Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
Θέματα Εργασίας => Εμπειρίες κατά την εργασία στην ΠΦΥ => Μήνυμα ξεκίνησε από: Argirios Argiriou στις 12 Δεκεμβρίου 2013, 00:04:35
-
Στην Σουηδία οι ασθενείς σπάνια έρχονται στο Κέντρο Υγείας ή στο Νοσοκομείο χωρίς πρώτα να τηλεφωνήσουν. Τις καθημερινές εταξύ 08.00 και 17.00, που είναι ανοικτά τα Κέντρα Υγείας υπάρχει σε κάθε Κέντρο Υγείας μια Νοσηλεύτρια που έχει εκείνη την ημέρα την ευθύνη να απαντά στα τηλέφωνα (οι Νοσηλεύτριες του Κέντρου Υγείας εναλλάσονται μεταξύ τους σε αυτό). Η δουλειά αυτή δεν είναι δεν είναι και τόσο απλή γιατί δεν δίνουν απλώς ραντεβού στους ασθενείς. Ρώτανε πρώτα αυτόν που τηλεφωνεί τι έχει, παίρνουν μια ιδέα του αν πρόκειται για κάτι που μπορεί να γίνει καλά από μόνο του ή με την βοήθεια απλών συμβουλών και πολύ μεγάλος αριθμός των ασθενών που τηλεφωνούν δεν χρειάζεται να δει Γιατρό. Στο Κέντρο Υγείας του Amal υπολόγισαν πριν λίγα χρόνια ότι μόνο το 50% των ασθενών που τηλεφωνούν έρχονται τελικά στο Κέντρο Υγείας για να τους δεί Ιατρός!
Η Νοσηλεύτριες στην Σουηδία έχουν Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση 3 χρόνων και όσες θέλουν να δουλέψουν στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) με καλύτερο μισθό κάνουν μια εξειδίκευση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας για άλλο 1,5 χρόνο. Τηλέφωνο πάντως μπορούν να σηκώνουν και αυτές που έχουν κάνει μόνο την Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση των 3 χρόνων. Η Βίβλος τους είναι το βιβλίο "Symptom Råd Åtgärd, Handledning vid patientrådgivning" (Συμπτώματα, Συμβουλές και Λήψη μέτρων, Ένα βοήθημα στο πως να συμβουλεύεις τους Ασθενείς) του Σουηδού Γενικού Ιατρού Bertil Marklund το οποίο έχει μεταξύ άλλων αρκετούς αλγόριθμους. Ένα άλλο βιβλίο που χρησιμοποιούν συχνά και το οποίο μοιράζεται και στους ασθενείς είναι το Egenvårdsguiden (Βοηθός για αυτοθεραπεία που οι ασθενείς μπορούν να το βρουν εύκολα και από το ιντερνέτ http://www.1177.se/Vastra-Gotaland/Tema/Egenvard. Εννοείται ότι ανά να πάσα στιγμή έχουν την δυνατότητα να συμβουλευτούν και Γιατρό. Υπάρχουν πάντως και σχετικά Πανεπιστημιακά courses των 15 διδακτικών εβδομάδων όπως αυτό στο Πανεπιστήμιο της Uppsala, "Telefonrådgivning för sjuksköterskor" http://www.uu.se/utbildning/utbildningar/selma/kurser/?kKod=3FV171&lasar=11%2F12&typ=1 (http://www.uu.se/utbildning/utbildningar/selma/kurser/?kKod=3FV171&lasar=11%2F12&typ=1)
Τις Καθημερινές από ώρα 17.00 έως 23.00 περιοχές που σε όγκο πληθυσμού αντιστοιχούν σε μια μέση Ελληνική πόλη (π.χ. των 50.000 κατοίκων) έχουν συνολικά μόνο 2 - 3 Γενικούς Ιατρούς που είναι σε εφημερία για λογαριασμό της Πρωτοβάθμιας ενώ φυσικά παράλληλα υπάρχουν και Νοσηλεύτριες που έχουν τηλεφωνική εφημερία. Για τα Σαββατοκύριακα και τις Αργίες αυτό γίνεται από 09.00 έως 23.00
Από τις 23.00 έως και τις 08.00 εφημερεύουν για την Πρωτοβάθμια μόνο οι Νοσηλεύτριες που είναι στα τηλέφωνα, και όσους ασθενείς είναι πολύ άσχημα τους παραπέμπουν στο Νοσοκομείο.
Παράλληλα με τα τηλέφωνα των Κέντρων Υγείας, υπάρχει επί 24ώρου βάσεως και ο Εθνικός Αριθμός 1177 (http://www.1177.se/) όπου Νοσηλεύτριες εγκατεστημένες σε μια από τις πόλεις κάθε Νομού απαντούν επίσης σε ερωτήματα υγείας και κατευθύνουν αυτούς που τηλεφωνούν. Οι Νοσηλεύτριες που απαντούν στο 1177 έχουν δικαίωμα να κλείσουν ραντεβού στον Ασθενή στο Κέντρο Υγείας του ή και κατευθείαν στο Νοσοκομείο.
Τέλος για τα πολύ επείγοντα περιστατικά οι Ασθενείς τηλεφωνούν στον Εθνικό Αριθμό 112.
Για κάθε συνομιλία γράφει η Νοσηλεύτρια μια σημείωση περί τίνος επρόκειτο. Επίσης όλες οι συνομιλίες μαγνητοφωνούνται.
Πάντως γίνονται στατιστικές από ποιά Κέντρα Υγείας προέρχονται οι ασθενείς που καταλήγουν τελικά σε Γιατρό μετά τις 17.00 και για κάθε ένα από αυτούς τους ασθενείς πρέπει το Κέντρο Υγείας από το οποίο προέρχεται ο Ασθενής να πληρώσει κάποιο πρόστιμο. Αυτό γίνεται για να κάνουν τα Κέντρα Υγείας να εξυπηρετούν όσο το δυνατόν καλύτερα τους ασθενείς τους κατά την διάρκεια της ημέρας.
Είναι ίσως προκλητικό να γράφει κανείς τέτοια πράγματα στην Ελλάδα με τους 70.000 Ιατρούς πολλοί από τους οποίους υποαπασχολούνται, παρόλα αυτά νομίζω ότι είναι χρήσιμο να ξέρουμε τι γίνεται αλλού.
Την 24ωρη κάλυψη από την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας δεν την αντιλαμβάνονται σε όλες τις χώρες με τον ίδιο τρόπο.
