Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
ΠΦΥ -Εκπαίδευση => Συζητήσεις πάνω σε ιατρικά θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: anasm στις 14 Ιουλίου 2010, 16:39:53
-
Γειά σας.
Τις προάλλες, μού είχε τύχει ένα περιστατικό αρκετά έντονης Δισκοπάθειας, με δυνατούς πόνους στη μέση και στην οπίσθια, κυρίως, επιφάνεια ολόκληρου του κάτω άκρου.
Με αφορμή αυτό, σκέφτηκα,
αν είχα χορηγήσει σε ΜΙΑ σύριγγα, amp.(Voltaren+Musco-ryl+Zantac), αντί των αντίστοιχων σε tab. που έδωσα,
θα υπήρχε κάποιο πρόβλημα Αλληλεπίδρασης κλπ??
Γενικότερα,
*)Υπάρχουν κάποιοι κανόνες και κάποια tips για την Ταυτόχρονη Πολλαπλή Παρεντερική χορήγηση φαρμάκων??
Επίσης,
η ενδεχόμενη Αραίωσή τους με Ν/S ή Dextrose 5%..
*)Σε ποιές περιπτώσεις ενδείκνυται??-πχ. Μόνο σε i.v. Χορήγηση?..
*)Πότε η Αραίωση γίνεται με Ν/S και πότε με Dextrose??
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ..
-
αν είχα χορηγήσει σε ΜΙΑ σύριγγα, amp.(Voltaren+Musco-ryl+Zantac)
Πού τό ΄χεις δει γραμμένο αυτό το σχήμα, ανασμ;
Υπάρχει σχετική προφητεία του γέροντα Λιακό, ότι όταν κάποιος ιατρός που ποστάρει στο Φόρουμ αναμείξει τρεις αμπούλες σε μια σύριγγα, οι Ελ θα νικήσουν τους Νεφελίμ και θα ξυπνήσει το beast χξς' και θα αναμετρηθεί με τον Μέγα Γουναρά. Πολλοί βλέπουν τα σημεία των καιρών να πλησιάζουν...
Αλτάνες, πευκοβελόνες, ραγού, ο Ν. 3852/2010, οι Αχαιοί, ο ΓΑΠ, η απογραφή, η προδοσία, οι Νότιοι, ο Καζαντζίδης, η μπουγάτσα... Ποιός φταίει που δεν υπάρχουν αρκετές σύριγγες στα πλοία;
-
Οι αναμίξεις που "επιτρέπονται" πιστεύω ότι έχουν προκύψει εμπειρικά!
Κανονικά κάθε αμπούλα πρέπει να γίνεται ξεχωριστά.
Ο εμπειρικός κανόνας είναι αν το μείγμα που προκύπτει από την ανάμειξη αλλάζει χρώμα ή εμφανίζεται θολό τότε δεν "ταιριάζουν"τα υλικά.
Μια άλλη τεχνική (δεν την χρησιμοποιώ ιδιαίτερα) είναι ίδια βελόνα και διαφορετικές σύριγγες που η καθεμιά περιέχει το ξεχωριστό φάρμακο, όπου κάνεις την πρώτη ένεση, "μετακινείς" τη βελόνα (βγάζοντας ελαφρά και προωθώντας ξανά) σε διπλανό σημείο του μυ, αλλάζεις σύριγγα και κάνεις τη δεύτερη ένεση. Ουσιαστικά κάνεις ανάμιξη στο μυ κι όχι στη σύριγγα.
Το ερώτημά σου με την αραίωση δεν το κατάλαβα.
Αν είναι να γίνει Ι.Μ. τι νόημα έχει η αραίωση;
Επίσης δεν μπορούν να γίνουν όλες οι ενέσεις και ΙΜ και IV. Κάποιες μόνο ΙΜ, κάποιες IV και κάποιες και τα δύο. Αναφέρεται στη συσκευασία και την περιγραφή τους.
-
Υπάρχει μια πολύ απλή απάντηση στο ερώτημα σου anasm:
Στο χαρτάκι κάθε φαρμάκου και σίγουρα στο SPC κάθε φαρμάκου που χορηγείται παρεντερικώς υπάρχουν οδηγίες τόσο για την σύσταση όσο και για την δυνατότητα ανάμιξης. Συχνά επίσης, αυτό είναι ένα από τα ερωτήματα που οφείλει ένας ιατρός να θέσει μέσω του ιατρικού επισκέπτη στην εταιρία που παράγει το φάρμακο και να πάρει έγγραφη απάντηση. Ή να το θέσει προς ερώτημα στον ΕΟΦ εφόσον δεν το βρει στο SPC.
Η αραίωση γίνεται με τον ίδιο διαλύτη που έχει και το φάρμακο. Και αυτό υπάρχει στα SPC κάθε φαρμάκου.
Εϊναι βασικές ιατρικές γνώσεις για κάθε ιατρό που τα συνταγογραφεί/χρησιμοποιεί.
Σχετικά με το παράδειγμα που είπες: Η voltaren δεν αναμιγνύεται με άλλες ενδομυικές ενώσεις. Νομίζω ότι το Zantac μαζι με το Muscoril μπορεί να γίνει, δεν έχουν κάτι το περίεργο στους διαλύτες τους.
