλιστικό μια ισορροπία που να διασφαλίζει την ίδια τη βιωσιμότητά του, τη βιωσιμότητα της οικονομίας συνολικά και τη διασφάλιση μιας ισόρροπης θέσης όσων καλώς και κακώς έχουν πλέον μετατοπιστεί σε συνθήκες συνταξιοδότησης ώστε να αρχίσουμε να ξε-υποθηκεύουμε και το μέλλον όσων είναι σήμερα 50-55 ετών και κάτω.
Είναι εφικτό; Δεν ξέρω. Ίσως, πλέον, σήμερα, να είναι πια πολύ αργά για αξιόπιστο ασφαλιστικό σύστημα. Είναι ως εάν έχουμε αφήσει ένα καράβι να γεμίσει νερά και να συζητάμε πώς θα αποτρέψουμε τη βύθισή του ή θα το ξαναφέρουμε στην επιφάνεια. Για χρόνια, το ασφαλιστικό από εργαλείο κοινωνικής πολιτικής λειτούργησε ως εργαλείο πολιτικής διαμάχης και ως προνομιακό πεδίο κομματικής και προσωπικής σύγκρουσης για ανακατανομές της πολιτικής εξουσίας, χωρίς ποτέ να διασφαλίζεται η επίλυση των προβλημάτων που οδήγησαν στην κατάρρευση του πιο σημαντικού πυλώνα κοινωνικής πολιτικής.
Με τον εγκλεισμό είχα την ευκαιρία να ξαναδιαβάσω το φοβερό Γατόπαρδο του Ντι Λαμπεντούσα. Εκεί ο πρωταγωνιστής -ο Don Fabrizio- περιγράφει γιατί διέξοδος από το πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιπέσει δεν μπορεί να βρεθεί: «Οι Σικελοί, γράφει, δεν θα θελήσουν ποτέ να βελτιωθούν, για τον εξής απλό λόγο: πιστεύουν ότι είναι τέλειοι. Η ματαιοδοξία τους είναι πιο ισχυρή από την εξαθλίωσή τους». Αν με ρωτήσετε μήπως αυτό είναι υπονοούμενο για τη σημερινή Ελλάδα, θα σας απαντήσω αρνητικά, όχι όμως με κατηγορηματικό τρόπο. Κάθε χώρα και κάθε εποχή έχουν πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ωστόσο, από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και αφανείς διασυνδέσεις μεταξύ ιστορικών εξελίξεων, που δημιουργούν σκέψεις και ερωτηματικά. Ας το δείτε έτσι.
http://metarithmisi.gr/post/39080/pro%CF%8Bpotheseis-gia-ena-axiopisto-asfalistiko-systima (http://metarithmisi.gr/post/39080/pro%CF%8Bpotheseis-gia-ena-axiopisto-asfalistiko-systima)
-
Στις 01/12/2020 συνάδελφοι συζητούν στο facebook για το ποια ασφαλιστική κατηγορία να διαλέξουν και άλλος συνάδελφος τους απαντά (πολύ εύστοχα κατά την γνώμη μου):
- Δεν έχει σημασία. Σε μια χρεοκοπημένη χώρα οι εισφορές εχουν εικονικό χαρακτηρα. Με ένα νόμο κι ένα άρθρο τα περικόπτουν όλα.
-
12-02-2021
Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση, Κεφαλαιοποίηση και Φορείς Παροχής Συμπληρωματικής Ασφάλισης.
Του Τάσου Γιαννίτση.
Ομιλία στο 2ο Συνέδριο Επαγγελματικής Ασφάλισης (Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2021) που διοργάνωσε η Ελληνική ΄Ενωση Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης στις 11 Φεβρουαρίου 2021.
1. Τρεις εισαγωγικές επισημάνσεις:
Πρώτον, η συζήτηση αυτή συνδέεται με ένα πολύ ευρύτερο ερώτημα: σε ποιο βαθμό θέλουμε να επιβαρύνουμε τις νεότερες γενεές, μετατοπίζοντας συνεχώς το κόστος της ευημερίας μας ή των λαθών μας σε αυτές και στο μέλλον; Π.χ. το βάρος για το ασφαλιστικό, το χρέος, την κλιματική αλλαγή, την ανεργία. Ποια είναι τα όρια μιας τέτοιας μετακύλισης;
Δεύτερον, η συζήτηση για τη μερική κεφαλαιοποίηση των συντάξεων δεν μπορεί να γίνει παραγνωρίζοντας τον βαθύτατο προβληματικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος. Να θυμίσω τρεις εξελίξεις στην περίοδο 2000-2018:
- οι συνολικές δαπάνες για συντάξεις αυξήθηκαν από 17,5 δισεκ ευρώ σε 35 δισεκ ευρώ ή από 12,7% σε 18,7% του ΑΕΠ,
- οι φόροι από τους οποίους το Δημόσιο χρηματοδοτεί τις συντάξεις αυξήθηκαν από 6,4 δισεκ. ευρώ σε 17 δισεκ ευρώ, και
- η σχέση συνολικών συντάξεων προς συνολικούς μισθούς αυξήθηκε από 41% σε 71%.
Τρίτον, αντίθετα με τη γενική εντύπωση, οι αρνητικές επιδράσεις του ασφαλιστικού μιας χώρας δεν προκύπτουν μόνο όταν υπάρχουν ελλείμματα, αλλά και από το βάρος του στην οικονομία, ανεξάρτητα από τα ελλείμματα. Σήμερα, η Ελλάδα, μετά την Ιταλία, έχει το μεγαλύτερο βάρος ασφαλιστικών δαπανών στο ΑΕΠ σε όλη την Ευρώπη. Και οι δύο οικονομίες δεν ανθούν.
2. Τέσσερις παράγοντες για τη μερική εισαγωγή της κεφαλαιοποίησης
Θα αναφερθώ σε τέσσερις παράγοντες που κάνουν σκόπιμη την εισαγωγή ενός συστήματος κεφαλαιοποίησης για ένα τμήμα του ασφαλιστικού συστήματος:
- Τη διαγενεακή δικαιοσύνη με δεδομένη την καλπάζουσα γήρανση,
- την εμπέδωση εμπιστοσύνης,
- την καταπολέμηση της de facto ιδιωτικοποίησης του συστήματος ασφάλισης για αυξανόμενο αριθμό ασφαλισμένων, και
- τη μείωση της επιβάρυνσης των χαμηλών εισοδηματικών στρωμάτων για τη χρηματοδότηση των σημερινών ελλειμμάτων.
α) Διαγενεακή δικαιοσύνη και επιταχυνόμενη γήρανση. Όταν κάθε νεότερη γενεά είναι αριθμητικά μικρότερη από την προηγούμενη, όπως στην Ελλάδα, είναι μαθηματικά βέβαιο, ότι θα έχει συνταξιοδοτικό όφελος χαμηλότερο από το ποσό που θα έχει πληρώσει για τις συντάξεις της προηγούμενης γενεάς. Μια τέτοια σχέση δεν σημαίνει αλληλεγγύη γενεών, αλλά αναπαραγωγή μιας διευρυμένης αδικίας. Γιατί κάθε νέα γενεά πρέπει να υφίσταται μια όλο και μεγαλύτερη μείωση του εισοδήματός της, αντί ένα τμήμα των συντάξεων αυτών να χρηματοδοτηθεί από την αποταμίευση αυτών που θα τις αποκτήσουν;
β) Εμπιστοσύνη. Με κλονισμένη την εμπιστοσύνη στο ασφαλιστικό σύστημα, η μετάβαση σε νέα σχήματα ασφάλισης χρειάζεται να εμπνέει μακροχρόνια τη βεβαιότητα, ότι οι νέοι κανόνες λειτουργίας θα είναι διαφανείς, αποτελεσματικοί και ανεπηρέαστοι. Η κεφαλαιοποίηση ενός τμήματος της κοινωνικής ασφάλισης μπορεί να ενισχύσει την εμπιστοσύνη, εφ? όσον:
- Αποθαρρύνει την εισφοροδιαφυγή και διασφαλίσει ότι οι ίδιοι που καταβάλουν εισφορές θα είναι και οι ωφελούμενοι της αποταμίευσής τους και όχι άλλοι.
- Προστατεύει το ασφαλιστικό σύστημα από αναποτελεσματικές, άδικες ή καταχρηστικές κρατικές παρεμβάσεις, όπως αυτές που οδήγησαν στην κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος.
Υπάρχει, βέβαια, ο κίνδυνος από τις παγκόσμιες ή εθνικές διακυμάνσεις των χρηματοοικονομικών συστημάτων. Είναι ίσως το πιο σοβαρό ζήτημα που σχετίζεται με την κεφαλαιοποίηση. Όμως, μεγάλες χρηματοοικονομικές κρίσεις δεν αγγίζουν μόνο το κεφαλαιοποιητικό σύστημα. Πλήττουν και την πραγματική οικονομία, κάνοντας αναγκαίες ευρύτερες προσαρμογές των εισοδημάτων προς τα κάτω, αδιάφορα από το ασφαλιστικό σύστημα.
Δεν είναι τυχαίο, ότι τα δέκα καλύτερα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης στον κόσμο, με κριτήρια τη διατηρησιμότητα, την καταλληλότητα για τους ασφαλισμένους, και την ακεραιότητα, είναι συστήματα τα οποία συνέδεσαν με επιτυχία το διανεμητικό με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα. Η επιτυχία τους όμως δεν σχετίζεται μόνο με θεσμικές επιλογές, αλλά, κυρίως, με τη συνολικότερη κουλτούρα, αλληλεγγύη, ακεραιότητα, κοινωνική προνοητικότητα και αποτελεσματικότητα λειτουργίας τους σε ευρύτατο πεδίο σχέσεων.
γ) Έμμεση ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης. Η σημερινή υπερβολική επιβάρυνση του κόστους εργασίας λόγω των αυξημένων εισφορών και φόρων και των συνεχών περικοπών στις κρατικές κοινωνικές παροχές, οδηγεί όλο και περισσότερους εργαζόμενους προς την αδήλωτη εργασία και την παραοικονομία. Στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση κινούνται και οι 750 χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες, δηλαδή ένας τεράστιος αριθμός.
Στην ουσία, το σημερινό δημόσιο διανεμητικό σύστημα οδηγεί σε μια ιδιότυπη ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης. Ωθεί έναν όλο και μεγαλύτερο αριθμό εργαζόμενων στην άρνηση να συμμετέχουν σε ένα σύστημα που δεν τους εγγυάται την ανταποδοτικότητα. Έτσι, είτε παραμένουν ανασφάλιστοι, είτε, αν μπορούν, προσφεύγουν σε ιδιωτική ασφάλιση, είτε μεταναστεύουν, ώστε να ξεφύγουν από τις χαμηλές αμοιβές, τις δυσβάστακτες εισφορές και φόρους και την αναπτυξιακή καθίζηση. Η τάση αυτή πλήττει ευθέως το ασφαλιστικό σύστημα και τον προϋπολογισμό, αλλά και την ανάπτυξη, η οποία αντί να στηρίζεται σε οργανωμένες και διεθνώς ανταγωνιστικές μορφές παραγωγής, συρρικνώνεται σε ένα πλήθος μη βιώσιμων παραγωγικών μονάδων. Όλες αυτές οι επιπτώσεις δεν είναι υποθετικές. Τις ζούμε σήμερα, και βλέπουμε τον κίνδυνο ενός νέου αφανισμού σημαντικού αριθμού ευάλωτων επιχειρήσεων.
Με άλλα λόγια, οι τάσεις αυτές, χωρίς να δημιουργούν εμφανείς συνθήκες σύγκρουσης γενεών ή άλλες εντάσεις, υπονομεύουν «από τα κάτω» και αφανώς την ομαλή λειτουργία του ασφαλιστικού συστήματος, της οικονομίας και της κοινωνίας συνολικότερα.
