Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων => Πολιτιστικό στέκι => Μήνυμα ξεκίνησε από: deleteduser στις 29 Ιουλίου 2008, 07:20:15
-
Ξαναδιάβασα μετά από χρόνια το "Τέλος της μικρής μας πόλης" του Δημήτρη Χατζή.
Το συστήνω ανεπιφύλακτα
-
του Χατζή.
Ουακ! Ποιού Χατζή; Του Θανάση Χατζή, που πολέμησε με τον ΔΣΕ; :o
Μια εξαιρετική πρόταση είναι το παρακάτω βιβλίο του εκ Μοναστηρίου υπουργού Γεωργίου Μόδη, για τον Μακεδονικό Αγώνα (1904-1908), από την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών:
http://www.ems.gr/ekdoseis_katalogos.php?id=11
-
Του Δημήτρη Χατζή (το διόρθωσα στο αρχικό μήνυμα). Ο Δ. Χατζής ήταν συντοπίτης μου, αριστερός και πολιτικός πρόσφυγας για 30 χρόνια στη Βουδαπέστη. Νομίζω ότι διηύθυνε την Ελεύθερη Ελλάδα, την εφημερίδα του ΕΑΜ.
Το βιβλίο πάντως δε φέρει κομματικούς χρωματισμούς.
-
Έφυγε, πλήρης ημερών, ο μεγάλος συγγραφέας Αλεξάντερ Σολτζενίτσιν, τιμημένος με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας για το έργο του "Αρχιπέλαγος Γκούλαγκ", το οποίο είχα την τύχη να βρω στη βιβλιοθήκη της στρατιωτικής μονάδας που υπηρετούσα και να διαβάσω πριν από 8 χρόνια.
http://troktiko.blogspot.com/2008/08/blog-post_04.html
-
Το ξέρω ότι για τους περισσότερους απ' τους συναδέλφους τα Χριστούγεννα δεν είναι ακριβώς διακοπές και ελπίζω να μην πειράζει που δεν ξεκινώ νέο θέμα...
"Η ασθένεια του Σαξ" του Μ. Βινκλέρ
Ο συγγραφέας είναι γάλλος γιατρός που σταμάτησε να ασκεί την ιατρική καθώς διαφωνούσε ιδεολογικά με τον τρόπο που ασκείται η ιατρική στο δυτικό κόσμο σήμερα. Στο βιβλίο πρωταγωνιστεί ένας γιατρός της ΠΦΥ. Πολύ καλή γραφή- κατά τη γνώμη μου- και πολύ ενδιαφέρουσα η σύγκριση της άσκησης ΠΦΥ στη Γαλλία και στην Ελλάδα.
Καλές γιορτές!
-
100 μυθιστορήματα που πρέπει να διαβάσουμε (από την Telegraph) :
http://www.telegraph.co.uk/culture/books/4248401/100-novels-everyone-should-read.html
-
Διάφορα ενδιαφέροντα ένθετα της εφημερίδας ¨πατρίς¨ της Κρήτης για την ιστορία τον πολιτισμό και όχι μόνο.
http://www.patris.gr/cat/115
-
Π. Μπαλτάκος - "Το τέλος του Εφιάλτη"
"Γιατί περιπολούσαν και ενέδρευαν δέκα χρόνια συνέχεια οι Σπαρτιάτες στο Καλλίδρομο; Γιατί ο Αθηνάδης δολοφόνησε τον Εφιάλτη το 469 π.Χ.; Ποιον ρόλο έπαιξε στη δολοφονία η Φοίβη, η πρώην σύζυγος του Εφιάλτη; Ποιες ήταν οι απόψεις των Σπαρτιατών για τη ζωή και τον θάνατο, την αγάπη και τον έρωτα, τον πόλεμο και την τέχνη, τη μύηση και την αλήθεια; Ποιος ο δικός τους δρόμος για τη γνώση;"
Του ίδου συγγραφέα : "Ερμοκοπίδες"
Ο άνθρωπος το κατέχει το αντικείμενο (δομή και αξίες της σπαρτιατικής κοινωνίας στην αρχαιότητα) και επιπλέον γράφει ωραία...
-
Π. Μπαλτάκος - "Το τέλος του Εφιάλτη"
"Γιατί περιπολούσαν και ενέδρευαν δέκα χρόνια συνέχεια οι Σπαρτιάτες στο Καλλίδρομο; Γιατί ο Αθηνάδης δολοφόνησε τον Εφιάλτη το 469 π.Χ.; Ποιον ρόλο έπαιξε στη δολοφονία η Φοίβη, η πρώην σύζυγος του Εφιάλτη; Ποιες ήταν οι απόψεις των Σπαρτιατών για τη ζωή και τον θάνατο, την αγάπη και τον έρωτα, τον πόλεμο και την τέχνη, τη μύηση και την αλήθεια; Ποιος ο δικός τους δρόμος για τη γνώση;"
Του ίδου συγγραφέα : "Ερμοκοπίδες"
Ο άνθρωπος το κατέχει το αντικείμενο (δομή και αξίες της σπαρτιατικής κοινωνίας στην αρχαιότητα) και επιπλέον γράφει ωραία...
Αγαπητέ συνάδελφε, ένα έχω να πω: ΕΥΓΕ!
Το παραγγέλνω κι εγώ αμέσως!
-
Για μια πιο όμορφη συνέχεια
ξεκινήστε με το
"ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ"
Συγγραφέας: ΠΡΕΣΣΦΙΛΝΤ ΣΤΙΒΕΝ
Εκδόσεις: ΠΑΤΑΚΗΣ
και στην συνέχεια με την πρόταση του orfeo
Χαρισματικοί μυθοπλόκοι και οι δύο συγγραφείς.
ΥΓ
Τα διάβασα προ τριετίας στον Ταϋγετο απνευστί.
-
Διακοπές στη Χαλκιδική και αρκετό διάβασμα. Επίσης αρκετό ποδήλατο με την ψυχή στο στόμα!
Σκεφτόμουνα στα σοβαρά την πιθανότητα να με μαζέψει ο διακομηστής από κανένα χαντάκι,
αλλά οι τύψεις από το πολύ φαί έκαναν το ποδήλατο επιβεβλημένο!
Επιστροφή στο θέμα.
1. "Η σκιά του χαμαιλέοντα" Μινετ Λουόλτερς
Εξαιρετικό αστυνομικό θρίλερ. Σε καθηλώνει όπως όλα της τα βιβλία. Για τους λάτρεις του αστυνομικού αποκάλυψη!
Για τους υπόλοιπους ευκαιρία να το λατρέψουν. Συνεχίστε με το "Η κατάρα της αλεπούς"
2. "Η λέσχη Δουμάς". Αναμφίβολα καλό, ειδικά για διακοπές. Απλώς όποιος έχει διαβάσει και άλλα βιβλία του Ρεβέρτε θα νιώσει ότι ο συγγραφέας επαναλαμβάνεται.
Είχα διαβάσει πρώτο το "Ο ναυτικός χάρτης" και ομολογώ ότι το είχα απολαύσει περισσότερο.
3. "Εύα Λούνα" Ιζαμπέλ Αλιέντε. Μέχρι πέρυσι για κάποιο περίεργο λόγο, ίσως γιατί δε συμπαθώ καθόλου τον οίκο που εκδίδει τα βιβλία της, την περιφρονούσα.
Περιμένοντας το αεροπλάνο χωρίς βιβλίο , αγόρασα "Το σπίτι των πνευμάτων" και συγκλονίστηκα. Ακολούθησε "Του έρωτα και της σκιάς" και ο "Ζορρό".
Η "Εύα Λούνα" είναι συμπαθητικό βιβλίο αλλά δεν έχει τη φλόγα του δεύτερου και απέχει όσο το καλό από το αριστούργημα από το "Σπίτι των πνευμάτων"
4. "Η κόκκινη Μασσαλία" Μόρις Άττια. Απλά φανταστικό. Μόνο που θα ήταν καλύτερο να ξεκινήσετε από «Το μαύρο Αλγέρι» που προηγείται στην τριλογία. Όταν διαβάσετε και τα δύο θα τρέχετε κάθε λίγο για να δείτε αν εκδόθηκε το «Paris bleus» στα ελληνικά!
5. «Η λέσχη των νέων πιανιστών» . Ketil Bjornstad. Αν και είμαι μόλις στη μέση αντιλαμβάνομαι ότι δεν πήρε άδικα το βραβείο αναγνωστών στη Γαλλία το 2008. Ένας ακόμα συγγραφέας που ανακαλύπτω από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ. Εγγύηση για τον αναγνώστη.
