Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
Θέματα Εργασίας => Εργασία στον ιδιωτικό τομέα (αυτοαπασχόληση) => Μήνυμα ξεκίνησε από: Ηλίας Παπαζήσης στις 7 Ιανουαρίου 2013, 14:13:47
-
Η ιατρική και νοσηλευτική περίθαλψη στο σπίτι ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι μια σοβαρή κοινωνική ανάγκη. Κυρίως αφορά άτομα μεγάλης ηλικίας που δυσκολεύονται να μετακινηθούν. Η δυσκολία αυτή γίνεται μεγαλύτερη όταν τα άτομα αυτά πάσχουν από χρόνια νοσήματα, βρίσκονται σε μόνιμο κλινοστατισμό, παρουσιάζουν αιφνίδια επιδείνωση της κατάστασής τους ή διαμένουν σε απομακρυσμένες και δύσβατες περιοχές. Τελευταία προστίθεται και η πλημμελής εξυπηρέτηση στα νοσοκομεία λόγω των γνωστών προβλημάτων (ελλιπής στελέχωση, ανεπάρκεια ιατροφαρμακευτικού υλικού κλπ).
Στην Αττική εφαρμόζεται από το 1995 στον ιδιωτικό τομέα από την εταιρεία hoMed ολοκληρωμένο σύστημα παροχής υψηλής ποιότητας ιατρικών και νοσηλευτικών υπηρεσιών κατ' οίκον. Το σύστημα διαρκώς εξελίσσεται, βελτιώνεται και ενσωματώνει νέες τεχνολογίες.
Σήμερα δίνεται η δυνατότητα σε συναδέλφους να αναπτύξουν τη δική τους δραστηριότητα σε οποιαδήποτε γεωγραφική περιοχή της Ελλάδας, κάτω από την επωνυμία hoMed, επωφελούμενοι πολλών πλεονεκτημάτων. Εδεικτικά αναφέρουμε:
- Χρήση του εθνικού τετραψήφιου σύντομου αριθμού 1144
- 24ωρη εξυπηρέτηση από τηλεφωνικό κέντρο
- κεντρική βάση δεδομένων
- συμβουλευτική υποστήριξη στο σχεδιασμό, την ανάπτυξη και τη λειτουργία της υπηρεσίας
- κεντρική παραγωγή προωθητικού υλικού (έντυπα, δώρα κλπ)
- κεντρική προμήθεια ιατροφαρμακευτικού υλικού σε ανταγωνιστικές τιμές
- web-site: www.1144.gr
- υπηρεσίες τηλεϊατρικής
- προβολή μέσω του Πανελληνίου Συνεδρίου Κατ' Οίκον Νοσηλείας
- προβολή μέσω τηλεοπτικών εκπομπών
- σχεδιασμό προωθητικού υλικού (κάρτες, καταχωρήσεις σε τοπικές εφημερίδες κλπ
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να λάβουν πληροφορίες για την εταιρεία από το site www.1144.gr (ftp://www.1144.gr)
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε στο email homed.medical@gmail.com
-
Ας πούμε, συνάδελφε, ότι κάποιος όπως εγώ, σε ένα απομακρυσμένο νομό όπως ο Νομός Ξάνθης, θέλει να κάνει κατ' οίκον περίθαλψη. Αν έχεις την καλωσύνη ορισμένα ερωτήματα:
1) Ποιες υπηρεσίες προσφέρονται συνήθως και πόσο κοστολογούνται κατά μέσο όρο;
2) Ποια είναι η δυνατότητα ασφαλιστικής κάλυψης των υπηρεσιών αυτών (από δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα);
3) Τι μπορεί στην πράξη να προσφέρει ένα σύστημα σαν αυτό που αναφέρετε;
4) Πόσο εύκολο είναι να προσπελαστεί ένα τέτοιο σύστημα από το μέσο ασθενή;
Ευχαριστώ και θα εκτιμούσα αν είχα την απάντησή σας.