Αργύρης Αργυρίου,
Γενικός Ιατρός,
www.argiriou.se
-
Τι είναι αυτά που μας γράφεις συνάδελφε και ανάβουν τα γλομπάκια μου νυχτιάτικα;
Τί μας ενδιαφέρει εμάς τι γίνεται σε μια υπανάπτυχτη και πάμπτωχη χώρα σαν τη Σουηδία;
Εκεί οι πανάσχετοι πολιτικοί τους, διαπίστωσαν ότι ένα μεγάλο κομμάτι των επειγόντων περιστατικών του πληθυσμού μιας κοινότητας, θα μπορούσαν ωραιότατα να αντιμετωπιστούν με αυτοφροντίδα ή με την βοήθεια μόνο μίας νοσηλεύτριας (αύξηση αποδοτικότητας κατανομής του συστήματος) χωρίς καν τη συμμετοχή Γενικού Ιατρού. Τα χρήματα που εξοικονόμησαν από την μη αναγκαιότητα φυσικής παρουσίας ιατρού όλο το 24ωρο στο ΚΥ, τα επανεπένδυσαν πάλι στο σύστημα εκεί που θα είχαν πολλαπλάσιο αποτέλεσμα στην νοσηρότητα ή στην θνησιμότητα (πχ στην πρόληψη, στην νέα βιοϊατρική τεχνολογία εκεί που χρειάζεται,στην έρευνα κτλ). Έτσι επέτυχαν την μέγιστη βελτίωση της υγείας του πληθυσμού (που είναι και το ζητούμενο) με περιορισμένο κόστος.
Εδώ όμως είναι Ellada και τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά:
1. Χρήμα υπάρχει άφθονο για ξόδεμα και σπατάλη
2. Η υγεία του πληθυσμού έχει ήδη φτάσει σε πλατό (από την άριστη κατανομή των πόρων επί σειρά ετών ) και δεν μπορεί να βελτιωθεί άλλο
3. Οι Έλληνες είναι λαός "Ελεύθερος" και "Έχουν μάθει αλλιώς" (στην Ελλάδα, γιατί όταν πάνε στο εξωτερικό οι ίδιοι άνθρωποι προσαρμόζονται αμέσως και αποτελούν συχνά και πρότυπα)
Έτσι ΙΔΟΥ οι τελικές αποφάσεις για το gatekeeping και τη θέση του Ιατρού Γενικής Ιατρικής στο σύστημα:
list=PL7406CAF69860BDD5
(γίνεται αναφορά στα σημεία 17:00, 19:05 και ξεκάθαρα στο 26:15).
Συμπερασματικά, η Σουηδία αναγνωρίζει στην νοσηλεύτρια το ρόλο του gatekeeper, ενώ στην Ελλάδα του μνημονίου δεν αναγνωρίζεται καν στον Γενικό Ιατρό! Όλα θα παραμείνουν ελεύθερα και ο ασθενής θα συνεχίσει να περιφέρεται στο σύστημα καταναλώνοντας ότι γουστάρει ή ότι του πούν οι ιατροί του (προκλητή ζήτηση), αφού το ζητούμενο δεν είναι η υγεία του πληθυσμού αλλά να πάρουν τα λεφτά οι δανειστές μας (με οριζόντιες όμως περικοπές και όχι εκεί που πρέπει) και η επιβίωση του "ιατρείου της γειτονιάς" (ΙΣΑ, ΠΙΣ).
Ντροπή σε όλους όσους εισηγήθηκαν και συμφώνησαν σε όλα αυτά, ιδιαίτερα στους Πανεπιστημιακούς. ΝΤΡΟΠΗ!
-
Η ευκαιρία για τους γενικούς ιατρούς χάθηκε πριν καν δοκιμαστεί. Αποψη μου είναι ότι δυστυχώς δεν γινόταν αλλιώς και εξηγούμαι. Οι διεθνής κανόνες επιβάλουν ρητά ότι η ΠΦΥ προσφέρει αποκλειστικά μόνο ένας: ο γενικός ιατρός. Επειδή όμως η Ελλάδα διαθέτει το 1/20 των γενικών που απαιτούνται και αυτό δεν αλλάζει σε 2... εβδομάδες, αναγκαστικά θα προστίθενταν παθολόγοι, καρδιολόγοι κτλ που και πάλι μπορεί να μην αρκούσαν. Αυτοί όμως ΔΕΝ είναι κατάλληλοι για παρχοχή ΠΦΥ απλά γιατί είναι ειδικευμένοι (οι παθολόγοι στα μικτά καρδιοαναπνευστικά νοσήματα), θα διαστρέβλωναν το σύστημα και θα το οδηγούσαν σε αποτυχία, χειρότερη απότι είναι τώρα. Οπότε για την ώρα ορθώς επιλέχτηκε η ελεύθερη πρόσβαση σε ειδικούς. Και το θέμα δεν είναι μόνο αριθμητικό αλλά και νοοτροπίας. Νομίζετε ότι μπορεί οποιαδήποτε δύναμη να σταματήσει σε λίγους μήνες τον συγχρονο έλληνα από το να επισκεφτεί έναν ειδικό; Και σταματώ εδώ.
Η τηλεφωνική υποστήριξη από νοσηλεύτριες είναι πρωτοποριακή πρακτική, αλλά στην Ελλάδα στην καλύτερη θα κατέληγε πιθανώς σε συζήτηση για την καθημερινότητα και στη χειρότερη σε σοβαρές επιπλοκές της υγείας. Η μέθοδος αυτή απαιτεί βαθεία επαγγελματική και κοινωνική παιδεία που αρχίζει από την παιδική ηλικία και δεν αποκτάται με 3,4 ή 5 έτη εκπαίδευσης. Στις βόρειες χώρες ο καθένας σχεδόν από παιδί προορίζεται για το επάγγελμά του και παράλληλα με τη γενική παιδεία ετοιμάζεται για αυτό και όταν φτάνει στην κυρίως εκπαίδευση είναι ήδη σχεδόν έτοιμος να αναλάβει.
Και κάτι άλλο: ο όρος "gate-keeping" είναι για μένα άκρως άστοχος, ώς προσβλητικός και καλό είναι να εξαλειφθεί. Μου θυμίζει τους πορτιέρηδες στα club. Σε οποιοδήποτε στάδιο ο γιατρός προσφέρει πλήρεις υπηρεσίες υγείας και δεν "κρατα"-καθυστερεί τον άρρωστο. Ο γενικός ιατρός καλείται να προσφέρει ακριβώς την ίδια υπηρεσία που θα παρείχε και ο ειδικός και στην ελάχιστη υποψία ότι μπορεί να ανεπαρκέσει, να παραπέμψει τον ασθενή. Δηλαδή είναι ουσιαστικά ειδικός για τα αρχικά και πρώτα στάδια των περιστατικών και επειδή οι περισσότερες παθήσεις μένουν σε αυτά, είναι οικονομικά και πρακτικά πιο συμφέρον να εξασκείται η ΕΙΔΙΚΗ ιατρική από αυτόν. Θα πρότεινα μάλιστα τολμηρά, οι γενικοί ιατροί να καλούνται Ειδικοί για το Πρώτο Στάδιο ή παρόμοια.
