Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
Θέματα Εργασίας => Εργασία στο δημόσιο τομέα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Μαρία Χόρτη στις 18 Μαρτίου 2009, 16:31:45
-
Γνωρίζετε τί ισχύει όταν κάποιος προσέρχεται στο ΚΥ και αιτείται τη μετάβαση του εφημερεύοντος ιατρού σε χώρο εκτός του ΚΥ με σκοπό την παροχή πρώτων βοηθειών σε επείγον περιστατικό?
(Εδω να υπογραμμιστεί μία μικρή πλην σημαντική λεπτομέρεια: στο ΚΥ δεν υπάρχει οδηγός ασθενοφόρου τη δεδομένη στιγμή).
Αφορμή για το θέμα αυτο, τις πτυχές του οποίου δεν γνωρίζω, μου έδωσε περιστατικό που συνέβη στη χθεσινή μου εφημερία.
-
Εχει συζητηθεί και απαντηθεί εδώ: http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,140.0.html
-
ευχαριστώ πολύ.
-
Να καταθέσω την άποψή μου ότι κάθε περίπτωση πρέπει να εκτιμάται και δεν πρέπει να είμαστε προσκολλημένοι στο γράμμα του νόμου!
Αν έμπαινε κάποιος σε αλόφρονη κατάσταση και ζητούσε άμεση βοήθεια σε περιστατικό κατ' οίκον, αν υπήρχε τηλεφώνημα με τον καλούντα (και το background) σε κατάσταση πανικού τότε κατά 99% θα πήγαινα με όποιο όχημα (προσωπικό Ι.Χ. όχημα συγγενούς, ταξί ) ήταν άμεσα διαθέσιμο.
(Υπάρχει βέβαια πάντα η πιθανότητα η αρχική κατάσταση πανικού να μην κρύβει κάτι σοβαρό τελικά, καθώς και το αντίστροφο, μια περιγραφόμενη μη σοβαρή κατάσταση να κρύβει κάτι πολύ σοβαρό)
-
Στην προκειμένη περίπτωση συνεβη το εξης.
Ερχεται αναστατος ενας κυριος και μας αναφερει οτι εκει που πηγε στο σταδιο "βρηκε πεσμενο κατω εναν ανθρωπο, μελανιασμενο, να βγαζει αφρους απο το στομα και να αναπνεει με δυσκολια" και μας καλουσε εντρομος να μεταβουμε εκει να τον βοηθησουμε με το δικο του οχημα.
Αρχικα του απαντησα οτι έπρεπε ή να τον μεταφέρει ο ίδιος (μου ανταπαντησε πως δεν γινεται γιατι ειναι παχυσαρκος) ή να καλέσει ΕΚΑΒ. Φωναζε και ελεγε πως "εδώ ο ανθρωπος πεθαινει, το ΕΚΑΒ θα αργησει, ελατε τωρα μπας και τον προλάβουμε κλπ κλπ". Λέω στη θυρωρο να παρει 166 και μιλάω με την επιμελητρια η οποια μου λέει "να πατε ενας απο εσας με τη νοσηλευτρια".
Τελικά μπήκαμε εγω με τη νοσηλευτρια στο αυτοκινητο αυτου για να μας παει εκει, όπου να μην τα πολυλογώ, βρήκαμε τον άνθρωπο κλινικά νεκρό.
-
Η αλήθεια είναι με την πολιτισμική βλάβη που έχει ο έλληνας να θεωρεί τα πραγματικά ΤΕΠ, εντατική και τα ΤΕΠ των ελληνικών νοσοκομείων, τακτικά ιατρεία, ακούω επείγον πλέον και ρωτάω πριν πόσες μέρες ξεκίνησε...
Το περιστατικό όμως αυτό δείχνει παρά πολλά πράγματα που μπορούν να συμβούν λάθος με ευθύνες και για μας τους υγειονομικούς.
Για αρχή σαν γιατροί καλούμαστε να αποφασίσουμε σε κάθε περίπτωση από την περιγραφή που μας κάνουν εάν σε ένα περιστατικό απειλείται άμεσα η ζωή κάποιου ασθενή ή όχι. Αυτό δεν είμαι σίγουρος ότι μπορεί να το πετύχει η πλειοψηφία των συναδέλφων που συχνά υπερεκτιμάμε ή υποεκτιμάμε την επικινδυνότητα για μόνιμη βλάβη στην υγεία του ασθενή.
Η ιατρική δεοντολογία επιβάλει σε κάθε ιατρό του δημοσίου ή ιδιώτη, σε ώρα εργασίας ή μη, να προσέλθει και να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε ασθενή που απειλείται η ζωή του, είτε καλείται να το κάνει είτε όχι, ακόμη κι αν δεν έχει την κατάλληλη ειδικότητα και να συνεχίσει να το κάνει μέχρι να τον παραδώσει σε πιο έμπειρα χέρια ή μέχρι να διαπιστώσει τον θάνατο.