-
Αγαπητέ συνάδελφε θα προσπαθήσω να απαντήσω συνοπτικά στα ερωτήματα:
1) Περίπου 40% των κατ' οίκον νοσηλευομένων παρουσιάζει λοιμώξεις, κυρίως του κατώτερου αναπνευστικού λόγω επαναλαμβανομένων εισροφήσεων και δευτερευόντως του ουροποιητικού που συχνά περιπλέκονται και με απορρύθμιση σακχαρώδη διαβήτη, ηλεκτρολυτικές διαταραχές, αφυδάτωση και επιδείνωση νεφρικής ανεπάρκειας. Περίπου 40% είναι καρκίνοι τελικού σταδίου με όλες τις επιπλοκές τους (έμετοι, πλευριτικές και ασκιτικές συλλογές, εγκεφαλικό οίδημα, λοιμώξεις κλπ). Το υπόλοιπο ποσοστό είναι γαστρεντερίτιδες, αφυδατώσεις διαφόρων αιτίων εν τω βάθει φλεβικές θρομβώσεις, κυτταρίτιδες, ηλεκτρολυτικές διαταραχές, παρόξυνση ΧΑΠ κλπ.
Συνεπώς οι υπηρεσίες που έχουν ανάγκη αυτοί οι ασθενείς είναι (εκτός από την ιατρική επίσκεψη) χορήγηση ορού, οξυγόνου, φαρμάκων μέσω νεφελοποιητή, ενδοφλεβίων φαρμάκων, αναρροφήσεις βρογχικών εκκρίσεων, τοποθετήσεις levin σίτισης και παροχέτευσης, ουροκαθετήρες, εκκενωτικές παρακεντήσεις κοιλίας και θώρακα. Φυσικά όλα αυτά κάτω από εργαστηριακή και στενή κλινική παρακολούθηση.
Δεν υπάρχει κανόνας για τις χρεώσεις. Στην κάθε περιοχή οι συνάδελφοι μπορούν να διαμορφώνουν το δικό τους τιμοκατάλογο υπηρεσιών, που έχει σχέση με τις αποστάσεις, το κόστος μετακίνησης και πολλά άλλα. Και σε αυτόν τον τομέα θα υπάρχει πάντα συμβουλευτική υποστήριξη από τη hoMed.
2) Τη στιγμή που μιλάμε δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει ασφαλιστική κάλυψη των κατ' οίκον προσφερομένων υπηρεσιών. Βέβαια διανύουμε περίοδο θυελλωδών αλλαγών και δε μπορούμε να ξέρουμε τι θα γίνει αύριο. Από την προηγούμενη ηγεσία του ΕΟΠΥΥ είχαμε λάβει την απάντηση "Δε μας ενδιαφέρει η κατ' οίκον νοσηλεία", παρ' όλο που το σύστημα αυτό εξοικονομεί πόρους, μειώνει τις ανάγκες για νοσοκομειακές κλίνες, μειώνει τη νοσηρότητα από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις κλπ κλπ. Γιατί άραγε δεν τους ενδιαφέρει; Καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Προς το παρόν οι άνθρωποι πληρώνουν εξ ιδίων τη δαπάνη της κατ' οίκον νοσηλείας. Όμως αυτή καθεαυτή η μετακίνηση ενός ασθενούς στο νοσοκομείο και η εκεί παραμονή του συνεπάγεται πολλά κόστη (μετακίνηση, οικείος που παραμένει δίπλα στον ασθενή ή αποκλειστική νοσοκόμα, μετακινήσεις για να τον επισκέπτονται στο νοσοκομείο, απώλεια ωρών εργασίας των οικείων για τα παραπάνω και άλλα). Ζυγίζοντας αυτά τα κόστη, τη συμμετοχή που πρέπει και θα πρέπει να πληρώνουν στο νοσοκομείο και προσθέτοντας την ταλαιπωρία του ασθενούς και των οικείων, πολύ συχνά προτιμούν να πληρώνουν το κόστος της κατ' οίκον νοσηλείας, όταν μάλιστα αυτό είναι συγκρατημένο σε χαμηλά και προσιτά επίπεδα.