-
Η ευκαιρία για τους γενικούς ιατρούς χάθηκε πριν καν δοκιμαστεί. Αποψη μου είναι ότι δυστυχώς δεν γινόταν αλλιώς και εξηγούμαι. Οι διεθνής κανόνες επιβάλουν ρητά ότι η ΠΦΥ προσφέρει αποκλειστικά μόνο ένας: ο γενικός ιατρός. Επειδή όμως η Ελλάδα διαθέτει το 1/20 των γενικών που απαιτούνται και αυτό δεν αλλάζει σε 2... εβδομάδες, αναγκαστικά θα προστίθενταν παθολόγοι, καρδιολόγοι κτλ που και πάλι μπορεί να μην αρκούσαν. Αυτοί όμως ΔΕΝ είναι κατάλληλοι για παρχοχή ΠΦΥ απλά γιατί είναι ειδικευμένοι (οι παθολόγοι στα μικτά καρδιοαναπνευστικά νοσήματα), θα διαστρέβλωναν το σύστημα και θα το οδηγούσαν σε αποτυχία, χειρότερη απότι είναι τώρα. Οπότε για την ώρα ορθώς επιλέχτηκε η ελεύθερη πρόσβαση σε ειδικούς. Και το θέμα δεν είναι μόνο αριθμητικό αλλά και νοοτροπίας. Νομίζετε ότι μπορεί οποιαδήποτε δύναμη να σταματήσει σε λίγους μήνες τον συγχρονο έλληνα από το να επισκεφτεί έναν ειδικό; Και σταματώ εδώ.
Συμφωνώ απόλυτα ότι οι παθολόγοι (και φυσικά και οι υπόλοιποι ειδικοί) δεν είναι κατάλληλοι για ΠΦΥ και στην περίπτωση που θα ήθελαν να γίνουν θα έπρεπε να περάσουν από 3 1/2 έτη ειδικότητας ώστε να γίνουν και γενικοί γιατροί. Για το λόγο αυτό, σε ένα σύστημα στο οποίο υποεκπροσωπούνται οι γενικοί γιατροί, δεν μπορεί να επιτύχει ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού. Αναγκαστικά, λοιπόν, θα πρέπει να υπάρχει συμμετοχή των ειδικών, με τους παθολόγους να συμπεριλαμβάνονται σε αυτούς (ο μέσος παθολόγος είναι, θεωρητικά τουλάχιστον, 10 φορές πιο εξειδικευμένους στην παθολογία από το μέσο γενικό γιατρό, αλλά χωρίς καμία εξειδίκευση στα υπόλοιπα γνωστικά αντικείμενα της γενικής ιατρικής).
-
Κάτι σχετικό αυτή την φορά από την Αγγλία (τέτοια walk-in centres έχουν και όλα τα Σουηδικά Κέντρα Υγείας).
NHS walk-in centres.
http://www.nhs.uk/NHSEngland/AboutNHSservices/Emergencyandurgentcareservices/Pages/Walk-incentresSummary.aspx
-
August 26, 2014
Telephone Triage in Primary Care Prevents Unnecessary Office Visits.
Bruce Soloway, MD reviewing Campbell JL et al. Lancet 2014 Aug 4. Osborn J and Thompson M. Lancet 2014 Aug 4.
Health outcomes were the same with or without a triage system.
Many primary care practices are seeking to improve quality of care and patient satisfaction without adding to workload or costs. In some practices, nurses or physicians triage urgent patient calls through initial telephone consultations rather than have receptionists schedule same-day office visits, but the effects of this strategy have not been measured in large-scale trials. Investigators in the U.K. randomized 42 primary care practices to telephone triage by physicians or by nurses (with computerized algorithm support) or to usual care. In triage practices, patients who called with urgent concerns received prompt return phone calls from nurses or physicians, who either addressed problems definitively by phone or planned further management by phone or in the office. Primary outcome data were available on 16,211 of 20,990 eligible callers.
During 28 days after initial patient contact, physician triage and nurse triage were associated with 33% and 48% more primary care contacts per patient (in-person plus phone) but 39% and 20% fewer face-to-face physician visits per patient than were generated by usual care. Mean duration of triage calls was 4 minutes for physicians and 6.5 minutes for nurses. Compared with usual-care patients, physician-triage patients reported easier phone access to primary care practices. Patients who received nurse triage reported lower overall satisfaction than usual-care and physician-triage recipients. All three strategies yielded equivalent health outcomes and similar costs.
Comment
These results suggest that triage systems can redistribute work and prevent unnecessary office visits without compromising patient care or adding to costs. In many U.S. practices, however, delivering care by phone is impractical, because it is not reimbursed.
Citation(s):
Campbell JL et al. Telephone triage for management of same-day consultation requests in general practice (the ESTEEM trial): A cluster-randomised controlled trial and cost-consequence analysis. Lancet 2014 Aug 4; [e-pub ahead of print]. (http://dx.doi.org/10.1016/S0140-6736(14)61058-8)
Osborn J and Thompson M.Management of same-day appointments in primary care. Lancet 2014 Aug 4; [e-pub ahead of print]. (http://dx.doi.org/10.1016/S0140-6736(14)61173-9)
- See more at: http://www.jwatch.org/na35441/2014/08/26/telephone-triage-primary-care-prevents-unnecessary-office?query=etoc_jwgenmed#sthash.oZKQltBp.dpuf
-
5 January 2017, The Guardian.
NHS to trial medical advice smartphone app.
