Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
Θέματα Εργασίας => Εμπειρίες κατά την εργασία στην ΠΦΥ => Μήνυμα ξεκίνησε από: Argirios Argiriou στις 2 Ιουλίου 2011, 00:53:45
-
Με μια πρώτη ματιά η απάντηση είναι Ναι. Αφού όλοι όσοι παίρνουν το πτυχίο Ιατρικής και τον τίτλο της ειδικότητος είναι ελεύθεροι να ανοίξουν ιδιωτικό ιατρείο, άρα στην Ελλάδα το επάγγελμα του ιδιώτη ιατρού είναι ανοικτό. Μάλιστα θεωρητικά τουλάχιστον, δεν χρειάζεται καν να έχουν κάνει ειδικότητα για να ανοίξουν ιδιωτικό Ιατρείο.
Η αλήθεια είναι όμως πιο πολύπλοκη:
Τα βασικά στοιχεία του επαγγέλματος ενός κλινικού Ιατρού, είναι η διάγνωση και η θεραπεία ασθενειών.
Και ας ξεκινήσουμε από την διάγνωση: Συχνά για την διάγνωση αρκεί η λήψη ιστορικού και η φυσική εξέταση. Όχι όμως πάντα. Πολλές φορές, χρειάζεται να γίνουν και εργαστηριακές εξετάσεις, αιματολογικές ή απεικονιστικές, οι οποίες κοστίζουν κάποια χρήματα, από λίγα έως πολλά. Τις πιο πολλές φορές όμως κοστίζουν μάλλον πολλά για τον Ασθενή, αν ο Ασθενής πει να τα πληρώσει όλα από την τσέπη του χωρίς την συμμετοχή, του ασφαλιστικού του Ταμείου.
Και ας πάμε στην θεραπεία: Μερικές φορές, αρκεί να καθησυχάσει κανείς τον Ασθενή, ή να τον κάνει καλά με αποτελεσματικά αλλά και φθηνά φάρμακα όπως π.χ. ένα Depon. Δυστυχώς όμως τα Depon δεν φτάνουν πάντα. Συχνά ο Ασθενής πρέπει να πάρει φάρμακα που κοστίζουν περισσότερα χρήματα. Τις πιο πολλές φορές μάλιστα κοστίζουν και τα φάρμακα πολύ για τον Ασθενή αν ο Ασθενής πει να τα πληρώσει όλα από την τσέπη του.
Το αποτέλεσμα είναι το εξής: Ο Ασθενής προτιμά σαφώς να πηγαίνει σε Ιατρό που έχει σύμβαση με το Ταμείο του, έτσι ώστε να μην επιβαρύνεται με όλο το κόστος των διαγνωστικών και θεραπευτικών μεθόδων.
Αυτό βέβαια προσβάλει σε διαφορετικό βαθμό την κάθε ειδικότητα: Υπάρχουν ειδικότητες όπως π.χ. οι Ενδοκρινολόγοι που έχουν σχετικά φθηνά φάρμακα και τότε δεν τους νοιάζει και τόσο πολύ αν έχουν σύμβαση με το Ταμείο του Ασθενούς ή όχι. Μάλιστα, στην περίπτωση των ιδιωτών Ενδοκρινολόγων, που δεν έχουν σύμβαση με το Ταμείο του Ασθενούς, επικεντρώνονται κυρίως στον θυρεοειδή που συχνά θεραπεύεται σχετικά εύκολα και μάλιστα με φθηνά φάρμακα, ενώ αποφεύγουν τον Σακχαρώδη Διαβήτη που στην κατάληξή του απαιτεί συνήθως ινσουλίνη η οποία είναι ακριβή αν πει ο Ασθενής να την αγοράσει από την τσέπη του. Μια άλλη ειδικότητα που ίσως να μην επηρεάζεται τόσο πολύ από το αν ο Ιατρός έχει σύμβαση με το Ταμείο του Ασθενούς ή όχι είναι οι Γαστρεντερολόγοι: Εδώ η φαρμακευτική θεραπεία είναι συχνά βραχύχρονη και ο Ασθενής αντέχει να την αγοράσει από την τσέπη του. Επίσης στις περισσότερες επαρχιακές πόλεις τα Νοσοκομεία δεν εκτελούν γαστροσκοπήσεις ή κολονοσκόπησεις. Έτσι οι ιδιώτες τις μονοπωλούν με αποτέλεσμα να έχουν σίγουρη πελατεία για Ιατρικές πράξεις για τις οποίες πληρώνονται