Πως βγάζουμε με χειρουργικό τρόπο αγκάθια από αχινούς;

[Argirios Argiriou]

Φίλος γενικός χειρουργός, με τον οποίο μίλησα σχετικά με αυτό το θέμα, μου πρότεινε να χρησιμοποιώ βελόνες χορήγησης ινσουλίνης που τις κάνω λίγο γαμψές, και τις οποίες τις χρησιμοποιώ ως μικρούς γάντσους για να τραβώ προς τα έξω τα αγκαθάκια του αχινού από το δέρμα του ασθενούς. Αυτό βέβαια μπορεί να πάρει 2 ώρες..

[timex]

Στη χειρουργική μου είπαν πως βγάζεις με λαβίδα όσα αγκάθια είναι έξω έξω και αν υπάρχουν και άλλα που είναι βαθιά βάζεις λάδι,το δένεις και έρχεται μετά από ενα 24ωρο και βγάζεις τα υπόλοιπα τα οποία έχουν γλιστρήσει προς τα έξω. Εκείνο που μου τόνισαν είναι πως με τίποτα δε χρησιμοποιείς νυστέρι γιατί μπορεί να τα χάσεις!
Δεν έτυχε να αντιμετωπίσω τέτοιο περιστατικό ακόμη.
Ίσως κάποιος που είναι κοντά σε παραθαλάσσιο μέρος να μας πει ένα καλύτερο τρόπο.

[Αδαμάντιος Σκούφαλος]

Βάλε λάδι κι έλα...........αύριο;

[EzeΤΡΟΛ]

Αυτό βέβαια μπορεί να πάρει 2 ώρες..

οπότε καλύτερα...

Βάλε λάδι κι έλα...........μεθαύριο (που θα έχω ρεπό)

Παρεμπιπτώντως, δεν παραλείπουμε να μάθουμε και σε ποιά παραλία πάτησε τους αχινούς, για να μην πάμε κι εμείς στην ίδια.

[Πατρωνάκης Μάνος]

 Tα αγκάθια του αχινού είναι δυστυχώς (εξ εμπειρίας) φτιαγμένα με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε να αφήνουν την άκρη τους μέσα στο δέρμα,
ειδικά στα δάκτυλα του χεριού. Η οποιαδήποτε προσπάθεια να αφαιρεθούν εξ ολοκλήρου και με τη μία αποδυκνείεται μάταιη. Χρειάζεται
υπομονή για ότι απομένει μέσα στην επιδερμίδα, η κορυφή πλαστικοποιείται κατά κάποιο τρόπο και αφαιρείται μαζί με τον ινώδη ιστό που
με το καιρό τα περιβάλλει. Λάδια και τέτοια δεν χρησιμεύουν σε τίποτα αν όχι placebo. Πιο εύκολη είναι η περιοχή της πτέρνης για τη πλούσια
κεράτινη στοιβάδα της περιοχής, εξαρτάται όμως πάλι σε τι βάθος έχουν παρεισφρύσει.

[ZArk]

Από προσωπική εμπειρία έχω αφαιρέσει πάρα πολλές φορές αγκάθια αχινών.
Εγώ χρησιμοποιώ βελόνα ινσουλίνης αλλα χωρίς να την κάμψω, την οποία εισάγω ακριβώς δίπλα απο το αγκάθι και προσπαθώντας να το πετύχω, κάνω χειρισμούς μοχλού ώστε να το σπρώξω προς την επιφάνεια. Αν δεν έχουν γίνει χειρισμοί απο τον παθόντα και δεν έχει περπατήσει μέχρι να φτάσει το εγχείρημα στέφεται απο επιτυχία στις περισσότερες περιπτώσεις. Σίγουρα απαιτείται χρόνος και υπομονή αλλα και πολλες δοκιμές ωστε να αποκτήσεις πρακτική. Σε δύσκολες περιπτώσεις βάζω ένα παχύ στρώμα βαζελίνης με χαλαρή επίδεση και συστήνω επάνοδο την επομένη χωρίς να πατήσει καθόλου το πόδι.

[timex]

Ακριβώς το ίδιο μου είπαν και εμένα.
Λάδι ή βαζελίνη.
Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες.

[schumifer]

Όταν μου έρχεται ασθενής λαδωμένος, απλά ρωτάω αν έφερε ντομάτα μαζί του και ρίγανη...
Προσωπικά με βελόνα προσπαθώ (αν υπάρχει διαθέσιμη ινσουλίνης, αλλιώς μπλε)
Όταν όμως ο ασθενής έχει περπατήσει ή προσπαθήσει μόνος του, τότε έχει χρειαστεί κάποιες φορές να του κάνω μισό cc ξυλοκαϊνης και να δουλεύω με mosquito