https://www.theguardian.com/society/2017/jan/05/nhs-england-trial-medical-advice-smartphone-app?CMP=fb_gu
-
Telephone Triage Protocols for Nurses 6th Edition
https://www.amazon.com/Telephone-Triage-Protocols-Nurses-Briggs/dp/197513687X/ref=sw_img_crh_rh_hashrec_7?_encoding=UTF8&pd_rd_i=197513687X&pd_rd_w=B0T80&content-id=amzn1.sym.e7263ff0-e765-43b7-bfc1-357aef0e8fbb&pf_rd_p=e7263ff0-e765-43b7-bfc1-357aef0e8fbb&pf_rd_r=N475N1ZW9KMDV5X00K9W&pd_rd_wg=toz2V&pd_rd_r=3e77945e-c1dc-4a38-92e0-8e2388708e43 (https://www.amazon.com/Telephone-Triage-Protocols-Nurses-Briggs/dp/197513687X/ref=sw_img_crh_rh_hashrec_7?_encoding=UTF8&pd_rd_i=197513687X&pd_rd_w=B0T80&content-id=amzn1.sym.e7263ff0-e765-43b7-bfc1-357aef0e8fbb&pf_rd_p=e7263ff0-e765-43b7-bfc1-357aef0e8fbb&pf_rd_r=N475N1ZW9KMDV5X00K9W&pd_rd_wg=toz2V&pd_rd_r=3e77945e-c1dc-4a38-92e0-8e2388708e43)
-
Telephone Triage Protocols for Nurses 6th Edition
https://www.amazon.com/Telephone-Triage-Protocols-Nurses-Briggs/dp/197513687X/ref=sw_img_crh_rh_hashrec_7?_encoding=UTF8&pd_rd_i=197513687X&pd_rd_w=B0T80&content-id=amzn1.sym.e7263ff0-e765-43b7-bfc1-357aef0e8fbb&pf_rd_p=e7263ff0-e765-43b7-bfc1-357aef0e8fbb&pf_rd_r=N475N1ZW9KMDV5X00K9W&pd_rd_wg=toz2V&pd_rd_r=3e77945e-c1dc-4a38-92e0-8e2388708e43 (https://www.amazon.com/Telephone-Triage-Protocols-Nurses-Briggs/dp/197513687X/ref=sw_img_crh_rh_hashrec_7?_encoding=UTF8&pd_rd_i=197513687X&pd_rd_w=B0T80&content-id=amzn1.sym.e7263ff0-e765-43b7-bfc1-357aef0e8fbb&pf_rd_p=e7263ff0-e765-43b7-bfc1-357aef0e8fbb&pf_rd_r=N475N1ZW9KMDV5X00K9W&pd_rd_wg=toz2V&pd_rd_r=3e77945e-c1dc-4a38-92e0-8e2388708e43)
Μάλλον πρέπει κάποιος σοφός να αποφασίσει ποιό είναι το όριο του ρίσκου που είναι αποδεκτό σε σχέση με το κόστος των υπηρεσιών υγείας. Με το τηλέφωνο είναι απολύτως δεδομένο ότι θα χαθούν περιστατικά και έχω σίγουρα πρόχειρα στο μυαλό μου αρκετά σοβαρά περιστατικά, που μου έχουν τύχει, που θα πήγαιναν "σαν το σκυλί στ'αμπέλι" στην περίπτωση του τηλεφωνικού screening λόγω αρχικά ήπιων και συνήθων συμπτωμάτων. Υπάρχει λόγος που πολλοί έλληνες του εξωτερικού αντιμετωπίζουν τα θέματα της υγείας τους στην Ελλάδα.
-
Υπάρχει λόγος που πολλοί έλληνες του εξωτερικού αντιμετωπίζουν τα θέματα της υγείας τους στην Ελλάδα.
Επειδή έκανα παρέα με αρκετούς Έλληνες μετανάστες τα χρόνια που ζούσα στην Σουηδία, έχω ακούσει πολύ περισσότερους (κυρίως ηλικιωμένους χωρίς οικονομική άνεση) που δεν θέλουν να επιστρέψουν στην Ελλάδα ακριβώς γιατί φοβούνται το Ελληνικό "Σύστημα" Υγείας.
(Όπως και να έχει το Προσδόκιμο Επιβίωσης των Σουηδών είναι υψηλότερο από αυτό των Ελλήνων).
-
Υπάρχει λόγος που πολλοί έλληνες του εξωτερικού αντιμετωπίζουν τα θέματα της υγείας τους στην Ελλάδα.
Επειδή έκανα παρέα με αρκετούς Έλληνες μετανάστες τα χρόνια που ζούσα στην Σουηδία, έχω ακούσει πολύ περισσότερους (κυρίως ηλικιωμένους χωρίς οικονομική άνεση) που δεν θέλουν να επιστρέψουν στην Ελλάδα ακριβώς γιατί φοβούνται το Ελληνικό "Σύστημα" Υγείας.
(Όπως και να έχει το Προσδόκιμο Επιβίωσης των Σουηδών είναι υψηλότερο από αυτό των Ελλήνων).
Πολύ περισσότερους απ'όσους έχω ακούσει εγώ; :laugh:
Αυτά εξαρτώνται προφανώς από την οπτική γωνία με την οποία προσεγγίζει κανείς το θέμα. Καταλαβαίνω και τη μία και την άλλη πλευρά. Προσωπικά μου ταιριάζει καλύτερα η μέση οδός.
-
Πολύ περισσότερους απ'όσους έχω ακούσει εγώ; :laugh:
Εννοώ ότι έχω ακούσει και εγώ στο Ιατρείο μου μερικούς Έλληνες (κυρίως νεαρούς και νεαρές) σε Αγγλίες και Ολλανδίες, που θυμώνουν γιατί π.χ. εκεί δεν δίνουν έτσι εύκολα αντιβιώσεις, και έτσι ονειρεύονται να γίνει η Αγγλία και η Ολλανδία μια Υγειονομική Ελλάδα...
Αλλά όμως έχω ακούσει πολύ περισσότερους (κυρίως ηλικιωμένους χωρίς οικονομική άνεση) Έλληνες της Σουηδίας (γιατί εκεί ζούσα 16 χρόνια) που δεν θέλουν να επιστρέψουν στην Ελλάδα ακριβώς γιατί φοβούνται το Ελληνικό "Σύστημα" Υγείας.
-
Πολύ περισσότερους απ'όσους έχω ακούσει εγώ; :laugh:
Εννοώ ότι έχω ακούσει και εγώ στο Ιατρείο μου μερικούς Έλληνες (κυρίως νεαρούς και νεαρές) σε Αγγλίες και Ολλανδίες, που θυμώνουν γιατί π.χ. εκεί δεν δίνουν έτσι εύκολα αντιβιώσεις, και έτσι ονειρεύονται να γίνει η Αγγλία και η Ολλανδία μια Υγειονομική Ελλάδα...
Αλλά όμως έχω ακούσει πολύ περισσότερους (κυρίως ηλικιωμένους χωρίς οικονομική άνεση) Έλληνες της Σουηδίας (γιατί εκεί ζούσα 16 χρόνια) που δεν θέλουν να επιστρέψουν στην Ελλάδα ακριβώς γιατί φοβούνται το Ελληνικό "Σύστημα" Υγείας.
Το βασικό τους θέμα δεν είναι (μόνο) ότι δεν μπορούν να βρουν αντιβίωση, αλλά οτι δυσκολεύονται να βρουν γιατρό... και κυρίως ότι η πρόσβαση σε παρακλινικό έλεγχο γίνεται με το σταγονόμετρο. Είναι δύσκολο να ξεχάσω περιστατικά όπως πχ το ηπατικό απόστημα από το ΗΒ, που "θεραπευόταν" με παρακεταμόλη. Μπορώ να καταλάβω τι μπορεί να φοβάται κάποιος στο σύστημα υγείας της χώρας μας. Προσωπικά φοβάμαι κι εγώ τη στιγμή που ίσως το χρειαστώ. Αλλά αναλόγως θα φοβόμουν και στα άλλα συστήματα για διαφορετικούς λόγους. Το τηλεφωνικό triage πχ θα ήταν ένας πολύ καλός λόγος για να φοβάμαι...