δ) Η κρατική χρηματοδότηση των τεράστιων ελλειμμάτων του σημερινού συστήματος επιβαρύνει ιδιαίτερα τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα. Μέχρι το 2010 περίπου το Κράτος χρηματοδότησε τα ελλείμματα του ασφαλιστικού μέσω εξωτερικού δανεισμού, με αποτέλεσμα μια πρωτόγνωρη οικονομική κρίση και κατάρρευση εισοδημάτων και απασχόλησης. Από το 2010 και μετά, όταν ο εξωτερικός δανεισμός σταμάτησε, η κρατική χρηματοδότηση των ακόμα μεγαλύτερων ελλειμμάτων έγινε με αύξηση των φόρων στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα, μείωση δημόσιων επενδύσεων, κοινωνικών δαπανών για τους άνεργους, την υγεία και την εκπαίδευση και την άμυνα. Και στις δύο περιπτώσεις το κόστος του ασφαλιστικού ήταν κοινωνικά ασύμμετρο.
3. Το κεντρικό ερώτημα
Τελικά, η αναξιοπιστία και οι κίνδυνοι που έχει το σημερινό σύστημα, κάνουν σκόπιμη την επιλογή, να έχουν οι ασφαλισμένοι δικαίωμα να χειριστούν ένα τμήμα της συνταξιοδοτικής τους διασφάλισης, μέσα σε ένα στέρεο θεσμικό πλαίσιο. Μια τέτοια επιλογή ξεπερνάει το ασφαλιστικό. Σχετίζεται με το ερώτημα πού πάει η χώρα με τα σημερινά δεδομένα και με το ασφαλιστικό στη σημερινή κατάσταση; Πώς μπορούμε να βρεθούμε, έστω το 2030, στη θέση που είμασταν το 2008, δηλαδή 22 χρόνια πριν και πόσο μεγαλύτερο θα έχει γίνει τότε το χάσμα μας με τις ευρωπαϊκές χώρες; Πόση είναι η επίδραση του πρωτόγνωρα υψηλού ασφαλιστικού ελλείμματος στο να πηγαίνουμε συνεχώς λίγα βήματα εμπρός και πολλά πίσω; Πώς μπορούμε να ξεπεράσουμε την καταστροφική παγίδα της κοινωνικής και πολιτικής αποδιάρθρωσης που προκαλεί το ασφαλιστικό; Έχουμε κατακερματίσει τη Δημοκρατία και τα προβλήματά μας σε μικρά κουτάκια, πιστεύοντας ότι μπορούμε να βελτιώσουμε το πρόβλημα όπως μας συμφέρει, ή να εμποδίσουμε ότι πιστεύουμε ότι δεν μας συμφέρει, αδιαφορώντας για τις αλληλεξαρτήσεις μεταξύ της επιμέρους και της συλλογικής διάστασης. Από το λάθος αυτό πρέπει να ξεκινήσουμε μια αντίστροφη νοητική πορεία.
http://metarithmisi.gr/post/40898/asfalistiki-metarrythmisi-kefalaiopoiisi-kai-foreis-parochis-sympliromatikis-asfalisis (http://metarithmisi.gr/post/40898/asfalistiki-metarrythmisi-kefalaiopoiisi-kai-foreis-parochis-sympliromatikis-asfalisis)
-
Αντιγράφω πολύ εύστοχο σχόλιο συναδέλφου σε Ιατρική ομάδα του facebook στις 14/02/2021:
Όταν ο βασικός μισθός ειναι 500 κ η σύνταξη 1000 κ γεννιέται ένα παιδι για 3 ενήλικες, τι περιμένουμε;
-
Καθημερινή, 21/02/2021
Της Ρούλας Σαλούρου.
Κοστίζει η απραξία στο ασφαλιστικό.
Η μεταρρύθμιση δεν έγινε όταν έπρεπε και τώρα έχει εξελιχθεί σε γόρδιο δεσμό, λέει ο πρώην υπουργός Τ. Γιαννίτσης.
Το ασφαλιστικό αναγκάζει την οικονομία να πάει… σαν το σαλιγκάρι, επισημαίνει ο ομότιμος καθηγητής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου και πρώην υπουργός Τάσος Γιαννίτσης, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για τις κρίσιμες διασυνδέσεις μεταξύ ασφαλιστικού, ανάπτυξης και μακροοικονομικών.
Μάλιστα, με αφορμή την πρόσφατη υγειονομική κρίση εκτιμά ότι ο κορωνοϊός εκτόξευσε την κρατική δαπάνη για συντάξεις από 10,5% του ΑΕΠ το 2019 σε 13,5% το 2020.
Μιλώντας στην «Κ», ο έμπειρος οικονομολόγος σημειώνει πως λύσεις που οδηγούν είτε στη Σκύλλα είτε στη Χάρυβδη παύουν να αποτελούν «λύσεις» κι εκτιμά πως η προτίμησή μας ως κοινωνίας βρίσκεται προς την πλευρά της απραξίας… Σχολιάζοντας την επικείμενη ασφαλιστική μεταρρύθμιση, ο κ. Γιαννίτσης δεν ανησυχεί για το λεγόμενο «κόστος μετάβασης», επισημαίνει όμως τον κίνδυνο από τυχόν σοβαρές διεθνείς χρηματοοικονομικές κρίσεις ή απρόβλεπτους παράγοντες, ξεκαθαρίζοντας βέβαια ότι κάτι τέτοιο θα έπληττε και το ισχύον ασφαλιστικό σύστημα. Διαβλέποντας πίσω και πέρα από το ασφαλιστικό, σημειώνει την ύπαρξη ενός ευρύτερου πλέγματος μακροοικονομικών, κοινωνικών και αναπτυξιακών απειλών και πιέσεων για την εγχώρια οικονομία και συνιστά «κοινωνική συνεκτικότητα, διορατικότητα, πολιτική ικανότητα επιλογής, αλλά κι ένα βαθμό συλλογικής αυτογνωσίας».
– Πώς επηρεάζει η πρόσφατη υγειονομική κρίση το ασφαλιστικό σύστημα, το οποίο έπειτα από μία 10ετία μεταρρυθμίσεων φαίνεται πως ξαναβρίσκεται στο σημείο μηδέν;
– Η πιο εμφανής επίπτωση είναι ότι διογκώνει περαιτέρω το ασφαλιστικό και το δημοσιονομικό έλλειμμα. Η κρατική δαπάνη για συντάξεις αυξήθηκε από περίπου 10,5% του ΑΕΠ το 2019 στο 13,5% το 2020, που είναι το υψηλότερο από οποτεδήποτε στο παρελθόν. Προβληματικά θα είναι τα μεγέθη και για το 2021. Αυτά σημαίνουν υπερχρέωση, φόρους, υψηλή εθνική κατανάλωση και άρα χαμηλή αποταμίευση και επενδύσεις και χαμηλότερες δαπάνες για υγεία, εκπαίδευση ή αμυντικά. Η ανάπτυξη της χώρας επηρεάζεται ευθέως και αρνητικά.
– Στο πρόσφατο βιβλίο σας «Ασφαλιστικό, Ανάπτυξη, Μακροοικονομία. Οι κρίσιμες διασυνδέσεις» καταγράφετε με σαφήνεια τις αναπτυξιακές και μακροοικονομικές επιπτώσεις του ασφαλιστικού…
– Πράγματι, κατέγραψα αυτήν την αλληλοσύνδεση, όπως και τη διαπίστωση ότι το ασφαλιστικό παίζει κρίσιμο ρόλο για το ότι η οικονομία μας προχωράει –αν δεν κάνει κύκλους– σαν το σαλιγκάρι. Χωρίς να το καταλάβουμε, έχουμε παγιδευτεί σε μια διαδικασία που σε μεγάλο βαθμό επηρεάζει οριζόντια και αφανώς ένα ευρύτατο φάσμα οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών σχέσεων.
– Υπάρχει περιθώριο για νέες παραμετρικές παρεμβάσεις σε όρια ηλικίας, ύψος εισφορών ή ύψος συντάξεων;
– Τα περιθώρια είναι συνάρτηση των αντιλήψεων, της εμπιστοσύνης που έχει η κοινωνία στο πολιτικό σύστημα για το αύριο, της διαφθοράς, της πολιτικής άγνοιας – της κοινωνικής εμπιστοσύνης γενικότερα. Ομως, ας δούμε τις σημερινές συνθήκες. Το 2001, οι προτάσεις μεταρρύθμισης έγιναν σε μια οικονομία που είχε μπροστά της μία δεκαετία υψηλής ανάπτυξης, αμοιβών και απασχόλησης, ενώ οι συντάξεις ήσαν στο 90%-110% των μισθών ( ! ! ! ), έναντι 55% σήμερα. Σήμερα, έχουμε επιστρέψει στο ΑΕΠ του 2002, με πολύ υψηλότερη ανεργία, προβληματικά δημοσιονομικά, κλεισίματα παραγωγικών μονάδων, περικοπές συντάξεων σε ατομικό επίπεδο, επενδύσεων που είναι οι μισές της εποχής εκείνης, αμφίβολων αναπτυξιακών προοπτικών και μιας απίστευτα κλονισμένης εμπιστοσύνης στις προοπτικές του ασφαλιστικού. Πόσο εύκολα μπορεί κανείς να κάνει προτάσεις μεταρρύθμισης, όταν αφέθηκε να δημιουργηθεί ένας τέτοιος γόρδιος δεσμός; Κι αν υπάρχουν περιθώρια, έχουν σημαντικά αρνητικές επιπτώσεις για τις συντάξεις απ’ ό,τι το 2001, ενώ ακόμα πιο αρνητικές είναι οι επιπτώσεις της απραξίας. Ξέρετε, στην πολιτική, δυστυχώς, κάποιες φορές μεγάλα λάθη –και οι επιπτώσεις τους– είναι μη αναστρέψιμα. Τότε, λύσεις που οδηγούν είτε στη Σκύλλα είτε στη Χάρυβδη παύουν να αποτελούν «λύσεις».
– Είναι το πολιτικό κόστος αυτό που καθορίζει εν πολλοίς και τις όποιες «μεταρρυθμιστικές» παρεμβάσεις;
– Πρακτικά, το ερώτημα που σε καμιά στιγμή των τελευταίων είκοσι ετών δεν βάλαμε αποτελεί και δίλημμα: πώς συγκρίνονται οι αρνητικές επιπτώσεις μιας παρέμβασης στο ασφαλιστικό, με ορίζοντα π.χ. την επόμενη δεκαετία, με τις αρνητικές επιπτώσεις της απραξίας, με επικέντρωση στους νέους, στους ανέργους, στους φτωχούς, που επίσης πληρώνουν φόρους και εισφορές. Ολοι εστιάζουν στο τι κόστος έχει μια ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Εύκολο να μετρηθεί. Τι κόστος όμως προκύπτει όταν η οικονομία μας μένει καθηλωμένη σε χαμηλή ανάπτυξη; Ρυθμοί μεγέθυνσης 3% θα είχαν σε μία δεκαετία μια αθροιστική αύξηση του ΑΕΠ κατά 65,5 δισ. ευρώ. Με ρυθμούς αύξησης μόνο 1%, το αποτέλεσμα θα ήταν μια αύξηση 22 δισ. ευρώ. Μια διαφορά 4,4 δισ. ευρώ τον χρόνο θα είχε τεράστια σημασία για τους μισθούς, τις συντάξεις, τα εισοδήματα, την απασχόληση, το χρέος, τον κρατικό προϋπολογισμό. Θα είχε όμως και μεγάλο κόστος τον χρόνο που θα γινόταν. Η προτίμησή μας, ως κοινωνίας, προφανώς βρίσκεται στην πλευρά της απραξίας. Τι συμπέρασμα να συναγάγει κανείς για τα περιθώρια που ρωτήσατε;
– Μπορεί η μετάβαση από το διανεμητικό στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα στις επικουρικές συντάξεις να αποτελέσει το μέσο ώστε να περάσουμε από μια κατάσταση κατά την οποία η ανάπτυξη χρηματοδοτεί το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας σε μια κατάσταση κατά την οποία το ασφαλιστικό θα χρηματοδοτεί την ανάπτυξη;
– Η δαπάνη για τις επικουρικές είναι 3,4 δισ. ευρώ ή 10% περίπου της συνολικής συνταξιοδοτικής δαπάνης. Με τη μείωση της απασχόλησης, λόγω γήρανσης, αυτή θα μειώνεται. Η κεφαλαιοποίηση στις επικουρικές σχετίζεται με λόγους διαγενεακής δικαιοσύνης, εμπιστοσύνης των ασφαλισμένων στην κοινωνική ασφάλιση και περιορισμού καταχρηστικών και πελατειακών κρατικών παρεμβάσεων. Η επίδρασή της στη χρηματοδότηση της ανάπτυξης θα άρχιζε να γίνεται αισθητή μετά την πρώτη δεκαετία.
– Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι το «κόστος μετάβασης» είναι απαγορευτικό ως προς την επίτευξη του στόχου…
– Αν υποθέσουμε ότι τα 3,4 δισ. ευρώ των επικουρικών συντάξεων αντιπροσωπεύουν τις εισφορές των εργαζομένων μιας 35ετίας, σημαίνει ένα ετήσιο κόστος μετάβασης περίπου 100.000 ευρώ. Το κόστος αυτό, τουλάχιστον για την πρώτη δεκαετία, είναι πολύ μικρό. Πιο σημαντικός είναι ο κίνδυνος από τυχόν σοβαρές διεθνείς χρηματοοικονομικές κρίσεις ή απρόβλεπτους παράγοντες, αλλά τέτοιες εξελίξεις θα επηρέαζαν αρνητικά και το σημερινό ασφαλιστικό σύστημα.
– Είναι το ασφαλιστικό ο μόνος και κύριος παράγων που κρατάει τη χώρα σε χαμηλές αναπτυξιακές και μακροοικονομικές επιδόσεις ή μήπως προκύπτουν συνεχώς νέοι κίνδυνοι που προστίθενται σε αυτούς που παραμένουν «ταμπού» και δεν αγγίζονται, με αποτέλεσμα η κατάσταση να επιδεινώνεται;
– Αυτό, σήμερα, είναι η «μητέρα των ερωτημάτων». Κοιτάξτε, κ. Σαλούρου, βρισκόμαστε πλέον σε μια περίοδο που, σε αντίθεση με το παρελθόν, δεν χαρακτηρίζεται από μακρές περιόδους ομαλής, γραμμικής εξέλιξης, αλλά από περιοδικές διακυμάνσεις και εμφάνιση νέων απειλών, με αποτέλεσμα σοβαρές πιέσεις στο εισόδημα, στην απασχόληση, στην υγεία, στη σταθερότητα του βιοτικού επιπέδου σημαντικών κοινωνικών στρωμάτων. Ολοι αυτοί οι παράγοντες συγκροτούν ένα «μέγα πλέγμα» συλλογικών, μακροοικονομικών, κοινωνικών και αναπτυξιακών απειλών και πιέσεων, με περισσότερες και λιγότερες πιθανότητες και αβεβαιότητες ο καθένας.
– Ποιοι είναι αυτοί οι κίνδυνοι;
– Στους κινδύνους αυτούς, μαζί με το ασφαλιστικό, εντάσσονται οι κίνδυνοι από την κλιματική αλλαγή, τα ενεργειακά, τις κρίσεις του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, το χρέος, την ανεργία, τα μεταναστευτικά ρεύματα, τη γήρανση, τις γεωπολιτικές εντάσεις στην ευρύτερη περιοχή μας ή τις πανδημίες. Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα. Πρακτικά, είναι πολύ διαφορετικό να πορεύεται η χώρα με έναν κίνδυνο, π.χ. το ασφαλιστικό, από το να βρίσκεται ταυτόχρονα ή και διαδοχικά αντιμέτωπη με ένα μεγαλύτερο σύνολο ετερόκλητων κινδύνων. Η σώρευση επιπτώσεων σημαίνει πολλαπλασιασμό, όχι άθροισή τους.
– Πώς όμως μπορούν να αντιμετωπιστούν; Και, κυρίως, είναι η ελληνική κοινωνία έτοιμη να αποδεχθεί τις λύσεις;
– Αν δεν θέλουμε αλλαγές στο ασφαλιστικό, το μέλλον είναι δύσβατο. Εναλλακτικά, θα έπρεπε να κάνουμε άλματα στην αναπτυξιακή μας πολιτική, π.χ. στην πολιτική εκπαίδευσης, στην παραγωγικότητα του κράτους, στη βιομηχανική και ενεργειακή πολιτική, σε θεσμικές αλλαγές. Να πετύχουμε μια αλλαγή τροχιάς. Αν δεν έχουμε την ικανότητα να ενεργήσουμε στο πρώτο, πιθανότατα δεν έχουμε και για το δεύτερο. Σε κάθε περίπτωση, η αντιμετώπιση οποιουδήποτε σοβαρού ζητήματος, όπως το ασφαλιστικό, σε συνδυασμό με το πλέγμα απειλών στο οποίο αναφέρθηκα, προϋποθέτει κοινωνική συνεκτικότητα, διορατικότητα, πολιτική ικανότητα επιλογής, ένα βαθμό συλλογικής αυτογνωσίας. Στην κοινωνία μας, αντίθετα, με την πάροδο του χρόνου, πολλαπλασιάζονται οι διαιρέσεις, οι παραλογισμοί ή τα αλλόκοτα. Αποτέλεσμα είναι ο εγκλωβισμός μας σε μια μεγάλη παγίδα εμμονών και παθητικότητας και η χρεοκοπία σε πολλά μέτωπα, στο ένα μετά το άλλο – ή και σε περισσότερα μαζί: το ιδεολογικό, το πρακτικό, το αναπτυξιακό, το κοινωνικό, το πολιτικό. Είμαστε ένας από τους πολύ λίγους λαούς με παρελθόν που πάει πάνω από τέσσερις χιλιάδες χρόνια πίσω, θέλουμε να τιμάμε τα 200 χρόνια της πρόσφατης ιστορίας μας, δείχνοντας, όμως, ότι έχουμε ξεχάσει πολλά από όσα συνέβησαν.
https://www.kathimerini.gr/opinion/interviews/561271159/kostizei-i-apraxia-sto-asfalistiko/ (https://www.kathimerini.gr/opinion/interviews/561271159/kostizei-i-apraxia-sto-asfalistiko/)
-
14/05/2021
του Κώστα Παπαδή
Με το σημερινό σύστημα της ανταπόδοσης των γενεών δεν θα υπάρχει μακρύ μέλλον – Ελπίδες από τη μετατροπή του υφιστάμενου διανεμητικού χαρακτήρα της επικουρικής ασφάλισης σε κεφαλαιοποιητικό.
Αμέσως μετά το νομοσχέδιο με τις αλλαγές στην αγορά εργασίας που πυροδοτούν σύγκρουση κυβέρνησης με την αντιπολίτευση, η κυβέρνηση θέλει να επισπεύσει και την κατάσταση του νομοσχεδίου για το νέο ταμείο επικουρικής ασφάλισης των νέων που θα στηριχθεί στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα.
Η μείωση των γεννήσεων και ο διπλασιασμός των ηλικιωμένων αποτελούν μια – εν δυνάμει – δημογραφική βόμβα που θέτει εν αμφιβόλω το μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος και τη δυνατότητα παροχής εγγυημένων – σε ύψος και συνέχεια – συντάξεων.
Τη δυσοίωνη αυτή πρόβλεψη κάνει η ίδια η κυβέρνηση διά του υπουργείου Εργασίας, το οποίο προβλέπει ότι το 2060 το 42% του πληθυσμού της χώρας θα είναι ηλικιωμένοι άνω των 62 ετών. Κάτι τέτοιο θα επιδεινώσει δραματικά τη «σχέση υγείας» του ασφαλιστικού, δηλαδή την αναλογία εργαζομένων – συνταξιούχων, που θα είναι ένας συνταξιούχος για έναν εργαζόμενο.
Ο κίνδυνος
Ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων κ. Πάνος Τσακλόγλου δεν σταματά να αναφέρει σε κάθε ομιλία του ότι «ο δημογραφικός κίνδυνος σε ό,τι αφορά τις συντάξεις είναι πολύ μεγάλος για να σφυρίζουμε αδιάφορα».
Μάλιστα, υπογραμμίζει ότι το 2030 η Ελλάδα θα είναι η πιο γερασμένη χώρα της Ευρώπης και με το σημερινό σύστημα της ανταπόδοσης των γενεών – οι σημερινοί εργαζόμενοι να πληρώνουν τις συντάξεις των σημερινών συνταξιούχων –, δεν θα υπάρχει μακρύ μέλλον.
Εκτιμά ότι για την άμβλυνση των επιπτώσεων του δημογραφικού προβλήματος στο ασφαλιστικό σύστημα δίδονται λύσεις μέσω της μετατροπής σε κεφαλαιοποιητικό του υφιστάμενου διανεμητικού χαρακτήρα του δεύτερου ασφαλιστικού πυλώνα – δηλαδή της επικουρικής ασφάλισης.
Πλεονέκτημα
Το νέο σύστημα για τις επικουρικές έχει ως «μεγάλο πλεονέκτημα την ελαχιστοποίηση του δημογραφικού κινδύνου για τις συντάξεις» σημειώνει.
Ενδεικτικά του δημογραφικού κινδύνου είναι τα στοιχεία που έχει καταθέσει το υπουργείο Εργασίας στη Βουλή σύμφωνα με τα οποία τα τελευταία 40 έτη (1980-2020) ο αριθμός των νέων κάτω των 25 ετών μειώθηκε κατά 35%, οι γεννήσεις μειώθηκαν κατά 44% και οι ηλικιωμένοι (άνω των 65) σχεδόν διπλασιάστηκαν (+93%).
Οι γεννήσεις στην Ελλάδα από 157.000 που ήταν το 1960, μειώθηκαν σε 148.000 το 1980, σε 103.000 το 2000 και σε 84.000 το 2019.
Γίνεται φανερό ότι οι επανειλημμένες μειώσεις των συντάξεων και οι αυξήσεις των ορίων συνταξιοδότησης καθίστανται – σε βάθος χρόνου – ανενεργές, εφόσον δεν βρεθούν λύσεις στο οξυμένο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, όπως και στην απώλεια εσόδων του συστήματος, από την εκρηκτική άνοδο των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
Η προβολή των επίσημων δημογραφικών στοιχείων της χώρας στο έτος 2070 (από τους πανεπιστημιακούς Σ. Ρομπόλη και Β. Μπέτση) δείχνει ότι υπό τις σημερινές δημογραφικές συνθήκες το εργατικό δυναμικό της Ελλάδας εκτιμάται θα διαμορφωθεί στα 3,201 εκατ. άτομα από 4,656 εκατ. άτομα, ενώ ο αριθμός των συνταξιούχων θα διαμορφωθεί στα 2,820 εκατ. από 2,494 εκατομμύρια.
Με λίγα λόγια, εκτιμάται ότι «το 2070 το εργατικό δυναμικό θα μειωθεί σε σχέση με το 2020 κατά 31%, ενώ οι συνταξιούχοι θα αυξηθούν κατά 13% σε σχέση με το 2020».
Οι αλλαγές
Τα βασικά χαρακτηριστικά της μεταρρύθμισης των επικουρικών συντάξεων σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο έχει τα εξής χαρακτηριστικά: στηρίζεται στη διαφοροποίηση του ασφαλιστικού κινδύνου, μειώνοντας έτσι την υπερβολική έκθεση του συστήματος στον «δηµογραφικό κίνδυνο».
Εχει δημόσιο χαρακτήρα, προστατεύει τις υφιστάμενες συντάξεις – κύριες και επικουρικές –, δημιουργεί αποταμιεύσεις, σημαντικό τμήμα των οποίων θα διατεθεί για χρηματοδότηση επενδύσεων στη χώρα µας.
