Καλώς ήρθατε στην διαδικτυακή μας κοινότητα.
Εδώ μπορείτε να συζητήσετε και να ενημερωθείτε για θέματα που αφορούν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
Για να συμμετέχετε και να μπορείτε να κατεβάσετε αρχεία και εικόνες που βρίσκονται στα μηνύματα πρέπει να εγγραφείτε.
Η εγγραφή είναι δωρεάν και θα σας αποσταλεί άμεσα ένα e-mail για την ενεργοποίηση της εγγραφής σας.
Εάν δεν το λάβετε σε λίγα λεπτά ελέγξετε το φάκελο ομαδικής αλληλογραφίας ή το φάκελο SPAM ή το φάκελο ανεπιθύμητης αλληλογραφίας καθώς μπορεί να βρεθεί εκεί από λάθος του λογισμικού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Εάν έχετε ξεχάσει τον κωδικό σας, μπορείτε να ζητήσετε να σας ξανασταλεί από εδώ.
29 Απριλίου 2024, 19:58:17

Τελευταία μηνύματα

Σελίδες: [1] 2 3 ... 10
1
12-04-2024
του Καρδιολόγου Χρήστου Ντέλλου


Στην πρόσφατη έκδοση (2023) των νέων οδηγιών (guidelines) της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Υπέρτασης (ESH) η επίδραση του stress στην εμφάνιση χρόνιας υπέρτασης θεωρείται μικρή, αλλά και η αντιμετώπιση του δύσκολη και με αμφίβολα αποτελέσματα. Tην ίδια θέση με μικρές αποκλίσεις παίρνουν τα guidelines και άλλων διεθνών επιστημονικών  εταιρειών. Πολλές όμως πρόσφατες και παλαιότερες μελέτες, αλλά και η κλινική εμπειρία δείχνουν ισχυρή συμβολή του χρόνιου και παρατεταμένου stress στην ανάπτυξη υπέρτασης, όπως και καρδιαγγειακής νόσου και άλλων παθήσεων. Επίσης, η συνειδητοποίηση από τον γιατρό και τον ασθενή αυτού του παράγοντα είναι αποφασιστικής σημασίας για την αποτελεσματική θεραπευτική αντιμετώπιση. Η μηχανιστική αντίληψη της υπέρτασης από τα guidelines και η επικέντρωση μόνο στην φαρμακευτική ή και επεμβατική πρόσφατα αγωγή αφήνει ένα τεράστιο κενό στην αντιμετώπιση της.

Υπέρταση: τι προκαλεί, από τι προκαλείται

Στο σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού η υπέρταση αποτελεί  την πρώτη αιτία θανάτου με μικρή διαφορά από το κάπνισμα και τον πρώτο παράγοντα κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου (έμφραγμα, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακή ανεπάρκεια, κολπική μαρμαρυγή, χρόνια νεφρική νόσος).

Σύμφωνα με τα νέα ευρωπαϊκά guidelines τα αίτια είναι γενετικά, τρόπου ζωής (lifestyle) και περιβαλλοντικά. Τα γενετικά αίτια που σχετίζονται με πολλά γονίδια αφορούν το 20% περίπου των περιπτώσεων, ενώ το 80% σχετίζονται κυρίως με τον τρόπο ζωής, αλλά και περιβαλλοντικούς παράγοντες (ακραίες θερμοκρασίες, έκθεση σε θόρυβο, ατμοσφαιρική ρύπανση) και την ηλικία. Ίδια αναλογία αναφέρεται και για τα αίτια γενικά της καρδιαγγειακής νόσου σε αντίστοιχα guidelines.