καλά και μετρητά. Άλλες ειδικότητες όμως όπως η Γενική Ιατρική ή η Παθολογία έχουν πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα. Εδώ οι Ασθενείς είναι συνήθως ηλικιωμένοι και χρόνιοι και παίρνουν κάθε μήνα φάρμακα που η λιανική τους τιμή είναι συχνά πάνω από 100 ευρώ. Αν ο Γενικός τους Ιατρός ή ο Παθολόγος τους, δεν μπορεί να τους συνταγογραφεί αυτά τα φάρμακα υπάρχει περίπτωση αυτοί οι άνθρωποι να τον επιλέξουν σαν μόνιμο Ιατρό τους, όσο καλός και αν αυτός είναι;
Το συμπέρασμα είναι ότι αν ο ιδιώτης Ιατρός δεν έχει σύμβαση με το Ταμείο του Ασθενούς είναι αρκετά πιο δύσκολο να έρθει ο Ασθενής στον Ιατρό αυτόν, και για ορισμένες ειδικότητες όπως η Γενική Ιατρική ή η Παθολογία είναι σχεδόν απίθανο. Με μερικά Ταμεία βέβαια μπορούν να κάνουν σύμβαση όλοι οι ιδιώτες Ιατροί. Με άλλα όμως (που είναι και πολύ βασικά) όπως π.χ. το ΙΚΑ, τώρα πια που πλήθυναν οι Ιατροί, απαιτείται συχνά χοντρό μέσο. Τα Ταμεία όμως με τα οποία μπορούν να έχουν σύμβαση όλοι οι Ιατροί (π.χ. ο ΟΠΑΔ ή το ΤΥΔΚΥ ή το ΕΤΑΑ) έχουν σταματήσει να πληρώνουν και μερικά φτάσανε να χρωστούν στους Ιατρούς τα δεδουλευμένα 19 μηνών(!). Το ΙΚΑ πάλι στο οποίο ανήκει περισσότερο από το 50% του Ελληνικού πληθυσμού ειδικά στις πόλεις, το οποίο ΙΚΑ σε πληρώνει ανελλιπώς κάθε μήνα σαν Ιατρό και σου δίνει και το δικαίωμα να πληρώνεσαι μετρητά από τους ασθενείς του αν σε επισκεφτούν μετά την λήξη του ωραρίου σου, μπορούν να το έχουν μόνο λίγοι εκλεκτοί, όπως ήδη ανέφερα. Όσο για την κίνηση που έγινε το Φεβρουάριο του 2011 και που κατέληξε στο να μπορούν οι συμβασιούχοι Ιατροί του ΟΠΑΔ να εξετάζουν μέχρι και 80 Ασθενείς του ΙΚΑ ανά μήνα: Αυτή η κίνηση άνοιξε το επάγγελμα για τις 4 πρώτες ημέρες κάθε μήνα. Εμένα τουλάχιστον τόσες μέρες μου παίρνει μέχρι να δω αυτούς τους 80 Ασθενείς του ΙΚΑ, οι οποίοι δεν ξέρουν κιόλας αν θα προλάβουν να με δουν τον επόμενο μήνα. Μπορεί, σαν χώρα, να ρίξαμε λίγο στάχτη στα μάτια των δανειστών μας αλλά το επάγγελμα πάντως δεν άνοιξε επί της ουσίας.
Παίζει βέβαια ρόλο και ο τόπος: Σε αγροτικά μέρη όπου υπάρχουν Περιφερειακά Ιατρεία ή Κέντρα Υγείας είναι πιο εύκολο να πάρει ο Ασθενής την συνταγή ενός ιδιώτη Ιατρού και να πάει να του την συνταγογραφήσει και επίσημα (να του την “ξεπλύνει”) ο δημόσιος Γενικός Ιατρός . Παλαιότερα μάλιστα που δεν είχε δημόσιους ειδικούς Γενικής Ιατρικής, αλλά ψαρωμένους Αγροτικούς, αυτό ήταν ακόμη πιο εύκολο. Στα αστικά όμως κέντρα, που δεν υπάρχουν Κέντρα Υγείας ή Περιφερειακά Ιατρεία, αυτό είναι αρκετά πιο δύσκολο, και έτσι το να επιβιώσει εκεί ένας Γενικός Ιατρός ή Παθολόγος που δεν είναι μέσα στο ΙΚΑ, έχει γίνει πια από δύσκολο έως αδύνατο. Μια εξαίρεση ίσως είναι αν είσαι σε πλούσιο τουριστικό μέρος και ζεις από τα μετρητά ή τις ιδιωτικές ασφάλειες των αλλοδαπών τουριστών που έρχονται λόγω πρόσκαιρων στραπάτσων.