Προωθεί τη διαφάνεια στη διαχείριση των πόρων των ασφαλισμένων και αποκαθιστά την εμπιστοσύνη στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, δημιουργώντας ισχυρά αντικίνητρα για την ανασφάλιστη και υποδηλωμένη εργασία.
Η επικουρική ασφάλιση παραμένει δημόσια και σταδιακά μετατρέπεται από διανεμητική σε κεφαλαιοποιητική. Είναι τμήμα της κοινωνικής ασφάλισης και παρέχει τις αντίστοιχες εγγυήσεις.
Σε αυτήν εντάσσονται οι νεοεισερχόμενοι με υποχρέωση επικουρικής ασφάλισης και προαιρετικά οι εργαζόμενοι κάτω των 35 ετών.
Κάθε ασφαλισμένος έχει τον ατομικό του κουμπαρά και από αυτόν λαμβάνει τη σύνταξή του. Οι εισφορές των νέων δεν χρησιμοποιούνται για την πληρωμή της επικουρικής σύνταξης των σημερινών συνταξιούχων, αλλά αποταμιεύονται και επενδύονται.
Δίδεται η δυνατότητα επιλογής της επένδυσης – από τον ασφαλισμένο – μέσω ενός μικρού αριθμού επενδυτικών προφίλ. Η διαχείριση γίνεται από επαγγελματίες, ενώ προβλέπονται ισχυρή εποπτεία, έλεγχος και διαφάνεια.
https://www.in.gr/2021/05/14/economy/oikonomikes-eidiseis/epideinosi-tou-dimografikou-apeilei-tis-syntakseis/ (https://www.in.gr/2021/05/14/economy/oikonomikes-eidiseis/epideinosi-tou-dimografikou-apeilei-tis-syntakseis/)
-
27/06/2021
Του Κώστα Γιαννακίδη.
Και ποιος θα πληρώσει για τη σύνταξή σου;
Οι αλλαγές στο σύστημα επικουρικής ασφάλισης, με τη δημιουργία ατομικού κουμπαρά ασφαλισμένου, δείχνουν, όπως φαίνεται, τον δρόμο για ευρύτερη παρέμβαση και επανασχεδιασμό του Ασφαλιστικού. Όσοι διαμαρτύρονται και λένε περί Πινοσέτ, ας υποδείξουν τον μαγικό τρόπο που θα λύνει το δημογραφικό και θα εξασφαλίζει πόρους στο ασφαλιστικό σύστημα
Διάβασα κάτι αναρτήσεις, στελεχών και τρολ του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τις οποίες οι πόροι του συστήματος επικουρικής ασφάλισης παραδίδονται σε golden boys που θα τα κάνουν πάρτι στη Μύκονο. Εννοούν ότι οι άνθρωποι που θα διαχειριστούν τους ασφαλιστικούς κουμπαράδες των νέων εργαζομένων, θα κάψουν τα αποθεματικά με κινήσεις υψηλού ρίσκου, κυρίως προς ίδιο όφελος. Εντάξει, τότε, να βάλουμε συνδικαλιστές ή, ακόμα καλύτερα, να αφήσουμε το σύστημα στην τύχη του. Για όσους δεν έχουν έχουν παρακολουθήσει τη σχετική κουβέντα, το θέμα έχει ως εξής: η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι υιοθετείται ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα επικουρικής ασφάλισης που αφορά τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας και όσους σήμερα είναι κάτω των 35 ετών. Οι εισφορές θα κατατίθενται σε ατομικό λογαριασμό και θα είναι διαθέσιμες προς αξιοποίηση από ένα νέο φορέα, το Ταμείο Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης. Ο εργαζόμενος, όταν συνταξιοδοτείται, θα εισπράττει επικουρική σύνταξη που δημιουργήθηκε από δικούς του πόρους και όχι από τις εισφορές των άλλων εργαζομένων. Διότι δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς. Το ασφαλιστικό μας σύστημα δομήθηκε στη λογική των τεσσάρων εργαζομένων ανά συνταξιούχο. Δηλαδή δουλεύουν τέσσερις και καλύπτουν ένα συνταξιούχο. Αυτή τη στιγμή, λόγω των κακών δημογραφικών μας, η σχέση έχει διαμορφωθεί στο 1,7 εργαζόμενοι ανά συνταξιούχο. Και επειδή το 2050 θα είμαστε η πιο γερασμένη χώρα της Ευρώπης, η αναλογία θα κυλήσει στο 1,6 εργαζόμενοι ανά συνταξιούχο. Κοινώς δεν υπάρχουν πλέον οι εργαζόμενοι για να συντηρήσουν τους συνταξιούχους. Όσοι μπαίνουν στην αγορά εργασίας θα πληρώνουν εισφορές, αποταμιεύοντας για την προσωπική τους επικουρική σύνταξη. Το κράτος εγγυάται ότι κανένας δεν θα πάρει σύνταξη χαμηλότερη από αυτή που αντιστοιχεί στις εισφορές που κατέβαλε. Κάτι αντίστοιχο υπάρχει και στη Σουηδία, μόνο που εκεί ο εργαζόμενος επιλέγει και τον φορέα που θα διαχειριστεί τα χρήματά του, αλλά αναλαμβάνει και το ρίσκο της απόδοσης. Εδώ πάλι ακούμε ότι πρόκειται για το μοντέλο του Πινοσέτ. Λες και πάει σετ με τανκς. Όμως, αλήθεια, τι συνέβη στη Χιλή; Η χώρα υιοθέτησε το σύστημα με τους τρεις πυλώνες ασφάλισης. Υπάρχει η βασική σύνταξη που καλύπτεται από τη φορολογία. Σε αυτήν προστίθεται η σύνταξη που γεννάται από τις εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών. Και υπάρχει και ο τρίτος πυλώνας, όπου ο εργαζόμενος εισπράττει σύνταξη ανάλογα με το ύψος των εισφορών που αποταμίευσε σε ιδιωτικά ασφαλιστικά κεφάλαια. Λειτουργεί αυτό; Δεν υπάρχει μονοσήμαντη απάντηση. Στη Χιλή, ας πούμε, το ασφαλιστικό σύστημα άντεξε στην κρίση και δεν απαίτησε δανεισμό. Από την άλλη, όμως, η κρίση οδήγησε τους ανθρώπους σε κατάσταση που δεν τους επιτρέπει να χρηματοδοτήσουν μία αξιοπρεπή σύνταξη. Σήμερα η μέση σύνταξη στη Χιλή είναι 300 δολάρια, κατώτερη, δηλαδή, του βασικού μισθού. Συνεπώς για να δουλέψει αυτό το σύστημα, που υιοθετείται και από ανεπτυγμένες χώρες, απαιτείται ένα οικονομικό περιβάλλον που θα επιτρέπει στον εργαζόμενο να γεμίζει τον κουμπαρά του. Εδώ η σχετική συζήτηση αφορά την επικουρική ασφάλιση. Είναι όμως θέμα χρόνου να επεκταθεί και στο σύνολο του συστήματος. Το ερώτημα είναι αν υπάρχει άλλη λύση, δεδομένων των δημογραφικών συνθηκών. Διότι, εντάξει, μπορείς να βάζεις φωτογραφία του Πινοσέτ και να λες ότι υιοθετούνται πρακτικές δικτατόρων, αλλά θα πρέπει να αντιπροτείνεις και κάτι που θα πετυχαίνει το τζακ ποτ και θα λύνει ταυτοχρόνως και το δημογραφικό, αλλά και το ασφαλιστικό πρόβλημα. Κάποιοι λένε ότι τα αποθεματικά θα τζογάρονται. Σοβαρά τώρα; Ξέρουν κανένα ασφαλιστικό Ταμείο, παγκοσμίως, που δεν επενδύει τα αποθεματικά του; Αρκεί να μη δούμε τίποτα «δομημένα ομόλογα» πάλι. Κατά τη διάρκεια της κρίσης πληρώσαμε (και πληρώνουμε) την άρνηση της κοινωνίας να μεταρρυθμίσει εγκαίρως το ασφαλιστικό σύστημα, στη δεκαετία του ‘90, τότε που διαδηλώναμε για μεγαλύτερες συντάξεις και λιγότερα χρόνια εργασίας. To 2020 μας φαινόταν μακρινό. Τώρα ξέρουμε ότι το 2050 είναι δίπλα.
https://www.protagon.gr/apopseis/kai-poios-tha-plirwsei-gia-ti-syntaksi-sou-44342308728 (https://www.protagon.gr/apopseis/kai-poios-tha-plirwsei-gia-ti-syntaksi-sou-44342308728)
-
08/07/2021
Του Γιώργου Στρατόπουλου.
Ασφαλιστικό και αλληλεγγύη γενεών: τα όρια του διανεμητικού συστήματος
https://www.protagon.gr/apopseis/asfalistiko-kai-allileggyi-genewn-ta-oria-tou-dianemitikou-systimatos-44342312636 (https://www.protagon.gr/apopseis/asfalistiko-kai-allileggyi-genewn-ta-oria-tou-dianemitikou-systimatos-44342312636)
-
18/07/2021
Του Γιώργου Στρατόπουλου
https://www.protagon.gr/apopseis/asfalistiko-systima-kai-allileggyi-genewn-to-kostos-metavasis-44342316905 (https://www.protagon.gr/apopseis/asfalistiko-systima-kai-allileggyi-genewn-to-kostos-metavasis-44342316905)
-
29-07-2021
Γιαννίτσης: Αν δεν αλλάξει το ασφαλιστικό, κάθε νέα ομάδα συνταξιούχων θα παίρνει λιγότερα από την προηγούμενη.
Σαφή θέση υπέρ της μεταρρύθμισης του νέου κεφαλαιοποιητικού συστήματος έλαβε στη Βουλή ο πρώην υπουργός Εργασίας Τάσος Γιάννιτσης, τονίζοντας ότι αν δεν αλλάξει το ασφαλιστικό, τότε, λόγω του δημογραφικού, στο μέλλον οι νέοι συνταξιούχοι θα παίρνουν συντάξεις όλο και μικρότερες. Κι αυτό καθώς η γήρανση του πληθυσμού έχει ως αποτέλεσμα οι νεότερες ομάδες ασφαλισμένων να είναι αριθμητικά μικρότερες από τις προγενέστερες.
«Επειδή μάλιστα η επικούρηση στηρίζεται στην ισότητα εισφορών και παροχών, αναγκαστικά, με το σημερινό σύστημα, κάθε νέα ομάδα συνταξιούχων θα παίρνει λιγότερα από την προηγούμενη και, οπωσδήποτε, λιγότερα από ότι κατέβαλε ως εισφορές. Αυτό είναι μια εγγενής αδικία που το κεφαλαιοποιητικό θα απαλείψει», ανέφερε χαρακτηριστικά κατά την ακρόαση φορέων στη Βουλή για το σχετικό νομοσχέδιο.
Όσο για την αστάθεια των αγορών είναι ένα στοιχείο που δεν μπορεί να παραβλεφθεί, ωστόσο εκτίμησε ότι ένα στέρεο σύστημα δεν θα επηρεαστεί. Άλλωστε, ανέφερε ότι μια σοβαρή διεθνής κρίση θα επηρεάσει σοβαρά και τις συντάξεις, ανεξάρτητα από το ισχύον σύστημα, λαμβάνοντας υπόψη και πόσο επηρεάστηκαν οι συντάξεις στην Ελλάδα με την κρίση και πόσο τα κεφαλαιοποιητικά συστήματα αλλού, που δέχθηκαν μικρότερες επιπτώσεις. Επιπλέον, κάθε χώρα σήμερα λειτουργεί σε συνθήκες έντονων διασυνδέσεων με το διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα, με αποτέλεσμα να είναι έντονη η επίδραση από τις διεθνείς εξελίξεις.