Στον τρόπο ζωής κύριο αίτιο θεωρούνται οι κακές διατροφικές συνήθειες και ακολουθούν σύμφωνα με τα guidelines κατά σειρά σπουδαιότητας το οινόπνευμα, το κάπνισμα, η έλλειψη φυσικής  άσκησης, η μειωμένη διάρκεια ή  κακή ποιότητα του ύπνου και τελευταίο το stress, για το οποίο αφιερώνουν 7 μόνο σειρές σε ένα κείμενο 160 σελίδων! Σημειώνουν ότι η συσχέτιση είναι ασθενής, δεν στηρίζεται σε πολλές μεγάλες μελέτες και η αντιμετώπιση του είναι δύσκολη και με πτωχά αποτελέσματα. Είναι όμως πράγματι έτσι;

Stress: eustress και distress

Το stress τόσο στον άνθρωπο όσο και στα ζώα είναι καλό και συχνά ευχάριστο, όταν είναι μικρής διάρκειας και έντασης (eustress}. Είναι η κινητοποίηση του οργανισμού να αποφύγει ή να αντιμετωπίσει έναν κίνδυνο ή να επιτύχει ένα στόχο. Αποτελεί κινητήριο δύναμη για πρόοδο και ευημερία ατομική και συλλογική. Όταν όμως αναφερόμαστε στο stress στην ιατρική και την ψυχολογία εννοούμε το χρόνιο και έντονο stress (distress). Αυτό είναι που οδηγεί σε μόνιμο άγχος ή και κατάθλιψη. Σε πλήθος μελετών έχει βρεθεί επιζήμιο και νοσογόνο σε όλα τα συστήματα του οργανισμού, ανάλογα με την ατομική ευαισθησία του ασθενή. Αυτό επιβεβαιώνει και η κλινική εμπειρία των γιατρών αλλά και η αίσθηση των ασθενών.

Μήπως η υπέρταση αποτελεί εξαίρεση; Κάθε άλλο! Η υπερέκκριση των ορμονών του stress, κατεχολαμινών (αδρεναλίνης και νοραδρεναλίνης) και κορτιζόλης, προκαλεί έντονη αγγειοσύσπαση, κύριο μηχανισμό για την αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Επίσης, το χρόνιο stress φαίνεται να προκαλεί και ενδοθηλιακή δυσλειτουργία, φλεγμονή και διαταραχές στο ανοσολογικό σύστημα. Εκτός όμως από τον άμεσο τρόπο δράσης του stress στην δημιουργία υπέρτασης, πολύ σημαντικός είναι και ο βλαπτικός ρόλος του στους άλλους παράγοντες του τρόπου ζωής που προκαλούν υπέρταση. Η αναζήτηση ανακούφισης από τα συμπτώματα του έντονου stress οδηγεί σε κακές διατροφικές συνήθειες. Θυμάμαι μια συμπαθή παχύσαρκη και έντονα αγχωμένη ασθενή μου να μου λέει παρακλητικά «γιατρέ μου μη μου κόψεις τα γλυκά, είναι το ηρεμιστικό μου»! Επίσης το stress είναι συχνά αιτία παχυσαρκίας,  έναρξης ή αδυναμίας διακοπής του καπνίσματος, κατάχρησης οινοπνεύματος και φυσικής αδράνειας. Χωρίς αμφιβολία επίσης το stress βλάπτει  την διάρκεια και την ποιότητα του ύπνου.

Τα αίτια του νοσογόνου stress

Για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας οι κακές κοινωνικοοικονομικές συνθήκες  αποτελούν τον ισχυρότερο παράγοντα κινδύνου για αυξημένη θνητότητα και νοσηρότητα. Η φτώχια και η μεγάλη κοινωνική ανισότητα εκτός των άλλων προκαλούν έντονο νοσογόνο stress στους ανθρώπους. Φυλετικές διακρίσεις και καταπίεση μειονοτήτων σε μια χώρα είναι αιτία δημιουργίας μόνιμου stress στους αντίστοιχους πληθυσμούς. Η χώρα μας πέρασε και ακόμα περνά μια περίοδο βαθιάς κοινωνικοοικονομικής κρίσης με τεράστιες συνέπειες και στην υγεία των πολιτών. Δεν είναι τυχαίο πως η χώρα μας με το καλύτερο ίσως κλίμα και φυσικό περιβάλλον είναι 64η στην κατάταξη των χωρών ανάλογα με τον βαθμό αισθήματος «ευτυχίας» των κατοίκων, ενώ χώρες με καταθλιπτικό περιβάλλον όπως η Φιλανδία και η Δανία είναι πρώτες. Εκεί το κράτος και οι πολίτες λειτουργούν υπεύθυνα, η υγεία και η παιδεία είναι πραγματικά δημόσια και η εύρεση αξιοπρεπούς εργασίας εξασφαλισμένη.   