Δεν συζητούμε για τους γεωγραφικούς περιορισμούς μετακίνησης μέσα στην ίδια την χώρα μας όπου παρατηρείται π.χ. το φαινόμενο να επιτρέπεται να εργάζεται ένας Ιατρός μια εβδομάδα στην Καβάλα και την άλλη στην Σουηδία αλλά να μην επιτρέπεται αντίστοιχα να εργάζεται στην Καβάλα και την Ξάνθη..
Εκ των άνω συνάγεται ότι το επάγγελμα του ιδιώτη Ιατρού θεωρητικά μεν είναι ανοικτό, στην πράξη όμως κλειστό και μάλιστα για να το ανοίξεις χρειάζεται συχνά να γλύψεις βολευτές.. Απλώς το πόσο κλειστό είναι, εξαρτάται από την ειδικότητα του καθενός αλλά και τον τόπο στον οποίο εργάζεται.
Τα αποτελέσματα βέβαια για την κοινωνία είναι τα ίδια όπως και με τα υπόλοιπα κλειστά επαγγέλματα: Ο χαμηλός ανταγωνισμός κατεβάζει την ποιότητα παροχής υπηρεσιών ενώ ανεβάζει συνολικά το κόστος. Ταυτόχρονα κρατά εκτός επαγγέλματος άξιους ανθρώπους που δεν καταδέχονται να γλύψουν για μια θέση στον Ελληνικό ήλιο...οπότε παίρνουν τα μάτια τους και φεύγουν στα ξένα..
-
Φυσικά το επάγγελμα του ιδιώτη ιατρού δεν είναι ανοικτό στην Ελλάδα.
Εκτός από τη μείζονα εξάρτηση που ανέφερε ο Αργύρης και ονομάζεται ΙΚΑ υπάρχει και μία έλασσων: αυτή των κρατικών νοσοκομείων.
Ο ιδιώτης ιατρός πολλές φορές εξαρτάται από τα δημόσια νοσοκομεία για:
1) Να νοσηλεύσει ασθενή του,
2) Να εξασφαλίσει γνωματεύσεις για φάρμακα (π.χ. i.v. αντιβιοτικά ως δόση εφόδου σε μία σοβαρή λοίμωξη),
3) Να εξασφαλίσει γνωματεύσεις για αναλώσιμα (π.χ. για διαβήτη),
4) Να απευθυνθεί σε ιατρούς ειδικότητας που δεν καλύπτεται από ιδιώτες.
Εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς ότι όποιος διατηρεί καλές σχέσεις με τους νοσοκομειακούς συναδέλφους (χωρίς αυτό να έχει επιλήψιμη χροιά), αποκτά πλεονέκτημα για την ταχεία διεκπεραίωση των υποθέσεων των ασθενών του (με το αζημίωτο, φαντάζομαι...).
Όσον αφορά το ΙΚΑ, από 7/2/11 το υπουργείο αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί εν μέρει ικανοποιώντας απαιτήσεις της τρόϊκας. Αυτή η αναδίπληση ήταν η ελάχιστη δυνατή τόσο σε όγκο όσο και σε ουσία. Αρχικά (τις 7 πρώτες εβδομάδες), αποφασίστηκε να μην τεθεί κανένα όριο επισκέψεων για να υποχωρήσουν θεαματικά οι αναμονές στα ραντεβού του ΙΚΑ. Δεν απασχόλησε κανένα αν κάποιος έβγαλε 18.000 ευρώ και κάποιος άλλος 200. Δεν απασχόλησε επίσης κανένα ο τρόπος με τον οποίο πραγματοποιήθηκαν πολλές εκατοντάδες επισκέψεις σε λίγους ιατρούς - το θέμα ήταν ότι αποφασίστηκε να γίνει η αποσυμφόρηση, γι' αυτή τη διαδικασία προϋπολογίστηκε ένα ποσό, το οποίο και τελικά μοιράστηκε κατά τον τρόπο που όλοι ξέρουμε.
