Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
Γενικά => Γενική συζήτηση => Μήνυμα ξεκίνησε από: Νίκος Αγγελής στις 3 Μαΐου 2010, 19:49:45
-
καλησπέρα σας κύριοι συνάδελφοι,
μου κάνει τιμή να σας ανακοινώσω ότι αυτές τις μέρες υποβάλλω τα χαρτιά μου για Γ.Ι. και έχω κάποιες απορίες ακόμη.
1)ποιες θεωρούνται οι καλύτερες μονάδες για ειδικότητα? που έχετε ακούσει ότι το τάδε νοσοκομείο ή το δείνα πανεπιστημιακό μπορείς να ειδικευτείς by the book?
2)o Γ.Ι. μπορεί να εργαστεί σε αστικά κέντρα εκτός δημοσίου? με συμβολή σε ταμεία ας πούμε?
ήμουν ανάμεσα σε παθολογία και γενική ιατρική και τελευταία, μετά από έρευνα στο νετ και δεξιά και αριστερά, στην ουσία ο παθολόγος τόσα χρόνια ήταν γενικός ιατρός. σε άλλα κράτη (εκεί που σπούδασα εγώ) είτε δεν υπάρχει παθολόγος πλέον είτε είναι νοσοκομειακή ειδικότητα.
θα ήθελα τέλος να σας ευχαριστήσω όλους και συγκεκριμένα τον κ. Αργύρη Αργυρίου που μέσα από τα άρθρα σας, μου άναψαν την ελπίδα και την όρεξη για αυτή την ειδικότητα, που για μένα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ιατρικής.
καλή σας μέρα! ;D
-
Γενικά στην ειδικότητα θα χρειαστείς δύο πράγματα: Πρακτική εκπαίδευση και θεωρητική κατάρτιση.
Την πρακτική εκπαίδευση θα την έχεις εάν οι επιμελητές είναι ιδεαλιστές ή σε έχουν ανάγκη για όταν λείπουν και αξίζεις την επένδυση να σε εκπαιδεύσουν. Την θεωρητική κατάρτιση την αποκτάς διαβάζοντας και με αρκετές επαναλήψεις.
Πρακτικά:
Στα μικρά επαρχιακά νοσοκομεία ο γενικός ιατρός κάθεται περισσότερο από κάθε άλλο ειδικευόμενο και συνεπώς εάν ενδιαφέρεται να μάθει και υπάρχουν επιμελητές που ξέρουν σίγουρα θα εκπαιδευτεί. Ο χώρος θα είναι μικρός, και οι ειδικευόμενοι που ξέρουν το νοσοκομείο απέξω είναι οι της γενικής ιατρικής και εφημερεύουν όπως και οι ειδικευόμενοι της κάθε κλινικής. Από την άλλη εάν μια κλινική υπολειτουργεί εκεί τα πράγματα είναι δύσκολα. Δύσκολα, επίσης θα είναι από πλευράς ποιότητας ζωής καθώς ο μεγάλος αριθμός εφημεριών και η έντονη συμμετοχή κουράζουν. Είναι όμως πραγματικό σχολείο για όποιον ιδιαίτερα θέλει να ακολουθήσει ιδιωτικό επάγγελμα καθώς οι διαχείριση του ασθενή απαιτεί την κλινική εξέταση την ώρα που το μικροβιολογικό ή/και το ακτινολογικό αναπαύεται. Το μεγάλο μείον είναι η παντελής έλλειψη θεωρητικής εκπαίδευσης ειδικά για την γενική ιατρική αλλά και γενικότερα. Ο ειδικευόμενος πρέπει να μάθει μόνος του τι είναι η γενική ιατρική και να βάλει σε τάξη τον εαυτό του να διαβάζει και να ξεχωρίζει λανθασμένες πρακτικές που γίνονται από τις πραγματικά σωστές. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό γιατί όταν τελειώνει η ειδικότητα σου έχει γίνει συνήθεια να διαβάζεις χωρίς να χρειάζεσαι μέντορα και βούρδουλα.