6. «Σικάγο». Αλάα Αλ Ασουάνι. Το ευχαριστήθηκα . Βέβαια «Το Μέγαρο Γιακουμπιάν» είχε άλλη αύρα , χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το σικάγο δεν είναι καλό βιβλίο.
Αυτά προς το παρόν. Έχω στην αναμονή «Το τρίτο στεφάνι», του Ταχτσή και το «Αμερικάνικο ταξίδι θανάτου» του Έλρου.
-
Το Πηγάδι και το Εκκρεμές (http://www.books.gr/ViewShopProduct.aspx?Id=5544241) (The Pit and the Pendulum)
Nουβέλλα του Έντγκαρ Άλλαν Πόε
-
ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ;
Η προπαγάνδα των βαλκανικών κρατών (1821-1923).
Συγγραφέας: Ivan Ilchev.
Eκδόσεις «Επίκεντρο».
[spoiler]Έχει δίκιο η πατρίδα μου;
Niko Ago
Ημερομηνία δημοσίευσης: 07/08/2011
Του NIKO AGO|nikoago@gmail.com
Η «γειτονιά των Βαλκανίων» έχει χαρακτηριστεί και ως «πυριτιδαποθήκη» και μάλλον όχι αδίκως. Μόνο μετά την τελική οριοθέτηση των συνόρων των κρατών -που μόνο τελική δεν υπήρξε, όπως απέδειξε η πρόσφατη ιστορία της πρώην Γιουγκοσλαβίας-, τα γειτονικά κράτη ενεπλάκησαν με ποικίλους τρόπους σε διάφορες διενέξεις. Το κάθε κράτος ξεχωριστά, με τους δικούς του μηχανισμούς και δυνάμεις, έχει προσπαθήσει να επιβάλει την κυριαρχία του, θέλοντας να έχει «τη μερίδα του λέοντος» σε σύγκριση με τους άλλους γείτονες. Σε διάφορες φάσεις της Ιστορίας, διάφορα κράτη το έχουν προσπαθήσει. Τα αποτελέσματα, λίγο-πολύ γνωστά σε όλους.
Ακόμα και σήμερα που γράφουμε, το νεότερο κράτος της Ευρώπης είναι στα Βαλκάνια. Το Κόσοβο είναι μια πραγματικότητα που, όσο κι αν δεν την παραδεχτούμε, δεν θα αργήσει η μέρα που θα αναγνωριστεί απ' όλους.
Αλλά ποια πατρίδα «έχει το δίκιο» τελικά; Σ' αυτό το ερώτημα προσπαθεί να απαντήσει -και τα καταφέρνει πολύ καλά- ο Βούλγαρος ιστορικός και πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σόφιας, Ιβάν Ιλτσέφ, με το βιβλίο-μελέτη «Έχει δίκιο η πατρίδα μου;», που εκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Επίκεντρο» και εξετάζει την περίοδο 1821-1923. Το βιβλίο αυτό καταφέρνει δίχως άλλο μια «γροθιά στο στομάχι» του κάθε «πατριώτη» και ανοίγει ένα παράθυρο στον κάθε ψύχραιμο μελετητή της ιστορίας των βαλκανικών κρατών.
Όπως γράφει και στον πρόλογο ο Ιάκωβος ∆. Μιχαηλίδης , Επίκουρος Καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας, Α.Π.Θ., «… περιγράφει τους προπαγανδιστικούς µηχανισµούς που δηµιούργησαν τα βαλκανικά κράτη, από τη σύστασή τους έως και το τέλος του Πρώτου Παγκοσµίου Πολέµου, προκειµένου να επηρεάσουν την παγκόσµια κοινή γνώµη -και ιδιαίτερα την ευρωπαϊκή- για το δίκαιο των επιχειρηµάτων και των αγώνων τους. Ο Ίλτσεφ χρησιµοποιεί ποικίλο αρχειακό υλικό και µια ογκώδη βιβλιογραφία, προκειµένου να ανασυνθέσει και να αναλύσει τους µηχανισµούς της προπαγανδιστικής τακτικής. Πακτωλούς χρηµάτων διέθεσαν οι ενδιαφερόµενοι, τόσο προς το εσωτερικό όσο και προς το εξωτερικό, προκειµένου να συγκροτήσουν οµάδες που θα διάκειντο φιλικά προς τις απόψεις τους, αποτελούµενες από πολιτικούς, διπλωµάτες, ιστορικούς, γεωγράφους, δηµοσιογράφους. Μυστικά κονδύλια από τα εκάστοτε υπουργεία Εξωτερικών χρησιµοποιήθηκαν προκειµένου να επιτευχθεί ο προσεταιρισµός σηµαντικών προσώπων που επηρέαζαν την πολιτική των Μεγάλων ∆υνάµεων, αλλά και διαµόρφωναν την κοινή γνώµη στις ξένες πρωτεύουσες, καθώς και ο συντονισµός της δράσης οργανώσεων φοιτητών και σωµατείων αποδήµων και προσφύγων.
Ιδιαίτερα µετά τον Κριµαϊκό Πόλεµο και κατά τη διάρκεια της Ανατολικής Κρίσης, ο αγώνας εντάθηκε. Έτσι, για παράδειγµα, στη διάρκεια της δεκαετίας του 1870 η βουλγαρική προπαγάνδα κατόρθωσε να προσεγγίσει τον ανταποκριτή της εφηµερίδας 'The Daily News' στην Κωνσταντινούπολη Edwin Pears, ο οποίος µε τις ανταποκρίσεις του καλλιεργούσε τη συµπάθεια προς τον δοκιµαζόµενο από τις αγριότητες των Οθωµανών βουλγαρικό λαό. Η επιτυχία της Βουλγαρίας στον προπαγανδιστικό τοµέα κορυφώθηκε όταν εξασφάλισε την εύνοια του αρχηγού του βρετανικού Φιλελεύθερου Κόµµατος, William Glandstone. Σηµαντικές προπαγανδιστικές επιτυχίες είχαν, όµως, την ίδια χρονική περίοδο και οι Κροάτες, οι οποίοι προσέγγισαν τον Βρετανό ιστορικό και δηµοσιογράφο R.W. Seton-Watson.
Τη δεκαετία του 1870 κι ενώ οι µάχες µαίνονταν σε διάφορα πολεµικά µέτωπα, ιδρύθηκαν τα πρώτα βαλκανικά ειδησεογραφικά πρακτορεία, προκειµένου να ελέγξουν συστηµατικότερα τη ροή ειδήσεων προς το εξωτερικό, ενώ η σύναψη συµφωνιών µε διάφορα ευρωπαϊκά ειδησεογραφικά πρακτορεία διευκόλυνε τη διοχέτευση βολικών ανταποκρίσεων. Υπήρχαν βεβαίως και εντάσεις.
Η προπαγανδιστική δραστηριότητα αυξήθηκε τις επόµενες δεκαετίες, καθώς τα σύννεφα των Βαλκανικών και του Πρώτου Παγκοσµίου Πολέµου πλήθαιναν ανησυχητικά. ∆ίπλα στις παραδοσιακές τακτικές προπαγάνδας προστέθηκαν τότε και νέες, όπως η αποστολή στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες πολιτικών και επιστηµόνων, προκειµένου να πραγµατοποιήσουν επαφές και να δώσουν διαλέξεις, αλλά και η έκδοση ξενόγλωσσων εφηµερίδων. Χαρακτηριστικό παράδειγµα αποτελεί το περιοδικό 'Le Bulletin d’ Orient', που προωθούσε τα ελληνικά συµφέροντα, αλλά και η βουλγαρικών συµφερόντων εφηµερίδα 'L’ Echo de Bulgarie'.
