Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
ΠΦΥ -Εκπαίδευση => Συζητήσεις πάνω σε ιατρικά θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: anasm στις 9 Φεβρουαρίου 2014, 14:09:13
-
Γειά σας,
Συγχωρήστε με για τον (γλαφυρό ίσως) τίτλο..
Δικαιολογείται, ίσως, δεδομένης της αρχικής (εκκολαπτόμενης) κλινικής μου τριβής -ειδικευόμενος γαρ..
Παρόλα αυτά, δεν είναι λίγες οι φορές, που (έμπειροι πραγματικά) Επιμελητές,
δεν δίνουν ΚΑΜΙΑ σημασία στη φαρμακοκινητική ταύτοτητα του φαρμάκου που χορηγούν...
Δηλαδή, μένουν στο ότι, "εμείς χορηγήσαμε τα "x"mg της "y" δραστικής ουσίας"..
Από 'κεί και πέρα, το αν θα φτάσει αυτή, λειτουργική και αναλλοίωτη, στα κύτταρα στόχος, αυτά είναι απλώς "ψιλά γράμματα"...
Κι όμως, κάπου έτυχε να διαβάσω για νέες φαρμακοτεχνικές μορφές Ασπιρίνης, που ήδη κυκλοφορούν στην ελληνική Αγορά,
οι οποίες αναφέρονται ως "enteric coated",
το οποίο σημαίνει (αν δεν κάνω λάθος ???),
ότι, πολύ απλά, δεν απευλευθερώνονται (immediate release) απευθείας στο στομάχι,
άρα, ΔΕΝ τίθεται θέμα (παρενέργειας) ερεθισμού του γαστρικού βλεννογόνου, και πρόκλησης, σε βάθος χρόνου, γαστρίτιδας -γαστρικού έλκους κλπ...
Κάθε σκέψη και επισήμανσή σας,
ως προς τη σωστή διαχείρηση, της φοβερής αυτής λειτουργικής παραμέτρου, εντελώς καλοδεχούμενη..
Σας ευχαριστώ πολύ ! :)
-
Μια χαρά τίθεται. Η βλαπτικη δραση των ΜΣΑΦ στον γαστρικό βλεννογονο κάθε άλλο παρά εξαντλείται στην εξ'επαφής ερεθισμο.
Τουναντίον, είναι συστηματική καθώς η δράση τους μπλοκάρει την σύνθεση, μεταξύ άλλων, κάποιων προσταγλανδινων (νομίζω της PgE2;) που ρυθμίζει την οξύτητα του στομάχου και την έκκριση της γαστρικης βλεννης που προστατεύει το στομάχι από το οξύ.
Αν ήταν τόσο απλό, οι ενεσιμες μορφές ή τα υποθετα δεν θα προκαλούσαν γαστρικη βλάβη, έτσι δεν είναι;
-
Μια χαρά τίθεται. Η βλαπτικη δραση των ΜΣΑΦ στον γαστρικό βλεννογονο κάθε άλλο παρά εξαντλείται στην εξ'επαφής ερεθισμο.
Τουναντίον, είναι συστηματική καθώς η δράση τους μπλοκάρει την σύνθεση, μεταξύ άλλων, κάποιων προσταγλανδινων (νομίζω της PgE2;) που ρυθμίζει την οξύτητα του στομάχου και την έκκριση της γαστρικης βλεννης που προστατεύει το στομάχι από το οξύ.
Αν ήταν τόσο απλό, οι ενεσιμες μορφές ή τα υποθετα δεν θα προκαλούσαν γαστρικη βλάβη, έτσι δεν είναι;
Φίλε Xouzouris, να 'σαι καλά !
Πολύ σημαντική η παρατήρησή σου, που αν και (ίσως) αυτονόητη για πολλούς, για έναν ειδικευόμενο, δεν είναι και τόσο δεδομένη... ::)
Βρήκα κάτι, νομίζω πολύ ενδιαφέρον και χρηστικό, και περνάω το αντίστοιχο link :
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1855338/
Παρόλα αυτά, η αρχική, βασική απορία μου, είναι ακριβώς η Φαρμακοτεχνική μορφή των διαφόρων σκευασμάτων,
και, βάσει αυτής,
η καλύτερη δυνατή χρησιμοποίηση (χορήγησή) τους προς όφελος του ασθενούς.. ???
-
Το θέμα της φαρμακοκινητικής είναι ιδιαίτερα σημαντικό και έχει συζητηθεί με πολλές αφορμές στο φόρουμ. Ενδεικτικά παραθέτω:
http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,5361.msg45942.html#msg45942
http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,5071.msg43180.html#msg43180
-
Η φαρμακοκινητική είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο που ελάχιστοι το γνωρίζουν επαρκώς. "Φαρμακοκινητική μορφή" φαρμάκου δεν υπάρχει πάντως.
Η φαρμακοτεχνική μορφή, η δραστική ουσία και τα έκδοχα έχουν αλληλένδετο ρόλο μαζί με άλλους παράγοντες όπως γαστρικό/εντερικό περιβάλλον, γονιδιακό υπόστρωμα και αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα. Δυστυχώς δεν είναι συνήθως κάτι το εύκολο. Σκέψου μόνο ότι όσον αφορά το γαστρικό περιβάλλον, οι περισσότερες μελέτες φαρμάκων έχουν γίνει σε νεαρούς ενήλικες με δυτικού τύπου πρωινό, πρόχειρο και ελάχιστο μεσημεριανό και ένα σοβαρό βραδυνό φαγητό... Ειδικά κάτι δοσολογίες δις ημερησίως είναι πειραματική δοκιμή η χορήγηση τους στην Ελλάδα.