Ο Τ. Γιαννίτσης στάθηκε ιδιαίτερα και στην συζήτηση αναφορικά με το κόστος μετάβασης στο νέο οντέλο, λέγοντας ότι αυτό δεν είναι υψηλό και προσθέτοντας ότι οι αριθμοί που παρουσιάζονται απαιτούν πολλές ερμηνείες.
«Τα ετήσια ελλείμματα του ασφαλιστικού σήμερα είναι 15 - 16 δισ. ευρώ, πράγμα που σημαίνει ότι σε βάθος 50 ετών είναι 750 - 800 δισ. ευρώ», όπως είπε. Και εξέφρασε την άποψη ότι αυτή η συζήτηση δεν έχει νόημα και ότι εάν πρέπει να γίνει συζήτηση για τα κόστη, θα πρέπει να είναι ολιστική και να εξεταστούν οι κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές επιπτώσεις που προκύπτουν από τους αριθμούς αυτούς.
Ν. Βέττας: Χρειάζονται ακόμα πιο θαρραλέα βήματα
Από τη μεριά του ο Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ, Νίκος Βέττας, τόνισε ότι η μετατροπή από διανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό δεν αφορά στο σύστημα συνολικά καθώς τα 4/5 των εισφορών παραμένουν στο διανεμητικό σύστημα και η μεταρρύθμιση αφορά μόνο στο περίπου 1/5 των εισφορών. Επίσης, λαμβάνει χώρα σταδιακά, ήτοι μόνο για τους νεοεισερχόμενους, με αποτέλεσμα το κόστος να είναι σχετικά μικρό και διαχειρίσιμο.
Τόνισε ότι η χώρα έχει με διαφορά την υψηλότερη στον κόσμο χρηματοδότηση του ασφαλιστικού από τον προϋπολογισμό και τη φορολογία και αυτό είναι ενδεικτικό των δομικών προβλημάτων που έχει το συνταξιοδοτικό σύστημα.
Ο ίδιος σημείωσε ότι με το νέο επικουρικό το ασφαλιστικό στη χώρα γίνεται πιο βιώσιμο με δύο τρόπους:
σε μικροοικονομικό επίπεδο, διότι με το νέο σύστημα παρέχονται αντικίνητρα για ανασφάλιστη εργασία και ενθαρρύνεται η επίσημη/ασφαλισμένη εργασία
σε μακροοικονομικό επίπεδο, διότι δημιουργείται εθνική αποταμίευση που θα καλύψει το μεγάλο επενδυτικό κενό που υπάρχει στη χώρα μας δίνοντας ώθηση στην ανάπτυξη με σημαντικά δευτερογενή δημοσιονομικά οφέλη.
Ο Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ ανέφερε ότι από τη μεταρρύθμιση προκύπτει μεγάλο όφελος που υπερβαίνει το χρηματοδοτικό κενό που δημιουργείται, ενώ υποστήριξε μεταρρύθμιση είναι στη σωστή κατεύθυνση αλλά χρειάζονταν ακόμα πιο θαρραλέα βήματα όπως π.χ. με την εισαγωγή προαιρετικότητας της επικουρικής για τα χαμηλά εισοδήματα.
Μ. Νεκτάριος: Στην Ελλάδα δεν έγιναν έγκαιρα μεταρρυθμίσεις
Ο Μιλτιάδης Νεκτάριος, καθηγητής Πανεπιστημίου Πειραιώς, επισήμανε την ανάγκη για την υιοθέτηση της εισαγόμενης μεταρρύθμισης, δεδομένου ότι ο συνδυασμός διανεμητικού - κεφαλαιοποιητικού ενδείκνυται για χώρες που αντιμετωπίζουν δημογραφικό πρόβλημα. Πρόσθεσε, δε, ότι οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης έχουν εφαρμόσει παρόμοιο συνδυασμό, όμως οι μεσογειακές χώρες δεν το έκαναν με αποτέλεσμα οι διέξοδοι να είναι είτε η αύξηση των εισφορών ή η αύξηση κρατικής χρηματοδότησης ή η μείωση των συντάξεων.
Συμπλήρωσε, ότι στην Ελλάδα, παρά τη μείωση συντάξεων, τα επίπεδά τους είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη, αφού δεν έγιναν έγκαιρα οι μεταρρυθμίσεις και κατά την εκτίμησή του το σύστημα δεν είναι βιώσιμο, καθώς παρά τις υψηλές ασφαλιστικές εισφορές απαιτείται υψηλή κρατική χρηματοδότηση.
Κατέληξε επισημαίνοντας ότι με τη μερική κεφαλαιοποίηση των επικουρικών συντάξεων θα δημιουργηθεί μια νέα κουλτούρα θεσμικής αποταμίευσης και θα είναι η βάση για μια ολοκληρωμένη παρέμβαση στο ασφαλιστικό σύστημα, ώστε αυτό να καταστεί βιώσιμο.
Πλ. Τήνιος: Η μεταρρύθμιση, προσπάθεια αποκατάστασης της εμπιστοσύνης στην κοινωνική ασφάλιση
Ο Πλάτων Τήνιος είναι οικονομολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, ανέφερα ότι το προωθούμενο νομοσχέδιο πρέπει να αντιμετωπιστεί ως μία δράση ανταποδοτική υπέρ των νέων, που τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζουν προβλήματα στην αγορά εργασίας, και βρίσκονται σε ένα απαξιωμένο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.
«Η μεταρρύθμιση είναι μία προσπάθεια αποκατάστασης της εμπιστοσύνης στην κοινωνική ασφάλιση και αν επεκταθεί και σε άλλες ηλικίες, έχει τη δυνατότητα να απαντήσει στην γήρανση του πληθυσμού. Ανέφερε, επίσης, ότι το κόστος μετάβασης είναι μέγεθος λογιστικό και όχι κοινωνικό, ούτε οικονομικό. Δεν είναι επιπλέον βάρος, είναι υφιστάμενο βάρος που πλέον η διαχείρισή του γίνεται προς όφελος των νέων. Επισημάνθηκε, ότι η λειτουργία του ατομικού κουμπαρά, στον οποίο θα βλέπει κανείς τα χρήματα του να αυξάνονται, δίνει κίνητρο για παραμονή στην εργασία. Επίσης, αν δούμε ως πείραμα – πιλοτική μεταρρύθμιση το ΤΕΚΑ για τους νέους, θα πρέπει να επεκταθεί και σε άλλες ηλικίες, εφόσον πετύχει», προσέθεσε χαρακτηριστικά.
Επίσης, ο καθηγητής τόνισε ότι στον δημόσιο διάλογο μιλάμε ωσάν το νέο σύστημα να αντικαθιστά την κύρια ασφάλιση. Αυτό, όμως, δεν συμβαίνει. Το υφιστάμενο μάλιστα σύστημα μαθηματικά στο μέλλον οδηγεί σε μικρότερες επικουρικές συντάξεις για τους νέους μέσω της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος. Αντιθέτως, αυτό δεν ισχύει στο νέο σύστημα, που επιτρέπει στους νέους να συμμετάσχουν στην πρόοδο της κοινωνίας.
https://www.liberal.gr/news/thodoros-skulakakis-sto-liberal-oi-mega-purkagies-tou-parontos-kai-tou-mellontos/396172 (https://www.liberal.gr/news/thodoros-skulakakis-sto-liberal-oi-mega-purkagies-tou-parontos-kai-tou-mellontos/396172)
-
15/05/2022 Καθημερινή
Του Ανδρέα Δρυμιώτη.
Ο Cesar Augusto Gaviria Trujillo διετέλεσε πρόεδρος της Κολομβίας για την περίοδο 1990-1994. Ξεκινώντας την προεκλογική εκστρατεία του και μιλώντας στους ξένους δημοσιογράφους, είπε (στα Αγγλικά) μεταξύ άλλων τα ακόλουθα: «Colombians say, God made our land so beautiful it was unfair to the rest of the world. So to even the score, God populated the land with a race of evil men». Οταν άκουσα τα παραπάνω λόγια, βλέποντας την εξαιρετική τηλεοπτική σειρά Narcos (παραγωγή Netflix), πέρασαν από το μυαλό μου διάφορες σκέψεις. Η πρώτη αντίδρασή μου ήταν ότι αν κάποιος Ελληνας πολιτικός έκανε τη δήλωση αυτή σε ξένους δημοσιογράφους όχι μόνο πρόεδρος δεν θα εκλεγόταν, αλλά ούτε και βουλευτής δεν θα γινόταν. Η δεύτερη σκέψη μου ήταν ότι αυτό που είπε ο Gaviria μπορεί να ισχύει και για την Ελλάδα. Πιθανότατα η λέξη «evil» να είναι πολύ βαριά για τους Ελληνες, αλλά πάντως δεν είμαστε αυτοί που ταιριάζουν στην ωραιότερη χώρα του κόσμου, που κάτω από άλλες συνθήκες θα μπορούσε να είναι ένας επίγειος παράδεισος. Μια διαφορετική διατύπωση θα ήταν ότι «ο Θεός έδωσε στους Ελληνες την ωραιότερη χώρα του κόσμου και τους προίκισε με μοναδική εξυπνάδα, αλλά για να ισοφαρίσει το γεγονός αυτό τους στέρησε τη σοφία, ώστε κατέληξαν να είναι πανούργοι και να αυτοκαταστρέφονται». Δεν είναι δικός μου αφορισμός, αλλά του Πλάτωνα πριν από 2.500 χρόνια: «Πάσα επιστήμη χωριζομένη αρετής, ου σοφία, αλλά πανουργία φαίνεται».
Ελάτε να δούμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτοκαταστροφής. Αφορά τις πρόωρες συντάξεις. Ομολογώ ότι δεν θυμάμαι πόσα άρθρα έχω γράψει για το θέμα αυτό, το οποίο πιστεύω ότι συνέβαλε καθοριστικά στη χρεοκοπία της χώρας. Από το 2007, δηλαδή αρκετά χρόνια πριν από την κρίση, όταν έγραφα στον «Ελεύθερο Τύπο» επισήμανα το τεράστιο αυτό πρόβλημα και τις καταστροφικές συνέπειές του. Σήμερα, ύστερα από τόσα χρόνια, τόσες περιπέτειες, τόσες στερήσεις εξακολουθούμε να βαυκαλιζόμαστε με το ίδιο θέμα. Σας παραθέτω τους τίτλους από τρία πρόσφατα δημοσιεύματα.
«Τα Νέα», 27/4/2022, πρωτοσέλιδο. «Χαρίζει 150 ημέρες ασφάλισης. Διάταξη – δώρο σε ασφαλισμένους. Η κρυφή ρύθμιση του υπ. Εργασίας που εξασφαλίζει νωρίτερα σύνταξη σε συγκεκριμένες κατηγορίες δικαιούχων…».
«Τα Νέα», 17/3/2022. «Μητέρες ανηλίκων. Τα 4 κλειδιά για πρόωρη σύνταξη. Πώς μπορούν να βγουν στη σύνταξη νωρίτερα από τα 62 έτη με 35 έτη προϋπηρεσίας με πραγματικό ή πλασματικό χρόνο ασφάλισης».
«Η Καθημερινή», 30/4/2022. «Στο Νομικό Συμβούλιο τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης στο Δημόσιο. Για μειωμένη σύνταξη στα 55-58 έτη με 25ετία κατά την περίοδο 2020-2012».
Από το πρώτο δημοσίευμα η «κρυφή ρύθμιση» σπάει κόκαλα. Τι σημαίνει «κρυφή ρύθμιση»; Από ποιον είναι κρυφή αφού είναι πρωτοσέλιδο; Αλήθεια, τι θέλουμε να κρύψουμε; Ομολογώ ότι δεν κατάλαβα. Το μόνο που κατάλαβα είναι βρήκαμε άλλη μία ελληνική «πατέντα» για να χαρίσουμε 150 ημέρες ασφάλισης σε κάποιους. Κάπως έτσι χαρίζαμε λεφτά και χρόνια ασφάλισης και έτσι χρεοκοπήσαμε.