Την ίδια περίοδο, όµως, οι προπαγανδιστικοί µηχανισµοί ενισχύθηκαν, αφού συµπαρατάχθηκαν στους στόχους τους και τα ακαδηµαϊκά ιδρύµατα των αντίστοιχων βαλκανικών χωρών, όπως οι ακαδηµίες επιστηµών και τα πανεπιστήµια. Ο Ίλτσεφ δεν διστάζει να παρατηρήσει πως 'στον αγώνα ανάµεσα στην επιστηµονική αντικειµενικότητα και τον πατριωτισµό, ο πατριωτισµός συνήθως υπερίσχυε'. Παράλληλα, από το δηµόσιο ταµείο στέλνονταν χρήµατα σε ιδιωτικά ινστιτούτα του εξωτερικού και βιβλιοθήκες, µε κύριο σκοπό να προωθηθούν τα εθνικά συµφέροντα. Έτσι, ο επιφανής Σλαβολόγος Leon Lamouche έλαβε το 1919 από τη Σόφια 2 χιλιάδες φράγκα για τις διαλέξεις που έδινε. Σηµαιοφόροι της προπαγανδιστικής εκστρατείας των χωρών τους αναδεικνύονταν συνήθως οι πρωθυπουργοί τους, οι οποίοι συχνά 'προσπαθούσαν να πείσουν τον ένα ή τον άλλο δηµοσιογράφο να γράψει λίγα ευχάριστα λόγια για τη χώρα τους έναντι κατάλληλης αµοιβής'. Στο ίδιο πλαίσιο κινούµενοι και οι βασιλιάδες των βαλκανικών κρατών διέθεταν αφειδώς χρήµατα σε ξένους δηµοσιογράφους για να επαινούν τη χώρα τους, αλλά και τους ίδιους προσωπικά. Έτσι, ο ηγεµόνας της Ρουµανίας Αλεξάνταρ Κούζα, αλλά και ο διάδοχός του Κάρολος, πλήρωναν αδρά διάφορους Γάλλους δηµοσιογράφους, ενώ παρόµοια πολιτική ακολούθησε και ο Σέρβος βασιλιάς Μιχαήλ Οµπρένοβιτς, αλλά και ο Βούλγαρος βασιλιάς Φερδινάνδος.
Ο πόλεµος των εφηµερίδων τις δύο πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα για την προσέλκυση χρηµατικών εµβασµάτων από τα Βαλκάνια είχε λάβει τεράστιες διαστάσεις. Είναι ενδεικτικό ότι ένας από τους συντάκτες της εφηµερίδας 'Le Temps' δήλωνε ευθέως πως η εφηµερίδα του µπορούσε να αλλάξει τη φιλελληνική γραµµή της αν η Σόφια συµφωνούσε να πληρώνει από 20 φράγκα τη σειρά τού κάθε άρθρου που θα υπεράσπιζε τα βουλγαρικά εθνικά δίκαια. Αλλά και η γαλλική εφηµερίδα 'Journal des Debats', η οποία παραδοσιακά υποστήριζε την Ελλάδα, µετέβαλε τη στάση της παραµονές της Επανάστασης των Νεοτούρκων το 1908, µετά την αποστολή χρηµάτων από την Κωνσταντινούπολη, αλλά και λόγω των οικονοµικών συµφερόντων που είχε ο διευθυντής της στην Οθωµανική Αυτοκρατορία.
Στα τέλη του 1919, πάλι, η ελληνική κυβέρνηση πλήρωνε 700 χιλιάδες φράγκα για συµφωνίες µε ισχυρές γαλλικές εφηµερίδες. Στο ίδιο πλαίσιο µε τους δηµοσιογράφους εντάσσονται και αρκετοί γεωγράφοι που κατέκλυσαν µε τους εθνογραφικούς χάρτες τους την επιστηµονική κοινότητα. Ένας από αυτούς, ο Γάλλος Bianconi, προσέγγισε το 1915 τους Βούλγαρους, απαιτώντας το ποσό των 20 χιλιάδων λέβα για να συµπεριλάβει στη Βουλγαρία την περιοχή της Στρούγκας. Όταν όµως η Σόφια αρνήθηκε, ο Γάλλος γεωγράφος δηµοσίευσε τον χάρτη υιοθετώντας τις σερβικές αντιλήψεις επί της συγκεκριµένης περιοχής.
Τα χρησιµοποιούµενα µέσα της προπαγανδιστικής δράσης ήταν διάφορα προπαγανδιστικά λιβελλογραφήµατα και βιβλία, εφηµερίδες και περιοδικά, εθνογραφικοί χάρτες, ντοκιµαντέρ µικρού µήκους και περιοδικές εκθέσεις. Κορύφωση της προπαγανδιστικής δραστηριότητας των βαλκανικών κρατών υπήρξε η περίοδος του Πρώτου Παγκοσµίου Πολέµου και ιδιαίτερα οι παραµονές της Συνδιάσκεψης Ειρήνης στο Παρίσι, όταν διαµορφώθηκε το νέο εδαφικό status quo στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Σχολιάζοντας την αποτελεσµατικότητα της ασκούµενης προπαγάνδας, ο Ίλτσεφ παρατηρεί πως αυτή λειτούργησε απλώς υποβοηθητικά σε παγιωµένες γεωστρατηγικές επιδιώξεις των Μεγάλων ∆υνάµεων, παρέχοντάς τους επιχειρήµατα ώστε να δικαιολογήσουν την πολιτική τους. Όσον αφορά, τέλος, τις συνέπειες της προπαγανδιστικής δράσης στις ίδιες τις βαλκανικές κοινωνίες, στην πραγµατικότητα βάθαιναν το χάσµα ανάµεσα στους λαούς, καταλήγει ο Ίλτσεφ, αφού υπερέβαλαν και καθιέρωσαν τα ήδη υπάρχοντα αρνητικά στερεότυπα του ενός για τον άλλο. Έτσι έκοψαν ακόµη και το µικρότερο γεφυράκι προς την αµοιβαία κατανόηση».
Info:
ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ;
Η προπαγάνδα των βαλκανικών κρατών (1821-1923),
εκδόσεις «Επίκεντρο», σελίδες: 624,
τιμή: 28,00 ευρώ[/spoiler]
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=632559
-
Οικονομικά
Περί καπιταλισμού
THOMAS PIKETTY
Το κεφάλαιο τον 21ο αιώνα
μετ.: Ελίζα Παπαδάκη εκδ. Πόλις, σελ. 752
ΚΩΣΤΗΣ ΚΟΡΝΕΤΗΣ
Είναι το βιβλίο της χρονιάς στην Αμερική, παρά το μέγεθός του και το γεγονός πως έχει γραφτεί από Γάλλο. Αναδεικνύει τα αδιέξοδα του ύστερου καπιταλισμού, χωρίς να καταφεύγει στον μαρξισμό –παρά τον τίτλο του– χρησιμοποιώντας στρωτή γλώσσα, που παρακολουθεί εύκολα ο μη ειδικός, πράγμα σπάνιο για οικονομολόγο.
Η θεωρία του Πικετί απλή: η φυσική τάση του καπιταλισμού είναι ο ολοένα αυξανόμενος πλουτισμός των ολίγων εις βάρος των οικονομικά ασθενέστερων. Ειδικά τα τελευταία τριάντα χρόνια, οι παραγόμενες ανισότητες έχουν διογκωθεί επικίνδυνα, σε βαθμό που η ανισότητα κοντεύει να αναδειχθεί σε μια νέα μορφή ολιγαρχίας. Είναι το περίφημο «1%» (ένας ιδιαίτερα δημοφιλής όρος που είχε επινοήσει πριν από κάποια χρόνια ο ίδιος ο Πικετί) που αναπαράγεται, αντί να απλώνεται.
Πώς θα μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα; Μόνο αν οι κυβερνήσεις αποφασίσουν να επιβάλουν διαφάνεια στην απόκτηση και μετακίνηση των κεφαλαίων –βλ. φορολογικοί παράδεισοι– και, κυρίως, αν επιβάλουν προοδευτική φορολόγηση των μεγάλων εισοδημάτων –που είναι ούτως ή άλλως σε μεγάλο βαθμό κληρονομικά– ως μέσο περιορισμού της υπερσυσσώρευσης πλούτου.
Παρά τη λυσσαλέα επίθεση που του επεφύλαξαν fora όπως για παράδειγμα οι Financial Times, τα στατιστικά δεδομένα του είναι όχι απλώς εντυπωσιακά, αλλά και εξαιρετικά ακριβή δεδομένου του μεγέθους της έρευνάς του. Απλό, ευανάγνωστο και τρομερά επίκαιρο.
http://www.kathimerini.gr/796452/article/politismos/vivlio/giati-xa8hka-mesa-stis-selides-toy
-
«Bad Pharma: How drug companies mislead doctors and harm patients» (Κακή φαρμακευτική: πως οι φαρμακευτικές εταιρείες παραπλανούν τους γιατρούς και βλάπτουν τους ασθενείς -εκδ. Fourth Estate)
«Tα φάρμακα είναι απάτη. Οι γιατροί που τα γράφουν δεν το ξέρουν και φυσικά ούτε οι ασθενείς. Οι κατασκευάστριες εταιρείες όμως το ξέρουν και φυσικά δεν το λένε»: αυτά υποστηρίζει εν ολίγοις ο γνωστός Βρετανός συγγραφέας και ιατρός Ben Goldacre στο νέο του βιβλίο
http://www.newsitamea.gr/alli-mia-farmakeftiki-apati-apokaliptete/
-
Θέλετε να πάρετε μια γεύση πως ήταν να κάνει κανείς το αγροτικό του στην Ρωσία πριν από 100 περίπου χρόνια, τότε που η Τσαρική εποχή έδινε την θέση της στην Κομμουνιστική περίοδο;
Τότε σας συνιστώ να διαβάσετε τις "Σημειώσεις ενός νεαρού γιατρού" του Μιχαήλ Μπουλγκάκωφ.
