Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
ΠΦΥ -Εκπαίδευση => Συζητήσεις πάνω σε ιατρικά θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Ηλίας Παπαζήσης στις 22 Αυγούστου 2011, 02:54:25
-
Αναλυτική περιγραφή (με εικόνες) της διαδικασίας τοποθέτησης γαστροστομίας. Τι πρέπει να γνωρίζει ο γιατρός της ΠΦΥ και πως πρέπει να εκπαιδεύει τους οικείους και τους φροντιστές του ασθενούς. Δείτε τα στον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.iatroi.com.gr/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B8%CE%AD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1%CF%82/
Άλλα παρόμοια θέματα θα δημοσιεύονται συνέχεια στο ιατρικό site:
http://www.iatroi.com.gr
-
Μπορεί να ακουστεί αφύσικο για κάποιους, αλλά αυτή είναι μια δεξιότητα που μπορεί να την έχει και ο γενικός ιατρός.
Δεν είναι περισσότερο επικίνδυνη, για κάποιον που την έχει μάθει, από την τοποθέτηση ενός ουροκαθετήρα, όταν τηρούνται οι κανόνες και τα drop-out κατά την εκτέλεση της. Ή την παρακέντηση του θώρακα ή την παρακέντηση του ασκητικού υγρού ή την παρακέντηση της άρθρωσης ή την οσφυονωτιαία παρακέντηση, ή την τοποθέτηση levin σε μικρό παιδι ή τα προαιρετικά πρακτικά θέματα εκπαίδευσης της χειρουργικής κλινικής του logbook της ΕΛΕΓΕΙΑ κατά την εκπαίδευση στην ειδικότητα.
Προσωπικά, παρακολούθησα 2 τέτοιες περιπτώσεις που τις έκανε ο χειρουργός στην ΜΕΘ κατά την ειδίκευση μου, αλλά δεν έχω κάνει ποτέ.
-
Αν επιτρέπεται ένα σχόλιο από την μικρή εμπειρία μου, η συντριπτική πλειοψηφία αφορούσε βαρέως πάσχοντες και πολυτραυματίες συνήθως με συνυπάρχουσα νοσηρότητα, χειρουργεία κοιλιάς κλπ και δεν θα μπορούσε να γίνει εκτός νοσοκομειακώςν συνθηκών.
Η ''εύκολη'' PEG αναφερεται προφανώς σε ασθενείς που πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια επιλογής και που όπως κάθε σχεδόν μικρή επεμβατική πράξη μπορεί να γίνει σε εξω-νοσοκομειακές συνθήκες ή εξωτερικά ιατρεία. Αυτα τα κριτήρια πρέπει να είναι καθορισμένα με σαφήνεια για να εξασφαλίζεται πρώτιστα η ασφάλεια του ασθενούς. πρέπει δηλαδή να υπάρχει πρωτόκολο. Επίσης προφανώς απαιτείται εμπειρία του ενδοσκόπου και γιατί όχι αυτή να μην αποκτάται με κάποιο σχετικό course σε προπλάσματα (ας το οργανώσει η γαστρεντερολογική εταιρεία που λέει ο λόγος).
Αξιομνημόνευτη περίπτωση: PEG σε μονάδα η οποία αιμορράγησε και οδηγήθηκε εσπευσμένα στο χειρουργείο αλλά μετά από κάποιες ώρες στην μονάδα που νοσηλευόταν και διέλαθε της προσοχής καθώς εκλαμβανόταν ως ''απροσδιοριστη ταχυκαρδία μονάδας'' άρα φόρτιση με ορούς κλπ κλπ ώσπου ο αιματοκρίτης έφτασε στο 18 αν θυμάμαι καλά (Η ασθενής μια νέα κοπέλα ανέρρωσε κανονικά στην συνέχεια). Η ''βουβή'' αιμορραγία ήταν ενδοπεριτοναική και προερχόταν από ένα μικρό αρτηρίδιο του γαστρικού τοιχώματος στο σημείο εισόδου του καθετήρα.
Είναι εξαιρετικά σημαντικό να τονιστεί ότι -όπως αναφέρεται και στο κείμενο- οι ασθενείς που χρήζουν PEG πολύ συχνά δεν μιλούν δεν εκφράζονται και δεν παραπονούνται διότι απλά αδυνατούν, οπότε απαιτείται παρακολούθηση για αρκετές ώρες πριν αρχίσει η σίτιση και δοθεί το τελικό οκ.