Σε ένα δεύτερο στάδιο, όταν πια επετεύχθη το αρχικό ζητούμενο, μπήκαν οι περίφημοι περιορισμοί των 80 επισκέψεων και των 100 συνταγών ανά μήνα. Οι μόνιμοι του ΙΚΑ συνεχίζουν πρακτικά χωρίς κανένα περιορισμό αφού το ίδρυμα είναι παράρτημα του ιατρείου τους (αντίστροφα τώρα). Οι υπόλοιποι είναι αναγκασμένοι να γλύψουν το κοκκαλάκι που τους πέταξε το υπουργείο - και μάλιστα δε δικαιούνται δια να ομιλούν γιατί όποιος το κάνει θα φύγει από τη λίστα. Τσουβαλιασμένοι, λοιπόν, οι πάροχοι της ΠΦΥ στον ιδιωτικό τομέα, μπροστά σε μία επίφαση "ανοικτού" επαγγέλματος, κοροϊδεύουν τον κόσμο και τον εαυτό τους. Δέχονται ασθενείς χωρίς να μπορούν να τους παρακολουθήσουν, δεν μπορούν να συνταγογραφήσουν ούτε για τους γονείς τους αν δεν τους έχουν μείνει ραντεβού και βέβαια δεν μπορούν να κάνουν και καμία αγαθοεργία, γράφοντας μία συνταγή σε κάποιον δυστυχή που είναι αναγκασμένος να πάει να καταβάλει το 30ευρο ή το 50ευρο (ανάλογα με την ειδικότητα) εκεί που όλοι ξέρουν.
Υπήρξε, στη Ξάνθη, μία κίνηση αμφισβήτησης αυτής της εκτρωματικής "συνεργασίας" με το ΙΚΑ μέσα στο Φεβρουάριο, η οποία, αν και υποστηρίχθηκε παμψηφεί, αθετήθηκε στη συνέχεια σχεδόν από όλους, αφού ένας-ένας άρχισαν να μπαίνουν στο μαντρί. Ο υπογράφων, όντας τελευταίος, απαίτησε στην επόμενη γενική συνέλευση να ακυρωθεί η απόφαση της προηγούμενης, για να μην ξεφτιλιστούμε εντελώς, πράγμα το οποίο και έγινε. Φυσικά, επειδή είναι πλέον θέμα επιβίωσης, ενέδωσα και εγώ σε αυτήν τη συνεργασία, μέχρι νεωτέρας.
Οι προοπτικές για τον αναοικτό ή τον κλιστό χαρακτήρα του επαγγέλματος πολύ φοβούμαι ότι είναι μελανές, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς ότι, ενόψη ΕΟΠΥΥ, η πίτα μικραίνει αλλά τα συμφέροντα που στηρίζουν το υπουργείο δεν μπορούν να χάσουν ούτε μπουκιά. Δηλαδή όλοι εμείς θα κληθούμε να κάνουμε τη βρώμικη δουλειά αμοιβόμενοι με ψίχουλα, με το όραμα της δυνατότητας συνταγογράφησης και παραπεμπτικογράφησης σε αρρώστους μπατίριδες - οι άλλοι θα μας έχουν παρακάμψει ούτως ή άλλως.
Εμπρός σε αυτήν την προοπτική θα πρέπει να γίνει ένα κίνημα πανελλήνιας εμβέλειας. Δε γνωρίζω ποιος μπορεί να εμπνεύσει στις μέρες μας - εγώ απέτυχα παταγωδώς στην πόλη μου και στο τέλος εισέπραξα και ένα σωρό ειρωνείες. Το σύστημα φοβάται μόνο τη μάζα. Η μάζα εξαρτάται κατά ένα σημαντικό ποσοστό από μας. Αν σταματήσουμε μαζικά τη "συνεργασία" για 2-3 μήνες, γεγονός που θα μας κοστίσει κανένα πεντοχίλιαρο, ίσως δούμε φως. Αλλά εκεί ποντάρουν όλοι οι διαχειριστές μας: Τα 5 χιλιάρικα είναι πολλά για να τα θυσιάσουμε στην ελευθερία...
-
Μόλις πρόσφατα άνοιξα ιδιωτικό καρδιολογικό ιατρείο.Είμαι εντελως άσχετος με το τί επικρατει στο τομέα των ταμείων και
δεν γνώριζα ( μαλλον οφειλα να ξέρω.. :-[) όλα αυτά που αναφέρεται σχετικά με το ΙΚΑ.