Καιρό είχα να ευχαριστηθώ έτσι ένα λογοτεχνικό βιβλίο.
http://www.skroutz.gr/books/7869955.%CE%A3%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%BD%CE%B5%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%8D-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%8D.html?keyphrase=%CE%A3%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82+%CE%B5%CE%BD%CF%8C%CF%82+%CE%BD%CE%B5%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%8D+%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%8D
-
Παρόλο που πρόκειται, επί της ουσίας, για ένα φιλοσοφικό βιβλίο, το μικρό μέγεθός του αλλά και η απλή του γλώσσα το κάνουν μια καλή επιλογή και για τις διακοπές.
Νίκος Δήμου,
Μικρό Εγχειρίδιο Ορθολογισμού (και ανορθολογισμού)
Εκδόσεις Πατάκη.
http://www.culturenow.gr/48444/mikro-egxeiridio-orthologismoy-nikos-dhmoy
-
"Το γεφύρι του Δρίνου"
https://www.public.gr/product/books/greek-books/literature/translated-literature/to-gefyri-toy-drinoy/prod5361256pp/ (https://www.public.gr/product/books/greek-books/literature/translated-literature/to-gefyri-toy-drinoy/prod5361256pp/)
-
Περιγραφή του βιβλίου:
Η διακυβέρνηση απαιτεί άριστη φυσική και διανοητική κατάσταση, εφόσον κάθε αδυναµία θεωρείται κρίση της εξουσίας. ?εν υπάρχει τίποτα πιο δύσκολο από το να είσαι ο γιατρός ενός ανθρώπου που πιστεύει πως είναι αθάνατος.
Ο Χίτλερ, ο Τσόρτσιλ, ο Πετέν, ο Μουσολίνι, ο Φράνκο, ο Κένεντι, ο Στάλιν και ο Μάο κατέχουν έκαστος µια µοναδική θέση στην Ιστορία του 20ού αιώνα. Με την ίδια εµµονή για την παρακολούθηση της υγείας τους, βίωσαν άπαντες την επίδραση του ρόλου που διαδραµάτισαν στη σωµατική και ψυχική ιδιοσυστασία τους. Με την πάροδο του χρόνου, οι γιατροί τους αποτέλεσαν τα απαραίτητα δεκανίκια για την αδιάλειπτη άσκηση των καθηκόντων τους, µε κίνδυνο να τους ασκούν µια ανησυχητική εξουσία ή ακόµα και να µετατρέπονται στους χειρότερους εχθρούς τους.
Βασισµένη στα αποµνηµονεύµατα των γιατρών των ηγετών, καθώς και σε έγκυρες ιστορικές πηγές, µε πληθώρα ιστορικών ανεκδότων και καθηµερινών συµβάντων, η Tania Crasnianski γράφει µια ενδιαφέρουσα µελέτη µε γλαφυρό ύφος και καλοδουλεµένη γλώσσα, που αποκαλύπτει έναν καλά κρυµµένο υπόκοσµο επιρροής και εξουσίας, µαζί µε άγνωστες πτυχές της ζωής των ηγετών που σηµάδεψαν τον 20ό αιώνα.
Ο γιατρός που βρίσκεται καθηµερινά πλάι στον πολιτικό, µολονότι δεν κατέχει εξουσία, είναι συνένοχός της. Όπως ο ασθενής του, είναι και αυτός αποµονωµένος και παντοδύναµος. Βαυκαλισµένοι από χίµαιρες µεγαλείου, τούτοι οι επιφανείς γιατροί υπέκυψαν άραγε στον πειρασµό της εξουσίας; Ο Μορέλ, ο γιατρός του Χίτλερ, ονειρευόταν να γίνει µεγιστάνας της φαρµακοβιοµηχανίας• ο Λόρδος Μόραν, ο γιατρός του Τσόρτσιλ, διάσηµος συγγραφέας• ο Μενετρέλ, ο γιατρός του Πετέν, ένας άνθρωπος που να ασκεί επιρροή• ο Τζέικοµπσον, ο γιατρός του Κένεντι, ένας µεγαλοφυής χηµικός• ο Τσαχάριε, ο γιατρός του Μουσολίνι, ένας σπουδαίος καθηγητής• ο Χιλ, ο γιατρός του Φράνκο, ο έµπιστος πολιτικός σύµβουλος του Καουδίγιο. Ο Βινογκράντοφ και ο Λι, οι γιατροί του Στάλιν και του Μάο αντίστοιχα, είχαν πιστέψει πως δεν είναι πλέον συνηθισµένοι γιατροί. Θεµατοφύλακες του κρατικού µυστικού που αφορούσε την υγεία του ασθενούς τους, οι εν λόγω γιατροί διχάζονταν συχνά ανάµε¬σα στο επαγγελµατικό καθήκον και την ευθύνη τους ως πολιτών.
https://www.metaixmio.gr/el/products/%CE%B7-%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B5-%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%AE-%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%8D (https://www.metaixmio.gr/el/products/%CE%B7-%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B5-%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%AE-%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%8D)
-
Ή ΜΗ ΒΛΑΠΤΕΙΝ
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ, ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ
HENRY MARSH
https://www.public.gr/product/books/greek-books/natural-science/popular-science/i-mi-blaptein/prod9721210pp/ (https://www.public.gr/product/books/greek-books/natural-science/popular-science/i-mi-blaptein/prod9721210pp/)
-
Αυτό θα πονέσει
Το μυστικό ημερολόγιο ενός νέου γιατρού.
Adam Kay
http://www.klidarithmos.gr/afto-tha-ponesei (http://www.klidarithmos.gr/afto-tha-ponesei)
-
ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ
ΜΑΡΚ ΜΑΖΑΟΥΕΡ
https://www.politeianet.gr/books/9789601605517-mazower-mark-patakis-ta-balkania-204212 (https://www.politeianet.gr/books/9789601605517-mazower-mark-patakis-ta-balkania-204212)
-
ΤΑ 100
ΚΑΛΥΤΕΡΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΑ
ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Εκδόσεις Γλάρος
https://www.public.gr/product/books/low-price/elliniki-glossa/logotehnia-dokimia/ta-ekato-kalytera-ellinika-poiimata/prod2450261pp/ (https://www.public.gr/product/books/low-price/elliniki-glossa/logotehnia-dokimia/ta-ekato-kalytera-ellinika-poiimata/prod2450261pp/)
-
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΡΩΣΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
NABOKOV VLADIMIR
ΓΚΟΓΚΟΛ, ΓΚΟΡΚΙ, ΝΤΟΣΤΟΓΕΦΣΚΙ, ΤΟΥΡΓΚΕΝΙΕΦ, ΤΣΕΧΟΦ
https://www.politeianet.gr/books/9789601680828-nabokov-vladimir-patakis-mathimata-gia-ti-rosiki-logotechnia-308550 (https://www.politeianet.gr/books/9789601680828-nabokov-vladimir-patakis-mathimata-gia-ti-rosiki-logotechnia-308550)
-
1821 Η δημιουργία ενός έθνους - κράτους.