3-4) Ομολογώ πως δεν κατάλαβα την τρίτη και την τέταρτη ερώτηση, ίσως απάντησα σε αυτές παραπάνω.
-
Ευχαριστώ για την απάντησή σας.
Αυτό που κατάλαβα είναι ότι ακόμη κι αν μπει κανείς στον κόπο να επενδύσει (διότι περί επένδυσης πρόκειται) στην κατ' οίκον νοσηλεία ως ιδιώτης, δεν μπορεί να αποζημιωθεί καθώς δεν καλύπτεται από τον ΕΟΠΥΥ ή άλλο φορέα. Αν βέβαια τεθεί υπό την ομπρέλα κάποιου σχήματος στο κέντρο, τότε πλέον μιλάμε για υπάλληλο.
-
Ισα-ίσα που ακριβώς επειδή δεν καλύπτεται απο κανένα φορέα θα αποζημιωθεί άμεσα. Εσυ δηλαδή ειλικρινά θα έμπαινες στον κόπο/ευθύνη κ.ο.κ. να κανείς κατ´οικον νοσηλείες τρέχοντας δεξιά και αριστερά περιμένοντας ΙΣΩΣ, ΚΑΠΟΤΕ την οποια (σίγουρα πενιχρή) αποζημίωση απο τον ΕΟΠΥΥ που χρωστάει σε όποιον μιλάει Ελληνικά;
Εάν η ένσταση είναι οτι πρόκειται για μια επένδυση χωρίς ιδιαιτερο μέλλον,ειδικά σε κάποιες περιοχές της χώρας που δεν υπάρχει σάλιο για εξ´ιδιων μέσων κάλυψη ιατρικών εξόδων, τότε την καταλαβαίνω απόλυτα, όπως καταλαβαίνω το γεγονός οτι σε μια πόλη 30.000 κατοίκων είναι σχετικά απλούστερο να στηθεί μια τέτοια δραστηριότητα χωρίς την βοήθεια (και την απόδοση των σχετικών ποσοστών φυσικά) κάποιας εταιρείας.
-
Συμφωνώ με την απάντηση του συναδέλφου ως προς την "κάλυψη" του ΕΟΠΥΥ. Το να μην σε καλύπτει ο ΕΟΠΥΥ είναι σε πρώτη ανάγνωση ένα θέμα. Όμως για φαντάσου ότι με ενδεχόμενη κάλυψη του ΕΟΠΥΥ η ζήτηση θα ήταν πάρα πολύ μεγάλη, επομένως θα είχες πληρώσει αναλώσιμα, φάρμακα, καύσιμα, αμοιβές νοσηλευτών κλπ για πολύ μεγάλο αριθμό υπηρεσιών, περιμένοντας ... το τρόλευ... Είναι σαν να ανεβαίνεις μια πολύ ψηλή εξέδρα για να κάνεις μια μεγάλη βουτιά.
Οι ανάγκες για κατ' οίκον νοσηλεία ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Απλά η ζήτηση πολλές φορές είναι ανέκφραστη, καθώς δεν υπάρχει προσφορά και γι αυτό ίσως δεν τη βλέπει κανείς τόσο εύκολα. Το έχουμε δει στην πράξη επί 18 χρόνια, ότι μόλις υπάρξει η προφορά, αμέσως εμφανίζεται η ζήτηση του στυλ "Δεν το ξέραμε πως υπάρχει τέτοια υπηρεσία. Που να το ξέραμε πέρυσι που ταλαιπωρηθήκαμε ..."
Η έκφραση "δεν υπάρχει σάλιο" είναι απόλυτη. Πάντα κάποιο "σάλιο" υπάρχει. Πρέπει κανείς να παρακολουθεί τις εξελίξεις και να προσαρμόζει τις απαιτήσεις του στο όποιο "σάλιο" υπάρχει. Έτσι πάντα θα υπάρχει δουλειά για τους υγειονομικούς, ιδιαίτερα στην πρωτοβάθμια φροντίδα.