Τα στοιχεία που έχεις είναι: στάδιο=ανοικτός χώρος, άνθρωπος στο έδαφος που δεν αντιδρά, μελανιασμένο, αναπνέει δύσκολα, βγάζει αφρούς από το στόμα. Είναι αρκετά για να πιστέψεις ότι απειλείται άμεσα η ζωή του.
Το αμέσως επόμενο που κάνεις είναι να καλέσεις το 166 αφού δεν έχεις ασθενοφόρο και επειδή είναι ανοικτός χώρος, ενημερώνεις άμεσα και την αστυνομία. Αφού τα κάνεις αυτά (εσύ ή κάποιος άλλος) φεύγεις να πας με όποιο πρόσφορο μέσο έχεις και καλύτερο σε κάθε περίπτωση είναι το δικό σου μέσο.
Προσωπικά, θα σκεφτόμουν ως εξής: Στάδιο=έκανε γυμναστική; μελάνιασμα=ανεπαρκής κυκλοφορία, αφροί στο στόμα=κάμψη-πνευμονικό οίδημα; όλα αυτά δένουν πιθανώς με ένα οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου και θα το έβαζα σαν την πιο πιθανή εκδοχή με δεύτερη μια επιληπτική κρίση με απόφραξη του αεραγωγού. Καλό θα ήταν να ενημερώσεις το ΕΚΑΒ τι εκτίμηση του περιστατικού κάνεις με βάση τις ερωτήσεις που έκανες σε αυτόν που σε κάλεσε για να δοθεί και η κατάλληλη προτεραιότητα.
Και πας και τον βρίσκεις νεκρό. Εδώ γίνονται συχνά λάθη. Δεν μετακινείς τον νεκρό παρά μόνο στα πλαίσια που χρειάζεται για να καταλάβεις εάν είναι ή όχι νεκρός. Εάν είναι νεκρός, η δουλειά σου και του ΕΚΑΒ τελείωσε. Όλα τα υπόλοιπα τα συντονίζει και τα αποφασίζει η αστυνομία, η οποία καλεί τον ιατροδικαστή, ο οποίος θα δώσει και το πιστοποιητικό θανάτου και θα κατευθύνει την έρευνα συμμετέχοντας στην απόφαση εάν ο θάνατος προήλθε από φυσικά αίτια ή άλλους παράγοντες. Αν δεν έχει ήδη καλέσει την αστυνομία, τότε το κάνεις απαραίτητα.
-
Στην προκειμένη περίπτωση συνεβη το εξης.
Ερχεται αναστατος ενας κυριος και μας αναφερει οτι εκει που πηγε στο σταδιο "βρηκε πεσμενο κατω εναν ανθρωπο, μελανιασμενο, να βγαζει αφρους απο το στομα και να αναπνεει με δυσκολια" και μας καλουσε εντρομος να μεταβουμε εκει να τον βοηθησουμε με το δικο του οχημα.
Αρχικα του απαντησα οτι έπρεπε ή να τον μεταφέρει ο ίδιος (μου ανταπαντησε πως δεν γινεται γιατι ειναι παχυσαρκος) ή να καλέσει ΕΚΑΒ. Φωναζε και ελεγε πως "εδώ ο ανθρωπος πεθαινει, το ΕΚΑΒ θα αργησει, ελατε τωρα μπας και τον προλάβουμε κλπ κλπ". Λέω στη θυρωρο να παρει 166 και μιλάω με την επιμελητρια η οποια μου λέει "να πατε ενας απο εσας με τη νοσηλευτρια".
Τελικά μπήκαμε εγω με τη νοσηλευτρια στο αυτοκινητο αυτου για να μας παει εκει, όπου να μην τα πολυλογώ, βρήκαμε τον άνθρωπο κλινικά νεκρό.
Στην προκείμενη και συγκεκριμένη περιπτωση έπραξες ορθώς. Θυμίζω το άρθρο 307 του ΠΚ:
Όποιος με πρόθεση παραλείπει να σώσει άλλο από κίνδυνο ζωής αν και μπορεί να το πράξει χωρίς κίνδυνο της δικής του ζωής ή υγείας, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους.
Συνεπώς καλύτερα να βρεθεί κάποιος αντιμέτωπος με πειθαρχικό αδίκημα (εγκατάλειψη θέσης κλπ) παρά με ποινικό.