Το ψυχοκοινωνικό stress επίσης συμβάλει σημαντικά στην δημιουργία υπέρτασης. Κακές συνθήκες εργασίας, όπως παρατεταμένα ωράρια, αναντιστοιχία υψηλών απαιτήσεων και χαμηλής αμοιβής και αυτονομίας, μη εξασφαλισμένη εργασία ή περίοδοι ανεργίας, καταπιεστικές συνθήκες, παρενόχληση και εκφοβισμός δημιουργούν το εργασιακό stress. Επίσης, σοβαρά, χρόνια ενδοοικογενειακά προβλήματα και συγκρούσεις, η φροντίδα χρονίως πάσχοντος στο σπίτι και η βίαιη συμπεριφορά ενός μέλους είναι αιτίες ενδοοικογενειακού stress, που μπορεί να δημιουργήσει ή να συμβάλει στην εμφάνιση υπέρτασης. Η κοινωνική απομόνωση, η μοναξιά και η απώλεια αγαπημένου προσώπου όπως στο πένθος είναι επίσης έντονα στρεσογόνοι παράγοντες.

Πως μπορεί να βοηθήσει ο γιατρός τον υπερτασικό ασθενή με stress;

Συχνά ο γιατρός βιάζεται να γράψει μια συνταγή με φάρμακα στον ασθενή με αυξημένη αρτηριακή πίεση στο ιατρείο. Τα φάρμακα είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά και απαραίτητα σε πολλές περιπτώσεις πραγματικής υπέρτασης. Το σωστό είναι να προηγηθεί μια προσπάθεια μηνών αλλαγής του τρόπου ζωής. Εάν όμως ο ασθενής είναι υψηλού κινδύνου λόγω σοβαρού βαθμού υπέρτασης ή  συνύπαρξης και άλλων παραγόντων κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου η φαρμακευτική αγωγή πρέπει να  αρχίσει αμέσως. Θα  πρέπει βέβαια να προηγηθεί καλό κλίμα επικοινωνίας γιατρού-ασθενούς, να ληφθεί ένα σύντομο  κοινωνικό ιστορικό και να αξιολογηθεί αδρά η ψυχολογική κατάσταση του αρρώστου.

Ο βαθμός ενσυναίσθησης του γιατρού, δηλαδή η ικανότητα να μπαίνει στη θέση του αρρώστου και να καταλαβαίνει πως αισθάνεται παίζει καθοριστικό ρόλο. Το φαινόμενο της «λευκής μπλούζας» και της συγκαλυμμένης «masked» υπέρτασης επίσης πρέπει να ερμηνευτούν σωστά. Η τελευταία ενώ δεν καταγράφεται στο ιατρείο υπάρχει στην δουλειά ή στο σπίτι και δείχνει την πηγή του προβλήματος.

Οι περιπτώσεις «ανθεκτικής» υπέρτασης, όταν δηλαδή η υπέρταση δεν ανταποκρίνεται ικανοποιητικά σε θεραπεία συνδυασμού φαρμάκων φαίνεται να οφείλετε συνήθως στο έντονο, ανεξέλεγκτο stress του ασθενούς. Εδώ η παραπομπή σε ψυχολόγο ή και σε ψυχίατρο όταν απαιτείται φαρμακευτική αγωγή είναι ιδιαίτερα χρήσιμη.

