Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
Θέματα Εργασίας => Εμπειρίες κατά την εργασία στην ΠΦΥ => Μήνυμα ξεκίνησε από: Argirios Argiriou στις 17 Ιουλίου 2019, 09:56:15
-
Βάζει μια Βαλκανική... πινελιά στον τρόπο άσκησης της Ιατρικής.
-
Να υπενθυμίσω ότι πολλοί... Βαλκάνιοι δεν έχουν την πολυτέλεια της διακοπής του ωραρίου που διαφυλάττουν ως κόρη οφθαλμού οι Σκανδιναβοί.
-
Να υπενθυμίσω ότι πολλοί... Βαλκάνιοι δεν έχουν την πολυτέλεια της διακοπής του ωραρίου που διαφυλάττουν ως κόρη οφθαλμού οι Σκανδιναβοί.
Στα ιδιωτικά μας Ιατρεία, τουλάχιστον, κουμάντο στο ωράριό μας κάνουμε εμείς.
Για αυτό, άλλωστε γίναμε ιδιώτες.
-
Οι Αμερικάνοι πάντως συνέχεια έχουν την κουπα καφε γεμάτη στο γραφείο και οταν τελείωνε πήγαιναν γρηγορα στο Doctors Lounge για ξαναγεμισμα...
-
Προσωπικά θα με πρόσβαλε, ως ασθενή, να πίνει ο άλλος καφέ ενώ του λέω τον πόνο μου.
-
Προσωπικά θα με πρόσβαλε, ως ασθενή, να πίνει ο άλλος καφέ ενώ του λέω τον πόνο μου.
Πάντως Αργύρη εδώ και 15 χρόνια που κάνω ιατρείο έχοντας καφέ δίπλα μου ποτέ κανείς δεν έτυχε να το σχολιάσει.
Φυσικά δεν ξέρω τι μπορεί να πει κανείς από μέσα του, αλλά πιστεύω ότι όλο και κάτι θα ξέφευγε από κάποιον.
Νομίζω ότι αυτό που βλέπει ο ασθενής είναι αν δουλεύεις για το πρόβλημά του κι όχι αν αναγκάζεσαι να πιεις μια γουλιά καφέ κάθε μισάωρο...
(Προσωπικές απόψεις)
-
Προσωπικά θα με πρόσβαλε, ως ασθενή, να πίνει ο άλλος καφέ ενώ του λέω τον πόνο μου.
Έχω συχνά καφέ στο ιατρείο αλλά δεν τον πίνω αν έχω ασθενή. Δεν μου αρέσει και εμένα ως εικόνα. Πίνω μια γουλιά στην εναλλαγή ασθενών ή όταν τύχει κάποιος φίλος (πολύ χρήσιμοι οι 'φαρμακάδες΄ σε μερικές περιπτώσεις, κυρίως όταν πεινάω...).
Έτσι έφτασα τέτοια ώρα σήμερα (21.20) και πίνω ακόμα καφέ (είναι στη μέση).
Πάντως θα συμφωνήσω με τον Βασίλη ότι και μια γουλιά που και πού, αν ασχολείσαι με τον ασθενή δεν πειράζει (όπως είπα συνήθως δεν το κάνω, αν πράγματι σπανίως το "θέλω" το επισημαίνω στον ασθενή κάπως σαν: "Η περίπτωση σας χρειάζεται και λίγο καφέ...")
-
Διακρίνω μια εμμονή με τον καφέ. Κι όμως πολύ λειτουργούμε ακριβώς με αυτόν. Εμένα δεν θα με πείραζε καθόλου, αν ο άλλος λειτουργεί με καφέ, με γάλα-κακάο, με οτιδήποτε, απλά να ασχοληθεί μαζί μου (ως ασθενή).
Εγώ εργαζόμενος στο Δημόσιο τον έχω παντού μαζί μου, όσο και αν ενοχλεί κάποιους (ξυδάκι), απλά όπως πολύ σωστά εγράφη δεν τον πίνω μπροστά στον ασθενή όταν μου λέει το πρόβλημά του...
Καφετιέρες γνωρίζω ότι υπάρχουν και στην Γερμανία στους εργασιακούς χώρους.
-
Καφετιέρες γνωρίζω ότι υπάρχουν και στην Γερμανία στους εργασιακούς χώρους.
Και στην Σουηδία έχει καφετιέρες με καφέ εκλεκτής ποιότητας αλλά είναι στον χώρο που κάνει το διάλειμμα του το προσωπικό. Και εκεί πίνουν και το καφέ τους, όχι μπροστά στον ασθενή. ( Απομεινάρι της Προτεσταντικής Ηθικής ; ).
Πάντως από αυτό που γράφει παραπάνω ο Ορθοπαιδικός (αλλά και από σχετικές συζητήσεις που έχω κάνει με εντόπιους συναδέλφους ) έχω καταλήξει ότι υπάρχουν και αρκετοί Έλληνες Ιατροί που συμφωνούν ότι δεν είναι καλή εικόνα.
-
Αργύρη μ, όποιου δεν του αρέσει μπορεί να απευθυνθεί σε άλλο παροχο ;)
-
Αργύρη μ, όποιου δεν του αρέσει μπορεί να απευθυνθεί σε άλλο παροχο ;)
Το "να φύγετε να πάτε αλλού" είναι ενίοτε αναγκαίο αλλά δεν μου αρέσει να γίνεται για έναν καφέ. Και άμα αρχίσουμε τα γνωμικά υπάρχει και το άλλο με την γυναίκα του καίσαρα. Δυστυχώς δεν πρέπει μόνο να ενδιαφερόμαστε για τον ασθενή, πρέπει και να φαίνεται ότι ενδιαφερόμαστε.... (πιστεύω με σειρά επιδείνωσης: να φαίνεται και να ενδιαφερόμαστε, να ενδιαφερόμαστε και να μη φαίνεται, να μην ενδιαφερόμαστε αλλά να φαίνεται τάχα μου, και το χειρότερο να τον έχουμε γραμμένο κανονικά...)
-
1) Άλλο πράμα το να πίνεις τον καφέ σου μπροστά στον ασθενή ενώ μιλάτε, που ισως είναι "κάπως" σαν εικόνα. Προλαβαίνεις άνετα να πίνεις τις γουλιες σου ανάμεσα στην εισοδο-εξοδο των ασθενων ή στα κενα
2) και άλλο πράμα να φαίνεται πάνω στο γραφείο ένα ποτήρι/φλυτζάνι καφέ, που μάλλον όποιον τον πειράζει σαν εικόνα , αυτός έχει το πρόβλημα και όχι εμείς😁