Σχετικά με το θέμα "επένδυση", δεν πρόκειται για αξιόλογη επένδυση, ιδίως στην αρχή. Η συμβουλή μας είναι να ξεκινήσει κανείς συγκρατημένα με τα απολύτως απαραίτητα, όπως με συγκρατημένο ενθουσιασμό και με σύνεση πρέπει να γίνονται όλα τα επόμενα βήματα. Έχουμε αρκετή πείρα σε αυτό.
Ούτε πρέπει να παρασύερται κανείς από τις τρέχουσες επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ξεκινάει άμεσα ένα τέτοιο πρόγραμμα που επιδοτεί το 60%), για να κάνει επενδύσεις που δεν θα του χρειασθούν άμεσα. Πρέπει να χρησιμοποιούμε τα προγράμματα για ότι πραγματικά χρειαζόμαστε.
Αναφορικά με την περιφερειακή ενότητα Ξάνθης, αυτή έχει νόμιμο πληθυσμό 110.885 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Εξ αυτών οι 52.473 διαμένουν στο Δήμο Ξάνθης (48.879 στην Ξάνθη και 3.594 στη Σταυρούπολη). Δεν είναι καθόλου μικρός πληθυσμός. Άλλωστε τα μικρά μέρη έχουν και άλλο ασύγκριτο πλεονέκητμα: Μια νέα υπηρεσία μαθαίνεται ταχύτατα, σε αντίθεση με την Αθήνα όπου οτιδήποτε και να γίνεται δίπλα σου, δε γυρίζεις να το κοιτάξεις.
Υπάρχει και ο μη νόμιμος πληθυσμός που δεν έχει καταγραφεί στην απογραφή. Και αυτοί έχουν ανάγκες για ιατρική περίθαλψη, είναι ανασφάλιστοι, επομένως εξαρτώνται άμεσα από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Στην Αθήνα έχουμε αρκετή ζήτηση από οικονομικούς μετανάστες.
Ως προς το τι θα προσφέρει η κάλυψη μιας εταιρείας, είναι προφανές. Εκτός από τα βασικά οφέλη που αναφέρθηκαν (τετραψήφιος αριθμός, 24ωρο τηλεφωνικό κέντρο κλπ), είναι πολύ πιο εύκολο να προβληθεί στην κοινότητα ότι η τάδε εταιρεία δραστηριοποιείται ΚΑΙ στην Ξάνθη ή σε οποιαδήποτε άλλη περιφέρεια, παρά να μαθευτεί ότι ο τάδε ιδιώτης γιατρός τώρα κάνει και κατ' οίκον επισκέψεις.
Τέλος αναφορικά με το "απόδοση των σχετικών ποσοστών" δεν αναφέρθηκε και δεν πρέπει να προεξοφλείται κάτι τέτοιο. Οι όποιες αμοιβές της εταιρείας είναι πλήρως εναρμονισμένες με το κλίμα των καιρών και της οικονομικής κρίσης.
-
Κε Παπαζηση, το μοντελο που προτείνεται είναι Franchise.
Ποια είναι τα Royalties που πρεπει να αποδοθούν στην μητρική εταιρεία?
-
Αυτό εξατομικεύεται ανάλογα με την περιοχή και άλλες παραμέτρους. Είναι κάτι που δε μπορεί να συζητηθεί σε ένα forum, αλλά ξεχωριστά με κάθε ενδιαφερόμενο. Αυτό που μπορούμε να πούμε εδώ είναι πως πρόκειται για πολύ χαμηλές αμοιβές, πολύ χαμηλότερες από τα αντίστοιχα έξοδα (γραφείο, τηλέφωνο, γραμματεία, κλπ) που θα είχε κάποιος συνάδελφος ή ομάδα συναδέλφων, αν δραστηριοποιούνταν μόνοι τους.
-
Συμφωνοι.