Θάνος Μ. Βερέμης
Γιάννης Σ. Κολιόπουλος
Ιάκωβος Δ. Μιχαηλίδης
Εκδόσεις Μεταίχμιο
-
Η ΦΛΟΓΑ ΤΗς ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 1821 - 1833
του
David Brewer
εκδόσεις Πατάκη
-
ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Συγγραφέας: Jerry Toner
Εκδόσεις Πατάκη.
https://www.public.gr/product/books/greek-books/anthropology-social-sciences/archeology/mikri-istoria-toy-arhaioy-kosmoy/prod9580055pp/ (https://www.public.gr/product/books/greek-books/anthropology-social-sciences/archeology/mikri-istoria-toy-arhaioy-kosmoy/prod9580055pp/)
-
Νίκος Βατόπουλος
Περπατώντας στην Αθήνα
Εκδόσεις Μεταίχμιο
https://www.metaixmio.gr/el/products/%CF%80%CE%B5%CF%81%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%8E%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1 (https://www.metaixmio.gr/el/products/%CF%80%CE%B5%CF%81%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%8E%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1)
-
ΙΑΤΡΙΚΟ ΗΜΙ ΑΠΟΡΡΗΤΟ
Συγγραφέας: ΠΙΠΙΛΗΣ ΘΑΝΟΣ
ISBN: 978-918-5209-60-5
Μετάβαση στο τέλος της συλλογής εικόνων
Μετάβαση στην αρχή της συλλογής εικόνων
Πόσο απρόοπτα μπορεί να εξελιχθεί μια συνηθισμένη επίσκεψη στο ιατρείο; Τι θα συμβεί αν ο γιατρός απενεργοποιήσει το κινητό του; Με τι ασχολούνται οι γιατροί στα συνέδρια; Πώς συμπεριφέρονται οι Έλληνες ασθενείς και οι εκπαιδευόμενοι γιατροί στο εξωτερικό; Πρέπει ο... (διαβάστε περισσότερα)
https://www.ianos.gr/iatriko-imi-aporrito-0497481#peris.plirof.tab (https://www.ianos.gr/iatriko-imi-aporrito-0497481#peris.plirof.tab)
-
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Α. ΑΝΑΠΟΛΙΤΑΝΟΣ
Φιλοσοφικές εξεικονίσεις, αφηγήσεις και σχήματα – 23 Κείμενα φιλοσοφίας
εκδ. Εκκρεμές, Αθήνα 2019, σελ. 290
https://www.kathimerini.gr/culture/561111202/enas-filosofos-paleyei-me-ta-dyskola/ (https://www.kathimerini.gr/culture/561111202/enas-filosofos-paleyei-me-ta-dyskola/)
-
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΤΕΛΑΚΗΣ
Ο εμφύλιος πόλεμος και οι πολιτικοί πρόσφυγες στη Ρουμανία
εκδ. Επίκεντρο, 2019, σελ. 394
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΒΟΣ
Ο μεγάλος καϋμός της ξενητειάς –
Ελληνες πολιτικοί πρόσφυγες
στην Τσεχοσλοβακία 1948-1989
εκδ. Αλεξάνδρεια, 2019, σελ. 276
https://www.kathimerini.gr/culture/books/561120388/oi-politikoi-prosfyges-stin-anatoliki-eyropi/ (https://www.kathimerini.gr/culture/books/561120388/oi-politikoi-prosfyges-stin-anatoliki-eyropi/)
-
24/11/2020 Καθημερινή.
Τα μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα του δικαίου
Εμπεριστατωμένες απαντήσεις για νομικούς και πολίτες
ΝΙΚΟΣ Κ. ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ*
24.11.2020 • 22:10
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Σ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
Εισαγωγή στη Νομική Επιστήμη
εκδ. Π. Ν. Σάκκουλας, Αθήνα, 2020
Ο συγγραφέας ήταν –και παραμένει– ο πολυγραφότερος καθηγητής της Νομικής.
Προ αμνημονεύτων ετών, όταν ως μαθητής της ογδόης γυμνασίου δίσταζα να διαλέξω ποιο δρόμο να ακολουθήσω, ένας στενός φίλος των γονέων μου, αντί για άλλη συμβουλή, μου έδωσε να διαβάσω την ελληνική μετάφραση της «Εισαγωγής εις επιστήμην του δικαίου», ενός διάσημου Γερμανού καθηγητή, του Gustav Radbruch. Το βιβλίο είχε πρωτοκυκλοφορήσει στη Γερμανία στις αρχές του 20ού αιώνα και ήταν κλασικό. Δεν ήταν μια επιτομή της Νομικής Επιστήμης· απέβλεπε, τουναντίον, «να εντάξη το Δίκαιον εις τον ειρμόν των περί Κράτους αντιλήψεων, των κοσμοθεωριών και της συναισθηματικότητος της ζωής». Δεν απευθυνόταν έτσι στο γενικό κοινό, αλλά εις τους «νομικούς τους ευρισκομένους εις το στάδιον της εκλογής του επαγγέλματός των». (Αθήνα, 1962, μτφρ. Ν. Ταζεδάκη).
Δεν θυμάμαι αν έφταιγαν περισσότερο οι δύσκολες έννοιες που πραγματευόταν ο συγγραφέας ή απλώς η καθαρεύουσα της ελληνικής μετάφρασης. Το βέβαιο είναι ότι η «Εισαγωγή» εκείνη μου φάνηκε τότε πολύ στεγνή και το διάβασμά της αληθινός Γολγοθάς. Οχι μόνο δεν με παρακίνησε να διαλέξω τα Νομικά, αλλά με έκανε ακόμη σκεπτικότερο απέναντί τους. Το ότι τελικά τα επέλεξα σίγουρα οφείλεται σε άλλους λόγους.
Γεννημένος δάσκαλος
Κρατώντας στα χέρια μου την «Εισαγωγή» του καθηγητή Απόστολου Γεωργιάδη σκέφτομαι πόσο τυχερότεροι είναι οι σημερινοί έφηβοι, που διαλέγουν και αυτοί τα Νομικά χωρίς να ξέρουν τι ακριβώς θέλουν να κάνουν στη ζωή τους. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, στην εποχή των ΜΒΑ και των σπουδών πληροφορικής, η δικηγορία δεν είναι όσο ελκυστική ήταν άλλοτε. Και, εν πάση περιπτώσει, για τους σκεπτόμενους εικοσάρηδες, η εξασφάλιση απλώς ενός εισοδήματος δεν είναι επαρκές κίνητρο, ούτε ικανοποιεί κάποιες βαθύτερες ανησυχίες.
Γιατί ο Απόστολος Γεωργιάδης είναι γεννημένος δάσκαλος. Το μάθημά του στη Νομική, εξαιρετικά δημοφιλές, ήταν από τα απολαυστικότερα. Γιατί, όπως μπορούν να μαρτυρήσουν τρεις τουλάχιστον γενιές νομικών, ο Γεωργιάδης, με τη χρήση παραδειγμάτων από την καθημερινή ζωή, ξεδιάλυνε δυσνόητες έννοιες και αναδείκνυε τη βαθύτερη λογική του αστικού δικαίου, του «βασιλιά» των μαθημάτων της Νομικής έως πρόσφατα. Ταυτόχρονα –και αυτό μετρούσε ακόμη περισσότερο– μάθαινε τους φοιτητές του να σκέπτονται νομικά και να βρίσκουν λύσεις σε δυσεπίλυτα πρακτικά προβλήματα.
Παράλληλα, ο Γεωργιάδης ήταν –και νομίζω παραμένει– ο πολυγραφότερος καθηγητής της Νομικής, μπροστά ακόμη και από τον Γεώργιο Μπαλή, στον κατάλογο των καθηγητών της σχολής με πλούσιο συγγραφικό έργο: από τη διδακτορική διατριβή του στο Μόναχο (1963) έως σήμερα, έχει εκδώσει πάνω από είκοσι βιβλία –συγγράμματα και μελέτες πάνω σε μοντέρνα συνήθως θέματα, που ανέκαθεν τον ενδιέφεραν–, το καθένα με πολλές επανεκδόσεις. Εξάλλου, η δημοφιλής κατ’ άρθρο ερμηνεία του Αστικού Κώδικα, που ο Γεωργιάδης επιμελήθηκε και εξέδωσε με τον Μιχάλη Σταθόπουλο, τον άλλο σπουδαίο αστικολόγο της σχολής, σε δέκα τόμους, από το 1978 έως το 1998, παραμένει η εγκυρότερη πηγή όχι μόνο ενημέρωσης, αλλά και προβληματισμού για κάθε σοβαρό δικηγορικό γραφείο.
Η σχολιαζόμενη «Εισαγωγή», εκτός από τη ρέουσα γλώσσα και το γνωστό ανεπιτήδευτο ύφος του συγγραφέα, έχει ένα ακόμη μεγάλο προσόν: είναι εξαιρετικά ενημερωμένη για όλα τα νεότερα ρεύματα της Νομικής και τη σχέση της με τις άλλες επιστήμες. Λόγω ειδικότητας, θα σταθώ μόνο στο κεφάλαιο για τη σχέση της με την πολιτική. Απορρίπτοντας κατηγορηματικά τόσο την πλήρη αποσύνδεση του δικαίου από την πολιτική όσο και τις εργαλειακές θεωρίες που το καθυποτάσσουν στην τελευταία, ο Γεωργιάδης δέχεται την αλληλεξάρτηση Νομικών και πολιτικής. Και τούτο διότι όλες οι σημαντικές αποφάσεις στις μέρες μας περιβάλλονται τον τύπο του νόμου. Ταυτόχρονα, το δίκαιο δεν λειτουργεί μόνον ως όπλο στα χέρια των κυβερνώντων, αλλά και ως φραγμός στην παντοδυναμία τους. Γι’ αυτό και η πολιτική πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για την ερμηνεία του δικαίου, ακόμη και από τον δικαστή· αρκεί αυτός να μην παρασύρεται από την ιδεολογία και τις προσωπικές του αντιλήψεις.
Εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το κεφάλαιο που ο συγγραφέας αφιερώνει στη σχέση δικαίου και λογοτεχνίας, υπό τις δύο εκδοχές της: ως δίκαιο στη λογοτεχνία (Κάφκα, Καμί κ.ά.) και το δίκαιο ως λογοτεχνία (ένα είδος που ανθεί ιδίως στις ΗΠΑ, όπου το στυλ μετράει εξίσου πολύ με το περιεχόμενο πολλών δικαστικών αποφάσεων και συγγραμμάτων).
Τα ιδεώδη της Δικαιοσύνης
«Ο υπερεκχειλίζων εγωισμός δεν είναι ανεκτός υπό του δικαίου». Στη φράση αυτή ο Γεώργιος Μαριδάκης συμπύκνωνε το 1936 τη δικαιολογητική βάση του άρθρου 281 ΑΚ, το οποίο απαγορεύει την καταχρηστική άσκηση δικαιώματος. Πρόκειται για το σημαντικότερο άρθρο του Αστικού Κώδικα, αφού, όπως έχει επισημανθεί, απηχεί τις βαθύτερες αντιλήψεις οι οποίες «αναβλύζουν εκ των ιδεωδών της δικαιοσύνης, της επιεικείας και του μέτρου», που χαρακτηρίζουν από παλιά την εξέλιξη του δικαίου στη χώρα μας (Γ. Μιχαηλίδης-Νουάρος). Το σχολιαζόμενο βιβλίο του Απόστολου Γεωργιάδη, απαντώντας στα μεγάλα «υπαρξιακά» ερωτήματα του δικαίου, εισάγει περίτεχνα τον αναγνώστη στον ολοζώντανο αυτόν κόσμο. Γι’ αυτό αξίζει να διαβαστεί όχι μόνο από τον προβληματισμένο νομικό, αλλά και από κάθε σκεπτόμενο πολίτη.
* Ο κ. Νίκος Κ. Αλιβιζάτος είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
https://www.kathimerini.gr/culture/561167434/ta-megala-yparxiaka-erotimata-toy-dikaioy/ (https://www.kathimerini.gr/culture/561167434/ta-megala-yparxiaka-erotimata-toy-dikaioy/)
-
Το παλτό μου μαμά
Της Ρέας Βιτάλη.
https://www.public.gr/product/to-palto-moy-mama/prod9680046pp/ (https://www.public.gr/product/to-palto-moy-mama/prod9680046pp/)
Το θυμήθηκα διαβάζοντας αυτό το άρθρο: https://www.protagon.gr/apopseis/magkes-kai-magkes-44342178466 (https://www.protagon.gr/apopseis/magkes-kai-magkes-44342178466)
-
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ
MAZOWER MARK
https://www.politeianet.gr/books/9789602213544-mazower-mark-alexandreia-thessaloniki-poli-ton-fantasmaton-bibliodetimeni-ekdosi-203514 (https://www.politeianet.gr/books/9789602213544-mazower-mark-alexandreia-thessaloniki-poli-ton-fantasmaton-bibliodetimeni-ekdosi-203514)
-
Όταν πρωτοεκδόθηκε το Λαοί και επιδημίες έγινε αμέσως μπεστ σέλερ, γιατί κατάφερνε -όπως όλα τα βιβλία ιστορίας του McNeill- να ερμηνεύσει την εξέλιξη της ανθρωπότητας υπό νέο πλαίσιο: στη συγκεκριμένη περίπτωση, υπό τον αντίκτυπο των μολυσματικών ασθενειών σε λαούς και πολιτισμούς.
Από την ευλογιά, που λύγισε τους αυτόχθονες κατοίκους της Αμερικής, μέχρι το σαρωτικό χτύπημα της βουβωνικής πανώλης στην Κίνα και τις ανατροπές που έφερε η εμφάνιση του AIDS στη Δύση, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο McNeill παρακολουθεί τον αντίκτυπο των επιδημιών ως εναλλακτικών οπλικών συστημάτων: η αρρώστια μπορεί πολλές φορές να λυγίσει πολιτισμούς που δεν τους λυγίζουν ούτε τα όπλα.
Ο McNeill παραδίδει ένα ακόμα συναρπαστικό, διαφωτιστικό και προκλητικό επιστημονικό ιστορικό θρίλερ, που θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε πολέμους και κατακτήσεις στην παγκόσμια ιστορία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Προλογικό σημείωμα Κωνσταντίνα Ε. Μπότσιου
Ευχαριστίες
Πρόλογος
Εισαγωγή
Ο άνθρωπος κυνηγός
Το πέρασμα στην ιστορία
Η συγχώνευση των πολιτισμένων επιδημιολογικών δεξαμενών της Ευρασίας: 500 π.Χ. έως 1200 μ.Χ.
Ο αντίκτυπος της Μογγολικής Αυτοκρατορίας στις μεταβαλλόμενες επιδημιολογικές ισορροπίες, 1200-1500
Υπερπόντιες ανταλλαγές, 1500-1700
Ο οικολογικός αντίκτυπος της ιατρικής επιστήμης μετά το 1700
Παράρτημα
Σημειώσεις
Ευρετήριο
https://www.politeianet.gr/books/9789604846221-mcneill-h-william-papadopoulos-laoi-kai-epidimies-320874 (https://www.politeianet.gr/books/9789604846221-mcneill-h-william-papadopoulos-laoi-kai-epidimies-320874)
Σχολιασμός στις 18/04/2021 από τον Ιατρό, κ. Γιώργο Παππά:
http://amagi.gr/content/oi-aoratoi-mohloi-tis-istorias?fbclid=IwAR0a03NqaP8WOIoBs06hQoYDDCDt3uPUUbIt6cZWkjyMwMDgjF0C5XMoyos (http://amagi.gr/content/oi-aoratoi-mohloi-tis-istorias?fbclid=IwAR0a03NqaP8WOIoBs06hQoYDDCDt3uPUUbIt6cZWkjyMwMDgjF0C5XMoyos)
-
ΤΟ ΑΣΠΡΟ ΡΑΣΟ
ΜΑΡΚΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
https://www.politeianet.gr/books/9789608820104-markakis-giorgos-mouseio-luchnostatis-to-aspro-raso-14680 (https://www.politeianet.gr/books/9789608820104-markakis-giorgos-mouseio-luchnostatis-to-aspro-raso-14680)
Το τέταρτο κατά σειράν βιβλίο του ’’Το Άσπρο Ράσο’’ περιλαμβάνει εικοσιέξι διηγήματα που βασίζονται –τα είκοσι από αυτά-σε πραγματικές ιστορίες παρμένες από την καθημερινότητα του γιατρού με τους αρρώστους, κατά την διάρκεια της σαρανταεπτάχρονης θητείας του στην άσκηση της μαχόμενης ιατρικής των προκεχωρημένων φυλακίων, μια πονεμένη θητεία στο ανθρώπινο χρέος– όπως ο ίδιος αποφαίνεται- ενώ τα υπόλοιπα έξι κεφάλαια είναι εφευρήματα της φαντασίας του συγγραφέα για να δώσει προφανώς στο κείμενο μυθιστορηματική διάσταση.
Ένας εξαιρετικά ευρηματικός τρόπος είναι αδιαμφισβήτητα η εισαγωγή , ένα από τα κατ’ εξοχήν δυνατά σημεία κάθε λογοτεχνικού έργου, που εντυπωσιάζει από τη πρώτη στιγμή τον αναγνώστη.
https://cantfus.blogspot.com/2015/12/blog-post_66.html (https://cantfus.blogspot.com/2015/12/blog-post_66.html)
-
https://www.public.gr/product/books/greek-books/anthropology-social-sciences/history/ta-mikra-tis-epanastasis/prod14163631pp/ (https://www.public.gr/product/books/greek-books/anthropology-social-sciences/history/ta-mikra-tis-epanastasis/prod14163631pp/)
-
Χ.Α. ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ
Νίκη
https://www.public.gr/product/niki/prod5960125pp/ (https://www.public.gr/product/niki/prod5960125pp/)
-
https://www.politeianet.gr/books/9789604461776-chekhov-anton-gkobostis-o-thalamos-ar-6-219999 (https://www.politeianet.gr/books/9789604461776-chekhov-anton-gkobostis-o-thalamos-ar-6-219999)
-
Στο Δρόμο
Jack Kerouac
https://www.public.gr/product/clearance-days/biblia/ellinika-biblia/sto-dromo/0158968 (https://www.public.gr/product/clearance-days/biblia/ellinika-biblia/sto-dromo/0158968)
https://www.kathimerini.gr/culture/561770647/tzak-keroyak-den-mporese-na-antexei-ti-fimi-toy/ (https://www.kathimerini.gr/culture/561770647/tzak-keroyak-den-mporese-na-antexei-ti-fimi-toy/)
-
Του Ντέιβιντ Όουεν
Εκδόσεις Καστανιώτη.