Ομοίως και τα άλλα δύο δημοσιεύματα αναδεικνύουν την αλλοτρίωσή μας στο πρόβλημα. Υποτίθεται ότι καθιερώσαμε την ηλικία σαν το απόλυτο κριτήριο απονομής της σύνταξης, όπως έχουν κάνει οι περισσότερες χώρες. Η ηλικία είναι το μόνο στοιχείο που δεν «μπαλαμουτιάζεται», σε αντίθεση με όλα τα άλλα τα οποία επιδέχονται διασταλτικές ερμηνείες. Υποτίθεται ότι έχουμε σαν όριο συνταξιοδοτήσεως τα 67 χρόνια, όπως πολλές άλλες χώρες. Σε πολιτισμένες χώρες μπορείς να πάρεις νωρίτερα σύνταξη, π.χ. στα 61 χρόνια, αλλά θα είναι σημαντικά μειωμένη. Με την ίδια λογική μπορείς να πάρεις και τη σύνταξη μετά τα 67 και να είναι σημαντικά αυξημένη. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορείς να συνταξιοδοτηθείς στα 55 σου. Φυσικά δεν μιλάμε για περιπτώσεις αναπηρίας, αλλά για συντάξεις γήρατος.
Αντλώντας στοιχεία από την τελευταία έκθεση (Απρίλιος 2022) του συστήματος «Ηλιος» της ΗΔΙΚΑ, έχουμε συνολικά 275.554 συνταξιούχους γήρατος κάτω των 65 ετών, οι οποίοι παίρνουν 3,8 δισεκατομμύρια ευρώ σε συντάξεις ανά έτος. Τονίζω μόνο συντάξεις γήρατος, δηλαδή δεν περιλαμβάνονται συντάξεις θανάτου, αναπηρίας ή λοιπές. Αυτή είναι η βελτιωμένη εικόνα. Αν πάμε λίγο πίσω στην πρώτη έκθεση του συστήματος «Ηλιος» (Οκτώβριος 2013) που περιλαμβάνει συγκρίσιμα στοιχεία (ηλικία < 65 ετών), έχουμε συνολικά 493.885 συντάξεις γήρατος με ετήσιο κόστος 7,2 δισεκατομμύρια ευρώ! Από τον πίνακα αυτό θέλω να σας δώσω ακόμα μερικά στοιχεία για να διαπιστώσετε το πάρτι που γινόταν. Στην ηλικιακή κατηγορία 26-50 ετών είχαμε 22.715 συντάξεις γήρατος, 33.299 συντάξεις θανάτου και 30.765 συντάξεις αναπηρίας. Ο Θεός να μας λυπηθεί.
Οπως μπορείτε να διαπιστώσετε από τα πρόσφατα δημοσιεύματα, δεν μάθαμε από τα παθήματά μας και εξακολουθούνε να ανακαλύπτουμε τρόπους για πρόωρες συντάξεις με πλασματικά ή πραγματικά χρόνια, αγνοώντας τον παράγοντα ηλικία. Δεν θα σας κουράσω με λεπτομέρειες, αλλά έτσι για παράδειγμα θα σας παραθέσω τις προϋποθέσεις μιας περιπτώσεως για πρόωρη σύνταξη, αντιγράφοντας από τα «Νέα» της 17/3/2022: «Οι μητέρες ασφαλισμένες σε ταμεία ΔΕΚΟ – τραπεζών πριν από 1993 που είχαν ανήλικο τέκνο το 2012 κατοχυρώνουν τις ηλικίες των 50, 52 και 55 ετών για πλήρη σύνταξη και των 50 και 53 για μειωμένη. Αν πιάνουν τις ηλικίες αυτές από 19/8/2015 και μετά, αποχωρούν με τα νέα όρια συνταξιοδότηση. Για παράδειγμα, ασφαλισμένη με 25ετία και ανήλικο το 2011 που έκλεισε τα 52 το 2019, παίρνει πλήρη σύνταξη στα 61,10 και μειωμένη στα 58,5. Αν έχει την 25ετία το 2011 μπορεί να αναγνωρίσει έως 4 έτη για να κατοχυρώσει σύνταξη με ανήλικο πριν από τα 67». Αν δεν καταλαβαίνετε τι λέει, μην ανησυχείτε. Δεν φταίτε εσείς.
Πριν πάμε στη ανάλυση αυτής της τρέλας, ελάτε να δούμε και έναν άλλον παράγοντα που δημιούργησε τεράστια προβλήματα στις συντάξεις. Το 2013, όταν άρχισαν να δημοσιεύονται τα στοιχεία των συντάξεων στο σύστημα «Ηλιος», είχαμε 93 (ολογράφως ενενήντα τρία) διαφορετικά ταμεία! Είμαι έτοιμος να στοιχηματίσω ότι δεν υπήρχε άλλη χώρα στον κόσμο με τόσο πολλά ταμεία ασφάλισης. Υπήρχε ταμείο «Ζάππειο» με 4 ασφαλισμένους, ταμείο ΤΠΔΥ με 6, ταμείο Πλοήγηση με 22, ταμείο ΕΤΑΠ-ΤΑΗΘΕΑΠ με 21 και ταμείο ΤΕΑΔΥ-ΤΑΔΚΥ (Κ) με 28 ασφαλισμένους και πολλά άλλα με ελάχιστους ασφαλισμένους. Τώρα καταλαβαίνετε γιατί χρεοκοπήσαμε. Ποιοι ηλίθιοι πολιτικοί δημιουργούσαν ασφαλιστικά ταμεία για τις πλέον απίθανες περιπτώσεις, χωρίς να σκέφτονται το διαχειριστικό κόστος που δημιουργούν και την πρόσθετη γραφειοκρατία.
Και έτσι φτάνουμε στο διά ταύτα. Το λέω επιγραμματικά. «Ο καρκίνος της πληροφορικής είναι η περιπτωσιολογία». Αυτό είναι το χάος που μόνοι μας δημιουργήσαμε στις συντάξεις προκειμένου να ικανοποιήσουμε ομάδες πιέσεως και εν δυνάμει ψηφοφόρους. Τι να σου κάνει η τεχνητή νοημοσύνη μπροστά στην ανθρώπινη βλακεία. Χάνει από τα αποδυτήρια. Μια εβραϊκή παροιμία το λέει πολύ παραστατικά: «Μπροστά στη βλακεία ακόμα και ο Θεός είναι αβοήθητος».
Η πληροφορική βασίζεται σε αλγορίθμους. Παρακαλώ, ξαναδιαβάστε τη μία περίπτωση που αναφέρω για τις μητέρες. Δείτε πόσες πληροφορίες από διαφορετικά αρχεία χρειάζεται για να αποφασίσει κάποιος αν δικαιούται ή όχι σύνταξη. Ιδού γιατί δεν μπορούν να αυτοματοποιηθούν οι διαδικασίες έκδοσης των συντάξεων. Οι υπολογιστές δεν μπορούν να βοηθήσουν και χρειάζεται η ανθρώπινη εποπτεία για να λύσει τα προβλήματα που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε. Πόσο έξυπνο είναι αυτό;
Για το κλείσιμο σας φύλαξα το «καλύτερο». Αφορά τα πλασματικά χρόνια που κάποιος μπορεί να εξαγοράσει, προκειμένου να πάρει την πλήρη σύνταξη. Σε περίπτωση θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος, το ποσό εξαγοράς των πλασματικών ετών ασφάλισης μπορεί να παρακρατείται κάθε μήνα από τη σύνταξη. Μάλιστα είναι ίσο με το 25% του ποσού της σύνταξης και μέχρι την εξόφλησή του. Ναι, σωστά διαβάσατε! Συνταξιοδοτείσαι με εξαγορά πλασματικών χρόνων και ακολούθως πληρώνεις τις εισφορές σου, από τη σύνταξη που λαμβάνεις. Και ύστερα ψαχνόμαστε γιατί πτωχεύσαμε.
Πού είσαι, Πλάτωνα, να δεις τους σύγχρονους Ελληνες και την πανουργία τους!
* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτηςείναι σύμβουλος επιχειρήσεων.
https://www.kathimerini.gr/economy/561859246/i-exypnada-poy-den-synodeyetai-apo-sofia-einai-panoyrgia/ (https://www.kathimerini.gr/economy/561859246/i-exypnada-poy-den-synodeyetai-apo-sofia-einai-panoyrgia/)
-
Καθημερινή, 06/11/2022
Ο ασκός του ασφαλιστικού
Του Πάσχου Μανδραβέλη.
Το ασφαλιστικό ήταν ένας από τους βασικότερους λόγους της χρεοκοπίας του ελληνικού κράτους. Μαζί με τα δομικά προβλήματα της χώρας μας –ήτοι τη γήρανση του πληθυσμού και συνεπώς την αύξηση των συνταξιούχων και τη μείωση των εργαζομένων– υπήρχαν χαμηλές εισφορές, υψηλές συντάξεις, συνταξιοδότηση σε νεαρές ηλικίες. Ολα αυτά δημιουργούσαν ελλείμματα στα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία κάλυπτε το κράτος.
Η συνέχεια είναι γνωστή. «Οταν μπήκαμε στην ΟΝΕ, η στήριξη του προϋπολογισμού προς τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης ήταν της τάξεως των περίπου 5,4 δισ. ευρώ ή 4% του ΑΕΠ. Το 2009 είχε φθάσει στα 18,9 δισ. ή 8,2% του ΑΕΠ. Αν είχε σταθεροποιηθεί η συνεισφορά του προϋπολογισμού στο επίπεδο του 2001, η χώρα θα είχε περίπου 75 δισ. λιγότερο χρέος από αυτό που είχε το 2009» (Φίλιππος Σαχινίδης, 2.12.2015). Η συνολική συνεισφορά του κρατικού προϋπολογισμού στα ασφαλιστικά ταμεία την ίδια περίοδο ήταν 118 δισ. ευρώ, ήτοι 40% του δημοσίου χρέους που είχε η Ελλάδα στις 31.12.2009.
Υπ’ αυτήν την έννοια είχε δίκιο (έστω κατά 40%) ο κ. Θεόδωρος Πάγκαλος, όταν έλεγε «μαζί τα φάγαμε». Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι «φάγαμε» εξίσου. Υπήρχαν ταμεία που, αναλογικώς με τα μέλη τους, χρηματοδοτήθηκαν υπερβολικώς. Υπήρχαν και οι φτωχοί συγγενείς, που πήραν δεν πήραν κάτι· μπορεί να έβαλαν κιόλας στον κοινό κορβανά. Η «αναδιανεμητική δικαιοσύνη» στην Ελλάδα είχε ως εξής: κλάδοι που μπορούσαν να πιέζουν αποτελεσματικά τις κυβερνήσεις πήραν τη μερίδα του λέοντος, αφήνοντας ψίχουλα για τους πολλούς. Πάντα υπήρχαν ευαίσθητες αντιπολιτεύσεις για να διαλαλήσουν το δίκιο των προνομιούχων, ακόμη και βουλευτές των κυβερνώντων κομμάτων που προσδοκούσαν ψήφους. Μην ξεχνάμε τον κ. Χρήστο Παπουτσή, που είχε πει ότι «2.000 ευρώ παίρνουν φτωχά και μεσαία στρώματα και ως εκ τούτου θα πρέπει να επανεξεταστεί» το «πάγωμα» των μισθών άνω αυτού του ποσού στο Δημόσιο (19.11.2009).
Ηρθε η κρίση, κάποια πράγματα συμμαζεύτηκαν, αλλά ο προϋπολογισμός εξακολουθεί να χρηματοδοτεί την ασφάλιση. Πέραν της εθνικής σύνταξης, που έχει νομοθετηθεί (περίπου 9 δισ. ευρώ), οι φορολογούμενοι το 2023 θα δώσουν στον ΕΦΚΑ 6 δισ. ευρώ για τις ανταποδοτικές (κατά τα άλλα) συντάξεις. Δηλαδή το κράτος θα δώσει 15 δισ., ενώ οι εισφορές θα είναι 16 δισ.