-
αν είχα χορηγήσει σε ΜΙΑ σύριγγα, amp.(Voltaren+Musco-ryl+Zantac)
Πού τό ΄χεις δει γραμμένο αυτό το σχήμα, ανασμ;
Δεν έχω μπροστά μου, κάποιο σχετικό guideline,
αλλά δεν νομίζω να είναι παράλογο και άτοπο, ας πούμε «Σχήμα»,
για μια έντονη Δισκοπάθεια με ιστορικό όχι παλαιού πεπτικού έλκους...
Τι να πώ??
Δεκτή και σεβαστή κάθε αντιπαράθεση..
Άλλωστε, έτσι μαθαίνουμε..
Μια άλλη τεχνική (δεν την χρησιμοποιώ ιδιαίτερα) είναι ίδια βελόνα και διαφορετικές σύριγγες που η καθεμιά περιέχει το ξεχωριστό φάρμακο, όπου κάνεις την πρώτη ένεση, "μετακινείς" τη βελόνα (βγάζοντας ελαφρά και προωθώντας ξανά) σε διπλανό σημείο του μυ, αλλάζεις σύριγγα και κάνεις τη δεύτερη ένεση. Ουσιαστικά κάνεις ανάμιξη στο μυ κι όχι στη σύριγγα.
Ωραία μού ακούγεται αυτή η Τεχνική..
Αν και κάπως, αυτό το «ενδομυϊκό σκάψιμο», κάπου ίσως, ενέχει και τον κίνδυνο,
να χτυπήσουμε αγγείο, και άθελά μας, κάποια από τις ενέσεις να γίνει, τελικά, i.v. αντί για i.m...
Πράγμα που κάποιες φορές, έχει τα ρίσκα –επιπλοκές του..
Μπορεί να κάνω λάθος, πείτε μου...
Υπάρχει μια πολύ απλή απάντηση στο ερώτημα σου anasm:
Στο χαρτάκι κάθε φαρμάκου και σίγουρα στο SPC κάθε φαρμάκου που χορηγείται παρεντερικώς υπάρχουν οδηγίες τόσο για την σύσταση όσο και για την δυνατότητα ανάμιξης. Συχνά επίσης, αυτό είναι ένα από τα ερωτήματα που οφείλει ένας ιατρός να θέσει μέσω του ιατρικού επισκέπτη στην εταιρία που παράγει το φάρμακο και να πάρει έγγραφη απάντηση. Ή να το θέσει προς ερώτημα στον ΕΟΦ εφόσον δεν το βρει στο SPC.
Η αραίωση γίνεται με τον ίδιο διαλύτη που έχει και το φάρμακο. Και αυτό υπάρχει στα SPC κάθε φαρμάκου.
Εϊναι βασικές ιατρικές γνώσεις για κάθε ιατρό που τα συνταγογραφεί/χρησιμοποιεί.
Σχετικά με το παράδειγμα που είπες: Η voltaren δεν αναμιγνύεται με άλλες ενδομυικές ενώσεις. Νομίζω ότι το Zantac μαζι με το Muscoril μπορεί να γίνει, δεν έχουν κάτι το περίεργο στους διαλύτες τους.
1) Πολύ σημαντικά και χρήσιμα, πραγματικά, όλα αυτά!!
Μεταξύ των άλλων, διακρίνω και έναν ρόλο «ουσίας» στους ιατρικούς επισκέπτες (με όλο το σεβασμό, ειλικρινά..),
Πέρα από το κλασσικό δημοσιοσχεσίστικο «χάχα -χούχα»...
Θα το ξαναδώ...
Πάντως, στο σχετικό ενημερωτικό φυλλάδιο των amp. Zantac, δεν αναφερόταν ΤΙΠΟΤΑ, για ενδεχόμενες αναμείξεις με άλλες φαρμακευτικές ουσίες...
2) Σχετικά με την ανάμειξη Voltaren + Musco-ryl,
Για την ακρίβεια, τη «δανείστηκα» από έναν ασθενή, με χρόνια Δισκοπάθεια,
που ο Ορθοπεδικός του, τού είχε συστήσει, σε περιόδους έντονων ενοχλήσεων, ακριβώς αυτόν τον Συνδυασμό...
-
Για μέτρα πόσα cc θα του δώσεις με τη μια αν ενώσεις Voltaren + Muscoril και σκέψου -αν έχεις δει ποτέ- τί ωραία εμπειρία είναι τα ενεσιώματα.
εμπειρικά από αυτά που λές αναμιγνύονται τα σε σκόνη ΜΣΑ (π.χ. Tilcitin) όπου αντί για το διαλύτη τους βάζεις την Muscoril και έχεις δύο ουσίες σε μία ένεση χωρίς να μεταβάλεις την ποσότητα ενέσεως.
Προσωπικά τη χρησιμοποιώ με μεγάλη αποτελεσματικότητα και καλή ανοχή.
Άλλες είναι οι πραζόλες ή ρανιτιδίνη με μετοκλοπραμίδη, αλλά μεγαλώνεις τον όγκο ενέσεως και αυτό είναι αρνητικό.
Άρα καλύτερα μείνε σε αυτά που λένε τα ένθετα των σκευασμάτων. Κανείς δε θα σε καλύψει αν κάτι συμβεί. Ειδικά για ενδοφλέβια απέφευγέ το σα το διάολο το λιβάνι.