-
@pzogr Τίποτε δεν είναι 100% στην ζωή, και φυσικά ούτε και το τηλεφωνικό triage. Πάντως πίσω από τους Αλγόριθμους του τηλεφωνικού triage υπάρχει δουλειά ΕΤΩΝ πολλών Ιατρών (και όχι μόνο). Μην τους έχεις για τόσο χαζούς τους κουτόφραγκους.
-
Το τηλεφωνικό triage δε συνηθίζει να χάνει περιστατικά όταν γίνεται με βάση τους αλγορίθμους. Έχει την τάση να στέλνει περισσότερο κόσμο στις δομές υγείας και κυρίως στα επείγοντα από ό,τι θα ήθελε το σύστημα επείγουσας φροντίδας. Είναι εξάλλου σε σκανδιναβικές χώρες ένα ζωντανό σύστημα που αλλάζει και προσαρμόζεται. Η δε νοοτροπία του σκανδιναβού να κάνει αναφορές για το παραμικρό και η συνήθως διεξοδική ανάλυση αυτών των αναφορών επί δεκαετίες έχει οδηγήσει σε ένα τέτοιο αξιόπιστο σύστημα.
Δεν είναι αυτό που χρειάζεται να φοβάται ο ασθενής που ζητάει βοήθεια, αλλά είναι αυτό που απεχθάνεται ο πελάτης που έχει μάθει να απαιτεί αυτό που νομίζει ότι χρειάζεται.
Το κάθε ηπατικό απόστημα που θεραπευόταν με παρακεταμόλη έχει τα αντίστοιχά του στην Ελλάδα και είναι outliers, δε βγαίνουν έτσι συμπεράσματα για ένα σύστημα υγείας. Από επιβεβαιωμένες σκωληκοειδίτιδες με σεφακλόρη από του στόματος (γιατί ο εφημερεύων δε γούσταρε να χειρουργήσει το περιστατικό), εκατοντάδες αντιβιώσεις με ένδειξη ιογενής λοίωξη, μέχρι κατάγματα που περιμένουν να πέσει το παραδάκι. Και τα περιστατικά που έχουμε όλοι εδώ μέσα δει να αντιμετωπίζονται δολοφονικά στη χώρα μας τα γνωρίζουμε συχνά από πρώτο χέρι. Τα αναφερόμενα από ασθενείς (είχα απόστημα και μου έλεγα να πάρω ντεπόν οι άσχετοι) ίσως να μην είναι το ίδιο αξιόπιστα περιγεγραμμένα.
Το ελληνικό σύστημα υγείας είναι φανταστικό αν έχεις λεφτά ΚΑΙ γνώση. Αν έχεις μόνο λεφτά, αργά ή πιθανόν γρήγορα, θα πέσεις σε επαγγελματίες υγείας που θα κάνουν τα πάντα για να σε ''θεραπεύσουν''. Αν έχεις μόνο γνώση πάει μάλλον πιο αργά και από το σουηδικό.
-
Το τηλεφωνικό triage δε συνηθίζει να χάνει περιστατικά όταν γίνεται με βάση τους αλγορίθμους. Έχει την τάση να στέλνει περισσότερο κόσμο στις δομές υγείας και κυρίως στα επείγοντα από ό,τι θα ήθελε το σύστημα επείγουσας φροντίδας. Είναι εξάλλου σε σκανδιναβικές χώρες ένα ζωντανό σύστημα που αλλάζει και προσαρμόζεται. Η δε νοοτροπία του σκανδιναβού να κάνει αναφορές για το παραμικρό και η συνήθως διεξοδική ανάλυση αυτών των αναφορών επί δεκαετίες έχει οδηγήσει σε ένα τέτοιο αξιόπιστο σύστημα.
Δεν είναι αυτό που χρειάζεται να φοβάται ο ασθενής που ζητάει βοήθεια, αλλά είναι αυτό που απεχθάνεται ο πελάτης που έχει μάθει να απαιτεί αυτό που νομίζει ότι χρειάζεται.
Το κάθε ηπατικό απόστημα που θεραπευόταν με παρακεταμόλη έχει τα αντίστοιχά του στην Ελλάδα και είναι outliers, δε βγαίνουν έτσι συμπεράσματα για ένα σύστημα υγείας. Από επιβεβαιωμένες σκωληκοειδίτιδες με σεφακλόρη από του στόματος (γιατί ο εφημερεύων δε γούσταρε να χειρουργήσει το περιστατικό), εκατοντάδες αντιβιώσεις με ένδειξη ιογενής λοίωξη, μέχρι κατάγματα που περιμένουν να πέσει το παραδάκι. Και τα περιστατικά που έχουμε όλοι εδώ μέσα δει να αντιμετωπίζονται δολοφονικά στη χώρα μας τα γνωρίζουμε συχνά από πρώτο χέρι. Τα αναφερόμενα από ασθενείς (είχα απόστημα και μου έλεγα να πάρω ντεπόν οι άσχετοι) ίσως να μην είναι το ίδιο αξιόπιστα περιγεγραμμένα.
Το ελληνικό σύστημα υγείας είναι φανταστικό αν έχεις λεφτά ΚΑΙ γνώση. Αν έχεις μόνο λεφτά, αργά ή πιθανόν γρήγορα, θα πέσεις σε επαγγελματίες υγείας που θα κάνουν τα πάντα για να σε ''θεραπεύσουν''. Αν έχεις μόνο γνώση πάει μάλλον πιο αργά και από το σουηδικό.
Δεν προσπάθησα να κάνω σύγκριση του ελληνικού με το σουηδικό σύστημα, άλλωστε δεν γνωρίζω τόσο καλά το σουηδικό. Έχω ακούσει βεβαίως παρατράγουδα, αλλά τέτοια μπορεί κανείς πράγματι να ακούσει παντού. Δεν απαξιώνω τα άλλα συστήματα, αλλά είναι δεδομένο ότι αν ακολουθείς "κουτάκια" κάτι αφήνεις πίσω. Δεν γίνεται διαφορετικά.
Το ίδιο είναι και με το triage. Αν πιάνει όλα τα περιστατικά τότε δεν έχει λόγο ύπαρξης! Δεν γίνεται και να αποτρέπεις περιστατικά να μην πάνε στα ΤΕΠ και ταυτόχρονα να μην χάνεις διαγνώσεις. Προφανώς ο αλγόριθμος θα δουλέψει ρολόι πχ στο 95% και αρκετά καλά στο 4%, αλλά το 1% την πάτησε! Και επειδή στατιστικά οι πιθανότητες να συμβεί κάτι που θα κάνει μεγάλο θόρυβο είναι μικρές, τα στατιστικά του triage θα είναι εξαιρετικά! Νομίζω ότι όσο αποκτά κανείς εμπειρία, μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη του περιστατικά που θα μπορούσαν πανεύκολα να διαφύγουν ακόμα και στο ΤΕΠ, πόσο μάλλον στο τηλέφωνο με έναν νοσηλευτή-αλγόριθμο.