Ασθενείς ηγέτες στην εξουσία
Πόσο οι αρρώστιες επηρέασαν τους πολιτικούς τα τελευταία 100 χρόνια
Στη μελέτη του Ασθενείς ηγέτες στην εξουσία, ο Ντέιβιντ Όουεν εξετάζει τη λεπτή σχέση πολιτικής και ασθένειας την περίοδο 1901-2007 και ιδιαίτερα το πώς μια σωματική ή πνευματική νόσος, αλλά και η αντιμετώπισή της, μπορεί να σπρώξει τους πολιτικούς ηγέτες σε παράλογες και απερίσκεπτες ενέργειες, με αποτέλεσμα να επηρεάζονται η διαδικασία λήψης αποφάσεων και η λειτουργία του κράτους. Ο συγγραφέας εστιάζει ιδιαίτερα σε εκείνους τους πολιτικούς αρχηγούς που, ενώ δεν έπασχαν από κλινικά νοσήματα, εμφάνιζαν αυτό που αποκαλεί Σύνδρομο της Ύβρεως, δηλαδή μια αλλοιωμένη αντίληψη της πραγματικότητας, καθώς και μια υπερβολική αυτοπεποίθηση και απαξίωση των αντίθετων απόψεων – ή και όλων των απόψεων, πλην των δικών τους.
Βαθύς γνώστης τόσο της ιατρικής όσο και της πολιτικής, ο λόρδος Ντέιβιντ Όουεν μελετά τις επιπτώσεις της ασθένειας στους κυριότερους πολιτικούς ηγέτες του 20ού αιώνα (Ρούζβελτ, Λόιντ Τζορτζ, Μουσολίνι, Χίτλερ, Τσάμπερλεν, Τσόρτσιλ, σάχης Ρεζά Παχλαβί, Μάο Τσε-τουνγκ, Aϊζενχάουερ, Ίντεν, Μακμίλαν, Ντε Γκολ, Τζον Κένεντι, Γουίλσον, Νίξον, Πολ Ποτ, Θάτσερ, Μουγκάμπε, Ρήγκαν, Μιτεράν, Γέλτσιν, Σιράκ, Μπλερ, Τζορτζ Μπους, Αριέλ Σαρόν), αναλύοντας επίσης τις εγγυήσεις που πρέπει να ζητήσει η κοινωνία, προκειμένου να προστατευτεί από τις συνέπειες της ασθένειας των πολιτικών αρχηγών.
https://www.kastaniotis.com/978-960-03-5003-6-c.html (https://www.kastaniotis.com/978-960-03-5003-6-c.html)
Μερικά λόγια για τον συγγραφέα, Sir David Owen: https://en.wikipedia.org/wiki/David_Owen (https://en.wikipedia.org/wiki/David_Owen)
-
https://www.enipnio.gr/products/%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%87%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B7%CE%BC%CF%89%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CE%AD%CE%BE%CE%BF%CE%B4%CE%B1-%CE%BD%CE%BF%CF%83%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82 (https://www.enipnio.gr/products/%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%87%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B7%CE%BC%CF%89%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CE%AD%CE%BE%CE%BF%CE%B4%CE%B1-%CE%BD%CE%BF%CF%83%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82)
και μια κριτική:
https://frear.gr/?p=29609 (https://frear.gr/?p=29609)
-
https://www.kathimerini.gr/culture/books/561833839/ta-matia-kai-i-thesi-mas-ston-kosmo/ (https://www.kathimerini.gr/culture/books/561833839/ta-matia-kai-i-thesi-mas-ston-kosmo/)
-
Με χαρά σας συστήνομαι πλέον και ως self published συγγραφέας λογοτεχνίας.
Τη συλλογή διηγημάτων μου θα τη βρείτε σε ebook εδώ:
https://store.streetlib.com/products.php?productId=442899 (https://store.streetlib.com/products.php?productId=442899)
Ebooks μπορώ να διαβάσω στο google play books, στο kindle ή στην εφαρμογή kindle android, και κατεβάζοντας το Calibre, για laptop ή Η/Υ.
Αν κάποιος έχει υλικό και σκέφτεται την αυτοέκδοση, μπορώ να περιγράψω την εμπειρία μου με την πλατφόρμα streetlib.
-
Η ζωή στο Βυζάντιο του 11ου αιώνα
https://www.kathimerini.gr/culture/books/561883156/ (https://www.kathimerini.gr/culture/books/561883156/)
-
Πώς είναι να διαβάζεις Αριστοτέλη σε graphic novel;
https://www.protagon.gr/themata/pws-einai-na-diavazeis-aristoteli-se-graphic-novel-44342591968 (https://www.protagon.gr/themata/pws-einai-na-diavazeis-aristoteli-se-graphic-novel-44342591968)
-
Εγώ, ο μπάρμαν
https://www.public.gr/product/books/greek-books/anthropology-social-sciences/biographies/ego-o-mparman/0402568 (https://www.public.gr/product/books/greek-books/anthropology-social-sciences/biographies/ego-o-mparman/0402568)
-
Στο κόκκινο σακίδιο
Πολιτικό ημερολόγιο και άλλα κείμενα
του Ευκλείδη Τσακαλώτου.
https://www.public.gr/product/books/greek-books/anthropology-social-sciences/politics/sto-kokkino-sakidio/1664376 (https://www.public.gr/product/books/greek-books/anthropology-social-sciences/politics/sto-kokkino-sakidio/1664376)
-
Λένε ότι ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβει κανείς πως είναι να είσαι σε ψύχωση είναι να δοκιμάσει LSD.
Αν όμως δεν θέλει να πάρει κανείς αυτό το ρίσκο (γιατί υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που δοκίμασαν LSD και δεν γύρισαν ποτέ πίσω από αυτό το ταξίδι στον κόσμο της ψύχωσης), η επόμενη καλύτερη εναλλακτική είναι, κατά την γνώμη μου, να διαβάσει το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Αύγουστου Κορτώ “Μικρό χρονικό τρέλας”.
Σε αυτό το βιβλίο του ο Αύγουστος Κορτώ (κατά κόσμον Πέτρος Χατζόπουλος) περιγράφει με πολύ λεπτομερή και αναλυτικό τρόπο τις τρεις ημέρες κατά τις οποίες πέρασε ένα Οξύ Ψυχωσικό Επεισόδιο (και χρειάστηκε να νοσηλευτεί για αυτό στο Δρομοκαΐτιο το έτος 2008).
Το γεγονός ότι ο Πέτρος Χατζόπουλος έχει στο ενεργητικό του σπουδές Ιατρικής στο ΑΠΘ, τον βοηθά σίγουρα να κάνει μια ακόμη πιο διεισδυτική περιγραφή.
