Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
ΠΦΥ -Εκπαίδευση => Αποσπάσματα από τον έντυπο & ηλεκτρονικό τύπο => Μήνυμα ξεκίνησε από: Argirios Argiriou στις 29 Οκτωβρίου 2013, 23:10:30
-
Most common diseases diagnosed in primary care in Stockholm, Sweden, in 2011.
Per Wändell, Axel C Carlssona, Björn Wettermark, Göran Lord, Thomas Cars and Gunnar Ljunggren.
Correspondence to Per Wändell, Department of Neurobiology, Care Sciences and Society, Centre for Family Medicine, Karolinska Institutet, Alfred Nobels allé 12, Huddinge, SE-14183 , Stockholm, Sweden; E-mail: per.wandell@ki.se
Abstract
Background. The most commonly reported diagnoses in primary care are useful to identify and meet health care needs in society. We estimated the rates of the most common diagnoses in primary health care in total and also by gender.
Methods. This was a cross-sectional study including all 2.0 million inhabitants living in Stockholm County, Sweden, on 1 January 2009. Data on all health care appointments made in primary care in 2011 and during 2009–11 were extracted from the Stockholm County Council data warehouse VAL (Vårdanalysdatabasen; Stockholm regional health care data warehouse). Primary care data were analysed by underlying population and age. Appropriate specialist open care and inpatient data were used for comparison.
Results. The five most common diagnoses in primary care (in 2011) were acute upper respiratory tract infections (6.0% of the population), essential hypertension (5.6%), coughing (2.6%), dorsalgia (2.6%) and acute tonsillitis (2.4%). Female-to-male ratios were higher for 27 of the 30 most common diagnoses, the exceptions being type 2 diabetes, unspecified types of diabetes and multiple wounds.
Conclusions. The 30 most common diagnoses in primary care reflect the complexity of disorders cared for in the first line of health care. Knowledge of these patterns is important when aiming at using primary health care resources in a proper way.
http://fampra.oxfordjournals.org/content/early/2013/07/02/fampra.cmt033.abstract
-
Most common diseases diagnosed in primary care in Stockholm, Sweden, in 2011.
Per Wändell, Axel C Carlssona, Björn Wettermark, Göran Lord, Thomas Cars and Gunnar Ljunggren.
...
The five most common diagnoses in primary care (in 2011) were acute upper respiratory tract infections (6.0% of the population), essential hypertension (5.6%), coughing (2.6%), dorsalgia (2.6%) and acute tonsillitis (2.4%).
...
Ο βήχας και η ραχιαλγία ορίζονται ως διάγνωση, σύμπτωμα ή σημείο;
Συγγνώμη για την ερώτηση (δεν αφορά τον Αργύρη αλλά ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ), πιστεύω όμως ότι η συγκεκριμένη εργασία-μελέτη στερείται στατιστικής και εννοιολογικής δομής. Και μακάρι να ήταν η μοναδική!!!
Έλεος πια...!!!
Δεν αισχύνονται που τα δημοσιεύουν κιόλας; Μετά δεν μας φταίνε ούτε οι υπουργοί, ούτε οι φαρμακοποιοί, ούτε ο απλός κοσμάκης. Μόνοι μας απολέσαμε την επιστημονική εγκυρότητα και αξιοπρέπεια. Τουλάχιστον ας μην καμαρώνουμε ούτε να απαιτούμε σεβασμό. Δεν αρκεί μόνο το πτυχίο για να γίνουμε Επιστήμονες. "Τα αγαθά κόποις κτώνται !!!".
Καλημέρα και συγγνώμη, απλώς κάποια στιγμή πρέπει να κοιτάμε και στον καθρέφτη.
(http://img1.imagesbn.com/p/9780323081634_p0_v1_s260x420.JPG)
-
Most common diseases diagnosed in primary care in Stockholm, Sweden, in 2011.
Per Wändell, Axel C Carlssona, Björn Wettermark, Göran Lord, Thomas Cars and Gunnar Ljunggren.
...
The five most common diagnoses in primary care (in 2011) were acute upper respiratory tract infections (6.0% of the population), essential hypertension (5.6%), coughing (2.6%), dorsalgia (2.6%) and acute tonsillitis (2.4%).
...
Ο βήχας και η ραχιαλγία ορίζονται ως διάγνωση, σύμπτωμα ή σημείο;
Συγγνώμη για την ερώτηση (δεν αφορά τον Αργύρη αλλά ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ), πιστεύω όμως ότι η συγκεκριμένη εργασία-μελέτη στερείται στατιστικής και εννοιολογικής δομής. Και μακάρι να ήταν η μοναδική!!!
Έλεος πια...!!!
Δεν αισχύνονται που τα δημοσιεύουν κιόλας; Μετά δεν μας φταίνε ούτε οι υπουργοί, ούτε οι φαρμακοποιοί, ούτε ο απλός κοσμάκης. Μόνοι μας απολέσαμε την επιστημονική εγκυρότητα και αξιοπρέπεια. Τουλάχιστον ας μην καμαρώνουμε ούτε να απαιτούμε σεβασμό. Δεν αρκεί μόνο το πτυχίο για να γίνουμε Επιστήμονες. "Τα αγαθά κόποις κτώνται !!!".
Καλημέρα και συγγνώμη, απλώς κάποια στιγμή πρέπει να κοιτάμε και στον καθρέφτη.