Για το θέσω αντίστροφα, υπάρχει κάποιο σύμπτωμα το οποίο μπορεί κανείς να διερευνήσει τηλεφωνικά και να καταλήξει με 100% ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι δεν πρέπει να πάει στο ΤΕΠ;
-
Δεν προσπάθησα να κάνω σύγκριση του ελληνικού με το σουηδικό σύστημα, άλλωστε δεν γνωρίζω τόσο καλά το σουηδικό. Έχω ακούσει βεβαίως παρατράγουδα, αλλά τέτοια μπορεί κανείς πράγματι να ακούσει παντού. Δεν απαξιώνω τα άλλα συστήματα, αλλά είναι δεδομένο ότι αν ακολουθείς "κουτάκια" κάτι αφήνεις πίσω. Δεν γίνεται διαφορετικά.
Το ίδιο είναι και με το triage. Αν πιάνει όλα τα περιστατικά τότε δεν έχει λόγο ύπαρξης! Δεν γίνεται και να αποτρέπεις περιστατικά να μην πάνε στα ΤΕΠ και ταυτόχρονα να μην χάνεις διαγνώσεις. Προφανώς ο αλγόριθμος θα δουλέψει ρολόι πχ στο 95% και αρκετά καλά στο 4%, αλλά το 1% την πάτησε! Και επειδή στατιστικά οι πιθανότητες να συμβεί κάτι που θα κάνει μεγάλο θόρυβο είναι μικρές, τα στατιστικά του triage θα είναι εξαιρετικά! Νομίζω ότι όσο αποκτά κανείς εμπειρία, μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη του περιστατικά που θα μπορούσαν πανεύκολα να διαφύγουν ακόμα και στο ΤΕΠ, πόσο μάλλον στο τηλέφωνο με έναν νοσηλευτή-αλγόριθμο.
Για το θέσω αντίστροφα, υπάρχει κάποιο σύμπτωμα το οποίο μπορεί κανείς να διερευνήσει τηλεφωνικά και να καταλήξει με 100% ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι δεν πρέπει να πάει στο ΤΕΠ;
@pzogr Άλλο να σου λέμε και άλλο να το βλέπεις. Πίστεψε μας αν με κάτι είναι παθιασμένοι οι Σουηδοί είναι το θέμα της ασφάλειας.
(Δεν προσπαθώ να εκθειάσω την Σουηδία. Έχω γράψει αναλυτικά και για τα αρνητικά της: https://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,8185.msg69356.html#msg69356 (https://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,8185.msg69356.html#msg69356) )
-
Δεν προσπάθησα να κάνω σύγκριση του ελληνικού με το σουηδικό σύστημα, άλλωστε δεν γνωρίζω τόσο καλά το σουηδικό. Έχω ακούσει βεβαίως παρατράγουδα, αλλά τέτοια μπορεί κανείς πράγματι να ακούσει παντού. Δεν απαξιώνω τα άλλα συστήματα, αλλά είναι δεδομένο ότι αν ακολουθείς "κουτάκια" κάτι αφήνεις πίσω. Δεν γίνεται διαφορετικά.
Το ίδιο είναι και με το triage. Αν πιάνει όλα τα περιστατικά τότε δεν έχει λόγο ύπαρξης! Δεν γίνεται και να αποτρέπεις περιστατικά να μην πάνε στα ΤΕΠ και ταυτόχρονα να μην χάνεις διαγνώσεις. Προφανώς ο αλγόριθμος θα δουλέψει ρολόι πχ στο 95% και αρκετά καλά στο 4%, αλλά το 1% την πάτησε! Και επειδή στατιστικά οι πιθανότητες να συμβεί κάτι που θα κάνει μεγάλο θόρυβο είναι μικρές, τα στατιστικά του triage θα είναι εξαιρετικά! Νομίζω ότι όσο αποκτά κανείς εμπειρία, μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη του περιστατικά που θα μπορούσαν πανεύκολα να διαφύγουν ακόμα και στο ΤΕΠ, πόσο μάλλον στο τηλέφωνο με έναν νοσηλευτή-αλγόριθμο.
Για το θέσω αντίστροφα, υπάρχει κάποιο σύμπτωμα το οποίο μπορεί κανείς να διερευνήσει τηλεφωνικά και να καταλήξει με 100% ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι δεν πρέπει να πάει στο ΤΕΠ;
Το επιχείρημα με τα κουτάκια το έχω ακούσει συχνά, ένας φίλος αποκαλεί τις κατευθυντήριες οδηγίες τυφλοσούρτηδες, υποτιμητικά υποθέτω. Ακολουθώντας τις κατευθυντήριες οδηγίες διασφαλίζεις την λεπτομερή διερεύνηση του περιστατικού που εμπίπτει στο αντίστοιχo guideline. Τα κουτάκια βοηθάνε ανθρώπους με ιατρικές/παραϊατρικές γνώσεις να μη χάσουν σημαντικά στοιχεία του ιστορικού και σημαντικές διαφοροδιαγνώσεις. Αν χάσουν μη κρίσιμες διαγνώσεις είναι θεμελιωδώς αδιάφορο. Αν λοιπόν αυτό είναι που μένει πίσω, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία για ένα σύστημα με οργάνωση, γιατί μετά από το triage, αν φύγεις από τη νοσηλεύτρια για το σπίτι, θα καταλήξεις στο ΚΥ σου.
Η λογική με το triage σε συστήματα υγείας που το εφαρμόζουν σωστά είναι να βαθμονομήσει τη σοβαρότητα των περιστατικών κυρίως, και να βρει τα περιστατικά που δε χρειάζεται να είναι στα επείγοντα. Όταν έμπειροι συνάδελφοι χάνουν περιστατικά μετά από διεξοδικούς ελέγχους δεν είναι παράλογο να χάνονται και από τη διαλογή.
Ταυτόχρονα στην Ελλάδα δεν μπορείς να πείσεις για την επικινδυνότητα του crowding στα επείγοντα. Το χάος έξω από τις πόρτες του καρδιολογικού και παθολογικού στο νοσοκομείο που εγώ έκανα ειδικότητα άφησε πολλά εγκεφαλικά, διαχωριστικά ανευρύσματα και εμφράγματα να περιμένουν. Σήψεις και πνευμονικές εμβολές για ώωωωρεςςςς να περιμένουν τη σειρά του να εξεταστούν οι προηγούμενοι και σαφώς και οι πιο φωνακλάδες και απαιτητικοί.