Επαναλαμβάνω μόνον σε τέτοιου είδους περιπτώσεις. Η περίπτωση κατάχρησης αυτής της διάταξης πάντα υπάρχει, αλλά κατά την γνώμη μου μόνον από την πλευρά του γιατρού. Μπορεί δηλαδή να επικαλείται αυτή τη διάτξαη για να την "κοπανάει" από την εφημερία. Η περίπτωση κατάχρησης από την πλευρά των ασθενών μάλλον πρέπει ν' αποκλειστεί διότι προϋποθέτει "κινήσεις συνωμοσιολογίας", πράγμα που δεν συμβαδίζει με το κοινό νου. Αν και με τους έλληνες ασθενείς τίποτα δεν μπορείς ν' αποκλείσεις.
-
Στην προκείμενη και συγκεκριμένη περιπτωση έπραξες ορθώς. Θυμίζω το άρθρο 307 του ΠΚ:
Όποιος με πρόθεση παραλείπει να σώσει άλλο από κίνδυνο ζωής αν και μπορεί να το πράξει χωρίς κίνδυνο της δικής του ζωής ή υγείας, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους.
Συνεπώς καλύτερα να βρεθεί κάποιος αντιμέτωπος με πειθαρχικό αδίκημα (εγκατάλειψη θέσης κλπ) παρά με ποινικό.
Επαναλαμβάνω μόνον σε τέτοιου είδους περιπτώσεις. Η περίπτωση κατάχρησης αυτής της διάταξης πάντα υπάρχει, αλλά κατά την γνώμη μου μόνον από την πλευρά του γιατρού. Μπορεί δηλαδή να επικαλείται αυτή τη διάτξαη για να την "κοπανάει" από την εφημερία. Η περίπτωση κατάχρησης από την πλευρά των ασθενών μάλλον πρέπει ν' αποκλειστεί διότι προϋποθέτει "κινήσεις συνωμοσιολογίας", πράγμα που δεν συμβαδίζει με το κοινό νου. Αν και με τους έλληνες ασθενείς τίποτα δεν μπορείς ν' αποκλείσεις.
Εάν εφαρμοζόταν αυτό το άρθρο θα είχαμε κάνει όλοι από 1 χρόνο τουλαχιστον φυλακή.... γιατροί και μη...
πχ, οι ουρολόγοι θα έπρεπε να τρωνε από ένα χρόνο φυλάκιση για κάθε αναστολέα της PDE5 που συνταγογραφούν σε κάθε στεφανιαίο ασθενή....
Έχεις σκεφτεί και την περίπτωση της τζάμπα επίσκεψης του ιατρού σπίτι να δει τον πρόσωπο της οικογένειας και να πείσει ο συγγενής πόσο "αποτελεσματικός" είναι στις ανάγκες της οικογένειας; Γιατί αυτό συμβαίνει πολύ συχνότερα, εάν υπάρχει και ανάλογο "ιστορικό"....
Να μην σου πω ότι κάποιες φορές είναι επιστήμη να αφήσεις (ως συγγενής) την γιαγιά μέρες να φτάσει σε σηψαιμία και μετά να απαιτείς να πάει γιατρός σπίτι και όχι να την πάρει ασθενοφόρο, γιατί με αυτό τον τρόπο εσύ δηλώνεις ότι αρνείσαι να πάει στο νοσοκομείο στο γιατρό που θα έρθει να τη δει, και στους γείτονες δηλώνεις μετά που θα φύγει ο ιατρός ότι "ο γιατρός είπε να μην την ταλαιπωρήσουμε να την πάμε στο νοσοκομείο, έτσι κι αλλιώς είναι τελειωμένη" και φυσικά δεν υπάρχει πουθενά η άρνηση για τη διακομιδή στο νοσοκομείο.
Προσωπικά, εφαρμόζω το εξής σύστημα όταν δεν έχουμε ασθενοφόρο και έρχεται κάποιος να ζητάει να δούμε ασθενή σπίτι. Του βάζω εξ αρχής την περίπτωση ότι εάν είναι σε κατάσταση που δεν μπορεί να μετακινηθεί μπορεί να χρειαστεί νοσοκομείο και λέω: "Θα έρθω με το αμάξι μου, αλλά αν κρίνω ότι χρήζει διακομιδής στο νοσοκομείο για περαιτέρω εξετάσεις ή θεραπεία, εγώ είμαι υποχρεωμένος να καλέσω το ΕΚΑΒ να τον πάρει και πείτε του εσείς όταν θα έρθει ότι δεν θέλετε να τον πάρει, εάν δεν συμφωνείτε." Μου έχει τύχει δύο φορές, να ακούσω την απάνταση: "Καλά γιατρέ, άστο καλύτερα, μην έρθεις, θα δούμε τι θα κάνουμε"!!!! και πολλές περιπτώσεις που το ζυγίζουν εάν αξίζει να επιμείνουν να πάω σπίτι να τον δω.