Στην επαρχία ωστόσο ο ίδιος ο ιατρός απότελεί brand name μόνος του.
Για ποιό λόγο να πληρώσει την ομπρέλα της hoMed ?
Μαλλον η hoMed έχει να κερδίσει απο το brand name του ιατρου και όχι το αντιστροφο.
Οι SOS ΙΑΤΡΟΙ είχαν προσπαθήσει κάτι παρόμοιο χωρις ιδιαίτερα αποτελέσματα.....
-
Το τι έχει να κερδίσει ο γιατρός από τη hoMed έχει ήδη περιγραφεί διεξοδικά.
Το ότι κάποιος γιατρός αποτελεί στην επαρχία "brand name", λειτουργεί για τον ίδιο πολλαπλασιαστικά στα πολλαπλά οφέλη που απορρέουν από τη συνεργασία. Δεν τα αναιρεί.
Αυτό που έχει να κερδίσει η hoMed είναι κάποιο μικρό μηνιαίο μίσθωμα, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλη θα είναι η δραστηριότητα του γιατρού. Αυτά που κερδίζει ο γιατρός είναι σίγουρα πολύ περισσότερο, για το οποίο το τίμημα είναι εξαιρετικά χαμηλό. Αυτή είναι άλλωστε και η φιλοσοφία της hoMed, να έχει τόσο χαμηλές αμοιβές, ώστε να εξαπλωθεί γρήγορα το σύστημα σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας, όπως γίνεται και στην Κύπρο.
Δεν είμαι σε θέση να σχολιάσω τις δρατηριότητες της εταιρείας "sos ιατροί", καθώς δεν γνωρίζω τίποτε για αυτές. Πιθανώς προσπάθησαν με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο προσέγγισης.
-
Το ότι κάποιος γιατρός αποτελεί στην επαρχία "brand name", λειτουργεί για τον ίδιο πολλαπλασιαστικά στα πολλαπλά οφέλη που απορρέουν από τη συνεργασία. Δεν τα αναιρεί.
Αυτό που έχει να κερδίσει η hoMed είναι κάποιο μικρό μηνιαίο μίσθωμα, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλη θα είναι η δραστηριότητα του γιατρού. Αυτά που κερδίζει ο γιατρός είναι σίγουρα πολύ περισσότερο, για το οποίο το τίμημα είναι εξαιρετικά χαμηλό. Αυτή είναι άλλωστε και η φιλοσοφία της hoMed, να έχει τόσο χαμηλές αμοιβές, ώστε να εξαπλωθεί γρήγορα το σύστημα σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας, όπως γίνεται και στην Κύπρο.
Νομίζω ότι αυτό που δυσκολεύει την εφαρμογή της κατ' οίκον δεν είναι η γνωστοποίηση στον κόσμο (που είναι θέμα χρόνου ιδιαίτερα στην επαρχία) αλλά η αδυναμία κάλυψης των εξόδων. Η μείωση του κέρδους, από πλευράς του γιατρού, καθιστά την όλη διαδικασία ασύμφορη - εκτός κι αν ως "κατ' οίκον" νοούνται π.χ. τα πάσης φύσεως επιθέματα για κατακλίσεις που παλαιότερα είχαν συσχετισθεί με διάφορες παράπλευρες αμοιβές.
-
Αυτό που εύλογα σας διαφεύγει, είναι το είδος των περιστατικών που αντιμετωπίζονται στην κατ' οίκον νοσηλεία. Είναι ασθενείς που δεν έχουν έλθει, ούτε θα έλθουν ποτέ στο ιατρείο σας. Αν βγουν από το σπίτι τους θα πάνε στο νοσοκομείο. Συνήθως έχουν πολλαπλές νοσηρότητες σε παρόξυνση. Εκεί λοιπόν θα κληθείτε να προσφέρετε σύνθετες υπηρεσίες σε επαναλαμβανόμενες επισκέψεις, σε συνεργασία με νοσηλευτές. Συνεπώς οι οικονομικές σας απολαβές οπωσδήποτε θα είναι πολύ διαφορετικές από αυτές των επισκέψεων που δέχεστε στο ιατρείο σας.