Επειδή συχνά στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) ο ασθενής προσέρχεται με σύμπτωμα/συμπτώματα χωρίς να έχουμε καταλήξει σε μια διάγνωση, είναι συνηθισμένο στην Σουηδική ΠΦΥ να γράφουνε σύμπτωμα και όχι διάγνωση.
Πολλές φορές ένα σύμπτωμα ή ένα σημείο περιγράφουν καλύτερα την πραγματικότητα από μία αβέβαιη διάγνωση.
Πες ότι,
ενώ δεν ήμαστε σίγουροι για το ποια είναι η πραγματική διάγνωση (πράγμα πολύ συνηθισμένο) γράφουμε σώνει και καλά μια διάγνωση.
Πόσο έγκυρες είναι οι στατιστικές μας τότε;
-
...
Πες ότι ενώ δεν ήμαστε σίγουροι για το ποια είναι η πραγματική διάγνωση (πράγμα πολύ συνηθισμένο) γράφουμε σώνει και καλά μια διάγνωση.
Πόσο έγκυρες είναι οι στατιστικές μας τότε;
...
Εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα. Όχι στον τρόπο της καθημερινής άσκησης της ιατρικής.
Διότι, Αργύρη, το φαινόμενο που περιέγραψες δεν αφορά μόνο τους Σουηδούς ιατρούς. Είναι ένα γενικότερο φαινόμενο, στο οποίο συντελούν χίλιοι μύριοι παράγοντες (π.χ. εργασιακή πίεση, έλλειψη προσωπικού, χρονοβόρες διαδικασίες κλπ). Ουδέν το μεμπτόν έως εδώ. Το πρόβλημα ξεκινάει από την "μεταφορά" των "υπαρκτών" δεδομένων, βάσει απλών καθημερινών αρχείων, σε υπολογιστικούς μηχανισμούς διερεύνησης. Η μεταφορά και, ακόμη περισσότερο, η επεξεργασία πρέπει να ακολουθεί κάποιους κανόνες και σταθερές. Ειδάλλως κάνουμε εργασίες και μελέτες απλά για το θεαθήναι.
Υπάρχουν μέθοδοι αξιοποίησης "άγριων" δεδομένων, οι οποίες μετατρέπουν μία χαοτική κατάσταση σε δομημένο, μαθηματικά, αποτέλεσμα. Απαιτείται όμως υπομονή, κόπος και πάνω απ'όλα πειθαρχία. Τέτοιου είδους μελέτες(περιγραφικές), ενώ αρχικά φαίνονται εύκολες, είναι αποδεδειγμένα από τα δυσκολότερα προβλήματα ενός ερευνητή. Μία περιγραφική μελέτη, εάν αξιοποιηθεί το πλείστον των δεικτών και των μέτρων της, ξεπερνάει σε ομορφιά, τέχνη και σημαντικότητα οποιαδήποτε πολυπαραγοντική επαγωγική διερεύνηση ή πολυγραμμική μετανάλυση (πολύ της μόδας τελευταία !!!).
Αυτό που με ενόχλησε (φυσικά δεν εννοώ εσένα Αργύρη, αλλά τους συγγραφείς) είναι η ευκολία δημοσιοποίησης μίας, ακόμη, εργασίας χωρίς περιεχόμενο, ουσία και ισχύ. Μπορεί οι συγγραφείς να είναι οι καλύτεροι κλινικοί ιατροί όμως μου δίνουν την εντύπωση ότι βιάζονται να δοξαστούν παρά να βοηθήσουν.
Ελπίζω να μην πρόσβαλα κανένα, απλώς θεώρησα σωστό να γράψω αυτό που αισθάνομαι και αντιλαμβάνομαι.
Εν κατακλείδι, πάντως, η εργασία είναι άνευ ισχύος.
-
Σοβαρές περιγραφικές μελέτες μπορούν να υπάρξουν μόνο σε περιπτώσεις υποχρεωτικής δήλωσης και καταγραφής νοσημάτων. Σε χώρες του εξωτερικού αυτό μπορεί να ισχύει π.χ. για νεοπλασίες, σπάνια σύνδρομα, νοσήματα με κληρονομική βάση και ό,τι άλλο μπορεί να έχει άμεσο επιδημιολογικό ενδιαφέρον - με τη μορφή registries - ώστε να μπορεί να είναι χρήσιμο στη χάραξη πολιτικής υγείας.
Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν έχουμε ακόμη αξιόπιστες στατιστικές ούτε καν για τα φερόμενα ως υποχρεωτικώς δηλούμενα νοσήματα - πόσο μάλλον για νοσήματα που αφορούν την πρωτοβάθμια υγεία. Μία ευκαιρία που δίνεται προσφάτως είναι μέσω της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης - θα ήταν ακόμη πιο σημαντική ως προς την εξαγωγή αξιοποιήσιμων συμπερασμάτων αν το σύστημα κωδικοποίησης νοσημάτων που είχε επιλεγεί ήταν ιατροκεντρικό και όχι οικονομοτεχνοκεντρικό.
Λόγω των επιπρόσθετων δυσκολιών στη χώρα μας, μία ανάλογη μελέτη μάλλον θα αναγκαζόταν να συμπεριλάβει και "περιστατικά υπό διερεύνηση" και με την έννοια αυτή αναγκαστικά θα αναφερόταν και σε συμπτώματα/σημεία, οδηγώντας σε μεγάλες δυσκολίες και τον πιο έμπειρο ερευνητή, όπως λέει και ο @medicus. Δεν είναι τυχαίο που η επιδημιολογία θεωρείται από τα δυσκολότερα αντικείμενα...