-
& το Άρθρο 441 του Ποινικού Κώδικα
Αρνηση γιατρών
Γιατροί και μαίες που χωρίς δικαιολογημένο κώλυμα αρνούνται την εκτέλεση των έργων τους ή που αναφορικά με αυτήν γίνονται υπαίτιοι
οποιασδήποτε αμέλειας από την οποία μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άλλον τιμωρούνται με πρόστιμο ή με κράτηση μέχρι τριών μηνών,
αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη διάταξη.
-
Στην προκειμένη περίπτωση συνεβη το εξης.
Ερχεται αναστατος ενας κυριος και μας αναφερει οτι εκει που πηγε στο σταδιο "βρηκε πεσμενο κατω εναν ανθρωπο, μελανιασμενο, να βγαζει αφρους απο το στομα και να αναπνεει με δυσκολια" και μας καλουσε εντρομος να μεταβουμε εκει να τον βοηθησουμε με το δικο του οχημα.
Αρχικα του απαντησα οτι έπρεπε ή να τον μεταφέρει ο ίδιος (μου ανταπαντησε πως δεν γινεται γιατι ειναι παχυσαρκος) ή να καλέσει ΕΚΑΒ. Φωναζε και ελεγε πως "εδώ ο ανθρωπος πεθαινει, το ΕΚΑΒ θα αργησει, ελατε τωρα μπας και τον προλάβουμε κλπ κλπ". Λέω στη θυρωρο να παρει 166 και μιλάω με την επιμελητρια η οποια μου λέει "να πατε ενας απο εσας με τη νοσηλευτρια".
Τελικά μπήκαμε εγω με τη νοσηλευτρια στο αυτοκινητο αυτου για να μας παει εκει, όπου να μην τα πολυλογώ, βρήκαμε τον άνθρωπο κλινικά νεκρό.
3 απορίες:1.αν στο αυτοκίνητο του ανάστατου αγνώστου κυρίου που ανέλαβε να σας μεταφέρει στο στάδιο,μέσα στον πανικό του ή για άλλους λόγους συνέβαινε κάποιο ατύχημα και τραυματιζόσασταν σοβαρά εσείς ή η νοσηλεύτρια ποιός θα αναλάμβανε τα έξοδα νοσηλείας σας και την περίθαλψή σας?Φύγατε με μη υπηρεσιακό όχημα με άγνωστο κύριο που μπορεί να ήταν και ψυχοπαθής!
2.Αφού η επιμελήτρια έκρινε πως το περιστατικό ήταν σοβαρό,τόσο σοβαρό που έδωσε εντολή να μεταβεί στον εκεί χώρο άμεσα η ειδικευόμενη ιατρός με όχημα ιδιώτη,γιατί δεν πήγαινε η ίδια?Ποιός θα κάλυπτε την ειδικευόμενη αν παρόλες τις φιλότιμες προσπάθειές της το περιστατικό κατέληγε στα χέρια της?Δεν πρέπει ο ειδικευόμενος,όσο ασκείται,ακόμη και αν προσφέρει πρώτες βοήθειες να έχει επίβλεψη από τον επιμελητή του?
3.στον χώρο που φθάσατε με μη υπηρεσιακό όχημα,είχατε μαζί σας απινιδωτή,σετ εξασφάλισης αεραγωγού και φάρμακα αντιμετώπισης αρρυθμιών-ΟΕΜ?Ηλεκτροκαρδιογράφο είχατε?Η διαπίστωση θανάτου πως έγινε?
Για μένα καλώς πήγατε αλλά κακώς!
Έχει ευθύνη και η επιμελήτριά σας κατά την ταπεινή μου άποψη.Προσωπικά θα πήγαινα ο ίδιος γιατί παρόλο που μιλάμε για πρώτες βοήθειες δεν ξέρω κατά πόσο ο ειδικευόμενος έχει νομική κάλυψη.
-
1.αν στο αυτοκίνητο του ανάστατου αγνώστου κυρίου που ανέλαβε να σας μεταφέρει στο στάδιο,μέσα στον πανικό του ή για άλλους λόγους συνέβαινε κάποιο ατύχημα και τραυματιζόσασταν σοβαρά εσείς ή η νοσηλεύτρια ποιός θα αναλάμβανε τα έξοδα νοσηλείας σας και την περίθαλψή σας?Φύγατε με μη υπηρεσιακό όχημα με άγνωστο κύριο που μπορεί να ήταν και ψυχοπαθής!
