Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
Γενικά => Νομικά θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Argirios Argiriou στις 15 Φεβρουαρίου 2016, 00:35:06
-
12-02-2016
Ιοκάστη Αλειφεροπούλου.
Την ευρέως εφαρμοζόμενη πρακτική της απομάκρυνσης των γονέων κατά τη διενέργεια ιατρικών πράξεων σε ανήλικα τέκνα, ανατρέπει με απόφασή του το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας (ΚΕΣΥ).
Παλαιότερα συνέβαινε πιο συχνά, αλλά και σήμερα ακόμη το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό στα δημόσια νοσοκομεία ζητούν από τους γονείς ή τους κηδεμόνες που συνοδεύουν παιδιά και εφήβους, να παραμείνουν εκτός του εξεταστηρίου για όσο διάστημα διαρκεί η ιατρική πράξη. Όπως βλέπουμε, μάλιστα, στη φωτό δεξιά από το Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, οι συνοδοί δεν παροτρύνονται απλά να εξέλθουν, αλλά τους απαγορεύεται η είσοδος. Για το θέμα πολλοί γονείς έχουν αντιδικήσει με το προσωπικό των νοσοκομείων, ενώ κάποιοι πιο θερμόαιμοι έχουν πιαστεί ακόμη και στα χέρια.
Σύμφωνα, ωστόσο, με όσα εφαρμόζονται σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες αλλά και στα περισσότερα ιδιωτικά θεραπευτήρια, η παρουσία του γονέα θα πρέπει να επιτρέπεται και να ενθαρρύνεται ακόμη, εφόσον δεν συντρέχουν ειδικοί λόγοι για το αντίθετο. Αυτό λίγο έως πολύ υποστηρίζει και η Ολομέλεια του ΚΕΣΥ, η οποία γνωμοδότησε ομόφωνα υπέρ της παρουσίας των γονέων, απαντώντας σε Εξώδικη Δήλωση-Αίτηση-Αναφορά. Το σκεπτικό της απόφασης όπως διευκρινίζεται στοχεύει στη διευκόλυνση του ιατρικού έργου, καθώς το παιδί θα είναι πιο ήρεμο και άρα πιο συνεργάσιμο.
Η γνώμη της Ολομέλειας του ΚΕΣΥ διαφοροποιείται σε ό,τι αφορά τους εφήβους, αφού επισημαίνεται ότι θα πρέπει να γίνεται σεβαστή η επιθυμία των ασθενών να είναι μόνοι τους με τον ιατρό.
Ακολουθεί η Απόφαση:
http://virus.com.gr/pote-pia-mona-ta-pedia-kata-ti-diarkia-iatrikis-praxis/
-
Θα με ενδιέφερε να μάθω τι ισχύει στο εξωτερικό, η δική μου εμπειρία δείχνει τα ακριβώς αντίθετα.
-
Θα με ενδιέφερε να μάθω τι ισχύει στο εξωτερικό, η δική μου εμπειρία δείχνει τα ακριβώς αντίθετα.
Στην Σουηδία πάντως, οι γονείς ακολουθούν τα μικρά παιδιά τους σχεδόν πάντα (δεν ισχύει βέβαια για εγχειρήσεις ολικής νάρκωσης).
-
Θα με ενδιέφερε να μάθω τι ισχύει στο εξωτερικό, η δική μου εμπειρία δείχνει τα ακριβώς αντίθετα.
Στην Σουηδία πάντως, οι γονείς ακολουθούν τα παιδιά τους σχεδόν πάντα (δεν ισχύει βέβαια για εγχειρήσεις ολικής νάρκωσης).
Ένας ήρεμος και συνεργάσιμος γονέας είναι πάντα σύμμαχος στη προσέγγιση των μικρών ασθενών. Αντίθετα υστερικοί γονείς σε κατάσταση πανικού σαφώς επιδεινώνουν την κατάσταση. Επαφίεται σε κάθε συνάδελφο το πως θα χειρισθεί την κατάσταση, έχοντας στο μυαλό του τα παραπάνω.
-
Η γνώμη της Ολομέλειας του ΚΕΣΥ διαφοροποιείται σε ό,τι αφορά τους εφήβους, αφού επισημαίνεται ότι θα πρέπει να γίνεται σεβαστή η επιθυμία των ασθενών να είναι μόνοι τους με τον ιατρό.
Άρα πρέπει να εκδηλώσει ο έφηβος την επιθυμία να είναι μόνος, ώστε να γίνει σεβαστή. Πώς όμως να την εκδηλώσει όταν η παρουσία των γονέων δρα αποτρεπτικά ώστε να την εκδηλώσει;
Π.χ. έστω ότι θες να ρωτήσεις έναν έφηβο αν έχει σεξουαλικές επαφές ή αν καπνίζει.
- Αν ρωτήσεις τον έφηβο (με τους γονείς παρόντες) αν θέλει να περάσουν έξω οι γονείς του, το πιθανότερο είναι να αρνηθεί.
- Όταν κάνεις την ερώτηση για σεξουαλικές επαφές, κάπνισμα κλπ παρουσία των γονέων είναι πιθανό να λάβεις ψευδή απάντηση.