Το ένα πρόβλημα είναι ότι δεν φθάνουν οι εισφορές. Το 80%, για παράδειγμα, των ελεύθερων επαγγελματιών έχει επιλέξει τη χαμηλότερη κλάση ασφάλισης και οι εισφορές τους είναι χαμηλότερες από εκείνες που εισπράττει ο ΕΦΚΑ για ανειδίκευτους εργάτες! Το άλλο πρόβλημα είναι ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες αρνούνται την τιμαριθμική προσαρμογή των εισφορών, όπως προβλέπει ο νόμος. Εχει ξεκινήσει το παλιό γαϊτανάκι των πιέσεων και των δακρύων («δεν βγαίνουμε…») σε μια κυβέρνηση που λόγω των επικείμενων εκλογών είναι ευεπίφορη σε ρουσφέτια. Ηδη βουλευτής της πλειοψηφίας μεταμορφώθηκε σε Παπουτσή της Ν.Δ. Η κ. Ολγα Κεφαλογιάννη έκανε ερώτηση στη Βουλή: Η τιμαριθμική προσαρμογή «σε μια τόσο δύσκολη περίοδο, θα οδηγήσει την πλειοψηφία των ασφαλισμένων σε μεγάλη δυσκολία καταβολής των τρεχουσών εισφορών. (…) Ερωτάται ο αρμόδιος υπουργός: Προτίθεται να λάβει κάποια νομοθετική πρωτοβουλία για την αναστολή της αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών των δικηγόρων, καθώς και των εν γένει αυτοτελώς απασχολούμενων –επιστημόνων– ελευθέρων επαγγελματιών;».
Δεν ξέρουμε τι προτίθεται να κάνει η κυβέρνηση, αλλά αν ανοίξει ο ασκός της αναθεώρησης των ασφαλιστικών νόμων, δεν θα βρούμε πάτο. Στο κάτω κάτω της γραφής, όλοι έχουν προβλήματα λόγω του πληθωρισμού. Τα περισσότερα, δε, τα έχουν οι πενιχρώς αμειβόμενοι ανειδίκευτοι εργάτες, που μαζί με τους εργοδότες τους πληρώνουν υψηλότερες εισφορές από το 80% των ελευθέρων επαγγελματιών.
https://www.kathimerini.gr/opinion/562124770/o-askos-toy-asfalistikoy/ (https://www.kathimerini.gr/opinion/562124770/o-askos-toy-asfalistikoy/)
-
Μας βλέπω να παίρνουμε σύνταξη στα 70
15/11/2023 ertnews
Πώς ο Covid επηρέασε τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης – Το προσδόκιμο ζωής και τι μέλλει γενέσθαι από το 2024
Ενώπιον μιας πιθανής μελλοντικής αύξησης των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης αναμένεται να βρεθούν οι ασφαλισμένοι, καθώς με βάση μνημονιακό νόμο τα όρια ηλικίας αναθεωρούνται ανά τριετία, ανάλογα με το προσδόκιμο ζωής του γενικού πληθυσμού.
Συγχρόνως υπάρχει και ο παράγοντας του δημογραφικού, που επηρεάζει την ανάγκη επανεξέτασης του συνταξιοδοτικού. Ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε το 2021 σε σχέση με το 2011 κατά 500.000 άτομα, ενώ οι θάνατοι την διετία 2021-2022 -ελέω κορονοϊού- αυξήθηκαν κατακόρυφα. Ταυτόχρονα οι γεννήσεις στη χώρα μας το 2022 ανήλθαν σε 76.541 (39.558 αγόρια και 36.983 κορίτσια), καταγράφοντας μείωση κατά 10,3% σε σχέση με το 2021.
Μετά την αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης στην Γαλλία, οι ασφαλισμένοι στην Ελλάδα ανησυχούν μήπως συμβεί κάτι αντίστοιχο και στη χώρα μας, καθώς η ισχύουσα (από το 2010) νομοθετική ρύθμιση συνδυάζει το ηλικιακό όριο συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής. Προβλέπει δε πώς από το 2024 και ανά τριετία θα εξετάζεται η εξέλιξη του προσδόκιμου ζωής, ώστε αντίστοιχα να προσαρμόζεται (προς τα πάνω) και το ισχύον ηλικιακό όριο συνταξιοδότησης.
«Επί της ουσίας, κανένα ζήτημα αναπροσαρμογής ορίων ηλικίας δεν υφίσταται σήμερα και έως το 2027. Τότε, οι αρμόδιοι υπουργοί θα αποφασίσουν το πώς και το εάν θα εφαρμοστεί η σχετική πρόβλεψη, εάν συντρέχουν τότε οι σχετικές προϋποθέσεις κλπ.» δήλωσε σήμερα ο υπουργός Εργασίας Άδωνις Γεωργιάδης, σε μια προσπάθεια να καθησυχάσει τους ασφαλισμένους υπό τον φόβο ενός μαζικού κύματος πρόωρων συνταξιοδοτήσεων.
Μια αποστροφή του υφυπουργού Εργασίας, Πάνου Τσακλόγου έδωσε το έναυσμα για τις ανησυχίες στους κόλπους των ασφαλισμένων, σχετικά με το τι μέλλει γενέσθαι με τα όρια ηλικίας. «Τα συστήματα που έχουμε στις δυτικές χώρες είναι στη βάση τους διανεμητικά. Οι εισφορές των εργαζομένων χρηματοδοτούν τις συντάξεις των συνταξιούχων. Όταν επιδεινώνονται και μάλιστα δραματικά τα δημογραφικά, έχουμε όλο και λιγότερους εργαζόμενους για να χρηματοδοτήσουμε μία σύνταξη, και παράλληλα έχουμε την ευχάριστη εξέλιξη ότι δεν αυξάνεται μόνο το προσδόκιμο της επιβίωσης αλλά και της υγειούς επιβίωσης» ανέφερε μιλώντας στον Ant1 ο υφυπουργός.
«Αυτό που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια, είναι ότι είχαμε μία πρόοδο σε αυτόν τον τομέα μέχρι την πανδημία. Στην περίοδο ανατράπηκε αυτή η πρόοδος και είμαστε περίπου στο ίδιο σημείο που ήμασταν προηγουμένως. Στην επόμενη τριετία, γι’ αυτό δεν πρόκειται να δούμε αύξηση στα όρια συνταξιοδότησης. Αλλά ότι αυτό κάποια στιγμή θα γίνει, μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία», σημείωσε.
Σήμερα τα γενικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης είναι τα 67 έτη ή τα 62 έτη (πρόωρη) με 40 χρόνια ασφάλισης και αναμένεται να τεθούν στο «μικροσκόπιο» του υπουργείου Εργασίας από το 2027, με βάση τα επικαιροποιημένα δημογραφικά δεδομένα.
Γιατί δεν θα αυξηθούν τα όρια το 2024
Θα πρέπει να τονιστεί ότι σύμφωνα με τα ισχύοντα (διάταξη του νόμου Κατρούγκαλου, η οποία δεν καταργήθηκε), από την Πρωτοχρονιά του 2024 τα όρια ηλικίας θα ανακαθορίζονται ανά τριετία, με βάση πάντα το προσδόκιμο ζωής.
Ωστόσο η πρόσφατη αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησηςς στη χώρα μας στα 67 έτη, σε συνδυασμό με την υποχώρηση του προσδόκιμου ζωής εξαιτίας της πανδημίας, δεν καθιστά αναγκαία στην παρούσα φάση την έναρξη της συζήτησης για αύξηση των γενικών ορίων για σύνταξη.
Ο εργατολόγος Αλέξης Μητρόπουλος μιλώντας στο Action 24 τόνισε ότι η διάταξη για την επανεξέταση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης έχει ψηφισθεί με τον πρώτο μνημόνιο το 2010 και παρελήφθη με το τρίτο μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. «Είναι διαρκής διάταξη, ισχύει μέχρι το 2060 και αναφέρει ότι ανά τριετία πρέπει να αναθεωρούνται τα όρια ηλικίας ανάλογα με το προσδόκιμο του γενικού πληθυσμού. Ο υφυπουργός Παναγιώτης Τσακλόγλου είπε ότι θα αυξάνονταν λόγω υποχρέωσης από το νόμο τα όρια ηλικίας από 1/1/2024 αλλά λόγω κορονοϊού, μνημονίων και μείωσης του αριθμού γεννήσεων, δεν θα γίνει».
«Με το τρίτο μνημόνιο που ψήφισαν και τα τρία κόμματα, ορίζεται ότι ανά τριετία θα επανεξετάζονται τα όρια ηλικίας. Ας την καταργήσει λοιπόν τη διάταξη ο κ. Γεωργιάδης. Όμως είπε ότι το 2027 θα επανεξετασθεί αυτό γιατί γνωρίζει ότι η ρύθμιση είναι ισχυρή και δεσμεύει το κράτος έως το 2060» τόνισε ο κ., Μητρόπουλος.
Τι προβλέπει ο ΟΟΣΑ για την Ελλάδα
Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του ΟΟΣΑ, έως το 2050 προβλέπεται πως θα διπλασιαστεί ο αριθμός των συνταξιούχων που αντιστοιχούν σε κάθε 100 εργαζομένους. Ετσι, ενώ το 1990 η αναλογία ήταν 22,9 άτομα άνω των 65 ετών ανά 100 εργαζομένους, το 2020 η αναλογία βρέθηκε στο 37,8 και το 2050 θα φτάσει στο δυσοίωνο 75.
Στην έκθεσή του για τα συνταξιοδοτικά συστήματα των χωρών-μελών του, ο ΟΟΣΑ αναφερόμενος στη χώρα μας κάνει την εκτίμηση ότι ίσως μέχρι το 2050, λόγω βελτίωσης του προσδόκιμου ζωής, θα πρέπει να αυξηθεί το όριο ηλικίας κατά 2,8 έτη.
Η αναπροσαρμογή αυτή θα προκύψει σε σχέση με το 62ο έτος ηλικίας (και 40 έτη ασφάλισης), που είναι ένα εκ των δύο ορίων που έχει θέσει το ισχύον ασφαλιστικό σύστημα στη χώρα (το άλλο είναι το 67ο έτος με 15 χρόνια ασφάλισης).
https://www.ertnews.gr/%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%be%ce%b9%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%b7%cf%84%ce%b1/pos-o-covid-epirease-ta-ilikiaka-oria-syntaksiodotisis-ti-mellei-genesthai-apo-to-2024/ (https://www.ertnews.gr/%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%be%ce%b9%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%b7%cf%84%ce%b1/pos-o-covid-epirease-ta-ilikiaka-oria-syntaksiodotisis-ti-mellei-genesthai-apo-to-2024/)
-
Δε βλέπω πώς αυτό είναι παράλογο. Αλλά φυσικά θα γίνει εμφύλιος όταν κάποια κυβέρνηση υποχρεωθεί να αυξήσει τα όρια συνταξιοδότησης όπως και στη Γαλλία. Μετά θα βγει κάποια άλλη λαϊκή φιγούρα να αναλάβει να σκίσει ένα καλσόν, για να αυξηθούν μετά τα όρια ακόμη περισσότερο.
Σε απολίτιστες χώρες του βορρά τουλάστιχον, όταν σου έρχεται ενημερωτικό της παρούσας κατάστασης του συνταξιοδοτικού σου, σου γράφει κι όλας πότε πιστεύει το σύστημα ότι θα μπορείς να λάβεις κανονικά σύνταξη. Κάθε λίγο το νούμερο ανεβαίνει. Δεν άνοιξε ρουθούνι
-
Δε βλέπω πώς αυτό είναι παράλογο. Αλλά φυσικά θα γίνει εμφύλιος όταν κάποια κυβέρνηση υποχρεωθεί να αυξήσει τα όρια συνταξιοδότησης όπως και στη Γαλλία. Μετά θα βγει κάποια άλλη λαϊκή φιγούρα να αναλάβει να σκίσει ένα καλσόν, για να αυξηθούν μετά τα όρια ακόμη περισσότερο.