Σωστή η επισήμανση και ο συλλογισμός όμως τι να κάνεις αν π.χ. δεν έχεις προσωπικό όχημα ή για τον χ λόγο δεν θες ή δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις το προσωπικό σου όχημα; Να ζητήσεις ταξί;
Άρα: Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια (ή μάλλον πράξεις).
2.Αφού η επιμελήτρια έκρινε πως το περιστατικό ήταν σοβαρό,τόσο σοβαρό που έδωσε εντολή να μεταβεί στον εκεί χώρο άμεσα η ειδικευόμενη ιατρός με όχημα ιδιώτη,γιατί δεν πήγαινε η ίδια?Ποιός θα κάλυπτε την ειδικευόμενη αν παρόλες τις φιλότιμες προσπάθειές της το περιστατικό κατέληγε στα χέρια της?Δεν πρέπει ο ειδικευόμενος,όσο ασκείται,ακόμη και αν προσφέρει πρώτες βοήθειες να έχει επίβλεψη από τον επιμελητή του?
Αν πρόσεξες η συνάδελφος γράφει:
Λέω στη θυρωρο να παρει 166 και μιλάω με την επιμελητρια η οποια μου λέει "να πατε ενας απο εσας με τη νοσηλευτρια".
Θεωρώ ότι μέχρι να διευκρινιστεί αυτό το "μιλάω με την επιμελήτρια" είναι μια ευγενική προσπάθεια της συναδέλφου να μην "δώσει" την ευρισκόμενη κατ' οίκον επιμελήτρια με την οποία πιθανά μίλησε τηλεφωνικά!
Άρα καταλήγω ξανά στο: Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια!
3.στον χώρο που φθάσατε με μη υπηρεσιακό όχημα,είχατε μαζί σας απινιδωτή,σετ εξασφάλισης αεραγωγού και φάρμακα αντιμετώπισης αρρυθμιών-ΟΕΜ?Ηλεκτροκαρδιογράφο είχατε?Η διαπίστωση θανάτου πως έγινε?
Κι αυτό πολύ σωστό. Θα έπρεπε να υπάρχει σε κάθε Κ.Υ. μια βαλίτσα με σύνεργα αντιμετώπισης επειγόντων περιστατικών εκτός του χώρου του Κ.Υ.
Αν όμως υποθέσουμε ότι το πιθανότερο δεν υπάρχει, τι κάνουμε; Δεν πάμε;
Και καταλήγω για τρίτη φορά: Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια!
-
Συμπερασματικά-και ίσως κάπως αφοριστικά-αυτή είναι η άποψή μου περί ΕΣΥ:Κανένας δε νοιάζεται,κανενός δε του καίγεται καρφί.Βιώνουμε καθημερινά την απόλυτη υποκρισία συνυφασμενη με καφκικό παραλογισμό.Οι μέρες θητείας μου στον ένδοξο Ε.Σ. μοιάζουν πλέον όαση μπροστά στην απαξίωση και την αδιαφορία που βιώνω καθημερινά!Ο ασθενής δεν είναι άνθρωπος αλλά "περιστατικό".Η ουσία δεν είναι αν θα επιβιώσει αλλά να μη φανεί ότι δεν έγινε η¨"προσπάθεια".Το θέμα είναι απλά να κυκλοφορούν άσπρες ποδιές και ο κόσμος να βιώνει μια επίπλαστη ασφάλεια.Όπως στα ΤΕΠ μεγάλων νοσοκομείων και τις κλινικές που όλη τη δουλειά τη βγάζουν ειδικευόμενοι,συχνά ανεπαρκείς,την ώρα που οι επιμελητές συνειδητά και προκλητικά απουσιάζουν.Αν ήξερε μόνο ο κόσμος...Αν ήξερε....Αλλά ο κόσμος δεν ξέρει.Ίσως και να καταλαβαίνει αλλά προτιμά να μην ξέρει...Του αρκεί να βλέπει ανθρωπάκια ντυμένα στα λευκά και εφησυχάζεται.Και έτσι δε χάνονται και ψήφοι!Αλήθεια όλα για ψήφους και χρήμα δε γίνονται?
Καθημερινά το ΕΣΥ με πληγώνει.Ότι ρομαντικό με χαρακτήριζε στην αφετηρία μου τώρα φαντάζει όνειρο θερινής νυχτός.
Συζητήσεις επί συζητήσεων,φασαρίες,κόντρες με διευθυντές-διοικητές,ασθενείς,φαρμακάδεςφαρμακοποιούς,κούραση,χιλιόμετρα,αϋπνία,απαξίωση...και να θες να προσφέρεις πραγματικά,αδυνατείς!