Δεδομένου ότι μόλις πρίν απο 2 εβδομάδες ήρθαν απο την διεύθυνση υγείας για τον έλεγχο (2 μήνες μετά την αίτηση)΄να μου δώσουν
την πολυπόθητη άδεια λειτουγίας ιατρείου ( την αναμένω ταχυδρομικα εντος ημερών..),θα κινηθώ πλέον σε μιά προσπάθεια να πάρω το
δυνατών περισσότερα ταμεία.
Θα σας είμαι ευγνώμων άν μπορείται να μου πείτε τί ακριβώς συμβαίνει με κάποια ταμεία και τί θα με συμβουλεύατε να πράξω:
1) Δηλ ισχύει με το ΙΚΑ ότι περιγράψατε παραπάνω; 'Αν δεν έχω καμία σύμβαση με ταμείο και πάω γιά πρώτη φορα στο ΙΚΑ ,θα μου πούν οτι δεν γίνεται τίποτα;
Εργάζομαι σε μία μικρή πόλη ,περι των 10000 κατοίκων.Υπάρχει Κέντρο Υγείας.Υπάρχει καρδιολόγος με σύμβαση στο ΙΚΑ αλλα βγαίνει σε σύνταξη.
2) Ξέρεται τί ισχύει για το ταμείο ναυτικών (ΝΑΤ) ; Μπορεί οποιοσδήποτε ιδιώτης να κάνει σύμβαση;
3) Τί γίνεται με το ΤΕΒΕ (ΟΑΕ ) ;
4) Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση αφορά μόνο το ΙΚΑ ή όλα τα ταμεία;
Ευχαριστώ.
-
Μόλις πρόσφατα άνοιξα ιδιωτικό καρδιολογικό ιατρείο.Είμαι εντελως άσχετος με το τί επικρατει στο τομέα των ταμείων και
δεν γνώριζα ( μαλλον οφειλα να ξέρω.. :-[) όλα αυτά που αναφέρεται σχετικά με το ΙΚΑ.
Δεδομένου ότι μόλις πρίν απο 2 εβδομάδες ήρθαν απο την διεύθυνση υγείας για τον έλεγχο (2 μήνες μετά την αίτηση)΄να μου δώσουν
την πολυπόθητη άδεια λειτουγίας ιατρείου ( την αναμένω ταχυδρομικα εντος ημερών..),θα κινηθώ πλέον σε μιά προσπάθεια να πάρω το
δυνατών περισσότερα ταμεία.
Θα σας είμαι ευγνώμων άν μπορείται να μου πείτε τί ακριβώς συμβαίνει με κάποια ταμεία και τί θα με συμβουλεύατε να πράξω:
1) Δηλ ισχύει με το ΙΚΑ ότι περιγράψατε παραπάνω; 'Αν δεν έχω καμία σύμβαση με ταμείο και πάω γιά πρώτη φορα στο ΙΚΑ ,θα μου πούν οτι δεν γίνεται τίποτα;
Εργάζομαι σε μία μικρή πόλη ,περι των 10000 κατοίκων.Υπάρχει Κέντρο Υγείας.Υπάρχει καρδιολόγος με σύμβαση στο ΙΚΑ αλλα βγαίνει σε σύνταξη.
2) Ξέρεται τί ισχύει για το ταμείο ναυτικών (ΝΑΤ) ; Μπορεί οποιοσδήποτε ιδιώτης να κάνει σύμβαση;
3) Τί γίνεται με το ΤΕΒΕ (ΟΑΕ ) ;
4) Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση αφορά μόνο το ΙΚΑ ή όλα τα ταμεία;
Ευχαριστώ.
Aγαπητέ συνάδελφε, καλή σταδιοδρομία στον ιδιωτικό τομέα!
Αυτά που ισχύουν στην παρούσα φάση (και λέω στην παρούσα φάση διότι επίκεινται ριζικές αλλαγές ενόψη του ενοποιημένου ασφαλιστικού φορέα ΕΟΠΥΥ) είναι λίγο-πολύ τα εξής:
1) Σύμβαση με το ΙΚΑ δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως συνεργασία και μπορεί να ζητηθεί με αίτηση (πληροφορίες στο http://www.ika.gr) εφόσον υπάρχει ήδη σύμβαση με τον ΟΠΑΔ ή/και τον ΟΑΕΕ. Επίσης το ΙΚΑ κατά καιρούς προκηρύσσει θέσεις ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων επί συμβάσει (έργου) - π.χ. για 12 μήνες.