- Αν κάνεις την ερώτηση, έχεις αμφιβολίες για την απάντηση, ζητήσεις στη συνέχεια από τους γονείς να βγουν έξω και στη συνέχεια ξανακάνεις την ερώτηση, αυτόματα δημιουργείς υποψίες στους γονείς ότι το παιδί είπε ψέμματα και μπορεί να άλλαξε την απάντηση όταν έμεινε μόνο, οπότε δημιουργείς πρόβλημα στο παιδί.
- Αν ζητήσεις από την αρχή να μείνεις μόνος με τον έφηβο, χωρίς να τον ρωτήσεις, έχεις θέμα σύμφωνα με το ΚΕΣΥ.
Θέλει διακριτικότητα και "έξυπνους" χειρισμούς. Μπορείς να "προτρέψεις" από την αρχή τον έφηβο να ζητήσει ο ίδιος να είμαστε μόνοι. Π.χ. "Δεν θα ήταν καλύτερο να τα πούμε για λίγο μόνοι; Συμφωνείς;"
Εκείνο που συστήνω προσοχή είναι σε παιδιά που προσέρχονται και δεν συνοδεύονται από γονείς αλλά από παππούδες, θείους ακόμη και δασκάλους.
Π.χ. έρχεται το παιδί με θλαστικό από το σχολείο συνοδευόμενο από το δάσκαλο και ο γιατρός προχωράει σε συρραφή χωρίς να περιμένει το γονιό.
-
Εκείνο που συστήνω προσοχή είναι σε παιδιά που προσέρχονται και δεν συνοδεύονται από γονείς αλλά από παππούδες, θείους ακόμη και δασκάλους.
Π.χ. έρχεται το παιδί με θλαστικό από το σχολείο συνοδευόμενο από το δάσκαλο και ο γιατρός προχωράει σε συρραφή χωρίς να περιμένει το γονιό.
Γιατί ακριβώς ; Για να ηρεμήσει το παιδί αν αγχωθεί κατά την διάρκεια της συρραφής ή για να... συμφωνήσει με την συγκεκριμένη ιατρική πράξη ;
-
ΤΟ επομενο βημα ειναι να μπουν και μεσα στις μεθ παιδων να παρακολουθουν......
-
Eδώ η κουβέντα ξεφεύγει και μάλλον παραπέμπει σε forum για νέες μανούλες.
-
Εκείνο που συστήνω προσοχή είναι σε παιδιά που προσέρχονται και δεν συνοδεύονται από γονείς αλλά από παππούδες, θείους ακόμη και δασκάλους.
Π.χ. έρχεται το παιδί με θλαστικό από το σχολείο συνοδευόμενο από το δάσκαλο και ο γιατρός προχωράει σε συρραφή χωρίς να περιμένει το γονιό.
Γιατί ακριβώς ; Για να ηρεμήσει το παιδί αν αγχωθεί κατά την διάρκεια της συρραφής ή για να... συμφωνήσει με την συγκεκριμένη ιατρική πράξη ;
Ο γονέας είναι ο νομικά υπεύθυνος για το ανήλικο παιδί. Δεν μπορείς να προβείς σε καμιά ιατρική πράξη στο παιδί (πλην εξαιρετικά επειγουσών περιπτώσεων) αν δεν πάρεις τη συγκατάθεση (έστω και προφορική, αν είναι δυνατόν παρουσία μαρτύρων) του γονέα ή του κηδεμόνα.
Στο παράδειγμα που ανέφερα, έστω ότι ράβεις το παιδί παρουσία του παππού, του θείου ή του δασκάλου χωρίς να πάρεις την έγκριση από τον κηδεμόνα κι έρχεται μετά ο γονέας και σου λέει: "Γιατί το έραψες; Έδωσα εγώ την άδεια να το ράψεις; Εγώ ήθελα να το πάρω και να πάω να το ράψει πλαστικός ή ο οποιοσδήποτε άλλος που θέλω". Τι λες εκεί;
Η απορία μου είναι: Αν κατά τη διάρκεια της ιατρικής πράξης, ο γονέας επειδή το παιδί κλαίει και χτυπιέται σου πει "Γιατρέ, σταμάτα!" Τι κάνεις;
-
.... Αντίθετα υστερικοί γονείς σε κατάσταση πανικού σαφώς επιδεινώνουν την κατάσταση. ....
Δυστυχώς στην πλειάδα των περιπτώσεων οι Έλληνες γονείς είναι υστερικοί και οι νεαροί -ές ασθενείς γίνονται ...υστερικότεροι παρουσία τους. Όλοι έχουμε παραδείγματα να πούμε.
Όταν λοιπόν το ΚΕΣΥ λέει ότι ""οι γονείς παραμένουν με στόχο το παιδί να ηρεμεί και να γίνεται συνεργάσιμο...", την στιγμή που δεν γίνεται αυτό (πολύ συχνά δηλαδή) βγάζουμε τους γονείς έξω; (αφού δεν διευκολύνουν το έργο του γιατρού)
Η απορία μου είναι: Αν κατά τη διάρκεια της ιατρικής πράξης, ο γονέας επειδή το παιδί κλαίει και χτυπιέται σου πει "Γιατρέ, σταμάτα!" Τι κάνεις;
Αν έχεις δίπλα σου μη συνεργάσιμο και λογικό γονέα μάλλον σταματάς...