Τι πρέπει να κάνει ο ασθενής με υπέρταση και stress;

Το πρώτο βήμα για τον άρρωστο είναι η συνειδητοποίηση της πηγής του προβλήματος. Μετά έχει δυο επιλογές που ισχύουν στην αντιμετώπιση του κινδύνου για τον άνθρωπο και τα ζώα. Να τον αντιμετωπίσει (fight) ή να φύγει (flight). Ένας τρόπος αντιμετώπισης όταν δεν μπορεί να εξαλείψει το αίτιο του stress ή να το αποφύγει είναι να προσπαθήσει να αλλάξει  τον τρόπο που αντιλαμβάνεται και αντιδρά στα στρεσογόνα ερεθίσματα. Η αταραξία είναι αρετή  αρχαίων ελληνικών αλλά και ανατολικών φιλοσοφικών θεωριών, που μπορούσε να εξασκηθεί. Μεγάλη σημασία έχει επίσης η αποφυγή έντονων συγκρούσεων με εκρήξεις θυμού, που εκτοξεύουν την αρτηριακή πίεση παρά την φαρμακευτική αγωγή και μπορούν να προκαλέσουν έμφραγμα, οξύ αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ή κολπική μαρμαρυγή!

Είναι εντυπωσιακό πως άνθρωποι που «δεν αγχώνονται» δεν αναπτύσσουν συνήθως υπέρταση και καρδιοπάθειες παρότι είναι παχύσαρκοι και δεν ασκούνται! Ανάμνηση και συνεχής σκέψη δυσάρεστων γεγονότων και συγκρούσεων του παρελθόντος «μηρυκασμός» πρέπει να αποφεύγονται. Η «άφεση αμαρτιών», η κατανόηση και η συγχώρεση ωφελούν κυρίως αυτόν που τα δίνει. Τα guidelines αναγνωρίζουν τουλάχιστον πως ο διαλογισμός (meditation) και ο έλεγχος της αναπνοής όπως στην yoga έχουν θεραπευτική επίδραση στην υπέρταση.

Η άσκηση είναι εξαιρετικός και γενικότερα ωφέλιμος τρόπος αντιμετώπισης του χρόνιου stress. Ακόμα και το απλό καθημερινό περπάτημα είναι ευεργετικό και ισοδύναμο με ένα αγχολυτικό, αντικαταθλιπτικό ή και αντιυπερτασικό φάρμακο! Η άσκηση με φίλους και γενικά οι κοινωνικές επαφές και η έκθεση σε φυσικό περιβάλλον είναι ευεργετικά. Το γέλιο επίσης είναι η «άμεσος δράση» που μειώνει το stress και ρίχνει την πίεση! Ένα κατοικίδιο επίσης κάνει το ίδιο εκτός και αν σας βγει πολύ νευρικό!

Συμπεράσματα   

Η μη ύπαρξη πολλών προοπτικών τυχαιοποιημένων μελετών για το stress στην υπέρταση, που επικαλούνται τα guidelines μπορεί να αποδοθεί στην ιδιαίτερη δυσκολία πραγματοποίησης τέτοιων μελετών και στην απροθυμία της ιατρικής βιομηχανίας που χρηματοδοτεί συνήθως τέτοιες μακρόχρονες και δαπανηρές μελέτες. Το έντονο παρατεταμένο stress είναι κύριος παράγοντας στη δημιουργία υπέρτασης, όπως και καρδιαγγειακών νοσημάτων, αλλά και κάθε άλλου χρόνιου νοσήματος. Ο γιατρός πρέπει να αναζητά και να καθοδηγεί κατάλληλα τον κάθε υπερτασικό ασθενή του με χρόνιο stress. Τα αντιυπερτασικά φάρμακα είναι απαραίτητα σε πολλές περιπτώσεις, αλλά δεν αρκούν ακόμα και σε πολλαπλούς συνδυασμούς σε ασθενείς με χρόνιο έντονο stress. Ο ασθενής πρέπει να συνειδητοποιήσει το πρόβλημα και να το αντιμετωπίσει με αλλαγές στη ζωή του, αποφυγή στο μέτρο του δυνατού στρεσογόνων καταστάσεων και αυτοέλεγχο.

Χρήστος Ντέλλος

Αναφορές

2023 ESH guidelines for the management of arterial hypertension. The Task Force for the management of arterial hypertension of the European Society of Hypertension.