2) Σύμβαση με τον ΟΠΑΔ μπορείς να συνάψεις χωρίς πρόβλημα από τη στιγμή που έχεις την άδεια λειτουργίας του ιατρείου.
3) Ο ΟΑΕΕ προκηρύσσει κάθε διετία θεράποντες σε κάθε περιοχή. Σε αυτούς περιλαμβάνεται και καρδιολόγος. Η προκήρυξη, αν δεν επηρεαστεί από τις εξελίξεις που σχετίζονται με τον ΕΟΠΥΥ, θα βγει πιθανότατα μέσα στο Σεπτέμβριο, αφού η θητεία των ήδη υπαρχόντων λήγει στις 31/12/2011.
4) Όσον αφορά για σύμβαση με το ΝΑΤ, δες την αίτηση και τα δικαιολογητικά εδώ: http://www.oikosnautou.gr/Default.aspx?id=923&nt=19&lang=1 (στη μεσαία στήλη προς τα κάτω). Ο Οίκος Ναύτου (ΝΑΤ) έχει δικό του σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
5) Σύμβαση μπορεί να γίνει και με το ΕΤΑΑ (http://www.etaa.gr).
6) Φαντάζομαι ότι θα κάνεις γνωστοποίηση στον ΟΓΑ (συμπλήρωση ενός εγγράφου και κατάθεση δικαιολογητικών προκειμένου να σου δοθεί ο αριθμός ΟΓΑ έτσι ώστε να μπορείς να συνταγογραφείς στο ταμείο.
7) Όταν γίνει η γνωστοποίηση στον ΟΓΑ ή έρθει η σύμβαση του ΟΠΑΔ (όποιο από τα δύο), μπορείς να καλέσεις το 11131 για να σου δοθούν κωδικοί για την ηλεκτρονική συνταγογράφηση (http://www.e-syntagografisi.gr). Η εφαρμογή μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για τα τέσσερα μεγάλα ταμεία (ΙΚΑ, ΟΠΑΔ, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ) - ο καθένας τη χρησιμοποιεί σε όσα του επιτρέπεται βάσει των συμβάσεών του. Οι κωδικοί αυτοί χρησιμοποιούνται και για την ηλεκτρονική έκδοση παραπεμπτικών (http://www.e-diagnosis.gr). Η εφαρμογή χρησιμοποιείται για το ΙΚΑ, τον ΟΠΑΔ και τον ΟΑΕΕ.
Καλή αρχή!
-
Για να γυρίσω εντός θέματος μετά από το προηγούμενο post:
Το επάγγελμα του ιατρού είναι στα ΧΑΡΤΙΑ ανοικτό, με την έννοια ότι οποιοσδήποτε μπορεί να ανοίξει ιατρείο στις ίδια πολυκατοικία με άλλους 9 της ίδιας ειδικότητας (γεωγραφικός περιρισμός). Δυστυχώς όμως στην πράξη είναι παντελώς κλειστό και υπέρ των παλαιότερων συναδέλφων για τους εξής λόγους:
1) τα ταμεία είναι κλειστά όπως αναφέρθηκε στο παραπάνω post
2) η κοινωνία γενικά και οι ειδικότητα οι ασθενείς, η κοινή γνώμη, τα ταμεία, οι ιατρικοί σύλλογοι κτλ είναι περισσότερο φιλικοί προς τους παλαιούς ιατρούς, κυρίως λόγω νοοτροπίας αλλά και συμφερόντων (πχ στις διοικήσεις συμμετέχουν κυρίως παλαιοί ταμίατροι)
3) η ανισοκατανομή των ιατρικών υπηρεσιών και το σύστημα υγείας συνολικά, επιβάλει συγκεκριμένες υποχρεώσεις στους νέους ιατρούς για το που θα ανοίξουν ιατρείο (πχ σε περιοχές που "δεν έχει"), τι υπηρεσίες θα προσφέρουν (πχ βελονισμό) και άλλα πολλά.
Συμπερασματικά το ιατρικό επάγγελμα είναι πιο κλειστό κιαπό αυτό του φαρμακοποιού που τουλάχιστον εκεί ζορίζεσαι να ανοίξεις αλλά μετά ξέρει ότι θα δουλέψεις...