Δεν πρόκειται για απλές επισκέψεις κατ' οίκον, αλλά για μια σύνθετη υποστήριξη που φθάνει μέχρι το επίπεδο της δευτεροβάθμιας φροντίδας. Για να επιτυγχάνεται αυτό με ασφάλεια, έχει πάρα πολλές πτυχές, μικρές λεπτομέρειες, ασφαλιστικές δικλείδες και μεθόδους συντονισμού, που επί 18 χρόνια έχουμε μελετήσει και δοκιμάσει. Αυτό είναι μέρος του know-how που δίνουμε στους συνεργάτες μας.
Συνεπώς όχι μόνο δεν πρόκειται για μείωση κέρδους, αλλά για αύξηση, καθώς έχετε τη δυνατότητα να δίνετε ΑΜΕΣΗ και ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ λύση σε οξέα προβλήματα, για τα οποία ο ασθενής θα έπρεπε να μεταφερθεί σε νοσοκομείο και να υποστεί πολύωρη ταλαιπωρία και αντιστοίχως έξοδα. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας μια απλή μετακίνηση σε νοσοκομείο συνεπάγεται δυσβάστακτη δαπάνη.
-
Αυτό που εύλογα σας διαφεύγει, είναι το είδος των περιστατικών που αντιμετωπίζονται στην κατ' οίκον νοσηλεία. Είναι ασθενείς που δεν έχουν έλθει, ούτε θα έλθουν ποτέ στο ιατρείο σας. Αν βγουν από το σπίτι τους θα πάνε στο νοσοκομείο. Συνήθως έχουν πολλαπλές νοσηρότητες σε παρόξυνση. Εκεί λοιπόν θα κληθείτε να προσφέρετε σύνθετες υπηρεσίες σε επαναλαμβανόμενες επισκέψεις, σε συνεργασία με νοσηλευτές. Συνεπώς οι οικονομικές σας απολαβές οπωσδήποτε θα είναι πολύ διαφορετικές από αυτές των επισκέψεων που δέχεστε στο ιατρείο σας.
Δεν πρόκειται για απλές επισκέψεις κατ' οίκον, αλλά για μια σύνθετη υποστήριξη που φθάνει μέχρι το επίπεδο της δευτεροβάθμιας φροντίδας. Για να επιτυγχάνεται αυτό με ασφάλεια, έχει πάρα πολλές πτυχές, μικρές λεπτομέρειες, ασφαλιστικές δικλείδες και μεθόδους συντονισμού, που επί 18 χρόνια έχουμε μελετήσει και δοκιμάσει. Αυτό είναι μέρος του know-how που δίνουμε στους συνεργάτες μας.
Συνεπώς όχι μόνο δεν πρόκειται για μείωση κέρδους, αλλά για αύξηση, καθώς έχετε τη δυνατότητα να δίνετε ΑΜΕΣΗ και ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ λύση σε οξέα προβλήματα, για τα οποία ο ασθενής θα έπρεπε να μεταφερθεί σε νοσοκομείο και να υποστεί πολύωρη ταλαιπωρία και αντιστοίχως έξοδα. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας μια απλή μετακίνηση σε νοσοκομείο συνεπάγεται δυσβάστακτη δαπάνη.
Καλημέρα κύριε Παπαζήση. Νομίζω ότι είστε αρκετά υπερβολικός σε σχέση με την πληθώρα των περιστατικών και τις αμοιβές που καταλείπουν στους γιατρούς. Σας το λέω καθόσον έχω κάνει, από αγάπη και ρομαντισμό για την ιατρική, πολλές φορές και σε διάφορα επίπεδα βαρύτητας νοσηλεία κατ' οίκον και έχω πιστοποιηθεί για Νοσηλεία κατ' οίκον από την TUV Austria Hellas κατά ISO 9001:2008.