Πως αλήθεια να προσφέρεις πραγματικά όταν εργάζεσαι 32 ώρες συνεχώς και πρέπει μέσα σε αυτές να "γράψεις" και αρκετά χιλιόμετρα από το ένα χωριό στο άλλο,συχνά άυπνος???
Πως να συνεχίζεις να εργάζεσαι με ζήλο όταν άλλοι απλά λουφάρουν ανεξέλεγκτα,φτιάχνουν βιογραφικά και απλά γλύφουν το διευθυντή?
Πως να προσφέρεις πραγματικά όταν ο χώρος μας έχει ποινικοποιηθεί επικίνδυνα και για κάθε κίνηση που κάνεις το γκρίζο νομικό πλαίσιο που μας περιβάλλει σε γεμίζει αμφιβολίες και ανασφάλειες?
Πως να αντισταθείς σε πειρασμούς όταν συνάδελφοί σου ενδίδουν αβίαστα καίτοι λουφαδόροι βρίσκονται επιστημονικά αρτιότεροι απο σένα με πάκους συνεδρίων περισσότερα και διαμονή σε πολυτελέστατα-προπληρωμένα ξενοδοχεία την ώρα που εσύ ξελασπώνεις το διευθυντή σου εφημερεύοντας 2-3 μέρες συνεχόμενα για να καλύψεις την απουσία των άλλων?
Πως...πως...πως???????????????
Έτσι,κάποια στιγμή αηδιάζεις,νιώθεις τελείως μα τελείως κορόιδο σου γυρίζει το μυαλό,σου στρίβει η βίδα και απλά πετάς λευκή πετσέτα στο ρινγκ.Έτσι...απλά και αιφνιδιαστικά,χωρίς καν να έχεις τη διάθεση να χτυπήσεις έστω για μία τελευταία φορά το χέρι στο τραπέζι.Υιοθετείς την ωχαδερφιστική νοοτροπία του δημοσίου υπαλλήλου και απλά μαθαίνειις να κινείσαι σα ζόμπι ή γίνεσαι όμοιος με αυτούς που απεχθανόσουν...
Κινείσαι μηχανικα ή επιδίδεσαι σε συγγραφικό πόνημα φασόν μέχρι να τελειώσει το ωράριο σου.Και αυριο?Βλεπουμε...Έτσι τουλάχιστον δεν φθείρεσαι και δεν μεταφέρεις την ένταση και στους οικείους σου.Επικίνδυνο θα μου πείτε...ίσως...αλλά ποιός νοιάζεται πραγματικά?Burn out σύνδρομο,αντίδραση,άμυνα,απογοήτευση,κακός χαρακτήρασς,ψυχοπάθεια?Όλα αυτά μαζί?Δεν ξέρω...Μιλώ πάντα για μένα...Και σταματώ εδώ!
Συγνώμη αν πρόσβαλα ή κούρασα κάποιους συναδέλφους.Ξέρω ότι υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις αλλά δυστυχώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα...Απλά έχω απογοητευθεί από την υποκρισία και το παράλογο...Και επιλέγω την "απόσυρση" και τους χαμηλούς τόνους που τουλάχιστον δεν επηρεάζουν την ψυχική μου ηρεμία....
Και ξανακρύβομαι στην "τρύπα" μου μέχρι το επόμενο ψυχοθεραπευτικό μου ξέσπασμα.Καλό βράδυ σε όλους!