https://www.public.gr/product/books/greek-books/literature/greek-literature/mikro-xroniko-trelas/1195199
-
https://www.public.gr/product/books/greek-books/anthropology-social-sciences/history/rizes-kai-themelia/1569629 (https://www.public.gr/product/books/greek-books/anthropology-social-sciences/history/rizes-kai-themelia/1569629)
-
Αιχμάλωτοι Της Γεωγραφίας
https://www.protoporia.gr/marshall-tim-aixmalwtoi-ths-gewgrafias-9789606056086.html (https://www.protoporia.gr/marshall-tim-aixmalwtoi-ths-gewgrafias-9789606056086.html)
και ένα βιογραφικό του συγγραφέα: https://en.wikipedia.org/wiki/Tim_Marshall_(journalist) (https://en.wikipedia.org/wiki/Tim_Marshall_(journalist))
-
ΕΝΑ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ 1967-1974
Συγγραφέας: ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ ΑΛΕΞΗΣ
https://www.ianos.gr/ena-skotino-domatio-1967-1974-0520980#more-info-tab (https://www.ianos.gr/ena-skotino-domatio-1967-1974-0520980#more-info-tab)
-
https://www.provocateur.gr/life-now/politismos/132161/isidoros-zourgos-vivlia/?fbclid=IwAR3u9WXTeAkVZZGN3N7XWJmkWdHzSK_QoagF2A47CP32ULDx7Aa8UOIUPFw (https://www.provocateur.gr/life-now/politismos/132161/isidoros-zourgos-vivlia/?fbclid=IwAR3u9WXTeAkVZZGN3N7XWJmkWdHzSK_QoagF2A47CP32ULDx7Aa8UOIUPFw)
-
https://www.oanagnostis.gr/20-1-istorika-vivlia-apo-ton-mesaioniko-ston-sygchrono-kosmo-toy-spyroy-kakoyrioti/?fbclid=IwAR2nFkDbRivsZy-3KXlGWfoFHkGf163DcCpO0dFhEMZ4B-8rSEzkHJjGU3g (https://www.oanagnostis.gr/20-1-istorika-vivlia-apo-ton-mesaioniko-ston-sygchrono-kosmo-toy-spyroy-kakoyrioti/?fbclid=IwAR2nFkDbRivsZy-3KXlGWfoFHkGf163DcCpO0dFhEMZ4B-8rSEzkHJjGU3g)
-
Καθημερινή, 11/02/2024
John Taylor
Σκληρός από τρυφερότητα
μτφρ. Γιώργος Ι. Αλλαμανής
εκδ. Δίχτυ, 2023, σελ. 376
Ακριβώς 20 χρόνια από τον θάνατό του, ο Ηλίας Πετρόπουλος παραμένει ο πιο εμπρηστικός συγγραφέας της ημεδαπής, καίτοι εκείνος προτίμησε να ζήσει από το 1975 στο Παρίσι και να μην επιστρέψει ποτέ στα πάτρια εδάφη. Μπορεί τα έργα και οι ημέρες του να είναι γνωστά, ωστόσο η αντιφατική και εν πολλοίς κρυπτική φυσιογνωμία του παραμένει στο σκοτάδι. Ισως διότι πολύ νωρίς καλλιεργήθηκε γύρω από το όνομά του ένας μύθος που υποσκέλιζε –αν δεν υπονόμευε– αυτό που πραγματικά ήταν.
Το βιβλίο του Τζον Τέιλορ «Σκληρός από τρυφερότητα» μας επιτρέπει να δούμε τον δημιουργό πίσω από αυτό το πέπλο και να αντιληφθούμε την ουσία της σκέψης του, αυτά που τον δονούσαν και συνάμα αυτά που τον κατέτρεχαν. Ο Τέιλορ υπήρξε για χρόνια ο μεταφραστής του, επομένως η συνεργασία τους ήταν άμεση. Είχε το προνόμιο να τον συναντάει συχνά στο Παρίσι και να γοητευτεί από την ολόθερμη παρουσία του Πετρόπουλου. Χρόνια μετά αποφάσισε να γράψει αυτό το βιβλίο που είναι κάτι σαν προσωπικό καταστάλαγμα, αλλά και φόρος τιμής στον άνθρωπο που θεωρεί ακόμη και σήμερα μέντορά του.
Ξέρουμε τα σπουδαία έργα του αστικής λαογραφίας, τις διαμάχες που είχε με το ελληνικό κράτος (πέρασε την πόρτα της φυλακής τρεις φορές), τη φωτιά που άναψαν βιβλία όπως «Εγχειρίδιον του καλού κλέφτη», «Ρεμπέτικα τραγούδια» και «Καλιαρντά», αλλά τι γνωρίζουμε πραγματικά για τον άνθρωπο Πετρόπουλο; Κατά τον Tέιλορ υπήρξε παθιασμένος με το έργο του, γεμάτος συμπόνια και χιούμορ (είναι μυθικές οι φάρσες που έκανε στον Αλέκο Φασιανό), αμοραλιστής και συνάμα ευαίσθητος. Δοτικός και ταυτόχρονα ξεροκέφαλος (tête dure συνήθιζε να χαρακτηρίζει τον εαυτό του). Αν και οι πολυπληθείς αντίπαλοί του τον θεωρούσαν προβοκάτορα και κοινωνιοπαθή, ο Tέιλορ μας λέει πως υπήρξε εξωστρεφής και ανατρεπτικός λόγω βυζαντινής αυστηρότητας.
Αυτό που τον χαρακτήριζε περισσότερο από όλα ήταν η εργασιομανία και το πάθος του για έρευνα πεδίου. Ολα τα βιβλία του στηρίζονται στη μακρά εμπειρία του που την έτρεφε με λεπτομερειακή φροντίδα. Ο Πετρόπουλος συνήθιζε να λέει πως έγραφε γιατί ήθελε να περάσει στο χαρτί όσα είχε στη μνήμη του. Στόχος του ήταν να ξεφύγει η λαογραφία από τον στείρο ακαδημαϊσμό και να ακολουθήσει τους δρόμους της καρδιάς. Ασχολήθηκε με θέματα που άλλοι δεν τα άγγιζαν, αγάπησε τους ανθρώπους του υπογείου (και όχι του περιθωρίου, χαρακτηρισμός που δεν του άρεσε) και ως άλλος Μελέαγρος των αρχαίων Ελλήνων έγινε ένας ανθολόγος-αυθεντία σε θέματα που είχαν να κάνουν με το ρεμπέτικο, την πορνεία, τους φυλακόβιους και τους χασισοπότες.
Με λακωνική ακριβολογία υπήρξε πρωτίστως ένας ποιητής σε όλο το έργο του. Αλλωστε, παράλληλα με τα λαογραφικά του βιβλία έβρισκε απάγκιο στα ποιήματά του. Ακόμη και ο τίτλος που επέλεξε ο Tέιλορ για το βιβλίο του είναι εράνισμα από ποίημα του Πετρόπουλου που βρίσκεται στη συλλογή «Ποτέ και Τίποτα». Κατά τον Tέιλορ, ο Πετρόπουλος ήταν ένας άνθρωπος που συμβιούσε αρμονικά με την έμφυτη μελαγχολία του. Δεν ξεπέρασε ποτέ τον πρόωρο χαμό του πατέρα του κατά τη διάρκεια της Κατοχής και δεν άντεξε τα στενά όρια της Ελλάδας, με αποτέλεσμα να αναχωρήσει μαζί με τη σύζυγό του Μαίρη Κουκουλέ για το Παρίσι. Επειδή όμως υπήρξε φύση αβόλευτη, εξακολουθούσε να έχει εμμονή με την Ελλάδα και ταυτόχρονα να εκτιμάει ελάχιστα τους Γάλλους. Το γραφείο του ήταν μονίμως κατάφορτο από φακέλους με στοιχεία από θέματα που έθετε ως στόχο να ολοκληρώσει. Προφανώς, ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να καταφέρει να εκπληρώσει όλα τα συγγραφικά όνειρά του, αν και πρόλαβε να εκδώσει πάνω από 70 βιβλία και να γράψει περισσότερα από 1.000 άρθρα.
Οι φίλοι του τον θυμούνται για το ιερατικό του προφίλ, το πάθος που είχε για τα γλυκά, τα πουράκια, το σικ ντύσιμο και το καλό φαγητό. Δεν τον είδαν ποτέ να πίνει αλκοόλ, ενώ το παράδοξο είναι ότι στο γραφείο του άκουγε τζαζ και όχι ρεμπέτικα με τα οποία ασχολήθηκε επί μακρόν. Υπήρξε εκκεντρικός έως το τέλος, με αποτέλεσμα να ζητήσει από τη Μαίρη Κουκουλέ όταν πεθάνει να αποτεφρωθεί και η τέφρα του να πεταχτεί σ’ έναν παρισινό υπόνομο. Οπερ και εγένετο. Το βιβλίο του Τέιλορ διαβάζεται απνευστί και, ναι, ανοίγει μια –μέχρι πρότινος– κλειστή πόρτα που μας οδηγεί στα ενδότερα της ψυχής του Ηλία Πετρόπουλου. Η μετάφραση ανήκει στον Γιώργο Ι. Αλλαμανή.
https://www.kathimerini.gr/culture/562877377/enas-rempetis-poiitis-poy-akoyge-tzaz/ (https://www.kathimerini.gr/culture/562877377/enas-rempetis-poiitis-poy-akoyge-tzaz/)
-
https://bjgplife.com/the-real-doc-martin/?fbclid=IwAR1KrMPz1t_9oGjnpd2Oibmre7AURhGMtMm6LLaLGZgk7_4JyZdP0vXDq68 (https://bjgplife.com/the-real-doc-martin/?fbclid=IwAR1KrMPz1t_9oGjnpd2Oibmre7AURhGMtMm6LLaLGZgk7_4JyZdP0vXDq68)