Σε απολίτιστες χώρες του βορρά τουλάστιχον, όταν σου έρχεται ενημερωτικό της παρούσας κατάστασης του συνταξιοδοτικού σου, σου γράφει κι όλας πότε πιστεύει το σύστημα ότι θα μπορείς να λάβεις κανονικά σύνταξη. Κάθε λίγο το νούμερο ανεβαίνει. Δεν άνοιξε ρουθούνι
Η μόνη περίπτωση να ανεβεί το όριο συνταξιοδότησης χωρίς να ανοίξει ρουθούνι είναι αν ξαναβγεί ο ΣΥΡΙΖΑ... (επί ΣΥΡΙΖΑ ήταν που ανέβηκε το όριο συνταξιοδότησης στα 67 και δεν άνοιξε ρουθούνι).
-
15/02/2024 protagon
Ζώης Τσώλης
Η μείωση του αριθμού γεννήσεων και η επιδείνωση της αναλογίας εργαζομένων προς συνταξιούχους θα είναι η «βόμβα» της επόμενης δεκαετίας - Εντείνονται οι πιέσεις για παροχές, μετά τους αγρότες, και από τους συνταξιούχους, ωστόσο η κυβέρνηση αναζητά πόρους και «εθελοντικές εισφορές» στο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης, ώστε να προλάβει μια μελλοντική κρίση.
Πολλές φορές οι αριθμοί όχι μόνο μαρτυρούν, αλλά κρύβουν αλήθειες, οι οποίες χάνονται στις μυλόπετρες της πολιτικής, που δεν μας αφήνουν να δούμε τα προβλήματα που έρχονται. Την ώρα που, κατά κοινή ομολογία, η οικονομία έχει σταθεροποιηθεί, «πάει καλά» σύμφωνα με έλληνες και ξένους αναλυτές, οι πιέσεις προς την κυβέρνηση για εισοδηματικές παροχές πολλαπλασιάζονται. Το είδαμε με τα μπλόκα των αγροτών και με την πρώτη μετά από χρόνια συγκέντρωση συνταξιούχων κάτω από το υπουργείο Εργασίας, ενώ σύντομα θα έρθουν και τα συνδικάτα. Ωστόσο, τα δημοσιονομικά περιθώρια που έχει η κυβέρνηση για να «ξεχειλώσει» τις δαπάνες για τις συντάξεις όχι μόνο δεν είναι ανεξάντλητα, αλλά αν δεν φροντίσει να κάνει από τώρα «οικονομίες», σε μερικά χρόνια η χώρα θα βρεθεί ξανά μπροστά στην ανάγκη αύξησης της χρηματοδότησης προς το ασφαλιστικό σύστημα, ώστε να καταβάλλονται οι συντάξεις. Τα στοιχεία που έχουν χτυπήσει το «καμπανάκι» είναι δύο:
Αυτό που επισήμανε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Κωστής Χατζηδάκης, αναφερόμενος στους παράγοντες που επηρεάζουν το ασφαλιστικό, είναι η δημοσιονομική σταθερότητα και η ανάπτυξη. Εκανε, ωστόσο, ειδική μνεία στο Δημογραφικό, το οποίο στην Ελλάδα και στην Ευρώπη έχει επιδεινωθεί. Οπως είπε, «η αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους είναι πλέον 1,7 προς 1, ενώ το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης στην Ελλάδα, αρκετές δεκαετίες πριν είχε δομηθεί με την παραδοχή ότι για κάθε τέσσερις εργαζομένους θα υπάρχει ένας συνταξιούχος». Μάλιστα, πρόσθεσε ότι το πρόβλημά μας είναι εντονότερο σε σχέση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και ότι, σύμφωνα με τις αναλογιστικές μελέτες, το 2030 η Ελλάδα θα έχει πάρει από την Ιταλία «μια ανεπιθύμητη πρωτιά. Θα είμαστε, δηλαδή, η πιο γερασμένη χώρα της Ευρώπης». 2. Τα όσα είπε πρόσφατα ο γενικός γραμματέας Κοινωνικής Ασφάλισης, ο 41χρονος Νίκος Μηλαπίδης, σε δύο φράσεις: «Τα καλά νέα είναι ότι το προσδόκιμο ζωής ανεβαίνει διαρκώς, η ζωή των τριών φάσεων έχει τελειώσει. Ο παραδοσιακός διαχωρισμός εκπαίδευση-εργασία-συνταξιοδότηση σπάει, φέροντας νέες προκλήσεις και στην εκπαίδευση και στην αγορά εργασίας. »Τα ανησυχητικά νέα είναι ότι, σύμφωνα με τις μελέτες που υπάρχουν, καμία χώρα του ΟΟΣΑ δεν μπορεί να πετύχει να παραμείνει σταθερός ο πληθυσμός της, γιατί το fertility rate (σ.σ.: ο αριθμός γεννήσεων προς θανάτους) του 2,1 που απαιτείται για αυτό δεν επιτυγχάνεται». Μάλιστα, σόκαρε το ακροατήριο σε συνέδριο για το δημογραφικό πρόβλημα, λέγοντας ότι «μέχρι το 2050 θα έχουμε πρωτόγνωρες δημογραφικές ανακατατάξεις, καθώς ο πληθυσμός και το εργατικό δυναμικό της Ευρώπης θα μειωθούν αισθητά, ενώ στην Ελλάδα όλες οι προβλέψεις δείχνουν ότι θα είμαστε ένα εκατομμύριο λιγότεροι άνθρωποι». Πώς θα ζουν οι συνταξιούχοι του μέλλοντος Οι πικρές αυτές αλήθειες αυτομάτως φέρνουν στο προσκήνιο τις μεγάλες αλλαγές που ήδη συντελούνται στην αγορά εργασίας και τις νέες πιέσεις στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, καθώς οι πόροι (ασφαλιστικές εισφορές που εισρέουν στα ταμεία) θα μειώνονται. Με αυτά τα δεδομένα, η κυβέρνηση έχει επιλέξει προς το παρόν την ενίσχυση του τρίτου πυλώνα της επικουρικής ασφάλισης, που γίνεται με όρους μιας πρόσθετης ιδιωτικής ασφάλισης. Η Ελλάδα το 2021 εισήγαγε το κεφαλαιοποιητικό σύστημα ιδρύοντας το ταμείο επικουρικής κεφαλαιοποιητικής ασφάλισης (ΤΕΚΑ), στο οποίο μέχρι τώρα έχουν ενταχθεί 350.000 νέοι ασφαλισμένοι, για τους οποίους είναι υποχρεωτική η ένταξη. Ωστόσο, στο Ταμείο δεν έχουν ενταχθεί παρά μόνο μερικές δεκάδες από τους παλαιότερους ασφαλισμένους ηλικίας κάτω των 35 ετών και καμιά επαγγελματική ομάδα, παρότι το κίνητρο για μια δεύτερη σύνταξη στο μέλλον είναι μεγάλο. Εκστρατεία από Μητσοτάκη Προκειμένου να στηριχθεί ο τρίτος ασφαλιστικός πυλώνας, αναμένεται ότι στις αρχές της άνοιξης ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα δώσει το σήμα για μια εκστρατεία ενημέρωσης των νέων, η οποία θα έχει βάθος και διάρκεια, καθώς μια τέτοια παρέμβαση κρίνεται αναγκαία ώστε να προληφθούν μελλοντικές καταστάσεις. Η προσέγγιση της ομάδας που έχει την ευθύνη του ασφαλιστικού, δηλαδή του υφυπουργού Πάνου Τσακλόγλου, ο οποίος μπήκε στην κυβέρνηση της ΝΔ ακριβώς για να προωθήσει αυτόν τον θεσμό, του γενικού γραμματέα Νίκου Μηλαπίδη και του επικεφαλής του νέου ταμείου Κίμωνα Βολίκα (ο οποίος προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα διαχείρισης κεφαλαίων), είναι ότι η Ελλάδα, η οποία υιοθέτησε καθυστερημένα το κεφαλαιοποιητικό σύστημα για τις συντάξεις (μέχρι το 2020 «όλα τα αβγά» του ασφαλιστικού ήταν στο διανεμητικό σύστημα, το οποίο δημιουργήθηκε σε όλη την Ευρώπη μετά τον Β΄ΠΠ). Τότε, όμως, οι εργαζόμενοι ήταν πάρα πολλοί και οι συνταξιούχοι πολύ λίγοι. Ετσι, οι εισφορές των πολλών χρηματοδοτούσαν τις συντάξεις των λίγων. Για την Ιστορία, στη συνέχεια, οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, με πρώτους τους Βορειοευρωπαίους, υιοθέτησαν από τη δεκαετία του 1990 συστήματα κοινωνικής ασφάλισης τριών πυλώνων, έτσι ώστε να αντιμετωπίσουν τον δημογραφικό κίνδυνο. Το πρόβλημα, δηλαδή, που βιώνουν έντονα η Γαλλία και η Γερμανία, και το οποίο αποκαλύφθηκε μετά τη δεκαετή οικονομική κρίση και στην Ελλάδα. Τι αλλάζει στον νόμο Κατρούγκαλου Παράλληλα με αυτό το μελλοντικό πρόβλημα χρηματοδότησης, το οποίο άρχισε να αχνοφαίνεται, η κυβέρνηση καλείται να αποκαταστήσει και μια μεγάλη αδικία του νόμου Κατρούγκαλου. Εφέτος συμπληρώνονται οκτώ χρόνια από την ψήφιση του περιβόητου πλέον νόμου (4813/2016) με τον οποίο θεσπίστηκε η καταβολή της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΑΣ), μια δεύτερη φορολογία που επιβάλλεται σε όλους τους συνταξιούχους που πέρνουν μικτή μηνιαία σύνταξη πάνω από 1.400 ευρώ. Η συγκεκριμένη ρύθμιση αφορά 400.000 συνταξιούχους, μια μεγάλη κοινωνική ομάδα, η οποία αποτελεί τους βαρύτερα φορολογούμενους Ελληνες. Ηδη, ο κ. Τσακλόγλου έχει εισηγηθεί την αλλαγή του τρόπου παρακράτησης της Εισφοράς, θεωρώντας τον τρόπο υπολογισμού της «απαράδεκτο», καθώς ακύρωσε τις αυξήσεις 3% για όλους τους συνταξιούχους που παίρνουν σύνταξη στα όρια των τριών πρώτων σημερινών κλιμακίων (π.χ. 1.400 ευρώ, 1.700 ευρώ και 2.000 ευρώ), καθώς ο συντελεστής αυξάνεται ανά κλιμάκιο κατά 3%, δηλαδή όσο η αύξηση. Η λύση που εξετάζει ομάδα εμπειρογνωμόνων στο υπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης είναι να αλλάξει η κλίμακα, να θεσπιστεί αφορολόγητο όριο (όπως ισχύει με την κλίμακα φορολογίας εισοδήματος), μέχρι το οποίο οι αποδοχές θα απαλλάσσονται πλήρως από την ΕΑΣ, και από εκεί και πάνω να θεσπιστεί μια νέα κλίμακα. Με την αλλαγή θα προκύψει ελάφρυνση για τις συντάξεις που κινούνται στα όρια των 2.000 έως 2.500 ευρώ, ενώ η επιβάρυνση θα παραμείνει αμετάβλητη για τις υψηλότερες συντάξεις. Το δημοσιονομικό περιθώριο που προσδιορίστηκε για το ύψος των ελαφρύνσεων θα είναι χαμηλότερο από 100 εκατ. ευρώ (περίπου το ένα τρίτο) από την ετήσια απόδοση της Εισφοράς.
https://www.protagon.gr/themata/ki-omws-den-kseberdepsame-me-to-asfalistiko-44342882024 (https://www.protagon.gr/themata/ki-omws-den-kseberdepsame-me-to-asfalistiko-44342882024)