Comparative Analysis of Hypertension Guidelines: Unveiling Consensus and Discrepancies in Lifestyle Mοdifications for Blood Pressure Control. Cardiol Res Pract. 2023

Tanya M. Spruill. Chronic Psychosocial stress and hypertension. Curr. Hypertens Rep. 2010

Masanori Munakata. Clinical significance of stress related increase in blood pressure: current evidence in office and out-of-office settings. Hypertension Research 2018

Lei Liu et al. Effects of long term psychological intervention on blood pressure and health – related quality of life in patients with hypertension among the Chinese working population. Hypertension Research 2017

George Chrousos: Stress and Everyday Life. Athens Science Festival. You Tube 2016

FDA okays new drug for resistant hypertension. Medscape. 2024

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
2
28/04/2024 Λένα Παπαδημητρίου

Τον τελευταίο μήνα έτυχε να παρακολουθήσω τον ύστατο αποχαιρετισμό και το παρθενικό καλωσόρισμα ανάμεσα σε αδέλφια. Ενας μεσήλικος φίλος έχασε βίαια τον κατά τρία χρόνια μικρότερο αδελφό του. Τον αποχαιρέτησε μέσα στην εκκλησία σε έναν επικήδειο-αληθινό ύμνο στην αδελφική αγάπη: «Σ’ ευχαριστώ για ό,τι ζήσαμε… Σ’ ευχαριστώ και γι’ αυτόν τον πόνο», του είπε μεταξύ άλλων, κάμπτοντας την τελευταία αντίσταση των παρισταμένων που (μέχρι εκείνη τη στιγμή) δεν έκλαιγαν. Είδα όμως στο What’s Up και το βίντεο με το πρώτο χάδι μιας τρίχρονης μικρής που υποδέχεται στο σπίτι της τη νεογέννητη (μόλις μίας ημέρας!) αδελφή της. Μου το έστειλαν δυο φίλοι, millennials, απαστράπτοντες γονείς για δεύτερη φορά, που ζουν στο εξωτερικό. Η «μεγάλη» χάιδευε το μάγουλο της «μικρής» απαλά, με τον μικροσκοπικό δείκτη της, σαν να την υποδεχόταν και σαν να την εξερευνούσε ταυτόχρονα. Αλήθειες και στερεότυπα Μπορεί τo Δημογραφικό στη Δύση να ροκανίζει τον αδελφικό δεσμό (το ζήτημα σήμερα δεν είναι αν θέλεις να κάνεις δεύτερο παιδί, αλλά αν θέλεις να κάνεις παιδί γενικά), αλλά για όσους έχουν αδέλφια παραμένει η μακροβιότερη και η πιο ανθεκτική σχέση της ζωή τους (αν δηλαδή είναι τυχεροί και δεν τα «σπάσουν» κάποια στιγμή, ως κυνικοί και πικρόχολοι μεσήλικες, για το δυάρι στην Καλλιθέα ή για το ποιος φέρνει πιο γρήγορα το ποτήρι με το νερό στον κατάκοιτο υπερήλικα μπαμπά). Η δε απώλεια αυτής της σχέσης αναγνωρίζεται από τις πλέον τραυματικές της ενήλικης ζωής (σύμφωνα με έρευνα στη Σουηδία, μετά τον θάνατο ενός αδελφού αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος θανάτου από εγκεφαλικό, ιδιαίτερα για τις γυναίκες). Remaining Time-0:00 Fullscreen Mute Διότι τα αδέλφια έρχονται πολύ πριν από τους συντρόφους μας, μένουν εκεί και όταν έχουν πια φύγει οι γονείς μας δεν τα επιλέγουμε και ούτε γίνεται να τα αλλάξουμε, όπως μπορούμε να κάνουμε με τους φίλους μας. Eίναι τα πρότυπά μας (ή τα παραδείγματα προς αποφυγήν), οι συμπαίκτες και οι συνένοχοι, οι αντίπαλοι στην αιώνια κόντρα για το ποιος θα κερδίσει στο παιχνίδι (για την προσοχή των γονιών). Οπως έγραφε ένας ψυχολόγος στο αμερικανικό Time, αν οι γονείς είναι στη μεγάλη εικόνα οι γιατροί, «τα αδέλφια είναι οι νοσοκόμες στον θάλαμο. Είναι εκεί όλη μέρα». Oι έρευνες που ασχολούνται (κυρίως τα τελευταία 20 χρόνια) με τον αδελφικό δεσμό