Εννοώ ότι δίπλα σε αυτούς που φοβόμαστε ότι χάνουμε γιατί η διαλογή τους στέλνει σπίτι από λάθος, πρέπει να βάλουμε και αυτούς που χάνουμε γιατί η διαλογή δε στέλνει σπίτι περισσότερους, με αποτέλεσμα να αργούμε να βοηθήσουμε αυτούς που πραγματικά έχουν άμεση ανάγκη.
Παρακαλώ να μη θεωρήσετε ότι το παίζω έξυπνος, πριν λίγα χρόνια διαλογή και crowding ήταν έννοιες που τις διάβαζα σε κανένα άρθρο και προχωρούσα παραπέρα. Όταν είδα στην πράξη νοσηλευτές με brass balls να διώχνουν 30 περιστατικά σπίτι το 24ωρο σε σύνολο πχ 160, κατάλαβα ότι αν είχαμε και αυτούς τους 30 θα είχαμε κάποιες μέρες βουλιάξει. Και δεν ξεχνάω τον μπάρμπα που τον είχαμε σε μόνιτορ για πιθανό NSTEMI περιμένοντας τη δεύτερη τροπονίνη, που χωρίς διαλογή θα καθυστερούσε τουλάστιχον 2 ώρες ακόμη. Αλλά οι ήρωες και οι ηρωίδες της διαλογής μου έδωσαν τη δυνατότητα να πάω πιο γρήγορα, να τον δω από ενδιαφέρον με τον υπέρηχο και να βρω την κατιούσα του σκισμένη.
Στη χώρα του ''όλοι στα επείγοντα'' αυτό θα το βλέπαμε την επόμενη μέρα στο υπέρηχο και άμα.
Άμα δε, αναφερόμαστε μόνο στην τηλεφωνική διαλογή, θα αναφέρω ότι priority 1 κλήση σε ασθενοφόρο εδώ πάνω είναι συνήθως στον ασθενή σε 7-10 λεπτά αν δεν μένει σε κανένα νησάκι. Το ''έμφραγματίας περίμενε 1 ώρα ασθενοφόρο'' δεν παίζει. Αυτό συμβαίνει γιατί το τηλεφωνικό triage κάνει ό,τι μπορεί, αλλά και ο νοσηλευτής του ασθενοφόρου κάνει τη δική του εκτίμηση φτάνοντας στον ασθενή και αφήνει πολύ κόσμο στο σπίτι. Άλλο ένα ρίσκο θα μου πείτε...
αλλά αν το πάθω εγώ κάποια στιγμή θα εύχομαι εκείνη τη μέρα να μην πάρουν πολλοί τηλέφωνο για ασθενοφόρο για την οσφυαλγία τους απαιτώντας ασθενοφόρο, ή το triage του 166 να τους εξηγήσει ότι δεν είναι τόσο επείγοντα περιστατικά. Ακόμη και αν ένα διαχωριστικό ανεύρυσμα κοιλιακής μπορεί θεωρητικά να έχει παρόμοια συμπτώματα.
-
Δεν προσπάθησα να κάνω σύγκριση του ελληνικού με το σουηδικό σύστημα, άλλωστε δεν γνωρίζω τόσο καλά το σουηδικό. Έχω ακούσει βεβαίως παρατράγουδα, αλλά τέτοια μπορεί κανείς πράγματι να ακούσει παντού. Δεν απαξιώνω τα άλλα συστήματα, αλλά είναι δεδομένο ότι αν ακολουθείς "κουτάκια" κάτι αφήνεις πίσω. Δεν γίνεται διαφορετικά.
Το ίδιο είναι και με το triage. Αν πιάνει όλα τα περιστατικά τότε δεν έχει λόγο ύπαρξης! Δεν γίνεται και να αποτρέπεις περιστατικά να μην πάνε στα ΤΕΠ και ταυτόχρονα να μην χάνεις διαγνώσεις. Προφανώς ο αλγόριθμος θα δουλέψει ρολόι πχ στο 95% και αρκετά καλά στο 4%, αλλά το 1% την πάτησε! Και επειδή στατιστικά οι πιθανότητες να συμβεί κάτι που θα κάνει μεγάλο θόρυβο είναι μικρές, τα στατιστικά του triage θα είναι εξαιρετικά! Νομίζω ότι όσο αποκτά κανείς εμπειρία, μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη του περιστατικά που θα μπορούσαν πανεύκολα να διαφύγουν ακόμα και στο ΤΕΠ, πόσο μάλλον στο τηλέφωνο με έναν νοσηλευτή-αλγόριθμο.
Για το θέσω αντίστροφα, υπάρχει κάποιο σύμπτωμα το οποίο μπορεί κανείς να διερευνήσει τηλεφωνικά και να καταλήξει με 100% ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι δεν πρέπει να πάει στο ΤΕΠ;
Το επιχείρημα με τα κουτάκια το έχω ακούσει συχνά, ένας φίλος αποκαλεί τις κατευθυντήριες οδηγίες τυφλοσούρτηδες, υποτιμητικά υποθέτω. Ακολουθώντας τις κατευθυντήριες οδηγίες διασφαλίζεις την λεπτομερή διερεύνηση του περιστατικού που εμπίπτει στο αντίστοιχo guideline. Τα κουτάκια βοηθάνε ανθρώπους με ιατρικές/παραϊατρικές γνώσεις να μη χάσουν σημαντικά στοιχεία του ιστορικού και σημαντικές διαφοροδιαγνώσεις. Αν χάσουν μη κρίσιμες διαγνώσεις είναι θεμελιωδώς αδιάφορο. Αν λοιπόν αυτό είναι που μένει πίσω, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία για ένα σύστημα με οργάνωση, γιατί μετά από το triage, αν φύγεις από τη νοσηλεύτρια για το σπίτι, θα καταλήξεις στο ΚΥ σου.
Η λογική με το triage σε συστήματα υγείας που το εφαρμόζουν σωστά είναι να βαθμονομήσει τη σοβαρότητα των περιστατικών κυρίως, και να βρει τα περιστατικά που δε χρειάζεται να είναι στα επείγοντα. Όταν έμπειροι συνάδελφοι χάνουν περιστατικά μετά από διεξοδικούς ελέγχους δεν είναι παράλογο να χάνονται και από τη διαλογή.
Ταυτόχρονα στην Ελλάδα δεν μπορείς να πείσεις για την επικινδυνότητα του crowding στα επείγοντα. Το χάος έξω από τις πόρτες του καρδιολογικού και παθολογικού στο νοσοκομείο που εγώ έκανα ειδικότητα άφησε πολλά εγκεφαλικά, διαχωριστικά ανευρύσματα και εμφράγματα να περιμένουν. Σήψεις και πνευμονικές εμβολές για ώωωωρεςςςς να περιμένουν τη σειρά του να εξεταστούν οι προηγούμενοι και σαφώς και οι πιο φωνακλάδες και απαιτητικοί.