-
Το δίπολο μοντέλο "νοσοκομείο-σπίτι" θεωρώ πως σύντομα πρέπει να αντικατασταθεί από ένα πιο πολύπλοκο και πολυπαραγοντικό, για το οποίο θα μας δοθεί κάποια στιγμή ευκαιρία να μιλήσουμε και να αναπτύξουμε τις ποικίλες πτυχές του.
Όμως για το συγκεκριμένο θέμα, η γαστροστομία σήμερα δεν γίνεται κατ' οίκον και δεν είναι ρεαλιστικό να υποστηρίξει κανείς πως μπορεί να γίνει σύντομα, κυρίως λόγω του ογκώδους εξοπλισμού που μεταφέρεται δύσκολα. Ως προς το θέμα της ασφάλειας δεν θα διέφερε σε τίποτε από την περίπτωση κατά την οποία οι ασθενείς υποβάλλονται σε γαστροστομία και αμέσως μεταφέρονται στο σπίτι τους. Κατά κανόνα δεν νοσηλεύονται αυτοί οι ασθενείς. Για ασφάλεια η παρακολούθηση ζωτικών σημείων για ένα 24ωρο θα ήταν επαρκής.
Ως προς την αρμοδιότητα του γενικού γιατρού, συμφωνώ απόλυτα με το Δημήτρη, ο γενικός γιατρός μπορεί να κάνει και αυτή την πράξη, αρκεί να έχει εκπαιδευτεί επαρκώς και να διαθέτει αποδεδειγμένα την απαιτούμενη εμπειρία.
Αύριο θα ανεβάσω στο YouTube και θα κοινοποιήσω εδώ (με την άδεια των αγαπητών μου φίλων διαχειριστών) εκπαιδευτικό video για παρακέντηση θώρακα στο σπίτι. Πριν λίγο τελείωσα το montage. Θα ακολουθήσουν και άλλα. Πιστεύω πως αυτή είναι πολύ καλύτερη μέθοδος μετάδοσης εμπειρίας, από να τα δείχνει κανείς σε ένα μικρό ακροατήριο και ... όποιος προλάβει...
-
Ο γενικός γιατρός εδώ θα μπορούσε να εμπλακεί στην φροντίδα του ασθενούς με PEG ,δεν νομίζω ότι θα είχε νόημα η εκτός νοσοκομείου τοποθέτηση PEG,συνηγορούντος επίσης σε αυτό η απαραίτητη χρήση γαστροσκοπίου για την διασφάλιση της ασφαλούς τοποθέτησης της γαστροστομίας.
-
Να διευκρινίσω ότι με τον όρο ''εξω-νοσοκομειακές συνθήκες'' δεν εννοούσα ασφαλώς κατ-οίκον αλλά πρώτιστα σε ιδιωτικό ιατρείο ή καθε άλλο οργανωμένο χώρο υπηρεσιών υγείας υποδεέστερο του νοσοκομείου. Σαν επεμβατική πράξη ασφαλώς είναι minor, απαιτεί ελάχιστη αναισθησία - καταστολή και πρέπει να συγκαταλλέγεται στις επεμβάσεις νοσηλείας <24 ωρες (day case).
Eξαιρετικά σημαντικό στοιχείο είναι το νομικό σκέλος που έχει σχέση με την συγκατάθεση, διότι η συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών αυτών δεν είναι σε θέση να δώσουν γραπτή συγκατάθεση για επεμβατική πράξη. Αλήθεια πόσοι γιατροί αντιλαμβάνονται τι σημαίνει αυτό, ή γνωρίζουν τις προυποθέσεις το νομικό πλαίσιο και τις συνέπειες των πραξεων σε αυτό το επίπεδο ?
Ιδιαίτερα υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές πρέπει ομοίως να λάβουμε υπόψιν και το κόστος της επέμβασης σε σύγκριση πχ με τον απλό ρινογαστρικό σωλήνα και σε συνάρτηση με τις ενδείξεις, επιπλοκές των δύο το επιδιωκόμενο και το πιθανό όφελος κλπ κλπ.
Η απόψη μου για τους παραπάνω λόγους και λαμβάνοντας υπόψιν την ομάδα ασθενών στην οποία απευθύνεται είναι ότι η συγκεκριμένη επεμβατική πράξη υπό ιδανικές συνθήκες (που δεν υπάρχουν και δεν θα υπάρξουν στην Ελλάδα τα επόμενα 15 χρόνια) θα μπορούσε να είναι αντικέιμενο ΠΦΥ, αλλά αν δεν υπάρξουν οι ιδανικές συνθήκες δεν μπορεί παρά να γίνεται μόνο σε νοσοκομειακό ίδρυμα.