επικεντρώνονται κάπως μονότονα στη σειρά άφιξης στον μάταιο τούτο κόσμο, με όλα τα στερεότυπα που τη συνοδεύουν (και που πλέον έχουν σχεδόν όλα καταρριφθεί). Ητοι, ο πρωτότοκος είναι αρχηγικός, high achiever, αξιόπιστος και δύσκολος (τελευταία οι προβολείς έχουν πέσει ειδικά πάνω στην πρωτότοκη· το TikTok έχει γεμίσει με βίντεο για το «Eldest sister syndrome» δηλ. «Σύνδρομο της μεγαλύτερης αδελφής»). Ο μεσαίος, πάλι, είναι κοινωνικός, επαναστάτης και ελαφρώς παραγκωνισμένος. Και ο τρίτος (ο «Βενιαμίν» της οικογένειας, στον οποίο έχω, για ευνόητους λόγους, μια κάποια αδυναμία) είναι συxνά πυκνά γοητευτικός, κακομαθημένος και χειριστικός. Ομως υπάρχουν πολύ πιο ενδιαφέρουσες πλευρές του αδελφικού δεσμού που έχουν ενδιαφέρον. Οπως οι «δημογραφικές» μεταβολές, στις οποίες και αυτός υπόκειται, σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο. Πιο πολλά αδέλφια με μεγάλη διαφορά ηλικίας. Πιο πολλά θετά αδέλφια, συχνά πολυαγαπημένα (ίσως το μόνο καλό ενός διαζυγίου). Πιο πολλά αδέλφια σε διαφυλετικές οικογένειες (π.χ. μαμά λευκή, μπαμπάς μαύρος). Πιο πολλά αδέλφια που ανήκουν ανοιχτά (και όχι τρομοκρατημένα, όπως στο παρελθόν) στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, κ.ά. Η αδελφική φιλία Mεγάλο ενδιαφέρον υπάρχει σήμερα και για την ίδια την ποιότητα και την εξέλιξη της αδελφικής σχέσης μέσα στον χρόνο. Ερευνα π.χ. σε εξηντάχρονους (2019, Journal of Family Psychology) κατέδειξε πώς η αδελφική ζεστασιά ανακόπτει τη φόρα της μοναξιάς. Βέβαια, η τόσο μεγάλη και εξ απαλών ονύχων εγγύτητα είναι λογικό να δημιουργήσει κάποια στιγμή τριβές. Εξ ου και αρκετοί θα περάσουν κάποια στιγμή από ένα στάδιο «sibling estrangement», δηλαδή ενήλικης «αδελφικής αποξένωσης». Συνήθως μετά από σημαίνοντα γεγονότα που διαταράσσουν ολόκληρο το οικογενειακό οικοδόμημα, με αποκορύφωμα, βεβαίως, τον θάνατο ενός γονιού. Ωστόσο, οι ειδικοί αποφαίνονται σήμερα ότι το στοίχημα είναι να μην εγκλωβιστείς στον ρόλο που καλώς ή κακώς καπάρωσες στην παιδική σου ηλικία (ίσως και εξαιτίας της εύνοιας ή της προκατάλειψης των γονιών): ο υπεύθυνος, η ζαμάν φου, ο αυτοκαταστροφικός, η ρεαλίστρια, ο αίρων τις αμαρτίες όλης της οικογένειας, ο «δεν μου καίγεται καρφάκι για κανέναν» κ.λπ. Οι New York Times είχαν προ καιρού δημοσιεύσει ένα άρθρο με τίτλο «The lifelong gift of sibling friendship» («Το ισόβιο δώρο της αδελφικής φιλίας») με φωτογραφίες «σιτεμένων» αδελφών που μεγαλώνουν ο ένας δίπλα στον άλλον και με συμβουλές για το πώς να διατηρήσει κανείς αρραγή και φρέσκο τον αδελφικό δεσμό. Οι συμβουλές μοιάζουν προφανείς αλλά δεν είναι και τόσο, αν αντιληφθεί κανείς πόσο δεδομένα θεωρούμε τις περισσότερες φορές τα αδέλφια μας: α) Δώστε στον άλλον τo δικαίωμα να αλλάζει β) Εχετε επίγνωση του πώς επηρεάζουν οι γονείς σας τη μεταξύ σας δυναμική γ) Αφιερώστε χρόνο στο να κάνετε παρέα με τον αδελφό σας. Τελικά, δεν είναι μία, αλλά πολλές οι ζωές που ζούμε με τα αδέλφια μας. Και ίσως η απελευθέρωση από ρόλους και εξαρτήσεις που προσφέρει η ενήλικη ζωή (μαζί με τις ρυτίδες και τα απανωτά σκαμπίλια τις μοίρας) να είναι η καλύτερη μαγιά για μια αληθινή –όχι «φορεμένη» από το DNA– αδελφική αγάπη.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
3
29/04/2024 ertnews