-
Ο όρος "κατ' οίκον νοσηλεία" είναι πολύ γενικός. Χρησιμοποιείται ακόμη και από εταιρείες που προμηθεύουν ασθενείς με οξυγόνο, πατερίτσες, νοσοκομειακά κρεβάτια ή ως συνώνυμο του "βοήθεια στο σπίτι" για ντύσιμο, πλύσιμο, μαγείρεμα, πληρωμή λογαριασμών κλπ. Στην Ευρώπη εννοούν κυρίως αυτό, παράλληλα με αυτό που λέμε στην Ελλάδα "ιατρικές επισκέψεις κατ' οίκον", αυτό που παραδοσιακά έκαναν και κάνουν όλοι οι γιατροί της πρωτοβάθμιας. Άλλο είδος "home care" είναι το "early discharge", όπου ασθενείς που έχουν ήδη νοσηλευθεί, διανύουν τις τελευταίες ημέρες της νοσηλείας τους στο σπίτι, απλά λαμβάνοντας κάποια ενδοφλέβια φάρμακα. Αυτό το είδος εφαρμόζεται κατ' εξοχήν στις Η.Π.Α. Χωρίς γιατρούς, μόνο με νοσηλευτές. Στην Αυστραλία το ΗΙΤΗ ("Hospital in the Home") είναι πάλι "early discharge" ή "admission avoidance" που αναφέρεται σε ασθενείς οι οποίοι εξετάσθηκαν σε τμήμα επειγόντων και η κατάστασή τους κρίθηκε ότι μπορεί να αντιμετωπισθεί με HITH. Τέτοια περιστατικά είναι κυρίως cellulitis και DVT (εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση) ή λοιμώξεις του αναπνευστικού. Δηλαδή είναι περιστατικά πρωτοβάθμιας. Σε όλα σχεδόν τα κέντρα δεν πηγαίνει γιατρός, εκτός από ένα στη Μελβούρνη (Epworth), όπου πηγαίνει και γιατρός, αλλά με πτωχή υποστήριξη από νοσηλευτικό προσωπικό.
Στην Αθήνα εδώ και 18 χρόνια δημιουργήσαμε το μοντέλο της δευτεροβάθμιας περίθαλψης στο σπίτι, με καθημερινές επισκέψεις γιατρών και νοσηλευτών, 24ωρο κέντρο υποστήριξης και 24ωρη ετοιμότητα γιατρών, νοσηλευτών και εργαστηρίων. Αυτό το μοντέλο είναι μοναδικό, δεν θα βρείτε κάτι αντίστοιχο διεθνώς. Κάτι παρόμοιο έχουν κάνει σε πιλοτική κλίμακα στο νοσοκομείο "Johns Hopkins" των Η.Π.Α.
Έχουμε κάνει μετρήσεις και μελέτες που αποδεικνύουν την ασφάλεια του συστήματος με τις προϋποθέσεις και τις ασφαλιστικές δικλείδες που έχουμε ορίσει. Ομοίως μετά από τόσα χρόνια μπορούμε να έχουμε ισχυρή άποψη για τις ανάγκες του πληθυσμού σε τέτοιου είδους υπηρεσίες. Δεν πρόκειται για "αίσθηση" ή υποκειμενική "εκτίμηση" αλλά συγκεκριμένες μελέτες που έγιναν κατά την περίοδο 2003-2005 σε συνεργασία με την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, που περιελάμβαναν και αποτελέσματα δημοσκόπησης.
-
Δεν πρόκειται για "αίσθηση" ή υποκειμενική "εκτίμηση" αλλά συγκεκριμένες μελέτες που έγιναν κατά την περίοδο 2003-2005 σε συνεργασία με την Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, που περιελάμβαναν και αποτελέσματα δημοσκόπησης.