Εννοώ ότι δίπλα σε αυτούς που φοβόμαστε ότι χάνουμε γιατί η διαλογή τους στέλνει σπίτι από λάθος, πρέπει να βάλουμε και αυτούς που χάνουμε γιατί η διαλογή δε στέλνει σπίτι περισσότερους, με αποτέλεσμα να αργούμε να βοηθήσουμε αυτούς που πραγματικά έχουν άμεση ανάγκη.
Παρακαλώ να μη θεωρήσετε ότι το παίζω έξυπνος, πριν λίγα χρόνια διαλογή και crowding ήταν έννοιες που τις διάβαζα σε κανένα άρθρο και προχωρούσα παραπέρα. Όταν είδα στην πράξη νοσηλευτές με brass balls να διώχνουν 30 περιστατικά σπίτι το 24ωρο σε σύνολο πχ 160, κατάλαβα ότι αν είχαμε και αυτούς τους 30 θα είχαμε κάποιες μέρες βουλιάξει. Και δεν ξεχνάω τον μπάρμπα που τον είχαμε σε μόνιτορ για πιθανό NSTEMI περιμένοντας τη δεύτερη τροπονίνη, που χωρίς διαλογή θα καθυστερούσε τουλάστιχον 2 ώρες ακόμη. Αλλά οι ήρωες και οι ηρωίδες της διαλογής μου έδωσαν τη δυνατότητα να πάω πιο γρήγορα, να τον δω από ενδιαφέρον με τον υπέρηχο και να βρω την κατιούσα του σκισμένη.
Στη χώρα του ''όλοι στα επείγοντα'' αυτό θα το βλέπαμε την επόμενη μέρα στο υπέρηχο και άμα.
Άμα δε, αναφερόμαστε μόνο στην τηλεφωνική διαλογή, θα αναφέρω ότι priority 1 κλήση σε ασθενοφόρο εδώ πάνω είναι συνήθως στον ασθενή σε 7-10 λεπτά αν δεν μένει σε κανένα νησάκι. Το ''έμφραγματίας περίμενε 1 ώρα ασθενοφόρο'' δεν παίζει. Αυτό συμβαίνει γιατί το τηλεφωνικό triage κάνει ό,τι μπορεί, αλλά και ο νοσηλευτής του ασθενοφόρου κάνει τη δική του εκτίμηση φτάνοντας στον ασθενή και αφήνει πολύ κόσμο στο σπίτι. Άλλο ένα ρίσκο θα μου πείτε...
αλλά αν το πάθω εγώ κάποια στιγμή θα εύχομαι εκείνη τη μέρα να μην πάρουν πολλοί τηλέφωνο για ασθενοφόρο για την οσφυαλγία τους απαιτώντας ασθενοφόρο, ή το triage του 166 να τους εξηγήσει ότι δεν είναι τόσο επείγοντα περιστατικά. Ακόμη και αν ένα διαχωριστικό ανεύρυσμα κοιλιακής μπορεί θεωρητικά να έχει παρόμοια συμπτώματα.
Το triage υπάρχει και στα δύσμοιρα ελληνικά νοσοκομεία πλέον, το έχω δει με τα μάτια μου σε κάποια από αυτά πχ στα νοσοκομεία Παίδων (Αγλαΐα Κυριακού και Αγία Σοφία) που έτυχε να χρειαστεί να πάω τα παιδιά μου. Τη μία φορά μάλιστα ήταν για θωρακικό άλγος και όλα κινήθηκαν με αδιανόητη για τα συνήθη πρότυπα του ΕΣΥ ταχύτητα χωρίς να επικαλεστώ ιατρική ιδιότητα, συναδελφικότητα κτλ. Μόλις είδαν (μέσω του triage) ότι μπορούσε να περιμένει, πήγε με τη σειρά που υπήρχε. Σε διαφορετική περίπτωση θα έμπαινε στο εξεταστήριο άμεσα. Το ίδιο γίνεται απ'ό,τι ξέρω και σε άλλα νοσοκομεία - το ξέρω γιατί πχ σε συγκεκριμένο νοσοκομείο είχαν γενικό ιατρό με αυτό το ρόλο στην εφημερία. Νομίζω ότι δεν γίνεται σε όλα. Αυτό το triage είναι χρήσιμο. Ταξινομεί τα περιστατικά ανάλογα με τη σοβαρότητα και βοηθά να μην χάνουν χρόνο ασθενείς υψηλού κινδύνου, αλλά δεν διώχνει χωρίς προηγούμενη τουλάχιστον αξιολόγηση και τους άλλους.
Το τηλεφωνικό triage όμως με σκοπό να κρατήσει στο σπίτι αυτόν που έχει ένα "φουσκωματάκι" με μαθηματική ακρίβεια θα δώσει υπέροχα στατιστικά, αλλά σ'αυτά θα είναι και το ανεύρυσμα, που δυστυχώς θα είναι παράπλευρη απώλεια, και το έμφραγμα, που δεν είχε τα τυπικά συμπτώματα, και διάφορα άλλα που χρειάζονταν ιατρική βοήθεια αλλά δεν την είχαν γιατί ο αλγόριθμος τα κατέταξε αλλού.
Δεν ξέρω γιατί επεκτάθηκε η συζήτηση στα guidelines, δεν έχω κάτι με τα περισσότερα απ'αυτά. Άλλωστε σε όλα αναφέρεται ότι τα guidelines είναι ένα βοήθημα και δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την ιατρική κρίση. Η διαφωνία μας εν ολίγοις συνοψίζεται στο ότι εσύ θεωρείς ότι μπορούν ενώ εγώ (αλλά και οι συγγραφείς των guidelines επίσης) ότι δεν μπορούν. Είναι εντελώς φανερό ότι μέτρα όπως το τηλεφωνικό triage από νοσηλευτές είναι μέτρα που αφορούν στην οικονομία πρωτίστως. Αν θέλει κανείς μέτρα που αφορούν πρωτίστως στην υγεία, υπάρχουν άλλα...
-
Είναι εντελώς φανερό ότι μέτρα όπως το τηλεφωνικό triage από νοσηλευτές είναι μέτρα που αφορούν στην οικονομία πρωτίστως. Αν θέλει κανείς μέτρα που αφορούν πρωτίστως στην υγεία, υπάρχουν άλλα...
@pzogr Λες και η Υγεία είναι άσχετη με την Οικονομία. Και όμως: Όταν έχεις εύρωστη Οικονομία έχεις και εύρωστη Υγεία. Και οι στατιστικές το δείχνουν αυτό τόσο σε επίπεδο ατομικό και οικογενειακό όσο και σε επίπεδο εθνικό. Αυτό το έχουν εμπεδώσει στην Σουηδία εδώ και δεκαετίες και για αυτό έχουν τα αποτελέσματα που έχουν στην Υγεία.
https://www.gapminder.org/fw/world-health-chart/ (https://www.gapminder.org/fw/world-health-chart/)