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
4
Πολιτιστικό στέκι / Απ: Ζωγραφικοί Πίνακες.
« Τελευταίο μήνυμα από Argirios Argiriou στις Σήμερα στις 14:49:17 »
Μου θυμίζει λίγο την πατρίδα μου, την Χρυσούπολη:

Alfred Sisley (English-French, 1839–1899) | The Meadow at Veneux-Nadon ca.1881
oil on canvas, 60x81 cm
Museum Barberini, Potsdam

5
Χαλαρή κουβέντα / Απ: Κηπουρική.
« Τελευταίο μήνυμα από Argirios Argiriou στις Σήμερα στις 14:18:06 »
Πως μπορώ να ξεράνω ένα δέντρο ;

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
6
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Τι υπηκοότητα και τι είδους διαβατήριο διαθέτει ο εν λόγω κύριος?
Χωρίς κανένα είδος πολιτικής χρειάς, μου φαίνεται τουλάχιστον παράξενο να εχει εκλεγεί δήμαρχος Χειμάρρας από τη μια και να είναι υποψήφιος στις λίστες των ευρωβουλευτών στην Ελλάδα. Για την παλιότερη καταδίκη του για οπλοκατοχή πιθανότατα θα εχει παραγραφεί τώρα πια.
Αλλά μετά τον Αυτιά, τη Μελέτη, το Ζαγοράκη τι να μας εκπλήξει περισσότερο?

Έχει διπλή υπηκοότητα (Ελληνική και Αλβανική).

Εγώ δεν θα τον έβαζα στην ίδια κατηγορία με τον Αυτιά, την Μελέτη και τον Ζαγοράκη.
7
Τι υπηκοότητα και τι είδους διαβατήριο διαθέτει ο εν λόγω κύριος?
Χωρίς κανένα είδος πολιτικής χρειάς, μου φαίνεται τουλάχιστον παράξενο να εχει εκλεγεί δήμαρχος Χειμάρρας από τη μια και να είναι υποψήφιος στις λίστες των ευρωβουλευτών στην Ελλάδα. Για την παλιότερη καταδίκη του για οπλοκατοχή πιθανότατα θα εχει παραγραφεί τώρα πια.
Αλλά μετά τον Αυτιά, τη Μελέτη, το Ζαγοράκη τι να μας εκπλήξει περισσότερο?
8
Καθημερινή, 25/04/2024
Σάκης Μουμτζής


Όλες οι υποψηφιότητες κάπου στοχεύουν. Απευθύνονται σε ένα συγκεκριμένο ακροατήριο και, για να το κατανοήσει κάποιος αυτό, δεν χρειάζεται να είναι γκουρού της πολιτικής. Οι ηγεσίες των κομμάτων γνωρίζουν τα τρωτά σημεία τους και επιχειρούν να τα καλύψουν με ανάλογες επιλογές προσώπων. Κάποιες υποψηφιότητες, όμως, έχουν και μια ευρύτερη διάσταση, θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε εθνική, στον βαθμό που προωθούν υποθέσεις που άπτονται των ευρύτερων συμφερόντων της πατρίδας μας. Υπό αυτήν την οπτική θα πρέπει να δούμε την υποψηφιότητα Μπελέρη. Βάζει τη φωνή της Βορείου Ηπείρου στην καρδιά της Ευρώπης, στο Ευρωκοινοβούλιο. Αυτή είναι η βασική προτεραιότητα της συγκεκριμένης υποψηφιότητας και όλα τα υπόλοιπα είναι οι παρεπόμενες πολιτικές συνέπειες.