Έχετε να μας παραθέσετε δεδομένα που να περιλαμβάνουν και το 2012 - κι ας μην είναι με την ΕΣΔΥ;
-
Όχι. Ήταν πολύ μεγάλη μελέτη, βασιζόταν στις πιο πρόσφατες Έρευνες Οικογενειακών Προϋπολογισμών, τη Στατιστική Κοινωνικής Πρόνοιας και Υγιεινής, τους Εθνικούς Λογαριασμούς, δικές μας παλαιότερες μετρήσεις για την παραοικονομία της υγείας, όπου τα αποτελέσματα συγκλίνανε από διαφορετική προσέγγιση με αυτά του κ. Κυριόπουλου και άλλων συγγραφέων, ανάλυση στατιστικών δεδομένων ενδονοσοκομειακών ασθενών του νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ, ανάλυση στατιστικών του τμήματος κατ' οίκον νοσηλείας και αποτελέσματα δημοσκόπησης που εγιναν μετά από σχεδιασμό σε δύο δημόσια και ένα ιδιωτικό νοσοκομείο.
Τέτοιες μελέτες δεν μπορούν να επαναλαμβάνονται συχνά. Όμως δεν έχουμε λόγους να πιστεύουμε πως τα αποτελέσματα θα έχουν μεταβληθεί σημαντικά μέχρι σήμερα.
-
Όμως δεν έχουμε λόγους να πιστεύουμε πως τα αποτελέσματα θα έχουν μεταβληθεί σημαντικά μέχρι σήμερα.
Αυτά που λέτε μπορεί να ίσχυαν επί των τελευταίων ετών της ευημερίας. Δεν έχουν αλλάξει σημαντικά οι συνθήκες από το 2005 έως τώρα στην Υγεία; Δεν έχει σημαντική έκπτωση η αγοραστική ικανότητα του μέσου ασθενή του 2013 σε σχέση με το μέσο ασθενή του 2005; Πώς μεταφράζονται αυτές οι αλλαγές σε ζήτηση ιατρικών υπηρεσιών και δη ακριβών όπως π.χ. δευτεροβάθμιας παρέμβασης στο σπίτι; Τι κάνει κανείς με τους ασθενείς που, ενώ συμφωνούν αρχικά να αγοράσουν τις υπηρεσίες που προσφέρονται, δεν έχουν να πληρώσουν; Νομίζω ότι θα πρέπει να είμαστε όλοι μας προσεκτικοί ώστε να μη μεταφέρουμε πράγματα που δεν μπορούμε να αποδείξουμε ότι ισχύουν στις μέρες μας στους συναδέλφους του φόρουμ...
-
Εκείνη η μελέτη δεν εξέταζε οικονομικές παραμέτρους, πέρα από τη σύγκριση του κόστους της κατ' οίκον νοσηλείας με την ενδονοσοκομειακή που αποδείχθηκε σημαντικά χαμηλότερο. Εξέταζε το σύστημα, την επιλεξιμότητα ασθενών για κατ' οίκον δευτεροβάθμια περίθαλψη (eligibility) και την αποδοχή των ασθενών και των οικείων τους για δευτεροβάθμια περίθαλψη στο σπίτι. Δεν είχε σκοπό να εξετάσει τη δυνατότητα πληρωμής "out of the pocket", καθώς αυτή η περίθαλψη θα μπορούσε και μπορεί να καλυφθεί από οποιονδήποτε "τρίτο πληρώνοντα".
Ασφαλώς η "αγοραστική δύναμη" του κόσμου έχει δραματικά μειωθεί και αυτό δε θα μπορούσε να μη γίνεται αισθητό και στην αγορά της υγείας. Το ζούμε καθημερινά πάρα πολύ έντονα.
Εδώ είναι που πρέπει κανείς να παρακολουθεί τις καταστάσεις και να κάνει επιδέξιους ελιγμούς, μειώνοντας τα έξοδα, περιορίζοντας κατά το δυνατόν τους εισοδηματικούς στόχους και, τροποποιώντας διαχειριστικές μεθόδους, να μπορεί να παρέχει υπηρεσίες της ίδιας ποιότητας, με πολύ χαμηλότερο κόστος. Αυτή την τακτική ακολουθούμε από τότε που άρχισε η κρίση.