Τα μεγάλα νοσοκομεία και ειδικά τα τριτοβάθμια, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι εγκληματικό που δίνουν ειδικότητα γενικής ιατρικής. Εκεί ο ειδικευόμενος της γενικής ιατρικής πρέπει να παλέψει όχι για να μάθει αλλά για να πείσει ότι δεν είναι φοιτητής στο περίπου και ότι είναι ειδικευόμενος που πρέπει να μάθει. Η πρακτική του εκπαίδευση δεν είναι κάτι το σίγουρο και ο ασθενής που βλέπεις κάπου χάνεται και δεν μπορείς να δεις τι εξέλιξη είχε. Από την άλλη όμως έχει τις περισσότερες φορές άρτιο πρόγραμμα μαθημάτων για θεωρητική κατάρτιση. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι μαθαίνεις μόνο όταν ετοιμάζεις εσύ το μάθημα που θα κάνεις. Σίγουρα, μπορείς να προσθέσεις στην κάρτα σου ότι εκπαιδεύτηκες στο Χ πανεπιστημιακό νοσοκομείο το οποίο από πλευράς marketing μετράει. Μετράει επίσης, ότι θα φύγεις με μερικές εργασιούλες και ίσως και κανένα διδακτορικό, στοιχεία ότι άσχημα για να διεκδικήσεις μια θεσούλα αργότερα και να δηλώνεις διδάκτωρ. Οι εφημερίες είναι δεύτερης γραμμής και μπορείς να κάνεις λιγότερες τις περισσότερες φορές, αλλά τα πακέτα εξετάσεων και οι εξειδικευμένοι ιατροί και εξετάσεις θα χαλαρώσουν πολύ τις κλινικές σου δεξιότητες.
Το φρούτο που λέγεται "συντονιστής εκπαίδευσης" είναι δυστυχώς και στις δύο περιπτώσεις εξίσου χάλι. Λίγοι θα υπερασπιστούν τους ειδικευόμενους, οι περισσότεροι θα τους εκμεταλλευτούν για να έχουν προσωπικές διασυνδέσεις και ωφέλη.
Ειδικότητα ίσον επένδυση για το τι σκέφτεσαι να κάνεις μετά. εσύ αποφασίζεις...
-
παρ'ολο που πάτησα το "ευχαριστώ" λέω να στο πώ και από εδώ.
ΦΥΣΙΚΑ η κατάρτιση του καθενός, είτε είναι ιατρός είτε μηχανικός είτε θα είναι οτιδήποτε, εξαρτάται από τον ίδιο και μόνο καθώς και το απόθεμα θράσους που κουβαλάς. πάντα ήμουν θρασύς, στα όρια βέβαια, και πάντα είχα πείσμα να μαθαίνω τα πάντα γύρω από το αντικείμενο μου. τέλος πάντων, όσον αφορά τα υπόλοιπα που έγραψα?
-
Ναι σε θεσμικό επίπεδο δεν έχει διαφορά στα αστικά κέντρα με τις άλλες ειδικότητες. Όμως στην πραγματικότητα κάποια ταμεία πχ ΟΑΕΕ αποφεύγουν σαν οικογενειακούς ιατρούς τους γενικής ιατρικής γιατί απειλούνται οι άλλες ειδικότητες και εκεί μετράνε τα βύσμα.
Όσοι με γνωρίζουν για χρόνια είχαν ακούσει μια παρανοϊκή φράση για την εποχή. Έλεγα (και λέω) ότι είμαστε ειδικότητα που οι μόνοι φίλοι μας είναι οι ασθενείς και οι τραπεζίτες και να ξεχάσουμε τους πολιτικούς και τους συναδέλφους (ακόμη και τους δικούς μας "γενικούς ιατρούς" στα "όργανα"). Αρχίζω να βλέπω ότι είχα δίκιο.
-
Επι του θεματος "που ειναι καλυτερα να κανει καποις ειδικοτητα γενικης ιατρικης στην Ελλαδα" θα ηθελα να θεσω ενα πιο συγκεκριμενο ερωτημα.
Πως ειναι οι συνθηκες εκπαιδευσης και ειδικευσης στο Θριασιο?
Αν καποιος γνωριζει ή ειδικευτηκε ή ειναι ειδικευοπμενος παρακαλω να παραθεσει την προσωπικη του εμπειρια.
Ευχαριστω πολυ.
(ειναι το πρωτο μου post)