-
Είχε συμβεί και σε μένα παρόμοιο περιστατικό το καλοκαίρι και πραγματικά τότε με είχε βάλει σε σκέψεις όλο αυτό. Ήταν 2 η ώρα τα μεσάνυχτα και το ασθενοφόρο διακόμιζε (με τον αγροτικό) ένα περιστατικό με Ο.Π.Ο. όταν 2 νεαροόι έφθασαν τρέχοντας στο ΚΥ απαιτώντας να τους ακολουθήσει κάποιος γιατρός γιατί πολύ κοντά από εκεί έιχε πέσει από την μηχανή του ένας 29χρονος και κοίτονταν στον δρόμο ετοιμοθάνατος. Εγώ είχα πάει στο εφημερίο και ενώ λαγοκοιμόμουν ακούω τη νοσοκόμα που εφημερεύαμε μαζί να τους λέει ότι ο γιατρός είνια μόνος του στο ΚΥ και δεν μπορεί να το εγκαταλείψει..., βγαίνω αμέσως έξω και ρωτάω τι συμβαίνει και ενώ ο ένας περιγράφει τα γεγονότα ό άλλος θυμωμένος λέει ότι είνια δικηγόρος και ότι αν κάποιος δεν τον ακολουθήσει άμεσα θα γίνουν μηνύσεις κτλ. Μόλις καταλαβαίνω περι τίνος πρόκειτε παίρνω ότι βρίσκω μπροστά μου και μπίνω στο αυτοκίνητο μαζί του ενώ λέω και του τραυματιοφορέα να με ακολουθήσει. Εκεί βρίσκομαι μπροστά στο νεαρό που ήταν σε πολύ βαριά κατάσταση και προσπαθώ να κάνω ότι μπορώ περιμένοντας κάποιο ασθενοφόρο το οποίο όμως βρισκόταν τουλάχιστον μισή ώρα μακρυά( το δικό μας ήταν στον δρόμο της επιστροφής από το νοσοκομείο και εφθασε περίπου μισή ώρα αργότερα και το ΕΚΑΒ όμως περίπου τόσο χρειάστηκε). Παρακολουθώντας το νεαρό να χειροτερεύει και μην έχοντας πολλά πράγματα να κάνω στον δρόμο (φυσικά έβαλά κολλάρο και έκανα ότι προβλέπει το πρωτόκολλο ΑBCDE) αποφάσισα να δράσω με άλλον τρόπο ώστε να μην αναγκαστούν οι περίεργοι που είχαν μαζευτεί γύρω να δουν το νεαρό να χάνεται χωρίς να μπορεί να γίνει το καλύτερο δυνατό. Ζήτησα λοιπόν και μου έφεραν από το ΚΥ που βρίσκονταν κοντά ένα φορείο και με την βοήθεια του τραυματιοφορέα και κάποιων ακόμη βάλαμε το νεαρό επάνω όπως προβλέπεται ώστε να μην διακινδυνεύσουμε κάποιον τραυματισμό και στην συνέχεια πάνω σε ένα βαν κάποιου περαστικού με το οποίο φθάσαμε έως το ΚΥ όπου και δώσαμε πραγματική βοήθεια ώσπου να φθάσει το ασθενοφόρο μας (και εν συνεχεία μεταφέρθηκε στο κοντινότερο νοσοκομείο). Τελικά ο νεαρός αυτός έζησε αν και όταν έφθασε στο νοσοκομείο υπέστει ανακοπή και έγινε και καρδιοκανάταξη.
Παρακολουθώντας την παραπάνω συζήτηση αναρωτήθηκα τι θα γινόταν αν δεν πήγαινα στο περιστατικό τι θα είχα υποστεί; θυμάμαι όμως ότι όταν κατάλαβα από την περιγραφή ότι είναι κάτι σοβαρο δεν έκανα καμμία σκέψη και έσπευσα να βοηθήσω, μήπως για αυτό δεν εφημερεύουμε;
-
Προς τιμήν σου που πήγες!Απλά-και νομίζω θα το παραδεχθείς- στάθηκες και κάπως τυχερός γιατί για φαντάσου την ώρα που έλειπες στο περιστατικό με το νεαρό να ερχόταν στο ΚΥ ένα ΟΕΜ ή ένα παιδάκι με σοβαρό πρόβλημα και να μην υπήρχε καθόλου γιατρός!!!Και φαντάσου αυτά τα περιστατικά να κατέληγαν!!!
Το θέμα συνάδελφε δεν είναι απλά αν θα πας ή όχι...και αν εφημερεύουμε για αυτό ή όχι.
Το θέμα είναι πως δεν υπάρχει ένα σαφές νομικό πλαίσιο που να μας κατοχυρώνει.
Και σε αυτή τη γκρίζα ζώνη πολλά μπορούν να συμβούν.Μπορείς να βγείς από ήρωας μέχρι κατηγορούμενος!
Και επειδή στη μπάχαλο χώρα που ζούμε κανείς δεν δίνει απαντήσεις σε επενειλλημένα ερωτήματα ανάλογου τύπου όταν αυτά τίθενται-και μάλιστα εγγράφως-απομένει μόνο ένα πράγμα που μπορούμε να κάνουμε:Την προσευχή μας!!!
-
θα πρότεινα σε όλους τους συναδέλφους,με αφορμή αυτο το περιστατικό αλλά και πολλά άλλα παρόμοια, να κάνουμε εγγράπτως την εξής ερώτηση στη Διεύθυνση του ΚΥ καθώς και στη Διοίκηση του νοσοκομείου -Ιατρική Υπηρεσία όπου υπαγόμαστε και να φροντίσουμε να πρωτοκολληθεί και να κρατήσουμε αντίγραφο
"Παρακαλώ απαντήστε μας εγγράφως αν ο εφημερεύων ιατρός πρέπει να εγκαταλείψει το ΚΥ σε περίπτωση που είναι μόνος του στο ΚΥ και συμβαίνει επείγον περιστατικό εκτός αυτού για να μεταβεί στο περιστατικό και να προσφέρει ιατρικές υπηρεσίες.Επίσης απαντήστε μας αν είμαστε υποχρεωμένοι να μεταβούμε σε επείγον περιστατικό με το δικό μας όχημα ή όχημα ιδιώτη σε περίπτωση που δεν υπάρχει ασθενοφόρο".