Δηλαδή, θα επιλέξουν τον Φρέντη Μπελέρη όσοι όντως πιστεύουν πως τα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών καταπατώνται από την αλβανική κυβέρνηση και όσοι πρωτίστως πιστεύουν ότι υπάρχει Βόρεια Ηπειρος και όχι απλά Νότια Αλβανία. Αρα, εκ των πραγμάτων, η παρουσία Μπελέρη στο ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας έχει και μια πολιτική στόχευση, που δεν είναι ιδεολογικά άχρωμη. Ομως η βασική διάστασή της είναι εθνική και όχι ψηφοθηρική, όπως δήλωσε και ο γιος του φυλακισμένου δημάρχου.

Αν δεν έμπαινε ο Μπελέρης στο ψηφοδέλτιο του κυβερνώντος κόμματος, ποια θα ήταν η τύχη του; Οταν θα αποφυλακιζόταν, θα περιέπιπτε στην αφάνεια ή, στην καλύτερη περίπτωση, θα διαμαρτυρόταν ματαίως για τα όσα υπέστη –και κυρίως για την κλοπή της δημαρχίας– από το καθεστώς Ράμα. Διότι μόνον οι αφελείς θα πίστευαν ότι ο Φρέντης Μπελέρης θα επανερχόταν ποτέ στα αυτοδιοικητικά του καθήκοντα. Η γη της Χειμάρρας αποκτά τεράστια οικονομική αξία και ο Ράμα και οι φίλοι του θέλουν να ελέγχουν πλήρως την τουριστική και οικιστική της ανάπτυξη. Δεν διέπραξαν τα όσα διέπραξαν εναντίον του για να τον αποκαταστήσουν μετά δύο χρόνια. Συνεπώς, όσοι υποστηρίζουν ότι ο Μπελέρης θα ήταν πιο χρήσιμος αν παρέμενε στη Βόρειο Ηπειρο, δεν αναλύουν σωστά το πλέγμα εξουσίας της Αλβανίας, το οποίο απέχει σημαντικά από τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Αυτό ακριβώς αποδεικνύει η περιπέτειά του, κάτι που προσπερνούν μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη, διότι γι’ αυτά προέχουν οι μπίζνες με το καθεστώς. Δεν είναι τυχαίο που η πιθανολογούμενη αντίδρασή τους –που τελικά δεν την είδαμε– στην υποψηφιότητα Μπελέρη ήταν η δικαιολογία που κυβερνητικοί παράγοντες ήταν επιφυλακτικοί στη συγκεκριμένη υποψηφιότητα.

Ανακεφαλαιώνοντας, η παρουσία του στην Ευρωβουλή έχει πρωτίστως εθνική διάσταση. Αν έχει απήχηση και στην εκλογική επιρροή της Νέας Δημοκρατίας, αυτό οφείλεται στο γεγονός πως η φυλάκισή του συγκίνησε μια κατηγορία πολιτών με ιδιαίτερες ευαισθησίες πάνω στο Βορειοηπειρωτικό. Κύρια στόχευσή της δεν είναι να ανακοπεί η διαρροή ψήφων προς τα δεξιά του κυβερνώντος κόμματος –γι’ αυτό τον σκοπό υπήρχαν και άλλες υποψηφιότητες– αλλά να ακουστεί η φωνή των Βορειοηπειρωτών στο Ευρωκοινοβούλιο.


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
9
Χαλαρή κουβέντα / Το μαγαζί που τρως ψάρι σ χάρτινο χωνάκι
« Τελευταίο μήνυμα από Argirios Argiriou στις 27 Απριλίου 2024, 13:09:58 »
23-04-2024 athensvoice.gr

και παίρνεις ρέστα από πεντάευρο

zisisfish

Αθηναΐδος 3, Αθήνα
Tηλέφωνο: 210 321 1152

Facebook Page/Zisis


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
10
ertnews 27-04-2024

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Σελίδες: [1] 2 3 ... 10