Θεωρώ πως το νοσοκομείο στο οποίο υπαγόμαστε έχει νομική και ιατρική υπηρεσία και οφείλει έγγραφη απάντηση σε ερώτηση ιατρού που ανήκει στη δύναμή του .Είναι δικαίωμα όλων μας και υποχρέωσή τους,όταν έχουμε απορίες να μας απαντούν.Συνάδελφοι,ας το κάνουμε όλοι!Θα έχει πλάκα να δούμε την απάντηση και ίσως προκαλέσουμε και μια ημικρανία σε κάποιους που απλά ξύνονται!Προσωπικά θα το καταθέσω αύριο κιόλας!
-
3 απορίες:
1.αν στο αυτοκίνητο του ανάστατου αγνώστου κυρίου που ανέλαβε να σας μεταφέρει στο στάδιο,μέσα στον πανικό του ή για άλλους λόγους συνέβαινε κάποιο ατύχημα και τραυματιζόσασταν σοβαρά εσείς ή η νοσηλεύτρια ποιός θα αναλάμβανε τα έξοδα νοσηλείας σας και την περίθαλψή σας?Φύγατε με μη υπηρεσιακό όχημα με άγνωστο κύριο που μπορεί να ήταν και ψυχοπαθής!
2.Αφού η επιμελήτρια έκρινε πως το περιστατικό ήταν σοβαρό,τόσο σοβαρό που έδωσε εντολή να μεταβεί στον εκεί χώρο άμεσα η ειδικευόμενη ιατρός με όχημα ιδιώτη,γιατί δεν πήγαινε η ίδια?Ποιός θα κάλυπτε την ειδικευόμενη αν παρόλες τις φιλότιμες προσπάθειές της το περιστατικό κατέληγε στα χέρια της?Δεν πρέπει ο ειδικευόμενος,όσο ασκείται,ακόμη και αν προσφέρει πρώτες βοήθειες να έχει επίβλεψη από τον επιμελητή του?
3.στον χώρο που φθάσατε με μη υπηρεσιακό όχημα,είχατε μαζί σας απινιδωτή,σετ εξασφάλισης αεραγωγού και φάρμακα αντιμετώπισης αρρυθμιών-ΟΕΜ?Ηλεκτροκαρδιογράφο είχατε?Η διαπίστωση θανάτου πως έγινε?
Για μένα καλώς πήγατε αλλά κακώς!
Έχει ευθύνη και η επιμελήτριά σας κατά την ταπεινή μου άποψη.Προσωπικά θα πήγαινα ο ίδιος γιατί παρόλο που μιλάμε για πρώτες βοήθειες δεν ξέρω κατά πόσο ο ειδικευόμενος έχει νομική κάλυψη.
1oν. Όταν σκέφτηκα πως θα ήταν καλύτερο να είχα χρησιμοποιήσει το δικό μου όχημα, ήμασταν ήδη καθ'οδόν. Εκ πρώτης όψεως πάντως ο κύριος ήταν ναι μεν ανάστατος αλλά δεν έδινε την εντύπωση ότι είχε χάσει τον έλεγχο, δλδ θέλω να πω δεν ειχα την αίσθηση ότι απειλούμαι, γι'αυτο ίσως μπήκα στο δικό του όχημα. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα μπορούσε να συμβει το οτιδήποτε.
2ον. Δεν ξέρω πως γίνονται οι εφημερίες στο δικό σας ΚΥ αλλά στη συγκεκριμμένη περίπτωση σε μας έγινε όπως τα λέει ο κ. Σκούφαλος.
3ον. Είχαμε μαζι μας την τσαντα των πρωτων βοηθειων η οποια περιειχε στοματοφαρυγγικό διαστολέα και ambu αλλα όχι σετ διασωλήνωσης, κάποια φάρμακα αλλά φυσικά όχι καρδιογράφο και απινιδωτή.
Η διαπίστωση του θανάτου έγινε κλινικά, δλδ ήταν άσφυγμος, χωρίς καρδιακούς τόνους, δεν ανέπνεε και ειχε εγκαταστησει μυδριαση, παρόλα αυτα έγινε απο μέρους μας ΚΑΡΠΑ για 20 λεπτά, ώσπου ήρθε το ασθενοφόρο. Στο ΚΥ διαπιστώθηκε και ηλεκτροκαρδιογραφικά.